ASP.NET Core 1.0 (formerly ASP.NET 5) provides a revamped Web development framework geared towards the requirements of modern Web applications. The new framework, currently in RC1, requires you to learn many new concepts not found in ASP.NET MVC 5. To that end, this article enumerates a few important features that ASP.NET MVC 5 developers should know as they prepare to learn this new framework.
پروژهی Decision را میتوان چکیدهی تمام مطالب سایت دانست که در آن جمع آوری نکات ASP.NET MVC 5.x، EF Code First 6.x، مباحث تزریق وابستگیها، کار با AutoMapper، بوت استرپ 3 و غیره لحاظ شدهاند. به همین جهت درک آن بدون مطالعهی « تمام » مطالب سایت میسر نیست و همچنین راه اندازی آن.
در این مطلب با توجه به سؤالات زیادی که در مورد صرفا نحوهی اجرای بدون خطای آن وجود داشت، ریز مراحل آنرا بررسی میکنیم.
پیشنیازهای توسعهی برنامه
- با توجه به استفاده از ویژگیهای C# 6 در این پروژه، حتما نیاز است برای کار و اجرای آن از VS 2015 استفاده کنید.
- همچنین این پروژه از قابلیت «فایل استریم» SQL Server استفاده میکند. بنابراین نیاز است نگارش متناسبی از SQL Server را پیشتر نصب کرده باشید (هر نگارشی بالاتر از SQL Server 2005).
- اگر از ReSharper استفاده میکنید، به صورت موقت آنرا به حالت تعلیق درآورید (منوی tools، گرینهی options و انتخاب resharper و سپس suspend کردن آن). این مورد سرعت بازیابی بستههای نیوگت را به شدت افزایش میدهد.
بازیابی وابستگیهای نیوگت پروژه
مرسوم نیست چند 10 مگابایت وابستگیهای پروژه را به صورت فایلهای باینری، به مخزن کدها ارسال کرد. از این جهت که نیوگت بر اساس مداخل فایلهای packages.config، قابلیت بازیابی و نصب خودکار آنها را دارد. بنابراین ابتدا package manger console را باز کنید؛ از طریق منوی Tools -> NuGet Package Manager -> Package Manager Console
همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، نیوگت تشخیص دادهاست که بستههایی برای نصب وجود دارند. بنابراین بر روی دکمهی restore کلیک کنید تا کار دریافت و نصب خودکار این بستهها از اینترنت شروع شود. البته اگر پیشتر این بستهها را در پروژههای دیگری نصب کرده باشید، نیوگت از کش موجود در سیستم استفاده خواهد کرد و برای دریافت آنها به اینترنت مراجعه نمیکند. ولی در هر حال اتصال به اینترنت ضروری است.
پس از پایان کار بازیابی بستهها، یکبار کل Solution را Build کنید تا مطمئن شوید که تمام بستههای مورد نیاز به درستی بازیابی و نصب شدهاند (Ctrl+Shift+B و یا همان منوی Build و انتخاب گزینهی Build Solution).
تنظیمات رشته اتصالی بانک اطلاعاتی برنامه
پس از Build موفق کل Solution در مرحلهی قبل، اکنون نوبت به برپایی تنظیمات بانک اطلاعاتی برنامه است. برای این منظور فایل web.config ذیل را باز کنید:
Decision\src\Decision.Web\Web.config
یک چنین تنظیمی را مشاهده میکنید:
از آنجائیکه بر روی سیستم من SQL Server نگارش Developer نصب است و از SQL Server Express استفاده نمیکنم، تنظیمات فوق را به نحو ذیل تغییر خواهم داد:
تنها تغییر صورت گرفته، تنظیم data source است. مابقی موارد یکی است و تفاوتی نمیکند.
در این حالت نیاز است بانک اطلاعاتی خالی DecisionDb را خودتان ایجاد کنید. علت آن به AutomaticMigrationsEnabled = false بر میگردد؛ که در ادامه توضیح داده شدهاست و همچنین وجود تنظیم ذیل در فایل Decision\src\Decision.Web\App_Start\ApplicationStart.cs
این تنظیم و نال بودن پارامتر ورودی آن به این معنا است که اولا برنامه یک بانک اطلاعاتی جدید را به صورت خودکار ایجاد نمیکند و همچنین کار Migrations خودکار نیست.
ایجاد بانک اطلاعاتی برنامه و تنظیمات آن
پس از آن، نوبت به ایجاد بانک اطلاعاتی برنامه است. چون این برنامه از EF Code first استفاده میکند، قادر است بانک اطلاعاتی ذکر شدهی در Initial Catalog فوق را به صورت خودکار ایجاد کند (با تمام جداول، روابط و تنظیمات آنها). این اطلاعات هم از پروژهی Decision.DataLayer و پوشهی Migrations آن تامین میشوند.
اگر به فایل Decision\src\Decision.DataLayer\Migrations\201602072159421_Initial.cs مراجعه کنید، یکسری تنظیمات دستی را هم علاوه بر کدهای خودکار EF، مشاهده خواهید کرد:
اینها مواردی هستند که کار تنظیمات فایل استریم را به صورت خودکار انجام میدهند.
بنابراین نیاز است در درایور C، پوشهی خالی FileStream از پیش تهیه شده باشد (نیازی به ایجاد پوشهی ApplicantDocuements نیست و این پوشه به صورت خودکار ایجاد میشود).
و در فایل Decision\src\Decision.DataLayer\Migrations\Configuration.cs مشخص شدهاست که AutomaticMigrationsEnabled = false. به این معنا که تنظیمات فوق به صورت خودکار به بانک اطلاعاتی اعمال نشده و باید چند دستور ذیل را به صورت دستی صادر کنیم:
الف) ابتدا package manager console را مجددا باز کنید و در اینجا default project را بر روی Decision.DataLayer قرار دهید. از این جهت که قرار است اطلاعات migration را از این پروژه دریافت کنیم:
در غیراینصورت پیام خطای No migrations configuration type was found in the assembly را دریافت خواهید کرد.
ب) سپس دستور ذیل را صادر کنید (با این فرض که بانک اطلاعاتی خالی DecisionDb ذکر شدهی در قسمت قبل را پیشتر ایجاد کردهاید):
این تنظیمات به این معنا است که Update-Database را بر اساس اطلاعات پروژهی Decision.DataLayer انجام بده (همان انتخاب default project)؛ اما رشتهی اتصالی را از پروژهی Decision.Web و تنظیمات DefaultConnection آن دریافت کن.
من در این حالت پیام خطای Update-Database : The term 'Update-Database' is not recognized as the name of a cmdlet را دریافت کردم.
راه حل: یکبار ویژوال استودیو را بسته و مجددا باز کنید تا کار نصب بستهها و بارگذاری تمام وابستگیهای آنها به درستی صورت گیرد. این خطا به این معنا است که هرچند NuGet کار نصب EF را انجام دادهاست، اما هنوز اسکریپتهای پاورشل آن که دستوراتی مانند Update-Database را اجرا میکنند، بارگذاری نشدهاند. راه حل آن بستن و اجرای مجدد ویژوال استودیو است.
پس از اجرای مجدد ویژوال استودیو و انتخاب default project صحیح (مطابق تصویر فوق)، مجددا دستور Update-Database فوق را صادر کنید (با پارامترهای ویژهی آن).
با صدور این دستور، پیام خطای ذیل را دریافت کردم:
برای رفع آن نیاز است EF را یکبار دیگر نصب کنید:
در ادامه مجددا کل Solution را Build کنید؛ چون Migrations بر اساس اطلاعات اسمبلیهای کامپایل شدهی پروژه کار میکند.
اینبار دستور update-database فوق (با پارامترهای ویژهی آن) بدون مشکل اجرا شد و بانک اطلاعاتی مربوطه تشکیل گردید.
اکنون برنامه قابل اجرا است و در این حالت است که میتوان دکمهی F5 را جهت اجرای برنامه فشرد. البته در این حالت بر روی پروژهی Decision.Web کلیک راست کرده و گزینهی set as startup project را نیز انتخاب کنید و سپس F5:
لطفا سؤالاتی را که مرتبط با «راه اندازی» این پروژه نیستند، در قسمت بازخوردهای اختصاصی آن مطرح کنید.
در این مطلب با توجه به سؤالات زیادی که در مورد صرفا نحوهی اجرای بدون خطای آن وجود داشت، ریز مراحل آنرا بررسی میکنیم.
پیشنیازهای توسعهی برنامه
- با توجه به استفاده از ویژگیهای C# 6 در این پروژه، حتما نیاز است برای کار و اجرای آن از VS 2015 استفاده کنید.
- همچنین این پروژه از قابلیت «فایل استریم» SQL Server استفاده میکند. بنابراین نیاز است نگارش متناسبی از SQL Server را پیشتر نصب کرده باشید (هر نگارشی بالاتر از SQL Server 2005).
- اگر از ReSharper استفاده میکنید، به صورت موقت آنرا به حالت تعلیق درآورید (منوی tools، گرینهی options و انتخاب resharper و سپس suspend کردن آن). این مورد سرعت بازیابی بستههای نیوگت را به شدت افزایش میدهد.
بازیابی وابستگیهای نیوگت پروژه
مرسوم نیست چند 10 مگابایت وابستگیهای پروژه را به صورت فایلهای باینری، به مخزن کدها ارسال کرد. از این جهت که نیوگت بر اساس مداخل فایلهای packages.config، قابلیت بازیابی و نصب خودکار آنها را دارد. بنابراین ابتدا package manger console را باز کنید؛ از طریق منوی Tools -> NuGet Package Manager -> Package Manager Console
همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، نیوگت تشخیص دادهاست که بستههایی برای نصب وجود دارند. بنابراین بر روی دکمهی restore کلیک کنید تا کار دریافت و نصب خودکار این بستهها از اینترنت شروع شود. البته اگر پیشتر این بستهها را در پروژههای دیگری نصب کرده باشید، نیوگت از کش موجود در سیستم استفاده خواهد کرد و برای دریافت آنها به اینترنت مراجعه نمیکند. ولی در هر حال اتصال به اینترنت ضروری است.
پس از پایان کار بازیابی بستهها، یکبار کل Solution را Build کنید تا مطمئن شوید که تمام بستههای مورد نیاز به درستی بازیابی و نصب شدهاند (Ctrl+Shift+B و یا همان منوی Build و انتخاب گزینهی Build Solution).
تنظیمات رشته اتصالی بانک اطلاعاتی برنامه
پس از Build موفق کل Solution در مرحلهی قبل، اکنون نوبت به برپایی تنظیمات بانک اطلاعاتی برنامه است. برای این منظور فایل web.config ذیل را باز کنید:
Decision\src\Decision.Web\Web.config
یک چنین تنظیمی را مشاهده میکنید:
<connectionStrings> <clear /> <add name="DefaultConnection" connectionString="Data Source=.\sqlexpress;Initial Catalog=DecisionDb;Integrated Security = true;MultipleActiveResultSets=True;" providerName="System.Data.SqlClient" /> </connectionStrings>
<connectionStrings> <clear /> <add name="DefaultConnection" connectionString="Data Source=(local);Initial Catalog=DecisionDb;Integrated Security = true;MultipleActiveResultSets=True;" providerName="System.Data.SqlClient" /> </connectionStrings>
در این حالت نیاز است بانک اطلاعاتی خالی DecisionDb را خودتان ایجاد کنید. علت آن به AutomaticMigrationsEnabled = false بر میگردد؛ که در ادامه توضیح داده شدهاست و همچنین وجود تنظیم ذیل در فایل Decision\src\Decision.Web\App_Start\ApplicationStart.cs
Database.SetInitializer<ApplicationDbContext>(null);
ایجاد بانک اطلاعاتی برنامه و تنظیمات آن
پس از آن، نوبت به ایجاد بانک اطلاعاتی برنامه است. چون این برنامه از EF Code first استفاده میکند، قادر است بانک اطلاعاتی ذکر شدهی در Initial Catalog فوق را به صورت خودکار ایجاد کند (با تمام جداول، روابط و تنظیمات آنها). این اطلاعات هم از پروژهی Decision.DataLayer و پوشهی Migrations آن تامین میشوند.
اگر به فایل Decision\src\Decision.DataLayer\Migrations\201602072159421_Initial.cs مراجعه کنید، یکسری تنظیمات دستی را هم علاوه بر کدهای خودکار EF، مشاهده خواهید کرد:
//. . . Sql("EXEC sp_configure filestream_access_level, 2"); Sql("RECONFIGURE", true); Sql("alter database DecisionDb Add FileGroup FileGroupApplicant contains FileStream", true); Sql("alter database DecisionDb add file ( name = 'ApplicantDocuements' , filename = 'C:\\FileStream\\ApplicantDocuements') to filegroup FileGroupApplicant", true); //. . .
بنابراین نیاز است در درایور C، پوشهی خالی FileStream از پیش تهیه شده باشد (نیازی به ایجاد پوشهی ApplicantDocuements نیست و این پوشه به صورت خودکار ایجاد میشود).
و در فایل Decision\src\Decision.DataLayer\Migrations\Configuration.cs مشخص شدهاست که AutomaticMigrationsEnabled = false. به این معنا که تنظیمات فوق به صورت خودکار به بانک اطلاعاتی اعمال نشده و باید چند دستور ذیل را به صورت دستی صادر کنیم:
الف) ابتدا package manager console را مجددا باز کنید و در اینجا default project را بر روی Decision.DataLayer قرار دهید. از این جهت که قرار است اطلاعات migration را از این پروژه دریافت کنیم:
در غیراینصورت پیام خطای No migrations configuration type was found in the assembly را دریافت خواهید کرد.
ب) سپس دستور ذیل را صادر کنید (با این فرض که بانک اطلاعاتی خالی DecisionDb ذکر شدهی در قسمت قبل را پیشتر ایجاد کردهاید):
PM> Update-Database -Verbose -ConnectionStringName "DefaultConnection" -StartUpProjectName "Decision.Web"
من در این حالت پیام خطای Update-Database : The term 'Update-Database' is not recognized as the name of a cmdlet را دریافت کردم.
راه حل: یکبار ویژوال استودیو را بسته و مجددا باز کنید تا کار نصب بستهها و بارگذاری تمام وابستگیهای آنها به درستی صورت گیرد. این خطا به این معنا است که هرچند NuGet کار نصب EF را انجام دادهاست، اما هنوز اسکریپتهای پاورشل آن که دستوراتی مانند Update-Database را اجرا میکنند، بارگذاری نشدهاند. راه حل آن بستن و اجرای مجدد ویژوال استودیو است.
پس از اجرای مجدد ویژوال استودیو و انتخاب default project صحیح (مطابق تصویر فوق)، مجددا دستور Update-Database فوق را صادر کنید (با پارامترهای ویژهی آن).
با صدور این دستور، پیام خطای ذیل را دریافت کردم:
The Entity Framework provider type 'System.Data.Entity.SqlServer.SqlProviderServices, EntityFramework' registered in the application config file for the ADO.NET provider with invariant name 'System.Data.SqlClient' could not be loaded.
PM> Update-Package -Reinstall "EntityFramework" -ProjectName "Decision.DataLayer"
اینبار دستور update-database فوق (با پارامترهای ویژهی آن) بدون مشکل اجرا شد و بانک اطلاعاتی مربوطه تشکیل گردید.
اکنون برنامه قابل اجرا است و در این حالت است که میتوان دکمهی F5 را جهت اجرای برنامه فشرد. البته در این حالت بر روی پروژهی Decision.Web کلیک راست کرده و گزینهی set as startup project را نیز انتخاب کنید و سپس F5:
لطفا سؤالاتی را که مرتبط با «راه اندازی» این پروژه نیستند، در قسمت بازخوردهای اختصاصی آن مطرح کنید.
کار با Areas را تا ASP.NET MVC 5.x میتوانید در مطلب «ASP.NET MVC #14» مطالعه کنید. در ASP.NET Core، کلیات آن ثابت ماندهاست و تنظیمات ابتدایی آن اندکی تغییر کردهاند.
مفهوم Areas
Areas یکی از روشهای ساماندهی برنامههای بزرگ، به نواحی کوچکتری مانند قسمتهای مدیریتی، پشتیبانی از کاربران و غیره است. به این ترتیب میتوان کنترلرها، Viewها و مدلهای هر قسمت را از قسمتی دیگر، جدا کرد و مدیریت پروژه را سادهتر نمود. هر Area دارای ساختار پوشههای مرتبط به خود میباشد و به این نحو است که جداسازی این نواحی مختلف را میسر میکند؛ تا بهتر مشخص باشد که هر المانی متعلق است به چه ناحیهای. به علاوه در این حالت میتوان پروژه را بین چندین توسعه دهندهی مختلف نیز تقسیم کرد؛ بدون اینکه در کار یکدیگر تداخلی ایجاد کنند.
ایجاد Areas
اگر با ASP.NET MVC 5.x کار کرده باشید، میدانید که ویژوال استودیو با کلیک راست بر روی پروژهی جاری، گزینه افزودن یک Area جدید را به همراه دارد. یک چنین قابلیتی تا ASP.NET Core 1.1 به ابزارهای همراه آن افزوده نشدهاست. بنابراین تمام مراحل ذیل را باید دستی ایجاد کنید و هنوز قالب از پیش تعریف شده و ساده کنندهای برای اینکار وجود ندارد:
همانطور که در تصویر نیز ملاحظه میکنید، نیاز است در ریشهی پروژه، پوشهی جدیدی را به نام Areas ایجاد کرد. سپس در داخل این پوشه میتوان نواحی مختلفی را با پوشه بندیهای مجزایی ایجاد نمود. برای مثال در اینجا ناحیهی Blog ایجاد شدهاست که در این ناحیه نیز پوشههای Controllers و Views آن باید به صورت دستی ایجاد شوند.
افزودن مسیریابی مرتبط با Areas
پس از اضافه کردن دستی پوشههای Areas و ناحیهی جدید، به همراه ساختار پوشههای کنترلرها و Viewهای آن، اکنون نیاز است این ناحیهی جدید را به سیستم مسیریابی معرفی نمود. برای این منظور به فایل آغازین برنامه مراجعه کرده و در متد Configure آن، تعریف جدید ذیل را اضافه میکنیم:
مسیریابی پیشفرض را در مطلب «ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 9 - بررسی تغییرات مسیریابی» پیشتر بررسی کردهایم. در اینجا پیش از این مسیریابی، مسیریابی جدید areas تعریف شدهاست. قید exists در اینجا به معنای تنها استفادهی از نواحی تعریف شدهی در برنامهی جاری است و الگوی تعریف شده، تمام آنها را شامل میشود و دیگر نیازی به تعریف مسیریابی جداگانهای به ازای ایجاد هر Area جدید نیست (برخلاف ASP.NET MVC 5.x).
علامتگذاری کنترلرهای یک ناحیه
تمام اصول کار کردن با کنترلرهای یک ناحیه، مانند سایر کنترلرهای دیگر برنامهاست؛ با یک تفاوت:
در ASP.NET Core حتما نیاز است توسط ویژگی جدید Area، نام ناحیهی کنترلر را صریحا مشخص کرد؛ در غیراینصورت، صرفنظر از محل تعریف این کنترلر، اطلاعات آن متعلق به هیچ ناحیهای نبوده و وارد سیستم مسیریابی Areas نمیشود.
یک نکته: اگر از Attribute routing استفاده میکنید، توکن مرتبط با نواحی، [area] نام دارد:
فعالسازی Layout و Tag Helpers در Areas
اگر در همین حال، برنامه را اجرا و به مسیر http://localhost/blog مراجعه کنید، هرچند اطلاعات View متناظر با کنترلر Home و اکشن متد Index آن نمایش داده میشوند، اما این View نه layout دارد و نه Tag helpers آن پردازش شدهاند. برای فعالسازی این دو مورد، دو فایل ViewStart.cshtml_ و ViewImports.cshtml_ را از پوشهی views اصلی پروژه، به پوشهی views این Area جدید کپی کنید. فایل ViewStart، نام و مسیر فایل layout پیش فرض ناحیه را مشخص میکند و فایل ViewImports حاوی تعاریف فعالسازی Tag helpers است:
هر Area میتواند layout خاص خودش را داشته باشد؛ اما اگر فایل ViewStart آن به نحو ذیل مقدار دهی شود، به فایل اصلی واقع در پوشهی Views/Shared/_Layout.cshtml ریشهی پروژه، اشاره میکند.
و برای تغییر و یا مقداردهی صریح آن میتوان به صورت ذیل عمل کرد:
Areas و تاثیر آنها در حین لینک دهی به قسمتهای مختلف برنامه
اگر قرار است لینکی به قسمتی واقع در همان Area جاری مرتبط شود، نیازی نیست تا هیچ نکتهی خاصی را درنظر گرفت و تولید لینکها به نحو صحیحی صورت میگیرند:
اما اگر میخواهیم به ناحیهی جدیدی به نام Services و کنترلر و اکشن متد خاصی از آن، از یک ناحیهی دیگر لینک دهیم، نیاز است asp-area را صریحا ذکر کرد:
به علاوه اگر قصد تعریف لینکی را به یک اکشن متد واقع در کنترلری که در هیچ ناحیهای قرار ندارد، داشته باشیم، باید asp-area آنرا خالی ذکر کنیم:
تاثیر Areas بر روی تنظیمات توزیع برنامه
فایلهای View موجود در Areas نیز باید در حین توزیع نهایی برنامه ارائه شوند؛ مگر اینکه آنها را از پیش کامپایل کرده باشیم. اگر از حالت از پیش کامپایل کردن Viewها استفاده نمیشود، نیاز است قسمت publishOptions فایل project.json را به نحو ذیل در جهت الحاق فایلهای Viewهای نواحی مختلف، ویرایش و تکمیل کرد:
مفهوم Areas
Areas یکی از روشهای ساماندهی برنامههای بزرگ، به نواحی کوچکتری مانند قسمتهای مدیریتی، پشتیبانی از کاربران و غیره است. به این ترتیب میتوان کنترلرها، Viewها و مدلهای هر قسمت را از قسمتی دیگر، جدا کرد و مدیریت پروژه را سادهتر نمود. هر Area دارای ساختار پوشههای مرتبط به خود میباشد و به این نحو است که جداسازی این نواحی مختلف را میسر میکند؛ تا بهتر مشخص باشد که هر المانی متعلق است به چه ناحیهای. به علاوه در این حالت میتوان پروژه را بین چندین توسعه دهندهی مختلف نیز تقسیم کرد؛ بدون اینکه در کار یکدیگر تداخلی ایجاد کنند.
ایجاد Areas
اگر با ASP.NET MVC 5.x کار کرده باشید، میدانید که ویژوال استودیو با کلیک راست بر روی پروژهی جاری، گزینه افزودن یک Area جدید را به همراه دارد. یک چنین قابلیتی تا ASP.NET Core 1.1 به ابزارهای همراه آن افزوده نشدهاست. بنابراین تمام مراحل ذیل را باید دستی ایجاد کنید و هنوز قالب از پیش تعریف شده و ساده کنندهای برای اینکار وجود ندارد:
همانطور که در تصویر نیز ملاحظه میکنید، نیاز است در ریشهی پروژه، پوشهی جدیدی را به نام Areas ایجاد کرد. سپس در داخل این پوشه میتوان نواحی مختلفی را با پوشه بندیهای مجزایی ایجاد نمود. برای مثال در اینجا ناحیهی Blog ایجاد شدهاست که در این ناحیه نیز پوشههای Controllers و Views آن باید به صورت دستی ایجاد شوند.
افزودن مسیریابی مرتبط با Areas
پس از اضافه کردن دستی پوشههای Areas و ناحیهی جدید، به همراه ساختار پوشههای کنترلرها و Viewهای آن، اکنون نیاز است این ناحیهی جدید را به سیستم مسیریابی معرفی نمود. برای این منظور به فایل آغازین برنامه مراجعه کرده و در متد Configure آن، تعریف جدید ذیل را اضافه میکنیم:
app.UseMvc(routes => { routes.MapRoute( name: "areas", template: "{area:exists}/{controller=Home}/{action=Index}/{id?}"); routes.MapRoute( name: "default", template: "{controller=Home}/{action=Index}/{id?}"); });
علامتگذاری کنترلرهای یک ناحیه
تمام اصول کار کردن با کنترلرهای یک ناحیه، مانند سایر کنترلرهای دیگر برنامهاست؛ با یک تفاوت:
[Area("Blog")] public class HomeController : Controller { public IActionResult Index() { return View(); } }
یک نکته: اگر از Attribute routing استفاده میکنید، توکن مرتبط با نواحی، [area] نام دارد:
[Route("[area]/app/[controller]/actions/[action]/{id:weekday?}")]
فعالسازی Layout و Tag Helpers در Areas
اگر در همین حال، برنامه را اجرا و به مسیر http://localhost/blog مراجعه کنید، هرچند اطلاعات View متناظر با کنترلر Home و اکشن متد Index آن نمایش داده میشوند، اما این View نه layout دارد و نه Tag helpers آن پردازش شدهاند. برای فعالسازی این دو مورد، دو فایل ViewStart.cshtml_ و ViewImports.cshtml_ را از پوشهی views اصلی پروژه، به پوشهی views این Area جدید کپی کنید. فایل ViewStart، نام و مسیر فایل layout پیش فرض ناحیه را مشخص میکند و فایل ViewImports حاوی تعاریف فعالسازی Tag helpers است:
@addTagHelper *, Microsoft.AspNetCore.Mvc.TagHelpers
@{ Layout = "_Layout"; }
@{ Layout = "~/Areas/Blog/Views/Shared/_Layout.cshtml"; }
Areas و تاثیر آنها در حین لینک دهی به قسمتهای مختلف برنامه
اگر قرار است لینکی به قسمتی واقع در همان Area جاری مرتبط شود، نیازی نیست تا هیچ نکتهی خاصی را درنظر گرفت و تولید لینکها به نحو صحیحی صورت میگیرند:
<a asp-action="Index" asp-controller="Home">Link</a>
<a asp-area="Services" asp-controller="Home" asp-action="Index">Go to Services’ Home Page</a>
<a asp-action="Index" asp-controller="Home" asp-area="">Link</a>
تاثیر Areas بر روی تنظیمات توزیع برنامه
فایلهای View موجود در Areas نیز باید در حین توزیع نهایی برنامه ارائه شوند؛ مگر اینکه آنها را از پیش کامپایل کرده باشیم. اگر از حالت از پیش کامپایل کردن Viewها استفاده نمیشود، نیاز است قسمت publishOptions فایل project.json را به نحو ذیل در جهت الحاق فایلهای Viewهای نواحی مختلف، ویرایش و تکمیل کرد:
"publishOptions": { "include": [ "Areas/**/*.cshtml", .... .... ]
اشتراکها
کتابخانه perfect-scrollbar
Minimalistic but perfect custom scrollbar plugin Demo
perfect means...
- There should be no css change on any original element.
- The scrollbar should not affect the original design layout.
- The design of the scrollbar should be (nearly) fully customizable.
- If the size of the container or the content changes, the scrollbar size and position should be able to change.
- New! It should work with vanilla JavaScript and major tools like NPM or Browserify.
اشتراکها
NuGet 4.0 RTM منتشر شد
اشتراکها