Ticketier project | ASP.NET Core Web API CRUD and Search | .NET 7 API | Full Course
Full Course Ticketier project with ASP.NET Core Web API (.NET 7 API ) and Entity Framework Core covering CRUD and Search step by step
In this video, we will create an ASP.NET Core Web API (.NET 7) project called Ticketier and implement full CRUD and Search functionality into it.
The focus of this project is to show you how you can build new ASP.NET Core Web API (.NET 7) project from 0 to 100 and implement CRUD and Search in it.
we will learn these topics together:
Entities
Dtos
Context
ORM
Http Methods
Swagger
AutoMapper
IQueryable
Where clause
بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
var postCounts = await context.Database.SqlQuery<BlogPostsCount>(@$"SELECT * FROM View_BlogPostCounts").ToListAsync();
var postCounts = await context.Database .SqlQuery<BlogPostsCount>(@$"SELECT * FROM View_BlogPostCounts") .Where(x => x.PostCount > 1) .ToListAsync();
- مدلی که در اینجا تعریف میشود، باید ساده بوده و چندسطحی و یا به همراه روابطی نباشد.
- نگاشتها، بر اساس نام ستونهای بازگشت داده شده، انجام میشوند و حتی بکارگیری mapping attributes هم مجاز هستند.
- مدلها، بدون کلید اصلی هستند.
- متد SqlQuery، برای بار اول در EF 7x اضافه شد که توسط آن، تنها امکان داشتن خروجیهای scalar (یا غیر موجودیتی)، مانند اعداد و رشتهها وجود داشت (<SqlQuery<int).
پیشنیازهای کار با کش توزیع شدهی مبتنی بر SQL Server
برای کار با کش توزیع شدهی با قابلیت ذخیره سازی در یک بانک اطلاعاتی SQL Server، نیاز است دو بستهی ذیل را به فایل project.json برنامه اضافه کرد:
{ "dependencies": { "Microsoft.Extensions.Caching.SqlServer": "1.1.0" }, "tools": { "Microsoft.Extensions.Caching.SqlConfig.Tools": "1.1.0-preview4-final" } }
ایجاد جدول ذخیره سازی اطلاعات کش توزیع شده به کمک ابزار sql-cache
پس از افزودن و بازیابی ارجاعات فوق، با استفاده از خط فرمان، به پوشهی جاری برنامه وارد شده و دستور ذیل را صادر کنید:
dotnet sql-cache create "Data Source=(localdb)\MSSQLLocalDB;Initial Catalog=sql_cache;Integrated Security=True;" "dbo" "AppSqlCache"
- در اینجا میتوان هر نوع رشتهی اتصالی معتبری را به انواع و اقسام بانکهای SQL Server ذکر کرد. برای نمونه در مثال فوق این رشتهی اتصالی به یک بانک اطلاعاتی از پیش ایجاد شدهی LocalDB اشاره میکند. نام دلخواه این بانک اطلاعاتی در اینجا sql_cache ذکر گردیده و نام دلخواه جدولی که قرار است این اطلاعات را ثبت کند AppSqlCache تنظیم شدهاست و dbo، نام اسکیمای جدول است:
در اینجا تصویر ساختار جدولی را که توسط ابزار dotnet sql-cache ایجاد شدهاست، مشاهده میکنید. اگر خواستید این جدول را خودتان دستی ایجاد کنید، یک چنین کوئری را باید بر روی دیتابیس مدنظرتان اجرا نمائید:
CREATE TABLE AppSqlCache ( Id NVARCHAR (449) COLLATE SQL_Latin1_General_CP1_CS_AS NOT NULL, Value VARBINARY (MAX) NOT NULL, ExpiresAtTime DATETIMEOFFSET NOT NULL, SlidingExpirationInSeconds BIGINT NULL, AbsoluteExpiration DATETIMEOFFSET NULL, CONSTRAINT pk_Id PRIMARY KEY (Id) ); CREATE NONCLUSTERED INDEX Index_ExpiresAtTime ON AppSqlCache(ExpiresAtTime);
ایجاد جدول ذخیره سازی اطلاعات کش توزیع شده به کمک ابزار Migrations در EF Core
زیر ساخت کش توزیع شدهی مبتنی بر SQL Server هیچگونه وابستگی به EF Core ندارد و تمام اجزای آن توسط Async ADO.NET نوشته شدهاند. اما اگر خواستید قسمت ایجاد جدول مورد نیاز آنرا به ابزار Migrations در EF Core واگذار کنید، روش کار به صورت زیر است:
- ابتدا یک کلاس دلخواه جدید را با محتوای ذیل ایجاد کنید:
public class AppSqlCache { public string Id { get; set; } public byte[] Value { get; set; } public DateTimeOffset ExpiresAtTime { get; set; } public long? SlidingExpirationInSeconds { get; set; } public DateTimeOffset? AbsoluteExpiration { get; set; } }
public class MyDBDataContext : DbContext { public virtual DbSet<AppSqlCache> AppSqlCache { get; set; } protected override void OnModelCreating(ModelBuilder modelBuilder) { modelBuilder.Entity<AppSqlCache>(entity => { entity.ToTable(name: "AppSqlCache", schema: "dbo"); entity.HasIndex(e => e.ExpiresAtTime).HasName("Index_ExpiresAtTime"); entity.Property(e => e.Id).HasMaxLength(449); entity.Property(e => e.Value).IsRequired(); }); } }
البته این مورد به شرطی است که بخواهید از یک دیتابیس، هم برای برنامه و هم برای ذخیره سازی اطلاعات کش استفاده کنید.
معرفی تنظیمات رشتهی اتصالی و نام جدول ذخیره سازی اطلاعات کش به برنامه
پس از ایجاد جدول مورد نیاز جهت ذخیره سازی اطلاعات کش، اکنون نیاز است این اطلاعات را به برنامه معرفی کرد. برای این منظور به کلاس آغازین برنامه مراجعه کرده و متد الحاقی AddDistributedSqlServerCache را بر روی مجموعهی سرویسهای موجود فراخوانی کنید؛ تا سرویسهای این کش توزیع شده نیز به برنامه معرفی شوند:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddDistributedSqlServerCache(options => { options.ConnectionString = @"Data Source=(localdb)\MSSQLLocalDB;Initial Catalog=sql_cache;Integrated Security=True;"; options.SchemaName = "dbo"; options.TableName = "AppSqlCache"; });
آزمایش کش توزیع شدهی تنظیمی با فعال سازی سشنها
سشنها را همانند نکات ذکر شدهی در مطلب «ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 16 - کار با Sessions» فعال کنید و سپس مقداری را در آن بنویسید:
public IActionResult Index() { HttpContext.Session.SetString("User", "VahidN"); return Json(true); } public IActionResult About() { var userContent = HttpContext.Session.GetString("User"); return Json(userContent); }
همانطور که مشاهده میکنید، سیستم سشن اینبار بجای حافظه، به صورت خودکار از جدول بانک اطلاعاتی SQL Server تنظیم شده، برای ذخیره سازی اطلاعات خود استفاده کردهاست.
کار با کش توزیع شده از طریق برنامه نویسی
همانطور که در مقدمهی بحث نیز عنوان شد، استفادهی از زیر ساخت کش توزیع شده منحصر به استفادهی از آن جهت ذخیره سازی اطلاعات سشنها نیست و از آن میتوان جهت انواع و اقسام سناریوهای مختلف مورد نیاز استفاده کرد. در این حالت روش دسترسی به این زیر ساخت، از طریق اینترفیس IDistributedCache است. زمانیکه متد AddDistributedSqlServerCache را فراخوانی میکنیم، در حقیقت کار ثبت یک چنین سرویسی به صورت خودکار انجام خواهد شد:
services.Add(ServiceDescriptor.Singleton<IDistributedCache, SqlServerCache>());
در اینجا یک نمونه از این تزریق وابستگی و سپس استفادهی از متدهای Set و Get اینترفیس IDistributedCache را مشاهده میکنید:
using System; using System.Text; using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using Microsoft.Extensions.Caching.Distributed; namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers { public class CacheTestController : Controller { readonly IDistributedCache _cache; public CacheTestController(IDistributedCache cache) { _cache = cache; } public IActionResult SetCacheData() { var time = DateTime.Now.ToLocalTime().ToString(); var cacheOptions = new DistributedCacheEntryOptions { AbsoluteExpiration = DateTime.Now.AddYears(1) }; _cache.Set("Time", Encoding.UTF8.GetBytes(time), cacheOptions); return View(); } public IActionResult GetCacheData() { var time = Encoding.UTF8.GetString(_cache.Get("Time")); ViewBag.data = time; return View(); } public bool RemoveCacheData() { _cache.Remove("Time"); return true; } } }
Value VARBINARY (MAX) NOT NULL,
public byte[] Value { get; set; }
در این حالت اگر برنامه را اجرا و مسیر http://localhost:7742/CacheTest/SetCacheData را فراخوانی کنیم، اطلاعات ذخیره شدهی با کلید Test را میتوان در بانک اطلاعاتی مشاهده کرد:
Tag helper مخصوص کش توزیع شده
در ASP.NET Core، میتوان از یک Tag Helper جدید به نام distributed-cache برای کش سمت سرور توزیع شدهی محتوای قسمتی از یک View به نحو ذیل استفاده کرد:
<distributed-cache name="MyCacheItem2" expires-sliding="TimeSpan.FromMinutes(30)"> <p>From distributed-cache</p> @DateTime.Now.ToString() </distributed-cache>
در اینجا name به صورت هش شده به صورت کلید کش مورد استفاده قرار میگیرد. سپس محتوای تگ distributed-cache رندر شده، تبدیل به آرایهای از بایتها گردیده و در بانک اطلاعاتی ذخیره میگردد.
ذکر name در اینجا اجباری است و باید دقت داشت که چون به عنوان کلید بازیابی کش مورد استفاده قرار خواهد گرفت، نباید به اشتباه در قسمتهای دیگر برنامه با همین نام وارد شود. در غیر اینصورت دو قسمتی که name یکسانی داشته باشند، یک محتوا را نمایش خواهند داد.
لیست مشترکات بانکهای اطلاعاتی NoSQL
قبل از اینکه بخواهیم وارد ریز جزئیات بانکهای اطلاعاتی NoSQL شویم، نیاز است لیست و سرفصلی از مفاهیم اصلی و مشترک بین اینگونه بانکهای اطلاعاتی را تدارک ببینیم که شامل موارد ذیل میشود:
الف) Non-Relational یا غیر رابطهای
از کلمه NoSQL عموما اینطور برداشت میشود که در اینجا دیگر خبری از SQL نویسی نیست که در عمل برداشت نادرستی است. شاید جالب باشد که بدانید، تعدادی از بانکهای اطلاعاتی NoSQL از زبان SQL نیز به عنوان اینترفیسی برای نوشتن کوئریهای مرتبط، پشتیبانی میکنند.
کلمه NoSQL بیشتر به Non-Relational یا غیر رابطهای بودن اینگونه بانکهای اطلاعاتی بر میگردد. مباحثی مانند مدلهای دادهای نرمال شده، اتصالات و Join جداول، در دنیای NoSQL وجود خارجی ندارند.
ب) Non-schematized/schema free یا بدون اسکیما
مفهوم مهم و مشترک دیگری که در بین بانکهای اطلاعاتی NoSQL وجود دارد، بدون اسکیما بودن اطلاعات آنها است. به این معنا که با حرکت از رکورد یک به رکورد دو، ممکن است با دو ساختار دادهای متفاوت مواجه شوید.
ج) Eventual consistency یا عاقبت یک دست شدن
عاقبت یک دست شدن، به معنای دریافت دستوری از شما و نحوه پاسخ دادن به آن (یا حتی پاسخ ندادن به آن) از طرف بانک اطلاعاتی NoSQL است. برای مثال، زمانیکه یک رکورد جدید را اضافه میکنید، یا اطلاعات موجودی را به روز رسانی خواهید کرد، اغلب بانکهای اطلاعاتی NoSQL این دستور را بسیار سریع دریافت و پردازش خواهند کرد. اما تفاوت است بین دریافت پیام و پردازش واقعی آن در اینجا.
اکثر بانکهای اطلاعاتی NoSQL، پردازش و اعمال واقعی دستورات دریافتی را با یک تاخیر انجام میدهند. به این ترتیب میتوان خیلی سریع به بانک اطلاعاتی اعلام کرد که چه میخواهیم و بانک اطلاعاتی بلافاصله مجددا کنترل را به شما بازخواهد گرداند. اما اعمال و انتشار واقعی این دستور، مدتی زمان خواهد برد.
د) Open source یا منبع باز بودن
اغلب بانکهای اطلاعاتی NoSQL موجود، منبع باز هستند که علاوه بر بهره بردن از مزایای اینگونه پروژهها، استفاده کنندگان سورس باز دیگری را نیز ترغیب به استفاده از آنها کردهاند.
ه) Distributed یا توزیع شده
هرچند امکان پیاده سازی توزیع شده بانکهای اطلاعاتی رابطهای نیز وجود دارد، اما نیاز به تنظیمات قابل توجهی برای حصول این امر میباشد. در دنیای NoSQL، توزیع شده بودن جزئی از استاندارد تهیه اینگونه بانکهای اطلاعاتی است و بر اساس این مدل ذهنی شکل گرفتهاند. به این معنا که اطلاعات را میتوان بین چندین سیستم تقسیم کرد، که حتی این سیستمها ممکن است فواصل جغرافیایی قابل توجهی نیز با یکدیگر داشته باشند.
و) Web scale یا مناسب برای برنامههای تحت وب پر کاربر
امروزه بسیاری از کمپانیهای بزرگ اینترنتی، برای مدیریت تعداد بالایی از کاربران همزمان خود، مانند فیسبوک، یاهو، گوگل، Linkedin، مایکروسافت و غیره، نیاز به بانکهای اطلاعاتی پیدا کردهاند که باید در مقابل این حجم عظیم درخواستها و همچنین اطلاعاتی که دارند، بسیار بسیار سریع پاسخ دهند. به همین جهت بانکهای اطلاعاتی NoSQL ابداع شدهاند تا بتوان برای این نوع سناریوها پاسخی را ارائه داد.
و نکته مهم دیگر اینجا است که خود این کمپانیهای بزرگ اینترنتی، بزرگترین توسعه دهندههای بانکهای اطلاعاتی NoSQL نیز هستند.
نحوه مدیریت یکپارچگی اطلاعات در بانکهای اطلاعاتی NoSQL
مدیریت یکپارچگی اطلاعات بانکهای اطلاعاتی NoSQL به علت ذات و طراحی توزیع شده آنها، با نحوه مدیریت یکپارچگی اطلاعات بانکهای اطلاعاتی رابطهای متفاوت است. اینجا است که تئوری خاصی به نام CAP مطرح میشود که شامل یکپارچگی یا Consistency به همراه Availability یا دسترسی پذیری (همیشه برقرار بودن) و partition tolerance یا توزیع پذیری است. در تئوری CAP مطرح میشود که هر بانک اطلاعاتی خاص، تنها دو مورد از سه مورد مطرح شده را میتواند با هم پوشش دهد.
به این ترتیب بانکهای اطلاعاتی رابطهای عموما دو مورد C و P یا یکپارچگی (Consistency) و partition tolerance یا میزان تحمل تقسیم شدن اطلاعات را ارائه میدهند. اما بانکهای اطلاعاتی NoSQL از این تئوری، تنها دو مورد A و P را پوشش میدهند (دسترسی پذیری و توزیع پذیری مطلوب).
بنابراین مفهومی به نام ACID که در بانکهای اطلاعاتی رابطهای ضامن یکپارچگی اطلاعات آنها است، در دنیای NoSQL وجود خارجی ندارد. کلمه ACID مخفف موارد ذیل است:
Atomicity، Consistency، Isolation و Durability
ACID در بانکهای اطلاعاتی رابطهای تضمین شده است. در این نوع سیستمها، با ایجاد تراکنشها، مباحث ایزوله سازی و یکپارچگی اطلاعات به نحو مطلوبی مدیریت میگردد؛ اما دنیای NoSQL، دسترسی پذیری را به یکپارچگی ترجیح داده است و به همین جهت پیشتر مطرح شد که مفهوم «Eventual consistency یا عاقبت یک دست شدن» در این نوع بانکهای اطلاعاتی در پشت صحنه بکار گرفته میشود. یک مثال دنیای واقعی از عاقبت یک دست شدن اطلاعات را حتما در مباحث DNS مطالعه کردهاید. زمانیکه یک رکورد DNS اضافه میشود یا به روز خواهد شد، اعمال این دستورات در سراسر دنیا به یکباره و همزمان نیست. هرچند اعمال این اطلاعات جدید در یک نود شبکه ممکن است آنی باشد، اما پخش و توزیع آن در سراسر سرورهای DNS دنیا، مدتی زمان خواهد برد (گاهی تا یک روز یا بیشتر).
به همین جهت است که بانکهای اطلاعاتی رابطهای در حجمهای عظیم اطلاعات و تعداد کاربران همزمان بالا، کند عمل میکنند. حجم اطلاعات بالا است، مدتی زمان خواهد برد تا تغییرات اعمال شوند، و چون مفهوم ACID در این نوع بانکهای اطلاعاتی تضمین شده است، کاربران باید مدتی منتظر بمانند و نمونهای از آنها را با dead lockهای شایع، احتمالا پیشتر بررسی یا تجربه کردهاید. در مقابل، بانکهای اطلاعاتی NoSQL بجای یکپارچگی، دسترسی پذیری را اولویت اول خود میدانند و نه یکپارچگی اطلاعات را. در یک بانک اطلاعاتی NoSQL، دستور ثبت اطلاعات دریافت میشود (این مرحله آنی است)، اما اعمال نهایی آن آنی نیست و مدتی زمان خواهد برد تا تمام اطلاعات در کلیه سرورها یک دست شوند.
نحوه مدیریت Indexing اطلاعات در بانکهای اطلاعاتی NoSQL
اغلب بانکهای اطلاعاتی NoSQL تنها بر اساس اطلاعات کلیدهای اصلی جداول آنها index میشوند (البته نام خاصی به نام «جدول»، بسته به نوع بانک اطلاعاتی NoSQL ممکن است متفاوت باشد، اما منظور ظرف دربرگیرنده تعدادی رکورد است در اینجا). این ایندکس نیز از نوع clustered است. به این معنا که اطلاعات به صورت فیزیکی، بر همین مبنا ذخیره و مرتب خواهند شد.
یک مثال: بانک اطلاعاتی NoSQL خاصی به نام Hbase که بر فراز Hadoop distributed file system طراحی شده است، دقیقا به همین روش عمل میکند. این فایل سیستم، تنها از روش Append only برای ذخیره سازی اطلاعات استفاده میکند و در آن مفهوم دسترسی اتفاقی یا random access پیاده سازی نشده است. در این حالت، تمام نوشتنها در بافر، لاگ میشوند و در بازههای زمانی متناوب و مشخصی سبب باز تولید فایلهای موجود و مرتب سازی مجدد آنها از ابتدا خواهند شد. دسترسی به این اطلاعات پس از تکمیل نوشتن، به علت مرتب سازی فیزیکی که صورت گرفته، بسیار سریع است. همچنین مصرف کننده سیستم نیز چون بلافاصله پس از ثبت اطلاعات در بافر سیستم، کنترل را به دست میگیرد، احساس کار با سیستمی را خواهد داشت که بسیار سریع است.
به علاوه Indexهای دیگری نیز وجود دارند که بر اساس کلیدهای اصلی جداول تولید نمیشوند و به آنها ایندکسهای ثانویه یا secondary indexes نیز گفته میشود و تنها تعداد محدودی از بانکهای اطلاعاتی NoSQL از آنها پشتیبانی میکنند. این مساله هم از اینجا ناشی میشود که با توجه به بدون اسکیما بودن جداول بانکهای اطلاعاتی NoSQL، چگونه میتوان اطلاعاتی را ایندکس کرد که ممکن است در رکورد دیگری، ساختار متناظر با آن اصلا وجود خارجی نداشته باشد.
نحوه پردازش Queries در بانکهای اطلاعاتی NoSQL
بانکهای اطلاعاتی NoSQL عموما از زبان کوئری خاصی پشتیبانی نمیکنند. در اینجا باید به اطلاعات به شکل فایلهایی که حاوی رکوردها هستند نگاه کرد. به این ترتیب برای پردازش و یافتن اطلاعات درون این فایلها، نیاز به ایجاد برنامههایی است که این فایلها را گشوده و بر اساس منطق خاصی، اطلاعات مورد نظر را استخراج کنند. گاهی از اوقات زبان SQL نیز پشتیبانی میشود ولی آنچنان عمومیت ندارد. الگوریتمی که در این برنامهها بکار گرفته میشود، Map Reduce نام دارد.
Map Reduce به معنای نوشتن کدی است، با دو تابع. اولین تابع اصطلاحا Map step یا مرحله نگاشت نام دارد. در این مرحله کوئری به قسمتهای کوچکتری خرد شده و بر روی سیستمهای توزیع شده به صورت موازی اجرا میشود. مرحله بعد Reduce step نام دارد که در آن، نتیجه دریافتی حاصل از کوئریهای اجرا شده بر روی سیستمهای مختلف، با هم یکی خواهند شد.
این روش برای نمونه در سیستم Hadoop بسیار مرسوم است. Hadoop دارای یک فایل سیستم توزیع شده است (که پیشتر در مورد آن بحث شد) به همراه یک موتور Map Reduce توکار. همچنین رده دیگری از بانکهای اطلاعاتی NoSQL، اصطلاحا Wide column store نام دارند (مانند Hbase) که عموما به همراه Hadoop بکارگرفته میشوند. موتور Map Reduce متعلق به Hadoop بر روی جداول Hbase اجرا میشوند.
به علاوه Amazon web services دارای سرویسی است به نام Elastic map reduce یا EMR که در حقیقت مجموعهی پردازش ابری است که بر مبنای Hadoop کار میکند. این سرویس قادر است با بانکهای اطلاعاتی NoSQL دیگر و یا حتی بانکهای اطلاعاتی رابطهای نیز کار کند.
بنابراین MapReduce، یک بانک اطلاعاتی نیست؛ بلکه یک روش پردازش اطلاعات است که فایلها را به عنوان ورودی دریافت کرده و یک فایل را به عنوان خروجی تولید میکند. از آنجائیکه بسیاری از بانکهای اطلاعاتی NoSQL کار عمدهاشان، ایجاد و تغییر فایلها است، اغلب جداول اطلاعات آنها ورودی و خروجیهای معتبری برای یک موتور Map reduce به حساب میآیند.
در این بین، افزونهای برای Hadoop به نام Hive طراحی شده است که با ارائه HiveSQL، امکان نوشتن کوئریهایی SQL مانند را بر فراز موتورهای Map reduce ممکن میسازد. این افزونه با Hive tables خاص خودش و یا با Hbase سازگار است.
آشنایی مقدماتی با مفاهیمی مانند الگوهای Sharding و Partitioning در بانکهای اطلاعاتی NoSQL
Sharding (شاردینگ تلفظ میشود) یک الگوی تقسیم اطلاعات بر روی چندین سرور است که اساس توزیع شده بودن بانکهای اطلاعاتی NoSQL را تشکیل میدهد. این نوع تقسیم اطلاعات، از کوئریهایی به نام Fan-out پشتیبانی میکند. به این معنا که شما کوئری خود را به نود اصلی ارسال میکنید و سپس به کمک موتورهای Map reduce، این کوئری بر روی سرورهای مختلف اجرا شده و نتیجه نهایی جمع آوری خواهد شد. به این ترتیب تقسیم اطلاعات، صرفا به معنای قرار دادن یک سری فایل بر روی سرورهای مختلف نیست، بلکه هر کدام از این سرورها به صورت مستقل نیز قابلیت پردازش اطلاعات را دارند.
امکان تکثیر و همچنین replication هر کدام از سرورها نیز وجود دارد که قابلیت بازیابی سریع و مقاومت در برابر خرابیها و مشکلات را افزایش میدهند.
از آنجائیکه Shardها را میتوان در سرورهای بسیار متفاوت و گستردهای از لحاظ جغرافیایی قرار داد، هر Shard میتواند همانند مفاهیم CDN نیز عمل کند؛ به این معنا که میتوان Shard مورد نیاز سروری خاص را در محلی نزدیکتر به او قرار داد. به این ترتیب سرعت عملیات افزایش یافته و همچنین بار شبکه نیز کاهش مییابد.
خطا در زمان تایید پرداخت
namespace EnablingMARS.Models { public class Product { public int Id { get; set; } public string Title { get; set; } public string Desc { get; set; } public float Price { get; set; } public Category Category { get; set; } } public enum Category { Cate1, Cate2, Cate3 } }
namespace EnablingMARS.Models { public class ProductDbContext : DbContext { public ProductDbContext() : base("EnablingMARS") {} public DbSet<Product> Products { get; set; } } }
MyContext.Products.Add(new Product() { Title = "title1", Desc = "desc", Price = 4500f, Category = Category.Cate1 }); MyContext.SaveChanges();
foreach (var product in _dvContext.Products.Where(category => category.Category == Category.Cate1)) { product.Price = 50000; MyContext.SaveChanges(); }
There is already an open DataReader associated with this Command which must be closed first.
"Data Source=(LocalDB)\v11.0;Initial Catalog=EnablingMARS; MultipleActiveResultSets=true"
- وقتی کانکشنی در حالت MARS برقرار میشود، یک سشن نیز همراه با یکسری اطلاعات اضافی برای آن ایجاد شده که باعث ایجاد Overhead خواهد شد.
- دستورات مارس thread-safe نیستند.
قبل از اینکه صحبت را آغاز کنیم باید این نکته اشاره کنیم که انواع هاست چیست؟
انواع هاست
هاستها بر سه نوع تقسیم میشوند:
- هاست اشتراکی
- سرورهای مجازی
- سرور اختصاصی
هاست اشتراکی
در این حالت شرکت میزبان یک سرور را به چند سایت تقسیم کرده و به هر وب سایت، با توجه به پلنی که مشتری انتخاب کرده، مقداری از منابع را اختصاص میدهد که عموما این تخصیص منابع در زمان خرید توسط WHMCS به طور خودکار صورت میگیرد. در این حالت ممکن است بر روی یک سرور بیش از یکصد وب سایت در حال سرویس گرفتن باشند. مزیت این هاستها قیمت ارزان آنها میباشد . عموما وب سایتهای با بازدید کم و نیاز به منابع کمتر، از این دست هاستها استفاده میکنند. در این نوع هاستها در صورتیکه استفادهی از منابع به نهایت مقداری که برای آن مشخص شده است برسد، از قبیل ترافیک (که بیشتر مسئله مربوط به آن است) یا دیسک سخت و ... به حد مشخص شده برسند، سایت را متوقف یا suspend میکنند. پرداخت این نوع هاستها به خاطر قیمت پایین به صورت یکساله دریافت میشود. قیمست سالیانه آنها در بعضی جاها از 50 هزار تومان تا صدهزار تومان به عنوان مبلغ آغازین شروع میشود.
سرورهای مجازی VPS یا Virtual Private Server
اینها هم تقریبا مثل هاستهای اشتراکی هستند با این تفاوت که منابع بیشتر و دسترسی بیشتری به شما داده میشوند؛ به طوری که احساس میکنید به شما یک سرور واقعی را دادهاند و عموما تعداد سایت هایی که روی آن سرویس میگیرند، به مراتب کمتر از هاست اشتراکی است. اکثر وب سایتهایی که توانایی استفاده از هاستهای اشتراکی را ندارند، از این نوع هاستینگ بهره میبرند. قیمتش بالاتر از یک هاست اشتراکی است ولی به مراتب پایینتر از یک سرور اختصاصی است. پرداخت این نوع هاست عموما به دو صورت ماهیانه و یا سالانه است که احتمال زیادی دارد پرداخت سالیانه تخفیف خوبی را شامل شود. در صورت رسیدن به حد نهایت منابع همانند هاست اشتراکی با شما رفتار خواهد شد. این سرورهای مجازی در ایران عموما از مبلغ ماهیانه 20 هزار تومان به بالا آغاز میشوند.
سروهای اختصاصی یا Dedicate
اینها دیگر سروهای واقعی هستند و صاحب اول و آخرشان شمایید و دسترسی کامل به همه اجزا و منابع آن را دارید. این سرورهای عموما برای فعالیتهای بزرگ تجاری و بازدیدهای همزمان به شدت بالا استفاده میشوند. قیمت، بسته به مشخصات آن متفاوت است و ممکن است یکی ماهیانه 200 هزار تومان، یکی ماهیانه 500 هزار تومان و .. آغاز شود.
نکته ای در مورد سرورهای اختصاصی و حتی گاها VPSها هست اینکه عموما پشتیبانی اینها توسط شما تامین میشود و یا باید یک مدیر سرور با حق ماهیانه اختیار کنید یا در صورت بروز مشکل به صورت ساعتی حق حل مشکل را بدهید. بهتر هست این مورد را از قبل توسط میزبان جویا شوید.
سرورهای ابری
اگر قصد انجام عملیات رایانش برای را دارید بهتر هست که دنبال چنین سرورهایی باشید که مورد بحث این مقاله نیست و صرفا جهت تکمیل معرفی انواع هاستها آمده است.
چک لیست
فضای دیسک و پهنای باند (ترافیک)
اولین نکاتی که همیشه توسط میزبانها و خریداران مورد توجه قرار میگیرند، این دو مورد هست. در صورتیکه سایت شما اجازه آپلودی به کاربران نمیدهد، یا خودتان هم آپلود چندانی ندارید، میتوانید فضای دیسک سخت پایینتری را انتخاب کنید. مثلا اگر شما تعدادی تصویر دارید و مقدار زیادی فایل متنی و ... به نظر یک گیگ کفایت میکند و در صورتیکه بعدها دیدید این فضا رو به اتمام است، میتوانید به میزبان درخواست افزایش و ارتقاء آن را بدهید؛ اما برای بار اول یک گیگ به خوبی کفایت میکند. ولی اگر چنانچه با فایلهای حجیم سرو کله میزنید و یا تعداد فایلهایی چون تصاویر، صوت و ویدیو در آن زیاد دیده میشود، بهتر است به فکر فضایی بیشتر و حتی گاها unlimited باشید. برای سایتهایی که حجم به شدت بالایی دارند و یا مثلا نیاز به راه اندازی بخش دانلود دارند، بهتر هست از یک هاستینگ به نام هاست دانلود استفاده کنند. این نوع هاستها به شما اجازه میزبانی فایلهای وب سایتهایی چون aspx,mvc,php را نمیدهند و بیشتر پهنای باند و فضای دیسک سخت آن مدنظر است. در این حالت سایت خود را روی یک هاست معمولی به اشتراک میگذارید و فایلهای خود را روی هاست دانلود قرار میدهید و ارتباط آنها را لینک میکنید.
در مورد پهنای باند باید تعداد کاربر و همچنین نوع اطلاعاتی که جابجا میشوند را مورد بررسی قرار دهید. اگر تعداد کاربران پایین است عموما این مقدار کم است و یا اگر اطلاعات متنی فقط جابجا میشود این مقدار کمتر هم میشود.
در سناریوی اول یک انجمن VB را بررسی میکنیم: عموم انجمنها در زمینهی چند رسانهای مثل تصاویر و ...، چیزی جز تصاویر پوسته خود (که کش هم میشوند) را انتقال نمیدهند. به این دلیل که اجازهی آپلود را به کار نمیدهند و کاربرها بیشتر از سرویسهای ثالث برای تصاویر بهره میبرند و به غیر از پوستهی، سایت متون انجمن هستند که متن هم ترافیک پایینی را مصرف میکند. پس در این حالت ترافیک ماهیانهی 10 گیگ میتواند برای شروع کار تا مدتی که سایت بازدیدکنندههای خودش را پیدا کند، مناسب باشد. از نظر دیسک سخت هم به نظر من اگر شما نیاز به قرار دادن تصاویری چون اسلایدشوها و ... را دارید، به انضمام آواتار کاربران، 500 مگابایت میتواند کافی باشد. حجم آواتار کاربران در قسمت مدیریت، کنترل شده است و تنظیم دستی آن میتواند این مقدار حجم آواتارها را افزایش دهد.
در سناریوی دوم ما یک وب سرویس مثلا برای یک برنامهی اندرویدی را مثال میزنیم: عموما وب سرویسها چیزی جز یک فایل متنی را انتقال نمیدهند؛ مگر اینکه از تصاویر، صورت و ویدیو هم بهره برده باشید. در صورتیکه بیشتر همان متن را بخواهید انتقال دهید، ترافیکی جز همان متن مصرف نمیشود و حتی از یک انجمن هم مصرف پایینتری دارد و میتواند ماهیانه 10 گیگ یا حتی کمتر هم مورد استفاده قرار بگیرد. در صورت اضافه شدن تصویر و دیگر موارد چندرسانهای و کاربران در حال افزایش، این مقدار هم به همان تناسب بالا میرود.
سرعت Speed و توان سرویس دهی(Uptime)
بعد از ارزیابی موارد بالا نوبت به این دو مورد میرسد. اینکه هاست شما به قولی چقدر دوام و ایستادگی دارد، بسیار مهم است و در صورتیکه این امر محقق نگردد، میتواند موجب از دست دادن و شنیدن اعتراض کاربرها باشید. uptime به معنی این است که در یک دورهی زمانی چقدر وب سایت شما در دسترس بوده است؛ درست شنیدید! حتما پیش خودتان میگویید خوب، یک وب سایت همیشه در دسترس است. ولی واقعیت را بخواهید خیر، اینگونه نیست. اگر سرویس دهندهی خوبی را انتخاب نکنید، ممکن است در روز یا هفته یا در هرمقطع زمانی، با در دسترس نبودن وب سایت روبرو شوید؛ تقریبا مشابه زمانیکه adsl شما قطع میشود، چند لحظهای (طولانیتر از زمان عادی) مرورگر شما سعی کرده و میبیند که زورش نمیرسد و یک پیام عدم دسترسی را به شما نمایش میدهد.
به خوبی به یاد دارم که یک میزبان، هاستهای ارزان قیمتی را ارائه میکرد، ولی گاها در روز دو الی سه بار پنج دقیقهای سرور از دسترس خارج میشد و میگفتیم این هاست برای کسانی است که پول کافی ندارند و یا خیلی نمیخواهند خرج کنند و حالا پنج دقیقهای هم در روز در دسترس نباشد اهمیتی ندارد. در سایتها بیشتر این مورد را با اعدادی شبیه 99.9% مشخص میکنند و پیشنهاد میکنم هاستی را بخرید که این عدد را به شما نشان میدهد، یا حداقل دیگر 99.5% کمتر نباشد. البته تمامی هاستها همین را مینویسند، ولی واقعیت چیز دیگری است و بهتر از از دوستان و آشنایان و جستجوی در اینترنت و انجمنها به این مورد برسید.
فاکتور بعدی سرعت سرور است و کاربران به این مورد هم اهمیت ویژهای میدهند. به خوبی به یاد دارم، اولین هاستی که در کارم استفاده کردم و به پیشنهاد دوستم که در آن کار میکرد این هاست را خریداری کردم، اوایل خوب بود، ولی مشکل سرعت بعدها اضافه شد که حتی ورود به پنل مدیریتی چند دقیقهای طول میکشید. یا اینکه چند وقت پیش وب سایتی را مطالعه میکردم که فقط متن جابجا میکرد، ولی به طوری که کندتر از زمان اجرای یک سایت با گرافیک متوسط طول میکشید. (البته این نکته حائز اهمیت است خود وب سایت هم باید از این لحاظ مورد بررسی قرار گیرد و مشکل را سریعا گردن سرویس دهنده نیندازیم).
برای اینکه بدانیم که سرعت یک هاست چگونه باید ارزیابی شود باید سه مورد را بررسی کنیم :
- دیتاسنتر
- سرور
- نزدیکی سرور به محل زندگی کاربران هدف
مورد سوم نزدیکی سرور به کاربران هدف است. هر چقدر traceroute و پینگ زمانی کمتری به سرور داشته باشید، دسترسی به اطلاعات آن سریعتر میشود. در ایران عموما از کشورهایی چون آمریکا، کانادا ، انگلیس ، آلمان و استرالیا سرور خریده میشود و به مدت چندسالی است که در ایران هم این امکان فراهم شده است ولی خب مسائلی که این سرورها در ایران دارند باعث میشوند عدهی زیادی دور آنها را که هیچ روی آنها را هم خط بکشند.
مشکلاتی که این سرورها دارند بیشتر به سه مورد زیر بر میگردد:
هزینهی سنگین ترافیک : این مورد آن قدر به وضوح پیداست که شما را به کل برای هر نوع خریدی پشیمان میکند؛ مگر اینکه پولتان از جایی تامین میشود. ادارات دولتی عموما این نوع هاست را بر میدارند و یا سایتهای اشتراکی که منابع زیادی را مصرف نمیکنند و یا شرکتها یا اشخاصی که پول تامین را دارند.
عدم دسترسی به شبکههای اجتماعی یا هرسرویس دهندهی مسدود شده : من این را تست نکردم ولی با دو دوتا چهارتا کردن این حساب دستم آمد که وقتی سایتی مثل فیس بوک و توئیتر در ایران مسدود باشند، باید روی این سرورها هم مسدود باشند. در نتیجه اگر سایت شما مطالبش را در این سایتها معرفی میکند و میخواهید پست و توئیتی روی آنها داشته باشید، احتمالا توانایی این کار را نخواهید داشت. مگه اینکه خودتان دستی بروید در سایت مربوطه و اضافه کنید.
جایگاه پایینتر SEO : گفتیم که یکی از عوامل سرعت، نزدیک بودن سرور به کاربر هدف است. این مورد برای سرور موتورهای جستجویی مثل گوگل که در ایران سروری ندارند هم اتفاق میافتد و در نتیجه گوگل از لحاظ امتیاز بندی سرعت، امتیاز شما را کم میکند ولی این مورد همیشه چندان صدق نمیکند و مبحث ترافیک سایت بیشتر مورد ارزیابی قرار میگیرد.
امنیت
این مورد شامل دو بخش میشود یکی امنیت دسترسی به سرور و دیگر امنیت نگهداری اطلاعات. نصب فایروالها روی سرور و نظارت 24 ساعته روی سرورهای شرکت (که شامل بخش پشتیبانی میشود) میتواند این موردها را پوشش دهد. هر چند این مورد را زیاد نمیتوانید محک بزنید، ولی اگر اخباری چون «همکاری با یک شرکت امنیتی جهت تست سرور و همکاری با تعدادی هکر جهت تست سرور» و ... را شنیدید، میتوانید این اطمینان را کسب کنید که آنها به این مورد اهمیت میدهند.
امنیت اطلاعات چون پشتیبانهای روزانه و نگهداری اطلاعات تا مدتی معین پس از اتمام قرارداد و موارد این چنینی، میتواند شما را مطمئن سازد. در مورد یکی از مشتریانم به خاطر دارم که فراموش کرده بود هاست را تمدید کند و یک روز بعد از انقضاء ما درخواست دیتابیس را داشتیم که برای ما ارسال کنند و به گفتهی خودشان ما مسئولیتی در قبال نگه داری اطلاعات نداریم، ولی تا 5 روز نگه میداریم که البته گفتند هر چه به دنبال دیتابیس گشتند، چیزی پیدا نکردند که البته این مشکل را از راهکار دیگری حل کردیم و ماجرا به خوشی تمام شد. ولی جالب این بود که اینقدر که من حرص خوردم، چطوری به مدیر اینها بگوئیم که اطلاعات تیمشان پریده و اینها حرص نخوردند و بی خیال.
کنترل پنل
میگویند کنترل پنل هم چیز مهمی است ولی در اکثر اوقات اکثر هاستینگها از همان پنلهای معروف استفاده میکنند. برای مثال در لینوکس "سی پنل" و در ویندوز "وب سایت پنل" و "پلسک" میباشد . تا آخرین باری که من با آنها کار کردم، وب سایت پنل، یک پنل سبک بود که برای انجام عملیات ساده تا متوسط در زمینه کاری پنلها میباشد و پلسک نسبت به آن امکانات خیلی زیادتری دارد. اکثرا آنها حاوی امکانی چون نصب یک کلیکی CMS هایی چون وردپرس و جوملا و ... هستند.
اگر از یک سرور اختصاصی بهره ببرید خودتان مختار نصب هر نوع چیزی روی آن هستید و در مورد کنترل پنل هم صدق میکند ولی عموما شرکتها یک سری الگوهای پیش فرضی را برای سرویسهای خود دارند که در صورت تغییر باید به آنها، تغییرات را طلاع دهید.
موردی را تصور کنید که ساعت 2 شب هست و سایت شما هم که در زمینهی مهم و حساسی فعالیت میکند، یک دفعه سرویس آن قطع میشود و برای سرور مشکلی پیش میآید. در این موقع چکاری را انجام میدهید؟ صبر میکنید تا صبح شود و سرویس شما راه بیفتد و کاربران هم از سایت شما نا امید شوند؟ اگر این مشکل به دفعات رخ بدهد چه؟ اگر چند روز پشت سرهم تعطیلی باشد چه؟
همهی این موارد مربوط به پشتیبانی میشود. این پشتیبانیها عموما به صورت چت و تلفنی (بیشتر مربوط به ساعات اداری) و ارسال تیکت در سامانه پشتیبانی میشود. البته تجربهی من میگوید در ایران زیاد به متون نوشتهی روی سایت میزبان توجهی نکنید و این را هم به موضوع تحقیق خود اضافه کنید. بعضیها میگویند 24 ساعته پشتیبانی تلفنی دارند ولی هر بار زنگ میزنی کسی پاسخی نمیدهد. یا تیکت میزنید و بارها و بارها پشت سر هم تیکت "چی شد؟" را برای جویا شدن ارسال میکنید. (البته انصاف هم داشته باشید و پنج دقیقه پنج دقیقه این تیکت را نفرستید).
پشتیبانی هر نوع سرور را مطلع شوید. بعضیها واقعا پشتیبانی دارند!؟ ولی وقتی زنگ میزنید میگویند این پشتیبانی مربوط به لینوکس است و بچههای ویندوز فقط ساعات اداری هستند. خلاصه حواستان را جمع کنید که بچههای آن بخش همیشه باشند.
بنابراین مطمئن شوید که یک پشتیبانی 24/7 واقعی داشته باشند.
امکانات اضافه
در کنار خود هاست یک سری ویژگیهایی چون FTP و تعدادی دامنههای پشتیبانی شده و زیر دامنهها و تعداد دیتابیسها و ایمیل و ... هم هستند که در قدیم یادم هست محدودیتهایی در این رابطه ایجاد کرده بودند که امروزه از این نظر در اکثر هاستها آن طور که دیدم این محدودیتها رفع شده است که البته خیلی هم خوب هست و این محدودیتها بیشتر شبیه سودجویی بود تا چیز دیگر.
هزینه
با همهی حرفهای بالا به نظر میرسد که هزینه، همه این معادلات را به هم میریزد. هاستینگهای مختلف و قیمتهای مختلف، تصمیم گیرنده شما هستید که چقدر به عوامل بالا اهمیت میدهید و چگونه آنها را در راستای قیمت اولویت بندی میکنید. اگر محدودیتی ندارید سعی کنید همهی عوامل را بررسی کنید. نکته اینکه اکثر هاستها طرحی به نام ضمانت برگشت پول را در هفت روز یا گاها یک ماه، دارند و در صورتیکه از سرویس خریداری شده راضی نبودید میتوانید پول خود را پس گرفته و سرویس معلق شود.
کل مطالب گفته شده در چک لیست به طور خلاصه : اول از همه بررسی فضای ذخیره سازی و پهنای باند، بعد از آن بررسی توانایی سرویس دهی و سرعت سرورها، داشتن محیط امن و پشتیبانی مناسب بود.
هاستینگ در قرارداد
هنگام عقد قرارداد با مشتری، در قرارداد در مورد هاستینگ که خودش تهیه میکند، این نکته ذکر شود که شما در مورد مسائلی که مربوط به هاست و دامنه میشود هیچ مسئولیتی ندارید و باید مشکلات را با مسئولان آن در میان بگذارد.
همچنین این نکته هم ذکر شود در مورد مسائلی چون عدم پشتیبانی مناسب هاست، از محصول یا سرویس شما، شما هیچگونه مسئولیتی در قبال آن ندارید و یا باید این مورد توسط شما دنبال شود یا خرید ایشان با مشاوره و تایید شما از هاست مربوطه باشد.
در صورتی که مشتری نمیتواند شخصا خرید هاستینگ را انجام دهد یا در شرکت مسئولین IT ندارند که این کار را انجام دهند و این مورد به شما محول میشود، در قرارداد ذکر شود که شما هیچ گونه مسئولیتی در قبال مشکلاتی که برای هاست و دامنه رخ میدهد ندارید و تنها میتوانید به عنوان یک واسط یا وکیل در ازای مبلغ توافق شدهای مشکل را با مسئولین هاست و دامنه در میان گذاشته و ماجرا را برای حل مشکل ایجاد شده دنبال کنید یا این کار را به عنوان هدیه ای از طرف خدمات طلایی شما به مشتریان به صورت رایگان انجام دهید.
آموزش عالی برای کسانی که میخواهند WPF و الگوی MVVM و CODE FIRST رو باهم یاد بگیرند :
At the core of developing a data-driven WPF application is a thorough knowledge of how to use the MVVM Pattern and Entity Framework. In this course, Building an Enterprise App with WPF, MVVM, and Entity Framework Code First, you will learn the skills you need to create high-quality enterprise applications with WPF. First, you'll learn about typical scenarios like communicating between different ViewModels, detecting model changes, and handling many-to-many relations. Next, you'll learn all about creating a tabbed user interface. Finally, you'll explore implementing optimistic concurrency and styling your application. When you're finished with this course, you will have a deep understanding of WPF, MVVM, and Entity Framework that will help you immensely as you move forward and create your own data-driven enterprise application
دوراهی انتخاب NHibernate و Entityframework
- توهم پشتیبانی از بانکهای اطلاعاتی مختلف توسط NH . به شخصه با حداقل یک مورد نیم بند آن سروکار داشتم: SQL-CE. تقریبا بیشتر از نیمی از تواناییهای این بانک اطلاعاتی در NH لحاظ نشده و حتی یک کوئری ساده از تاریخ تا تاریخ را توسط آن نمیتوانید تهیه کنید. این مورد برعکس EF Code first است. کامل و بینقص کار میکند. کلا تمام محصولات مایکروسافت به همین نحو هستند. اگر عنوان میکنند این محصول دو قابلیت دارد، واقعا این دو قابلیت، درست کار میکنند. نه اینکه عنوان کنند 100 قابلیت را ارائه میدهیم و فقط 10 تای آن کامل پیاده سازی شده باشند.
- تیم مدیریتی به شدت مغرور و ناراحت NH. باز هم برای این تیم ناراحت، جهت تکمیل نقایص کار با SQL-CE بیشتر از یکسال قبل وصلهای رو ارسال کردم. تا به امروز حتی یک پاسخ که آیا خوبه، بده ... ارسال نشده. با اکثر همکاریها هم به همین نحو رفتار میکنند.
خلاصه حال و هوای یک پروژه سالم سورس باز را ندارد.
- پس از ارائه EF Code first این پروژه تقریبا غیرفعال شده: (^)
- نیم بند بودن پشتیبانی از LINQ. باز هم اگر تصور میکنید که راحت میتونید مثل EF از کوئریهای LINQ در اینجا استفاده کنید، سخت در اشتباه هستید.
- دیر به روز شدن کتابخانههای جانبی آن. این مساله هم به مدیریت بد پروژه NH بر میگردد. شاید بیشتر از 10 مورد افزونه برای NH هست، مانند کش و اعتبار سنجی و غیره. اما ... صاحبان آن مشخص نیستند! امروز NH3 ارائه میشود، سه ماه بعد کتابخانه اعتبارسنجی متناظر با آن. تیم NH هم حاضر نشده تمام اینها رو کنار هم قرار بده و یک کار یکپارچه رو ارائه کنه. NH اعتبار خودش رو از این افزونههای موجود در NH Contrib کسب میکنه، اما حاضر نیستند مدیریت و نگهداری یکپارچه آنها را قبول کنند.
- ناسازگاری با اکوسیستم دات نت. اگر از NH استفاده کنید مدام در حال جنگ با دات نت هستید. مثلا سیستم اعتبار سنجی EF با سیستم اعتبار سنجی سمت کلاینت و سرور MVC یکپارچه است. با NH اینطور نیست و از این نوع مثالها زیاد است. همین مساله حجم کاری شما را چندبرابر میکند.
- طراحی زمخت NH در مقابل طراحی روان EF. برای مثال در EF Code first شما به ندرت نیاز خواهید داشت که نگاشتها را تعریف یا حتی سفارشی سازی کنید. یک سری پیش فرض بسیار عالی در آن به صورت توکار (و نه به شکل افزونه) وجود دارد که حجم کاری شما را به شدت کاهش میدهند. در NH کتابخانه fluent nh سعی کرده که اینکار را انجام دهد اما جالب اینجا است که این کتابخانه از طرف تیم اصلی NH اصلا تحویل گرفته نشده و ... دست آخر هم یک روش دیگر را برای نوشتن نگاشتها با کد تهیه کردند.
- مستندات NH کامل نیست. برای مثال شاید یک سری بلاگهای متفرقه را پیدا کنید که در مورد روش تهیه نگاشتها با کد مطلب نوشته باشند ... نه توسط کسانی که این کتابخانه را تهیه کردهاند! این روند رو مقایسه کنید با وبلاگ EF مثلا : (^) این بلاگ تا این حد کامل است که مرجع بسیاری از مطالب آموزشی و کتابهای مرتبط با EF میباشد.
- سیستم migration موجود در EF Code first نسبت به نمونه NH بسیار کاملتر است؛ با قابلیت سفارشی سازی، مقایسه هش مدلها با جداول جهت جلوگیری از تداخلات و اشتباهات، تولید اسکریپت آپدیت بانک اطلاعاتی و غیره.
یک زمانی بود دات نت ORM قابل ملاحظهای نداشت. زمان دات نت2. در آن موقع NH حرف برای گفتن داشت اما ... نه الان.