cell.RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL; cell.RunDirection = PdfWriter.DirectionR2L;
public class ProductService
{
public IEnumerable<Product> GetOrderedProducts()
{
using (var ctx = new Entites())
{
return ctx.Products.OrderBy(x => x.Name).ToList();
}
}
} public interface IUnitOfWork
{
IDbSet<TEntity> Set<TEntity>() where TEntity : class;
int SaveAllChanges();
}
public class Entites : DbContext, IUnitOfWork
{
public virtual DbSet<Product> Products { get; set; } // This is virtual because Moq needs to override the behaviour
public new virtual IDbSet<TEntity> Set<TEntity>() where TEntity : class // This is virtual because Moq needs to override the behaviour
{
return base.Set<TEntity>();
}
public int SaveAllChanges()
{
return base.SaveChanges();
}
} public class ProductService
{
private readonly IDbSet<Product> _products;
private readonly IUnitOfWork _uow;
public ProductService(IUnitOfWork uow)
{
_uow = uow;
_products = _uow.Set<Product>();
}
public IEnumerable<Product> GetOrderedProducts()
{
return _products.OrderBy(x => x.Name).ToList();
}
} [TestFixture]
public class ProductServiceTest
{
private readonly ProductService _productService;
public ProductServiceTest()
{
IQueryable<Product> data = GetRoadNetworks().AsQueryable();
var mockSet = new Mock<DbSet<Product>>();
mockSet.As<IQueryable<Product>>().Setup(m => m.Provider).Returns(data.Provider);
mockSet.As<IQueryable<Product>>().Setup(m => m.Expression).Returns(data.Expression);
mockSet.As<IQueryable<Product>>().Setup(m => m.ElementType).Returns(data.ElementType);
mockSet.As<IQueryable<Product>>().Setup(m => m.GetEnumerator()).Returns(data.GetEnumerator());
var context = new Mock<Entites>();
context.Setup(c => c.Products).Returns(mockSet.Object);
context.Setup(m => m.Set<Product>()).Returns(mockSet.Object);
_productService = new ProductService(context.Object);
}
private IEnumerable<Product> GetRoadNetworks()
{
return new List<Product>
{
new Product
{
Id = 1,
Name = "A"
},
new Product
{
Id = 2,
Name = "B"
},
new Product
{
Id = 3,
Name = "C"
}
};
}
[Test]
public void GetOrderedProductTest()
{
IEnumerable<Product> products = _productService.GetOrderedProducts();
List<string> names = products.Select(x => x.Name).ToList();
var expected = new List<string> {"A", "B", "C"};
CollectionAssert.AreEqual(names, expected);
}
} PM> Install-Package Trirand.jqGrid
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
<meta charset="utf-8" />
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>@ViewBag.Title - My ASP.NET Application</title>
<link href="~/Content/themes/base/jquery.ui.all.css" rel="stylesheet" />
<link href="~/Content/jquery.jqGrid/ui.jqgrid.css" rel="stylesheet" />
<link href="~/Content/Site.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
</head>
<body>
<div>
@RenderBody()
</div>
<script src="~/Scripts/jquery-1.7.2.min.js"></script>
<script src="~/Scripts/jquery-ui-1.8.11.min.js"></script>
<script src="~/Scripts/i18n/grid.locale-fa.js"></script>
<script src="~/Scripts/jquery.jqGrid.min.js"></script>
@RenderSection("Scripts", required: false)
</body>
</html> .ui-widget {
}
/*how to move jQuery dialog close (X) button from right to left*/
.ui-jqgrid .ui-jqgrid-caption-rtl {
text-align: center !important;
}
.ui-dialog .ui-dialog-titlebar-close {
left: .3em !important;
}
.ui-dialog .ui-dialog-title {
margin: .1em 0 .1em .8em !important;
direction: rtl !important;
float: right !important;
} namespace jqGrid01.Models
{
public class Product
{
public int Id { set; get; }
public string Name { set; get; }
public decimal Price { set; get; }
public bool IsAvailable { set; get; }
}
} using System.Collections.Generic;
namespace jqGrid01.Models
{
public class JqGridData
{
public int Total { get; set; }
public int Page { get; set; }
public int Records { get; set; }
public IList<JqGridRowData> Rows { get; set; }
public object UserData { get; set; }
}
public class JqGridRowData
{
public int Id { set; get; }
public IList<string> RowCells { set; get; }
}
} @{
ViewBag.Title = "Index";
}
<div dir="rtl" align="center">
<div id="rsperror"></div>
<table id="list" cellpadding="0" cellspacing="0"></table>
<div id="pager" style="text-align:center;"></div>
</div>
@section Scripts
{
<script type="text/javascript">
$(document).ready(function () {
$('#list').jqGrid({
caption: "آزمایش اول",
//url from wich data should be requested
url: '@Url.Action("GetProducts","Home")',
//type of data
datatype: 'json',
jsonReader: {
root: "Rows",
page: "Page",
total: "Total",
records: "Records",
repeatitems: true,
userdata: "UserData",
id: "Id",
cell: "RowCells"
},
//url access method type
mtype: 'GET',
//columns names
colNames: ['شماره', 'نام محصول', 'موجود است', 'قیمت'],
//columns model
colModel: [
{ name: 'Id', index: 'Id', align: 'right', width: 50, sorttype: "number" },
{ name: 'Name', index: 'Name', align: 'right', width: 300 },
{ name: 'IsAvailable', index: 'IsAvailable', align: 'center', width: 100, formatter: 'checkbox' },
{ name: 'Price', index: 'Price', align: 'center', width: 100, sorttype: "number" }
],
//pager for grid
pager: $('#pager'),
//number of rows per page
rowNum: 10,
rowList: [10, 20, 50, 100],
//initial sorting column
sortname: 'Id',
//initial sorting direction
sortorder: 'asc',
//we want to display total records count
viewrecords: true,
altRows: true,
shrinkToFit: true,
width: 'auto',
height: 'auto',
hidegrid: false,
direction: "rtl",
gridview: true,
rownumbers: true,
footerrow: true,
userDataOnFooter: true,
loadComplete: function() {
//change alternate rows color
$("tr.jqgrow:odd").css("background", "#E0E0E0");
},
loadError: function(xhr, st, err) {
jQuery("#rsperror").html("Type: " + st + "; Response: " + xhr.status + " " + xhr.statusText);
}
//, loadonce: true
})
.jqGrid('navGrid', "#pager",
{
edit: false, add: false, del: false, search: false,
refresh: true
})
.jqGrid('navButtonAdd', '#pager',
{
caption: "تنظیم نمایش ستون‌ها", title: "Reorder Columns",
onClickButton: function() {
jQuery("#list").jqGrid('columnChooser');
}
});
});
</script>
}
ts.p.jsonReader = $.extend(true,{
root: "rows",
page: "page",
total: "total",
records: "records",
repeatitems: true,
cell: "cell",
id: "id",
userdata: "userdata",
subgrid: {root:"rows", repeatitems: true, cell:"cell"}
},ts.p.jsonReader); 
PM> Install-Package DynamicQuery
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Globalization;
using System.Linq;
using System.Web.Mvc;
using jqGrid01.Models;
using jqGrid01.Extensions; // for dynamic OrderBy
namespace jqGrid01.Controllers
{
public class HomeController : Controller
{
public ActionResult Index()
{
return View();
}
public ActionResult GetProducts(string sidx, string sord, int page, int rows)
{
var list = ProductDataSource.LatestProducts;
var pageIndex = page - 1;
var pageSize = rows;
var totalRecords = list.Count;
var totalPages = (int)Math.Ceiling(totalRecords / (float)pageSize);
var products = list.AsQueryable()
.OrderBy(sidx + " " + sord)
.Skip(pageIndex * pageSize)
.Take(pageSize)
.ToList();
var jqGridData = new JqGridData
{
UserData = new // نمایش در فوتر
{
Name = "جمع صفحه",
Price = products.Sum(x => x.Price)
},
Total = totalPages,
Page = page,
Records = totalRecords,
Rows = (products.Select(product => new JqGridRowData
{
Id = product.Id,
RowCells = new List<string>
{
product.Id.ToString(CultureInfo.InvariantCulture),
product.Name,
product.IsAvailable.ToString(),
product.Price.ToString(CultureInfo.InvariantCulture)
}
})).ToList()
};
return Json(jqGridData, JsonRequestBehavior.AllowGet);
}
}
} var rand = new Random().Next();
var rand = new Random().Next(1000);
public static int RandomNumber(int min, int max)
{
var rand = new Random();
return rand.Next(min, max);
} public static string RandomString(int size, bool lowerCase)
{
StringBuilder builder = new StringBuilder();
Random random = new Random();
char ch;
for (int i = 0; i < size; i++)
{
//تولید عدد و تبدیل آن به کاراکتر
ch = Convert.ToChar(Convert.ToInt32(Math.Floor(26 * random.NextDouble() + 65)));
builder.Append(ch);
}
if (lowerCase)
return builder.ToString().ToLower();
return builder.ToString();
} public string RandomPassword()
{
StringBuilder builder = new StringBuilder();
builder.Append(RandomString(4, true));
builder.Append(RandomNumber(1000, 9999));
builder.Append(RandomString(2, false));
return builder.ToString();
} byte[] b = new byte[10];
Random rnd = new Random();
rnd.NextBytes(b);
for (int i = 0; i < b.Length; i++)
{
Console.WriteLine(b[i]);
} 153 115 86 5 161 190 249 228
using System;
using System.Diagnostics;
using System.IO;
using System.Management;
using Microsoft.Win32;
namespace PdfFilePrinter
{
/// <summary>
/// Executes the Adobe Reader and prints a file while suppressing the Acrobat print
/// dialog box, then terminating the Reader.
/// </summary>
public class AcroPrint
{
/// <summary>
/// The Adobe Reader or Adobe Acrobat path such as 'C:\Program Files\Adobe\Adobe Reader X\AcroRd32.exe'.
/// If it's not specified, the InstalledAdobeReaderPath property value will be used.
/// </summary>
public string AdobeReaderPath { set; get; }
/// <summary>
/// Returns the default printer name.
/// </summary>
public string DefaultPrinterName
{
get
{
var query = new ObjectQuery("SELECT * FROM Win32_Printer");
using (var searcher = new ManagementObjectSearcher(query))
{
foreach (var mo in searcher.Get())
{
if (((bool?)mo["Default"]) ?? false)
return mo["Name"] as string;
}
}
return string.Empty;
}
}
/// <summary>
/// The name and path of the PDF file to print.
/// </summary>
public string PdfFilePath { set; get; }
/// <summary>
/// Name of the printer such as '\\PrintServer\HP LaserJet'.
/// If it's not specified, the DefaultPrinterName property value will be used.
/// </summary>
public string PrinterName { set; get; }
/// <summary>
/// Returns the HKEY_CLASSES_ROOT\Software\Adobe\Acrobat\Exe value.
/// If AcroRd32.exe does not exist, returns string.Empty
/// </summary>
public string InstalledAdobeReaderPath
{
get
{
var acroRd32Exe = Registry.ClassesRoot.OpenSubKey(@"Software\Adobe\Acrobat\Exe", writable: false);
if (acroRd32Exe == null)
return string.Empty;
var exePath = acroRd32Exe.GetValue(string.Empty) as string;
if (string.IsNullOrEmpty(exePath))
return string.Empty;
exePath = exePath.Trim(new[] { '"' });
return File.Exists(exePath) ? exePath : string.Empty;
}
}
/// <summary>
/// Executes the Adobe Reader and prints a file while suppressing the Acrobat print
/// dialog box, then terminating the Reader.
/// </summary>
/// <param name="timeout">The amount of time, in milliseconds, to wait for the associated process to exit. The maximum is the largest possible value of a 32-bit integer, which represents infinity to the operating system.</param>
public void PrintPdfFile(int timeout = Int32.MaxValue)
{
if (!File.Exists(PdfFilePath))
throw new ArgumentException(PdfFilePath + " does not exist.");
var args = string.Format("/N /T \"{0}\" \"{1}\"", PdfFilePath, getPrinterName());
var process = startAdobeProcess(args);
if (!process.WaitForExit(timeout))
process.Kill();
}
private Process startAdobeProcess(string arguments = "")
{
var startInfo = new ProcessStartInfo
{
FileName = this.getExePath(),
Arguments = arguments,
CreateNoWindow = true,
ErrorDialog = false,
UseShellExecute = false,
Verb = "print"
};
return Process.Start(startInfo);
}
private string getPrinterName()
{
var printer = PrinterName;
if (string.IsNullOrEmpty(printer))
printer = DefaultPrinterName;
if (string.IsNullOrEmpty(printer))
throw new ArgumentException("Please set the PrinterName.");
return printer;
}
private string getExePath()
{
var exePath = AdobeReaderPath;
if (string.IsNullOrEmpty(exePath) || !File.Exists(exePath))
exePath = InstalledAdobeReaderPath;
if (string.IsNullOrEmpty(exePath))
throw new ArgumentException("Please set the full path of the AcroRd32.exe or Acrobat.exe.");
return exePath;
}
}
}
new AcroPrint
{
PdfFilePath = @"D:\path\test.pdf"
}.PrintPdfFile();
انواع ارجاعی
قبلا در مورد مقادیر ارجاعی صحبت کردیم. در اینجا نیز به این موضوع اشاره میکنیم که هر مقدار ارجاعی، نمونه‌ای ایجاد شده از یک نوع ارجاعی می‌باشد. انواع ارجاعی در واقع ساختارهایی هستند که جهت گروه بندی داده‌ها و عملکرد بین آنها استفاده می‌شوند. در سایر زبان‌های برنامه نویسی شیء گرا، به انواع ارجاعی، کلاس و به مقادیر ارجاعی، شیء می‌گویند. در جاوا اسکریپت نیز، به مقادیر ارجاعی و یا نمونه‌های ایجاد شده از انواع ارجاعی، شیء می‌گویند. به انواع ارجاعی، توصیف گر شیء نیز می‌گویند؛ زیرا ویژگی‌ها و متدهای آن شیء را معرفی و توصیف می‌نماید.
نحوه‌ی ایجاد شیء از نوع ارجاعی Object
از آنجاییکه نوع ارجاعی Object هیچ ویژگی و متد خاصی ندارد، متداول‌ترین نوع ارجاعی جهت ایجاد اشیاء سفارشی می‌باشد. به دو روش می‌توان نمونه‌ای را از یک Object ایجاد نمود. روش اول استفاده از عملگر new و بصورت زیر می‌باشد:
var person = new Object (); person . name = "Meysam" ; person . age = 32 ;
با استفاده از عملگر new، شیء person را
از نوع Object
ایجاد نمودیم که شامل دو ویژگی (Property) به
نامهای name و age می‌باشد. در واقع شیء person
ساختاری را جهت نگهداری اطلاعات یک شخص معرفی می‌کند. این عمل موجب جلوگیری از
پراکندگی تعریف متغیرها و گروه بندی آنها در قالب یک شیء می‌شود. روش دوم استفاده
از Object Literal Notation یا
نماد تحت الفظی شیء و بصورت زیر می‌باشد:
var person = {
name : "Meysam" ,
age : 32
}; Object Literal Notation ،
دستور میانبری برای ایجاد یک شیء از نوع Object می‌باشد. در مثال فوق هم، همانند
روش اول، شیء person را
با دو ویژگی name و age ایجاد
نمودهایم. در این روش، نام ویژگی‌ها می‌توانند به
صورت رشته‌ای و عددی نیز به یک شیء اختصاص یابد.
var person = {
"name" : "Meysam" ,
"age" : 32
}; معمولا از دو روش فوق زمانی استفاده می‌شود که می‌خواهیم اشیایی را ایجاد نماییم که ویژگی‌های آنها فقط خواندنی باشند. با استفاده
از روش دوم، حتی می‌توان یک شیء خالی را ایجاد نمود که در ابتدا هیچ ویژگی ای
ندارد و در مراحل بعد، ویژگی‌هایی را به آن
اضافه نمود.
var person = {}; // var person = new Object();
person . name = "Meysam" ;
person . age = 32 ; در مثال فوق شیء person بدون ویژگی‌ها تعریف شده است؛ سپس به آن ویژگی‌هایی را اضافه نمودهایم.
استفاده از روش Object Literal Notation ، یکی از روش‌های محبوب برنامه نویسان جاوا اسکریپت می‌باشد. زیرا با کمترین کد و بصورت بصری، شیء ای را ایجاد نموده و مثلا به یک متد ارسال می‌نمایند. به مثال زیر توجه کنید:
function displayInfo ( arg ) {
var output = "" ;
if ( arg . name != undefined )
output += "Name: " + arg . name + "\n" ;
if ( arg . age != undefined )
output += "Age: " + arg . age + "\n" ;
return output ;
}
alert (displayInfo ({
name : "Meysam" ,
age : 32
}));
alert (displayInfo ({
name : "Sohrab"
})); در این مثال یک تابع تعریف شده است که آرگومان
ورودی آن یک شیء می‌باشد. در تابع بررسی می‌شود که اگر ویژگی name و یا age
برای این آرگومان تعریف شده بود، خروجی تابع را تولید نماید. در واقع این ویژگی‌ها اختیاری می‌باشند و می‌توانند ارسال نگردند. در زمان فراخوانی تابع نیز شیء ای را
بصورت Object Literal Notation
ایجاد نموده و به تابع ارسال کردیم.
این الگو برای ارسال آرگومان، زمانی استفاده می‌شود که تعداد زیادی آرگومان اختیاری داریم و می‌خواهیم به تابع ارسال نماییم. معمولا کار با آرگومان‌های نامی (Named Arguments) راحت‌تر است ولی زمانیکه تعداد آرگومان‌های اختیاری زیاد باشند، مدیریت و نگهداری آنها سخت و طاقت فرسا می‌گردد و ظاهر زشتی را به تابع می‌دهد. بهترین راهکار جهت مدیریت چنین شرایطی این است که آرگومان‌های اجباری را به صورت آرگومان‌های نامی تعریف کنیم و آرگومان‌های اختیاری را به صورت یک شیء به تابع ارسال کنیم.
نکته‌ی دیگری که باید به آن توجه نمود این است که جهت دسترسی به ویژگی‌های یک شیء از (.) استفاده می‌شود. همچنین می‌توان به یک ویژگی با استفاده از [] و بصورت یک آرایه دسترسی داشت که در این صورت نام ویژگی بصورت رشته‌ای در [] ذکر خواهد شد.
alert ( person . name ); alert ( person [ "name" ]);
در عمل تفاوتی بین دو مورد فوق وجود ندارد. مهمترین
مزیت استفاده از [] این است که می‌توانید توسط یک متغیر به ویژگی‌های یک شیء دسترسی
داشته باشید. همچنین اگر نام ویژگی شامل کاراکترهایی باشد که خطای گرامری رخ می‌دهد یا از اسامی رزرو شده استفاده کرده باشید، می‌توانید از [] جهت دسترسی به
ویژگی استفاده نمایید.
var propertyName = "name" ; alert ( person [ propertyName ]); alert ( person [ "first name" ]);
در دستور alert اول، با استفاده از یک متغیر به ویژگی name از شیء person دسترسی پیدا نمودیم. در دستور آخر نیز، به دلیل وجود space در نام ویژگی، مجبور هستیم جهت دسترسی به ویژگی first name از [] استفاده نماییم.
بررسی نوع ارجاعی Function
توابع در واقع یک شیء و نمونه‌ای از نوع ارجاعی Function می‌باشند که می‌توانند همانند سایر اشیاء ویژگی‌ها و متدهای خاص خود را داشته باشند. بنابراین می‌توان در یک عبارت، تابعی را به یک شیء نسبت داد. به مثال زیر توجه کنید:
var sum = function ( a , b ) {
return a + b ;
};
alert ( sum ( 10 , 20 )); خروجی :
30
شیء sum را تعریف نموده و یک تابع را به آن اختصاص دادیم که شامل دو آرگومان ورودی می‌باشد. حال می‌توان با شیء sum همانند یک تابع رفتار نمود و تابع مورد نظر را فراخوانی کرد. توجه داشته باشید که هیچ نامی را در زمان تعریف تابع به آن اختصاص نداده‌ایم. به این شکل تعریف تابع، Function Expression می‌گویند.
همانند سایر اشیاء، نام تابع نیز اشاره‌گری به تابع می‌باشد. بنابراین می‌توان توابع را نیز به یکدیگر نسبت داد. به مثال زیر توجه کنید:
function sum ( a , b ) {
return a + b ;
}
alert ( sum ( 10 , 10 ));
var anotherSum = sum ;
alert ( anotherSum ( 10 , 10 ));
sum = null ;
alert ( anotherSum ( 10 , 10 ));
alert ( sum ( 10 , 10 )); // Error: Object is not a function; خروجی :
20
20
20
Error: Object is not a function
ابتدا تابعی را به نام sum ایجاد نمودیم که دو عدد را با هم جمع می‌کند. دقت داشته باشید که به این شکل تعریف تابع sum ، اعلان تابع یا Function Declaration می‌گویند. سپس متغیری را به نام anotherSum ، تعریف نموده و sum را به آن نسبت دادیم. توجه داشته باشید که در زمان انتساب یک تابع به یک متغیر نباید () را ذکر کنیم، زیرا ذکر () به منزله‌ی فراخوانی تابع و اختصاص خروجی آن به متغیر می‌باشد و نه انتساب اشاره گر تابع به آن متغیر. فراخوانی sum و anotherSum خروجی یکسانی را دارند؛ زیرا هر دو به یک تابع اشاره می‌کنند. در خطوط بعدی، شیء sum را با مقدار null تنظیم نمودیم. در واقع با این کار اشاره‌گر sum برابر null شده است؛ یعنی دیگر به هیچ تابعی اشاره نمی‌کند. ولی تابع همچنان در حافظه وجود دارد؛ زیرا اشاره‌گر دیگری به نام anotherSum در حال اشاره نمودن به آن می‌باشد. در مرحله‌ی بعدی که sum را فراخوانی نمودیم، به دلیل null بودن آن، خطا رخ خواهد داد.
بازنگری مجدد به مبحث Overloading
در اینجا فقط می‌خواهیم اشاره‌ای کنیم به مبحث Overloading که قبلا در مورد آن بحث کردیم تا دلیل فنی عدم وجود Overloading را در جاوا اسکریپت درک کنیم. همانطور که قبلا بیان شد، نام تابع در واقع اشاره گری به تابع می‌باشد؛ بنابراین تعریف دو تابع هم نام، همانند اختصاص مجدد مقدار یا تغییر مقدار یک متغیر می‌باشد. به مثال زیر توجه کنید:
function calc ( num1 , num2 ) {
return num1 + num2 ;
}
function calc ( num1 , num2 ) {
return num1 - num2 ;
} همانطور که پیشتر نیز عنوان شد، تابع دوم جایگزین تابع اول می‌گردد. در واقع تعریف فوق همانند تعریف زیر می‌باشد:
var calc = function ( num1 , num2 ) {
return num1 + num2 ;
};
calc = function ( num1 , num2 ) {
return num1 - num2 ;
}; همانطور که می‌بینید، ابتدا متغیری به نام calc تعریف شده‌است و با یک تابع مقداردهی اولیه شده است. سپس با تابع دوم مقداردهی مجدد گردیده است و دیگر به تابع قبلی اشاره نمی‌کند. بنابراین همیشه تابع آخر جایگزین توابع قبلی می‌گردد.
Function Declaration در مقابل Function Expression
این دو روش تعریف و استفاده از توابع تقریبا مشابه هم می‌باشند و فقط یک تفاوت اصلی بین آنها وجود دارد و آن به نحوه‌ی رفتار موتور پردازشی جاوا اسکریپت بر می‌گردد. Function Declaration قبل از اینکه کدهای جاوا اسکریپت خوانده و اجرا شوند، خوانده شده و در دسترس خواهند بود؛ اما Function Expression تا زمانی که روال اجرای کد به این خط از کد نرسد، اجرا نخواهد شد و در دسترس نخواهد بود. به مثال Function Declaration زیر توجه کنید:
alert ( sum ( 10 , 20 ));
function sum ( a , b ) {
return a + b ;
} خروجی :
30
قبل از اعلان تابع sum ، این تابع فراخوانی شده است؛ ولی هیچ خطایی رخ نمی‌دهد. زیرا قبل از اجرای دستورات، تابع sum خوانده و در دسترس خواهد بود. اما اگر تابع فوق بصورت Function Expression تعریف شده بود، خطا رخ می‌داد و برنامه اجرا نمی‌شد.
alert ( sum ( 10 , 20 )); // Error: undefined is not a function
var sum = function ( a , b ) {
return a + b ;
}; خروجی :
Error: undefined is not a function
همانطور که می‌بینید، در خط اول برنامه، خطای اجرایی رخ داده است. زیرا هنوز روال اجرایی برنامه به خط تعریف تابع sum نرسیده‌است. بنابراین تابع sum در دسترس نخواهد بود و فراخوانی آن موجب بروز خطا می‌گردد.
ارسال تابع به عنوان ورودی یا خروجی توابع دیگر
همانطور که قبلا بیان شد، نام تابع در واقع یک متغیر می‌باشد که به تابع مورد نظر اشاره می‌کند. بنابراین می‌توان همانند یک متغیر با آن رفتار نموده و به عنوان آرگومان ورودی و یا مقدار خروجی یک تابع آن را ارسال نمود. به مثال زیر توجه کنید:
function add ( a , b ) {
return a + b ;
}
function mult ( a , b ) {
return a * b ;
}
function calc ( a , b , fn ) {
return a * b + fn ( a , b );
}
alert ( calc ( 10 , 20 , add ));
alert ( calc ( 10 , 20 , mult )); خروجی :
230
400
دو تابع به نامهای add و mult با دو آرگومان ورودی تعریف شده‌اند که به ترتیب حاصل جمع و حاصل ضرب دو آرگومان را بر می‌گردانند. تابع calc نیز با 3 آرگومان ورودی تعریف شده‌است که قصد داریم برای آرگومان سوم یک تابع را ارسال نماییم. تابع calc در 2 مرحله فراخوانی شده‌است که در یک مرحله تابع add و در مرحله‌ی دیگر تابع mult به عنوان آرگومان ورودی ارسال شده‌اند. همانطور که از قبل می‌دانید، نام تابع اشاره‌گری به خود تابع می‌باشد. در تابع calc نیز با فراخوانی آرگومان fn در واقع داریم تابع ارسالی را فراخوانی می‌نماییم. حال به مثال زیر توجه کنید که یک تابع را به عنوان خروجی بر می‌گرداند:
function createFunction ( a , b ) {
return function ( c ) {
var d = ( a + b ) * c ;
return d ;
};
}
var fn = createFunction ( 10 , 20 );
alert ( fn ( 30 )); خروجی :
900
تابع createFunction دارای 2 آرگومان ورودی می‌باشد و یک تابع را با 1 آرگومان ورودی بر می‌گرداند. در ابتدا تابع createFunction را با آرگومان‌های 10 و 20 فراخوانی نمودیم. خروجی این تابع که خود یک تابع با یک آرگومان ورودی می‌باشد، به عنوان خروجی برگردانده شده و در متغیر fn قرار می‌گیرد. سپس تابع fn با آرگومان ورودی 30 فراخوانی می‌گردد که مقادیر 10 و 20 را با هم جمع نموده و در 30 ضرب می‌نماید.
System.Guid.NewGuid().ToString() = 81276701-9dd7-42e9-b128-81c762a172ff
System.Guid.NewGuid().ToString("N") = 489ecfc61ee7403988efe8546806c6a2
System.Guid.NewGuid().ToString("D") = 119201d9-84d9-4126-b93f-be6576eedbfd
System.Guid.NewGuid().ToString("B") = {fd508d4b-cbaf-4f1c-894c-810169b1d20c}
System.Guid.NewGuid().ToString("P") = (eee1fe00-7e63-4632-a290-516bfc457f42)
using System;
using System.Text.RegularExpressions;
namespace sample
{
/// <summary>
/// بررسی اعتبار یک گوئید
/// </summary>
public static class CValidGUID
{
/// <summary>
/// بررسی تعیین اعتبار ورودی
/// </summary>
/// <param name="guidString">ورودی</param>
/// <returns></returns>
public static bool IsGuid(this string guidString)
{
if (string.IsNullOrEmpty(guidString)) return false;
bool bResult;
try
{
Guid g = new Guid(guidString);
bResult = true;
}
catch
{
bResult = false;
}
return bResult;
}
/// <summary>
/// بررسی تعیین اعتبار ورودی
/// </summary>
/// <param name="input">ورودی</param>
/// <returns></returns>
public static bool IsValidGUID(this string input)
{
return !string.IsNullOrEmpty(input) &&
new Regex(@"^(\{{0,1}([0-9a-fA-F]){8}-([0-9a-fA-F]){4}-([0-9a-fA-F]){4}-([0-9a-fA-F]){4}-([0-9a-fA-F]){12}\}{0,1})$").IsMatch(input);
}
}
}
using NUnit.Framework;
using sample;
namespace TestLibrary
{
[TestFixture]
public class TestCValidGUID
{
/*******************************************************************************/
[Test]
public void TestIsGuid1()
{
Assert.IsTrue("81276701-9dd7-42e9-b128-81c762a172ff".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid2()
{
Assert.IsTrue("489ecfc61ee7403988efe8546806c6a2".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid3()
{
Assert.IsTrue("{fd508d4b-cbaf-4f1c-894c-810169b1d20c}".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid4()
{
Assert.IsTrue("(eee1fe00-7e63-4632-a290-516bfc457f42)".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid5()
{
Assert.IsFalse("81276701;9dd7;42e9-b128-81c762a172ff".IsGuid());
}
/*******************************************************************************/
[Test]
public void TestIsValidGUID1()
{
Assert.IsTrue("81276701-9dd7-42e9-b128-81c762a172ff".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID2()
{
Assert.IsTrue("489ecfc61ee7403988efe8546806c6a2".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID3()
{
Assert.IsTrue("{fd508d4b-cbaf-4f1c-894c-810169b1d20c}".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID4()
{
Assert.IsTrue("(eee1fe00-7e63-4632-a290-516bfc457f42)".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID5()
{
Assert.IsFalse("81276701;9dd7;42e9-b128-81c762a172ff".IsValidGUID());
}
}
}
<location path="Export">
<system.web>
<authorization>
<deny users="?" />
</authorization>
</system.web>
</location>public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes)
{
// ...
routes.RouteExistingFiles = true;
// ...
}using System.IO;
using System.Web.Mvc;
namespace Mvc4RouteExistingFiles.Controllers
{
public class ExportController : Controller
{
public ActionResult Index(string id)
{
if (string.IsNullOrWhiteSpace(id))
{
return Redirect("/");
}
var fileName= Path.GetFileName(id);
var path = Server.MapPath("~/export/"+ fileName);
return File(path, System.Net.Mime.MediaTypeNames.Application.Octet, fileName);
}
}
}http://localhost/export/test.pdf
using System.Web.Mvc;
using System.Web.Routing;
namespace Mvc4RouteExistingFiles
{
public class RouteConfig
{
public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes)
{
routes.IgnoreRoute("{resource}.axd/{*pathInfo}");
routes.RouteExistingFiles = true;
routes.MapRoute(
name: "ExportRoute",
url: "Export/{id}",
defaults: new { controller = "Export", action = "Index", id = UrlParameter.Optional }
);
routes.MapRoute(
name: "Default",
url: "{controller}/{action}/{id}",
defaults: new { controller = "Home", action = "Index", id = UrlParameter.Optional }
);
}
}
}
routes.IgnoreRoute("{resource}.axd/{*pathInfo}");
routes.IgnoreRoute("content/{*pathInfo}");
routes.IgnoreRoute("scripts/{*pathInfo}");
routes.IgnoreRoute("favicon.ico");
routes.IgnoreRoute("{resource}.ico");
routes.IgnoreRoute("{resource}.png");
routes.IgnoreRoute("{resource}.jpg");
routes.IgnoreRoute("{resource}.gif");
routes.IgnoreRoute("{resource}.txt"); جی‌کوئری به انگلیسی jQuery یکی از محبوب‌ترین کتابخانه‌های جاوااسکریپتی سبک وزن چند مرورگری است که بسیاری از سایت‌ها به منظور افکت‌های داینامیک و پیاده سازی قابلیت Ajax و همچنین برای ساده سازی کدهای اسکریپتی سمت مشتری در اچ تی ام ال به انگلیسی HTML در خود اتخاذ نموده‌اند...
الفبای انگلیسی دارای ۲۶ حرف است که بسیاری از این حروف در اکثر زبانها مانند فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و ... مشترک هستند و از این 26 حرف، 5 حرف آن صدا دار می‌باشد. اکنون قصد داریم در این پست با استفاده از متدهای الحاقی، رشته وارد شده رو برسی و در صورت وجود حروف صدا دار انگلیسی مقدار true یا false را برگردانیم.
