Git and GitHub for Poets
11 videos
Learning Objectives:
* Understand the concept of version control.
* Understand the difference between git software and GitHub the website.
* Understand terminology: branch, fork, merge, pull, push, remote
* Make your first pull request to a git repository on GitHub.
جاوا اسکریپت برای توسعه دهندگان #C
فرض کنید که میخواهیم یک برنامه برای یک فروشگاه نوشیدنی (مانند coffee shop) بنویسیم ، این فروشگاه در ابتدای کار ممکن است ، منوی سادهای جهت ارائه به مشتری داشته باشد. برای مثال ممکن است که فقط 3 یا 4 محصول داشته باشد. بنابراین ممکن است ما برنامهای را که میخواهیم برای این مشتری بنویسیم به صورت زیر طراحی کنیم:
که بسیار طبیعی و درست میباشد. اما حالا در نظر بگیرید که این فروشگاه در آینده ممکن است محصولات خود را افزایش بدهد و یا حالاتی که ممکن است این محصولات با هم ادغام شوند را در نظر بگیرید. برای مثال ممکن است شما بخواهید که قهوهتان را با شیر نوش جان کنید و یا ....
بنابراین تعداد این حالات را در نظر بگیرید که در آینده ممکن است چقدر زیاد بشود:
خوب پس چهکاری ما میتوانیم برای نگهداری این برنامه انجام بدهیم؟ یکی از راههایی که ممکن است به فکر ما برسد این است که روش بالا روش احمقانه ای است. چرا ما باید به همهی این کلاسها نیاز داشته باشیم. ما میتوانیم که چاشنیها را در کلاس اصلی نگهداری کنیم و کلاس محصولاتمان را از کلاس اصلی به ارث ببریم اجازه دهید تا این کار را با هم انجام بدهیم
خوب با این روش ما n کلاس تشکیل شده در رویکرد اول را فقط به 5 کلاس تبدیل کردیم. خوب این روشی بسیار ایدهال به نظر میرسد. اما ممکن است در آینده که تعداد چاشنیهای ما بالا میرود و همچنین تعداد محصولاتمان نیز ممکن است بیشتر شود مجبور شویم که تعداد این کلاسها را بیشتر کنیم، و یا فکر کنید که ما میخواهیم هریک از چاشنیهایمان، یک قیمت را نسبت بدهیم. بنابراین مجبوریم که تمامی اینها را در کلاس پایه اضافه کنیم؛ بله درست است، ما با کلاس پایهی حجیمی روبرو میشویم که بیشتر خواص و یا متدهای آن برای زیر کلاسهای دیگر مناسبت نیستند. خوب آیا روش بهتری برای جلوگیری از این مشکل داریم؟ بلی.
خوب ما به این مسئله به این صورت نگاه میکنیم که شروع میکنیم با نوشیدنیها و آنها را با چاشنیها در زمان اجرا تزیین (Decorate) میکنیم؛ نه کامپایل.
برای مثال اگر مشتری ما یک نوشیدنی DarkRoast با Mocha و Whip خواست، سپس ما :
1- یک شی از DarkRoast ایجاد میکنیم .
2- آن را با یک شی از Mocha تزئین میکنیم.
3- آن را با یک شی از Whip - تزیین میکنیم.
4- متد Cost() را صدا میزنیم و یک Delegation را برای اضافه کردن قیمت چاشنیها در نظر میگیریم.
بسیار خوب؛ اما ما عملیات تزئین یک شی را چگونه انجام میدهیم و delegation ما چگونه عمل میکند .
یک اشاره : به شیء تزئین کننده، مانند یک Wrappers فکر کنید. اجاز بدهید ببینم که چه طور این کار را انجام میدهیم.
1- یک شی از DarkRoast ایجاد میکنیم.
3- آن را با یک شی از Whip تزیین میکنیم
4- حالا زمان محاسبه قیمت محصول برای مشتری فرا رسیده است. ما این کار را را با صدا زدن بیرونیترین Decorator(Whip) انجام میدهیم و شی whip به کمک Delegate مابقی توابع cost را صدا میزند.
public abstract class Beverage { string description ="unknow beverage"; public String getDescription(){ return description; } public abstract double cost(); } public abstract class CondimentDecorator extends Beverage { public abstract string getDescription(); } public class Espersso extends Beverage{ public Espersso() { description="Espersso"; } public double cost(){ return 1.99; } } public class HouseBelend extends Beverage { public HouseBelend() { description="HouseBelend"; } public double cost() { return .89; } } public class mocha extends condimateDecorator { Beverage beverage; public mocha(Beverage beverage) { this.beverage=beverage; } public string getDescription(){ return beverage.getdescription() + "Mocha"; } public double cost(){ return .20 +beverage.cost } } // Now Use These classes in Final form Beverage beverage=new Espersso(); //Customers want a coffe with double milk and whip beverage=new mocha(beverage); beverage=new mocha(meverage); beverage=new whip(beverage); system.out.println(beverage.getDescription() + "$" +beverage.cost());
- می خواهیم کد هایی با قابلیت استفادهی مجدد بنویسیم ، استفاده از عملکردهای مشابه در سطح صفحات یک Web application یا چند Web Application.
- می خواهیم کد هایی با قابلیت نگهداری بنویسیم ، هر چه قدر در فاز توسعه کدهای با کیفیت بنویسیم در فاز نگهداری از آن بهره میبریم. باید کد هایی بنویسیم که قابل Debug و خواندن توسط دیگر افراد تیم باشند.
- کدهای ما نباید با توابع و متغیرهای دیگر پلاگینها تداخل نامگزاری داشته باشند. در برنامههای امروزی بسیار مرسوم است که از پلاگینهای Third party استفاده شود. میخواهیم با رعایت Encapsulation and modularization در کدهایمان از این تداخل جلوگیری کنیم.
function getDate() { var now = new Date(); var utc = now.getTime() + (now.getTimezoneOffset() * 60000); var est; est = new Date(utc + (3600000 * -4)); return dateFormat(est, "dddd, mmmm dS, yyyy, h:MM:ss TT") + " EST"; } function initiate_geolocationToTextbox() { navigator.geolocation.getCurrentPosition(handle_geolocation_queryToTextBox); } function handle_geolocation_queryToTextBox(position) { var longitude = position.coords.longitude; var latitude = position.coords.latitude; $("#IncidentLocation").val(latitude + " " + longitude); }
- توابع و متغیرها به Global scope برنامه افزوده میشوند.
- کد Modular نیست.
- احتمال رخ دادن Conflict در اسامی متغیرها و توابع بالا میرود.
- نگهداری کد به مرور زمان سخت میشود.
// file1.js function saveState(obj) { // write code here to saveState of some object alert('file1 saveState'); } // file2.js (remote team or some third party scripts) function saveState(obj, obj2) { // further code... alert('file2 saveState"); }
<script src="file1.js" type="text/javascript"></script> <script src="file2.js" type="text/javascript"></script>
نمونه مثالی از ASP.NET Core و Entity Framework Core به همراه معماری DDD و CQRS و Event Sourcing
Full ASP.NET Core 2.2 application with DDD, CQRS and Event Sourcing
Technologies implemented:
- ASP.NET Core 2.2 (with .NET Core 2.2)
- ASP.NET MVC Core
- ASP.NET WebApi Core
- ASP.NET Identity Core
- Entity Framework Core 2.2
- .NET Core Native DI
- AutoMapper
- FluentValidator
- MediatR
- Swagger UI
Architecture:
- Full architecture with responsibility separation concerns, SOLID and Clean Code
- Domain Driven Design (Layers and Domain Model Pattern)
- Domain Events
- Domain Notification
- CQRS (Imediate Consistency)
- Event Sourcing
- Unit of Work
- Repository and Generic Repository
کار این کلاس در واقع ترکیب کلاسها و کتابخانههای کاری مشخص است که نیاز به ارتباط با یکدیگر را دارند. به عنوان مثال یک برنامه کتابخانه، برای وظیفهای چون امانت یک کتاب نیاز است تا چندین کلاس مختلف را با یکدیگر به کار بگیرد که این وظایف شامل موارد زیر میباشند:
- بررسی وجود کتاب
- بررسی تعداد موجود یک کتاب در کتابخانه
- بررسی وضعیت امانی کتاب (آیا کتاب در دست کسی از قبل امانت است؟ یا کتاب برای امانت آزاد است؟)
- در صورتی که کتابی بیش از زمان مورد نظر در دست کسی امانت است، با یک پیامک از او بخواهیم که کتاب را بازگرداند.
در کد زیر ما قصد داریم نمونهای از اجرای این الگو را ببینیم. ابتدا سه کلاس اطلاعاتی زیر را ایجاد میکنیم:
کلاس کتاب Book:
class Book { public int Id { get; set; } public string Title { get; set; } public int Quantity { get; set; } public bool IsLoanable { get; set; } }
کلاس کاربر User
class User { public int Id { get; set; } public string Title { get; set; } public string CellPhoneNumber { get; set; } }
کلاس امانت Loan
class Loan { public DateTime ExpiredDate { get; set; } public User User { get; set; } }
بعد از آن سه کلاس را برای مدیریت کتاب، مدیریت امانت و مدیریت پیامکی، ایجاد میکنیم:
کلاس کتاب BookManager:
class BookManager { public Book GetBook(int id) { return new Book() { Id=id, Title = "a book", Quantity = 3, IsLoanable = true }; } }
کلاس LoanManager برای مدیریت امانتها
public int IsLoan(int bookId) { return 2; } public List<Loan> GetLoans(int bookId) { return new List<Loan>() { new Loan() { ExpiredDate = DateTime.Now.AddDays(-15), User = new User() { Id = 2, Title = "User1", CellPhoneNumber = "342342424" } }, new Loan() { ExpiredDate = DateTime.Now.AddDays(5), User = new User() { Id = 56, Title = "User56", CellPhoneNumber = "324324324324" } } }; }
در نهایت سومی کلاس مدیریتی برای پیامک هاست:
class SmsManager { public void SendMessage(string number) { Console.WriteLine("please take back the book to the library : "+number); } }
و در کلاس Facade داریم
class FacadeBookLoan { private readonly BookManager _bookManager; private readonly LoanManager _loanManager; private readonly SmsManager _smsManager; public FacadeBookLoan() { _bookManager = new BookManager(); _loanManager=new LoanManager(); _smsManager=new SmsManager(); } public int IsLoanable(int bookId) { var book = _bookManager.GetBook(2); if (book == null) return -2; if (!book.IsLoanable) return -1; var howManyBookIsLoaned = _loanManager.IsLoan(bookId); if(howManyBookIsLoaned>0) ManageLoaners(bookId); return book.Quantity - howManyBookIsLoaned; } private void ManageLoaners(int bookId) { var loans = _loanManager.GetLoans(bookId); foreach (var loan in loans) { if (loan.ExpiredDate > DateTime.Now) { _smsManager.SendMessage(loan.User.CellPhoneNumber); } } } }
کد بدنه اصلی برنامه:
var myfacade=new FacadeBookLoan(); var loansCount= myfacade.IsLoanable(2); Console.WriteLine(loansCount > 0 ? "you can loan the book" : "you can't loan the book");
please take back the book to the library : 324324324324 you can loan the book
برای شروع ابتدا یک اینترفیس تعریف میکنیم:
public interface IFilesService { DirectoryInfo GetDirectoryInfo(string directoryPath); void DeleteFile(string fileName); void WritePersonInFile(string fileName,string name, string lastName, byte age); }
کلاس اصلی:
class FilesServices:IFilesService { public DirectoryInfo GetDirectoryInfo(string directoryPath) { return new DirectoryInfo(directoryPath); } public void DeleteFile(string fileName) { File.Delete(fileName); Console.WriteLine("the file has been deleted"); } public void WritePersonInFile(string fileName, string name, string lastName, byte age) { var text = $"my name is {name} {lastName} with {age} years old from dotnettips.info"; File.WriteAllText(fileName,text); } }
class FilesServicesProxy:IFilesService { private readonly IFilesService _filesService; public FilesServicesProxy() { _filesService=new FilesServices(); } public DirectoryInfo GetDirectoryInfo(string directoryPath) { var existing = Directory.Exists(directoryPath); if (!existing) Directory.CreateDirectory(directoryPath); return _filesService.GetDirectoryInfo(directoryPath); } public void DeleteFile(string fileName) { if(!File.Exists(fileName)) Console.WriteLine("Please enter a valid path"); else _filesService.DeleteFile(fileName); } public void WritePersonInFile(string fileName, string name, string lastName, byte age) { if (!Directory.Exists(fileName.Remove(fileName.LastIndexOf("\\")))) { Console.WriteLine("File Path is not valid"); return; } if (name.Trim().Length == 0) { Console.WriteLine("first name must enter"); return; } if (lastName.Trim().Length == 0) { Console.WriteLine("last name must enter"); return; } if (age<18) { Console.WriteLine("your age is illegal"); return; } if (name.Trim().Length < 3) { Console.WriteLine("first name must be more than 2 letters"); return; } if (lastName.Trim().Length <5) { Console.WriteLine("last name must be more than 4 letters"); return; } _filesService.WritePersonInFile(fileName,name,lastName,age); Console.WriteLine("the file has been written"); } }
در نهایت در بدنه اصلی با تست چندین حالت مختلف، همه متدها را داریم:
static void Main(string[] args) { IFilesService filesService=new FilesServicesProxy(); filesService.WritePersonInFile("c:\\myfakepath\\a.txt","ali","yeganeh",26); var directory = filesService.GetDirectoryInfo("d:\\myrightpath\\"); var fileName = Path.Combine(directory.FullName, "dotnettips.txt"); filesService.WritePersonInFile(fileName, "al", "yeganeh", 26); filesService.WritePersonInFile(fileName, "ali", "yeganeh", 12); filesService.WritePersonInFile(fileName, "ali", "yeganeh", 26); filesService.DeleteFile("c:\\myfakefile.txt"); filesService.DeleteFile(fileName); }
File Path is not valid first name must be more than 2 letters your age is illegal the file has been written Please enter a valid path the file has been deleted