کتابخانههای بسیاری هستند که به زبانهای C ، C++ ، Rust و امثال آن تهیه شدهاند. دات نت 6، قابلیت جدید استفادهی از این نوع کتابخانهها را بدون نیاز به تبدیل کدهای آنها به #C، به برنامههای سمت کلاینت Blazor Web Assembly اضافه کرده که در این مطلب، نمونهای از آنرا با استفاده از بانک اطلاعاتی SQLite در برنامههای Blazor WASM 6x، بررسی خواهیم کرد. یعنی یک برنامهی SPA سمت کلاینت که بدون نیاز به سرور و Web API، تنها با استفاده از EF-Core و بانک اطلاعاتی بومی SQLite میتواند اطلاعات مورد نیاز خود را ثبت و یا بازیابی کند (همه چیز داخل مرورگر رخ میدهد).
ایجاد یک پروژهی Blazor WASM جدید
یک پوشهی جدید دلخواه را به نام BlazorWasmSQLite ایجاد کرده و با اجرای دستور dotnet new blazorwasm، یک پروژهی Blazor Web Assembly خالی جدید را در آن آغاز میکنیم. همانطور که از دستور نیز مشخص است، این پروژه از نوع hosted که به همراه Web API هم هست، نمیباشد.
افزودن Context و مدل EF-Core به برنامه
مدل برنامه به صورت زیر در پوشهی Models آن قرار میگیرد:
و Context ای که آنرا در معرض دید قرار میدهد، به صورت زیر تعریف خواهد شد:
همچنین چون میخواهیم از بانک اطلاعاتی SQLite استفاده کنیم، وابستگی زیر را به فایل csproj برنامه اضافه میکنیم:
سپس این Context را به نحو زیر به فایل Program.cs معرفی میکنیم:
در مورد علت استفادهی از AddDbContextFactory و نکات مرتبط با آن، به مطلب «نکات ویژهی کار با EF-Core در برنامههای Blazor Server» مراجعه نمائید.
ثبت تعدادی رکورد در بانک اطلاعاتی
در ادامه سعی میکنیم در فایل Index.razor، تعدادی رکورد را به بانک اطلاعاتی اضافه کنیم:
در این مثال سعی شدهاست سادهترین حالت ممکن کار با EF-Core در پیش گرفته شود؛ چون هدف اصلی آن، دسترسی به SQLite است.
اولین سعی در اجرای برنامه
در ادامه سعی میکنیم تا برنامه را اجرا کنیم. با خطای زیر متوقف خواهیم شد:
عنوان میکند که فایلهای بانک اطلاعاتی SQLite به همراه EF-Core را نمیتواند پیدا کند. یا به عبارتی هر DLL بومی را نمیتوان داخل مرورگر اجرا کرد.
رفع مشکل کار با SQLite با کامپایل ویژهی آن
برای دسترسی به کدهای native در Blazor WASM و مرورگر، باید آنها را توسط کامپایلر emcc به صورت زیر کامپایل کرد:
در اینجا هر نوع فایل portable native code با فرمتهای o. یا object files، .a و یا archive files و یا .bc یا bitcode و یا .wasm یا Standalone WebAssembly modules توسط Blazor wasm قابل استفاده هستند که در مثال فوق نمونهی object files آنها توسط کامپایلر تولید میشود.
مرحلهی بعد، معرفی این object file تولید شده به برنامه است. برای اینکار ابتدا باید dotnet workload install wasm-tools را نصب کرد (مهم). سپس به فایل csproj برنامه مراجعه کرده و فایل e_sqlite3.o را به آن معرفی میکنیم:
در اینجا فرض شدهاست که فایل o. حاصل، در پوشهی data قرار دارد. این نوع فایلها توسط NativeFileReferenceها به برنامه معرفی میشوند.
سعی در اجرای مجدد برنامه
پس از نصب wasm-tools و ذکر NativeFileReference فوق، اکنون اگر برنامه را اجرا کنیم، برنامه بدون مشکل اجرا خواهد شد:
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: BlazorWasmSQLite.zip
ایجاد یک پروژهی Blazor WASM جدید
یک پوشهی جدید دلخواه را به نام BlazorWasmSQLite ایجاد کرده و با اجرای دستور dotnet new blazorwasm، یک پروژهی Blazor Web Assembly خالی جدید را در آن آغاز میکنیم. همانطور که از دستور نیز مشخص است، این پروژه از نوع hosted که به همراه Web API هم هست، نمیباشد.
افزودن Context و مدل EF-Core به برنامه
مدل برنامه به صورت زیر در پوشهی Models آن قرار میگیرد:
namespace BlazorWasmSQLite.Models; public class Car { public int Id { get; set; } public string Brand { get; set; } public int Price { get; set; } }
using Microsoft.EntityFrameworkCore; using BlazorWasmSQLite.Models; namespace BlazorWasmSQLite.Data; public class ClientSideDbContext : DbContext { public DbSet<Car> Cars { get; set; } = default!; public ClientSideDbContext(DbContextOptions<ClientSideDbContext> options) : base(options) { } }
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.BlazorWebAssembly"> <ItemGroup> <!-- EF Core and Sqlite --> <PackageReference Include="Microsoft.EntityFrameworkCore.Sqlite" Version="6.0.1" /> </ItemGroup> </Project>
using Microsoft.AspNetCore.Components.Web; using Microsoft.AspNetCore.Components.WebAssembly.Hosting; using BlazorWasmSQLite; using Microsoft.EntityFrameworkCore; using BlazorWasmSQLite.Data; var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args); builder.RootComponents.Add<App>("#app"); builder.RootComponents.Add<HeadOutlet>("head::after"); builder.Services.AddScoped(sp => new HttpClient { BaseAddress = new Uri(builder.HostEnvironment.BaseAddress) }); // Sets up EF Core with Sqlite builder.Services.AddDbContextFactory<ClientSideDbContext>(options => options .UseSqlite($"Filename=DemoData.db") .EnableSensitiveDataLogging()); await builder.Build().RunAsync();
ثبت تعدادی رکورد در بانک اطلاعاتی
در ادامه سعی میکنیم در فایل Index.razor، تعدادی رکورد را به بانک اطلاعاتی اضافه کنیم:
@page "/" @using Microsoft.Data.Sqlite @using Microsoft.EntityFrameworkCore @using BlazorWasmSQLite.Data @using BlazorWasmSQLite.Models <PageTitle>Index</PageTitle> <h1>Hello, world!</h1> Welcome to your new app. <SurveyPrompt Title="How is Blazor working for you?" /> @code { [Inject] private IDbContextFactory<ClientSideDbContext> _dbContextFactory { get; set; } = default!; protected override async Task OnInitializedAsync() { await using var db = await _dbContextFactory.CreateDbContextAsync(); await db.Database.EnsureCreatedAsync(); // create seed data if (!db.Cars.Any()) { var cars = new[] { new Car { Brand = "Audi", Price = 21000 }, new Car { Brand = "Volvo", Price = 11000 }, new Car { Brand = "Range Rover", Price = 135000 }, new Car { Brand = "Ford", Price = 8995 } }; await db.Cars.AddRangeAsync(cars); await db.SaveChangesAsync(); } await base.OnInitializedAsync(); } }
اولین سعی در اجرای برنامه
در ادامه سعی میکنیم تا برنامه را اجرا کنیم. با خطای زیر متوقف خواهیم شد:
crit: Microsoft.AspNetCore.Components.WebAssembly.Rendering.WebAssemblyRenderer[100] Unhandled exception rendering component: The type initializer for 'Microsoft.Data.Sqlite.SqliteConnection' threw an exception. System.TypeInitializationException: The type initializer for 'Microsoft.Data.Sqlite.SqliteConnection' threw an exception. ---> System.Reflection.TargetInvocationException: Exception has been thrown by the target of an invocation. ---> System.DllNotFoundException: e_sqlite3 at SQLitePCL.SQLite3Provider_e_sqlite3.SQLitePCL.ISQLite3Provider.sqlite3_libversion_number()
رفع مشکل کار با SQLite با کامپایل ویژهی آن
برای دسترسی به کدهای native در Blazor WASM و مرورگر، باید آنها را توسط کامپایلر emcc به صورت زیر کامپایل کرد:
$ git clone https://github.com/cloudmeter/sqlite $ cd sqlite $ emcc sqlite3.c -shared -o e_sqlite3.o
مرحلهی بعد، معرفی این object file تولید شده به برنامه است. برای اینکار ابتدا باید dotnet workload install wasm-tools را نصب کرد (مهم). سپس به فایل csproj برنامه مراجعه کرده و فایل e_sqlite3.o را به آن معرفی میکنیم:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.BlazorWebAssembly"> <ItemGroup> <!-- EF Core and Sqlite --> <PackageReference Include="Microsoft.EntityFrameworkCore.Sqlite" Version="6.0.1" /> <NativeFileReference Include="Data\e_sqlite3.o" /> </ItemGroup> </Project>
سعی در اجرای مجدد برنامه
پس از نصب wasm-tools و ذکر NativeFileReference فوق، اکنون اگر برنامه را اجرا کنیم، برنامه بدون مشکل اجرا خواهد شد:
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: BlazorWasmSQLite.zip
یک نکته: ساده شدن تعریف IEntityTypeConfiguration در EF-Core 6x
در EF-Core 6x دیگر نیازی به سطر builder.ApplyConfiguration در متد OnModelCreating نیست و میتوان تعریف IEntityTypeConfiguration متناظری را در بالای همان موجودیت ذکر کرد:
[EntityTypeConfiguration(typeof(CustomerConfiguration))] public class Customer { }
در EF Core دسترسی به جدول join وجود دارد: «شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 8 - بررسی رابطهی Many-to-Many»
var usersWithoutUnits = ctx.Users.Where(x => !x.UsersJoinUnits.Any(y => y.UserId == x.UserId)).ToList();
معرفی IEntityTypeConfiguration متناظر با موجودیتها در DbContext پروژه کفایت میکند؛ EF Core به صورت توکار امکان دسترسی پویا به DbSet متناظر با موجودیتها را مهیا میکند.
ممنون بابت این دوره. شما اشاره کردین که قرار است محدودیت "خروجی کوئری SQL، تنها باید معادل یکی از کلاسهای موجودیتهای شما باشد" در نسخهی 1.1 EF Core برطرف شود و با توجه به اینکه در حال حاضر نسخه نسخه 1.1.1 EF Core منتشر شده چطور میتوان از این امکان استفاده کرد؟
پیشنیاز کار با C# 8.0
هرچند بسیاری از قابلیتهای C# 8.0 در خود کامپایلر #C پیاده سازی شدهاند، اما برای مثال قابلیتی مانند «پیاده سازی پیشفرض اینترفیسها» نیاز به یک runtime جدید دارد که به همراه NET Core 3.0. ارائه میشود. بنابراین NET Full 4x. شاهد پیاده سازی C# 8.0 نخواهد بود. همچنین یک سری از قابلیتهای C# 8.0 وابستهی به NET Standard 2.1. و netcoreapp3.0 هستند؛ مانند نوعهای جدید System.IAsyncDisposable و یا System.Range. به همین جهت است که برای کار با C# 8.0، حتما نیاز به نصب NET Core 3.0. نیز میباشد و به روز رسانی کامپایلر #C کافی نیست.
چه نگارشهایی از Visual Studio از NET Core 3.0. پشتیبانی میکنند؟
مطابق مستندات رسمی موجود، یک چنین جدولی در مورد نگارشهای مختلف NET Core. و نگارشهای ویژوال استودیوهایی از که از آنها پشتیبانی میکنند، وجود دارد:
بنابراین فقط VS 2019 است که قابلیت پشتیبانی از NET Core 3.0. را دارد. به همین جهت اگر قصد دارید با ویژوال استودیو کار کنید، نصب VS 2019 برای کار با C# 8.0 الزامی است.
فعالسازی C# 8.0 در ویژوال استودیو 2019
در زمان نگارش این مطلب، NET Core 3.0. در حالت پیشنمایش، ارائه شدهاست. به همین جهت جزء یکپارچهی VS 2019 محسوب نشده و باید جداگانه نصب شود:
- برای این منظور ابتدا نیاز است آخرین نگارش NET Core 3.0 SDK. را دریافت و نصب کنید.
- سپس از منوی Tools | Options، گزینهی Projects and Solutions را انتخاب و در ادامه گزینهی Use previews of the .NET Core SDK را انتخاب کنید.
- پس از آن، این SDK جدید NET Core. به صورت زیر قابل انتخاب خواهد بود:
البته انتخاب شماره SDK صحیح به تنهایی برای کار با C# 8.0 کافی نیست؛ بلکه باید شمارهی زبان مورد استفاده را نیز صریحا انتخاب کرد:
برای اینکار بر روی پروژه کلیک راست کرده و گزینهی Properties آنرا انتخاب کنید. سپس در اینجا در برگهی Build، بر روی دکمهی Advanced کلیک کنید تا بتوان شماره نگارش زبان را مطابق تصویر فوق انتخاب کرد. در اینجا بجای C# 8.0 (beta)، گزینهی unsupported preview را نیز میتوانید انتخاب کنید.
یک نکته: خلاصهی تمام این مراحل، منوها و تصاویر، همان تنظیمات فایل csproj است که در ادامه بررسی میکنیم.
فعالسازی C# 8.0 در VSCode
مدتها است که برای کار با NET Core. نیازی به استفادهی از نگارش کامل ویژوال استودیو نیست. همینقدر که VSCode را به همراه افزونهی #C آن نصب کرده باشید، میتوانید برنامههای مبتنی بر NET Core. را بر روی سیستم عاملهای مختلفی که NET Core SDK. بر روی آنها نصب شدهاست، توسعه دهید.
پشتیبانی ابتدایی از C# 8.0، با نگارش v1.18.0 افزونهی #C مخصوص VSCode ارائه شد. بنابراین هم اکنون اگر آخرین نگارش آنرا نصب کرده باشید، امکان کار با پروژههای NET Core 3.0 و C# 8.0 را نیز دارید.
بنابراین در اینجا به صورت خلاصه:
- ابتدا باید NET Core 3.0 SDK. را به صورت جداگانهای دریافت و نصب کنید.
- سپس آخرین نگارش افزونهی #C مخصوص VSCode را نیز نصب کنید.
- در آخر، یک پوشهی جدید را ایجاد کرده و در خط فرمان دستور dotnet new console را صادر کنید. این دستور بر اساس آخرین شماره نگارش SDK نصب شده، یک پروژهی جدید کنسول را ایجاد میکند که ساختار فایل csproj آن به صورت زیر است:
همانطور که مشاهده میکنید، TargetFramework را به آخرین SDK نصب شده، تنظیم کردهاست (معادل دومین تصویر این مطلب). مرحلهی بعد، تنظیم شماره نگارش زبان آن است. برای این منظور یکی از دو حالت زیر را میتوان انتخاب کرد:
- یا معادل همان گزینهی unsupported preview در تصویر سوم این مطلب:
- و یا تعیین صریح شماره نگارش C# 8.0 (beta) به صورت زیر:
یک نکته: در اینجا نمیتوان LangVersion را به latest تنظیم کرد؛ چون C# 8.0 هنوز در مرحلهی بتا است. زمانیکه از مرحلهی بتا خارج شد، مقدار پیشفرض آن دقیقا latest خواهد بود و ذکر صریح آن غیر ضروری است. انتخاب latest در اینجا به latest minor version یا همان نگارش C# 7.3 فعلی (آخرین نگارش پایدار زبان #C در زمان نگارش این مطلب) اشاره میکند.
Rider و پشتیبانی از C# 8.0
Rider 2019.1 نیز به همراه پشتیبانی از C# 8.0 ارائه شدهاست و میتواند گزینهی مطلوب دیگری برای توسعهی برنامههای مبتنی بر NET Core. باشد.
نصب NET Core 3.0 SDK. و عدم اجرای برنامههای پیشین
یکی از مزایای کار با NET Core.، امکان نصب چندین نوع مختلف SDK آن، به موازت هم است؛ بدون اینکه بر روی یکدیگر تاثیری بگذارند. البته این نکته را باید درنظر داشت که برنامههای NET Core. بدون وجود فایل مخصوص global.json در پوشهی ریشهی آنها، همواره از آخرین نگارش SDK نصب شده، برای اجرا استفاده خواهند کرد. اگر این مورد بر روی کار شما تاثیرگذار است، میتوانید شماره SDK مورد استفادهی برنامهی خود را قفل کنید، تا SDKهای جدید نصب شده، به عنوان SDK پیشفرض برنامههای پیشین، انتخاب نشوند. بنابراین ابتدا لیست SDKهای نصب شده را با دستور زیر پیدا کنید:
سپس برای پروژههای قدیمی خود که فعلا قصد به روز رسانی آنها را ندارید، یک فایل global.json را به صورت زیر، در ریشهی پروژه تولید کنید:
در اینجا 2.2.300 یکی از شمارههایی است که توسط دستور dotnet --list-sdks یافتهاید و پروژهی قبلی شما بر اساس آن کار میکند.
هرچند بسیاری از قابلیتهای C# 8.0 در خود کامپایلر #C پیاده سازی شدهاند، اما برای مثال قابلیتی مانند «پیاده سازی پیشفرض اینترفیسها» نیاز به یک runtime جدید دارد که به همراه NET Core 3.0. ارائه میشود. بنابراین NET Full 4x. شاهد پیاده سازی C# 8.0 نخواهد بود. همچنین یک سری از قابلیتهای C# 8.0 وابستهی به NET Standard 2.1. و netcoreapp3.0 هستند؛ مانند نوعهای جدید System.IAsyncDisposable و یا System.Range. به همین جهت است که برای کار با C# 8.0، حتما نیاز به نصب NET Core 3.0. نیز میباشد و به روز رسانی کامپایلر #C کافی نیست.
چه نگارشهایی از Visual Studio از NET Core 3.0. پشتیبانی میکنند؟
مطابق مستندات رسمی موجود، یک چنین جدولی در مورد نگارشهای مختلف NET Core. و نگارشهای ویژوال استودیوهایی از که از آنها پشتیبانی میکنند، وجود دارد:
.NET Core SDK | .NET Core Runtime | Compatible Visual Studio | MSBuild | Notes |
---|---|---|---|---|
2.1.5nn | 2.1 | 2017 | 15 | Installed as part of VS 2017 version 15.9 |
2.1.6nn | 2.1 | 2019 | 16 | Installed as part of VS 2019 |
2.2.1nn | 2.2 | 2017 | 15 | Installed manually |
2.2.2nn | 2.2 | 2019 | 16 | Installed as part of VS 2019 |
3.0.1nn | 3.0 (Preview) | 2019 | 16 | Installed manually |
بنابراین فقط VS 2019 است که قابلیت پشتیبانی از NET Core 3.0. را دارد. به همین جهت اگر قصد دارید با ویژوال استودیو کار کنید، نصب VS 2019 برای کار با C# 8.0 الزامی است.
فعالسازی C# 8.0 در ویژوال استودیو 2019
در زمان نگارش این مطلب، NET Core 3.0. در حالت پیشنمایش، ارائه شدهاست. به همین جهت جزء یکپارچهی VS 2019 محسوب نشده و باید جداگانه نصب شود:
- برای این منظور ابتدا نیاز است آخرین نگارش NET Core 3.0 SDK. را دریافت و نصب کنید.
- سپس از منوی Tools | Options، گزینهی Projects and Solutions را انتخاب و در ادامه گزینهی Use previews of the .NET Core SDK را انتخاب کنید.
- پس از آن، این SDK جدید NET Core. به صورت زیر قابل انتخاب خواهد بود:
البته انتخاب شماره SDK صحیح به تنهایی برای کار با C# 8.0 کافی نیست؛ بلکه باید شمارهی زبان مورد استفاده را نیز صریحا انتخاب کرد:
برای اینکار بر روی پروژه کلیک راست کرده و گزینهی Properties آنرا انتخاب کنید. سپس در اینجا در برگهی Build، بر روی دکمهی Advanced کلیک کنید تا بتوان شماره نگارش زبان را مطابق تصویر فوق انتخاب کرد. در اینجا بجای C# 8.0 (beta)، گزینهی unsupported preview را نیز میتوانید انتخاب کنید.
یک نکته: خلاصهی تمام این مراحل، منوها و تصاویر، همان تنظیمات فایل csproj است که در ادامه بررسی میکنیم.
فعالسازی C# 8.0 در VSCode
مدتها است که برای کار با NET Core. نیازی به استفادهی از نگارش کامل ویژوال استودیو نیست. همینقدر که VSCode را به همراه افزونهی #C آن نصب کرده باشید، میتوانید برنامههای مبتنی بر NET Core. را بر روی سیستم عاملهای مختلفی که NET Core SDK. بر روی آنها نصب شدهاست، توسعه دهید.
پشتیبانی ابتدایی از C# 8.0، با نگارش v1.18.0 افزونهی #C مخصوص VSCode ارائه شد. بنابراین هم اکنون اگر آخرین نگارش آنرا نصب کرده باشید، امکان کار با پروژههای NET Core 3.0 و C# 8.0 را نیز دارید.
بنابراین در اینجا به صورت خلاصه:
- ابتدا باید NET Core 3.0 SDK. را به صورت جداگانهای دریافت و نصب کنید.
- سپس آخرین نگارش افزونهی #C مخصوص VSCode را نیز نصب کنید.
- در آخر، یک پوشهی جدید را ایجاد کرده و در خط فرمان دستور dotnet new console را صادر کنید. این دستور بر اساس آخرین شماره نگارش SDK نصب شده، یک پروژهی جدید کنسول را ایجاد میکند که ساختار فایل csproj آن به صورت زیر است:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk"> <PropertyGroup> <OutputType>Exe</OutputType> <TargetFramework>netcoreapp3.0</TargetFramework> </PropertyGroup> </Project>
- یا معادل همان گزینهی unsupported preview در تصویر سوم این مطلب:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk"> <PropertyGroup> <OutputType>Exe</OutputType> <TargetFramework>netcoreapp3.0</TargetFramework> <LangVersion>preview</LangVersion> </PropertyGroup> </Project>
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk"> <PropertyGroup> <OutputType>Exe</OutputType> <TargetFramework>netcoreapp3.0</TargetFramework> <LangVersion>8.0</LangVersion> </PropertyGroup> </Project>
یک نکته: در اینجا نمیتوان LangVersion را به latest تنظیم کرد؛ چون C# 8.0 هنوز در مرحلهی بتا است. زمانیکه از مرحلهی بتا خارج شد، مقدار پیشفرض آن دقیقا latest خواهد بود و ذکر صریح آن غیر ضروری است. انتخاب latest در اینجا به latest minor version یا همان نگارش C# 7.3 فعلی (آخرین نگارش پایدار زبان #C در زمان نگارش این مطلب) اشاره میکند.
Rider و پشتیبانی از C# 8.0
Rider 2019.1 نیز به همراه پشتیبانی از C# 8.0 ارائه شدهاست و میتواند گزینهی مطلوب دیگری برای توسعهی برنامههای مبتنی بر NET Core. باشد.
نصب NET Core 3.0 SDK. و عدم اجرای برنامههای پیشین
یکی از مزایای کار با NET Core.، امکان نصب چندین نوع مختلف SDK آن، به موازت هم است؛ بدون اینکه بر روی یکدیگر تاثیری بگذارند. البته این نکته را باید درنظر داشت که برنامههای NET Core. بدون وجود فایل مخصوص global.json در پوشهی ریشهی آنها، همواره از آخرین نگارش SDK نصب شده، برای اجرا استفاده خواهند کرد. اگر این مورد بر روی کار شما تاثیرگذار است، میتوانید شماره SDK مورد استفادهی برنامهی خود را قفل کنید، تا SDKهای جدید نصب شده، به عنوان SDK پیشفرض برنامههای پیشین، انتخاب نشوند. بنابراین ابتدا لیست SDKهای نصب شده را با دستور زیر پیدا کنید:
> dotnet --list-sdks
> dotnet new globaljson --sdk-version 2.2.300 > type global.json