اشتراکها
با اینکه مدل و نحوه خروجی خطاها دارای این RFC 7807 هست اما در یه سری Guideها مدل دیگری وجود دارد که نحوه خطا پیشنهاد شده متفاوت است. مثل این مورد Api Guide
نظرات مطالب
ردیابی واژههای کلیدی در سایتهای اجتماعی
فید یک واژه کلیدی در کلیه وبلاگهای سایت msmvps
http://msmvps.com/search/Searchrss.aspx?q=KeyWord&o=Relevance
http://msmvps.com/search/Searchrss.aspx?q=KeyWord&o=Relevance
نظرات مطالب
ردیابی واژههای کلیدی در سایتهای اجتماعی
فید یک واژه کلیدی در کلیه وبلاگهای سایت ASP.NET
http://weblogs.asp.net/search/Searchrss.aspx?q=&tag=KeyWord&o=DateDescending
http://weblogs.asp.net/search/Searchrss.aspx?q=&tag=KeyWord&o=DateDescending
مطالب
آشنایی با فرمت OPML
OPML یا Outline Processor Markup Language اساسا فایلی است مبتنی بر XML که امروزه بیشتر جهت توزیع لینکهای تغذیه خبری سایتها (RSS/Atom و امثال آن) مورد استفاده قرار میگیرد.
به بیانی سادهتر، بجای اینکه بگویند ما به این 100 وبلاگ علاقمند هستیم و لینک تک تک آنها را به شما ارائه بدهند، یک فایل OPML استاندارد از آنها درست کرده و در اختیار شما قرار میدهند. به این صورت با چند کلیک ساده، این فایل در نرم افزار فیدخوان شما import شده و آدرسها بلافاصله قابل استفاده خواهند بود.
نمونهای از این فرمت:
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> <opml version="1.0"> <head> <title>Subscriptions in Google Reader</title> </head> <body> <outline title="Programming"> <outline text="Vahid's Blog" title="Vahid's Blog" type="atom" xmlUrl="http://feeds.feedburner.com/vahidnasiri" htmlUrl="https://www.dntips.ir/"/>
نحوه استفاده از آنها در Google reader
بعد از ورود به قسمت تنظیمات Google reader ، با استفاده از قسمت import/export میتوان یک فایل OPML را به آن معرفی کرد (شکل زیر):
و یا با استفاده از برنامه باکیفیت و رایگان FeedDemon و قسمت import feeds آن میتوان یک فایل OPML را به برنامه وارد کرد. البته اینجا امکانات بیشتری را نسبت به Google reader دراختیار شما قرار میدهد و میتوانید از لیست دریافتی، موارد مورد نظر را انتخاب کنید و نه تمامی آنها را.
اگر علاقمند بودید که این فایلها را در برنامههای دات نت خود import کنید، کتابخانه سورس باز Argotic Syndication Framework این امکان را در اختیار شما قرار میدهد.
به روز رسانی
- «از کدام فیدخوان تحت وب استفاده میکنید؟»
- «به روز رسانی فایل OPML وبلاگهای IT ایرانی؛ شهریور 94»
سؤال: چه زمانی از متدهای async و چه زمانی از متدهای همزمان بهتر است استفاده شود؟
از متدهای همزمان متداول برای انجام امور ذیل استفاده نمائید:
- جهت پردازش اعمالی ساده و سریع
- اعمال مدنظر بیشتر قرار است بر روی CPU اجرا شوند و از مرزهای IO سیستم عبور نمیکنند.
و از متدهای غیرهمزمان برای پردازش موارد زیر کمک بگیرید:
- از وب سرویسهایی استفاده میکنید که متدهای نگارش async را نیز ارائه دادهاند.
- عمل مدنظر network-bound و یا I/O-bound است بجای CPU-bound. یعنی از مرزهای IO سیستم عبور میکند.
- نیاز است چندین عملیات را به موازات هم اجرا کرد.
- نیاز است مکانیزمی را جهت لغو یک عملیات طولانی ارائه دهید.
مزایای استفاده از متدهای async در ASP.NET
استفاده از await در ASP.NET، ساختار ذاتی پروتکل HTTP را که اساسا یک synchronous protocol، تغییر نمیدهد. کلاینت، درخواستی را ارسال میکند و باید تا زمان آماده شدن نتیجه و بازگشت آن از طرف سرور، صبر کند. نحوهی تهیهی این نتیجه، خواه async باشد و یا حتی همزمان، از دید مصرف کننده کاملا مخفی است. اکنون سؤال اینجا است که چرا باید از متدهای async استفاده کرد؟
- پردازش موازی: میتوان چند Task را مثلا توسط Task.WhenAll به صورت موازی با هم پردازش کرده و در نهایت نتیجه را سریعتر به مصرف کننده بازگشت داد. اما باید دقت داشت که این Taskها اگر I/O bound باشند، ارزش پردازش موازی را دارند و اگر compute bound باشند (اعمال محاسباتی)، صرفا یک سری ترد را ایجاد و مصرف کردهاید که میتوانستهاند به سایر درخواستهای رسیده پاسخ دهند.
- خالی کردن تردهای در حال انتظار: در اعمالی که disk I/O و یا network I/O دارند، پردازش موازی و اعمال async به شدت مقیاس پذیری سیستم را بالا میبرند. به این ترتیب worker thread جاری (که تعداد آنها محدود است)، سریعتر آزاد شده و به worker pool بازگشت داده میشود تا بتواند به یک درخواست دیگر رسیده سرویس دهد. در این حالت میتوان با منابع کمتری، درخواستهای بیشتری را پردازش کرد.
ایجاد Asynchronous HTTP Handlers در ASP.Net 4.5
در نگارشهای پیش از دات نت 4.5، برای نوشتن فایلهای ashx غیرهمزمان میبایستی اینترفیس IHttpAsynchHandler پیاده سازی میشد که نحوهی کار با آن از مدل APM پیروی میکرد؛ نیاز به استفاده از یک سری callback داشت و این عملیات باید طی دو متد پردازش میشد. اما در دات نت 4.5 و با معرفی امکانات async و await، نگارش سازگاری با پیاده سازی کلاس پایه HttpTaskAsyncHandler فراهم شده است.
برای آزمایش آن، یک برنامهی جدید ASP.NET Web forms نگارش 4.5 یا بالاتر را ایجاد کنید. سپس از منوی پروژه، گزینهی Add new item یک Generic handler به نام LogRequestHandler.ashx را به پروژه اضافه نمائید.
زمانیکه این فایل به پروژه اضافه میشود، یک چنین امضایی را دارد:
IHttpHandler آنرا اکنون به HttpTaskAsyncHandler تغییر دهید. سپس پیاده سازی ابتدایی آن به شکل زیر خواهد بود:
واژهی کلیدی async را نیز جهت استفاده از await به نسخهی غیرهمزمان آن اضافه کردهایم.
در این مثال آدرس یک فید RSS از طریق کوئری استرینگ rssfeedURL دریافت شده و سپس محتوای آن به کمک متد DownloadStringTaskAsync دریافت و بازگشت داده میشود.
برای آزمایش آن، مسیر ذیل را درخواست دهید:
کاربردهای فایلهای ashx برای مثال ارائه فیدهای XML ایی یک سایت، ارائه منبع نمایش تصاویر پویا از بانک اطلاعاتی، ارائه JSON برای افزونههای auto complete جیکوئری و امثال آن است. مزیت آنها سربار بسیار کم است؛ زیرا وارد چرخهی طول عمر یک صفحهی aspx معمولی نمیشوند.
صفحات async در ASP.NET 4.5
در قسمتهای قبل مشاهده کردیم که در برنامههای دسکتاپ، به سادگی میتوان امضای روالهای رخداد گردان را به async تغییر داد و ... برنامه کار میکند. به علاوه از مزیت استفاده از واژه کلیدی await نیز در آنها برخوردار خواهیم شد. اما ... هرچند این روش در وب فرمها نیز صادق است (مثلا public void Page_Load را به public async void Page_Load میتوان تبدیل کرد) اما اعضای تیم ASP.NET آنرا در مورد برنامههای وب فرم توصیه نمیکنند:
Async void event handlers تنها در مورد تعداد کمی از روالهای رخدادگردان ASP.NET Web forms کار میکنند و از آنها تنها برای تدارک پردازشهای ساده میتوان استفاده کرد. اگر کار در حال انجام اندکی پیچیدگی دارد، «باید» از PageAsyncTask استفاده نمائید. علت اینجا است که Async void یعنی fire and forget (کاری را شروع کرده و فراموشش کنید). این روش در برنامههای دسکتاپ کار میکند، زیرا این برنامهها مدل طول عمر متفاوتی داشته و تا زمانیکه برنامه از طرف OS خاتمه نیابد، مشکلی نخواهند داشت. اما برنامههای بدون حالت وب متفاوتند. اگر عملیات async پس از خاتمهی طول عمر صفحه پایان یابد، دیگر نمیتوان اطلاعات صحیحی را به کاربر ارائه داد. بنابراین تا حد ممکن از تعاریف async void در برنامههای وب خودداری کنید.
تبدیل روالهای رخدادگردان متداول وب فرمها به نسخهی async شامل دو مرحله است:
الف) از متد جدید RegisterAsyncTask که در کلاس پایه Page قرار دارد برای تعریف یک PageAsyncTask استفاده کنید:
با استفاده از System.Web.UI.PageAsyncTask میتوان یک async Task را در روالهای رخدادگردان ASP.NET مورد استفاده قرار داد.
ب) سپس در کدهای فایل aspx، نیاز است خاصیت async را نیز true نمائید:
تغییر تنظیمات IIS برای بهره بردن از پردازشهای Async
اگر از ویندوزهای 7، ویستا و یا 8 استفاده میکنید، IIS آنها به صورت پیش فرض به 10 درخواست همزمان محدود است.
بنابراین تنظیمات ذیل مرتبط است به یک ویندوز سرور و نه یک work station :
به IIS manager مراجعه کنید. سپس برگهی Application Pools آنرا باز کرده و بر روی Application pool برنامه خود کلیک راست نمائید. در اینجا گزینهی Advanced Settings را انتخاب کنید. در آن Queue Length را به مثلا عدد 5000 تغییر دهید. همچنین در دات نت 4.5 عدد 5000 برای MaxConcurrentRequestsPerCPU نیز مناسب است. به علاوه عدد connectionManagement/maxconnection را نیز به 12 برابر تعداد هستههای موجود تغییر دهید.
از متدهای همزمان متداول برای انجام امور ذیل استفاده نمائید:
- جهت پردازش اعمالی ساده و سریع
- اعمال مدنظر بیشتر قرار است بر روی CPU اجرا شوند و از مرزهای IO سیستم عبور نمیکنند.
و از متدهای غیرهمزمان برای پردازش موارد زیر کمک بگیرید:
- از وب سرویسهایی استفاده میکنید که متدهای نگارش async را نیز ارائه دادهاند.
- عمل مدنظر network-bound و یا I/O-bound است بجای CPU-bound. یعنی از مرزهای IO سیستم عبور میکند.
- نیاز است چندین عملیات را به موازات هم اجرا کرد.
- نیاز است مکانیزمی را جهت لغو یک عملیات طولانی ارائه دهید.
مزایای استفاده از متدهای async در ASP.NET
استفاده از await در ASP.NET، ساختار ذاتی پروتکل HTTP را که اساسا یک synchronous protocol، تغییر نمیدهد. کلاینت، درخواستی را ارسال میکند و باید تا زمان آماده شدن نتیجه و بازگشت آن از طرف سرور، صبر کند. نحوهی تهیهی این نتیجه، خواه async باشد و یا حتی همزمان، از دید مصرف کننده کاملا مخفی است. اکنون سؤال اینجا است که چرا باید از متدهای async استفاده کرد؟
- پردازش موازی: میتوان چند Task را مثلا توسط Task.WhenAll به صورت موازی با هم پردازش کرده و در نهایت نتیجه را سریعتر به مصرف کننده بازگشت داد. اما باید دقت داشت که این Taskها اگر I/O bound باشند، ارزش پردازش موازی را دارند و اگر compute bound باشند (اعمال محاسباتی)، صرفا یک سری ترد را ایجاد و مصرف کردهاید که میتوانستهاند به سایر درخواستهای رسیده پاسخ دهند.
- خالی کردن تردهای در حال انتظار: در اعمالی که disk I/O و یا network I/O دارند، پردازش موازی و اعمال async به شدت مقیاس پذیری سیستم را بالا میبرند. به این ترتیب worker thread جاری (که تعداد آنها محدود است)، سریعتر آزاد شده و به worker pool بازگشت داده میشود تا بتواند به یک درخواست دیگر رسیده سرویس دهد. در این حالت میتوان با منابع کمتری، درخواستهای بیشتری را پردازش کرد.
ایجاد Asynchronous HTTP Handlers در ASP.Net 4.5
در نگارشهای پیش از دات نت 4.5، برای نوشتن فایلهای ashx غیرهمزمان میبایستی اینترفیس IHttpAsynchHandler پیاده سازی میشد که نحوهی کار با آن از مدل APM پیروی میکرد؛ نیاز به استفاده از یک سری callback داشت و این عملیات باید طی دو متد پردازش میشد. اما در دات نت 4.5 و با معرفی امکانات async و await، نگارش سازگاری با پیاده سازی کلاس پایه HttpTaskAsyncHandler فراهم شده است.
برای آزمایش آن، یک برنامهی جدید ASP.NET Web forms نگارش 4.5 یا بالاتر را ایجاد کنید. سپس از منوی پروژه، گزینهی Add new item یک Generic handler به نام LogRequestHandler.ashx را به پروژه اضافه نمائید.
زمانیکه این فایل به پروژه اضافه میشود، یک چنین امضایی را دارد:
public class LogRequestHandler : IHttpHandler
using System; using System.Net; using System.Text; using System.Threading.Tasks; using System.Web; namespace Async14 { public class LogRequestHandler : HttpTaskAsyncHandler { public override async Task ProcessRequestAsync(HttpContext context) { string url = context.Request.QueryString["rssfeedURL"]; if (string.IsNullOrWhiteSpace(url)) { context.Response.Write("Rss feed URL is not provided"); } using (var webClient = new WebClient {Encoding = Encoding.UTF8}) { webClient.Headers.Add("User-Agent", "LogRequestHandler 1.0"); var rssfeed = await webClient.DownloadStringTaskAsync(url); context.Response.Write(rssfeed); } } public override bool IsReusable { get { return true; } } public override void ProcessRequest(HttpContext context) { throw new Exception("The ProcessRequest method has no implementation."); } } }
در این مثال آدرس یک فید RSS از طریق کوئری استرینگ rssfeedURL دریافت شده و سپس محتوای آن به کمک متد DownloadStringTaskAsync دریافت و بازگشت داده میشود.
برای آزمایش آن، مسیر ذیل را درخواست دهید:
http://localhost:4207/LogRequestHandler.ashx?rssfeedURL=https://www.dntips.ir/feed/latestchanges
صفحات async در ASP.NET 4.5
در قسمتهای قبل مشاهده کردیم که در برنامههای دسکتاپ، به سادگی میتوان امضای روالهای رخداد گردان را به async تغییر داد و ... برنامه کار میکند. به علاوه از مزیت استفاده از واژه کلیدی await نیز در آنها برخوردار خواهیم شد. اما ... هرچند این روش در وب فرمها نیز صادق است (مثلا public void Page_Load را به public async void Page_Load میتوان تبدیل کرد) اما اعضای تیم ASP.NET آنرا در مورد برنامههای وب فرم توصیه نمیکنند:
Async void event handlers تنها در مورد تعداد کمی از روالهای رخدادگردان ASP.NET Web forms کار میکنند و از آنها تنها برای تدارک پردازشهای ساده میتوان استفاده کرد. اگر کار در حال انجام اندکی پیچیدگی دارد، «باید» از PageAsyncTask استفاده نمائید. علت اینجا است که Async void یعنی fire and forget (کاری را شروع کرده و فراموشش کنید). این روش در برنامههای دسکتاپ کار میکند، زیرا این برنامهها مدل طول عمر متفاوتی داشته و تا زمانیکه برنامه از طرف OS خاتمه نیابد، مشکلی نخواهند داشت. اما برنامههای بدون حالت وب متفاوتند. اگر عملیات async پس از خاتمهی طول عمر صفحه پایان یابد، دیگر نمیتوان اطلاعات صحیحی را به کاربر ارائه داد. بنابراین تا حد ممکن از تعاریف async void در برنامههای وب خودداری کنید.
تبدیل روالهای رخدادگردان متداول وب فرمها به نسخهی async شامل دو مرحله است:
الف) از متد جدید RegisterAsyncTask که در کلاس پایه Page قرار دارد برای تعریف یک PageAsyncTask استفاده کنید:
using System; using System.Net; using System.Text; using System.Threading.Tasks; using System.Web.UI; namespace Async14 { public partial class _default : Page { protected void Page_Load(object sender, EventArgs e) { RegisterAsyncTask(new PageAsyncTask(LoadSomeData)); } public async Task LoadSomeData() { using (var webClient = new WebClient { Encoding = Encoding.UTF8 }) { webClient.Headers.Add("User-Agent", "LogRequest 1.0"); var rssfeed = await webClient.DownloadStringTaskAsync("url"); //listcontacts.DataSource = rssfeed; } } } }
ب) سپس در کدهای فایل aspx، نیاز است خاصیت async را نیز true نمائید:
<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" Async="true" CodeBehind="default.aspx.cs" Inherits="Async14._default" %>
تغییر تنظیمات IIS برای بهره بردن از پردازشهای Async
اگر از ویندوزهای 7، ویستا و یا 8 استفاده میکنید، IIS آنها به صورت پیش فرض به 10 درخواست همزمان محدود است.
بنابراین تنظیمات ذیل مرتبط است به یک ویندوز سرور و نه یک work station :
به IIS manager مراجعه کنید. سپس برگهی Application Pools آنرا باز کرده و بر روی Application pool برنامه خود کلیک راست نمائید. در اینجا گزینهی Advanced Settings را انتخاب کنید. در آن Queue Length را به مثلا عدد 5000 تغییر دهید. همچنین در دات نت 4.5 عدد 5000 برای MaxConcurrentRequestsPerCPU نیز مناسب است. به علاوه عدد connectionManagement/maxconnection را نیز به 12 برابر تعداد هستههای موجود تغییر دهید.
مسیرراهها
AngularJS
- به اشتراک گذاری دادهها بین کنترلرها در AngularJs
- آشنایی با Directiveها در AngularJs
- ارتباط بین Controller و Directive در AngularJs
- inject$ در AngularJs
- روش Controller as در AngularJs
- ارث بری کنترلرها در AngularJs
- پیاده سازی کنترلرهای Angular با استفاده از Typescript
- واکشی اطلاعات سرویس Web Api با استفاده از TypeScript و AngularJs
- تفاوت AngularJS با KnockoutJS
- آشنایی با Promises در جاوا اسکریپت
- بررسی angular.bootstrap
- خواندن اطلاعات از سرور و نمایش آن توسط Angular در ASP.NET MVC
- ساختار پروژههای Angular
- یک نکته درباره Angular routeProvider
- مسیریابی تو در تو در Angularjs با استفاده از UI-Router
- Lazy Loading در AngularJS
- بررسی خروجی IsAjaxRequest در درخواستهای http$ توسط AngularJS
- بررسی سرویسهای on$ و emit$ و broadcast$ در AngularJs
- آشنایی بیشتر با AngularJS Directive
- چگونگی استفاده از افزونه Isotope در AngularJS
- نمایش تاریخ شمسی توسط JavaScript در AngularJS
- توسعه سرویسهای Angular به روش OOP
- Angular Interceptors
- پیاده سازی Template تو در تو در AngularJS و ASP.NET MVC
- ارث بری prototype ای در جاوا اسکریپت به زبان خیلی ساده
- زیرنویس فارسی ویدئوهای مقدمات AngularJS - قسمت اول
- زیرنویس فارسی ویدئوهای مقدمات AngularJS - قسمت دوم
- زیرنویس فارسی ویدئوهای مقدمات AngularJS - قسمت سوم
- زیرنویس فارسی ویدئوهای مقدمات AngularJS - قسمت چهارم
- زیرنویس فارسی ویدئوهای مقدمات AngularJS - قسمت پنجم
- زیرنویس فارسی ویدئوهای مقدمات AngularJS - قسمت ششم (قسمت آخر)
مقدمه
در حالت پیشرفتهی تزریق وابستگیها در دات نت، با توجه به اینکه کار وهله سازی کلاسها به یک کتابخانه جانبی به نام IoC Container واگذار میشود، امکان یک سری دخل و تصرف نیز در این میان فراهم میگردد. برای مثال الان که ما میتوانیم یک کلاس را توسط IoC container به صورت خودکار وهله سازی کنیم، خوب، چرا اجرای متدهای آنرا تحت نظر قرار ندهیم. مثلا حاصل آنها را بتوانیم پیش از اینکه به فراخوان بازگشت داده شود، کش کنیم یا کلا تغییر دهیم. به این کار AOP یا Aspect orinted programming نیز گفته میشود.
واقعیت این است که یک چنین مفهومی از سالهای دور به نام Hooking در برنامههای WIN32 API خالص نیز وجود داشته است. Hookها یا قلابها دقیقا کار Interception دنیای AOP را انجام میدهند. به این معنا که خودشان را بجای یک متد ثبت کرده و کار ردیابی یا حتی تغییر عملکرد آن متد خاص را میتوانند انجام دهند. برای مثال اگر برای متد gethostbyname ویندوز یک Hook بنویسیم، برنامه استفاده کننده، تنها متد ما را بجای متد اصلی gethostbyname واقع در Kernel32 ویندوز، مشاهده میکند و درخواستهای DNS خودش را به این متد ویژه ما ارسال خواهد کرد؛ بجای ارسال درخواستها به متد اصلی. در این بین میتوان درخواستهای DNS را لاگ کرد و یا حتی تغییر جهت داد.
انجام Interception در دنیای دات نت با استفاده از امکانات Reflection و Reflection.Emit قابل انجام است و یا حتی بازنویسی اسمبلیها و افزودن کدهای IL مورد نیاز به آنها که به آن IL Weaving هم گفته میشود. اما در دنیای WIN32 انجام چنین کاری ساده نیست و ترکیبی است از زبان اسمبلی و کتابخانههای نوشته شده به زبان C.
برای ساده سازی نوشتن Hookهای ویندوزی، کتابخانهای به نام easy hook ارائه شده است که امکان تزریق Hookهای دات نتی را به درون پروسه برنامههای Native ویندوز دارد. این قلابها که در اینجا متدهای دات نتی هستند، نهایتا بجای توابع اصلی ویندوز جا زده خواهند شد. بنابراین میتوانند عملیات آنها را ردیابی کنند و یا حتی پارامترهای آنها را دریافت و مقدار دیگری را بجای تابع اصلی، بازگشت دهند. در ادامه قصد داریم اصول و نکات کار با easy hook را در طی یک مثال بررسی کنیم.
صورت مساله
میخواهیم کلیه درخواستهای تاریخ اکسپلورر ویندوز را ردیابی کرده و بجای ارائه تاریخ استاندارد میلادی، تاریخ شمسی را جایگزین آن کنیم.
از کجا شروع کنیم؟
ابتدا باید دریابیم که اکسپلورر ویندوز از چه توابع API ایی برای پردازشهای درخواستهای تاریخ و ساعت خودش استفاده میکند، تا بتوانیم برای آنها Hook بنویسیم. برای این منظور میتوان از برنامهی بسیار مفیدی به نام API Monitor استفاده کرد. این برنامهی رایگان را از آدرس ذیل میتوانید دریافت کنید:
اگر علاقمند به ردیابی برنامههای 32 بیتی هستید باید apimonitor-x86.exe را اجرا کنید و اگر نیاز به ردیابی برنامههای 64 بیتی دارید باید apimonitor-x64.exe را اجرا نمائید. بنابراین اگر پس از اجرای این برنامه، برای مثال فایرفاکس را در لیست پروسههای آن مشاهده نکردید، یعنی apimonitor-x64.exe را اجرا کردهاید؛ از این جهت که فایرفاکس عمومی تا این تاریخ، نسخه 32 بیتی است و نه 64 بیتی.
پس از اجرای برنامه API Monitor، در قسمت API Filter آن باید مشخص کنیم که علاقمند به ردیابی کدامیک از توابع API ویندوز هستیم. در اینجا چون نمیدانیم دقیقا کدام تابع کار ارائه تاریخ را به اکسپلورر ویندوز عهده دار است، شروع به جستجو میکنیم و هر تابعی را که نام date یا time در آن وجود داشت، تیک میزنیم تا در کار ردیابی لحاظ شود.
سپس نیاز است بر روی نام اکسپلورر در لیست پروسههای این برنامه کلیک راست کرده و گزینه Start monitoring را انتخاب کرد:
اندکی صبر کنید یا یک صفحه جدید اکسپلورر ویندوز را باز کنید تا کار ردیابی شروع شود:
همانطور که مشاهده میکنید، ویندوز برای ردیابی تاریخ در اکسپلورر خودش از توابع GetDateFormatW و GetTimeFormatW استفاده میکند. ابتدا یک تاریخ را توسط آرگومان lpDate یا lpTime به یکی از توابع یاد شده ارسال کرده و سپس خروجی را از آرگومان lpDateStr یا lpTimeStr دریافت میکند.
خوب؛ به نظر شما اگر این خروجیها را با یک ساعت و تاریخ شمسی جایگزین کنیم بهتر نیست؟!
نوشتن Hook برای توابع GetDateFormatW و GetTimeFormatW ویندوز اکسپلورر
ابتدا کتابخانه easy hook را از مخزن کد CodePlex آن دریافت کنید:
سپس یک پروژه کنسول ساده را آغاز کنید. همچنین به این Solution، یک پروژه Class library جدید را نیز اضافه نمائید. پروژه کنسول، کار نصب Hook را انجام میدهد و پروژه کتابخانهای اضافه شده، کار مدیریت هوکها را انجام خواهد داد. سپس به هر دو پروژه، ارجاعی را به اسمبلی EasyHook.dll اضافه کنید.
الف) ساختار کلی کلاس Hook
کلاس Hook واقع در پروژه Class library باید یک چنین امضایی را داشته باشد:
یعنی باید اینترفیس IEntryPoint کتابخانه easy hook را پیاده سازی کند. این اینترفیس خالی است و صرفا کار علامتگذاری کلاس Hook را انجام میدهد. همچنین این کلاس باید دارای سازندهای با امضایی که ملاحظه میکنید و یک متد Run، دقیقا با همین امضای فوق باشد.
ب) نوشتن توابع Hook
کار نوشتن قلاب برای توابع API ویندوز در متد Run انجام میشود. سپس باید توسط متد LocalHook.Create کار را شروع کرد. در اینجا مشخص میکنیم که نیاز است تابع GetDateFormatW واقع در kernel32.dll ردیابی شود.
در ادامه توسط یک delegate، کلیه فراخوانیهای ویندوز را که قرار است به GetDateFormatW اصلی ارسال شوند، ردیابی کرده و تغییر میدهیم.
ج) نحوه مشخص سازی امضای delegateهای Hook
اگر امضای متد GetDateFormatW به نحو ذیل باشد:
دقیقا delegate متناظر با آن نیز باید ابتدا توسط ویژگی UnmanagedFunctionPointer مزین شده و آن نیز دارای امضایی همانند تابع API اصلی باشد:
سپس callback نهایی که کار دریافت پیامهای ویندوز را انجام خواهد داد نیز، همان امضاء را خواهد داشت:
در اینجا برای تغییر فرمت تاریخ ویندوز تنها کافی است lpDateStr را مقدار دهی کنیم. ویندوز lpDate و سایر پارامترها را به این متد ارسال میکند؛ در اینجا فرصت خواهیم داشت تا بر اساس این اطلاعات، lpDateStr صحیحی را تولید و مقدار دهی کنیم.
د) نصب Hook نوشته شده
باید دقت داشت که هر دو برنامه نصاب Hook و همچنین کتابخانه Hook، باید دارای امضای دیجیتال باشند. بنابراین به برگه signing خواص پروژه مراجعه کرده و یک فایل snk را به هر دو پروژه اضافه نمائید.
سپس در برنامه نصاب، یک کلاس را با امضای ذیل تعریف کنید:
این کلاس با استفاده از امکانات Remoting دات نت، پیامهای دریافتی از هوک دات نتی تزریق شده به درون یک پروسه دیگر را دریافت میکند.
سپس در ابتدای برنامه نصاب، یک کانال Remoting باز شده (که آرگومان جنریک آن دقیقا همین نام کلاس MessagesReceiverInterface فوق را دریافت میکند)
و سپس توسط متد RemoteHooking.Inject کار تزریق ExplorerPCal.Hooks.dll به درون پروسه اکسپلورر ویندوز انجام میشود:
پارامتر اول متد RemoteHooking.Inject، شماره PID یک پروسه است. این شماره را از طریق متد Process.GetProcesses میتوان بدست آورد. سپس یک سری پیش فرض مشخص میشوند و در ادامه مسیر کامل دو DLL هوک دات نتی باید مشخص شوند. چون تنظیمات پروژه هوک را بر روی Any CPU قرار دادهایم، فقط کافی است یک نام DLL را برای هوکهای 64 بیتی و 32 بیتی ذکر کنیم.
پارامتر و پارامترهای بعدی، اطلاعاتی هستند که به سازنده کلاس هوک ارسال میشوند. بنابراین این سازنده میتواند تعداد پارامترهای متغیری داشته باشد:
چند نکته تکمیلی مهم برای کار با کتابخانه Easy hook
- کتابخانه easy hook فعلا با ویندوز 8 سازگار نیست.
- برای توزیع هوکهای خود باید تمام فایلهای همراه کتابخانه easy hook را نیز توزیع کنید و فقط به چند DLL ابتدایی آن بسنده نباید کرد.
- اگر هوک شما بلافاصله سبب کرش پروسه هدف شد، یعنی امضای تابع API شما ایراد دارد و نیاز است چندین و سایت را جهت یافتن امضایی صحیح بررسی کنید. برای مثال در امضای عمومی متد GetDateFormatW، پارامتر SystemTime به صورت struct تعریف شده است؛ درحالیکه ویندوز ممکن است برای دریافت زمان جاری به این پارامتر نال ارسال کند. اما struct دات نت برخلاف struct زبان C یک value type است و نال پذیر نیست. به همین جهت کلیه امضاهای عمومی که در مورد این متد در اینترنت یافت میشوند، در عمل غلط هستند و باید SystemTime را یک کلاس دات نتی که Refrence type است، تعریف کرد تا نال پذیر شود و hook کرش نکرده یا اشتباه عمل نکند.
- زمانیکه یک هوک easy hook بر روی پروسه هدف نصب میشود، دیگر قابل unload کامل نیست و نیاز است برای کارهای برنامه نویسی و به روز رسانی فایل dll جدید، پروسه هدف را خاتمه داد.
- متد Run هوک باید همیشه در حال اجرا باشد تا توسط CLR بلافاصه خاتمه نیافته و هوک از حافظه خارج نشود. اینکار را توسط روش ذیل انجام دهید:
تا زمانیکه برنامه نصاب هوک که توسط Remoting دات نت، کانالی را به این هوک گشوده است، باز است، حلقه فوق اجرا میشود. با بسته شدن برنامه نصاب، متد Ping دیگر قابل دستیابی نبوده و بلافاصله این حلقه خاتمه مییابد.
- استفاده همزمان از API Monitor ذکر شده در ابتدای بحث و یک هوک نصب شده، سبب کرش برنامه هدف خواهد شد.
سورس کامل این پروژه را در اینجا میتوانید دریافت کنید
در حالت پیشرفتهی تزریق وابستگیها در دات نت، با توجه به اینکه کار وهله سازی کلاسها به یک کتابخانه جانبی به نام IoC Container واگذار میشود، امکان یک سری دخل و تصرف نیز در این میان فراهم میگردد. برای مثال الان که ما میتوانیم یک کلاس را توسط IoC container به صورت خودکار وهله سازی کنیم، خوب، چرا اجرای متدهای آنرا تحت نظر قرار ندهیم. مثلا حاصل آنها را بتوانیم پیش از اینکه به فراخوان بازگشت داده شود، کش کنیم یا کلا تغییر دهیم. به این کار AOP یا Aspect orinted programming نیز گفته میشود.
واقعیت این است که یک چنین مفهومی از سالهای دور به نام Hooking در برنامههای WIN32 API خالص نیز وجود داشته است. Hookها یا قلابها دقیقا کار Interception دنیای AOP را انجام میدهند. به این معنا که خودشان را بجای یک متد ثبت کرده و کار ردیابی یا حتی تغییر عملکرد آن متد خاص را میتوانند انجام دهند. برای مثال اگر برای متد gethostbyname ویندوز یک Hook بنویسیم، برنامه استفاده کننده، تنها متد ما را بجای متد اصلی gethostbyname واقع در Kernel32 ویندوز، مشاهده میکند و درخواستهای DNS خودش را به این متد ویژه ما ارسال خواهد کرد؛ بجای ارسال درخواستها به متد اصلی. در این بین میتوان درخواستهای DNS را لاگ کرد و یا حتی تغییر جهت داد.
انجام Interception در دنیای دات نت با استفاده از امکانات Reflection و Reflection.Emit قابل انجام است و یا حتی بازنویسی اسمبلیها و افزودن کدهای IL مورد نیاز به آنها که به آن IL Weaving هم گفته میشود. اما در دنیای WIN32 انجام چنین کاری ساده نیست و ترکیبی است از زبان اسمبلی و کتابخانههای نوشته شده به زبان C.
برای ساده سازی نوشتن Hookهای ویندوزی، کتابخانهای به نام easy hook ارائه شده است که امکان تزریق Hookهای دات نتی را به درون پروسه برنامههای Native ویندوز دارد. این قلابها که در اینجا متدهای دات نتی هستند، نهایتا بجای توابع اصلی ویندوز جا زده خواهند شد. بنابراین میتوانند عملیات آنها را ردیابی کنند و یا حتی پارامترهای آنها را دریافت و مقدار دیگری را بجای تابع اصلی، بازگشت دهند. در ادامه قصد داریم اصول و نکات کار با easy hook را در طی یک مثال بررسی کنیم.
صورت مساله
میخواهیم کلیه درخواستهای تاریخ اکسپلورر ویندوز را ردیابی کرده و بجای ارائه تاریخ استاندارد میلادی، تاریخ شمسی را جایگزین آن کنیم.
از کجا شروع کنیم؟
ابتدا باید دریابیم که اکسپلورر ویندوز از چه توابع API ایی برای پردازشهای درخواستهای تاریخ و ساعت خودش استفاده میکند، تا بتوانیم برای آنها Hook بنویسیم. برای این منظور میتوان از برنامهی بسیار مفیدی به نام API Monitor استفاده کرد. این برنامهی رایگان را از آدرس ذیل میتوانید دریافت کنید:
اگر علاقمند به ردیابی برنامههای 32 بیتی هستید باید apimonitor-x86.exe را اجرا کنید و اگر نیاز به ردیابی برنامههای 64 بیتی دارید باید apimonitor-x64.exe را اجرا نمائید. بنابراین اگر پس از اجرای این برنامه، برای مثال فایرفاکس را در لیست پروسههای آن مشاهده نکردید، یعنی apimonitor-x64.exe را اجرا کردهاید؛ از این جهت که فایرفاکس عمومی تا این تاریخ، نسخه 32 بیتی است و نه 64 بیتی.
پس از اجرای برنامه API Monitor، در قسمت API Filter آن باید مشخص کنیم که علاقمند به ردیابی کدامیک از توابع API ویندوز هستیم. در اینجا چون نمیدانیم دقیقا کدام تابع کار ارائه تاریخ را به اکسپلورر ویندوز عهده دار است، شروع به جستجو میکنیم و هر تابعی را که نام date یا time در آن وجود داشت، تیک میزنیم تا در کار ردیابی لحاظ شود.
سپس نیاز است بر روی نام اکسپلورر در لیست پروسههای این برنامه کلیک راست کرده و گزینه Start monitoring را انتخاب کرد:
اندکی صبر کنید یا یک صفحه جدید اکسپلورر ویندوز را باز کنید تا کار ردیابی شروع شود:
همانطور که مشاهده میکنید، ویندوز برای ردیابی تاریخ در اکسپلورر خودش از توابع GetDateFormatW و GetTimeFormatW استفاده میکند. ابتدا یک تاریخ را توسط آرگومان lpDate یا lpTime به یکی از توابع یاد شده ارسال کرده و سپس خروجی را از آرگومان lpDateStr یا lpTimeStr دریافت میکند.
خوب؛ به نظر شما اگر این خروجیها را با یک ساعت و تاریخ شمسی جایگزین کنیم بهتر نیست؟!
نوشتن Hook برای توابع GetDateFormatW و GetTimeFormatW ویندوز اکسپلورر
ابتدا کتابخانه easy hook را از مخزن کد CodePlex آن دریافت کنید:
سپس یک پروژه کنسول ساده را آغاز کنید. همچنین به این Solution، یک پروژه Class library جدید را نیز اضافه نمائید. پروژه کنسول، کار نصب Hook را انجام میدهد و پروژه کتابخانهای اضافه شده، کار مدیریت هوکها را انجام خواهد داد. سپس به هر دو پروژه، ارجاعی را به اسمبلی EasyHook.dll اضافه کنید.
الف) ساختار کلی کلاس Hook
کلاس Hook واقع در پروژه Class library باید یک چنین امضایی را داشته باشد:
namespace ExplorerPCal.Hooks { public class GetDateTimeFormatInjection : IEntryPoint { public GetDateTimeFormatInjection(RemoteHooking.IContext context, string channelName) { // connect to host... _interface = RemoteHooking.IpcConnectClient<MessagesReceiverInterface>(channelName); _interface.Ping(); } public void Run(RemoteHooking.IContext context, string channelName) { } } }
ب) نوشتن توابع Hook
کار نوشتن قلاب برای توابع API ویندوز در متد Run انجام میشود. سپس باید توسط متد LocalHook.Create کار را شروع کرد. در اینجا مشخص میکنیم که نیاز است تابع GetDateFormatW واقع در kernel32.dll ردیابی شود.
public void Run(RemoteHooking.IContext context, string channelName) { GetDateFormatHook = LocalHook.Create( InTargetProc: LocalHook.GetProcAddress("kernel32.dll", "GetDateFormatW"), InNewProc: new GetDateFormatDelegate(getDateFormatInterceptor), InCallback: this);
ج) نحوه مشخص سازی امضای delegateهای Hook
اگر امضای متد GetDateFormatW به نحو ذیل باشد:
[DllImport("kernel32.dll", CallingConvention = CallingConvention.StdCall, CharSet = CharSet.Auto, SetLastError = true)] public static extern int GetDateFormatW( uint locale, uint dwFlags, // NLS_DATE_FLAGS SystemTime lpDate, [MarshalAs(UnmanagedType.LPWStr)] string lpFormat, StringBuilder lpDateStr, int sbSize);
[UnmanagedFunctionPointer(CallingConvention.StdCall, CharSet = CharSet.Auto, SetLastError = true)] private delegate int GetDateFormatDelegate( uint locale, uint dwFlags, SystemTime lpDate, [MarshalAs(UnmanagedType.LPWStr)] string lpFormat, StringBuilder lpDateStr, int sbSize);
private int getDateFormatInterceptor( uint locale, uint dwFlags, SystemTime lpDate, string lpFormat, StringBuilder lpDateStr, int sbSize) { }
د) نصب Hook نوشته شده
باید دقت داشت که هر دو برنامه نصاب Hook و همچنین کتابخانه Hook، باید دارای امضای دیجیتال باشند. بنابراین به برگه signing خواص پروژه مراجعه کرده و یک فایل snk را به هر دو پروژه اضافه نمائید.
سپس در برنامه نصاب، یک کلاس را با امضای ذیل تعریف کنید:
public class MessagesReceiverInterface : MarshalByRefObject { public void Ping() { } }
سپس در ابتدای برنامه نصاب، یک کانال Remoting باز شده (که آرگومان جنریک آن دقیقا همین نام کلاس MessagesReceiverInterface فوق را دریافت میکند)
var channel = RemoteHooking.IpcCreateServer<MessagesReceiverInterface>(ref _channelName, WellKnownObjectMode.SingleCall);
RemoteHooking.Inject( explorer.Id, InjectionOptions.Default | InjectionOptions.DoNotRequireStrongName, "ExplorerPCal.Hooks.dll", // 32-bit version (the same, because of using AnyCPU) "ExplorerPCal.Hooks.dll", // 64-bit version (the same, because of using AnyCPU) _channelName );
پارامتر و پارامترهای بعدی، اطلاعاتی هستند که به سازنده کلاس هوک ارسال میشوند. بنابراین این سازنده میتواند تعداد پارامترهای متغیری داشته باشد:
.ctor(IContext, %ArgumentList%) void Run(IContext, %ArgumentList%)
چند نکته تکمیلی مهم برای کار با کتابخانه Easy hook
- کتابخانه easy hook فعلا با ویندوز 8 سازگار نیست.
- برای توزیع هوکهای خود باید تمام فایلهای همراه کتابخانه easy hook را نیز توزیع کنید و فقط به چند DLL ابتدایی آن بسنده نباید کرد.
- اگر هوک شما بلافاصله سبب کرش پروسه هدف شد، یعنی امضای تابع API شما ایراد دارد و نیاز است چندین و سایت را جهت یافتن امضایی صحیح بررسی کنید. برای مثال در امضای عمومی متد GetDateFormatW، پارامتر SystemTime به صورت struct تعریف شده است؛ درحالیکه ویندوز ممکن است برای دریافت زمان جاری به این پارامتر نال ارسال کند. اما struct دات نت برخلاف struct زبان C یک value type است و نال پذیر نیست. به همین جهت کلیه امضاهای عمومی که در مورد این متد در اینترنت یافت میشوند، در عمل غلط هستند و باید SystemTime را یک کلاس دات نتی که Refrence type است، تعریف کرد تا نال پذیر شود و hook کرش نکرده یا اشتباه عمل نکند.
- زمانیکه یک هوک easy hook بر روی پروسه هدف نصب میشود، دیگر قابل unload کامل نیست و نیاز است برای کارهای برنامه نویسی و به روز رسانی فایل dll جدید، پروسه هدف را خاتمه داد.
- متد Run هوک باید همیشه در حال اجرا باشد تا توسط CLR بلافاصه خاتمه نیافته و هوک از حافظه خارج نشود. اینکار را توسط روش ذیل انجام دهید:
try { while (true) { Thread.Sleep(500); _interface.Ping(); } } catch { _interface = null; // .NET Remoting will raise an exception if host is unreachable }
- استفاده همزمان از API Monitor ذکر شده در ابتدای بحث و یک هوک نصب شده، سبب کرش برنامه هدف خواهد شد.
سورس کامل این پروژه را در اینجا میتوانید دریافت کنید
نظرات مطالب
بررسی ساختار ویجتهای وب Kendo UI
امکان تبدیل تاریخ (از میلادی به شمسی) در ویجتهای وب مثل dataPicker , Calendar , Scheduler وجود دارد؟ من میخواستم از Scheduler استفاده کنم ولی با تاریخ و فرمت (ماه و روزهای هفته) فارسی، به نظر شما امکانش هست بدون دردسر (و به شکل استاندارد) این تقویم رو شمسی کرد؟
اخیرا یک سری ویدیوی رایگان در سایت codePlex در زمینه WCF منتشر شدهاند که از آدرس زیر قابل دریافت هستند:
این ویدیوها هر از چندگاهی نیز به روز شده و اضافه میشوند. بنابراین اگر به این مبحث علاقمندید، میتوانید مشترک فید RSS آن پروژه در CodePlex شوید.