نظرات مطالب
Extension Methods
لطفا این بحث رو ادامه ندید. در یک سری از دسترسی‌های نویسنده‌ها به زودی تجدید نظر خواهد شد. چه کسانی که ابراز تمایل کرده بودند و فقط وقت من رو جهت ثبت آن‌ها نصف روزی تلف کردند؛ چه کسانی که مطالب سطحی ارسال می‌کنند.
با تشکر

ضمن اینکه یک مطلب را هم مد نظر داشته باشید. اینجا هدف بیشتر ذکر یک سری نکته است به همین جهت اسم سایت tips دارد (نکات ریز).
اسم سایت encyclopedia نیست که برای هر مطلبی قرار باشد کتاب نوشته شود. اگر نوشته شد، چقدر خوب؛ اگر نه ... یک نکته ریز جدید یاد گرفتید. این هم خوب.
همچنین هدف از این سایت خواننده عام با سطح مطالعه و اطلاعات صفر نیست و نبوده. از روز اولش اینطور نبوده و نخواهد بود.

یک مطالب رو هم فراموش نکنید. به قول مولوی: «گر تو بهتر میزنی بستان بزن»
در طی یک ماهی که این سایت در حالت تعلیق بود ... من هر چقدر سایت‌های فارسی زبان فنی برنامه نویسی رو گشتم که دوتا مطلب به درد بخور پیدا کنم ... چیزی نیافتم. هیچی! واقعا دریغ از یک مطلب فنی به درد بخور که منتشر شده باشد. حالا همین عده منتظرند سریع بریزند سر یک نفر شروع کنند به داد و قال.
باز تکرار می‌کنم: «گر تو بهتر میزنی بستان بزن»


مطالب
راهی از گوگل ریدر به گوگل پلاس و سپس به دنیای خارج!

از امروز قابلیت‌های اجتماعی گوگل ریدر با گوگل پلاس یکی شده و به همین جهت یک سری از امکانات قدیمی آن حذف گردیده‌اند؛ مانند به اشتراک گذاری و لایک زدن و غیره و تمام این‌ها با دکمه‌ی به علاوه یک گوگل پلاس جایگزین شده‌اند. اینبار می‌شود علاقمند‌ی‌ها را از گوگل ریدر به حلقه‌های گوگل پلاس هدایت کرد. همه‌ی این‌ها خوب؛ اما سیستم به اشتراک گذاری‌های روزانه‌ی من رو به هم ریخته این‌ کارها! قبلا از حاصل اشتراک‌ها در گوگل ریدر، یک فید تهیه می‌شد که الان دیگر وجود خارجی ندارد. هیچکدام از حلقه‌های گوگل پلاس هم فید ندارند. به این ترتیب این محصول، تبدیل به یک فیدخوان معمولی شده است. مثل 100ها برنامه‌ی مشابه دیگر.

اما ... در ادامه ببینیم که چطور می‌توان از گوگل ریدر جدید، راهی به خارج باز کرد!

الف) زمانیکه در محیط گوگل ریدر، بر روی دکمه به علاوه یک گوگل پلاس قرار گرفته در ذیل یک مطلب کلیک می‌کنید، می‌توان نام حلقه‌ای از حلقه‌های گوگل پلاس را انتخاب کرد تا مطلب ما به آن ارسال شود. یکی از این حلقه‌ها، Public نام دارد. بنابراین اینبار اگر قصد به اشتراک گذاری عمومی مطلبی را داشتید مطابق شکل زیر، حلقه Public را وارد نمائید و جالب اینجا است که این حلقه فقط در گوگل ریدر قابل انتخاب است؛ نه در خود گوگل پلاس.


ب) اکنون به اکانت گوگل پلاس خود مراجعه کنید. در قسمت پروفایل، به لینک بالای صفحه دقت نمائید. چیزی است شبیه به:

https://plus.google.com/u/0/userId/posts 

این userId برای ادامه کار مهم است.

ج) از این userId برای فراخوانی لینک زیر استفاده خواهیم کرد (userId آن باید جایگزین شود):

https://plus.google.com/_/stream/getactivities/?&sp=[1,2,"userId",null,null,null,null,"social.google.com",[]]


خروجی آن طبق معمول متداول گوگل، فرمت JSON است و می‌توان از آن لیست اشتراک‌های عمومی را استخراج کرد. برای نمونه کلاس GooglePlusJsonParser تهیه شده زیر می‌تواند این عملیات را انجام دهد:

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Diagnostics;
using System.Net;
//needs a ref. to System.Web.Extensions asm.
using System.Web.Script.Serialization;

namespace GooglePlus
{
[DebuggerDisplay("{DateTime}-{Title}-{Comment}-{Url}")]
public class GooglePlusItem
{
public DateTime DateTime { set; get; }
public string Url { set; get; }
public string Title { set; get; }
public string Comment { set; get; }
}

public static class Utils
{
public static DateTime ConvertFromUnixTimestamp(this long data)
{
return new DateTime(1970, 1, 1, 0, 0, 0, 0).AddSeconds(data);
}

public static string ToSafeString(this object data)
{
return data == null ? string.Empty : data.ToString();
}
}

public class GooglePlusJsonParser
{
public static IList<GooglePlusItem> GetMyPublicItemsList(string userId)
{
var url = string.Format("https://plus.google.com/_/stream/getactivities/?&sp=[1,2,\"{0}\",null,null,null,null,\"social.google.com\",[]]", userId);
var jsonData = new WebClient().DownloadString(url);
return ParsePublicData(jsonData);
}

public static IList<GooglePlusItem> ParsePublicData(string jsonData)
{
jsonData = removeRedundantData(jsonData);
var posts = parseJson(jsonData);
return createItemsList(posts);
}

private static IList<GooglePlusItem> createItemsList(object[] posts)
{
var result = new List<GooglePlusItem>();
foreach (object[] post in posts)
{
var items = (object[])((object[])post[66])[0];
result.Add(new GooglePlusItem
{
DateTime = (((Int64)post[5]) / 1000).ConvertFromUnixTimestamp(),
Title = items[3].ToSafeString(),
Url = items[1].ToSafeString(),
Comment = post[4].ToSafeString()
});
}
return result;
}

private static object[] parseJson(string jsonData)
{
var jsonObject = new JavaScriptSerializer().Deserialize<object[]>(jsonData);
var posts = (object[])(((object[])jsonObject[1])[0]);
return posts;
}

private static string removeRedundantData(string jsonData)
{
return jsonData.Replace(")]}'", string.Empty)
.Replace("[,", "[\"\",")
.Replace(",,", ",\"\",")
.Replace(",,", ",\"\",");
}
}
}

نحوه استفاده از آن هم می‌تواند فراخوانی متد GooglePlusJsonParser.GetMyPublicItemsList به همراه userId یاده شده باشد.



ایده اصلی از:
Getting the Google+ Feed for any profile in JSON


نظرات مطالب
تولید SiteMap استاندارد و ایجاد یک ActionResult اختصاصی برای Return کردن SiteMap تولید شده
- قسمت‌های مختلف را کوئری می‌گیرید (یعنی به صورت پویا تولید می‌شود و نه اینکه جایی ثبت شوند)، union می‌کنید (چندین قسمت هست؟ مهم نیست. لیست‌های تمام آن‌ها باید به فرمت Sitemap نگاشت شده و یکی شوند) و نهایتا به صورت یک خروجی واحد ارائه می‌دهید. بحث لینک‌های تکراری در اینجا مهم نیست (و مرتبط است به محتوای تکراری با آدرس‌های مختلف در یک سایت و نه لینک‌های سایت‌مپ). ممکن هست یک سایت در طول هفته اصلا رکورد جدیدی نداشته باشد. موتور جستجوگری که به آن می‌رسد یک سری لینک مشخص و تکراری را هر روز دریافت می‌کند و مدیریت ثبت آن‌ها هم کاملا مشخص است و خودشان تکراری ثبت نمی‌کنند.
برای درک بهتر نحوه‌ی ایندکس شدن sitemap نیاز هست به Google Webmaster Tools وب سایت خودتان را اضافه کنید و سپس token آن‌را در سایت معرفی کنید. پس از مدتی می‌توانید گزارش بگیرید که دقیقا چه مواردی را ثبت کرده‌است و به چه نحوی.
- ضمنا امکان تعریف Sitemap index هم وجود دارد (جهت تعریف چندین سایت‌مپ در سایت). اطلاعات بیشتر در پروتکل آن آماده‌است. ولی در کل فرمت تولید آن سایت‌مپ‌ها هم به همین نحو استاندارد معرفی شده‌است. فقط در این حالت خاص که سایت‌مپ در ریشه‌ی سایت قرار نمی‌گیرد و یا به آن اشاره نمی‌کند، محدود هستید به معرفی لینک‌های همان پوشه و یا بازه.
نظرات مطالب
فقط به خاطر یک نیم فاصله!
استاندارد ۲۰۹۱ اشتباه است. حتما منظورتان استاندارد ۲۹۰۱ بوده است.
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
نداشتن Relation بین موجودیت Comment و User
- لطفا از این قسمت برای انجمن پرسش و پاسخ استفاده نکنید. این سایت، انجمن عمومی نیست.
- قسمت پروژه‌ها فقط مرتبط هست به مشکلات پروژه‌ها و هیچ هدف دیگری ندارد. لطفا رعایت کنید.
عدم رعایت این مساله در آینده، سبب حذف شما از سایت خواهد شد.
سایت ما هدف تبدیل شدن به انجمن عمومی پرسش و پاسخ را ندارد. از روز اول نداشته‌است.  

نیازی به تعریف خیلی از مسایل در EF نیست. به صورت خودکار آن‌ها را می‌تواند تشخیص دهد. مطالب سری EF را در سایت مطالعه کنید، این مورد دقیقا بحث شده‌است.
نظرات مطالب
تاریخ شمسی با Extension Method برای DateTime
سلام. ممنون به خاطر این اطلاعات عالی.
یه مشکل . من از این کلاس استفاده کردم تویه پروژه وب که با MVC نوشتم. برای تغییر کلی این تاریخ هم اون رو توی App-Start داخل فایل Global.asax گذاشتم. همه جا عالی کار میکنه و به صورت خودکار تاریخ فارسی میده. فقط یه جا نمیده. من برای بروزرسانی دیتابیسم از CodeFirst Migration استفاده میکنم. برای مقدار دهی اولیه به مدلم تویه تابع Seed یه فیلدی دارم که تاریخه. تو اونجا تاریخو داره همون میلادی میگیره بازم؟ چرا؟
breakPoint هم که گذاشتم. با اینکه این تابع App_Start از همه زود‌تر اجرا میشه و تنظیمات رو اوکی میکنه ولی بازم تو اون تابع Seed همون میلادیه!
نمیدونم کار خاصی باید کرد یا مثلا کدو تو یه جایه دیگه غیره App_Start بزارم و یا....
ممنون میشم جواب بدین .
نظرات مطالب
تاریخ شمسی با Extension Method برای DateTime
ممنون بابت جواب. اون یکی رو با راهنمایی شما حل کردم. ممنون. یه مشکل دیگه . من در این پروژه از Telerik Extension استفاده کردم . خودش این امکانو داره که بتونیش Globalization کنی . من این CultureInfo رو که شما درست کردینو بهش میدم اما نصفه نیمه شده. مثلا نوشته 27 مرداد 2013؟
قسمت بالاشم که اسم ماه و سال هست، نوشته مثلا مرداد 2013. در کل سال رو به همون صورت میلادی نشون میده و بقیه رو به شمسی. این CultureInfo شما چیزی دیگه‌ای کم نداره که اونم رو هم مقدار دهی کنیم، تکمیل بشه؟ من احساس میکنم همه توابع و خصوصیت‌هاش مقدار دهی نشده. در ضمن با اینکه تقویمشو Persian Calender دادیم پس چرا هنوز داره با همون میلادی روز‌ها و بقیه رو حساب میکنه. تازه خلاصه اسم روز‌ها رو هم نشون نمیده. جالب اینجاست که وقتی من تاریخ سیستم خودمو فارسی میکنم مثلا این چیزاشو نمایش میده. چیزایی مثله خلاصه اسم روز. اگه بشه اینو یه جورایی فارسی کرد خیلی خوب میشه. هم کلی تمپلیت داره. هم کلی افکت خوب داره. هم خود تلریک یه نوع Project template برای MVC4 درست کرده که وقتی باهاش پروژتونو ایجاد میکنید دیگه خودش اتوماتیک هرجا فیلدتونو تاریخ تعریف کنید خیلی باحال همه چیز رو میاره. ببینین میتونین یه کاریش بکنین. باز ممنون.

مطالب
2# آموزش سیستم مدیریت کد Git

در ادامه آموزش Git، به بررسی مفاهیم مورد استفاده در این سیستم مدیریت کد می‌پردازیم. البته ذکر این نکته ضروری است که ممکن است برخی از تعاریف زیر، برای افرادی که تا کنون با اینگونه سیستم‌ها کار نکرده‌اند، مبهم باشد. اما مشکلی نیست؛ زیرا در دروس بعدی کار با Git، به صورت عملی، این مفاهیم به شکل دقیق‌تر و کاربردی‌تر بیان می‌شوند. هدف در اینجا تنها ایجاد یک تصویر کلی از نحوه کار سیستم‌های مدیریت کد توزیع شده است.

تعاریف زیر هر چند برای Git نوشته شده‌اند، اما می‌توانند در بقیه DVCS‌ها نیز کاربرد داشته باشند.

Commit:

بعد از آن که  برنامه نویسان از صحت کد‌های خود مطمئن شدند، برای ثبت وضعیت فعلی باید آن‌ها را commit کنند. با این کار یک نسخه جدید از فایل‌ها ایجاد می‌شود. به این ترتیب امکان بازگشت به نقطه فعلی درآینده به وجود خواهد آمد.

Pushing:

بعد از انجام عملیات Commit، معمولا برنامه نویسان می‌خواهند کد‌های نوشته شده را با دیگران به اشتراک بگذارند. این کار به وسیله عملیات Pushing صورت می‌گیرد. بنابراین pushing عبارت است از عملی که با استفاده از آن داده‌ها از یک Repository به Repository دیگر جهت به اشتراک گذاری انتقال می‌یابد. معمولا به این مخزن Upstream Repository می‌گویند. Upstream Repository یک مخزن عمومی برای تمامی برنامه نویسانی است که تغییرات فایل‌های خود را در آنجا push می‌کنند.

Pulling:

عملیات Pushing تنها نیمی از آن چیزی است که برنامه نویسان برای حفظ به روز بودن کدهای خود به آن احتیاج دارند. در بسیاری از موارد آن‌ها نیاز دارند تا تغییرات فایل‌ها و آخرین به روز رسانی‌ها را نیز دریافت کنند. این کار در دو مرحله متفاوت انجام می‌شود:

1)بازیابی داده‌ها از مخزن عمومی (fetch)

2)الحاق داده‌های دریافت شده با داده‌های فعلی

معمولا در بسیاری از سیستم‌های مدیریت کد، چون به هر دوی این عملیات توامان نیاز است، با یک دستور هر دو کار انجام می‌شود. به مجموع عملیات فوق Pulling گویند.

Branch‌ها (شاخه‌ها):

Branch و یا همان شاخه، به ما این امکان را می‌دهد که بتوانیم برای قسمت‌های مختلف یک پروژه که روند تولید آن‌ها با هم ارتباط مستقیمی ندارند، سوابق فایلی متفاوتی را ایجاد کنیم.

به عنوان مثال تصور کنید که در یک پروژه سه تیم متفاوت وجود دارد

1)تیم توسعه برنامه

2)تیم تست و اشکال یابی

3)واحد گرافیکی

در این حالت منطقی است به جای آن که سوابق فایل‌ها برای همه یکسان باشد، هر تیم، شاخه مخصوص به خود را داشته باشد، تا تنها تغییرات فایل‌های مربوطه را پیگیری کند و در نهایت بعد از آن که از صحت کار خود مطمئن شد، آن را در یک شاخه اصلی برای استفاده دیگر تیم‌ها قرار دهد.

در Git شاخه اصلی master نام دارد و فایل‌ها به صورت پیش فرض در این شاخه قرار داده می‌شوند. استاندارد کار بر آن است که در شاخه master تنها فایل‌های نهائی قرار گیرند.

Merging:

به عملیات ادغام دو یا چند شاخه با یکدیگر Merging گفته می‌شود. در بعضی موارد، در روند توسعه یک برنامه نیاز است که شاخه‌هایی جهت مدیریت بهتر کد ایجاد شود. اما بعد از توسعه این قسمت ها، می‌توان شاخه‌های ایجاد شده را با هم ادغام نمود تا تغییرات فایل‌ها در یک شاخه قرار گیرند. مثلا در یک تیم توسعه فرض کنید دو گروه وجود دارند که کد‌های مربوط به دسترسی داده را می‌نویسند و هر دو را در یک شاخه فایل‌های خود، نگهداری می‌کنند. گروه اول بر روی کلاس‌های انتزاعی و گروه دوم بر روی کلاس‌های عملی کار می‌کنند. به منظور اینکه گروه دوم به اشتباه کلاس‌های انتزاعی را که هنوز کامل نیستند پیاده سازی نکند، دو شاخه از شاخه اصلی ایجاد می‌شود و هر گروه در شاخه‌ای مجزا قرار می‌گیرد. گروه اول تنها کلاس‌های انتزاعی را در شاخه مشترک قرار می‌دهد که کار آنها تمام شده باشد و گروه دوم تنها همان کلاس‌ها را پیاده سازی و در شاخه مشترک می‌گذارد. بعد از آنکه کار این دو بخش پایان گرفت می‌توان هر سه شاخه را در یک شاخه مثلا بخش کدهای دسترسی داده قرار داد.

البته عملیات Merging  می تواند باعث ایجاد مشکلی به نام Conflict شود که خوشبختانه Git روش هایی را برای مدیریت این مشکل دارد که در مقالات بعد به آن اشاره خواهد شد.

Locking:

با استفاده از این کار می‌توان مانع تغییر یک فایل توسط برنامه نویسان دیگر شد. معولا Locking به 2 صورت است

1)Strict Locking

2) Optimistic Locking

در روش اول بعد از آن که فایلی قفل شد همان کسی که فایل را قفل کرده تنها امکان تغییر آن را خواهد داشت؛ که البته این روش مناسب سیستم‌های توزیع شده نیست.

در روش دوم فرض بر این است که تغییراتی را که هر کس بر روی فایل می‌دهد، به گونه‌ای باشد که هنگام ادغام این تغییرات، اختلالی ایجاد نشود. یعنی وظیفه بر عهده مصرف کننده فایل است که آگاهی داشته باشد چگونه فایل را تغییر دهد. هنگامی که فایلی به این روش قفل می‌شود، اگر در حین تغییر فایل توسط ما، شخص دیگری فایل را تغییر داده باشد و آن را pull کرده باشد ما در زمان push فایل با خطا مواجه می‌شویم. سیستم از ما می‌خواهد که ابتدا تغییرات فایل را pull کنیم و سپس فایل را push نمائیم. در هنگام pull اگر برنامه نویسی قوانین تغییرات فایل را رعایت نکرده باشد، ممکن است اعمال تغییرات با خطا همراه گردد.

تعاریف فوق بخشی از مفاهیم اولیه مورد نیاز Git بود. اما ما در ادامه به بررسی object‌های Git و همچنین نحوه ذخیره سازی و مدیریت فایل‌ها در این سیستم مدیریت کد خواهیم پرداخت.

نظرات اشتراک‌ها
بومی سازی غلط می‌تواند به جنایت منجر شود
تاسف بار بود واقعاً. ترکیب زبان فارسی و فناوری‌های مربوطه هم استعداد بدی در انتقال غلط مفاهیم دارند.

خارج از این موضوع امکان مراجعه از feedly به اینجا برای کامنت گذاشتن نیست. در feedly فقط می‌توان به سایت رفرنس شده رفت.
نظرات مطالب
استفاده از MediaWiki بهترین روش نگهداری یادداشت‌های شخصی خصوصا برای برنامه‌نویس‌ها
سلام
برای این موضوع وب سایت آنلاین خوبی رو می‌شناسین که این خدمات رو ارائه بده و همچنین زبان فارسی رو پشتیبانی کنه؟ البته یه سری رو امتحان کردم ولی هر کدوم یه مشکلی دارن.