این برنامه از چهار کامپوننت تشکیل شدهاست:
- کامپوننت App که در برگیرندهی سه کامپوننت زیر است:
- کامپوننت BasketItemsCounter: جمع تعداد آیتمهای انتخابی توسط کاربر را نمایش میدهد؛ به همراه دکمهای برای خالی کردن لیست انتخابی.
- کامپوننت ShopItemsList: لیست محصولات موجود در فروشگاه را نمایش میدهد. با کلیک بر روی هر آیتم آن، آیتم انتخابی به لیست انتخابهای او اضافه خواهد شد.
- کامپوننت BasketItemsList: لیستی را نمایش میدهد که حاصل انتخابهای کاربر در کامپوننت ShopItemsList است (یا همان سبد خرید). در ذیل این لیست، جمع نهایی قیمت قابل پرداخت نیز درج میشود. همچنین اگر کاربر بر روی دکمهی remove هر ردیف کلیک کند، یک واحد از چند واحد انتخابی، حذف خواهد شد.
بنابراین در اینجا سه کامپوننت مجزا را داریم که با هم تبادل اطلاعات میکنند. یکی جمع تعداد محصولات خریداری شده را، دیگری لیست محصولات موجود را و آخری لیست خرید نهایی را نمایش میدهد. همچنین این سه کامپوننت، فرزند یک دیگر هم محسوب نمیشوند و انتقال اطلاعات بین اینها نیاز به بالا بردن state هر کدام و قرار دادن آنها در کامپوننت App را دارد تا بتوان پس از آن از طریق props آنها را بین سه کامپوننت فوق که اکنون فرزند کامپوننت App محسوب میشوند، به اشتراک گذاشت. روش بهتر اینکار، استفاده از یک مخزن حالت سراسری است تا حالتهای این کامپوننتها را نگهداری کرده و دادهها را بین آنها به اشتراک بگذارد که در اینجا برای حل این مساله از کتابخانههای mobx و mobx-react استفاده خواهیم کرد.
برپایی پیشنیازها
برای پیاده سازی برنامهی فوق، یک پروژهی جدید React را ایجاد میکنیم:
> create-react-app state-management-with-mobx-part4 > cd state-management-with-mobx-part4
> npm install --save bootstrap mobx mobx-react mobx-react-devtools mobx-state-tree
- برای استفاده از شیوهنامههای بوت استرپ، بستهی bootstrap نیز در اینجا نصب میشود.
- اصل کار برنامه توسط دو کتابخانهی mobx و کتابخانهی متصل کنندهی آن به برنامههای react که mobx-react نام دارد، انجام خواهد شد.
- چون میخواهیم از افزونهی mobx-devtools نیز استفاده کنیم، نیاز است دو بستهی mobx-react-devtools و همچنین mobx-state-tree را که جزو وابستگیهای آن است، نصب کنیم.
سپس بستههای زیر را که در قسمت devDependencies فایل package.json درج خواهند شد، باید نصب شوند:
> npm install --save-dev babel-eslint customize-cra eslint eslint-config-react-app eslint-loader eslint-plugin-babel eslint-plugin-css-modules eslint-plugin-filenames eslint-plugin-flowtype eslint-plugin-import eslint-plugin-no-async-without-await eslint-plugin-react eslint-plugin-react-hooks eslint-plugin-react-redux eslint-plugin-redux-saga eslint-plugin-simple-import-sort react-app-rewired typescript
- افزودن فایل جدید config-overrides.js به ریشهی پروژه، تا پشتیبانی ازlegacy" decorators spec" فعال شود.
- اصلاح فایل package.json و ویرایش قسمت scripts آن برای استفادهی از react-app-rewired، تا امکان تغییر تنظیمات webpack به صورت پویا در زمان اجرای برنامه، میسر شود.
- همچنین فایل غنی شدهی eslintrc.json. را نیز به ریشهی پروژه اضافه میکنیم.
تهیه سرویس لیست محصولات موجود در فروشگاه
این برنامه از یک لیست درون حافظهای، برای تهیهی لیست محصولات موجود در فروشگاه استفاده میکند. به همین جهت پوشهی service را افزوده و سپس فایل جدید src\services\productsService.js را با محتوای زیر، ایجاد میکنیم:
const products = [ { id: 1, name: "Item 1", price: 850 }, { id: 2, name: "Item 2", price: 900 }, { id: 3, name: "Item 3", price: 1500 }, { id: 4, name: "Item 4", price: 1000 } ]; export default products;
ایجاد کامپوننت نمایش لیست محصولات
پس از مشخص شدن لیست محصولات قابل فروش، کامپوننت جدید src\components\ShopItemsList.jsx را به صورت زیر ایجاد میکنیم:
import React from "react"; import products from "../services/productsService"; const ShopItemsList = ({ onAdd }) => { return ( <table className="table table-hover"> <thead className="thead-light"> <tr> <th>Name</th> <th>Price</th> <th>Action</th> </tr> </thead> <tbody> {products.map(product => ( <tr key={product.id}> <td>{product.name}</td> <td>{product.price}</td> <td> <button className="btn btn-sm btn-info" onClick={() => onAdd(product)} > Add </button> </td> </tr> ))} </tbody> </table> ); }; export default ShopItemsList;
- در اینجا همچنین هر ردیف، به همراه یک دکمهی Add نیز هست که قرار است با کلیک بر روی آن، متد رویدادگردان onAdd فراخوانی شود. این متد نیز از طریق props این کامپوننت دریافت میشود. کتابخانههای مدیریت حالت، تمام خواص و رویدادگردانهای مورد نیاز یک کامپوننت را از طریق props، تامین میکنند.
- فعلا این کامپوننت به هیچ مخزن دادهای متصل نیست و فقط طراحی ابتدایی آن آماده شدهاست.
ایجاد کامپوننت نمایش لیست خرید کاربر (سبد خرید)
اکنون که میتوان توسط کامپوننت لیست محصولات، تعدادی از آنها را خریداری کرد، کامپوننت جدید src\components\BasketItemsList.jsx را برای نمایش لیست نهایی خرید کاربر، به صورت زیر پیاده سازی میکنیم:
import React from "react"; const BasketItemsList = ({ items, totalPrice, onRemove }) => { return ( <> <table className="table table-hover"> <thead className="thead-light"> <tr> <th>Name</th> <th>Price</th> <th>Count</th> <th>Action</th> </tr> </thead> <tbody> {items.map(item => ( <tr key={item.id}> <td>{item.name}</td> <td>{item.price}</td> <td>{item.count}</td> <td> <button className="btn btn-sm btn-danger" onClick={() => onRemove(item.id)} > Remove </button> </td> </tr> ))} <tr> <td align="right"> <strong>Total: </strong> </td> <td> <strong>{totalPrice}</strong> </td> <td></td> <td></td> </tr> </tbody> </table> </> ); }; export default BasketItemsList;
const BasketItemsList = ({ items, totalPrice, onRemove }) => {
- همچنین هر ردیف نمایش داده شده، به همراه یک دکمهی Remove آیتم انتخابی نیز هست که به متد رویدادگردان onRemove متصل شدهاست.
- در ردیف انتهایی این لیست، مقدار totalPrice که یک خاصیت محاسباتی است، درج میشود.
- فعلا این کامپوننت نیز به هیچ مخزن دادهای متصل نیست و فقط طراحی ابتدایی آن آماده شدهاست.
ایجاد کامپوننت نمایش تعداد آیتمهای خریداری شده
کاربر اگر آیتمی را از لیست محصولات انتخاب کند و یا محصول انتخاب شده را از لیست خرید حذف کند، تعداد نهایی باقی مانده را میتوان در کامپوننت src\components\BasketItemsCounter.jsx مشاهده کرد:
import React, { Component } from "react"; class BasketItemsCounter extends Component { render() { const { count, onRemoveAll } = this.props; return ( <div> <h1>Total items: {count}</h1> <button type="button" className="btn btn-sm btn-danger" onClick={() => onRemoveAll()} > Empty Basket </button> </div> ); } } export default BasketItemsCounter;
- فعلا این کامپوننت نیز به هیچ مخزن دادهای متصل نیست و فقط طراحی ابتدایی آن آماده شدهاست.
نمایش ابتدایی سه کامپوننت توسط کامپوننت App
اکنون که این سه کامپوننت تکمیل شدهاند، میتوان المانهای آنها را در فایل src\App.js درج کرد تا در صفحه نمایش داده شوند:
import React, { Component } from "react"; import BasketItemsCounter from "./components/BasketItemsCounter"; import BasketItemsList from "./components/BasketItemsList"; import ShopItemsList from "./components/ShopItemsList"; class App extends Component { render() { return ( <main className="container"> <div className="row"> <BasketItemsCounter /> </div> <hr /> <div className="row"> <h2>Products</h2> <ShopItemsList /> </div> <div className="row"> <h2>Basket</h2> <BasketItemsList /> </div> </main> ); } } export default App;
میتوان همانند Redux کل state برنامه را داخل یک شیء store ذخیره کرد و یا چون در اینجا میتوان طراحی مخزن حالت MobX را به دلخواه انجام داد، میتوان چندین مخزن حالت را تهیه و به هم متصل کرد؛ مانند تصویری که مشاهده میکنید. در اینجا:
- src\stores\counter.js: مخزن دادهی حالت کامپوننت شمارشگر است.
- src\stores\market.js: مخزن دادهی کامپوننتهای لیست محصولات و سبد خرید است.
- src\stores\index.js: کار ترکیب دو مخزن قبل را انجام میدهد.
در ادامه کدهای کامل این مخازن را مشاهده میکنید:
مخزن حالت src\stores\counter.js
import { action, observable } from "mobx"; export default class CounterStore { @observable totalNumbersInBasket = 0; constructor(rootStore) { this.rootStore = rootStore; } @action increase = () => { this.totalNumbersInBasket++; }; @action decrease = () => { this.totalNumbersInBasket--; }; }
- در اینجا خاصیت totalNumbersInBasket به صورت observable تعریف شدهاست و با تغییر آن چه به صورت مستقیم، با مقدار دهی آن و یا توسط دو action تعریف شده، سبب به روز رسانی UI خواهد شد.
- میشد این مخزن را با مخزن src\stores\market.js یکی کرد؛ اما جهت ارائهی مثالی در مورد نحوهی تعریف چند مخزن و روش برقراری ارتباط بین آنها، به صورت مجزایی تعریف شد.
مخزن حالت src\stores\market.js
import { action, computed, observable } from "mobx"; export default class MarketStore { @observable basketItems = []; constructor(rootStore) { this.rootStore = rootStore; } @action add = product => { const selectedItem = this.basketItems.find(item => item.id === product.id); if (selectedItem) { selectedItem.count++; } else { this.basketItems.push({ ...product, count: 1 }); } this.rootStore.counterStore.increase(); }; @action remove = id => { const selectedItem = this.basketItems.find(item => item.id === id); selectedItem.count--; if (selectedItem.count === 0) { this.basketItems.remove(selectedItem); } this.rootStore.counterStore.decrease(); }; @action removeAll = () => { this.basketItems = []; this.rootStore.counterStore.totalNumbersInBasket = 0; }; @computed get totalPrice() { return this.basketItems.reduce((previous, current) => { return previous + current.price * current.count; }, 0); } }
- توسط متد add آن در کامپوننت نمایش لیست محصولات، میتوان آیتمی را به این آرایه اضافه کرد. در اینجا چون شیء product مورد استفاده دارای خاصیت count نیست، روش افزودن آنرا توسط spread operator برای درج خواص شیء product اصلی و سپس تعریف آنرا مشاهده میکنید. این فراخوانی، سبب افزایش یک واحد به عدد شمارشگر نیز میشود.
- متد remove آن در کامپوننت سبد خرید، مورد استفاده قرار میگیرد تا کاربر بتواند اطلاعاتی را از این لیست حذف کند. این فراخوانی، سبب کاهش یک واحد از عدد شمارشگر نیز میشود.
- متد removeAll آن در کامپوننت شمارشگر بالای صفحه استفاده میشود تا سبب خالی شدن آرایهی آیتمهای انتخابی گردد و همچنین عدد آنرا نیز صفر کند.
- خاصیت محاسباتی totalPrice آن در پایین جدول سبد خرید، جمع کل هزینهی قابل پرداخت را مشخص میکند.
مخزن حالت src\stores\index.js
در اینجا روش یکی کردن دو مخزن حالت یاد شده را به صورت خاصیتهای عمومی یک مخزن کد ریشه، مشاهده میکنید:
import CounterStore from "./counter"; import MarketStore from "./market"; class RootStore { counterStore = new CounterStore(this); marketStore = new MarketStore(this); } export default RootStore;
export default class MarketStore { @observable basketItems = []; constructor(rootStore) { this.rootStore = rootStore; } @action removeAll = () => { this.basketItems = []; this.rootStore.counterStore.totalNumbersInBasket = 0; }; }
پس از ایجاد مخازن حالت، اکنون نیاز است آنها را در اختیار سلسه مراتب کامپوننتهای برنامه قرار دهیم. به همین جهت به فایل src\index.js مراجعه کرده و آنرا به صورت زیر تغییر میدهیم:
import "./index.css"; import "bootstrap/dist/css/bootstrap.css"; import makeInspectable from "mobx-devtools-mst"; import { Provider } from "mobx-react"; import React from "react"; import ReactDOM from "react-dom"; import App from "./App"; import * as serviceWorker from "./serviceWorker"; import RootStore from "./stores"; const rootStore = new RootStore(); if (process.env.NODE_ENV === "development") { makeInspectable(rootStore); // https://github.com/mobxjs/mobx-devtools } ReactDOM.render( <Provider {...rootStore}> <App /> </Provider>, document.getElementById("root") ); serviceWorker.unregister();
- سپس یک وهلهی جدید از RootStore را که حاوی خاصیتهای عمومی counterStore و marketStore است، ایجاد میکنیم.
- اگر علاقمند باشید تا حین کار با MobX، جزئیات پشت صحنهی آنرا توسط افزونهی mobx-devtools ردیابی کنید، روش آنرا در اینجا با فراخوانی متد makeInspectable مشاهده میکنید. مقدار process.env.NODE_ENV نیز بر اساس پروسهی جاری node.js اجرا کنندهی برنامهی React تامین میشود. اطلاعات بیشتر
- قسمت آخر این تنظیمات، محصور کردن کامپوننت App که بالاترین کامپوننت در سلسله مراتب کامپوننتهای برنامه است، با شیء Provider میباشد. در این شیء توسط spread operator، سبب درج خواص عمومی rootStore، به عنوان مخازن قابل استفاده شدهایم. تنظیم {rootStore...} معادل عبارت زیر است:
<Provider counterStore={rootStore.counterStore} marketStore={rootStore.marketStore}>
اتصال کامپوننت ShopItemsList به مخزن حالت marketStore
پس از ایجاد rootStore و محصور کردن کامپوننت App توسط شیء Provider در فایل src\index.js، اکنون باید قسمت export default کامپوننتهای برنامه را جهت استفادهی از مخازن حالت، یکی یکی ویرایش کرد:
import { inject, observer } from "mobx-react"; import React from "react"; import products from "../services/productsService"; const ShopItemsList = ({ onAdd }) => { return ( // ... ); }; export default inject(({ marketStore }) => ({ onAdd: marketStore.add }))(observer(ShopItemsList));
اتصال کامپوننت BasketItemsList به مخزن حالت marketStore
در اینجا نیز سطر export default را جهت دریافت خاصیت marketStore، از شیء Provider تامین شدهی در فایل src\index.js، ویرایش میکنیم. به این ترتیب سه props مورد انتظار این کامپوننت، توسط خاصیتهای basketItems (آرایهی اشیاء انتخابی توسط کاربر)، totalPrice (خاصیت محاسباتی جمع کل هزینه) و متد رویدادگردان onRemove (برای حذف یک آیتم) تامین میشوند. در آخر کامپوننت را به صورت observer محصور کرده و بازگشت میدهیم تا تغییرات در مخزن حالت آن، سبب به روز رسانی UI آن شوند:
import { inject, observer } from "mobx-react"; import React from "react"; const BasketItemsList = ({ items, totalPrice, onRemove }) => { return ( // ... ); }; export default inject(({ marketStore }) => ({ items: marketStore.basketItems, totalPrice: marketStore.totalPrice, onRemove: marketStore.remove }))(observer(BasketItemsList));
اتصال کامپوننت BasketItemsCounter به دو مخزن حالت counterStore و marketStore
در اینجا روش استفادهی از decorator syntax کتابخانهی mobx-react را بر روی یک کامپوننت کلاسی مشاهده میکنید. تزئین کنندهی inject، امکان دسترسی به مخازن حالت تزریقی به شیء Provider را میسر کرده و سپس توسط آن میتوان props مورد انتظار کامپوننت را از مخازن متناظر استخراج کرده و در اختیار کامپوننت قرار داد. همچنین این کامپوننت توسط تزئین کنندهی observer نیز علامت گذاری شدهاست. در این حالت نیازی به تغییر سطر export default نیست.
import { inject, observer } from "mobx-react"; import React, { Component } from "react"; @inject(rootStore => ({ count: rootStore.counterStore.totalNumbersInBasket, onRemoveAll: rootStore.marketStore.removeAll })) @observer class BasketItemsCounter extends Component { render() { const { count, onRemoveAll } = this.props; return ( // ... ); } } export default BasketItemsCounter;
کدهای کامل این قسمت را میتوانید از اینجا دریافت کنید: state-management-with-mobx-part4.zip
در مورد این کامپوننتهای ویژه در «Kendo UI R3'16 Release Webinar» یک دموی مفصل ارائه شدهاست.
برای تعریف المانهای فرمها نیاز است ویژگیهای قابل توجهی را مانند placeholder ،required ،maxlength و غیره، تعریف کرد که در صورت زیاد بودن تعداد المانهای یک فرم، مدیریت تعریف این ویژگیها مشکل میشود. به همین جهت قابلیت ویژهای مخصوص اینکار به نام Attribute Splatting در Blazor درنظر گرفته شدهاست. برای توضیح آن، ابتدا کامپوننت والد Pages\LearnBlazor\AttributeSplatting.razor و کامپوننت فرزند Pages\LearnBlazor\LearnBlazorComponents\AttributeSplattingChild.razor را ایجاد میکنیم.
در کامپوننت فرزند یا همان AttributeSplattingChild، یک المان را به همراه تعدادی ویژگی تعریف شده مشاهده میکنید:
<div> <h4 class="text-primary pt-3">Attribute Splatting Child Component</h4> <input id="roomName" placeholder="@Placeholder" required="@Required" maxlength="@MaxLength" class="form-control" /> </div> @code { [Parameter] public string Placeholder { get; set; } = "Initial Text"; [Parameter] public string Required { get; set; } = "required"; [Parameter] public string MaxLength { get; set; } = "10"; }
@page "/AttributeSplatting" <h1>Attribute Splatting</h1> <AttributeSplattingChild Placeholder="Enter the Room Name From Parent" MaxLength="5"> </AttributeSplattingChild>
مشکل! کامپوننت AttributeSplattingChild که فقط به همراه یک المان است، تا این لحظه نیاز به تعریف سه پارامتر جدید را جهت تامین ویژگیهای آن المان داشتهاست. اگر تعداد این المانها افزایش پیدا کرد، آیا راه بهتری برای مدیریت تعداد بالای ویژگیهای مورد نیاز وجود دارد؟
پاسخ: در یک چنین حالتی میتوان ویژگیهای هر المان را توسط پارامتری از نوع Dictionary مدیریت کرد؛ بجای تعریف تک تک آنها به صورت خواصی مجزا. به این قابلیت، Attribute Splatting میگویند.
در این حالت تمام کدهای AttributeSplattingChild.razor به صورت زیر خلاصه میشوند:
<div> <h4 class="text-primary pt-3">Attribute Splatting Child Component</h4> <input id="roomName" @attributes="InputAttributes" class="form-control" /> </div> @code { [Parameter] public Dictionary<string, object> InputAttributes { get; set; } = new Dictionary<string, object> { { "required" , "required"}, { "placeholder", "Initial Text"}, { "maxlength", 10} }; }
و همچنین در ادامه کامپوننت والد یا AttributeSplatting.razor نیز به صورت زیر تغییر میکند:
@page "/AttributeSplatting" <h1>Attribute Splatting</h1> <AttributeSplattingChild InputAttributes="InputAttributesFromParent"></AttributeSplattingChild> @code{ Dictionary<string, object> InputAttributesFromParent = new Dictionary<string, object> { { "required" , "required"}, { "placeholder", "Enter the Room Name From Parent"}, { "maxlength", 5} }; }
ساده سازی روش تعریف key/valueهای شیء دیکشنری Attribute Splatting
تا اینجا موفق شدیم تعداد قابل ملاحظهای از پارامترهای عمومی یک کامپوننت را تنها توسط یک شیء Dictionary مدیریت کنیم. همچنین همانطور که ملاحظه میکنید، هم Dictionary سمت کامپوننت فرزند و هم سمت کامپوننت والد، نیاز به مقدار دهی اولیهای را دارند. این مقدار دهی اولیه را میتوان به نحو دیگری نیز در حین استفادهی از قابلیت Attribute Splatting، انجام داد:
<div> <h4 class="text-primary pt-3">Attribute Splatting Child Component</h4> <input id="roomName" @attributes="InputAttributes" placeholder="Initial Text" class="form-control" /> </div> @code { [Parameter(CaptureUnmatchedValues = true)] public Dictionary<string, object> InputAttributes { get; set; } = new Dictionary<string, object>(); }
پس از این تغییر، کامپوننت والد هم به صورت زیر خلاصه میشود و دیگر نیازی به تعریف و مقدار دهی InputAttributes و یا تعریف مجزای یک دیکشنری را ندارد. در اینجا هر ویژگی که به المان نسبت داده شود، به عنوان Unmatched Values تفسیر شده و مورد استفاده قرار میگیرد.
@page "/AttributeSplatting" <h1>Attribute Splatting</h1> <AttributeSplattingChild placeholder="Placeholder default"></AttributeSplattingChild>
اگر به تصویر فوق دقت کنید، هرچند در کامپوننت والد مقدار placeholder، به متن دیگری تنظیم شده، اما متن تنظیم شدهی در کامپوننت فرزند، تقدم بیشتری پیدا کرده و نمایش داده شدهاست. علت اینجا است که محل قرارگیری آن در مثال فوق، در سمت راست دایرکتیو attributes@ است. اگر آنرا در سمت چپ attributes@ قرار دهیم، حق تقدم attributes@ بیشتر شده و مقدار تنظیم شدهی در سمت کامپوننت والد، بجای placeholder اولیهی تعریف شدهی در اینجا مورد استفاده قرار میگیرد:
<input id="roomName" placeholder="Initial Text" @attributes="InputAttributes" class="form-control" />
روش انتقال پارامترها به چندین زیر سطح
در قسمت قبل، ParentComponent.razor و ChildComponent.razor را تعریف و تکمیل کردیم. هدف از آنها، بررسی ویژگی Render Fragmentها بود. در ادامهی آن، یک زیر کامپوننت دیگر را نیز به نام Pages\LearnBlazor\LearnBlazorComponents\GrandChildComponent.razor اضافه میکنیم. هدف این است که کامپوننت Parent، کامپوننت Child را فراخوانی کند و کامپوننت Child، کامپوننت GrandChild را تا یک سلسله مراتب از کامپوننتها را تشکیل دهیم.
محتوای GrandChildComponent را هم بسیار ساده نگه میداریم، تا پارامتری رشتهای را دریافت کرده و نمایش دهد:
<div class="row"> <h4 class="text-primary pl-4 pt-2 col-12">Grand Child Component</h4> <br /> <p> There is a message - @MessageForGrandChild </p> </div> @code { [Parameter] public string MessageForGrandChild { get; set; } }
<div class="mt-2"> <GrandChildComponent MessageForGrandChild="@MessageForGrandChild"></GrandChildComponent> </div> @code { [Parameter] public string MessageForGrandChild { get; set; } // ... }
<ChildComponent MessageForGrandChild="This is a message from Grand Parent" Title="This is the second child component"> <p><b>@MessageText</b></p> </ChildComponent>
بنابراین اکنون این سؤال مطرح میشود که آیا میتوان پارامتری را در همان کامپوننت Parent تعریف کرد که توسط کامپوننت GrandChild قابل شناسایی و استفاده باشد، بدون اینکه کامپوننت Child را در این بین تغییر دهیم؟
پاسخ: بله. برای اینکار ویژگیهای CascadingValue و CascadingParameter در Blazor پیش بینی شدهاند.
در ابتدا، پارامتر MessageForGrandChild کامپوننت Child حذف کرده و سپس آنرا توسط کامپوننت توکار CascadingValue محصور میکنیم. در اینجا نیاز است مقدار انتقالی را نیز مشخص کنیم:
<CascadingValue Value="@MessageForGrandChild"> <ChildComponent Title="This is the second child component"> <p><b>@MessageText</b></p> </ChildComponent> </CascadingValue> @code { string MessageForGrandChild = "This is a message from Grand Parent";
<GrandChildComponent></GrandChildComponent>
[CascadingParameter] public string MessageForGrandChild { get; set; }
چند نکته:
- در اینجا نوع CascadingParameter تعریف شده، باید با نوع Value کامپوننت CascadingValue، در بالاترین سطح سلسله مراتب کامپوننتها، یکی باشد.
- نام CascadingParameter تعریف شده مهم نیست. فقط نوع آن مهم است.
- تمام کامپوننتهای موجود و پوشش داده شدهی در سلسله مراتب جاری، قابلیت تعریف CascadingParameter ای مانند مثال فوق را دارند و این تعریف، محدود به پایینترین سطح موجود نیست. برای مثال در اینجا در کامپوننت Child هم در صورت نیاز میتوان همین CascadingParameter را تعریف و استفاده کرد.
روش تعریف پارامترهای آبشاری نامدار
تا اینجا روش انتقال یک پارامتر را از بالاترین سطح، به پایینترین سطح سلسله مراتب کامپوننتهای تعریف شده، بررسی کردیم. اکنون شاید این سؤال مطرح شود که اگر خواستیم بیش از یک پارامتر را بین اجزای این سلسله، به اشتراک بگذاریم چه باید کرد؟
در این حالت میتوان پارامتر جدید را توسط یک کامپوننت CascadingValue تو در تو، به صورت زیر معرفی کرد؛ که اینبار نامدار نیز هست:
<CascadingValue Value="@MessageForGrandChild" Name="MessageFromGrandParent"> <CascadingValue Value="@Number" Name="GrandParentsNumber"> <ChildComponent Title="This is the second child component"> <p><b>@MessageText</b></p> </ChildComponent> </CascadingValue> </CascadingValue> @code { string MessageForGrandChild = "This is a message from Grand Parent"; int Number = 7;
پس از این تغییر، GrandChildComponent، این پارامترهای نامدار را از طریق ذکر صریح خاصیت Name ویژگی CascadingParameter، دریافت میکند:
<div class="row"> <h4 class="text-primary pl-4 pt-2 col-12">Grand Child Component</h4> <br /> There is a message: @Message <br /> GrandParentsNumber: @Number </div> @code { [CascadingParameter(Name = "MessageFromGrandParent")] public string Message { get; set; } [CascadingParameter(Name = "GrandParentsNumber")] public int Number { get; set; } }
یک نکته: چون نوع پارامترهای ارسالی یکی نیست، الزامی به ذکر نام آنها نبود. در این حالت بر اساس نوع پارامترهای آبشاری، عملیات اتصال مقادیر صورت میگیرد. اما اگر نوع هر دو را برای مثال رشتهای تعریف میکردیم، مقدار Number، بر روی مقدار MessageForGrandChild بازنویسی میشد. یعنی در UI، هر دو پارامتر هم نوع، یک مقدار را نمایش میدادند که در حقیقت مقدار پایینترین CascadingValue تعریف شدهاست. بنابراین ذکر نام پارامترهای آبشاری، روشیاست جهت تمایز قائل شدن بین پارامترهای هم نوع.
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-09.zip
دوره آموزشی Blazor
Welcome to this short introduction to Blazor! This new Microsoft framework uses a unique approach to leverage your existing C# and .NET skills to create single-page applications running in web browsers. The technology that makes this possible is called WebAssembly, an open standard supported directly by current browsers on desktop and mobile platforms. You write C# and Razor code instead of JavaScript, and the compiled app runs natively on the client.
Sample Source Code: https://github.com/DevExpress/blazor-training-samples
Spawn an Online Game with Blazor, .NET 7 and Clean Architecture in under 60 minutes
In this fun talk, Luke Parker will show you step-by-step how to build a playable game in under 60 minutes. He will go over some basic game design, project planning, then build the game and finally… play live with the audience! Utilizing code sharing and the magic of Clean Architecture allows for very rapid app development. Also, leveraging MudBlazor as the component library lets you save time and to focus on what really matters.