به روز شدهی این مطلب را برای EF Core 5x در اینجا میتوانید مطالعه کنید: «کار با EF Core در برنامههای Blazor Server»
به روز شدهی این مطلب را برای EF Core 5x در اینجا میتوانید مطالعه کنید: «کار با EF Core در برنامههای Blazor Server»
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت اول - معرفی
فقط نیاز به مرورگر با پشتیبانی از استاندارد web assembly را دارد. در مورد جزئیات نحوهی اجرای Blazor WASM، در قسمت بعدی بیشتر بحث شده.
هنوز در ابتدای راه هست
هیچ شناختی ندارم
در حال یادگیری هستم
برنامهای برای استفاده از آن ندارم
قصد دارم به صورت موردی در پروژهها استفاده کنم
حتما در پروژههای جدید از آن استفاده میکنم
پروژههای قبلی را هم با Blazor باز نویسی میکنم
سایر (در نظرات توضیح میدهم)
هیچ شناختی ندارم
در حال یادگیری هستم
برنامهای برای استفاده از آن ندارم
قصد دارم به صورت موردی در پروژهها استفاده کنم
حتما در پروژههای جدید از آن استفاده میکنم
پروژههای قبلی را هم با Blazor باز نویسی میکنم
سایر (در نظرات توضیح میدهم)
اشتراکها
آیا Maui ارزش فراگیری را دارد؟
در بار اول اجرای برنامههای Blazor WASM، کار دریافت و کش شدن اسمبلیهای NET Runtime. و برنامه انجام میشوند:
در این بین ... اتفاقی رخ نمیدهد و کاربر از پیشرفت عملیات آگاه نمیشود. در این مطلب قصد داریم این وضعیت را بهبود دهیم.
افزودن یک progress-bar به صفحهی آغازین برنامههای Blazor WASM
Blazor امکان دسترسی به چرخهی حیات ابتدایی آنرا نیز میسر کردهاست. برای اینکار ابتدا باید به آن گفت که دریافت خودکار تمام موارد مورد نیاز را انجام نده و ما اینکار را خودمان انجام خواهیم داد:
برای اینکار باید به تگ اسکریپتی که به blazor.webassembly.js اشاره میکند، ویژگی autostart را با مقدار false، افزود. از این پس باید خودمان کار آغاز Blazor را انجام دهیم که در طی دو مرحله، انجام خواهد شد:
الف) تغییر متن Loading پیشفرض جهت نمایش یک progress-bar
به فایل index.html برنامه مراجعه کرده و بجای loading پیشفرض آن، یک چنین طرحی را قرار میدهیم که به همراه یک label و یک progressbar در وسط صفحه است:
ب) سپس فایل جدید js/blazorLoader.js را با محتوای زیر اضافه میکنیم. در ابتدای این فایل به المانهای progressbar و progressbarLabel طرح فوق اشاره میشود:
این فایل باید پس از تعریف مدخل blazor.webassembly.js به فایل index.html اضافه شود:
توضیحات:
- محتوای blazorLoader.js، به صورت خود اجرا شونده تهیه شدهاست.
- متد Blazor.start، کار آغاز دستی Blazor WASM و دریافت فایلهای مورد نیاز آنرا انجام میدهد.
- خاصیت loadBootResource آن، به تابعی اشاره میکند که پیشنیازهای اجرایی Blazor WASM را دریافت میکند.
- در متد سفارشی loadBootResource که تهیه کردهایم، responsePromiseها را شمارش کرده و بر اساس تعداد کلی آنها و مواردی که دریافت آنها به پایان رسیدهاست، یک progress-bar را تشکیل و نمایش میدهیم.
- تابع isAutostartDisabled، بررسی میکند که آیا ویژگی autostart مساوی false، به تگ اسکریپت blazor.webassembly.js اضافه شدهاست یا خیر؟
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: BlazorWasmLoadingBar.zip
در این بین ... اتفاقی رخ نمیدهد و کاربر از پیشرفت عملیات آگاه نمیشود. در این مطلب قصد داریم این وضعیت را بهبود دهیم.
افزودن یک progress-bar به صفحهی آغازین برنامههای Blazor WASM
Blazor امکان دسترسی به چرخهی حیات ابتدایی آنرا نیز میسر کردهاست. برای اینکار ابتدا باید به آن گفت که دریافت خودکار تمام موارد مورد نیاز را انجام نده و ما اینکار را خودمان انجام خواهیم داد:
<script src="_framework/blazor.webassembly.js" autostart="false"></script>
الف) تغییر متن Loading پیشفرض جهت نمایش یک progress-bar
<body> <div id="app"> <div class="d-flex flex-column min-vh-100"> <div class="d-flex vh-100"> <div class="d-flex w-100 justify-content-center align-self-center"> <div class="d-flex flex-column w-25"> <div>Loading <label id="progressbarLabel"></label></div> <div class="progress mt-2" style="height: 2em;"> <div id="progressbar" class="progress-bar progress-bar-striped"></div> </div> </div> </div> </div> </div> </div>
ب) سپس فایل جدید js/blazorLoader.js را با محتوای زیر اضافه میکنیم. در ابتدای این فایل به المانهای progressbar و progressbarLabel طرح فوق اشاره میشود:
(function () { let resourceIndex = 0; const fetchResponsePromises = []; const progressbar = document.getElementById("progressbar"); const progressbarLabel = document.getElementById("progressbarLabel"); const loadStart = new Date().getTime(); if (!isAutostartDisabled()) { console.warn( "`blazor.webassembly.js` script tag doesn`t have the `autostart=false` attribute." ); return; } Blazor.start({ loadBootResource: function (type, filename, defaultUri, integrity) { if (type === "dotnetjs") { progressbarLabel.innerText = filename; return defaultUri; } const responsePromise = fetch(defaultUri, { cache: "no-cache", integrity: integrity, }); fetchResponsePromises.push(responsePromise); responsePromise.then((response) => { if (!progressbar) { console.warn("Couldn't find the progressbar element on the page."); return; } if (!progressbarLabel) { console.warn( "Couldn't find the progressbarLabel element on the page." ); return; } resourceIndex++; const totalResourceCount = fetchResponsePromises.length; const percentLoaded = Math.round( 100 * (resourceIndex / totalResourceCount) ); progressbar.style.width = `${percentLoaded}%`; progressbar.innerText = `${percentLoaded} % [${resourceIndex}/${totalResourceCount}]`; progressbarLabel.innerText = filename; if (percentLoaded >= 100) { var span = new Date().getTime() - loadStart; console.log(`All done in ${span} ms.`); } }); return responsePromise; }, }); function isAutostartDisabled() { var wasmScript = document.querySelector( 'script[src="_framework/blazor.webassembly.js"]' ); if (!wasmScript) { return false; } var autostart = wasmScript.attributes["autostart"]; return autostart && autostart.value === "false"; } })();
<script src="_framework/blazor.webassembly.js" autostart="false"></script> <script src="js/blazorLoader.js"></script> </body>
- محتوای blazorLoader.js، به صورت خود اجرا شونده تهیه شدهاست.
- متد Blazor.start، کار آغاز دستی Blazor WASM و دریافت فایلهای مورد نیاز آنرا انجام میدهد.
- خاصیت loadBootResource آن، به تابعی اشاره میکند که پیشنیازهای اجرایی Blazor WASM را دریافت میکند.
- در متد سفارشی loadBootResource که تهیه کردهایم، responsePromiseها را شمارش کرده و بر اساس تعداد کلی آنها و مواردی که دریافت آنها به پایان رسیدهاست، یک progress-bar را تشکیل و نمایش میدهیم.
- تابع isAutostartDisabled، بررسی میکند که آیا ویژگی autostart مساوی false، به تگ اسکریپت blazor.webassembly.js اضافه شدهاست یا خیر؟
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: BlazorWasmLoadingBar.zip
اشتراکها
ASP.NET Core 6 Preview 5 منتشر شد
Here’s what’s new in this preview release:
- .NET Hot Reload updates for
dotnet watch
- ASP.NET Core SPA templates updated to Angular 11 and React 17
- Use Razor syntax in SVG
foreignObject
elements - Specify null for
Action
andRenderFragment
component parameters - Reduced Blazor WebAssembly download size with runtime relinking
- Configurable buffer threshold before writing to disk in Json.NET output formatter
- Subcategories for better filtering of Kestrel logs
- Faster get and set for HTTP headers
- Configurable unconsumed incoming buffer size for IIS
با استفاده از React Hooks که در نگارش 16.7.0 آن معرفی شدند، میتوان در کامپوننتهای تابعی «تا پیش از این» بدون حالت، به state و تمام قابلیتهای دیگر React، دسترسی یافت. جهت یادآوری، در قسمت 8 این سری، کامپوننتهای تابعی بدون حالت را معرفی کردیم. تا پیش از معرفی React Hooks، برای ردیابی تغییرات مقادیری خاص، میبایستی آنها را در خاصیت state کامپوننتهایی که به صورت کلاس تعریف شده بودند، قرار میدادیم. بنابراین class components، تنها نوع کامپوننتهایی در React بودند که دسترسی به state را داشتند. شبیه به همین مورد، برای life-cycle hooks معرفی شدهی در قسمت 9 برقرار بود. برای مثال متد componentDidMount، تنها در class components، جهت دسترسی به یک API خارجی و انجام اعمال Ajax ای، قابل تعریف بود و کار کامپوننتهای تابعی بدون حالت، بیشتر نمایش عناصر HTML و دریافت مقادیر خود از class components، توسط props بود. به این ترتیب امکان تجزیهی یک UI پیچیده، به یک component tree با خوانایی بیشتری، میسر میشد. اما با معرفی React v16.7.0، از لحاظ فنی دیگر الزاما نیازی به class components وجود ندارد و میتوان با استفاده از React Hooks، تمام قابلیتهایی را که پیشتر فقط توسط class components در اختیار داشتیم، اکنون با کامپوننتهای تابعی نیز پیاده سازی کنیم.
برپایی پیشنیازها
در اینجا برای بررسی React Hooks، یک پروژهی جدید React را ایجاد میکنیم:
در ادامه توئیتر بوت استرپ 4 را نیز نصب میکنیم. برای این منظور پس از باز کردن پوشهی اصلی برنامه توسط VSCode، دکمههای ctrl+` را فشرده (ctrl+back-tick) و دستور زیر را در ترمینال ظاهر شده وارد کنید:
سپس برای افزودن فایل bootstrap.css به پروژهی React خود، ابتدای فایل index.js را به نحو زیر ویرایش خواهیم کرد:
این import به صورت خودکار توسط webpack ای که در پشت صحنه کار bundling & minification برنامه را انجام میدهد، مورد استفاده قرار میگیرد.
همچنین اگر به فایل package.json موجود در ریشهی پروژه دقت کنیم، برای کار با React-hooks، نیاز است نگارش بستههای React و React-dom، حداقل مساوی 16.7 باشند که در زمان نگارش این مطلب، نگارش 16.12.0 آن به صورت خودکار نصب میشود. بنابراین بدون مشکلی میتوانیم شروع به کار با React hooks کنیم.
معرفی useState Hook
در اینجا قصد داریم یک شمارشگر را به همراه یک دکمه، در صفحه نمایش دهیم؛ بطوریکه این شمارشگر، تعداد بار کلیک بر روی دکمه را ردیابی میکند. از پیش میدانیم که برای ردیابی مقدار تعداد بار کلیک شدن، باید متغیر آنرا درون state یک class component قرار داد:
در اینجا یک class component متداول را داریم که در آن دکمهای تعریف شدهاست. سپس برای شمارش تعداد بار کلیک بر روی آن، خاصیت count را به شیء منتسب به state، با مقدار اولیهی صفر، اضافه کردهایم. اکنون هربار که بر روی آن کلیک میشود، رویدادگردان incrementCount فراخوانی شده و توسط متد this.setState، مقدار پیشین خاصیت count، بر اساس مقدار فعلی آن، یک واحد افزایش مییابد. نتیجهی آن نیز در برچسب دکمه، نمایش داده میشود:
اکنون میخواهیم همین کامپوننت را توسط React hooks بازنویسی کنیم. در ابتدا، فایل app.js را به AppClass.js، تغییر نام میدهیم تا نگارش قبلی class component را برای مقایسه، در اختیار داشته باشیم. در ادامه فایل جدید AppFunction.js را برای بازنویسی آن توسط یک کامپوننت تابعی، توسط میانبرهای imrc و سپس sfc در VSCode، ایجاد میکنیم. البته این تغییر نام فایلها، نیاز به تغییر نام ماژولهای import شدهی در فایل index.js را نیز به صورت زیر دارد:
اولین سؤالی که اینجا مطرح میشود، این است: در این کامپوننت تابعی جدید، state را از کجا بدست بیاوریم؟
با React Hooks، بجای تعریف یک state به صورت خاصیت، آنرا صرفا use میکنیم و این دقیقا نام اولین React Hooks ای است که بررسی میکنیم؛ یا همان useState. بنابراین ابتدا این شیء را import خواهیم کرد:
useState یک تابع است و باید در ابتدای کامپوننت، مورد استفاده قرار گیرد. این متد برای شروع به کار، نیاز به یک state آغازین را دارد؛ دقیقا مانند همانکاری که در class component فوق انجام دادیم:
در اینجا عدد صفر، همان مقدار آغازین متغیر count است (شبیه به کاری که در state = { count: 0 } انجام دادیم). سپس اولین خروجی متد useState که داخل یک آرایه مشخص شدهاست (JavaScript array destructuring ؛ با مزیت امکان انتخاب نامهایی دلخواه، بدون نیاز به تعریف alias، برخلاف حالت object destructuring)، همان متغیر count است که توسط state ردیابی خواهد شد. اینبار بجای متد this.setState قبلی که یک متد عمومی بود، متدی اختصاصی را صرفا جهت تغییر مقدار همین متغیر count، به نام setCount به عنوان دومین خروجی متد useState، تعریف میکنیم. در حقیقت تا اینجا امضای متد جنریک useState استفاده شده، به صورت زیر تغییر کردهاست:
متد useState، یک initialState را دریافت میکند و سپس یک عدد را (در اینجا چون مقدار آغازین، عددی است)، به همراه یک متد، جهت تغییر state آن، بازگشت میدهد:
- پس از تعریف useState، متد رویدادگردان onClick را همانند قبل تعریف میکنیم؛ با یک تغییر مهم: چون این متد داخل یک کامپوننت تابعی تعریف شدهاست، باید با const شروع شود و همانند یک متغیر که به آن متدی انتساب داده شده، معرفی گردد. پیشتر incrementCount تعریف شدهی داخل یک class component، یک خاصیت بود که متدی به آن انتساب داده شده بود.
- همچنین در اینجا (داخل این متد) دیگر خبری از thisها نیست؛ onClick، مستقیما به متغیر incrementCount اشاره میکند و {count} نیز مستقیما از خروجی useState، که به مقدار جاری count اشاره میکند، تامین میشود.
- اکنون با هربار کلیک بر روی این دکمه، متد منتسب به متغیر incrementCount فراخوانی شده و در داخل آن، همان متد setCount را جهت به روز رسانی state، فراخوانی میکنیم (بجای فراخوانی this.setState عمومی قبلی). در اینجا ابتدا مقدار جاری متغیر count در state، دریافت شده و سپس یک واحد به آن اضافه میشود. امضای متد جنریک setCount به صورت زیر است:
استفاده از مقدار قبلی state توسط useState
زمانیکه متد this.setState فراخوانی میشود، اینکار سبب در صف قرار گرفتن رندر مجدد کامپوننت جاری خواهد شد. همچنین اعمال این متد نیز ممکن است در صف قرار گیرد. یعنی اگر پس از فراخوانی this.setState، سعی در خواندن state به روز شده را داشته باشیم، ممکن است مقدار اشتباهی را دریافت کنیم:
برای نمونه در فراخوانی فوق، منظور از this.state.count، مقدار جاری یا همان مقدار قبلی count است که قرار است یک واحد به آن اضافه شود. اما چون متد this.setState کار به روز رسانیهای state را نیز در صف قرار میدهد، دفعهی بعدی که بر روی آن کلیک شد، الزامی ندارد که this.state.count، حتما در همان لحظه به روز رسانی شده باشد. برای رفع این مشکل میتوان نوشت:
prevState در اینجا یعنی state قبلی و توسط متد setState، به صورت یک arrow function قابل دریافت است که در نهایت یک شیء را باز میگرداند. اکنون بر اساس state قبلی میتوان به روز رسانی دقیقی را انجام داد.
این نکته در مورد کامپوننتهای تابعی نیز وجود دارد:
در اینجا متغیر count، همانند خاصیت this.state.count کامپوننتهای کلاسی عمل میکند. بنابراین الزامی ندارد که با هر بار فراخوانی setCount، مقدار جاری متغیر count، دقیقا به مقدار قبلی تنظیم شدهی آن اشاره کند. برای انجام مشابه اینکار با کامپوننتهای تابعی که از useState استفاده میکنند، میتوان به صورت زیر عمل کرد:
در اینجا نیز امکان دسترسی به مقدار قبلی count، توسط یک arrow function وجود دارد که برخلاف حالت prevState، فقط یک مقدار عددی مرتبط با count را باز میگرداند.
به روز رسانی بیش از یک خاصیت در state
فرض کنید قصد داریم به مثال جاری، یک مربع را در صفحه اضافه کنیم که با کلیک بر روی آن، رنگش تغییر میکند (خاموش و روشن میشود):
در حالت AppClass یا کامپوننت کلاسی، کدهای برنامه به صورت زیر تغییر میکنند:
توضیحات:
- در متد رندر، نیاز است تا تنها یک child، بازگشت داده شود. به همین جهت میتوان از React.Fragment، برای محصور سازی المانهای تعریف شده، استفاده کرد. البته در React 16.7.0، دیگر نیازی به ذکر صریح React.Fragment نبوده و فقط میتوان نوشت </><> تا بیانگر یک فرگمنت باشد.
- سپس یک div تعریف شده که با استفاده از ویژگی style، یک سری شیوهنامهی ابتدایی، مانند طول و عرض و نوع اشارهگر ماوس آن، تعیین شدهاند.
- اکنون برای اینکه بتوان با کلیک بر روی این div، رنگ آنرا تغییر داد، نیاز است بتوان توسط متغیری، مقدار خاموش و روشن بودن را ردیابی کرد. به همین جهت خاصیت جدید isOn را به state اضافه میکنیم.
- در آخر، رویداد onClick این div را به متد رویدادگران toggleLight متصل میکنیم تا توسط آن و فراخوانی this.setState، بتوان مقدار قبلی isOn را در state، دریافت و سپس آنرا معکوس کرد و بجای مقدار جاری isOn در state درج کنیم. این فراخوانی، سبب رندر مجدد کامپوننت جاری شده و در نتیجهی آن، مقدار className را بر اساس مقدار this.state.isOn، به صورت پویا تغییر میدهد.
برای مشاهدهی خروجی برنامه در این حالت، نیاز است به index.js مراجعه و تغییر زیر را اعمال کرد تا کامپوننت App، از ماژول AppClass تامین شود:
اکنون قصد داریم دقیقا معادل همین قطعه کد را در کامپوننت تابعی خود پیاده سازی کنیم. به همین جهت به فایل src\AppFunction.js بازگشته و تغییرات زیر را اعمال میکنیم:
توضیحات:
- اگر دقت کنید، کلیات این کامپوننت تابعی، با کامپوننت کلاسی، آنچنان متفاوت نیست. متد رندر آن دقیقا همان markup را بازگشت میدهد؛ با یک تفاوت مهم: در اینجا دیگر نیازی به ذکر thisها نیست، چون تمام ارجاعات، به متغیرهای داخل تابع App انجام شدهاست و نه به متدها و یا خاصیتهای یک کلاس.
- مرحلهی بعد تغییر، جایگزینی this.state.isOn قبلی، با یک متغیر درون تابع App است. به همین جهت در اینجا یک useState دیگر را تعریف میکنیم. هر useState، تنها به قسمتی از state اشاره میکند و مانند خاصیت کلی state مربوط به یک کلاس نیست. همچنین در خاصیت state یک کلاس، مقدار آن همواره به یک شیء اشاره میکند؛ اما با useState چنین اجباری وجود ندارد و میتواند هر نوع مجاز جاوا اسکریپتی باشد. برای مثال در اینجا مقدار اولیهی آن به false تنظیم شدهاست. پس از آن، خروجی این متد، قسمتی از state را که کنترل میکند، به نام متغیر isOn و تنظیم کنندهی آنرا به نام متد setIsOn، معرفی خواهد کرد. متد useState، یک متد جنریک است. یعنی نوع خروجیهای آن بر اساس نوع مقدار اولیهای که به آن انتساب داده میشود، تعیین میشود. برای مثال اگر نوع مقدار اولیهی آن، Boolean باشد، به صورت خودکار نوع متغیر و پارامتر متد خروجی از آن نیز Boolean خواهند بود.
- در آخر خاصیت toggleLight کلاس کامپوننت، تبدیل به یک متغیر یا ثابت، در تابع جاری App میشود و بجای this.setState کلی قبلی، از متد اختصاصیتر setIsOn، برای تغییر مقدار state متناظر، کمک گرفته خواهد شد. در اینجا با استفاده از prevIsOn، به مقدار دقیق پیشین متغیر isOn در state، دسترسی یافته و سپس آنرا معکوس میکنیم.
برای مشاهدهی خروجی برنامه در این حالت، نیاز است به index.js مراجعه و تغییر زیر را اعمال کرد تا کامپوننت App، از ماژول AppFunction تامین شود:
معرفی useEffect Hook
فرض کنید قصد داریم برچسب دکمهی «I was clicked {this.state.count} times» را در المان Title صفحه، نمایش دهیم. برای انجام چنین کاری نیاز است با DOM API تعامل داشته باشیم؛ اما پیشتر یک چنین کاری را تنها با class components میشد انجام داد. برای رفع این محدودیت در کامپوننتهای تابعی، hook جدیدی به نام useEffect، ارائه شدهاست که باید import شود:
اکنون این سؤال مطرح میشود که در متد useEffect، واژهی Effect به چه چیزی اشاره میکند؟
در اینجا effect به معنای side effect و یا اثرات جانبی است؛ مانند: تعامل با یک API خارجی، کار با API مرورگر و کلا هر جائیکه در برنامه با دنیای خارج تعاملی وجود دارد، به عنوان یک side effect شناخته میشود. بنابراین با استفاده متد useEffect، میتوان در کامپوننتهای تابعی نیز با دنیای خارج، تعامل برقرار کرد.
متد useEffect، یک تابع را به عنوان ورودی دریافت کرده (effect function) و آنرا پس از هر بار رندر کامپوننت جاری، اجرا میکند. برای مثال با تغییر state، کار رندر کامپوننت جاری، در صف قرار میگیرد و پس از اتمام رندر، تابع effect ذکر شده، اجرا میشود. برای مثال در اینجا پس از هر بار رندر کامپوننت، document.title با عبارتی که به همراه تعداد بار کلیک کردن بر روی دکمهاست، به روز رسانی میشود:
در اولین بار اجرای برنامه، عبارت «You have clicked 0 times»، در عنوان صفحهی جاری، ظاهر میشود که از مقدار پیشفرض count، استفاده کردهاست. اکنون اگر بر روی دکمه، کلیک کنیم، پس از تغییر برچسب دکمه (یا همان رندر کامپوننت، پس از تغییری در state)، آنگاه عنوان نمایش داده شدهی در مرورگر نیز تغییر میکند.
یک نکته: چون useEffect دارای همان scope متغیر count است، نیاز به API خاصی برای خواندن مقدار آن در اینجا نیست.
سؤال: برای پیاده سازی چنین قابلیتی در یک کامپوننت کلاسی چه باید کرد؟ در این مثال، در ابتدای کار باید مقدار پیشفرض موجود در state را در عنوان صفحه مشاهده کرد و پس از هربار به روز رسانی state نیز باید این عنوان، تغییر کند.
برای پیاده سازی معادل متد useEffect ای که در یک کامپوننت تابعی استفاده شد، در اینجا باید از دو life-cycle hook متفاوت، به نامهای componentDidMount و componentDidUpdate، استفاده کنیم:
- برای به روز رسانی عنوان صفحه، در اولین بار نمایش آن، باید از متد componentDidMount استفاده کرد.
- همچنین چون میخواهیم به ازای هر تغییری در state نیز این عنوان تغییر کند (با هر بار کلیک بر روی دکمه)، باید از متد componentDidUpdate هم استفاده کنیم.
پاکسازی اثرات جانبی در useEffect Hook
فرض کنید قصد داریم موقعیت فعلی کرسر ماوس را در مرورگر نمایش دهیم. برای انجام اینکار در کامپوننت کلاسی، میتوان از متد componentDidMount جهت دسترسی به DOM API و استفاده از متد addEventListener آن، برای گوش فرا دادن به حرکات کرسر ماوس، استفاده کرد:
دومین پارامتر این متد، یک callback function است که این حرکات را ردیابی میکند:
در اینجا میتوان با استفاده از شیء رخداد دریافتی، موقعیت x و y کرسر ماوس را در صفحه دریافت کرد و سپس با فراخوانی متد this.setState، این خواص را در state کامپوننت، اضافه و یا به روز رسانی نمود. بنابراین در این حالت الزامی به تعریف این خواص در شیء منتسب به state نیست؛ اما حداقل با تعریف آنها میتوان مقدار اولیهای را برایشان درنظر گرفت:
در آخر برای نمایش این اطلاعات موجود در state، میتوان چنین المانهایی را به متد رندر کامپوننت، اضافه کرد:
بنابراین ردیابی تغییرات محل کرسر ماوس نیز یک side effect است که برای دسترسی به آن، نیاز است با window API کار کرد و این side effectها دو نوع هستند:
- تعدادی از آنها نیازی به پاکسازی و خارج شدن از حافظه را ندارند؛ مانند به روز رسانی عنوان صفحه در مرورگر. میتوان یک چنین side effect هایی را اجرا و سپس آنها را فراموش کرد.
- اما تعدادی از side effectها را حتما باید پاکسازی کرد؛ مانند mousemove listener تعریف شدهی در مثال فوق. در اینجا زمانیکه کامپوننت جاری mount میشود، این listener را تعریف میکنیم؛ اما با Unmount شدن آن، باید این listener را حذف کرد تا برنامه دچار نشتی حافظه نشود (اگر اینکار انجام نشود، در این مثال مرورگر هنگ خواهد کرد!). روش انجام اینکار در متد componentWillUnmount، به صورت زیر است:
سؤال: یک چنین قابلیتی را چگونه میتوان در یک کامپوننت تابعی تعریف کرد؟
در این حالت نیز میتوان از متد useEffect استفاده کرد. البته ابتدا باید state شیء ای را برای نگهداری اطلاعات به روز موقعیت مکانی کرسر ماوس، ایجاد کرد:
همانطور که عنوان شد، متد useState، برخلاف خاصیت کلی state یک کامپوننت کلاسی که فقط اشیاء را میپذیرد، هر نوع جاوا اسکریپتی را میتواند بپذیرد که در اینجا برای نمونه به یک شیء، تنظیم شدهاست.
سپس side effect خود را در قسمت effect function متد useEffect قرار میدهیم که آن نیز به متغیر handleMouseMove اشاره میکند:
به متغیر handleMouseMove، متدی انتساب داده شدهاست که با فراخوانی آن توسط mousemove listener، یک شیء evenet دریافت و سپس بر اساس خواص آن، خواص x و y شیء موجود در state، توسط متد setMousePosition، به روز رسانی میشود.
سپس برای نمایش x و y به روز رسانی شدهی در state، میتوان از markup زیر در متد رندر استفاده کرد.
اکنون سؤال اینجا است که معادل متد componentWillUnmount در اینجا چیست؟
اگر effect function تعریف شده، دارای یک خروجی (از نوع تابع) باشد، به این معنا است که این side effect، نیاز به پاکسازی دارد و این متد را در زمان Unmount آن فراخوانی میکند:
پیشتر آموختیم که effect function، تنها یکبار اجرا نمیشود؛ بلکه به ازای هر بار رندر، یکبار پس از آن اجرا میشود. یعنی خروجی آن نه فقط در زمان Unmount اجرا میشود، بلکه یکبار هم پیش از هر بار اجرای خود effect اجرا میگردد. به این ترتیب در اینجا فرصت پاکسازی اجرای قبلی را نیز خواهیم داد. بنابراین روش پاکسازی آن نسبت به متد componentWillUnmount کامپوننتهای تابعی، پیشرفتهتر است. یعنی توسط آن میتوان یک side effect خاص را پیش و پس از هر بار رندر، در صورت نیاز فراخوانی کرد.
سؤال: اگر بخواهیم از اجرای یک side effect، به ازای هر بار رندر جلوگیری کنیم، چه باید کرد؟
برای اینکار میتوان آرگومان دومی را به متد useEffect اضافه کرد که آرایهای از مقادیر است. توسط اعضای آن میتوان مقدار و یا مقادیری را مشخص کرد که side effect تعریف شده، به آن وابستهاست. اکنون اگر این مقدار تغییر کند، آنگاه side effect متناظر با آن نیز اجرا میشود:
در این مثال، چون پارامتر دوم را به صورت یک آرایهی خالی مقدار دهی کردهایم، effect function تعریف شده تنها در زمان mount و unmount اجرا میشود. البته اگر این تغییر را ذخیره کرده و برنامه را اجرا کنیم، تمام قسمتهای تعریف شدهی آن به خوبی کار میکنند (با کلیک بر روی دکمه، برچسب آن به روز رسانی میشود و یا با حرکت کرسر ماوس در صفحه، موقعیت آن گزارش داده میشود)، منهای قسمت به روز رسانی عنوان صفحه با هر بار کلیک. علت اینجا است که با تغییر معرفی شده، دیگر حالت componentDidUpdate توسط متد useEffect پوشش داده نمیشود و به این ترتیب با هر بار به روز رسانی state و رندر کامپوننت، دیگر کار به اجرای مجدد side effect آن نمیرسد.
برای رفع این مشکل، باید به useEffect اعلام کنیم که side effect تعریف شدهی در آن، وابستهاست به مقدار count و با تغییرات آن در state، نیاز است مجددا اجرا شود:
به همین جهت در آرایهی تعریف شده، مقداری را که به آن وابستگی وجود دارد، مشخص میکنیم. با این تغییر اگر بر روی دکمه کلیک کنیم، چون اکنون useEffect میداند که باید تغییرات count را ردیابی کند، با اجرای مجدد effect function خود، عنوان صفحه نیز به روز رسانی خواهد شد.
کار با چندین listener مختلف در متد useEffect
سؤال: آیا تنظیم یک وابستگی خاص در متد useEffect، امکان تنظیم event listenerهای دیگر را غیرممکن میکند؟
برای پاسخ به این سؤال، چند event listener دیگر را ثبت میکنیم. برای مثال یکی دیگر از APIهای مرورگر، navigator نام دارد که توسط آن میتوان وضعیت آنلاین و آفلاین بودن را به کمک خروجی خاصیت navigator.onLine آن، مشخص کرد. به کمک این API میخواهیم این وضعیت را نمایش دهیم. برای این منظور ابتدا state آنرا در کامپوننت تابعی، ایجاد میکنیم:
مقدار اولیهی این state را نیز توسط مقدار جاری خاصیت navigator.onLine، مشخص کردهایم.
اکنون برای گوش فرا دادن به تغییرات این خاصیت (online و یا offline شدن کاربر)، نیاز است دو event listener را به کمک متد addEventListener ثبت کنیم و همچنین این متدها نیاز به پاکسازی هم دارند:
پس از ثبت event listener ها، اکنون میتوان با هربار فراخوانی آنها توسط مرورگر، وضعیت state آنرا به true و یا false، تغییر داد:
و در آخر مقدار متغیر status را به نحو زیر در متد رندر، نمایش داد:
برای آزمایش حالت offline آن، فقط کافی است به ابزار توسعه دهندگان مرورگر مراجعه کرده و در برگهی network آن، حالت online را offline کنید:
در این حالت هم نمایش وضعیت آنلاین بودن کاربر به درستی کار میکند و هم سایر قسمتهایی که تاکنون اضافه کردهایم. به این معنا که هر چند توسط ذکر پارامتر [count]، وابستگی خاصی برای side effect ویژهای، مشخص شدهاست، اما ما را از تنظیم event listenerهای دیگری در قسمتهای mount و unmount محروم نمیکند.
پاکسازی اثرات جانبی در useEffect Hook، زمانیکه روشی برای آن وجود ندارد
در مثالی دیگر میخواهیم از API موقعیت جغرافیایی کاربر در مرورگر یا navigator.geolocation استفاده کنیم. توسط این API هم میتوان طول و عرض جغرافیایی را به دست آورد و هم تغییرات آنرا تحت نظر قرار داد. برای مثال با بررسی این تغییرات میتوان سرعت را نیز به دست آورد.
در این حالت نیز ابتدا با تعریف state مختص به آن شروع میکنیم و اینبار به عنوان مثال، مقدار اولیهی آنرا خارج از تابع جاری تنظیم میکنیم (جهت نمایش یک گزینهی مهیای دیگر):
سپس جهت کار با این API، مقدار اولیهی موقعیت کاربر و همچنین ردیابی تغییرات آنرا در متد useEffect، تنظیم میکنیم:
در اینجا متد getCurrentPosition، با متد addEventListener متفاوت است و تنها یک callback function را دریافت میکند که در آن میتوان setLocation را جهت به روز رسانی موقعیت جاری جغرافیایی کاربر، فراخوانی کرد. مشکلی که با این متد وجود دارد، نداشتن معادلی شبیه به متد removeEventListener است. یعنی API آن روشی را برای unmount آن فراهم نکردهاست. البته متد watchPosition که تغییرات موقعیت کاربر را ردیابی میکند، دارای API مخصوص پاکسازی آن نیز هست که در این کدها ذکر شدهاست.
یک روش برای حل این مشکل و غیرفعال کردن دستی listener متد getCurrentPosition پس از unmount، تعریف یک متغیر mounted پیش از متد useEffect است:
و آنرا در زمان پاکسازی useEffect، با false مقدار دهی میکنیم. اکنون زمانیکه میخواهیم رویدادگردان این Listener را تعریف کنیم، تنها بر اساس مقدار متغیر mounted عمل خواهیم کرد که از نشتی حافظهی آن جلوگیری میکند:
در آخر هم برای نمایش آن در متد رندر به صورت زیر عمل میکنیم:
سؤال: در اینجا شیء location چندین بار تکرار شدهاست. آیا میتوان مقادیر خواص آنرا توسط Object Destructuring نیز به دست آورد؟
پاسخ: بله. در اینجا هم Object Destructuring بر روی location state، کار میکند:
که پس از آن، دیگر نیازی به تکرار شیء location نخواهد بود:
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: sample-30-part-01.zip
برپایی پیشنیازها
در اینجا برای بررسی React Hooks، یک پروژهی جدید React را ایجاد میکنیم:
> npm i -g create-react-app > create-react-app sample-30 > cd sample-30 > npm start
> npm install --save bootstrap
import "bootstrap/dist/css/bootstrap.css";
همچنین اگر به فایل package.json موجود در ریشهی پروژه دقت کنیم، برای کار با React-hooks، نیاز است نگارش بستههای React و React-dom، حداقل مساوی 16.7 باشند که در زمان نگارش این مطلب، نگارش 16.12.0 آن به صورت خودکار نصب میشود. بنابراین بدون مشکلی میتوانیم شروع به کار با React hooks کنیم.
معرفی useState Hook
در اینجا قصد داریم یک شمارشگر را به همراه یک دکمه، در صفحه نمایش دهیم؛ بطوریکه این شمارشگر، تعداد بار کلیک بر روی دکمه را ردیابی میکند. از پیش میدانیم که برای ردیابی مقدار تعداد بار کلیک شدن، باید متغیر آنرا درون state یک class component قرار داد:
import "./App.css"; import React, { Component } from "react"; class App extends Component { state = { count: 0 }; incrementCount = () => { this.setState({ count: this.state.count + 1 }); }; render() { return ( <button onClick={this.incrementCount} className="btn btn-primary m-3"> I was clicked {this.state.count} times! </button> ); } } export default App;
اکنون میخواهیم همین کامپوننت را توسط React hooks بازنویسی کنیم. در ابتدا، فایل app.js را به AppClass.js، تغییر نام میدهیم تا نگارش قبلی class component را برای مقایسه، در اختیار داشته باشیم. در ادامه فایل جدید AppFunction.js را برای بازنویسی آن توسط یک کامپوننت تابعی، توسط میانبرهای imrc و سپس sfc در VSCode، ایجاد میکنیم. البته این تغییر نام فایلها، نیاز به تغییر نام ماژولهای import شدهی در فایل index.js را نیز به صورت زیر دارد:
//import App from "./AppClass"; import App from "./AppFunction";
اولین سؤالی که اینجا مطرح میشود، این است: در این کامپوننت تابعی جدید، state را از کجا بدست بیاوریم؟
با React Hooks، بجای تعریف یک state به صورت خاصیت، آنرا صرفا use میکنیم و این دقیقا نام اولین React Hooks ای است که بررسی میکنیم؛ یا همان useState. بنابراین ابتدا این شیء را import خواهیم کرد:
import React, { useState } from 'react';
const App = () => { const [count, setCount] = useState(0);
useState<number>(initialState: number | (() => number)): [number, React.Dispatch<React.SetStateAction<number>>]
import React, { useState } from "react"; const App = () => { const [count, setCount] = useState(0); const incrementCount = () => { setCount(count + 1); }; return ( <button onClick={incrementCount} className="btn btn-primary m-3"> I was clicked {count} times! </button> ); }; export default App;
- همچنین در اینجا (داخل این متد) دیگر خبری از thisها نیست؛ onClick، مستقیما به متغیر incrementCount اشاره میکند و {count} نیز مستقیما از خروجی useState، که به مقدار جاری count اشاره میکند، تامین میشود.
- اکنون با هربار کلیک بر روی این دکمه، متد منتسب به متغیر incrementCount فراخوانی شده و در داخل آن، همان متد setCount را جهت به روز رسانی state، فراخوانی میکنیم (بجای فراخوانی this.setState عمومی قبلی). در اینجا ابتدا مقدار جاری متغیر count در state، دریافت شده و سپس یک واحد به آن اضافه میشود. امضای متد جنریک setCount به صورت زیر است:
const setCount: (value: React.SetStateAction<number>) => void
استفاده از مقدار قبلی state توسط useState
زمانیکه متد this.setState فراخوانی میشود، اینکار سبب در صف قرار گرفتن رندر مجدد کامپوننت جاری خواهد شد. همچنین اعمال این متد نیز ممکن است در صف قرار گیرد. یعنی اگر پس از فراخوانی this.setState، سعی در خواندن state به روز شده را داشته باشیم، ممکن است مقدار اشتباهی را دریافت کنیم:
incrementCount = () => { this.setState({ count: this.state.count + 1 }); };
incrementCount = () => { this.setState(prevState => ({ count: prevState.count + 1 })); };
این نکته در مورد کامپوننتهای تابعی نیز وجود دارد:
const incrementCount = () => { setCount(count + 1); };
const incrementCount = () => { setCount(prevCount => prevCount + 1); };
به روز رسانی بیش از یک خاصیت در state
فرض کنید قصد داریم به مثال جاری، یک مربع را در صفحه اضافه کنیم که با کلیک بر روی آن، رنگش تغییر میکند (خاموش و روشن میشود):
در حالت AppClass یا کامپوننت کلاسی، کدهای برنامه به صورت زیر تغییر میکنند:
import "./App.css"; import React, { Component } from "react"; class App extends Component { state = { count: 0, isOn: false }; incrementCount = () => { this.setState(prevState => ({ count: prevState.count + 1 })); }; toggleLight = () => { this.setState(prevState => ({ isOn: !prevState.isOn })); }; render() { return ( <> <h1>App Class</h1> <h2>Counter</h2> <button onClick={this.incrementCount} className="btn btn-primary m-3"> I was clicked {this.state.count} times! </button> <h2>Toggle Light</h2> <div style={{ height: "50px", width: "50px", cursor: "pointer" }} className={ this.state.isOn ? "alert alert-info m-3" : "alert alert-warning m-3" } onClick={this.toggleLight} /> </> ); } } export default App;
- در متد رندر، نیاز است تا تنها یک child، بازگشت داده شود. به همین جهت میتوان از React.Fragment، برای محصور سازی المانهای تعریف شده، استفاده کرد. البته در React 16.7.0، دیگر نیازی به ذکر صریح React.Fragment نبوده و فقط میتوان نوشت </><> تا بیانگر یک فرگمنت باشد.
- سپس یک div تعریف شده که با استفاده از ویژگی style، یک سری شیوهنامهی ابتدایی، مانند طول و عرض و نوع اشارهگر ماوس آن، تعیین شدهاند.
- اکنون برای اینکه بتوان با کلیک بر روی این div، رنگ آنرا تغییر داد، نیاز است بتوان توسط متغیری، مقدار خاموش و روشن بودن را ردیابی کرد. به همین جهت خاصیت جدید isOn را به state اضافه میکنیم.
- در آخر، رویداد onClick این div را به متد رویدادگران toggleLight متصل میکنیم تا توسط آن و فراخوانی this.setState، بتوان مقدار قبلی isOn را در state، دریافت و سپس آنرا معکوس کرد و بجای مقدار جاری isOn در state درج کنیم. این فراخوانی، سبب رندر مجدد کامپوننت جاری شده و در نتیجهی آن، مقدار className را بر اساس مقدار this.state.isOn، به صورت پویا تغییر میدهد.
برای مشاهدهی خروجی برنامه در این حالت، نیاز است به index.js مراجعه و تغییر زیر را اعمال کرد تا کامپوننت App، از ماژول AppClass تامین شود:
import App from "./AppClass"; //import App from "./AppFunction";
اکنون قصد داریم دقیقا معادل همین قطعه کد را در کامپوننت تابعی خود پیاده سازی کنیم. به همین جهت به فایل src\AppFunction.js بازگشته و تغییرات زیر را اعمال میکنیم:
import React, { useState } from "react"; const App = () => { const [count, setCount] = useState(0); const [isOn, setIsOn] = useState(false); const incrementCount = () => { setCount(prevCount => prevCount + 1); }; const toggleLight = () => { setIsOn(prevIsOn => !prevIsOn); }; return ( <> <h1>App Function</h1> <h2>Counter</h2> <button onClick={incrementCount} className="btn btn-primary m-3"> I was clicked {count} times! </button> <h2>Toggle Light</h2> <div style={{ height: "50px", width: "50px", cursor: "pointer" }} className={isOn ? "alert alert-info m-3" : "alert alert-warning m-3"} onClick={toggleLight} /> </> ); }; export default App;
- اگر دقت کنید، کلیات این کامپوننت تابعی، با کامپوننت کلاسی، آنچنان متفاوت نیست. متد رندر آن دقیقا همان markup را بازگشت میدهد؛ با یک تفاوت مهم: در اینجا دیگر نیازی به ذکر thisها نیست، چون تمام ارجاعات، به متغیرهای داخل تابع App انجام شدهاست و نه به متدها و یا خاصیتهای یک کلاس.
- مرحلهی بعد تغییر، جایگزینی this.state.isOn قبلی، با یک متغیر درون تابع App است. به همین جهت در اینجا یک useState دیگر را تعریف میکنیم. هر useState، تنها به قسمتی از state اشاره میکند و مانند خاصیت کلی state مربوط به یک کلاس نیست. همچنین در خاصیت state یک کلاس، مقدار آن همواره به یک شیء اشاره میکند؛ اما با useState چنین اجباری وجود ندارد و میتواند هر نوع مجاز جاوا اسکریپتی باشد. برای مثال در اینجا مقدار اولیهی آن به false تنظیم شدهاست. پس از آن، خروجی این متد، قسمتی از state را که کنترل میکند، به نام متغیر isOn و تنظیم کنندهی آنرا به نام متد setIsOn، معرفی خواهد کرد. متد useState، یک متد جنریک است. یعنی نوع خروجیهای آن بر اساس نوع مقدار اولیهای که به آن انتساب داده میشود، تعیین میشود. برای مثال اگر نوع مقدار اولیهی آن، Boolean باشد، به صورت خودکار نوع متغیر و پارامتر متد خروجی از آن نیز Boolean خواهند بود.
- در آخر خاصیت toggleLight کلاس کامپوننت، تبدیل به یک متغیر یا ثابت، در تابع جاری App میشود و بجای this.setState کلی قبلی، از متد اختصاصیتر setIsOn، برای تغییر مقدار state متناظر، کمک گرفته خواهد شد. در اینجا با استفاده از prevIsOn، به مقدار دقیق پیشین متغیر isOn در state، دسترسی یافته و سپس آنرا معکوس میکنیم.
برای مشاهدهی خروجی برنامه در این حالت، نیاز است به index.js مراجعه و تغییر زیر را اعمال کرد تا کامپوننت App، از ماژول AppFunction تامین شود:
// import App from "./AppClass"; import App from "./AppFunction";
معرفی useEffect Hook
فرض کنید قصد داریم برچسب دکمهی «I was clicked {this.state.count} times» را در المان Title صفحه، نمایش دهیم. برای انجام چنین کاری نیاز است با DOM API تعامل داشته باشیم؛ اما پیشتر یک چنین کاری را تنها با class components میشد انجام داد. برای رفع این محدودیت در کامپوننتهای تابعی، hook جدیدی به نام useEffect، ارائه شدهاست که باید import شود:
import React, { useEffect, useState } from "react";
در اینجا effect به معنای side effect و یا اثرات جانبی است؛ مانند: تعامل با یک API خارجی، کار با API مرورگر و کلا هر جائیکه در برنامه با دنیای خارج تعاملی وجود دارد، به عنوان یک side effect شناخته میشود. بنابراین با استفاده متد useEffect، میتوان در کامپوننتهای تابعی نیز با دنیای خارج، تعامل برقرار کرد.
import React, { useEffect, useState } from "react"; const App = () => { const [count, setCount] = useState(0); useEffect(() => { document.title = `You have clicked ${count} times`; });
در اولین بار اجرای برنامه، عبارت «You have clicked 0 times»، در عنوان صفحهی جاری، ظاهر میشود که از مقدار پیشفرض count، استفاده کردهاست. اکنون اگر بر روی دکمه، کلیک کنیم، پس از تغییر برچسب دکمه (یا همان رندر کامپوننت، پس از تغییری در state)، آنگاه عنوان نمایش داده شدهی در مرورگر نیز تغییر میکند.
یک نکته: چون useEffect دارای همان scope متغیر count است، نیاز به API خاصی برای خواندن مقدار آن در اینجا نیست.
سؤال: برای پیاده سازی چنین قابلیتی در یک کامپوننت کلاسی چه باید کرد؟ در این مثال، در ابتدای کار باید مقدار پیشفرض موجود در state را در عنوان صفحه مشاهده کرد و پس از هربار به روز رسانی state نیز باید این عنوان، تغییر کند.
برای پیاده سازی معادل متد useEffect ای که در یک کامپوننت تابعی استفاده شد، در اینجا باید از دو life-cycle hook متفاوت، به نامهای componentDidMount و componentDidUpdate، استفاده کنیم:
class App extends Component { componentDidMount() { document.title = `You have been clicked ${this.state.count} times`; } componentDidUpdate() { document.title = `You have been clicked ${this.state.count} times`; }
- همچنین چون میخواهیم به ازای هر تغییری در state نیز این عنوان تغییر کند (با هر بار کلیک بر روی دکمه)، باید از متد componentDidUpdate هم استفاده کنیم.
پاکسازی اثرات جانبی در useEffect Hook
فرض کنید قصد داریم موقعیت فعلی کرسر ماوس را در مرورگر نمایش دهیم. برای انجام اینکار در کامپوننت کلاسی، میتوان از متد componentDidMount جهت دسترسی به DOM API و استفاده از متد addEventListener آن، برای گوش فرا دادن به حرکات کرسر ماوس، استفاده کرد:
class App extends Component { componentDidMount() { // ... window.addEventListener("mousemove", this.handleMouseMove); }
handleMouseMove = event => { this.setState({ x: event.pageX, y: event.pageY }); };
class App extends Component { state = { //... x: 0, y: 0 };
<h2>Mouse Position</h2> <p>X position: {this.state.x}</p> <p>Y position: {this.state.y}</p>
- تعدادی از آنها نیازی به پاکسازی و خارج شدن از حافظه را ندارند؛ مانند به روز رسانی عنوان صفحه در مرورگر. میتوان یک چنین side effect هایی را اجرا و سپس آنها را فراموش کرد.
- اما تعدادی از side effectها را حتما باید پاکسازی کرد؛ مانند mousemove listener تعریف شدهی در مثال فوق. در اینجا زمانیکه کامپوننت جاری mount میشود، این listener را تعریف میکنیم؛ اما با Unmount شدن آن، باید این listener را حذف کرد تا برنامه دچار نشتی حافظه نشود (اگر اینکار انجام نشود، در این مثال مرورگر هنگ خواهد کرد!). روش انجام اینکار در متد componentWillUnmount، به صورت زیر است:
componentWillUnmount() { window.removeEventListener("mousemove", this.handleMouseMove); }
در این حالت نیز میتوان از متد useEffect استفاده کرد. البته ابتدا باید state شیء ای را برای نگهداری اطلاعات به روز موقعیت مکانی کرسر ماوس، ایجاد کرد:
const [mousePosition, setMousePosition] = useState({ x: 0, y: 0 });
سپس side effect خود را در قسمت effect function متد useEffect قرار میدهیم که آن نیز به متغیر handleMouseMove اشاره میکند:
const [mousePosition, setMousePosition] = useState({ x: 0, y: 0 }); useEffect(() => { // ... window.addEventListener("mousemove", handleMouseMove); }); const handleMouseMove = event => { setMousePosition({ x: event.pageX, y: event.pageY }); };
سپس برای نمایش x و y به روز رسانی شدهی در state، میتوان از markup زیر در متد رندر استفاده کرد.
<h2>Mouse Position</h2> {JSON.stringify(mousePosition, null, 2)} <br />
اگر effect function تعریف شده، دارای یک خروجی (از نوع تابع) باشد، به این معنا است که این side effect، نیاز به پاکسازی دارد و این متد را در زمان Unmount آن فراخوانی میکند:
useEffect(() => { // … // componentDidMount & componentDidUpdate window.addEventListener("mousemove", handleMouseMove); // componentWillUnmount return () => { window.removeEventListener("mousemove", handleMouseMove); }; });
سؤال: اگر بخواهیم از اجرای یک side effect، به ازای هر بار رندر جلوگیری کنیم، چه باید کرد؟
برای اینکار میتوان آرگومان دومی را به متد useEffect اضافه کرد که آرایهای از مقادیر است. توسط اعضای آن میتوان مقدار و یا مقادیری را مشخص کرد که side effect تعریف شده، به آن وابستهاست. اکنون اگر این مقدار تغییر کند، آنگاه side effect متناظر با آن نیز اجرا میشود:
useEffect(() => { document.title = `You have clicked ${count} times`; window.addEventListener("mousemove", handleMouseMove); return () => { window.removeEventListener("mousemove", handleMouseMove); }; },[]);
برای رفع این مشکل، باید به useEffect اعلام کنیم که side effect تعریف شدهی در آن، وابستهاست به مقدار count و با تغییرات آن در state، نیاز است مجددا اجرا شود:
useEffect(() => { // ... },[count]);
کار با چندین listener مختلف در متد useEffect
سؤال: آیا تنظیم یک وابستگی خاص در متد useEffect، امکان تنظیم event listenerهای دیگر را غیرممکن میکند؟
برای پاسخ به این سؤال، چند event listener دیگر را ثبت میکنیم. برای مثال یکی دیگر از APIهای مرورگر، navigator نام دارد که توسط آن میتوان وضعیت آنلاین و آفلاین بودن را به کمک خروجی خاصیت navigator.onLine آن، مشخص کرد. به کمک این API میخواهیم این وضعیت را نمایش دهیم. برای این منظور ابتدا state آنرا در کامپوننت تابعی، ایجاد میکنیم:
const [status, setStatus] = useState(navigator.onLine);
اکنون برای گوش فرا دادن به تغییرات این خاصیت (online و یا offline شدن کاربر)، نیاز است دو event listener را به کمک متد addEventListener ثبت کنیم و همچنین این متدها نیاز به پاکسازی هم دارند:
useEffect(() => { // ... window.addEventListener("online", handleOnline); window.addEventListener("offline", handleOffline); return () => { // ... window.removeEventListener("online", handleOnline); window.removeEventListener("offline", handleOffline); }; }, [count]);
const handleOnline = () => { setStatus(true); }; const handleOffline = () => { setStatus(false); };
<h2>Network Status</h2> <p> You are <strong>{status ? "online" : "offline"}</strong> </p>
برای آزمایش حالت offline آن، فقط کافی است به ابزار توسعه دهندگان مرورگر مراجعه کرده و در برگهی network آن، حالت online را offline کنید:
در این حالت هم نمایش وضعیت آنلاین بودن کاربر به درستی کار میکند و هم سایر قسمتهایی که تاکنون اضافه کردهایم. به این معنا که هر چند توسط ذکر پارامتر [count]، وابستگی خاصی برای side effect ویژهای، مشخص شدهاست، اما ما را از تنظیم event listenerهای دیگری در قسمتهای mount و unmount محروم نمیکند.
پاکسازی اثرات جانبی در useEffect Hook، زمانیکه روشی برای آن وجود ندارد
در مثالی دیگر میخواهیم از API موقعیت جغرافیایی کاربر در مرورگر یا navigator.geolocation استفاده کنیم. توسط این API هم میتوان طول و عرض جغرافیایی را به دست آورد و هم تغییرات آنرا تحت نظر قرار داد. برای مثال با بررسی این تغییرات میتوان سرعت را نیز به دست آورد.
در این حالت نیز ابتدا با تعریف state مختص به آن شروع میکنیم و اینبار به عنوان مثال، مقدار اولیهی آنرا خارج از تابع جاری تنظیم میکنیم (جهت نمایش یک گزینهی مهیای دیگر):
const initialLocationState = { latitude: null, longitude: null, speed: null }; const App = () => { // ... const [location, setLocation] = useState(initialLocationState);
useEffect(() => { // ... navigator.geolocation.getCurrentPosition(handleGeolocation); const watchId = navigator.geolocation.watchPosition(handleGeolocation); return () => { // ... navigator.geolocation.clearWatch(watchId); }; }, [count]);
یک روش برای حل این مشکل و غیرفعال کردن دستی listener متد getCurrentPosition پس از unmount، تعریف یک متغیر mounted پیش از متد useEffect است:
let mounted = true; useEffect(() => { // ... return () => { // ... mounted = false; }; }, [count]);
const handleGeolocation = event => { if (mounted) { setLocation({ latitude: event.coords.latitude, longitude: event.coords.longitude, speed: event.coords.speed }); } };
<h2>Geolocation</h2> <p>Latitude is {location.latitude}</p> <p>Longitude is {location.longitude}</p> <p>Your speed is {location.speed ? location.speed : "0"}</p>
سؤال: در اینجا شیء location چندین بار تکرار شدهاست. آیا میتوان مقادیر خواص آنرا توسط Object Destructuring نیز به دست آورد؟
پاسخ: بله. در اینجا هم Object Destructuring بر روی location state، کار میکند:
const [{ latitude, longitude, speed }, setLocation] = useState( initialLocationState );
<h2>Geolocation</h2> <p>Latitude is {latitude}</p> <p>Longitude is {longitude}</p> <p>Your speed is {speed ? speed : "0"}</p>
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: sample-30-part-01.zip
نظرات مطالب