4. فشرده سازی HTTP را فعال کنید
5.تنظیم CacheControlMaxAge
6. استفاده از OutputCache
7. بهره برداری از ORM Profiler
4. فشرده سازی HTTP را فعال کنید
5.تنظیم CacheControlMaxAge
6. استفاده از OutputCache
7. بهره برداری از ORM Profiler
using System; using System.Collections.Generic; using System.Linq; using System.Web; namespace PWS.UI.Handler { /// <summary> /// Summary description for PhotoHandler /// </summary> public class PhotoHandler : IHttpHandler { public void ProcessRequest(HttpContext context) { context.Response.ContentType = "text/plain"; context.Response.Write("Hello World"); } public bool IsReusable { get { return false; } } } }
using System; using System.Data.SqlClient; using System.Diagnostics; using System.Drawing; using System.Drawing.Drawing2D; using System.Drawing.Imaging; using System.Globalization; using System.IO; using System.Web; namespace PWS.UI.Handler { /// <summary> /// Summary description for PhotoHandler /// </summary> public class PhotoHandler : IHttpHandler { /// <summary> /// بازیابی تصویر اصلی از بانک اطلاعاتی /// </summary> /// <param name="photoId">کد تصویر</param> /// <returns></returns> private byte[] GetImageFromDatabase(int photoId) { using (var connection = new SqlConnection("ConnectionString")) { using (var command = new SqlCommand("Select Photo From tblPhotos Where Id = @PhotoId", connection)) { command.Parameters.Add(new SqlParameter("@PhotoId", photoId)); connection.Open(); var result = command.ExecuteScalar(); return ((byte[])result); } } } /// <summary> /// بازیابی فایل از دیسک /// </summary> /// <param name="photoId">با فرض اینکه نام فایل این است</param> /// <returns></returns> private byte[] GetImageFromDisk(string photoId /* or somting */) { using (var sourceStream = new FileStream("Original File Path + id", FileMode.Open, FileAccess.Read)) { return StreamToByteArray(sourceStream); } } /// <summary> /// Streams to byte array. /// </summary> /// <param name="inputStream">The input stream.</param> /// <returns></returns> /// <exception cref="System.ArgumentException"></exception> static byte[] StreamToByteArray(Stream inputStream) { if (!inputStream.CanRead) { throw new ArgumentException(); } // This is optional if (inputStream.CanSeek) { inputStream.Seek(0, SeekOrigin.Begin); } var output = new byte[inputStream.Length]; int bytesRead = inputStream.Read(output, 0, output.Length); Debug.Assert(bytesRead == output.Length, "Bytes read from stream matches stream length"); return output; } /// <summary> /// Enables processing of HTTP Web requests by a custom HttpHandler that implements the <see cref="T:System.Web.IHttpHandler" /> interface. /// </summary> /// <param name="context">An <see cref="T:System.Web.HttpContext" /> object that provides references to the intrinsic server objects (for example, Request, Response, Session, and Server) used to service HTTP requests.</param> public void ProcessRequest(HttpContext context) { // Set up the response settings context.Response.ContentType = "image/jpeg"; context.Response.Cache.SetCacheability(HttpCacheability.Public); context.Response.BufferOutput = false; // مرحله اول int size = 0; switch (context.Request.QueryString["Size"]) { case "S": size = 100; //100px break; case "M": size = 198; //198px break; case "L": size = 500; //500px break; } byte[] changedImage; var id = Convert.ToInt32(context.Request.QueryString["PhotoId"]); byte[] sourceImage = GetImageFromDatabase(id); // یا //byte[] sourceImage = GetImageFromDisk(id.ToString(CultureInfo.InvariantCulture)); //مرحله 2 if (size != 0) //غیر از حالت واقعی تصویر { changedImage = Helpers.ResizeImageFile(sourceImage, size, ImageFormat.Jpeg); } else { changedImage = (byte[])sourceImage.Clone(); } // مرحله 3 if (changedImage == null) return; context.Response.AddHeader("Content-Length", changedImage.Length.ToString(CultureInfo.InvariantCulture)); context.Response.BinaryWrite(changedImage); } public bool IsReusable { get { return false; } } } }
PhotoHandler.ashx?PhotoId=10&Size=S مانند <img src='PhotoHandler.ashx?PhotoId=10&Size=S' alt='تصویر ازمایشی' />
<Window> <Grid> <Label Content="Label" /> <Button Content="Button" /> </Grid> </Window>
جادوی پشت صحنه
مقادیر پراپرتیها در کلاسی استاتیک به اسم Dependency Property ذخیره میشوند که این ذخیره در حالت نام و مقدار است و مقدار آن شامل callback و مقدار پیش فرض است. شکل زیر نتیجهی شکل دقیقتری را نسبت به قبلی در هنگام پیمایش درخت منطقی به سمت بالا، نشان میدهد.
نحوهی تعریف یک خاصیت وابسته که باید به صورت ایستا تعریف شود به صورت زیر است و برای دریافت و درج مقدار جدید از یک پراپرتی معمولی کمک میگیریم:
// Dependency Property public static readonly DependencyProperty CurrentTimeProperty = DependencyProperty.Register( "CurrentTime", typeof(DateTime), typeof(MyClockControl), new FrameworkPropertyMetadata(DateTime.Now)); // .NET Property wrapper public DateTime CurrentTime { get { return (DateTime)GetValue(CurrentTimeProperty); } set { SetValue(CurrentTimeProperty, value); } }
Dart کتابخانه ای است که توسط شرکت گوگل ارائه شده است و گفته میشود، قرار است جایگزین جاوا اسکریپت گردد و از آدرس https://www.dartlang.org قابل دسترسی میباشد. این کتابخانه، دارای انعطاف پذیری فوق العاده بالایی است و کد نویسی Java Script را راحتتر میکند. در حال حاضر هیچ مرورگری به غیر از Chromium از این تکنولوژی پشتیبانی نمیکند و جهت تسهیل در کدنویسی، باید از ویرایشگر Dart Editor استفاده کنید. این ویرایشگر کدهای نوشته شده را به دو صورت Native و JavaScript Compiled در اختیار مرورگر قرار میدهد. در ادامه با نحوهی کار و راه اندازی Dart آشنا خواهید شد.
ابتدا Dart و ویرایشگر مربوط به آن را توسط لینکهای زیر دانلود کنید:
دانلود نسخه 64 بیتی دارت + ویرایشگر
دانلود نسخه 32 بیتی دارت + ویرایشگر
بعد از اینکه فایلهای فوق را از حالت فشرده خارج کردید، پوشه ای با نام dart ایجاد مینماید. وارد پوشه dart شده و DartEditor را اجرا کنید.
توجه: جهت اجرای dart به JDK 6.0 یا بالاتر نیاز دارید
در مرحله بعد نمونه کدهای Dart را از لینک زیر دانلود نمایید و از حالت فشرده خارج کنید. پوشه ای با نام one-hour-codelab ایجاد میگردد.
از منوی File > Open Existing Folder… پوشه one-hour-codelab را باز کنید .
توضیحات
- پوشه packages و همچنین فایلهای pubspec.yaml و pubspec.lock شامل پیش نیازها و Package هایی هستند که جهت اجرای برنامههای تحت Dart مورد نیاز هستند. Dart Editor این نیازمندیها را به صورت خودکار نصب و تنظیم میکند.
توجه: اگر پوشه Packages را مشاهده نکردید و یا در سمت چپ فایلها علامت X قرمز رنگ وجود داشت، بدین معنی است که package ها به درستی نصب نشده اند. برای این منظور بر روی pubspec.yaml کلیک راست نموده و گزینه Get Pub را انتخاب کنید. توجه داشته باید که بدلیل تحریم ایران توسط گوگل باید از ابزارهای عبور از تحریم استفاده کنید.
- 6 پوشه را نیز در تصویر فوق مشاهده میکنید که نمونه کد piratebadge را بصورت مرحله به مرحله انجام داده و به پایان میرساند.
- Dart SDK شامل سورس کد مربوط به تمامی توابع، متغیرها و کلاس هایی است که توسط کیت توسعه نرم افزاری Dart ارائه شده است.
- Installed Packages شامل سورس کد مربوط به تمامی توابع، متغیرها و کلاسهای کتابخانههای اضافهتری است که Application به آنها وابسته است.
گام اول: اجرای یک برنامه کوچک
در این مرحله سورس کدهای آماده را مشاهده میکنید و با ساختار کدهای Dart و HTML آشنا میشوید و برنامه کوچکی را اجرا مینمایید.
در Dart Editor پوشه 1-blankbadge را باز کنید و فایلهای piratebadge.html و piratebadge.dart را مشاهده نمایید.
کد موجود در فایل piratebadge.html
<html> <head> <meta charset="utf-8"> <title>Pirate badge</title> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <link rel="stylesheet" href="piratebadge.css"> </head> <body> <h1>Pirate badge</h1> <div> TO DO: Put the UI widgets here. </div> <div> <div> Arrr! Me name is </div> <div> <span id="badgeName"> </span> </div> </div> <script type="application/dart" src="piratebadge.dart"></script> <script src="packages/browser/dart.js"></script> </body> </html>
توضیحات
- در کد HTML ، اولین تگ <script> ، فایل piratebadge.dart را جهت پیاده سازی دستورات dart به صفحه ضمیمه مینماید
- Dart Virtual Machine (Dart VM) کدهای Dart را بصورت Native یا بومی ماشین اجرا میکند. Dart VM کدهای خود را در Dartium که یک ویرایش ویژه از مرورگر Chromium میباشد اجرا میکند که میتواند برنامههای تحت Dart را بصورت Native اجرا کند.
- فایل packages/browser/dart.js پشتیبانی مرورگر از کد Native دارت را بررسی میکند و در صورت پشتیبانی، Dart VM را راه اندازی میکند و در غیر این صورت JavaScript کامپایل شده را بارگزاری مینماید.
کد موجود در piratebadge.dart
void main() { // Your app starts here. }
- این فایل شامل تابع main میباشد که تنها نقطه ورود به application است. تگ <script> موجود در piratebadge.html برنامه را با فراخوانی این تابع راه اندازی میکند.
- تابع main() یک تابع سطح بالا یا top-level میباشد.
- متغیرها و توابع top-level عناصری هستند که خارج از ساختار تعریف کلاس ایجاد میشوند.
جهت اجرای برنامه در Dart Editor بر روی piratebadge.html کلیک راست نمایید و گزینه Run in Dartium را اجرا کنید. این فایل توسط Dartium اجرا میشود و تابع main() را فراخوانی میکند و صفحه ای همانند شکل زیر را نمایش میدهد.
گام دوم: افزودن فیلد input
توجه داشته باشید که در این مرحله یا میتوانید تغییرات مورد نظر خود را در طی آموزش بر روی پوشهی 1-blankbadge اعمال کنید و یا به پوشههای تهیه شده در نمونه کد موجود در همین پروژه مراجعه نمایید.
در این مرحله یک تگ <input> به تگ <div class=”widgets”> اضافه کنید.
... <div> <div> <input type="text" id="inputName" maxlength="15"> </div> </div> ...
سپس کتابخانه dart:html را به ابتدای فایل piratebadge.dart اضافه کنید.
import 'dart:html';
توضیحات
- دستور فوق کلاسها و Resource های موجود در کتابخانه dart:html را اضافه میکند.
- از حجیم شدن کدهای خود نگران نباشید، زیرا فرایند کامپایل کدهای اضافی را حذف خواهد کرد.
- کتابخانه dart:html شامل کلاسهایی جهت کار با عناصر DOM و توابعی جهت دسترسی به این عناصر میباشد.
- در مباحث بعدی یاد میگیرید که با استفاده از کلمه کلیدی show فقط کلاسهایی را import کنید که به آن نیاز دارید.
- اگر کتابخانه ای در هیچ بخش کد استفاده نشود، خود Dart Editor به صورت warning اخطار میدهد و میتوانید آن را حذف کنید.
دستور زیر را در تابع main بنویسید تا رویداد مربوط به ورود اطلاعات در فیلد input را مدیریت نمایید.
void main() { querySelector('#inputName').onInput.listen(updateBadge); }
توضیحات
- تابع querySelector() در کتابخانه dart:html تعریف شده است و یک المنت DOM را جستجو مینماید. پارامتر ورودی آن یک selector میباشد که در اینجا فیلد input را توسط #inputName جستجو نمودیم که یک ID Selector میباشد.
- نوع خروجی این متد یک شی از نوع DOM میباشد.
- تابع onInput.Listen() رویدادی را برای پاسخگویی به ورود اطلاعات در فیلد input تعریف میکند. زمانی که کاربر اطلاعاتی را وارد نماید، تابع updateBadge فراخوانی میگردد.
- رویداد input زمانی رخ میدهد که کاربر کلیدی را از صفحه کلید فشار دهد.
- رشتهها همانند جاوا اسکریپت میتوانند در " یا ' قرار بگیرند.
تابع زیر را به صورت top-level یعنی خارج از تابع main تعریف کنید.
... void updateBadge(Event e) { querySelector('#badgeName').text = e.target.value; }
توضیحات
- این تابع محتوای المنت badgeName را به محتوای وارد شده در فیلد input تغییر میدهد.
- پارامتر ورودی این تابع شی e از نوع Event میباشد و به همین دلیل میتوانیم این تابع را یک Event Handler بنامیم.
- e.target به شی ای اشاره میکند که موجب رخداد رویداد شده است و در اینجا همان فیلد input میباشد
- با نوشتن کد فوق یک warning را مشاهده میکنید که بیان میکند ممکن است خصوصیت value برای e.target وجود نداشته باشد. برای حل این مسئله کد را بصورت زیر تغییر دهید.
... void updateBadge(Event e) { querySelector('#badgeName').text = (e.target as InputElement).value; }
توضیحات
- کلمه کلیدی as به منظور تبدیل نوع استفاده میشود که e.target را به یک InputElement تبدیل میکند.
همانند گام اول برنامه را اجرا کنید و نتیجه را مشاهده نمایید. با تایپ کردن در فیلد input به صورت همزمان در کادر قرمز رنگ نیز نتیجه تایپ را مشاهده مینمایید.
<script> let src = 'https://svelte.dev/tutorial/image.gif'; let name = 'Rick Astley'; </script> <img src={src} alt="{name} dancing">
<img {src} alt="{name} dancing">
<script> export let siteName = "dotnettips"; </script> <p>this is a nested component for third tutorial on {siteName}</p>
<script> import Nested from "./Nested.svelte"; export let name; </script> <h1>Hello {name}!</h1> <Nested siteName="dotnettips.info" />
Hello world! this is a nested component for third tutorial on dotnettips.info
در مثال بالا ما یک کامپوننت جدید را ایجاد کرده و از طریق دستور import به App.svelte اضافه کردیم. نکتهای که در اینجا وجود دارد، نحوه مقدار دهی props در کامپوننتها است. اگر به خط 9 دقت کنیم، کامپوننت ما از طریق تگ جدیدی با نام (Nested) به بدنه html برنامه اضافه شده است که یک attribute به نام siteName دارد. siteName متغیر export شده در کامپوننت Nested.svelte است که در کامپوننتها به این صورت مقدار دهی میشود. قبلا نحوه مقدار دهی این خصیصهها را در فایلهای جاوا اسکریپت مشاهده کرده بودیم. نکته دیگری که باید به آن دقت داشت این است که خصیصه siteName مقدار پیش فرض dotnettips را در Nested.svelte به خود اختصاص داده بود. به همین جهت اگر ما siteName را هنگام استفاده از کامپوننت مقدار دهی نکنیم، از مقدار پیش فرض خود استفاده خواهد کرد. ولی اینجا ما با مقدار دهی آن، siteName را به dotnettips.info تغییر دادهایم.
نکته مهم : دقت داشته باشید کامپوننتهای شما همیشه باید با حروف بزرگ شروع شوند؛ به طور مثال در صورت نوشتن <nested/> محتوای کامپوننت نمایش داده نخواهد شد. svelte، از طریق زیر نظر گرفتن حروف کوچک و بزرگ در ابتدای تگها، بین تگهای html و کامپوننتها تمایز قائل میشود.
Spread props :
تا اینجا به صورت خلاصه با props یا خصیصهها آشنا شدهاید و دیدیم که با export کردن یک متغیر در یک کامپوننت، میتوانیم آن را هنگام استفاده مقدار دهی نماییم. برای اینکه تمرینی هم باشد با توجه به مطالبی که تاکنون گفته شده، پروژهی جدیدی را ایجاد کنید و محتوای App.svelte را مانند کد زیر تغییر دهید.
<script> import Info from './Info.svelte'; const pkg = { name: 'svelte', version: 3, speed: 'blazing', website: 'https://svelte.dev' }; </script> <Info name={pkg.name} version={pkg.version} speed={pkg.speed} website={pkg.website}/>
همانطور که در خط دوم کد میبینید، کامپوننتی به نام Info.svelte به این بخش اضافه شدهاست. این کامپوننت را با محتوای زیر ایجاد نمایید:
<script> export let name; export let version; export let speed; export let website; </script> <p> The <code>{name}</code> package is {speed} fast. Download version {version} from <a href="https://www.npmjs.com/package/{name}">npm</a> and <a href={website}>learn more here</a> </p>
اگر برنامه را اجرا کنید یک چنین خروجی را مشاهده خواهید کرد:
The svelte package is blazing fast. Download version 3 from npm and learn more here
<Info {...pkg}/>
<script> let count = 0; function handleClick() { count += 1; } </script> <p>Count : {count}</p> <button on:click={handleClick}> Clicked {count} {count === 1 ? 'time' : 'times'} </button>
<script> let count = 0; let doubled = count * 2; function handleClick() { count += 1; } </script> <button on:click={handleClick}> Clicked {count} {count === 1 ? 'time' : 'times'} </button> <p>{count} doubled is {doubled}</p>
$: doubled = count * 2;
$: console.log(`the count is ${count}`);
$: { console.log(`the count is ${count}`); alert(`I SAID THE COUNT IS ${count}`); }
$: if (count >= 10) { alert(`count is dangerously high!`); count = 9; }
<script> let numbers = [1, 2, 3, 4]; function addNumber() { let newNumber = numbers.length + 1; numbers.push(newNumber); } $: sum = numbers.reduce((t, n) => t + n, 0); </script> <p>{numbers.join(' + ')} = {sum}</p> <button on:click={addNumber}>Add a number</button>
function addNumber() { let newNumber = numbers.length + 1; numbers.push(newNumber); numbers = numbers; }
function addNumber() { let newNumber = numbers.length + 1; numbers = [...numbers, newNumber]; }
<script> let name = ""; function updateName(event) { name = event.target.value; } </script> <h4>My Name Is {name}</h4> <input value={name} on:input={updateName} />
<script> let name = ""; </script> <h4>My Name Is {name}</h4> <input bind:value={name} />
{#if condition} <!-- you html codes ... --> {/if}
<script> let user = { loggedIn: false }; function toggle() { user.loggedIn = !user.loggedIn; } </script> {#if user.loggedIn} <button on:click={toggle}> Log out </button> {/if} {#if !user.loggedIn} <button on:click={toggle}> Log in </button> {/if}
{#if condition} <!-- you html code when condition is true --> {:else} <!-- you html code when condition is false --> {/if}
{#if user.loggedIn} <button on:click={toggle}> Log out </button> {:else} <button on:click={toggle}> Log in </button> {/if}
{#if condition} <!-- you html code when condition is true --> {:else if condition2} <!-- you html code when condition2 is true --> {:else} <!-- you html code when condition and condition2 are false --> {/if}
{#each list as item} <!-- you html code per each item in list --> {/each}
<script> let cats = [ { id: 'J---aiyznGQ', name: 'Keyboard Cat' }, { id: 'z_AbfPXTKms', name: 'Maru' }, { id: 'OUtn3pvWmpg', name: 'Henri The Existential Cat' } ]; </script> <h1>The Famous Cats of YouTube</h1> <ul> {#each cats as cat} <li><a target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v={cat.id}"> {cat.name} </a></li> {/each} </ul>
<ul> {#each cats as {id,name}} <li><a target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v={id}"> {name} </a></li> {/each} </ul>
<ul> {#each cats as { id, name }, i} <li><a target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v={id}"> {i + 1}: {name} </a></li> {/each} </ul>
در این قسمت تلاش میکنم در خصوص محیط BIMS (Business Intelligence Management Studio) و همچنین AdventureWorksDW2008R2 توضیحاتی را ارائه کنم. در ابتدا در خصوص طراحی انجام شده در Data Warehouse مربوط به پایگاه دادهی Adventure Works 2008 توضیحاتی ارایه میگردد.
شاید بهترین کار در خصوص آشنایی با یک پایگاه داده نگاه کردن به دیاگرام کلی آن پایگاه داده باشد. بنابر این در ابتدا میبایست یک دیاگرام از پایگاه دادهی AdventureWorksDW2008R2 بسازیم (این کار را در SQL Server Management Studio انجام میدهیم) . قبل از ساخت دیاگرام میبایست کاربر Sa را به عنوان Owner پایگاه داده معرفی کنیم.
برای این منظور ابتدا Properties پایگاه دادهی AdventureWorksDW2008R2 را گرفته و به قسمت Files رفته و با انتخاب دکمهی ... در مقابل Owner و جستجوی کاربر Sa ، اقدام به مشخص کردن مالک پایگاه داده میکنیم. و سپس دکمهی Ok را میزنیم.
مطابق شکل زیر
سپس یک دیاگرام کلی از پایگاه داده تولید میکنیم. مانند شکل زیر
با یک نگاه اجمالی مشخص میگردد که نام تمامی جداول پایگاه دادهی DW یا با کلمهی Dim یا با کلمهی Fact شروع شدهاند.
همان طور که در مقالهی شمارهی یک نیز عنوان شد، چندین روش طراحی DW وجود دارد :
1. ستاره ای
2. دانه برفی
3. کهکشانی
دقت داشته باشید که جداول Fact دارای فیلدهای عددی نیز میباشد که توسط مراحل ETL پر شدهاند و جداول Dimension دارای ابعادی هستند که به شاخصهای موجود در یک جدول Fact معنا میدهند. به عبارت دیگر شاخص میزان فروش اینترنتی، یک Measure میباشد. اما با ارایه دو دایمنشن، به یک واکشی، عملا ما یک Measure داریم که بر اساس آن دو بعد، ماهیت پیدا کرده است. به عنوان مثال میزان فروش اینترنتی بر اساس سال و ماه و روز و براساس کشور خریدار مشخص میشود.
یکی از روشهای تهیهی DW این میباشد که کاربران خبره در هر سیستم، مشخص نمایند چه گزارشاتی مورد نظر آنها میباشد. سپس توسط تیم پشتیبانی آن سیستمها، جداول Fact,Dimension مورد نیاز برای حصول گزارش مربوطه تهیه گردد.
شاید ذکر این نکته جالب باشد که برای توسعهی یک پایگاه دادهی Multidimensional توسط Solution های ماکروسافت نیازی به آشنایی با یک محیط کار ( IDE ) جدید نمیباشد. همان طور هم که در مقالهی قبلی اشاره شد، برای Deploy کردن یک پایگاه دادهی چند بعدی ( Multidimensional ) از خود محیط Visual Studio .Net استفاده میشود. بنابر این آن دسته از برنامه نویسانی که با این محیط آشنا میباشند به راحتی میتوانند به توسعهی پایگاه دادهی چند بعدی بپردازند.
لازم به ذکر میباشد که اساسا هدف من از شروع این سری مقالات ، آموزش MDX Query ها میباشد و نه آموزش BIMS ، با این وجود در این قسمت و در قسمت بعدی، توضیحات مقدماتی کار با BIMS ارایه میگردد و همچنین در فرصت مناسب در خصوص BIMS یک مجموعه مقالهی جامع ارایه خواهم کرد.
در ابتدا اجزا BIMS را برای شما توضیح میدهم و سپس در خصوص ساخت هر کدام از آنها و ترتیب ساخت آنها توضیحاتی ارایه خواهم داد.
مسیر باز کردن برنامهی SQL Server Business Intelligence Development Studio = BIDS در زیر آمده است:
C:\ProgramData\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Microsoft SQL Server 2012\ SQL Server Data Tools
دقت داشته باشید که در صورت استفاده از نسخهی Sql Server 2008 میبایست مسیر زیر را جستجو نمایید:
C:\ProgramData\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Microsoft SQL Server 2008 R2
با نگاه کردن به محیط BIMS می توانید پنجرهی Solution Explorer را مشاهده کنید .(در صورت عدم مشاهده، میتوانید این پنجره را از منوی View باز کنید)
در پنجرهی Solution Explorer ابتدا نام Solution و در زیر آن، نام پروژه را خواهیم دید (نام پروژه و نام پایگاه دادهی چند بعدی، مشابه یکدیگر میباشند) و در زیر نام پروژه، موارد زیر را میبینیم:
1. Data Source
2. Data Source View
3. Cubes
4. Dimensiones
5. ….
Data Source : عملا برقرار کنندهی پروژه با Data Warehouse میباشد. دقت داشته باشید که امکان تهیه یک پایگاه دادهی چند بعدی از چندین DW وجود دارد و حتا نوع DW ها میتواند متفاوت باشد (به عبارت دیگر ما میتوانیم چندین DW در RDBMS های متفاوت داشته باشیم و همهی آنها را در یک Multidimensional Database تجمیع کنیم). برای انجام چنین کاری باید چندین Data Source تعریف کنیم.
Data Source View : هر Data Source میتواند دارای چندین تقسیم بندی با مفاهیم Business ی باشد. برای هر کدام از این دسته بندیها میتوانیم یک یا چند Data Source View ایجاد کنیم . به عبارت دیگر ایجاد Data Source View ها سبب خلاصه شدن تعداد جداول Fact , Dimension براساس یک بیزینس خاص میباشد و در ادامه راحتتر میتوانیم Cube ها را تولید کنیم.
نکته: جداول Fact , Dimension در ساختار D ata Warehouse ساخته میشوند.
Cubes : محل تعریف Cube ها در این قسمت میباشد. در سری آموزش SSAS در خصوص نحوهی ساخت Cube ها شرح کاملی ارایه خواهم کرد.
Dimensions : با توجه به این که در روال ساخت Cube ما مشخص میکنیم چه Dimension هایی داریم، یک سری از Dimension ها به صورت پیش فرض در این قسمت قرار میگیرند و البته در صورت تغییر در Data Source View میتوانیم یک Dimension را به صورت دستی در این قسمت ایجاد نماییم و سپس آن را به Cube مورد نظر اضافه نماییم.
دقت داشته باشید که برای ساخت یک پروژه میبایست بعد از ساخت Data Warehouse در برنامهی BIMS اقدام به ساخت یک Data Source کنیم و سپس با توجه به Businessهای موجود در سیستمهای OLTP اقدام به ساخت Data Source Viewهای مناسب کرده و در نهایت اقدام به ساخت Cube کنیم. بعد از انجام تنظیمات مختلف در Cube مانند ساخت Hierarchy , KPI و ... نیاز میباشد که پروژه را Deploy کنیم تا پایگاه دادهی چند بعدی (MDB) ساخته شود.
در قسمت بعدی نحوهی ساخت یک پروژه در SSAS و چگونگی باز کردن یک پایگاه داده را بررسی خواهیم کرد.
Bad Request - Request Too Long
HTTP Error 400. The size of the request headers is too long.
• Which API are you using? – Google+ API • Where will you be calling the API from? – Web server (e.g. node.js, Tomcat) • What data will you be accessing? – User data
https://localhost:6001/signin-google
{ "Authentication": { "Google": { "ClientId": "xxxx", "ClientSecret": "xxxx" } } }
namespace DNT.IDP { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { // ... services.AddAuthentication() .AddGoogle(authenticationScheme: "Google", configureOptions: options => { options.SignInScheme = IdentityServerConstants.ExternalCookieAuthenticationScheme; options.ClientId = Configuration["Authentication:Google:ClientId"]; options.ClientSecret = Configuration["Authentication:Google:ClientSecret"]; }); }
public const string ExternalCookieAuthenticationScheme = "idsrv.external";
namespace DNT.IDP.Controllers.Account { [SecurityHeaders] [AllowAnonymous] public class ExternalController : Controller { public async Task<IActionResult> Callback() { var result = await HttpContext.AuthenticateAsync(IdentityServer4.IdentityServerConstants.ExternalCookieAuthenticationScheme); var returnUrl = result.Properties.Items["returnUrl"] ?? "~/"; var (user, provider, providerUserId, claims) = await FindUserFromExternalProvider(result); if (user == null) { // user = AutoProvisionUser(provider, providerUserId, claims); var returnUrlAfterRegistration = Url.Action("Callback", new { returnUrl = returnUrl }); var continueWithUrl = Url.Action("RegisterUser", "UserRegistration" , new { returnUrl = returnUrlAfterRegistration, provider = provider, providerUserId = providerUserId }); return Redirect(continueWithUrl); }
var (user, provider, providerUserId, claims) = await FindUserFromExternalProvider(result); foreach (var claim in claims) { _logger.LogInformation($"External provider[{provider}] info-> claim:{claim.Type}, value:{claim.Value}"); }
External provider[Google] info-> claim:http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/name, value:Vahid N. External provider[Google] info-> claim:http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/givenname, value:Vahid External provider[Google] info-> claim:http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/surname, value:N. External provider[Google] info-> claim:urn:google:profile, value:https://plus.google.com/105013528531611201860 External provider[Google] info-> claim:http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/emailaddress, value:my.name@gmail.com
[HttpGet] public async Task<IActionResult> Callback() { // ... var (user, provider, providerUserId, claims) = await FindUserFromExternalProvider(result); if (user == null) { // user wasn't found by provider, but maybe one exists with the same email address? if (provider == "Google") { // email claim from Google var email = claims.FirstOrDefault(c => c.Type == "http://schemas.xmlsoap.org/ws/2005/05/identity/claims/emailaddress"); if (email != null) { var userByEmail = await _usersService.GetUserByEmailAsync(email.Value); if (userByEmail != null) { // add Google as a provider for this user await _usersService.AddUserLoginAsync(userByEmail.SubjectId, provider, providerUserId); // redirect to ExternalLoginCallback var continueWithUrlAfterAddingUserLogin = Url.Action("Callback", new {returnUrl = returnUrl}); return Redirect(continueWithUrlAfterAddingUserLogin); } } } var returnUrlAfterRegistration = Url.Action("Callback", new {returnUrl = returnUrl}); var continueWithUrl = Url.Action("RegisterUser", "UserRegistration", new {returnUrl = returnUrlAfterRegistration, provider = provider, providerUserId = providerUserId}); return Redirect(continueWithUrl); }
System.Guid.NewGuid().ToString() = 81276701-9dd7-42e9-b128-81c762a172ff
System.Guid.NewGuid().ToString("N") = 489ecfc61ee7403988efe8546806c6a2
System.Guid.NewGuid().ToString("D") = 119201d9-84d9-4126-b93f-be6576eedbfd
System.Guid.NewGuid().ToString("B") = {fd508d4b-cbaf-4f1c-894c-810169b1d20c}
System.Guid.NewGuid().ToString("P") = (eee1fe00-7e63-4632-a290-516bfc457f42)
using System;
using System.Text.RegularExpressions;
namespace sample
{
/// <summary>
/// بررسی اعتبار یک گوئید
/// </summary>
public static class CValidGUID
{
/// <summary>
/// بررسی تعیین اعتبار ورودی
/// </summary>
/// <param name="guidString">ورودی</param>
/// <returns></returns>
public static bool IsGuid(this string guidString)
{
if (string.IsNullOrEmpty(guidString)) return false;
bool bResult;
try
{
Guid g = new Guid(guidString);
bResult = true;
}
catch
{
bResult = false;
}
return bResult;
}
/// <summary>
/// بررسی تعیین اعتبار ورودی
/// </summary>
/// <param name="input">ورودی</param>
/// <returns></returns>
public static bool IsValidGUID(this string input)
{
return !string.IsNullOrEmpty(input) &&
new Regex(@"^(\{{0,1}([0-9a-fA-F]){8}-([0-9a-fA-F]){4}-([0-9a-fA-F]){4}-([0-9a-fA-F]){4}-([0-9a-fA-F]){12}\}{0,1})$").IsMatch(input);
}
}
}
using NUnit.Framework;
using sample;
namespace TestLibrary
{
[TestFixture]
public class TestCValidGUID
{
/*******************************************************************************/
[Test]
public void TestIsGuid1()
{
Assert.IsTrue("81276701-9dd7-42e9-b128-81c762a172ff".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid2()
{
Assert.IsTrue("489ecfc61ee7403988efe8546806c6a2".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid3()
{
Assert.IsTrue("{fd508d4b-cbaf-4f1c-894c-810169b1d20c}".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid4()
{
Assert.IsTrue("(eee1fe00-7e63-4632-a290-516bfc457f42)".IsGuid());
}
[Test]
public void TestIsGuid5()
{
Assert.IsFalse("81276701;9dd7;42e9-b128-81c762a172ff".IsGuid());
}
/*******************************************************************************/
[Test]
public void TestIsValidGUID1()
{
Assert.IsTrue("81276701-9dd7-42e9-b128-81c762a172ff".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID2()
{
Assert.IsTrue("489ecfc61ee7403988efe8546806c6a2".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID3()
{
Assert.IsTrue("{fd508d4b-cbaf-4f1c-894c-810169b1d20c}".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID4()
{
Assert.IsTrue("(eee1fe00-7e63-4632-a290-516bfc457f42)".IsValidGUID());
}
[Test]
public void TestIsValidGUID5()
{
Assert.IsFalse("81276701;9dd7;42e9-b128-81c762a172ff".IsValidGUID());
}
}
}