سلام و تشکر ا مطلب مفیدتون
می‌خواستم بدونم چطوری میشه این پروژه رو با بانک اطلاعاتی MongoDB اجرا کنم؟ برای موقعی که دسترسی به SQL Server روی سرور ندارم و بانک اطلاعاتی پروژه ای که داشتم رو با مونگو کار کردم.

-چه زمانی به بانک اطلاعاتی رجوع میکند؟
-به ازای هر درخواست به بانک اطلاعاتی رجوع میکند؟
برای سناریو هایی که تعداد کاربران زیاد، به همراه تعداد درخواست‌های زیاد وسرعت بالا مورد نیاز است، این روش بهینه میباشد؟(البته قبول دارم که باید جهت این نیاز سرور‌های اختصاصی تهیه کرد)
-سرعت کاهش پیدا نمیکند؟
بهتر نیست از FileSystem بهره برد؟

بعد از انجام تغییرات در مدل‌ها و نگاشت‌های آن‌ها، نیاز است فایل _01-add_migrations.cmd را اجرا کنید تا نحوه‌ی اعمال این تغییرات به بانک اطلاعاتی تولید شود. سپس یا فایل _02-update_db.cmd را اجرا کنید تا این تغییرات به بانک اطلاعاتی اعمال شوند، یا قطعه کد Database.Migrate هم دقیقا کار همین اسکریپت دوم را انجام می‌دهد.

شما اگر در این بین نیاز به اطلاعات کاربر جاری داشتید، فقط باید از طریق usermanger و یافتن این کاربر به صورت مستقیم از بانک اطلاعاتی اقدام کنید. برای مثال بلافاصله پس از لاگین اطلاعات HttpContext.Current.User نال هست، چون هنوز درخواست بعدی نرسیده‌است تا این User از کوکی او خوانده شده و مقدار دهی شود. در اینجا فقط باید مستقیما از بانک اطلاعاتی کوئری بگیرید.

- در حافظه.
- ولی در کل روش محاسبه‌ی sum این نیست که رکوردها را به همراه تمام ستون‌های جدول از بانک اطلاعاتی واکشی کرد و بعد در برنامه چند ستون انتخابی آن‌ها را جمع زد؛ زمانیکه خود بانک اطلاعاتی این توانایی را به نحو بهینه‌تری دارد.

این محدودیت نیست. کار یک ORM نگاشت اطلاعات کلاس‌های شما به جداول بانک اطلاعاتی است. زمانیکه سمت بانک اطلاعاتی این فیلد باید null پذیر باشد چون ریشه یک درخت تشکیل شده والدی ندارد، سمت کدهای شما هم به همین ترتیب باید تعریف شود تا نگاشت به نحو صحیحی صورت گیرد.

فقط قسمت Database.SetInitializer را نال کنید تا برنامه مستقیما کار به روز رسانی ساختار بانک اطلاعاتی را انجام ندهد. بعد، از اسکریپت تولیدی مطابق روشی که در انتهای بحث توضیح دادم پس از بررسی‌های لازم استفاده کنید. بنابراین تنظیمی را لازم نیست حذف کنید. فقط باید با احتیاط جلو رفت و بررسی کامل اسکریپت تولیدی و سپس اجرای دستی آن روی بانک اطلاعاتی.

- یکی از اهدف ORMها این است که برنامه رو مستقل از بانک اطلاعاتی پیاده سازی کنند؛ تا بتوان در صورت نیاز راحت به یک بانک اطلاعاتی دیگر سوئیچ کرد. من اینجا وقت نگذاشتم در مورد «چرا باید از ORM استفاده کرد» توضیح بدم مانند (^) یا مانند (^) و ... باز هم جستجو کنید هست.
- بله. عدم استفاده از یک ORM‌ در پروژه این روزها اشتباه محض است.

- اگر به هر دلیلی مجبور هستید که از دات نت 2 استفاده کنید، NHibernate می‌تونه پیشنهاد خوبی باشه و نسخه مخصوص دات نت 2 هم دارد (به آرشیو قدیمی آن سایت مراجعه کنید). (پایه زبان فعلی جاوا از خیلی از جهات شبیه به دات نت 2 است)
- مایکروسافت کلا توسعه پروایدر ADO.NET مخصوص اوراکل را رسما متوقف کرده و خود اوراکل الان داره این کار رو ادامه می‌ده. خلاصه از پروایدر مایکروسافت برای کار با اوراکل استفاده نکنید.

ترکیب ()Cacheable().Future غیرضروری است. چون این کوئری‌های Cacheable برای بار دوم به بعد، از کش و از حافظه خوانده می‌شوند و کاری به اطلاعات Context ندارند. بار اول اتصال به دیتابیس آن هم فقط یکبار انجام می‌شود و سربار آنچنانی ندارد.