مطالب
نمایش خطاهای اعتبارسنجی سمت کاربر ASP.NET MVC به شکل Popover به کمک Twitter bootstrap
این مطلب در ادامه بحث «اعمال کلاس‌های ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرم‌های ASP.NET MVC» می‌باشد. بنابراین تعاریف مدل و کنترلر آن، به همراه توضیحات ذکر شده در آن، در ادامه مورد استفاده قرار خواهند گرفت.


اصول نمایش Popover در Twitter bootstrap

PopOverها نیز یکی دیگر از کامپوننت‌های جاوا اسکریپتی مجموعه بوت استرپ هستند. بسیار شبیه به Tooltip بوده، اما ماندگارتر هستند. PopOverها با کلیک بر روی یک عنصر باز شده و تنها با کلیک مجدد بر روی آن المان، بسته می‌شوند (البته این موارد نیز قابل تنظیم هستند).
<a rel="popover" 
               data-content="محتوایی برای نمایش" 
               data-original-title="عنوان" href="#">اطلاعات</a>

    <script type="text/javascript">
        $(document).ready(function () {
            $("[rel='popover']").popover({ placement: 'left' })
                            .click(function (e) { e.preventDefault(); });
        });
   </script>
نحوه استفاده از آن را در مثال فوق مشاهده می‌کنید. در اینجا یک لینک با rel=popover تعریف شده است. از این rel، در یافتن کلیه المان‌هایی اینگونه، توسط jQuery استفاده خواهیم کرد. سپس مقدار ویژگی data-content، محتوای اطلاعاتی را که باید نمایش داده شود، مشخص می‌کند. همچنین برای مشخص ساختن عنوان آن می‌توان از ویژگی data-original-title استفاده کرد. نهایتا نیاز است افزونه popover بر روی المان‌هایی با rel=popover فراخوانی گردد. در روال رخدادگردان click آن، با استفاده از e.preventDefault، سبب خواهیم شد تا با کلیک بر روی لینک تعریف شده، صفحه مجددا بازیابی نشده و مکان اسکرول عمودی صفحه، تغییر نکند.


تبدیل خطاهای اعتبارسنجی ASP.NET MVC به PopOver

هدف ما در اینجا نهایتا رسیدن به شکل زیر می‌باشد:

همانطور که ملاحظه می‌کنید، اینبار بجای نمایش خطاها در یک برچسب، مقابل کنترل متناظر، این خطا صرفا در حالت فوکوس کنترل، به شکل یک PopOver در کنار آن ظاهر شده است.


کدهای کامل View برنامه

@model Mvc4TwitterBootStrapTest.Models.User
@{
    ViewBag.Title = "Index";
}
@using (Html.BeginForm())
{
    @Html.ValidationSummary(true, null, new { @class = "alert alert-error alert-block" })

    <fieldset class="form-horizontal">
        <legend>تعریف کاربر جدید</legend>
        <div class="control-group">
            @Html.LabelFor(model => model.Name, new { @class = "control-label" })
            <div class="controls">
                @Html.EditorFor(model => model.Name)
                @*@Html.ValidationMessageFor(model => model.Name, null, new { @class = "help-inline" })*@
            </div>
        </div>
        <div class="control-group">
            @Html.LabelFor(model => model.LastName, new { @class = "control-label" })
            <div class="controls">
                @Html.EditorFor(model => model.LastName)
                @*@Html.ValidationMessageFor(model => model.LastName, null, new { @class = "help-inline" })*@
            </div>
        </div>
        <div class="form-actions">
            <button type="submit" class="btn btn-primary">
                ارسال</button>
        </div>
    </fieldset>
}
@section JavaScript
{
    <script type="text/javascript">
        $.validator.setDefaults({
            showErrors: function (errorMap, errorList) {
                this.defaultShowErrors();
                //اگر المانی معتبر است نیاز به نمایش پاپ اور ندارد
                $("." + this.settings.validClass).popover("destroy");
                //افزودن پاپ اورها
                for (var i = 0; i < errorList.length; i++) {
                    var error = errorList[i];
                    $(error.element).popover({ placement: 'left' })
                                    .attr("data-original-title", "خطای اعتبارسنجی")
                                    .attr("data-content", error.message);
                }
            },
            // همانند قبل برای رنگی کردن کل ردیف در صورت عدم اعتبار سنجی و برعکس
            highlight: function (element, errorClass, validClass) {
                if (element.type === 'radio') {
                    this.findByName(element.name).addClass(errorClass).removeClass(validClass);
                } else {
                    $(element).addClass(errorClass).removeClass(validClass);
                    $(element).closest('.control-group').removeClass('success').addClass('error');
                }
                $(element).trigger('highlited');
            },
            unhighlight: function (element, errorClass, validClass) {
                if (element.type === 'radio') {
                    this.findByName(element.name).removeClass(errorClass).addClass(validClass);
                } else {
                    $(element).removeClass(errorClass).addClass(validClass);
                    $(element).closest('.control-group').removeClass('error').addClass('success');
                }
                $(element).trigger('unhighlited');
            }
        });
        //برای حالت پست بک از سرور عمل می‌کند
        $(function () {
            $('form').each(function () {
                $(this).find('div.control-group').each(function () {
                    if ($(this).find('span.field-validation-error').length > 0) {
                        $(this).addClass('error');
                    }
                });
            });
        });
   </script>
}
کدهای مدل و کنترلر، همانند مطلب «اعمال کلاس‌های ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرم‌های ASP.NET MVC» می‌باشند و از تکرار مجدد آن‌ها در اینجا صرفنظر گردید.

توضیحات
- با توجه به اینکه دیگر نمی‌خواهیم خطاها به صورت برچسب در مقابل کنترل‌ها نمایش داده شوند، کلیه Html.ValidationMessageFor به صورت کامنت درآورده شده‌اند.
- تغییر دوم مطلب جاری، اضافه شدن متد showErrors به تنظیمات پیش فرض jQuery Validator است. در این متد، اگر المانی معتبر بود، Popover آن حذف می‌شود یا در سایر حالات، المان‌هایی که نیاز به اعتبارسنجی سمت کلاینت دارند، یافت شده و سپس ویژگی data-content با مقداری معادل خطای اعتبارسنجی متناظر، به این المان افزوده و سپس متد popover بوت استرپ بر روی آن فراخوانی می‌گردد.
به عبارتی زمانیکه یک input box در ASP.NET MVC به همراه مقادیر مرتبط با اعتبارسنجی آن رندر می‌شود، چنین شکلی را خواهد داشت:
<input class="text-box single-line" data-val="true" data-val-required="لطفا نام را تکمیل کنید"
 id="Name" name="Name" type="text" value="" />
اما در اینجا به صورت پویا، data-original-title و data-content نیز به آن افزوده می‌گردند:
<input class="text-box single-line input-validation-error" data-val="true" data-val-required="لطفا نام را تکمیل کنید"
 id="Name" name="Name" type="text" value="" 
data-original-title="خطای اعتبارسنجی" title="" data-content="لطفا نام را تکمیل کنید">
این مقادیر توسط افزونه popover بوت استرپ شناسایی شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد.
البته این موارد را در صورت نیاز به صورت دستی نیز می‌توان تعریف و اضافه کرد:
 @Html.TextBoxFor(x => x.Name, 
         new { data_content = "Name is required", 
               data_original_title = "Error", rel="popover" })
مطالب
نکاتی در باب T-SQL
در این مطلب قصد دارم به نکاتی ساده  در T-SQL بپردازم، امیدوارم مفید واقع شود.

1- تفاوت (*)Count و (Count(column
در (*)Count ، همه Row‌ها و مقادیرشان مورد جستجو قرار می‌گیرد، اما در  (Count(column فقط مقادیر غیر Null ستون مورد نظر،مورد جستجو قرار می‌گیرد.
مثال:
Create Table Test(ID int,Firstname varchar(20));

Insert Into Test (ID,Firstname) Values(1,'K');
Insert Into Test (ID,Firstname) Values(2,'B');
Insert Into Test (ID) Values(3);
با اجرای Query زیر خواهیم داشت:
Select COUNT(*) From Test
خروجی آن 3 می‌باشد.
اما با اجرای Query زیر خواهیم داشت:
Select COUNT(Firstname) From Test
خروجی آن 2 میباشد، چون با توجه به سه رکوردی که در جدول Test درج شده بود، رکورد سوم برای فیلد Firstname با مقدار Null پر شده است.
  • هرگاه در اجرای Count ،هدفتان بدست آوردن تعداد ستون خاصی است، از (Count(column استفاده نمایید.
2- بوسیله Script‌های زیر می‌توانیم عدد صفر تولید نماییم.
select count(cast(null as int))
select count(*) where 'a'='b'
select €
select ¥
select £
Select $ 
select count(*)-count(*)
select Ascii('A')-Ascii('A')
select LEN('')
3- با یک Select ساده می‌توان نام ستون و مقدار را کنار هم نوشت و مشاهده نمود.

در مثال بالا مقادیر ستونها، عددی در نظر گرفته شده است، چنانچه تمایل به نمایش حروف داشته باشید، کافیست کاراکترهای حرفی را بین سنگل کوتیشن قرار دهید، همانند شکل زیر:

4- دو روش پیشنهادی برای تشخیص عدد بزرگتر از بین دو عدد
  • روش اول 
      ابتدا به فرمول زیر توجه نمایید:
(a+b)+ABS(a-b)
      حاصل جواب فرمول،برابر است با دو برابر عدد بزرگتر،بنابراین اگر حاصل فوق را ضربدر عدد 0/5 نماییم،عدد بزرگتر بدست خواهد آمد. در نتیجه خواهیم داشت:
0.5(a+b)+ABS(a-b)
 با اجرای Script زیر خروجی عدد 90.34 می‌باشد:
DECLARE @Value1 DECIMAL(5,2) = 80.22
DECLARE @Value2 DECIMAL(5,2) =90.34
SELECT (0.5 * ((@Value1 + @Value2) + ABS(@Value1 - @Value2))) AS MaxColumn  
اشکال در این روش این است که، اگر مقدار یکی از اعداد Null باشد،ماکزیمم بین دو عدد Null نمایش داده خواهد شد.
  • روش دوم
DECLARE @Value1 DECIMAL(5,2) = 9.22
DECLARE @Value2 DECIMAL(5,2) = 8.34
SELECT CASE WHEN @Value1 > @Value2 THEN @Value1 ELSE @Value2 END AS MaxColumn

در این روش اگر مقدار یکی از اعداد Null باشد،ماکزیمم بین دو عدد، عدد غیر Null می‌باشد.

5- مشاهده مشخصات کلیه دیتابیس‌های موجود در SQL Server با استفاده از Sys.Databases .
Select * From sys.databases
خروجی بصورت زیر خواهد بود:



6- بوسیله دستور OUTPUT می‌توان خروجی Query‌های Delete،Update و Insert را مشاهده نمود:

مثال اول برای Query Delete :

در شکل، تک رکورد حذف شده را مشاهده می‌نمایید.

مثال دوم برای Query Update بصورت زیر میباشد:

در شکل، مقدار A، مقدار جدیدی است که بروز رسانی شده است و مقدار B مقداری است که مربوط به قبل از بروز رسانی می‌باشد.

مثال سوم برای Query Insert بصورت زیر میباشد:

موفق باشید.

نظرات مطالب
معماری لایه بندی نرم افزار #3
من منظور شما را خوب متوجه میشم ولی حرفام یه بحث انتزاعی نیست چون پروژه عملی زیر دستم دارم که توی اون هم با پر کردن View Model کار میکنم.

مشکل از اینجا شروع میشه که شما فکر میکنید همیشه مدل ای که در EF ساختید را باید بدون تغییر در ساختارش به پوسته برنامه برسونید و از پوسته هم دقیقا نمونه ای از همون را بگیرید و به لایه‌های پایین بفرستید ولی یکی از مهمترین کارهای View Model اینه که این قانون را از این سفتی و سختی  در بیاره چون خیلی مواقع هست که شما در پوسته برنامه به شکل دیگه ای از داده‌ها (متفاوت با اونچه در Model تعریف کردید و EF باهاش کار میکنه) نیاز دارید. مثلا فیلد تاریخ از نوع DateTime در Model و نوع String در پوسته و یا حتی اضافه و کم کردن فیلدهای یک Model و ایجاد ساختارهای متفاوتی از اون برای عملیات‌های Select, Update و ِDelete. لذا لایه سرویس قرار نیست فقط همون کار لایه مخزن را تکرار کنه (به قول شما GetAll). بلکه در زمان لزوم تغییرات لازم که نام بردم را هم رووش اعمال میکنه (که به نظر من آقای خوشبخت هم به خوبی از کلمه Convert در لایه سرویس استفاده کردند.)

اما بحث اینکه ما در لایه مخزن روی EF یک سطح کپسوله میسازیم جای گفتگو داره هرچند من در اون مورد هم با وجد لایه مخزن بیشتر موافقم تا گفتگوی مستقیم لایه سرویس با چیزی مثل EF

نتیجه: فرقی نمیکنه شما از Asp.Net استفاده میکنید یا هر ORM مورد نظرتون. کلاس‌های مدل باید در ارتباط با لایه بالاتر خودشون به ویــــو مدل تبدیل بشند و در این الگو این کار در لایه سرویس انجام میشه.
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
نمایش متن در زیر جدول مربوط به هر گروه
فقط مورد اول رو خودتون فعلا دستی باید محاسبه کنید. اگر شماره گروه صفر بود، اضافه نشود (این یک مورد باید در سورس کتابخانه اصلاح شود). این شماره گروه هم یک متغیر ساده باشد که با هربار فراخوانی GroupAdded یک شماره اضافه می‌شود.
به صورت خلاصه از اولین callback آن فعلا صرفنظر کنید. مابقی درست است.
اشتراک‌ها
برای ایرانسل هورا نکشیم

یادداشتی کوتاه در بررسی وضعیت واگذاری امتیاز نسل سوم تلفن همراه به ایرانسل

برای ایرانسل هورا نکشیم
مطالب
کارهایی جهت بالابردن کارآیی Entity Framework #2

در ادامه‌ی مطلب قبلی، نکاتی دیگر را جهت افزایش کارآیی سیستم‌های مبتنی بر EF اشاره خواهیم کرد:

عدم استفاده از کوئری‌های کلی

فرض کنید در یک فرم جستجو، 4 تکست باکس FirstName, LastName, City و PostalZipCode برای عملیات جستجو در نظر گرفته شده است و کاربر می‌تواند بر اساس آنها جستجو را انجام دهد.

var searchModel = new Pupil
{
    FirstName = "Ben",
    LastName = null,
    City = null,
    PostalZipCode = null
};

List<Pupil> pupils = db.Pupils.Where(p =>
        (searchModel.FirstName == null || p.FirstName == searchModel.FirstName)
        && (searchModel.LastName == null || p.LastName == searchModel.LastName)
        && (searchModel.City == null || p.LastName == searchModel.City)
        && (searchModel.PostalZipCode == null || p.PostalZipCode == searchModel.PostalZipCode))
    .Take(100)
    .ToList()
در کد بالا کاربر فقط فیلد نام را برای جستجو انتخاب کرده است و سایر فیلدها را خالی در نظر گرفته است و کوئری بالا صادر شده است و دستورات زیر به اس کیو ال ارسال شده‌اند:
 USE [EFSchoolSystem]
DECLARE @p__linq__0 NVarChar(4000) SET @p__linq__0 = 'Ben'
DECLARE @p__linq__1 NVarChar(4000) SET @p__linq__1 = 'Ben'
DECLARE @p__linq__2 NVarChar(4000) SET @p__linq__2 = ''
DECLARE @p__linq__3 NVarChar(4000) SET @p__linq__3 = ''
DECLARE @p__linq__4 NVarChar(4000) SET @p__linq__4 = ''
DECLARE @p__linq__5 NVarChar(4000) SET @p__linq__5 = ''
DECLARE @p__linq__6 NVarChar(4000) SET @p__linq__6 = ''
DECLARE @p__linq__7 NVarChar(4000) SET @p__linq__7 = ''

-- Executed query
SELECT TOP (100)
        [Extent1].[PupilId] AS [PupilId] ,
        [Extent1].[FirstName] AS [FirstName] ,
        [Extent1].[LastName] AS [LastName] ,
        [Extent1].[Address1] AS [Address1] ,
        [Extent1].[Adderss2] AS [Adderss2] ,
        [Extent1].[PostalZipCode] AS [PostalZipCode] ,
        [Extent1].[City] AS [City] ,
        [Extent1].[PhoneNumber] AS [PhoneNumber] ,
        [Extent1].[SchoolId] AS [SchoolId] ,
        [Extent1].[Picture] AS [Picture]
FROM    [dbo].[Pupils] AS [Extent1]
WHERE   (@p__linq__0 IS NULL OR [Extent1].[FirstName] = @p__linq__1)
        AND (@p__linq__2 IS NULL OR [Extent1].[LastName] = @p__linq__3)
        AND (@p__linq__4 IS NULL OR [Extent1].[LastName] = @p__linq__5)
        AND (@p__linq__6 IS NULL OR [Extent1].[PostalZipCode] = @p__linq__7)
هنگامیکه کوئری، سمت اس کیو ال سرور اجرا می‌شود، در صورتیکه پلن مربوط به آن وجود نداشته باشد، اس کیو ال سرور اقدام به ایجاد پلن، براساس پارامترهای ورودی می‌کند و از این به بعد، کوئری‌هایی یکسان، با پارامترهای متفاوت، از پلن کش شده استفاده خواهند کرد و از ایجاد پلن دیگری بدلیل هزینه بر بودن آن جلوگیری می‌شود.
مشکلی که در این دسته از کوئری‌های عمومی ایجاد می‌گردد آن است که ممکن است پلنی که برای یک گروه از پارامترهای ورودی مناسب باشد (جستجو بر اساس نام) برای سایر پارامترهای ورودی نامناسب باشد. تصور کنید تمام دانش آموزان، در شهر نیویورک یا بوستون زندگی می‌کنند. بنابراین این ستون از تنوع انتخاب کمتری برخوردار است در مقایسه با ستون نام خانوادگی و فرض کنید پلن، براساس پارامتر شهر ایجاد شده است. بنابراین ایجاد این پلن برای سایر پارامترها از کارآیی کافی برخوردار نیست. این مشکل با نام Bad Parameter Sniffing شناخته می‌شود و درباره‌ی Parameter Sniffing در اینجا به تفصیل اشاره شده است.
این مشکل زمانی بیشتر مشکل ساز خواهد شد که 99 درصد دانش آموزان در شهر نیویورک و فقط 1 درصد آن‌ها در شهر بوستون زندگی می‌کنند و پلن ایجاد شده بر اساس پارامتر شهر بوستون باشد.

راه حل اول:
برای حل این مشکل تنها یک راه حل خاص وجود ندارد و باید براساس شرایط برنامه، کوئری از حالت عمومی خارج گردد؛ مانند زیر:
 if (searchModel.City == null)
{
    pupils = db.Pupils.Where(p =>
        (searchModel.FirstName == null || p.FirstName == searchModel.FirstName)
        && (searchModel.LastName == null || p.LastName == searchModel.LastName)
        && (searchModel.PostalZipCode == null || p.PostalZipCode == searchModel.PostalZipCode))
        .Take(100)
        .ToList();
}
else
{
    pupils = db.Pupils.Where(p =>
        (searchModel.FirstName == null || p.FirstName == searchModel.FirstName)
        && (searchModel.LastName == null || p.LastName == searchModel.LastName)
        && (searchModel.City == null || p.LastName == searchModel.City)
        && (searchModel.PostalZipCode == null || p.PostalZipCode == searchModel.PostalZipCode))
        .Take(100)
        .ToList();
}

راه حل دوم:

کامپایل مجدد پلن در اجرای هر کوئری، اما این راه حل سرباری را تحمیل می‌کند. بدین منظور مترجم زیر را ایجاد کنید:
public class RecompileDbCommandInterceptor : IDbCommandInterceptor
{
    public void ReaderExecuting(DbCommand command, DbCommandInterceptionContext<DbDataReader> interceptionContext)
    {
        if(!command.CommandText.EndsWith(" option(recompile)"))
        {
            command.CommandText += " option(recompile)";
        }
    }
    //and implement other interface members
}
و مانند زیر استفاده کنید:
 var interceptor = new RecompileDbCommandInterceptor();
DbInterception.Add(interceptor);
var pupils = db.Pupils.Where(p => p.City = city).ToList();
DbInterception.Remove(interceptor);

راه حل سوم:

استفاده از اجرای به تعویق افتاده به شکل زیر است:

var result = db.Pupils.AsQueryable();

if(searchModel.FirstName != null )
     result = result.Where(p => p.FirstName == searchModel.FirstName);

if(searchModel.LastName != null )
     result = result.Where(p => p.LastName == searchModel.LastName);

if(searchModel.PostalZipCode != null )
     result = result.Where(p => p.PostalZipCode == searchModel.PostalZipCode);

if(searchModel.City != null )
     result = result.Where(p => p.City == searchModel.City);

افزونگی کشِ پلن

استفاده‌ی مجدد از پلن بدلیل عدم ایجاد مجدد آن در زمان اجرای هر کوئری، بسیار خوب است. برای استفاده‌ی مجدد از پلن، باید دستورات ارسالی یکسان باشند؛ مانند کوئری‌های پارامتریک. در EF هنگامیکه از متغیرها استفاده کنید، کوئری‌ها پارامتریک تولید می‌کند؛ اما یک استثناء وجود دارد: ()Skip و ()Take

2 متد فوق بیشتر جهت صفحه بندی استفاده می‌شوند:

var schools = db.Schools
    .OrderBy(s => s.PostalZipCode)
    .Skip(model.Page * model.ResultsPerPage)
    .Take(model.ResultsPerPage)
    .ToList();
فرض کنید مقدار ResultsPerPage برابر 100 باشد و مقدار Page برابر 417. کوئری ارسالی به شکل زیر خواهد بود:

حال اگر قصد دریافت اطلاعات صفحه‌ی 500 را داشته باشید، مقادیر کوئری بعدی بترتیب 100 و 50000 خواهد بود و بجای مقادیر تصویر بالا 100 و 50000 قرار داده می‌شوند و کوئری متفاوتی با پلن متفاوتی ایجاد خواهد شد و اس کیو ال پلن کوئری قبلی را مورد استفاده قرار نخواهد داد و با اجرای کوئری دوم، پلن متفاوتی ایجاد خواهد کرد که این باعث ایجاد افزونگی پلن‌ها خواهد شد و همانگونه که قبلا اشاره شد ایجاد پلن جدید هزینه بر است.

نکته: جهت مشاهده پلن‌های کش شده در اس کیو ال، دستور زیر اجرا کنید:
SELECT  text, query_plan
FROM    sys.dm_exec_cached_plans
        CROSS APPLY sys.dm_exec_query_plan(plan_handle)
        CROSS APPLY sys.dm_exec_sql_text(plan_handle)
درصورتیکه کوئری دوم را برای صفحه 500 اجرا کنید، مشاهده خواهید کرد پلن کش شده‌ی دیگری ایجاد شده است. این افزونگی، نامناسب است به دو دلیل:
  1. صدمه به کارآیی؛ هربار EF یک کوئری و اس کیو ال یک پلن جدید را ایجاد می‌کنند.
  2. افزایش اشغال حافظه؛ کش شدن کوئری‌ها توسط EF سمت کلاینت و کش شدن پلن‌ها در اس کیو ال سرور (کش بی رویه‌ی پلن‌ها باعث حذف سایر پلن‌های مورد استفاده بدلیل محدودیت حافظه می‌شود که امکان بروز اختلال در کارآیی را به‌همراه خواهد داشت.)


علت بروز مشکل:

هنگامیکه یک مقدار int، به متدهای ()Skip و ()Take ارسال می‌شود، EF نمی‌تواند تشخیص دهد این مقدار ارسالی ثابت (absolute) مانند (100)Take است یا توسط یک متغیر مانند (متغیر)Take تولید شده است. به همین خاطر EF مقدار ارسال شده را پارامتریک در نظر نمی‌گیرد.


راه حل:

در EF6 پیاده سازی دیگری برای متدهای ()Skip و ()Take ارائه شده است که برای حل مشکل فوق می‌توان به کار گرفت، این پیاده سازی امکان دریافت lambada بجای int را دارد که باعث ایجاد کوئری‌های پارامتریک خواهد شد.

int resultsToSkip = model.Page * model.ResultsPerPage;
var schools = db.Schools
    .OrderBy(s => s.PostalZipCode)
    .Skip(() => resultsToSkip) //must pre-calculate this value
    .Take(() => model.ResultsPerPage)
    .ToList();
اکنون کوئری ارسال شده به اس کیو ال به صورت زیر خواهد بود:

همانطور که مشاهده می‌کنید این بار  EF کوئری پارامتریک ایجاد و ارسال کرده است.
نظرات مطالب
EF Code First #9
خیلی ممنون؛ من الان یه کلاس انتزاعی تعریف کردم که دو کلاس به نام‌های pageو  Article ازش ارث بری می‌کنن. حالا توی کلاس انتزاعی من یه خاصیت دارم که لیستی از کلاس tag هست و میخوام که تگ‌های اضافه شده برای هر رکورد در یک جدول بشینه. حالا مشکلی که پیش میاد طبیعتا EF فقط یک جدول تگ میسازه که اون رو هم نمی‌دونم بر چه اساسی برای article کاربرد داره. آیا باید خاصیت تگ روی برای کلاس‌های فرزند جداگانه تعریف کنم یا راهکاری هم براش هست؟ 
حواسم به یک چیزی نبود که فقط تگ‌ها رو برای article ثبت می‌کرد. الان مشکلی که هست یک جدول تگ برای هر دو در نظر گرفته که اینطوری هم متوجه نمیشیم که کلید مربوطه مال جدول page میشه یا article؟ در این حالت من باید کلاس تگ رو برای هر کدوم جداگانه بنویسم که دو جدول بسازه؟ 
مطالب
نمایش خطاهای اعتبارسنجی سمت کاربر ASP.NET MVC به شکل Tooltip به کمک Twitter bootstrap
این مطلب در ادامه بحث «اعمال کلاس‌های ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرم‌های ASP.NET MVC» می‌باشد. بنابراین تعاریف مدل و کنترلر آن به همراه توضیحات ذکر شده در آن، در ادامه مورد استفاده قرار خواهند گرفت.


اصول نمایش Tooltip در Bootstrap

Tooltip یکی دیگر از کامپوننت‌های جاوا اسکریپتی Bootstrap است.
<a rel="tooltip" title="یک سری توضیحات در اینجا" href="#">اطلاعات</a>

<script type="text/javascript">  
   $(document).ready(function () {  
     $("[rel='tooltip']").tooltip({placement:'top', trigger : 'hover'});  
   });  
</script>
نحوه استفاده از آن را در مثال فوق مشاهده می‌کنید.
برای المان مورد نظر، یک title تعریف کرده‌ایم. برای اینکه tooltip پیش فرض مرورگر در این حالت ظاهر نشود، یک rel=tooltip را در اینجا به المان اضافه کرده و سپس افزونه tooltip بوت استرپ، بر روی کلیه المان‌هایی با rel=tooltip فراخوانی شده است.
placement، محل قرارگیری tooltip را مشخص می‌کند؛ مانند بالا، پایین، چپ و راست. trigger مشخص می‌کند که این tooltip در چه زمانی ظاهر شود. برای مثال در حالت hover یا در حالت focus یک المان.
در اینجا بجای title، از ویژگی data-original-title نیز می‌توان استفاده کرد.



تبدیل خطاهای اعتبارسنجی ASP.NET MVC به Tooltip

هدف ما در اینجا، نهایتا رسیدن به شکل زیر می‌باشد:


همانطور که ملاحظه می‌کنید، اینبار بجای نمایش خطاها در یک برچسب مقابل کنترل متناظر، این خطا صرفا در حالت فوکوس کنترل، به شکل یک Tooltip در بالای آن ظاهر شده است.


کدهای کامل View برنامه

@model Mvc4TwitterBootStrapTest.Models.User
@{
    ViewBag.Title = "تعریف کاربر جدید";
}
@using (Html.BeginForm())
{
    @Html.ValidationSummary(true, null, new { @class = "alert alert-error alert-block" })

    <fieldset class="form-horizontal">
        <legend>تعریف کاربر جدید</legend>
        <div class="control-group">
            @Html.LabelFor(model => model.Name, new { @class = "control-label" })
            <div class="controls">
                @Html.EditorFor(model => model.Name)
                @*@Html.ValidationMessageFor(model => model.Name, null, new { @class = "help-inline" })*@
            </div>
        </div>
        <div class="control-group">
            @Html.LabelFor(model => model.LastName, new { @class = "control-label" })
            <div class="controls">
                @Html.EditorFor(model => model.LastName)
                @*@Html.ValidationMessageFor(model => model.LastName, null, new { @class = "help-inline" })*@
            </div>
        </div>
        <div class="form-actions">
            <button type="submit" class="btn btn-primary">
                ارسال</button>
        </div>
    </fieldset>
}
@section JavaScript
{
    <script type="text/javascript">
        $.validator.setDefaults({            
            showErrors: function (errorMap, errorList) {
                this.defaultShowErrors();
                //اگر المانی معتبر است نیاز به نمایش تول‌تیپ ندارد
                $("." + this.settings.validClass).tooltip("destroy");
                //افزودن تول‌تیپ‌ها
                for (var i = 0; i < errorList.length; i++) {
                    var error = errorList[i];
                    $(error.element).tooltip({ trigger: "focus" }) // فقط در حالت فوکوس نمایش داده شود
                                    .attr("data-original-title", error.message);
                }
            },
            // همانند قبل برای رنگی کردن کل ردیف در صورت عدم اعتبار سنجی و برعکس
            highlight: function (element, errorClass, validClass) {
                if (element.type === 'radio') {
                    this.findByName(element.name).addClass(errorClass).removeClass(validClass);
                } else {
                    $(element).addClass(errorClass).removeClass(validClass);
                    $(element).closest('.control-group').removeClass('success').addClass('error');
                }
                $(element).trigger('highlited');
            },
            unhighlight: function (element, errorClass, validClass) {
                if (element.type === 'radio') {
                    this.findByName(element.name).removeClass(errorClass).addClass(validClass);
                } else {
                    $(element).removeClass(errorClass).addClass(validClass);
                    $(element).closest('.control-group').removeClass('error').addClass('success');
                }
                $(element).trigger('unhighlited');
            }
        });
        //برای حالت پست بک از سرور عمل می‌کند
        $(function () {
            $('form').each(function () {
                $(this).find('div.control-group').each(function () {
                    if ($(this).find('span.field-validation-error').length > 0) {
                        $(this).addClass('error');
                    }
                });
            });
        });
    </script>
}
کدهای مدل و کنترلر همانند مطلب «اعمال کلاس‌های ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرم‌های ASP.NET MVC» می‌باشند و از تکرار مجدد آن‌ها در اینجا صرفنظر گردید.

توضیحات
- با توجه به اینکه دیگر نمی‌خواهیم خطاها به صورت برچسب در مقابل کنترل‌ها نمایش داده شوند، کلیه Html.ValidationMessageFor به صورت کامنت درآورده شده‌اند.
- تغییر دوم مطلب جاری، اضافه شدن متد showErrors به تنظیمات پیش فرض jQuery Validator است. در این متد، اگر المانی معتبر بود، Tooltip آن حذف می‌شود؛ یا در سایر حالات، المان‌هایی که نیاز به اعتبارسنجی سمت کلاینت دارند، یافت شده و سپس ویژگی data-original-title با مقداری معادل خطای اعتبارسنجی متناظر، به این المان افزوده شده و سپس متد tooltip بوت استرپ بر روی آن فراخوانی می‌گردد.
به عبارتی زمانیکه یک input box در ASP.NET MVC به همراه مقادیر مرتبط با اعتبارسنجی آن رندر می‌شود، چنین شکلی را خواهد داشت:
<input class="text-box single-line" data-val="true" data-val-required="لطفا نام را تکمیل کنید"
 id="Name" name="Name" type="text" value="" />
اما در اینجا به صورت پویا data-original-title نیز به آن افزوده می‌گردد:
<input class="text-box single-line input-validation-error" data-val="true" 
data-val-required="لطفا نام را تکمیل کنید" id="Name" name="Name" type="text" value="" 
data-original-title="لطفا نام را تکمیل کنید" title="">
این مقدار توسط افزونه tooltip بوت استرپ شناسایی شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نظرات مطالب
مبانی TypeScript؛ تهیه فایل‌های تعاریف نوع‌ها
امکان حذف تعاریف reference path‌ها با تعریف typesRoot
بر همین اساس، فایل tsconfig.json هم می‌تواند شکل زیر را پیدا کند تا typings به صورت خودکار یافت شده و استفاده شوند:
{
    "compileOnSave": true,
    "compilerOptions": {
        //...
        "typeRoots": [
            "./node_modules/@types/"
        ]
    },
    "exclude": [
        //...
    ]
}