در نگارش‌های اول MVC، موتور View پردازش کننده‌ی صفحات aspx هم ارائه شده بود. این حذف در مطلب جاری، به همین مورد بر می‌گردد و تنها باقی نگه داشتن موتور razor ( برای مثال در تصویر سوم، به دنبال فایل‌های aspx هم می‌گردد که اضافی است). در ASP.NET Core اساسا موتور رسمی برای پردازش صفحات aspx ارائه نشده. بنابراین نیازی به مطلب فوق نیست.
نگارش RC5 منتشر شد.
- جزئیات بیشتر
- تغییرات لازم جهت ارتقاء به RC5
+ راهنمای رسمی ارتقاء از RC4 به RC5
Angular 2 RC5 - NgModules, Lazy Loading and AoT compilation
RC5 represents our expected public API for our 2.0.0 release
- جزئیات بیشتر
- تغییرات لازم جهت ارتقاء به RC5
+ راهنمای رسمی ارتقاء از RC4 به RC5
Angular 2 RC5 - NgModules, Lazy Loading and AoT compilation
RC5 represents our expected public API for our 2.0.0 release
مطلب «اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity» را مطالعه کنید. نیازی نیست چندین Context ایجاد کنید. اینبار Context اصلی برنامه همان ApplicationDbContext خواهد بود. یعنی در مثال جاری، کلاس MvcPluginMasterAppContext با ApplicationDbContext جایگزین می‌شود؛ به همراه افزودن کدهای سفارشی کلاس MvcPluginMasterAppContext به ApplicationDbContext.
چند مثال در این زمینه:
Functionality -> Add tree node (مثال رسمی)
Insert a row (روی صفحه کلیک راست کرده و سورس آنرا مطالعه کنید)
Add new rows to jqGrid Treegrid model (در استک اورفلو جستجو کنید، مطالب خوبی در مورد jqGrid دارد. تا امروز 8000 سؤال مرتبط دارد. امکان ندارد در زمینه‌ی jqGrid مشکلی داشته باشید و در آنجا مطرح نشده باشد)
Functionality -> Add tree node (مثال رسمی)
Insert a row (روی صفحه کلیک راست کرده و سورس آنرا مطالعه کنید)
Add new rows to jqGrid Treegrid model (در استک اورفلو جستجو کنید، مطالب خوبی در مورد jqGrid دارد. تا امروز 8000 سؤال مرتبط دارد. امکان ندارد در زمینه‌ی jqGrid مشکلی داشته باشید و در آنجا مطرح نشده باشد)
نیوگت خیلی بهینه عمل می‌کند. بار اول که درخواست نصب بسته‌ای را می‌دهید، ابتدا یک کوئری ساده برای دریافت شماره آخرین نگارش موجود در مخزن سایت رسمی آن ارسال می‌کند. بعد این شماره نگارش را با کش محلی سیستم (فایل‌های قبلی دریافت شده آن) مقایسه می‌کند. اگر یکی بود، از کش محلی استفاده می‌شود (چیزی مجددا دریافت نخواهد شد)؛ در غیراینصورت بسته‌ی جدید را دریافت خواهد کرد.
Features not supported in SQL Server Compact 4.0
علتش این است که مثلا LINQ to SQL دیگر با SQL CE 4 پشتیبانی نمی‌شود چون خود LINQ to SQL دیگر توسط MS توسعه جدی پیدا نمی‌کند و به EF سوئیچ شده و EF هم پروایدر رسمی برای SQL CE 4 داره.
البته من با VB.NET کار نمی‌کنم ولی بیشتر سلیقه‌ای است. معمار ارشد CLR آقای Anders Hejlsberg (ایشون فقط خالق سی شارپ یا پیشتر دلفی نیست؛ یکی از معماران ارشد CLR هم هست)، یکی از تلاش‌هاش هماهنگ کردن تمام زبان‌های رسمی دات نتی و یکپارچگی و سازگاری بین آن‌ها است. خلاصه هرکاری با یکی بتونی انجام بدی با بقیه هم می‌شود.
به علاوه در دلفی دات نت، syntax تعریف lambda expressions خیلی شبیه به VB.NET است.
به علاوه در دلفی دات نت، syntax تعریف lambda expressions خیلی شبیه به VB.NET است.
- در مورد مزایای فایل‌های PDF و خصوصا بحث پرینت مطلوب توسط کاربر لطفا مراجعه کنید به مطلب معرفی PdfReport . این مزایا رو XAML به شما نمی‌ده. اگر گزارش رسمی قابل چاپ نیاز دارید، بهترین فرمت PDF است. می‌تونید گرید‌های XAML رو صرفا برای نمایش هم استفاده کنید، اما کیفیت چاپی PDF رو نداره.
- یک مثال در مورد نحوه استفاده از PdfReport در سیلورلایت به همراه سورس‌های برنامه موجود است. لطفا مراجعه کنید به پوشه Samples\SlPdf. برای استفاده، از WCF Service استفاده کرده.
- یک مثال در مورد نحوه استفاده از PdfReport در سیلورلایت به همراه سورس‌های برنامه موجود است. لطفا مراجعه کنید به پوشه Samples\SlPdf. برای استفاده، از WCF Service استفاده کرده.
کلاس PersianDateTime جایگزینی است برای System.DateTime برای استفاده در پروژه‌هایی که احتیاج به تاریخ شمسی و ساعت رسمی ایران یا سایر کشورهای فارسی‌زبان، مستقل از Time Zone سیستم و در نظر گرفتن Daylight Saving Time، دارند. این کلاس شامل اکثر متدها، پراپرتی‌ها و عملگرهای متداول System.DateTime است.
برای استفاده از PersianDateTime می‌توانید آنرا از NuGet دریافت کنید :
برای استفاده از PersianDateTime می‌توانید آنرا از NuGet دریافت کنید :
PM> Install-Package PersianDateTime
امکان استفاده از قابلیت‌های غیرهمزمان دات نت 4.5 در برنامه‌های WPF نیز به روش‌های مختلفی میسر است که در ادامه دو روش مرسوم آنرا بررسی خواهیم کرد.
تهیه مقدمات بحث
ابتدا یک برنامه‌ی WPF جدید را آغاز کنید. سپس کدهای MainWindow.xaml آنرا به نحو ذیل تغییر دهید.
قصد داریم اطلاعاتی را از وب دریافت و سپس در TextBox قرار گرفته در صفحه نمایش دهیم.
در این مثال از کلاس جدید HttpClient نیز استفاده خواهیم کرد. برای استفاده از آن نیاز است ارجاعی را به اسمبلی استاندارد System.Net.Http.dll نیز به پروژه اضافه کنید.
روش اول
در ادامه کدهای فایل MainWindow.xaml.cs را به نحو ذیل تغییر داده و سپس برنامه را اجرا کنید.
روال رخدادگردان BtnGo_OnClick به نحو مرسوم آن نوشته شده است. بنابراین جهت دریافت نتیجه‌ی متد GetStringAsync می‌توان از متد ContinueWith بر روی task دریافت اطلاعات از وب، استفاده کرد. همچنین در اینجا مستقیما اطلاعات و نتیجه‌ی دریافتی را به عناصر UI انتساب داده‌ایم.
اگر پروژه را اجرا کنید، برنامه با استثنای زیر متوقف می‌شود:
چون task آغاز شده در ترد دیگری نسبت به ترد UI اجرا می‌شود، مجوز تغییری را در کدهای UI ندارد. برای حل این مشکل می‌توان از دو روش ذیل استفاده کرد:
الف) با استفاده از SynchronizationContext.Current و متد Post آن
با این روش در قسمت اول آشنا شدید. SynchronizationContext.Current در اینجا چون در ابتدای متد و خارج از ContinueWith دریافت اطلاعات، اجرا می‌شود، به ترد UI یا ترد اصلی برنامه اشاره می‌کند. سپس همانطور که ملاحظه می‌کنید، توسط متد Post آن می‌توان اطلاعات را در زمینه‌ی تردی که SynchronizationContext به آن اشاره می‌کند اجرا کرد.
ب) با استفاده از امکانات TaskScheduler
وقتی یک task اجرا می‌شود، TPL یا task parallel library نیاز دارد بداند، این task بر روی چه تردی و چه زمانی قرار است اجرا شود. به صورت پیش فرض از thread pool استفاده می‌کند، اما الزامی به آن نیست. با استفاده از TaskScheduler می‌توان بر روی نحوه‌ی رفتار تردهای TPL تاثیر گذاشت و یا حتی آن‌ها را سفارشی سازی کرد. متد FromCurrentSynchronizationContext، یک TaskScheduler جدید را در اختیار ما قرار می‌دهد که کدهای آن بر اساس SynchronizationContext.Current کار می‌کند؛ در اینجا Context به UI اشاره می‌کند و در یک برنامه‌ی وب، به یک درخواست رسیده.
برای مثال اگر در برنامه‌های وب یک Task جدید را اجرا کنید شاید اینطور به نظر برسد که به HttpContext دسترسی ندارید. این نقیصه را می‌توان توسط کار با SynchronizationContext جاری برطرف کرد.
در مثال فوق، چون taskScheduler پیش از فراخوانی متد ContinueWith ایجاد شده‌است، به ترد UI اشاره می‌کند. در این حالت برای نمایش اطلاعات در همان ترد اصلی برنامه کافی است این taskScheduler را به عنوان پارامتر متد ContinueWith معرفی کنیم.
روش دوم
در دات نت 4.5 می‌توان روال رخدادگردان تعریف شده را به صورت async نیز معرفی کرد (یعنی مجاز هستیم امضای متد پیش فرض تولید شده را تغییر دهیم):
سپس استفاده از await در کدهای برنامه میسر خواهد شد:
در این حالت دیگر نیازی به استفاده از ContinueWith و مباحث SynchronizationContext نیست. زیرا تمام آن‌ها به صورت توکار اعمال می‌شوند. به علاوه کدنهایی نیز بسیار خواناتر شده‌است.
تهیه مقدمات بحث
ابتدا یک برنامه‌ی WPF جدید را آغاز کنید. سپس کدهای MainWindow.xaml آنرا به نحو ذیل تغییر دهید.
<Window x:Class="Async10.MainWindow"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
<DockPanel>
<DockPanel Dock="Top">
<Button Name="BtnGo" Content="Go" Click="BtnGo_OnClick" />
<ProgressBar Name="ProgressBar" IsIndeterminate="True" Visibility="Collapsed"/>
</DockPanel>
<TextBox Name="Results"/>
</DockPanel>
</Window> در این مثال از کلاس جدید HttpClient نیز استفاده خواهیم کرد. برای استفاده از آن نیاز است ارجاعی را به اسمبلی استاندارد System.Net.Http.dll نیز به پروژه اضافه کنید.
روش اول
در ادامه کدهای فایل MainWindow.xaml.cs را به نحو ذیل تغییر داده و سپس برنامه را اجرا کنید.
using System.Net.Http;
using System.Windows;
namespace Async10
{
public partial class MainWindow
{
public MainWindow()
{
InitializeComponent();
}
private void BtnGo_OnClick(object sender, RoutedEventArgs e)
{
BtnGo.IsEnabled = false;
ProgressBar.Visibility = Visibility.Visible;
var url = "https://www.dntips.ir";
var client = new HttpClient(); // make sure you have an assembly reference to System.Net.Http.dll
client.DefaultRequestHeaders.UserAgent.ParseAdd("Test Async");
var task = client.GetStringAsync(url);
task.ContinueWith(t =>
{
Results.Text = t.Result;
BtnGo.IsEnabled = true;
ProgressBar.Visibility = Visibility.Collapsed;
});
}
}
} اگر پروژه را اجرا کنید، برنامه با استثنای زیر متوقف می‌شود:
The calling thread cannot access this object because a different thread owns it.
الف) با استفاده از SynchronizationContext.Current و متد Post آن
var context = SynchronizationContext.Current;
task.ContinueWith(t => context.Post(state =>
{
Results.Text = t.Result;
BtnGo.IsEnabled = true;
ProgressBar.Visibility = Visibility.Collapsed;
}, null)); ب) با استفاده از امکانات TaskScheduler
var taskScheduler = TaskScheduler.FromCurrentSynchronizationContext();
task.ContinueWith(t =>
{
Results.Text = t.Result;
BtnGo.IsEnabled = true;
ProgressBar.Visibility = Visibility.Collapsed;
}, taskScheduler); برای مثال اگر در برنامه‌های وب یک Task جدید را اجرا کنید شاید اینطور به نظر برسد که به HttpContext دسترسی ندارید. این نقیصه را می‌توان توسط کار با SynchronizationContext جاری برطرف کرد.
در مثال فوق، چون taskScheduler پیش از فراخوانی متد ContinueWith ایجاد شده‌است، به ترد UI اشاره می‌کند. در این حالت برای نمایش اطلاعات در همان ترد اصلی برنامه کافی است این taskScheduler را به عنوان پارامتر متد ContinueWith معرفی کنیم.
روش دوم
در دات نت 4.5 می‌توان روال رخدادگردان تعریف شده را به صورت async نیز معرفی کرد (یعنی مجاز هستیم امضای متد پیش فرض تولید شده را تغییر دهیم):
private async void BtnGo_OnClick(object sender, RoutedEventArgs e)
private async void BtnGo_OnClick(object sender, RoutedEventArgs e)
{
BtnGo.IsEnabled = false;
ProgressBar.Visibility = Visibility.Visible;
var url = "https://www.dntips.ir";
var client = new HttpClient(); // make sure you have an assembly reference to System.Net.Http.dll
client.DefaultRequestHeaders.UserAgent.ParseAdd("Test Async");
Results.Text = await client.GetStringAsync(url);
BtnGo.IsEnabled = true;
ProgressBar.Visibility = Visibility.Collapsed;
}