وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
Implementing second level caching in EF code first
- همین پیاده سازی فوق رو با یک برنامه کنسول ویندوزی هم تست کردم، کار می‌کنه. می‌خواهید یک امتحانی بکنید. به نظر در پشت صحنه به صورت خودکار به memory cache سوئیچ میشه. فقط باید ارجاعی را به اسمبلی System.Web اضافه کنید.
- ضمن اینکه در برنامه‌های دسکتاپ این مساله اهمیت آنچنانی نداره؛ چون سطح دوم کش بیشتر جهت ارائه محتوایی یکسان و با دسترسی عمومی، به کاربران همزمان سایت کاربرد داره. عمده اطلاعات برنامه‌های دسکتاپ با سطح دسترسی خصوصی و مخصوص به یک کاربر است؛ در یک چنین مواردی نباید از سطح دوم کش استفاده کرد وگرنه به مشکلات امنیتی و فاش سازی اطلاعاتی که نباید عمومی شوند، منتهی خواهد شد (البته اگر مثلا از یک وب سرویس استفاده شده باشه؛ اگر همه چیز لوکال است، این مساله صادق نخواهد بود؛ اما باز هم نیازی به سطح دوم کش نیست. چون مهم‌ترین هدف آن کاهش بار بانک اطلاعاتی، در مراجعات مکرر کاربران است؛ که در حالت لوکال آنچنان معنی ندارد).
‫۱۲ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۲۷
یوسف نژاد یوسف نژاد
نظرات مطالب
مقایسه بین حلقه های تکرار (Lambda ForEach و for و foreach)
"این آزمایشات رو اگر در هر سیستم دیگر با هر Config اجرا کنید نتیجه کلی تغییر نخواهد کرد و فقط از نظر زمان اجرا تفاوت خواهیم داشت نه در نتیجه کلی." 
این مطلب لزوما صحیح نیست. یک بنچمارک میتونه تو مجموعه سخت افزارهای مختلف، نتایج کاملا متفاوتی داشته باشه. مثلا سوالی در همین زمینه آقای شهروز جعفری تو StackOverflow پرسیدن که در جوابش دو نفر نتایج متفاوتی ارائه دادن.
معمولا برای بیان نتایج تستهای بنچمارک ابتدا مشخصات سخت افزاری ارائه میشه مخصوصا وقتیکه نتایج دقیق (و نه کلی) نشون داده میشه. مثل همین نتایج دقیق زمانهای اجرای حلقه‌ها.
نکته ای که من درکامنتم اشاره کردم صرفا درباره تست "سرعت اجرای" انواع حلقه‌ها بود که ممکنه با تست کارایی حلقه‌ها در اجرای یک کد خاص فرق داشته باشه.
نکته دیگه هم اینکه نمیدونم که آیا شما از همون متد Console.WriteLine در حلقه‌ها برای اجرای تستون استفاده کردین یا نه. فقط باید بگم که به خاطر مسائل و مشکلات مختلفی که استفاده از این متد به همراه داره، به نظر من بکارگیری اون تو این جور تست‌ها اصلا مناسب نیست و باعث دور شدن زیاد نتایج از واقعیت میشه. مثلا من تست کردم و هر دفعه یه نتیجه‌ای می‌داد که نمیشه بر اساس اون نتیجه‌گیری کرد. 

مورد دیگه ای هم که باید اضافه کنم اینه که بهتر بود شما کد کامل تست خودتون رو هم برای دانلود میذاشتین تا دیگران هم بتونن استفاده کنن. اینجوری خیلی بهتر میشه نتایج مختلف رو با هم مقایسه کرد. این مسئله برای تستای بنچمارک نسبتا رایج هست. مثل کد زیر که من آماده کردم:
static void Main(string[] args)
{
  //Action<int> func = Console.WriteLine;
  Action<int> func = number => number++;
  do
  {
    try
    {
      Console.Write("Iteration: ");
      var iterations = Convert.ToInt32(Console.ReadLine());
      Console.Write("Loop Type (for:0, foreach:1, List.ForEach:2, Array.ForEach:3): ");
      var loopType = Console.ReadLine();
      switch (loopType)
      {
        case "0":
          Console.WriteLine("FOR loop test for {0} iterations", iterations.ToString("0,0"));
          TestFor(iterations, func);
          break;
        case "1":
          Console.WriteLine("FOREACH loop test for {0} iterations", iterations.ToString("0,0"));
          TestForEach(iterations, func);
          break;
        case "2":
          Console.WriteLine("LIST.FOREACH test for {0} iterations", iterations.ToString("0,0"));
          TestListForEach(iterations, func);
          break;
        case "3":
          Console.WriteLine("ARRAY.FOREACH test for {0} iterations", iterations.ToString("0,0"));
          TestArrayForEach(iterations, func);
          break;
      }
    }
    catch (Exception ex)
    {
      Console.WriteLine(ex);
    }
    Console.Write("Continue?(Y/N)");
    Console.WriteLine("");
  } while (Console.ReadKey(true).Key != ConsoleKey.N);

  Console.WriteLine("Press any key to exit");
  Console.ReadKey();
}


static void TestFor(int iterations, Action<int> func)
{
  StartupTest(func);

  var watch = Stopwatch.StartNew();
  for (int i = 0; i < iterations; i++)
  {
    func(i);
  }
  watch.Stop();
  ShowResults("for loop test: ", watch);
}

static void TestForEach(int iterations, Action<int> func)
{
  StartupTest(func);
  var list = Enumerable.Range(0, iterations);

  var watch = Stopwatch.StartNew();
  foreach (var item in list)
  {
    func(item);
  }
  watch.Stop();
  ShowResults("foreach loop test: ", watch);
}

static void TestListForEach(int iterations, Action<int> func)
{
  StartupTest(func);
  var list = Enumerable.Range(0, iterations).ToList();

  var watch = Stopwatch.StartNew();
  list.ForEach(func);
  watch.Stop();
  ShowResults("list.ForEach test: ", watch);
}

static void TestArrayForEach(int iterations, Action<int> func)
{
  StartupTest(func);
  var array = Enumerable.Range(0, iterations).ToArray();

  var watch = Stopwatch.StartNew();
  Array.ForEach(array, func);
  watch.Stop();
  ShowResults("Array.ForEach test: ", watch);
}

static void StartupTest(Action<int> func)
{
  // clean up
  GC.Collect();
  GC.WaitForPendingFinalizers();
  GC.Collect();

  // warm up
  func(0);
}
static void ShowResults(string description, Stopwatch watch)
{
  Console.Write(description);
  Console.WriteLine(" Time Elapsed {0} ms", watch.ElapsedMilliseconds);
}
قبل از اجرای تست بهتره برنامه رو برای نسخه Release بیلد کنیم. ساده‌ترین روشش در تصویر زیر نشون داده شده:

پس از این تغییر و بیلد پروژه نتایج رو مقایسه میکنیم. نتایج اجرای این تست در همون سیستمی که قبلا تستای StringBuilder و Microbenchmark رو انجام دادم (یعنی لپ تاپ msi GE 620 با Core i7-2630QM) بصورت زیر:

البته نتایج این تستها مطلق نیستن. نکاتی که در کامنت قبلی اشاره کردم از عوامل تاثیرگذار هستن.
موفق باشین.
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۰۳
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
افزودن و اعتبارسنجی خودکار Anti-Forgery Tokens در برنامه‌های Angular مبتنی بر ASP.NET Core
Anti-forgery tokens یک مکانیزم امنیتی، جهت مقابله با حملات CSRF هستند. در برنامه‌های ASP.NET Core، فرم‌های دارای Tag Helper مانند asp-controller و asp-action به صورت خودکار دارای یک فیلد مخفی حاوی این token، به همراه تولید یک کوکی مخصوص جهت تعیین اعتبار آن خواهند بود. البته در برنامه‌های ASP.NET Core 2.0 تمام فرم‌ها، چه حاوی Tag Helpers باشند یا خیر، به همراه درج این توکن تولید می‌شوند.
برای مثال در برنامه‌های ASP.NET Core، یک چنین فرمی:
<form asp-controller="Manage" asp-action="ChangePassword" method="post">   
   <!-- Form details --> 
</form>
به صورت ذیل رندر می‌شود که حاوی قسمتی از Anti-forgery token است و قسمت دیگر آن در کوکی مرتبط درج می‌شود:
<form method="post" action="/Manage/ChangePassword">   
  <!-- Form details --> 
  <input name="__RequestVerificationToken" type="hidden" value="CfDJ8NrAkSldwD9CpLR...LongValueHere!" /> 
</form>
در این مطلب چگونگی شبیه سازی این عملیات را در برنامه‌های Angular که تمام تبادلات آن‌ها Ajax ایی است، بررسی خواهیم کرد.


تولید خودکار کوکی‌های Anti-forgery tokens برای برنامه‌های Angular

در سمت Angular، مطابق مستندات رسمی آن (^ و ^)، اگر کوکی تولید شده‌ی توسط برنامه، دارای نام مشخص «XSRF-TOKEN» باشد، کتابخانه‌ی HTTP آن به صورت خودکار مقدار آن‌را استخراج کرده و به درخواست بعدی ارسالی آن اضافه می‌کند. بنابراین در سمت ASP.NET Core تنها کافی است کوکی مخصوص فوق را تولید کرده و به Response اضافه کنیم. مابقی آن توسط Angular به صورت خودکار مدیریت می‌شود.
می‌توان اینکار را مستقیما داخل متد Configure کلاس آغازین برنامه انجام داد و یا بهتر است جهت حجیم نشدن این فایل و مدیریت مجزای این مسئولیت، یک میان‌افزار مخصوص آن‌را تهیه کرد:
using System;
using System.Threading.Tasks;
using Microsoft.AspNetCore.Antiforgery;
using Microsoft.AspNetCore.Builder;
using Microsoft.AspNetCore.Http;

namespace AngularTemplateDrivenFormsLab.Utils
{
    public class AntiforgeryTokenMiddleware
    {
        private readonly RequestDelegate _next;
        private readonly IAntiforgery _antiforgery;

        public AntiforgeryTokenMiddleware(RequestDelegate next, IAntiforgery antiforgery)
        {
            _next = next;
            _antiforgery = antiforgery;
        }

        public Task Invoke(HttpContext context)
        {
            var path = context.Request.Path.Value;
            if (path != null && !path.StartsWith("/api/", StringComparison.OrdinalIgnoreCase))
            {
                var tokens = _antiforgery.GetAndStoreTokens(context);
                context.Response.Cookies.Append(
                      key: "XSRF-TOKEN",
                      value: tokens.RequestToken,
                      options: new CookieOptions
                      {
                          HttpOnly = false // Now JavaScript is able to read the cookie
                      });
            }
            return _next(context);
        }
    }

    public static class AntiforgeryTokenMiddlewareExtensions
    {
        public static IApplicationBuilder UseAntiforgeryToken(this IApplicationBuilder builder)
        {
            return builder.UseMiddleware<AntiforgeryTokenMiddleware>();
        }
    }
}
توضیحات تکمیلی:
- در اینجا ابتدا سرویس IAntiforgery به سازنده‌ی کلاس میان افزار تزریق شده‌است. به این ترتیب می‌توان به سرویس توکار تولید توکن‌های Antiforgery دسترسی یافت. سپس از این سرویس جهت دسترسی به متد GetAndStoreTokens آن برای دریافت محتوای رشته‌ای نهایی این توکن استفاده می‌شود.
- اکنون که به این توکن دسترسی پیدا کرده‌ایم، تنها کافی است آن‌را با کلید مخصوص XSRF-TOKEN که توسط Angular شناسایی می‌شود، به مجموعه‌ی کوکی‌های Response اضافه کنیم.
- علت تنظیم مقدار خاصیت HttpOnly به false، این است که کدهای جاوا اسکریپتی Angular بتوانند به مقدار این کوکی دسترسی پیدا کنند.

پس از تدارک این مقدمات، کافی است متد الحاقی کمکی UseAntiforgeryToken فوق را به نحو ذیل به متد Configure کلاس آغازین برنامه اضافه کنیم؛ تا کار نصب میان افزار AntiforgeryTokenMiddleware، تکمیل شود:
public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env, ILoggerFactory loggerFactory)
{
   app.UseAntiforgeryToken();


پردازش خودکار درخواست‌های ارسالی از طرف Angular

تا اینجا برنامه‌ی سمت سرور ما کوکی‌های مخصوص Angular را با کلیدی که توسط آن شناسایی می‌شود، تولید کرده‌است. در پاسخ، Angular این کوکی را در هدر مخصوصی به نام «X-XSRF-TOKEN» به سمت سرور ارسال می‌کند (ابتدای آن یک X اضافه‌تر دارد).
به همین جهت به متد ConfigureServices کلاس آغازین برنامه مراجعه کرده و این هدر مخصوص را معرفی می‌کنیم تا دقیقا مشخص گردد، این توکن از چه قسمتی باید جهت پردازش استخراج شود:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
      services.AddAntiforgery(x => x.HeaderName = "X-XSRF-TOKEN");
      services.AddMvc();
}

یک نکته: اگر می‌خواهید این کلیدهای هدر پیش فرض Angular را تغییر دهید، باید یک CookieXSRFStrategy سفارشی را برای آن تهیه کنید.


اعتبارسنجی خودکار Anti-forgery tokens در برنامه‌های ASP.NET Core

ارسال کوکی اطلاعات Anti-forgery tokens و سپس دریافت آن توسط برنامه، تنها یک قسمت از کار است. قسمت بعدی، بررسی معتبر بودن آن‌ها در سمت سرور است. روش متداول انجام اینکار‌، افزودن ویژگی [ValidateAntiForgeryToken]  به هر اکشن متد مزین به [HttpPost] است:
  [HttpPost] 
  [ValidateAntiForgeryToken] 
  public IActionResult ChangePassword() 
  { 
    // ... 
    return Json(…); 
  }
هرچند این روش کار می‌کند، اما در ASP.NET Core، فیلتر توکار دیگری به نام AutoValidateAntiForgeryToken نیز وجود دارد. کار آن دقیقا همانند فیلتر ValidateAntiForgeryToken است؛ با این تفاوت که از حالت‌های امنی مانند GET و HEAD صرفنظر می‌کند. بنابراین تنها کاری را که باید انجام داد، معرفی این فیلتر توکار به صورت یک فیلتر سراسری است، تا به تمام اکشن متدهای HttpPost برنامه به صورت خودکار اعمال شود:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
       services.AddAntiforgery(x => x.HeaderName = "X-XSRF-TOKEN");
       services.AddMvc(options =>
       {
           options.Filters.Add(new AutoValidateAntiforgeryTokenAttribute());
       });
}
به این ترتیب دیگر نیازی نیست تا ویژگی ValidateAntiForgeryToken را به تک تک اکشن متدهای از نوع HttpPost برنامه به صورت دستی اعمال کرد.

یک نکته: در این حالت بررسی سراسری، اگر در موارد خاصی نیاز به این اعتبارسنجی خودکار نبود، می‌توان از ویژگی [IgnoreAntiforgeryToken] استفاده کرد.


آزمایش برنامه

برای آزمایش مواردی را که تا کنون بررسی کردیم، همان مثال «فرم‌های مبتنی بر قالب‌ها در Angular - قسمت پنجم - ارسال اطلاعات به سرور» را بر اساس نکات متدهای ConfigureServices و Configure مطلب جاری تکمیل می‌کنیم. سپس برنامه را اجرا می‌کنیم:


همانطور که ملاحظه می‌کنید، در اولین بار درخواست برنامه، کوکی مخصوص Angular تولید شده‌است.
در ادامه اگر فرم را تکمیل کرده و ارسال کنیم، وجود هدر ارسالی از طرف Angular مشخص است و همچنین خروجی هم با موفقیت دریافت شده‌است:



کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: angular-template-driven-forms-lab-09.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کرده‌اید. سپس به ریشه‌ی پروژه وارد شده و دو پنجره‌ی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی دستورات 
>npm install
>ng build --watch
و در دومی دستورات ذیل را اجرا کنید: 
>dotnet restore
>dotnet watch run
اکنون می‌توانید برنامه را در آدرس http://localhost:5000 مشاهده و اجرا کنید.
‫۷ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۳۰
علی یگانه مقدم علی یگانه مقدم
اشتراک‌ها
15 کتابخانه LightBox واکنشگرا مناسب برای گوشی های همراه
 Lightbox is one popular way to overlay images on the web. When you click on an image, the Lightbox pops up with some form of animation, and dims the background so your focus is on the image itself. The image is also larger in scale. Most popular Lightbox JavaScript libraries that we have known for years let you do this well on desktop, but not so much on mobile platform
15 کتابخانه LightBox واکنشگرا مناسب برای گوشی های همراه
‫۹ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۲