محمد جواد ابراهیمی محمد جواد ابراهیمی
نظرات مطالب
Protocol Buffers فرمتی برای تبادل دیتا
به این این دلیل گفتم خوب نیست چون برای موضوع جاری (استفاده از Protobuf و GRPC) خوب نیست و گرنه اگر موضوع مقاله "تبدیل Json RESTful به GRPC بود" قطعا این کتابخانه میتوانست بهترین باشد.
حالا چرا میگم خوب نیست؟ چون طبق تصویر زیر که از داکیومنت ریپازیتوریش برداشته شده و کاملا گویاست، grpc-gateway به عنوان یک Reverse Proxy درخواست‌های کلاینت را به GRPC تبدیل و ترجمه میکند و ارتباط Client با سرور همچنان Json RESTful بوده و پس عملا مزایای GRPC و Protobuf رو از بین میبره. اصلا اگر قراره همچنان ارتباط سرور با کلاینت RESTful باشه دیگه چرا GRPC ؟!

 ضمن اینکه الان کتابخانه third-party برای GRPC در اکثر زبان‌ها (# C++, Python, Ruby, Objective-C, PHP, C  و...) وجود داره پس مشکلی بابت عدم پشتیبانی نخواهیم داشت.
قطعا که Json RESTful به این زودی‌ها محبوبیت خودشو از دست نخواهد داد و grpc-gateway هم کاربرد خاص خودش رو خواهد داشت ولی عرض من این هست که با پوشاندن لباس Json RESTful به GRPC اون رو فلج نکنیم! مخصوصا زمانی که امکان استفاده از کتابخانه‌های GRPC رو در تمام کلاینت هامون داریم.


‫۵ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۵۳
علی ترابی علی ترابی
اشتراک‌ها
اطلاعات خود در مورد ارث‌بری را محک بزنید
امشب به تاریخ ۲۰ مهر، سؤالی در مورد ارث‌بری، interface و abstract class در سایت محبوب همگی ما، StackOverFlow منتشر شد. سؤال حاکی از رفتار عجیب قطعه کد زیر در نسخه ۸ سی‌شارپ است. تا به اینجا برای سؤال مذکور، یک پاسخ با اعتماد به نقس بالایی ارائه شد و پس از مدت اندکی حذف گردیده است.

interface I {
    string M1() => "I.M1";
    string M2() => "I.M2";
}

abstract class A : I {}

class C : A {
    public string M1() => "C.M1";
    public virtual string M2() => "C.M2";
}

class Program {
    static void Main() {
        I obj = new C();
        System.Console.WriteLine(obj.M1());
        System.Console.WriteLine(obj.M2());
    }
}
نظر شما در مورد نحوه عملکرد چیست؟ در صورت استفاده از کلمه کلیدی‌های new و override چه خروجی‌هایی خواهیم گرفت.
اگر برای شما هم این مبحث جذاب شده است، به سؤال اصلی  مراجعه کنید.
اطلاعات خود در مورد ارث‌بری را محک بزنید
‫۴ سال قبل، دوشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۹
محمد جواد ابراهیمی محمد جواد ابراهیمی
اشتراک‌ها
رو نمایی از قابلیت جدید GitHub به نام Codespaces

این قابلیت عملا یک IDE مدرن (مشابه VSCode) توی Browser به همراه امکاناتی از جلمه (Intellisense و Run و Debug و Test و...) در اختیارتون میذاره. از این پس واسه توسعه کد ریپازیتوری هاتون میتونین بدون نیاز به Clone کردن، اون رو توی مروگر توسط این IDE توسعه بدین.

این قابلیت که هم اکنون به صورت beta منتشر شده، برای همگان دردسترس نیست و برای استفاده از آن باید درخواست Ealry Access ثبت کنید.

همچنین قابلیت جدید دیگری به نام GitHub Discussions معرفی شده که مشابه Forum یا Q&A بوده محلی برای گفتگو و پرسش و پاسخ حول مسائل فنی مخصوص یک ریپازیتوری هست (که تاکنون این گفتگو‌ها معمولا توی Issue‌ها و Pull Request‌ها به صورت پراکنده و غیر یکپارچه دیده میشد) و به نظر میرسه برای رسیدن به چیزی مشابه StackOverflow ایجاد شده 

این قابلییت هم اکنون برای تعداد محدودی از ریپازیتوری‌ها (مانند react-table) اعمال شده و برای همگان دردسترس نیست . 

رو نمایی از قابلیت جدید GitHub به نام Codespaces
‫۴ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۲۰
ناظم ناظم
نظرات مطالب
EF Code First #11
با سلام
جناب نصیری من پس از خواندن مطالب واقعا مفید شما و چند تا مطلب دیگه تو سایتهای CodeProject, Stackoverflow ,Asp.NET , ... تقریبا گیج شدم بنابر این چند تا سوال دارم
1- وقتی از یک orm مثلا EF استفاده میکنم داشتن یک class library  به نام DAL و انتقال edmx یا کلاس‌های code first به اون اشکالی که نداره؟
2- لایه سرویس همان BLL هست؟ میتوان اونجا مستقیم به DbContext و توابع اون مثل add ، Delete و غیره دسترسی داشت؟
3- یه جا مثل اینکه فرموده بودید UoW خوبه استفاده کنیم و مخزن نه درسته ؟ اگه آره چرا و چطور ؟
4- من یه Classlibrary تشکیا میدم به اسم Entities و POCO‌های EF رو منتقل میکنم اونجا در آینده مشکل ساز که نیست؟
5- جای صحیح استفاده از الگوهای مخزن و UoW کجاست؟
6- میشه یه مثال که همه اینهارو که فرمودید رو رعایت کرده و مورد تایید شماست رو معرفی بفرمایید؟
‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۵۵
محسن جمشیدی محسن جمشیدی
نظرات مطالب
آناتومی یک گزارش خطای خوب
درود بر جناب نصیری عزیز
با تک تک جملاتتون موافقم و نمونه بارزی از عدم رعایت نکاتی که اشاره کردین سایت برنامه نویس هست با یک نگاه به بخش سی شارپ می‌تونید تمام این مواردی رو که اشاره کردین مشاهده کنید. بعد از چند سال نتونستیم جا بندازیم که دوستان عنوان مناسب برای تاپیک خودتون انتخاب کنید در شرح اون به بطور کامل به تشریح مسئله بپردازید اما دریغ از یک اثر مثبت.
یکی از مواردی هم که میشه بهش اشاره کرد نوع ادبیات و بیان احساسات هست
- استادمون گیر داده می‌گه...
- آقا من یه مشکل دارم
- داداش مثله اینکه نمی‌فهمی چی می‌گم

اما اینجا جای تشکر داره از افرادی که "مثلا در سایت StackOverFlow" با مدیریت خودشون (حذف یا ویرایش سوالات) باعث می‌شن که سوالات بی مورد و تکراری کمتر بشن و ما با یک جستجوی ساده بتونیم به جواب برسیم
‫۱۱ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۰۰
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
معرفی افزونه‌ی WhySharper

ReSharper جهت بهبود کیفیت کد‌های نوشته شده راهنمایی‌های مختلفی را ارائه می‌دهد. اما اکثر این‌ها مختصر و مفید و خلاصه هستند. برای مثال این متد بهتر است استاتیک شود یا این متغیر بهتر است readonly شود و الی آخر. اما چرا؟
برای رفع این نقیصه، افزونه‌ای برای ReSharper تهیه شده است به نام WhySharper که دلایل راهنمایی‌های ارائه شده از طرف افزونه‌ی اصلی را نیز بیان می‌کند (لینکی را به سایت stackoverflow جهت مشاهده بحث مربوطه ارائه می‌دهد).



این افزونه از گوگل کد و یا رپیدشیر قابل دریافت است.

متاسفانه امکان استفاده از گوگل کد وجود ندارد و این افزونه، فایل بررسی نگارش و همچنین پیشنهادات خود را از گوگل‌کد می‌خواند که سبب عدم بارگذاری آن خواهد شد. برای رفع این مشکل، مسیر زیر را پس از نصب پیدا کنید:

C:\Documents and Settings\UserName\Application Data\JetBrains\WhySharper

سپس دو فایل زیر را در آن مسیر کپی نمائید:
http://whysharper.googlecode.com/svn/trunk/WhySharper/SuggestionsVersion.txt
http://whysharper.googlecode.com/svn/trunk/WhySharper/Suggestions.xml

دریافت این دو فایل

‫۱۵ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۸۸، ساعت ۰۳:۱۳
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
Blazor 5x - قسمت اول - معرفی
با استفاده از Blazor می‌توان برنامه‌های وب تعاملی را با کمک زبان #C تهیه کرد که پیشتر برای نوشتن آن‌ها به جاوا اسکریپت نیاز بود. به این ترتیب می‌توان برای تهیه‌ی قسمت‌های front-end و backend پروژه‌ی خود، از زبانی که به آن تسلط دارید استفاده کنید. یکی از مزایای آن امکان به اشتراک گذاری کدهای سمت سرور و کلاینت است؛ با توجه به اینکه هر دو به یک زبان تهیه می‌شوند.


وضعیت توسعه‌ی برنامه‌های وب، پیش از ارائه‌ی Blazor

عموما برای توسعه‌ی برنامه‌های وب، در سمت سرور آن‌ها از زبان‌هایی مانند C#، Java و Python و امثال آن‌ها استفاده می‌شود؛ اما این وضعیت در سمت کلاینت فرق می‌کند. در سمت کلاینت، عموما از فریم‌ورک‌ها و کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی مانند Angular ،React ،Vue.js ،jQuery و غیره استفاده می‌شود.


همانطور که مشاهده می‌کنید، فراگیری و اجرای این دو گروه متفاوت از زبان‌ها، مشکل و وقت‌گیر است. بنابراین چقدر خوب می‌شد اگر امکان تهیه‌ی هر دو قسمت برنامه‌های وب، تنها با یک زبان میسر می‌شد. با استفاده از Blazor، این آرزو میسر شده‌است.


با استفاده از Blazor می‌توان کدهای تعاملی UI را بجای استفاده از زبان جاوا اسکریپت، با کمک زبان #C تهیه کرد. به این ترتیب با استفاده از یک زبان می‌توان کدهای سمت سرور و سمت کلاینت را پیاده سازی کرد. البته شاید این سؤال مطرح شود که مرورگرها تنها قادر به درک کدهای HTML و جاوا اسکریپت هستند و نه #C، بنابراین چگونه می‌توان از زبان #C در مرورگرها نیز استفاده کرد؟ پاسخ به آن، به فناوری جدید «وب اسمبلی» بر می‌گردد. Blazor با استفاده از «وب اسمبلی» است که می‌تواند کدهای #C را درون مرورگر اجرا کند.


حالت‌های مختلف هاست و ارائه‌ی برنامه‌های مبتنی بر Blazor

برنامه‌های مبتنی بر Blazor، به دو روش مختلف قابل ارائه هستند:

الف) Blazor Server

Blazor Server، در اساس یک برنامه‌ی استاندارد ASP.NET Core است که در آن تمام قابلیت‌های سمت سرور، مانند کار با EF-Core، میسر است و امکان دسترسی به این امکانات به صورت یکپارچه‌ای در سراسر برنامه وجود دارد. در این حالت، کامپوننت‌های Blazor، بجای اجرای بر روی مرورگر کاربر، در سمت سرور اجرا می‌شوند. این تعاملات و به روز رسانی‌های UI، توسط یک اتصال دائم SignalR مدیریت می‌شوند.


همانطور که مشاهده می‌کنید، در حالت هاست سمت سرور، همه چیز، منجمله کامپوننت‌های Blazor، در همان سمت سرور قرار دارند و این اتصال پشت صحنه‌ی SignalR است که کار تبادل اطلاعات ارسالی و رندر شده را بر عهده می‌گیرد.

ب) Blazor web assembly

در این حالت با استفاده از فناوری جدید «وب اسمبلی»، تمام کدهای یک برنامه‌ی مبتنی بر Blazor به کمک NET Runtime.، داخل مرورگر اجرا می‌شود. به Blazor web assembly باید همانند فریم‌ورک‌های SPA (تک صفحه‌ای وب)، مانند Angular و React نگاه کرد؛ با یک تفاوت مهم: در اینجا بجای استفاده از جاو اسکریپت برای نوشتن برنامه‌ی SPA، از #C استفاده می‌شود. اگر به تصویر فوق دقت کنید، در حالت اجرای برنامه‌های Blazor web assembly، تنها به مرورگر کاربر نیاز است و همه چیز داخل آن قرار می‌گیرد. در اینجا دیگر خبری از یک اتصال دائم SignalR با سرور وجود ندارد.
البته باید دقت داشت که از فناوری وب اسمبلی، در تمام مرورگرهای جدید پشتیبانی می‌شود؛ منهای IE 11. در این حالت مرورگر کل برنامه‌ی Blazor را دریافت می‌کند (همانند دریافت کل کدهای یک برنامه‌ی Angular و یا React) و بدون استفاده از رندر سمت سرور حالت الف، قابلیت تعامل با کاربر را دارد.
بدیهی است با توجه به اینکه Blazor web assembly مستقیما داخل مرورگر اجرا می‌شود، دیگر همانند حالت الف، امکان دسترسی مستقیم به فناوری‌ها و امکانات سمت سرور، مانند کار مستقیم با EF-Core را نخواهد داشت. برای این منظور دقیقا همانند روش کار با سایر فریم ورک‌های SPA، نیاز به تهیه‌ی یک ASP.NET Core Web API جهت تعامل با سرور خواهد بود.


مزایا و معایب حالت‌های مختلف هاست برنامه‌های Blazor

الف) Blazor Server
مزایا:
- حجم دریافتی توسط مرورگر در این حالت بسیار کم است.
- امکان دسترسی به تمام امکانات سمت سرور را دارد؛ مانند تمام کتابخانه‌های سمت سرور و همچنین امکان دیباگ آن نیز همانند سایر برنامه‌های سمت سرور است.
- بر روی مرورگرهای قدیمی نیز قابل اجرا است؛ چون بدون نیاز به فناوری جدید «وب اسمبلی» کار می‌کند.

معایب:
- رندر شدن UI آن نسبت به حالت ب، کندتر است. از این جهت که تمام تعاملات UI آن، توسط اتصال SignalR به سمت سرور ارسال شده و سپس نتیجه‌ی نهایی رندر شده، به سمت کلاینت بازگشت داده می‌شود.
- پشتیبانی از اجرای offline آن وجود ندارد. اگر اتصال SignalR موجود قطع شود، دیگر نمی‌توان از برنامه استفاده کرد.
- با توجه به نیاز به استفاده‌ی از یک اتصال دائم SignalR به ازای هر کاربر، مقیاس پذیری این نوع برنامه‌ها کمتر است. البته اگر تعداد کاربران برنامه‌های شما در یک شبکه‌ی اینترانت داخلی شرکتی محدود است، این مورد مشکل خاصی نخواهد بود. از دیدگاهی دیگر اگر تعداد کاربران برنامه‌ی شما بسیار زیاد است، استفاده از Blazor Server توصیه نمی‌شود. البته باید دقت داشت که سروری با 4GB RAM، می‌تواند 5000 کاربر همزمان SignalR را مدیریت کند.


ب) Blazor web assembly یا به اختصار Blazor WASM
مزایا:
- هیچ نوع وابستگی به سمت سرور ندارد. همینقدر که برنامه توسط مرورگر دریافت شد، قابل اجر است.
- برای هاست آن الزاما نیازی به یک سرور IIS و یا یک وب سرور ASP.NET Core نیست.
- امکان ارائه‌ی آن توسط یک CDN نیز وجود دارد.
- چون در این حالت کل برنامه توسط مرورگر دریافت می‌شود، قابلیت اجرای آفلاین را نیز پیدا می‌کند.
- برای کار، نیازی به اتصال دائم SignalR را ندارد؛ به همین جهت مقیاس پذیری آن بیشتر است.

معایب:
- حتما نیاز به استفاده‌ی از مرورگرهای جدید با پشتیبانی از web assembly را دارد؛ برای مثال نیاز به کروم نگارش 57 به بعد و فایرفاکس نگارش 52 به بعد را دارد و بر روی IE اجرا نمی‌شود.
- چون کل برنامه در این حالت توسط مرورگر دریافت می‌شود، حجم ابتدایی دریافت آن کمی بالا است.
- میدان دید و عملکرد آن همانند سایر برنامه‌های SPA، محدود است به امکاناتی که مرورگر، در اختیار برنامه قرار می‌دهد.



ایجاد پروژه‌های خالی Blazor Server و Blazor web assembly

یا می‌توانید از ویژوال استودیوی کامل و منوی افزودن پروژه‌ی آن برای اینکار استفاده کنید و یا اگر به خروجی دستور dotnet new --list مراجعه کنیم، SDK دات نت 5، به همراه دو قالب مرتبط زیر نیز هست:
C:\Users\Vahid>dotnet new --list
Templates                                         Short Name               Language          Tags
--------------------------------------------      -------------------      ------------      ----------------------
Blazor Server App                                 blazorserver             [C#]              Web/Blazor
Blazor WebAssembly App                            blazorwasm               [C#]              Web/Blazor/WebAssembly
بنابراین فقط کافی است دستور dotnet new blazorserver و یا dotnet new blazorwasm را در یک پوشه‌ی خالی اجرا کنیم تا بر اساس قالب‌های پیش‌فرض ارائه شده، بتوان پروژه‌های خالی Blazor Server و یا Blazor WebAssembly را ایجاد کرد.


در قسمت بعد، این دو پروژه‌ی خالی فوق را ایجاد کرده و ساختار آن‌ها را بررسی می‌کنیم. همچنین نکاتی را هم که در این قسمت در مورد نحوه‌ی هاست این برنامه‌ها عنوان شد، بر روی این پروژه‌ها مشاهده خواهیم کرد.
‫۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۱۵
احمد احمدی احمد احمدی
مطالب
آموزش فایرباگ - #8 - Script Panel
تب Script در FireBug مخصوص دیباگ کردن کدهای JavaScript است. امکاناتی که در این قسمت گنجانده شده بسیار کاربردی بوده و همچنین در بیشتر قسمت‌ها با ابزارهای خطایابی دیگر مشابه است. برای مثال اگر با Visual Studio کار کرده باشید، با نحوه‌ی ایجاد Break Point ، قسمت‌های Watch,Stack و ... آشنا خواهید بود.

این پنل هم مشابه پنل‌های دیگر فایرباگ دارای یک بخش با عنوان Options Menu هست که با راست کلیک کردن بروی عناون یا کلیک بروی مثلث کنار عنوان پنل قابل دسترسی است. تنظیماتی که در اینجا قابل تعیین است عبارتند از:


  • Enabled/Disabled : برای فعال/غیرفعال کردن پنل است. فعال بودن این قسمت ممکن است موجب کاهش سرعت بارگزاری صفحات شود.
  • Track Throw/Catch : در صورت فعال بودن این گزینه، در صورت رویدادن خطا در بلاک try/catch ، دیباگر در آن نقطه از برنامه متوقف شده و کنترل برنامه به شما داده می‌شود. (البته بنده موفق بررسی کامل این قابلیت نشدم. ظاهرا ورژن‌های آخری باگ دارند. مثل غیرفعال شدن کامل همین پنل، "Debugger not activated"! اگر کسی موفقیتی در کار با این مورد داشت، سپاسگذار میشوم اطلاع بدهد.)
  • Show Break Notifications : در صورت فعال بودن این گزینه، هنگام توقف کدی در صفحه، اطلاعاتی در مورد علت توقف آن در بالای پنل ارائه خواهد شد.
توجه داشته باشید که ممکن است در ورژن‌های مختلف، تعداد این گزینه‌ها بیشتر یا کمتر باشد.


 Panel Toolbar

نواری است که ابزارهای پنل بروی آن قرار دارند و به ترتیب عبارنتد از:
  • Break On Next : این دکمه که مشابه آن در اکثر پنل‌ها وجود دارد، هنگام اجرای یک دستور JavaScript آن را متوقف کرده و شما می‌توانید به بررسی آن بپردازید.
  • Script Type Menu : با انتخاب یکی از چهار گزینه موجود می‌توانید نتیجه اسکریپت‌های اضافه شده به صفحه که در قسمت Script Location Menu نمایش داده شده اند را فیلتر کنید. (متاسفانه این گزینه هم مشابه گزینه Track Throw/Catch برای بنده، ورژن 1.11.4 نتیجه ای نداشته است.)
  • Script Location Menu : در این قسمت اسکریپت هایی که در صفحه وجود دارند نمایش داده می‌شوند. مشابه پنل HTML می‌توانید هنگام بازبودن این لیست، با تایپ کردن نتایج را فیلتر کنید.
    همچنین با راست کلیک کردن بروی این قسمت می‌توانید آیتم یا فایل انتخاب شده را در ادیتور مورد نظر باز کنید، در پنل DOM بررسی کنید، فایل را در یک تب جدید باز کنید، آدرس فایل را در حافظه موقت کپی کنید.
  • Execution Control Buttons : این دکمه‌ها زمانی که دیباگر به یک Break Point برسد یا به دلیل فعال بودن دکمه‌های Break On ... متوقف شود، فعال می‌شوند و با کمک آن‌ها می‌توانید عملیات خطایابی را ادامه دهید.
    در جدول زیر این دکمه‌ها و توضیحات تکمیلی هریک را مشاهده می‌کنید:

     نوعدکمه
    		Shortcut
    		توضیحات
    اجرای مجدد

    		Shift + F18
    		Stack فعلی را مجدد اجرا می‌کند.
    (Stack: لیستی از توابع به ترتیبی که با فراخوانی آنها تابع جاری فراخونی شده است. در مقاله بعدی توضیحات بیشتری ارائه خواهد شد.)
    ادامه

    		F8
    		اجرای برنامه را (تا Break Point بعدی) ادامه می‌دهد.
    وارد شدن

    		F11
    		در صورت رسیدن به یک تابع، با زدن این دکمه دیباگر وارد بنده‌ی آن تابع می‌شود.
    رد شدن

    		F10
    		اجرای برنامه را در سطح (Scope) فعلی ادامه می‌دهد.
    مشابه قبلی وارد تابع نمی‌شود.
    خارج شدن

    		Shift + F11
    		کنترل به تابعی که تابع جاری را فراخوانی کرده است بازمیگردد.
    روشی سودمند زمانی که هنگام خطایابی وارد کدهای jQuery یا مثل آن می‌شوید :)
بعد از Script Location Menu قسمتی وجود دارد که وضعیت فعلی Stack را نشان می‌دهد و با کلیک بروی هرکدام، به کد آن قسمت هدایت می‌شوید. ( البته اگر فایرباگ شما در این قسمت باگ نداشته باشد! )

Context Menu
تنها قابلیت جدیدی که در این منو وجود دارد، Run To This Line است. هنگامی که پنل در حالت دیباگ است، با راست کلیک کردن بروی خط مورد نظر و انتخاب گزینه‌ی Run to This Line می‌توانید خطوط میانی را رد کرده و به خط مورد نظر بروید. البته خطوطی که رد می‌شوند ، اجرا می‌شوند.
این کار معادل این است که درخط مورد نظر یک Break Point اضافه کنید و دکمه‌ی F8 را بزنید.



 Breakpoints
توسط Break Point‌ها می‌توانید خطوطی از برنامه را برای خطایابی مشخص کنید. زمانی که دیباگر به نقطه‌ی مورد نظر برسد متوقف شده و می‌توانید به بررسی برنامه بپردازید. می‌توانید با بردن موس بروی متغییرها مقدار آن هارا بررسی کنید یا با کمک قسمت‌های Watch و Stack در پنل جانبی اطلاعات بیشتری در مورد اجرای برنامه در نقطه‌ی جاری بدست آورید.(در مورد پنل‌های جانبی در قسمت بعدی توضیح خواهم داد.) همچنین با کمک دکمه هایی که در جدول فوق توضیح داده شده اند روند اجرای برنامه را خط به خط ادامه دهید.
برای ایجاد یک Break Point، بروی شماره‌ی خط مورد نظر کلیک کنید. نقطه ای قرمز رنگ نمایش داده خواهد شد. البته دقت کنید که همه‌ی خطوط برنامه اجرا نمی‌شوند و نمی‌توانید در آن خطوط از این امکان بهره ببرید. شماره‌ی خطوط فعال با رنگ سبز مشخص شده اند.

امکان مفید دیگری که همراه با این قابلیت ارائه شده است (که در محیط‌های دیگر هم وجود دارد)، عبارت شرطی است. به این صورت که ضمن قرار دادن Break Point در یک نقطه از برنامه، می‌توانید یک شرط هم برای توقف برنامه تعیین کنید.
فرض کنید یک حلقه دارید که 300 بار تکرار می‌شود و مثلا در اجرای 250ام آن مشکلی وجود دارد. در این حالت می‌توانید از این قابلیت استفاده کنید و شرط توقف را i == 250 قرار بدهید.
برای تعیین یک شرط برای یک Break Point، بروی خط مورد نظر راست کلیک کنید و شرط را در قسمت مشخص شده وارد کنید.


امکان مفید دیگری که وجود دارد، Break Point خودکار است. اگر از مقالات قبلی دکمه‌ی Break On All Errors در پنل Console و Break On Mutate در پنل HTML را بخاطر داشته باشید می‌دانید که در هر یک هنگام اجرای یک رخداد مورد نظر، دیباگر در خطی که موجب آن رخداد شده است متوقف شده و می‌توانید کنترل برنامه را بدست بگیرید. در این حالت نیازی به ایجاد Break Point نیست و FireBug بصورت خودکار این کار را انجام می‌دهد.


 Search
این بخش در همه پنل‌ها وجود دارد با این تفاوت که در پنل Script و CSS دو گزینه‌ی Multiple Files و Use Regular Expression وجود دارد که به ترتیب امکان جستجو در فایل‌های js و css اضافه شده به صفحه هستند. قابلیت دیگری هم که فقط در پنل Script وجود دارد، پرش به یک خط در برنامه است به این صورت که با وارد کردن # و یک عدد به عنوان شماره‌ی خط، همان خط نمایش داده می‌شود.


در قسمت بعدی پنل جانبی که شامل سه بخش Watch، Stack و Breakpoints است را بررسی خواهیم کرد.
‫۱۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۳۱ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۳۰
یوسف نژاد یوسف نژاد
نظرات مطالب
Build Events
با سلام 
در پاسخ به مشکل شما چند نکته باید اشاره بشه. 

نکته اول: ماکروی TargetFileName فقط اسم فایل خروجی پروژه رو برمی‌گردونه، درصورتیکه برای کارکردن دستور فوق مسیر کامل فایل نیازه. چون برنامه editbin.exe درون مسیر خروجی پروژه شما اجرا نمی‌شه. شما می‌تونین از ماکروی TargetPath استفاده کنید که مسیر کامل فایل خروجی پروژه رو برمی‌گردونه.

نکته دوم: کد خطای 9009 مربوط به پیدا نکردن فایل هست. البته فایلی که در اینجا پیدا نشده خروجی پروژه شما نیست بلکه خود ابزار editbin هستش. مسیر درستش در سیستم 32 بیتی برای ویژوال استودیو 2010 اینه:
C:\Program Files\Microsoft Visual Studio 10.0\VC\bin\editbin.exe
اما چون این مسیرها معمولا حاوی فاصله هستند نیاز به استفاده از دابل کوتیشن در ابتدا و انتها وجود داره. بنابراین دستور کامل باید به صورت زیر باشه:
"C:\Program Files\Microsoft Visual Studio 10.0\VC\bin\editbin.exe" /STACK:1000000 "$(TargetPath)"
اما با اجرای دستور فوق باز هم خطایی صادر میشه که کمی خطرناکتر از قبلیه. و اما دلیلش:

نکته سوم: متن زیر از msdn گرفته شده:
You can start this tool only from the Visual Studio command prompt. You cannot start it from a system command prompt or from Windows Explorer.
البته منظور دقیق‌تر این جمله اینه که ابزار editbin نیاز به یکسری تنظیمات و متغیرهای ازپیش تعیین شده داره که در Visual Studio command prompt انجام شده. اما نگران نباشید برای تنظیم این تنظیمات و تبدیل خط فرمان Build Events در ویژوال استودیو به یک Visual Studio command prompt کافیه که خط زیر رو در ابتدای مجموعه دستورات build events خودتون قرار بدین:
call "$(DevEnvDir)..\Tools\vsvars32.bat"
این بچ فایل حاوی دستوراتی نسبتا مفصل برای تنظیم تنظیمات موردنیاز است. درواقع با اجرای این بچ فایل هر خط فرمانی تقریبا تبدیل به Visual Studio command prompt خواهد شد. با توجه به ماکروی (DevEnvDir)$ مسیر کامل این فایل در سیستم 32 بیتی و برای ویژوال استودیوی 2010 به صورت زیر است:
C:\Program Files\Microsoft Visual Studio 10.0\Common7\Tools\vsvars32.bat
بنابراین برای کار کردن دستور موردنظر شما کافیه که این دو دستور به صورت زیر در Post Build Event اضافه بشه:
call "$(DevEnvDir)..\Tools\vsvars32.bat"
"C:\Program Files\Microsoft Visual Studio 10.0\VC\bin\editbin.exe" /STACK:1000000 "$(TargetPath)"

نکته چهارم: با توجه به اشاره‌ای که در نکته قبلی شد ("با اجرای این فایل هر خط فرمانی تقریبا تبدیل به Visual Studio command prompt خواهد شد.") بنابراین دستور فوق را میتوان به صورت زیر خلاصه کرد:
call "$(DevEnvDir)..\Tools\vsvars32.bat"
"editbin.exe" /STACK:1000000 "$(TargetPath)"

موفق باشید.
‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۷ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۱۹
کیانوش درتاج کیانوش درتاج
مطالب
آموزش زبان Rust - قسمت 13 - Enum
Enums، مخفف enumerations و یک ساختار داده قدرتمند در زبان برنامه نویسی Rust است. Enum‌های Rust، بسیار متنوع‌تر از آنهایی هستند که در بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی دیگر یافت می‌شوند و به شما این امکان را می‌دهند که داده‌های پیچیده را با تطبیق الگو و مدیریت خطا، مدل سازی کنید. در این مقاله به اصول اولیه‌ی enums در Rust، موارد استفاده‌ی از آنها و چند مثال کاربردی خواهیم پرداخت.

تعریف Enums در Rust

Enum‌ها در Rust، با استفاده از کلمه‌ی کلیدی enum و به دنبال آن، نام enumeration تعریف می‌شوند. هر enum می‌تواند صفر یا بیشتر، مقادیر مرتبط با انواع داده‌های مختلف را داشته باشد. در اینجا یک مثال ساده آورده شده‌است:
enum Direction {
    North,
    East,
    South,
    West,
}
Rust به enum‌ها اجازه می‌دهد تا داده‌های مرتبطی را داشته باشند و آنها را به ابزاری قدرتمند، برای مدل سازی ساختارهای داده پیچیده، تبدیل می‌کند. در اینجا یک مثال از یک enum که اشکال مختلفی را نشان می‌دهد، مشاهده می‌کنید:
enum Shape {
    Circle(f64),
    Rectangle(f64, f64),
    Square(f64),
}
در این مثال، نوع Circle دارای یک مقدار ورودی برای شعاع است؛ در حالیکه نوع Rectangle دارای دو مقدار ورودی است که نشان دهنده‌ی عرض و ارتفاع است. نوع Square دارای یک مقدار ورودی برای طول ضلع خود است.


Pattern Matching در Enums

** Pattern Matching  ** در ادامه مطالب به صورت کامل صحبت خواهد شد .

قابلیت Pattern Matching به ویژه هنگام کار با enums مفید است. می‌توانید از کلمه‌ی کلیدی match برای destructure  و مطابقت با انواع enum استفاده کنید که به شما امکان می‌دهد، کد مختصر و خوانایی را بنویسید. در اینجا یک مثال، با استفاده از Shape enum آورده شده‌است:
fn area(shape: Shape) -> f64 {
    match shape {
        Shape::Circle(radius) => std::f64::consts::PI * radius * radius,
        Shape::Rectangle(width, height) => width * height,
        Shape::Square(side) => side * side,
    }
}

 
استفاده از Enum در Error Handling

Enum‌ها معمولاً در Rust، برای رسیدگی به خطا استفاده می‌شوند؛ به لطف Result ارائه شده توسط کتابخانه‌ی استاندارد. Enum مربوط به Result، دو نوع را دارد: Ok برای نتایج موفق و Err برای خطاها. در اینجا نمونه‌ای از استفاده‌ی از Result را در تابعی که داده‌ها را از یک فایل می‌خواند، مشاهده می‌کنید:
**Result ** در ادامه‌ی مطالب به صورت کامل صحبت خواهد شد. در اینجا هدف فقط نشان دادن کاربردهای Enum است:
use std::io::Read;
use std::fs::File;
use std::io;

fn read_file_contents(file_path: &str) -> Result<String, io::Error> {
    let mut file = File::open(file_path)?;
    let mut contents = String::new();
    file.read_to_string(&mut contents)?;
    Ok(contents)
}


Enums و Optionality

یکی دیگر از موارد استفاده‌ی رایج برای enums در Rust، نمایش مقادیر اختیاری است که توسط Option enum ارائه شده‌ی توسط کتابخانه‌ی استاندارد، تسهیل می‌شود. Option enum دو نوع دارد: برخی برای مقادیر فعلی و None برای مقادیر غایب. در اینجا مثالی از استفاده‌ی از Option enum، برای پیاده سازی یک پشته‌ی ساده آورده شده‌است:
**Option ** در ادامه مطالب به صورت کامل صحبت خواهد شد. در اینجا هدف فقط نشان دادن کاربردهای Enum است:
struct Stack<T> {
    elements: Vec<T>,
}

impl<T> Stack<T> {
    fn new() -> Self {
        Stack { elements: Vec::new() }
    }

    fn push(&mut self, item: T) {
        self.elements.push(item);
    }

    fn pop(&mut self) -> Option<T> {
        self.elements.pop()
    }
}
Enums در Rust، یک ویژگی قدرتمند است که به شما امکان می‌دهد ساختارهای داده‌ی پیچیده را مدل سازی کنید و به راحتی خطاها را مدیریت کنید. با استفاده از قدرت enums،  Pattern Matching  ، و فهرست‌های داخلی کتابخانه‌ی استاندارد مانند Result و Option میتوانید از قدرت Enum‌ها استفاده کنید. 
‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۰