سری کار با Visual Studio و Git
نصب Swashbuckle (سوواَش باکِل)
اگر عبارت Swashbuckle.AspNetCore را در سایت NuGet جستجو کنیم، چندین بستهی مختلف مرتبط با آنرا خواهیم یافت. ما در این بین، بیشتر به این بستهها علاقمندیم:
- Swashbuckle.AspNetCore.Swagger: کار آن ارائهی خروجی OpenAPI تولیدی بر اساس ASP.NET Core API برنامهی ما، به صورت یک JSON Endpoint است.
- Swashbuckle.AspNetCore.SwaggerGen: کار آن ساخت Swagger document objects است؛ یا همان OpenAPI Specification.
عموما این دو بسته را با هم جهت ارائهی OpenAPI Specification استفاده میکنند.
- Swashbuckle.AspNetCore.SwaggerUI: این بسته، نگارش جایگذاری شدهی (embedded) ابزار swagger-UI را به همراه دارد. کار آن، ارائهی یک UI خودکار، بر اساس OpenAPI Specification است که از آن برای آزمایش API نیز میتوان استفاده کرد.
یک نکته: اگر صرفا بستهی Swashbuckle.AspNetCore را نصب کنیم، هر سه بستهی فوق را با هم دریافت خواهیم کرد و اگر از Visual Studio برای نصب آنها استفاده میکنید، انتخاب گزینهی Include prerelease را فراموش نکنید؛ از این جهت که قصد داریم از نگارش 5 آنها استفاده کنیم. چون این نگارش است که از OpenAPI 3x، پشتیبانی میکند. خلاصهی این موارد، افزودن PackageReference زیر به فایل پروژهی OpenAPISwaggerDoc.Web.csproj است و سپس اجرای دستور dotnet restore:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web"> <ItemGroup> <PackageReference Include="Swashbuckle.AspNetCore" Version="5.0.0-rc2" /> </ItemGroup> </Project>
تنظیم میانافزار Swashbuckle
پس از افزودن ارجاعی به Swashbuckle.AspNetCore، اکنون نوبت انجام تنظیمات میانافزارهای آن است. برای این منظور ابتدا به کلاس Startup و متد ConfigureServices آن مراجعه میکنیم:
namespace OpenAPISwaggerDoc.Web { public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { // ... services.AddSwaggerGen(setupAction => { setupAction.SwaggerDoc( name: "LibraryOpenAPISpecification", info: new Microsoft.OpenApi.Models.OpenApiInfo() { Title = "Library API", Version = "1", Description = "Through this API you can access authors and their books.", Contact = new Microsoft.OpenApi.Models.OpenApiContact() { Email = "name@site.com", Name = "DNT", Url = new Uri("https://www.dntips.ir") }, License = new Microsoft.OpenApi.Models.OpenApiLicense() { Name = "MIT License", Url = new Uri("https://opensource.org/licenses/MIT") } }); }); }
اکنون در متد Configure، میانافزار آنرا خواهیم افزود:
namespace OpenAPISwaggerDoc.Web { public class Startup { public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { // ... app.UseHttpsRedirection(); app.UseSwagger(); // ... }
تا اینجا اگر برنامه را اجرا کنید، میتوان OpenAPI Specification تولیدی را در آدرس زیر یافت:
https://localhost:5001/swagger/LibraryOpenAPISpecification/swagger.json
در این آدرس، LibraryOpenAPISpecification، همان نامی است که در قسمت setupAction.SwaggerDoc تنظیم کردیم.
نگاهی به OpenAPI Specification تولیدی
در ابتدای swagger.json تولیدی، همانطور که در تصویر فوق نیز مشخص است، همان مشخصات ذکر شدهی در قسمت info متد setupAction.SwaggerDoc، قابل مشاهدهاست. سپس لیست مسیرهای این API مشخص شدهاند:
اینها مسیرهایی هستند که توسط دو کنترلر کتابها و نویسندگان برنامهی Web API ما عمومی شدهاند. در اینجا مقابل هر مسیر، تعداد آیتمهای متناظری نیز ذکر شدهاند. این موارد مرتبط هستند با HTTP methods پشتیبانی شده:
که هر کدام به همراه نام متدها و پارامترهای متناظر با آنها نیز میشوند. به علاوه نوع responseهای پشتیبانی شدهی توسط این متدها نیز ذکر شدهاند. هر کدام از خروجیها نیز نوع مشخصی دارند که توسط قسمت components -> schemas تصاویر فوق، جزئیات دقیق آنها بر اساس نوع مدلهای متناظر، استخراج و ارائه شدهاند.
مشکل: نوع Response تولیدی در OpenAPI Specification صحیح نیست
اگر به جزئیات مسیر /api/authors/{authorId} دقت کنیم، نوع response آنرا صرفا 200 یا Ok ذکر کردهاست؛ در حالیکه GetAuthor تعریف شده، حالت NotFound را نیز دارد:
[HttpGet("{authorId}")] public async Task<ActionResult<Author>> GetAuthor(Guid authorId) { var authorFromRepo = await _authorsService.GetAuthorAsync(authorId); if (authorFromRepo == null) { return NotFound(); } return Ok(_mapper.Map<Author>(authorFromRepo)); }
افزودن و راه اندازی Swagger UI
در ادامه میخواهیم یک رابط کاربری خودکار را بر اساس OpenAPI Specification تولیدی، ایجاد کنیم:
namespace OpenAPISwaggerDoc.Web { public class Startup { public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { // ... app.UseHttpsRedirection(); app.UseSwagger(); app.UseSwaggerUI(setupAction => { setupAction.SwaggerEndpoint( "/swagger/LibraryOpenAPISpecification/swagger.json", "Library API"); }); // ... }
پس از این تنظیم اگر آدرس https://localhost:5001/swagger/index.html را در مرورگر باز کنیم، چنین خروجی قابل مشاهده خواهد بود:
و اگر بر روی هر کدام کلیک کنیم، ریز جزئیات آنها بر اساس OpenAPI Specification ای که بررسی کردیم، تولید شدهاست (از پارامترها تا نوع خروجی):
اکنون اگر بر روی دکمهی try it out آن نیز کلیک کنید، در همینجا میتوان این API را آزمایش کرد. برای مثال Controls Accept header را بر روی application/json قرار داده و سپس بر روی دکمهی execute که پس از کلیک بر روی دکمهی try it out ظاهر شدهاست، کلیک کنید تا بتوان خروجی Web API را مشاهده کرد.
در انتهای این صفحه، در قسمت schemas آن، مشخصات مدلهای بازگشت داده شدهی توسط Web API نیز ذکر شدهاند:
یک نکته: تغییر آدرس https://localhost:5001/swagger/index.html به ریشهی سایت
اگر علاقمند باشید تا زمانیکه برای اولین بار آدرس ریشهی سایت را در مسیر https://localhost:5001 باز میکنید، Swagger UI نمایان شود، میتوانید تنظیم RoutePrefix زیر را اضافه کنید:
app.UseSwaggerUI(setupAction => { setupAction.SwaggerEndpoint( "/swagger/LibraryOpenAPISpecification/swagger.json", "Library API"); setupAction.RoutePrefix = ""; });
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: OpenAPISwaggerDoc-02.zip
در قسمت بعد، به بهبود و غنی سازی جزئیات OpenAPI Specification تولیدی خواهیم پرداخت.
فراخوانی Web API از طریق مرورگر
با فشردن کلید F5، پروژه را اجرا کنید. شکل ذیل ظاهر میشود.
صفحه ای که ظاهر میشود، یک View است که توسط HomeController و متد Index آن برگشت داده شده است. برای فراخوانی متدهای موجود در کلاس Controller مثال قسمت قبل که مربوط به Web API است، باید به یکی از آدرسهای اشاره شده در قسمت قبل برویم. به عنوان مثال، برای به دست آوردن لیست تمامی محصولات، به آدرس http://localhost:xxxx/api/products بروید. xxxx، شمارهی پورتی است که Web Server داخلی Visual Studio در هنگام اجرای پروژه به آن اختصاص میدهد. آن را نسبت به پروژهی خود تغییر دهید.
نتیجهی دریافتی بستگی به نوع مرورگری دارد که استفاده میکنید. Internet Explorer از شما در مورد باز کردن یا ذخیرهی فایلی با نام products پرسش میکند (شکل ذیل).
محتوای فایل، بدنهی پاسخ دریافتی است. اگر این فایل را باز کنید، خواهید دید که که محتوای آن، لیستی از محصولات با فرمت JSON مانند ذیل است.
[{"Id":1,"Name":"Tomato soup","Category":"Groceries","Price":1.39},{"Id":2,"Name": "Yo-yo","Category":"Toys","Price":3.75},{"Id":3,"Name":"Hammer","Category": "Hardware","Price":16.99}]
دلیل تفاوت در نتیجهی دریافتی این است که مرورگر Internet Explorer و Firefox، هر یک مقدار متفاوتی را در هدر Accept درخواست، ارسال میکنند. بنابراین، Web API نیز مقدار متفاوتی را در پاسخ برگشت میدهد.
حال به آدرسهای ذیل بروید:
http://localhost:xxxx/api/products/1
http://localhost:xxxx/api/products?category=hardware
اولین آدرس، باید محصولی با مشخصهی 1 را برگشت دهد و دومین آدرس، لیستی از تمامی محصولاتی که در دستهی hardware قرار دارند را برگشت میدهد (در مثال ما فقط یک آیتم این شرط را دارد).
نکته: در صورتی که در هنگام فراخوانی هر یک از متدهای Web API با خطای ذیل مواجه شدید، دستور [("AcceptVerbs("GET", "POST] را به ابتدای متدها اضافه کنید.
The requested resource does not support http method 'GET'
فراخوانی Web API با استفاده از کتابخانهی jQuery
در قسمت قبل، متدهای Web API را مستقیماً از طریق وارد کردن آدرس آنها در نوار آدرس مرورگر فراخوانی کردیم. اما در اکثر اوقات، این متدها با روشهای برنامه نویسی توسط یک Client فراخوانی میشوند. اجازه بدهید Clientیی ایجاد کنیم که با استفاده از jQuery، متدهای ما را فراخوانی میکند.
در Solution Explorer، از پوشهی Views و سپس Home، فایل Index.cshtml را باز کنید.
تمامی محتویات این View را حذف و کدهای ذیل را در آن قرار دهید.
<!DOCTYPE html> <html> <head> <title>ASP.NET Web API</title> <script src="../../Scripts/jquery-1.7.2.min.js" type="text/javascript"></script> </head> <body> <div> <h1>All Products</h1> <ul id='products' /> </div> <div> <label for="prodId">ID:</label> <input type="text" id="prodId" size="5"/> <input type="button" value="Search" onclick="find();" /> <p id="product" /> </div> </body> </html>
بازیابی لیستی از محصولات
برای بازیابی لیستی از محصولات، فقط کافی است تا یک درخواست از نوع GET به آدرس "/api/products" بفرستید. این کار با jQuery به صورت ذیل انجام میشود.
<script type="text/javascript"> $(document).ready(function () { // Send an AJAX request $.getJSON("api/products/", function (data) { // On success, 'data' contains a list of products. $.each(data, function (key, val) { // Format the text to display. var str = val.Name + ': $' + val.Price; // Add a list item for the product. $('<li/>', { html: str }) .appendTo($('#products')); }); }); }); </script>
متد getJSON، یک درخواست AJAX از نوع GET را ارسال میکند و پاسخ دریافتی آن نیز با فرمت JSON خواهد بود. دومین پارامتر متد getJSON، یک callback است که پس از دریافت موفقیت آمیز پاسخ اجرا میشود.
بازیابی یک محصول با استفاده از مشخصهی آن
برای بازیابی یک محصول با استفاده از مشخصهی آن، یک درخواست از نوع GET به آدرس "api/products/id/" ارسال کنید. id، مشخصهی محصول است. کد ذیل را در ادامهی کد قبل و پیش از تگ <script/> قرار دهید.
function find() { var id = $('#prodId').val(); $.getJSON("api/products/" + id, function (data) { var str = data.Name + ': $' + data.Price; $('#product').html(str); }) .fail( function (jqXHR, textStatus, err) { $('#product').html('Error: ' + err); }); }
باز هم از متد getJSON استفاده کردیم، اما این بار مقدار id برای آدرس از یک Text Box خوانده و آدرس ایجاد میشود. پاسخ دریافتی، یک محصول در قالب JSON است.
اجرای پروژه
پروژه را با فشردن کلید F5 اجرا کنید. پس از نمایش فرم، تمامی محصولات بر روی صفحه نمایش داده میشوند. عدد 1 را وارد و بر روی دکمهی Search کلیک کنید، محصولی که مشخصهی آن 1 است نمایش داده میشود (شکل ذیل).
اگر مشخصه ای را وارد کنید که وجود ندارد، خطای 404 با مضمون "Error: Not Found" بر روی صفحه نمایش داده میشود و در صورتی که به جای عدد، عبارتی غیر عددی وارد کنید، خطای 400 با مضمون: "Error: Bad Request" نمایش داده میشود. در Web API، تمامی پاسخها باید در قالب کدهای وضعیت HTTP باشند (شکل ذیل). این یکی از اصول اساسی کار با وب سرویسها است. وفادار ماندن به مفاهیم پایهی وب، دید بهتری در مورد اتفاقاتی که میافتد به شما میدهد.
در قسمت بعد با مفهوم مسیریابی در ASP.NET Web API آشنا میشوید.
ASP.NET MVC #18
ضمن اینکه به نظر این redirectها نیاز به یک شمارنده هم دارد که در یک چنین مواردی زیاده از حد تکرار نشود.
مراحل کلی سفارشی سازی قالبهای Scaffolding پیش فرض ASP.NET MVC
قالبهای Scaffolding پیش فرض ASP.NET در مسیر Microsoft Visual Studio X\Common7\IDE\ItemTemplates\CSharp\Web\MVC X\CodeTemplates قرار دارند. برای نمونه اگر بخواهیم پیش فرضهای تولید فرمهای MVC4 را تغییر دهیم، باید به پوشه MVC 4\CodeTemplates\AddView\CSHTML مراجعه و فایل Create.tt را ویرایش کنیم.
اینکار هرچند عملی است اما آنچنان جالب نیست؛ از این جهت که تاثیری کلی و سراسری خواهد داشت.
برای اعمال محلی این تغییرات فقط به یک پروژه خاص، تنها کافی است همین مسیر CodeTemplates\AddView\CSHTML به همراه تمام فایلهای tt آن، در پوشه جاری پروژه مدنظر ما کپی شود. به این ترتیب ابتدا به این پوشه محلی مراجعه خواهد شد.
روش دوم کپی کردن این فایلها، استفاده از بسته نیوگت ذیل است:
PM> Install-Package Mvc4CodeTemplatesCSharp
سفارشی سازی فایل Create.tt پیش فرض ASP.NET MVC جهت سازگار سازی آن با Twitter bootstrap
در اینجا قصد داریم همان 8 مرحله مطلب «اعمال کلاسهای ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرمهای ASP.NET MVC» را به فایل Create.tt که اکنون در پوشه CodeTemplates\AddView\CSHTML\Create.tt ریشه پروژه جاری قرار دارد، اعمال کنیم.
الف) ابتدا نام این فایل را به CreateBootstrapForm.tt تغییر میدهیم. از این لحاظ که این نام جدید در drop down مرتبط با scaffold template صفحه Add view ظاهر خواهد شد. به علاوه نیازی نیست تا این فایل tt در همان لحظه اجرا شود، بنابراین به خواص آن در VS.NET مراجعه کرده و مقدار گزینه custom tool آنرا خالی میکنیم (مانند سایر فایلهای tt اضافه شده).
ب) قسمت ابتدایی فایل CreateBootstrapForm.tt را که همان کپی مطابق اصل فایل Create.tt است، به نحو ذیل تغییر میدهیم:
<# if (!mvcHost.IsContentPage) { #> <script src="~/Scripts/jquery-1.9.1.min.js"></script> <script src="~/Scripts/jquery.validate.min.js"></script> <script src="~/Scripts/jquery.validate.unobtrusive.min.js"></script> <# } } #> @using (Html.BeginForm()) { @Html.ValidationSummary(true, null, new { @class = "alert alert-error alert-block" }) <fieldset class="form-horizontal"> <legend><#= mvcHost.ViewDataType.Name #></legend> <# foreach (ModelProperty property in GetModelProperties(mvcHost.ViewDataType)) { if (!property.IsPrimaryKey && !property.IsReadOnly && property.Scaffold) { #> <div class="control-group"> <# if (property.IsForeignKey) { #> @Html.LabelFor(model => model.<#= property.Name #>, "<#= property.AssociationName #>",new {@class="control-label"}) <# } else { #> @Html.LabelFor(model => model.<#= property.Name #>,new {@class="control-label"}) <# } #> <div class="controls"> <# if (property.IsForeignKey) { #> @Html.DropDownList("<#= property.Name #>", String.Empty) <# } else { #> @Html.EditorFor(model => model.<#= property.Name #>) <# } #> @Html.ValidationMessageFor(model => model.<#= property.Name #>,null,new{@class="help-inline"}) </div> </div> <# } } #> <div class="form-actions"> <button type="submit" class="btn btn-primary">ارسال</button> <button class="btn">لغو</button> </div> </fieldset> } <div> @Html.ActionLink("Back to List", "Index") </div> <# if(mvcHost.IsContentPage && mvcHost.ReferenceScriptLibraries) { #> @section JavaScript { }
دریافت فایل CreateBootstrapForm.tt اصلاح شده:
همانطور که عنوان شد، برای استفاده از آن فقط کافی است آنرا در مسیر CodeTemplates\AddView\CSHTML\CreateBootstrapForm.tt ریشه پروژه جاری خود کپی کنید.
AngularJS #4
<div ng-app="myApp"> <div ng-controller="CommentCtrl"> <div ng-repeat="comment in comments"> <div style="float:right;cursor:pointer;" ng-click="remove(comment.Id,$index);">X</div> <a href="#"> <img style="width:32px;" ng-src="/Content/user.gif" alt="{{comment.Name}}"> </a> <div> <h4>{{comment.Name}}</h4> {{comment.CommentBody}} </div> </div> <div> <form action="/Comment/Add" method="post"> <div> <label for="Name">Name</label> <input id="Name" type="text" name="Name" ng-model="comment.Name" placeholder="Your Name" /> </div> <div> <label for="Email">Email</label> <input id="Email" type="text" name="Email" ng-model="comment.Email" placeholder="Your Email" /> </div> <div> <label for="CommentBody">Comment</label> <textarea id="CommentBody" name="CommentBody" ng-model="comment.CommentBody" placeholder="Your Comment"></textarea> </div> <button type="button" ng-click="addComment()">Send</button> </form> </div> </div> </div>
var app = angular.module('myApp', []); app.controller('CommentCtrl', function ($scope, $http) { $scope.comment = {}; $http.get('/Comment/GetAll').success(function (data) { $scope.comments = data; }) $scope.addComment = function () { $http.post("/Comment/Add", $scope.comment).success(function () { $scope.comments.push({ Name: $scope.comment.Name, CommentBody: $scope.comment.CommentBody }); $scope.comment = {}; }); }; $scope.remove = function (id, index) { $http.post("/Comment/Remove", { id: id }).success(function () { $scope.comments.splice(index, 1); }); }; });
- استفاده از T4MVC اجباری است. به هیچ عنوان نباید از رشتهها برای مشخص سازی نام کنترلرها یا اکشن متدها در قسمتهای مختلف برنامه استفاده شود.
- تا حد امکان از ViewBag ، ViewData و امثال آن استفاده نشده و به ازای هر View یک مدل متناظر (ViewModel) ایجاد شود.
- فایل پروژه برنامه توسط یک ادیتور متنی ویرایش شده و MvcBuildViews آن به True تنظیم شود.
- مدلهای متناظر با جداول بانک اطلاعاتی نباید مستقیما در Viewهای برنامه استفاده شوند.
- پوشه Models، از پروژه اصلی حذف شود. یک پروژه class library جدید به نام MyProjectName.Models برای نگهداری ViewModels ایجاد گردد.
- یک پروژه Class library دیگر به نام MyProjectName.DomainClasses برای نگهداری کلاسهای متناظر با جداول بانک اطلاعاتی ایجاد شود.
- از سیستم minification و bundling، برای یکی سازی اسکریپتها و CSSهای برنامه استفاده شود.
- قسمت custom errors فایل web.config برنامه به نحو صحیحی مقدار دهی شود.
- تمام فرمهای عمومی برنامه باید دارای AntiForgeryToken باشند.
- تمام فرمهای عمومی برنامه باید captcha داشته باشند.
- پوشههای Content و Scripts از سیستم مسیریابی تعریف شده در Global.asax خارج شوند.
- MvcHandler.DisableMvcResponseHeader = true به Application_Start اضافه شود.
- اگر فقط از Razor به عنوان ViewEngine استفاده میشود، در Application_Start، باید سایر ViewEngineهای مورد استفاده، حذف شوند.
- فیلتر پیش فرض مدیریت خطاها حذف و بجای آن از ELMAH استفاده شود.
- در web.config، مقادیر executionTimeout و maxRequestLength مرتبط با httpRuntime تنظیم شوند. همچنین enableVersionHeader آن نیز خاموش گردد.
- استفاده از سشنها کلا باید حذف شود. ماژول توکار آن از قسمت httpModules حذف گردد تا پردازش موازی صفحات فعال گردد. (سشن مربوط است به دوران ASP کلاسیک دهه نود و هیچ نیازی به استفاده از آن در MVC نیست)
- در هیچ کنترلری نباید جزئیات پیاده سازی متدی مشاهده شود. تمام پیاده سازیها باید به لایه سرویسهای مختلف برنامه منتقل و از طریق تزریق وابستگیها در دسترس باشند.
- اگر نیاز به مشخص سازی آدرسی در سایت است (خصوصا در اسکریپتها) باید از Url.Action استفاده شود و نه رشتهها.
- بهتر است بومی سازی برنامه از روز اول آن درنظر گرفته شده و تمام عبارات مورد استفاده در فایلهای Resource درج شوند.
- برای مدیریت سادهتر بستههای مورد استفاده (وابستگیهای برنامه) بهتر است از NuGet استفاده شود.
- از یک ماژول HTTP compression مستقل و با کیفیت استفاده شود (برای سازگاری بهتر با نگارشهای مختلف IIS).
- برای معرفی HTTP modules و سادگی تعریف و فعال سازی آنها در انواع و اقسام IISها بهتر است از کتابخانه WebActivator استفاده شود.
- امکان دوبار کلیک کردن بر روی تمام دکمهها نباید وجود داشته باشد.
- از هشهای ترکیبی استفاده شود. مستقیما از MD5 یا SHA1 استفاده نشود.
- با اسکریپتهای anti IE6,7، این مرورگرها به رحمت ایزدی واصل شوند.
- اگر کاربری JavaScript را در مرورگر خود غیرفعال کرد، نباید بتواند از سایت استفاده کند.
- کلیه تغییرات تنظیمات و محتوای مهم سایت باید برای مدیر سایت بلافاصله ایمیل شوند.
- یک سری کارهای متداول مانند تهیه فایلهای favicon.ico، apple-touch-icon-XxY.png، crossdomain.xml، robots.txt و sitemap.xml (ترجیحا پویا) فراموش نشود.
- در web.config و در زمان ارائه، compilation debug=false تنظیم شود.
- در تمام قسمتهایی که AlllowHtml فعال شده باید از پاکسازی Html دریافتی جهت مقابله با XSS مطمئن شد.
- جهت سهولت طراحی table less از یک فریم ورک CSS ایی استفاده شود.
- در تمام قسمتهایی که فایلی آپلود میشود باید بررسی شود فایلهای نا امن (فایلهای اجرایی ASP.NET) قابل آپلود نباشند.
- حین کار با بانکهای اطلاعاتی یا از ORM استفاده شود و یا از کوئریهای پارامتری.
- هر برنامه ASP.NET باید داری یک Application pool مجزا به همراه تنظیمات حافظه مشخصی باشد.
- تمام صفحات باید عنوان داشته باشند. به همین منظور مقدار دهی پیش فرض آن در فایل ViewStart صورت گیرد.
- در صفحه لاگین سایت، autocomplete خاموش شود.
- تمام deleteهای برنامه باید به HttpPost محدود شوند. تمام گزارشات و نمایش اطلاعات غیرعمومی برنامه به HttpGet محدود شوند.
- تعداد رفت و برگشتهای به بانک اطلاعاتی در یک صفحه توسط پروفایلرها بررسی شده و اطلاعات عمومی پرمصرف کش شوند.
- در هیچکدام از کلاسهای ASP.NET MVC نباید از HttpContext مستقیما استفاده شود. کلاس پایه جدید آن باید مورد استفاده قرار گیرد یا از Action Result صحیحی استفاده گردد.
- کش کردن فایلهای استاتیک درنظر گرفته شود.
- تمام درخواستهای jQuery Ajax باید بررسی شوند. آیا واقعا مرتبط هستند به سایت جاری و آیا واقعا Ajax ایی هستند.
یک نکته:
امکان تهیه قالبهای سفارشی VS.NET و لحاظ موارد فوق در آن جهت استفادههای بعدی نیز وجود دارد:
Create Reusable Project And Item Templates For Your Development Team
Write Templates for Visual Studio 2010
Building a Custom Project Wizard in Visual Studio .NET
قبل از آن بد نیست که بدانید چرا این ابزار T4 نام گرفته !
T4 مخفف Text Template Transformation Toolkit میباشد (TTTT). شکل زیر مراحل اجرای یک کد Text Template را توسط T4 نشان میدهد:
برای آزمایش، یک فایل متنی کنار فایل TextTransform.exe با نام Text2.tt ایجاد نمایید و کد زیر را در داخل آن بنویسید:
<#@ template debug="true" hostspecific="false" language="C#" #> <#@ output extension=".txt" #> <#@ import namespace="System.Diagnostics" #> Report In : <#= DateTime.Now #> <# Process[] Procs = Process.GetProcesses(); for (int i = 0; i < Procs.Length; i++) { string Pstr = Procs[i].ProcessName + " -|- " + Procs[i].Id + Environment.NewLine ; #><#= Pstr #><# } #>
برای تولید فایل خروجی، دستور زیر را در cmd.exe اجرا کنید :
نکته: اگر User شما به این پوشه دسترسی ندارد و کاربر Admin نیستید احتمالا به مشکل بر میخورد. میتوانید فایل TextTransform.exe را در مکان دیگری قرار دهید و دستور را از آن محل اجرا کنید و یا برای پوشهی مذکور دسترسی ایجاد نمایید.
اگر میخواهید بیشتر در مورد معماری T4 بدانید بهتر است مقاله زیر را مطالعه کنید:
http://www.olegsych.com/2008/05/t4-architecture/
نکته دیگر این که برای Visual Studio، ابزارهایی جهت بهبود کار با Text Templateها وجود دارند که با جستجوی T4 Editor، نمونههایی از آنها را خواهید یافت. tangible T4 Editor نمونه ای از این Pluginها میباشد که به Visual Studio افزوده میگردد و یا یک پروژه Open Source هم برای آشنایی بسیار بیشتر با T4 در t4toolbox.codeplex.com وجود دارد که میتوانید مشاهده کنید.All of these tools are shipped as part of Visual Studio but are not installed in the same way as you would install them manually. They are all located in the Visual Studio install directory and are used by some of the new features such as the Task Runner Explorer and the new ASP.NET 5 project system.