آموزش TypeScript #2
Debugger visualizers
از VS.Net 2005 به بعد، امکانات اشکال زدایی کدها به شدت بهبود یافته و یکی از امکانات جالبی که به آن اضافه شده است، Debugger visualizers میباشد، یعنی امکان مشاهدهی محتوای اشیاء در حین دیباگ. همچنین با استفاده از SDK ویژوال استودیو، برنامه نویسها میتوانند Debugger visualizers سفارشی خودشان را نیز تهیه کنند. در ادامه به تعدادی از این موارد اشاره خواهد شد:
- Xml Visualizer v.2 - site
- Data Debugger Visualizer - site
- WCF Visualizers Tool - site
- IL Visualizer - site
- DB Connection Visualizer - site
- LINQ to SQL Debug Visualizer - site
- Graphics Debugger Visualizer - site
- Bitmap Debugger Visualizer - site
- PowerShell Debug Visualizer - site
- WebVisualizers - site
- Sharepoint debug visualizer - site
- WPF Tree Debugger Visualizer - site
- GUID Debugger Visualizer - site
- WindowsIdentity Debugger Visualizer - site
- ControlTree visualizer - site
- Regular Expression Visualizers - site
- Improving Visual C++ Debugging - site
نسخه net core 2.2. Preview 3.، روز چهارشنبه 25 مهر، مطابق با 17 اکتبر منتشر شد. این نسخه شامل ویژگیهای جدیدی از جمله موارد زیر میباشد:
- تغییرات عمده در API
- Authorization Server
- بهبود کارآیی و سرعت
- پشتیبانی از Spatial Data برای SQL Server و SQLite
- پشتیبانی از Cosmos DB
- جایگزینی Bootstrap 4, Angular 6
مهمترین ویژگی مربوط به EF Core برای گروهی از برنامه نویسان، پشتیبانی از فیلدهای جغرافیایی یا همان Spatial Data میباشد.
نسخهی net core 2.2 RTM.، قبل از انتهای سال میلادی جاری منتشر خواهد شد و پس از آن آغاز به کار بر روی net core 3. خواهد بود. برای نسخهی net Core 3.، هدف بهبود برنامههای مبتنی بر Desktop و سازگاری آن با فرمت جدید csproj، اعلام شدهاست.
برای استفاده از ویژگیهای net core 2.2. باید نسخهی visual studio 2017 preview، یعنی ورژن Version 15.9.0 به بعد را نصب کنید. اگر صرفا dotnet core 2.2 را نصب کنید و از ویژوال استودیوی جاری قصد استفاده را داشته باشید، به شما پیغام میدهد که این نسخه قابلیت استفاده از دات نت 2.2 به بعد را ندارد.
برای تست و استفاده از net core 2.2 preview 3. مراحل زیر را طی کنید:
1- ابتدا آخرین انتشار ویژوال استودیو 2017، یعنی نسخهی پیشنمایش preview را از اینجا دریافت و نصب کنید. نسخه Enterprise را انتخاب کنید تا installer دانلود شود وشروع به نصب کند. حجم این نسخه، از نسخهی اصلی کمتر میباشد.
پس از نصب، این نسخه را میتوانید در کنار نسخهی اصلی، همزمان بر روی سیستم داشته باشید.
- برای نصب کلی بر روی سیستم، اینجا کلیک کنید و نسخهی SDK Installer مناسب دستگاه خود را دانلود کنید (64 یا 32 بیتی).
- برای استفادهی از EF Core آن در پروژه جاری میتوانید آنرا از اینجا دانلود و یا بوسیلهی دستور زیر نصب کنید:
Install-Package Microsoft.EntityFrameworkCore -Version 2.2.0-preview3-35497
3- پس از نصب، ویژوال استودیوی preview را از همان مسیر visual studio، اجرا کنید. یک پروژهی جدید از نوع وب را ایجاد کنید و فریمورک را بر روی بالاترین مقدار آن قرار دهید؛ مثل تصویر زیر:
بعد از ایجاد پروژه، میتوانید در solution Explorer، ارجاعات جدید را مشاهده کنید:
- سرعت بالاتر بارگذاری و اجرای کدها
- استفاده از آخرین فناوریهای وب مانند ES 6 و وب کامپوننتها با پشتیبانی تا IE 9.
- سطح API آن با طراحی جدید آن، به شدت کاهش یافته و خلاصه شدهاست. همین امر یادگیری آنرا نیز سادهتر میکند.
برای یادگیری Angular 2 نیازی به فراگیری Angular 1 نیست. در اینجا با آشنایی با TypeScript، به این نتیجه خواهید رسید که برنامههای Angular 2 چیزی بیشتر از یک مثال عملی TypeScript نیستند. زبان TypeScript، زبان اول و توصیه شدهی کار با Angular 2 است و مزیت آن دسترسی به تمام قابلیتهای ES 6 است؛ با این تفاوت که کامپایلر TypeScript قادر است آنها را به ES 5 یا نگارش فعلی جاوا اسکریپت که توسط تمام مرورگرها پشتیبانی میشود، ترجمه و تبدیل کند. به این نحو به یک طراحی شیءگرا، مدرن و با قابلیت نگهداری بالا خواهید رسید که با تمام مرورگرهای جدید نیز سازگار است.
بنابراین پیشنیازهای اصلی کار با Angular 2، فراگیری ES 6 و TypeScript هستند که دو سری ویژه و مختص به آنها در سایت جاری تهیه شدهاند:
«مبانی ES 6»
«مبانی TypeScript»
در این قسمت قصد داریم پیشنیازهای دریافت و نصب اجزاء و وابستگیهای AngularJS 2 را به همراه TypeScript، در ویژوال استودیو 2015 بررسی کنیم. البته استفاده از ویژوال استودیو در اینجا ضروری نیست و اساسا AngularJS وابستگی به ویژوال استودیو ندارد. اگر به دنبال پشتیبانی بهتری از TypeScript هستید، VSCode رایگان، سورس باز و چند سکویی، گزینهی بسیار بهتری است نسبت به ویژوال استودیوی کامل. البته این مورد تعجبی هم ندارد؛ از این جهت که VSCode با TypeScript نوشته شدهاست.
اهمیت آشنایی با npm
اگر در طی سالهای اخیر با ویژوال استودیو کار کرده باشید، به طور قطع با NuGet نیز آشنا هستید. NuGet به عنوان یک package manager دات نتی شناخته میشود و کار آن دریافت وابستگیهای یک پروژه، از مخزنی مشخص و نصب و به روز رسانی خودکار آنها است. اما این روزها خارج از محیط توسعهی مایکروسافت، مدیرهای بستههای دیگری مانند Bower نیز برای نصب و به روز رسانی بستههای front end مانند کتابخانههای CSS ایی و جاوا اسکریپتی، بسیار رواج پیدا کردهاند. Bower یکی از ابزارهای NodeJS است که توسط NPM یا NodeJS Package Manager نصب میشود. به این معنا که استفاده از Bower به معنای استفاده از NPM است. پیش از این از NPM صرفا جهت نصب بستههای مرتبط با NodeJS استفاده میشد، اما در طی یکسال اخیر، استفاده از NPM نیز برای مدیریت بستههای front end رواج پیدا کردهاست و در صدر مدیر بستههای نصب کتابخانههای front end قرار دارد. همچنین در این حالت شما تنها نیاز به یک ابزار و یک فایل تنظیمات آن خواهید داشت، بجای استفاده از چندین ابزار و چندین فایل تنظیمات جداگانه. به علاوه این روزها انجام کارهای جدی جاوا اسکریپتی بدون دانش NPM دیگر میسر نیست. بهترین ابزارها، کامپایلرها، فشرده کنندههای front end و امثال آنها، تحت NodeJS اجرا میشوند. برای کار با AngularJS 2.0 و دریافت وابستگیهای آن نیز استفاده از npm، روش پیش فرض و توصیه شدهاست.
کار با npm جهت دریافت وابستگیهای کتابخانههای front end
برای کار با npm یا میتوان از دستورات خط فرمان آن به صورت مستقیم استفاده کرد و یا از امکانات یکپارچگی آن با ویژوال استودیو نیز بهره گرفت که ما در ادامه از این روش استفاده خواهیم کرد. البته توانمندیهای خط فرمان npm فراتر است از امکانات توکار VS.NET، اما در اینجا نیازی به آنها نیست و هدف صرفا دریافت و به روز رسانی وابستگیهای مرتبط است.
ویژوال استودیوی 2015 به همراه ابزارهای NodeJS ارائه میشود. اما مشکل اینجا است که این ابزارها هم اکنون قدیمی شدهاند و تطابقی با آخرین نگارش ابزارهای NodeJS ندارند. برای نمونه حین نصب وابستگیهای AngularJS 2.0 که یکی از آنها RxJS است، یک چنین خروجی را در پنجرهی output ویژوال استودیو مشاهده میکنید:
npm WARN engine rxjs@5.0.0-beta.6: wanted: {"npm":">=2.0.0"} (current: {"node":"v0.10.31","npm":"1.4.9"})
همانطور که در تصویر نیز ملاحظه میکنید، به مسیر Tools->Options->Projects and Solutions->External Web Tools مراجعه کرده و متغیر محیطی PATH ویندوز را به ابتدای لیست منتقل کنید. به این صورت ابزارهای به روز شدهی خط فرمان، مقدم خواهند شد بر ابزارهای قدیمی به همراه نگارش فعلی ویژوال استودیو.
البته فرض بر این است که آخرین نگارش nodejs را از آدرس https://nodejs.org/en دریافت و نصب کردهاید. با نصب آن، برنامه npm، در خط فرمان ویندوز به صورت مستقیم قابل استفاده خواهد بود؛ از این جهت که مسیر آن به PATH ویندوز اضافه شدهاست:
افزودن فایل project.json به پروژه
تا اینجا فرض بر این است که nodejs را از سایت آن دریافت و نصب کردهاید. همچنین متغیر PATH را در External Web Tools ویژوال استودیو به ابتدای لیست آن منتقل کردهاید تا همواره از آخرین نگارش npm نصب شدهی در سیستم، استفاده شود.
پس از آن همانند نیوگت که از فایل xml ایی به نام packages.config برای ثبت آخرین تغییرات خودش استفاده میکند، npm نیز از فایلی به نام package.json برای ذکر وابستگیهای مورد نیاز پروژه بهره میبرد. برای افزودن آن، از منوی Project گزینهی Add new item را انتخاب کرده و سپس npm را در آن جستجو کنید:
در اینجا نام پیش فرض package.json را پذیرفته و این فایل را به پروژه و ریشهی آن اضافه کنید.
اگر گزینهی فوق را در لیست Add new item مشاهده نمیکنید، مهم نیست. یک فایل متنی را به نام package.json به ریشهی پروژهی جاری اضافه کنید.
در ادامه محتوای این فایل را به نحو ذیل تغییر دهید:
{ "name": "asp-net-mvc5x-angular2x", "version": "1.0.0", "author": "DNT", "description": "", "scripts": {}, "license": "Apache-2.0", "dependencies": { "jquery": "2.2.3", "angular2": "2.0.0-beta.15", "systemjs": "^0.19.26", "es6-promise": "^3.1.2", "es6-shim": "^0.35.0", "reflect-metadata": "0.1.2", "rxjs": "5.0.0-beta.2", "zone.js": "^0.6.12", "bootstrap": "^3.3.6" }, "devDependencies": { "typescript": "^1.8.9", "typings": "^0.8.1" }, "repository": { } }
چند نکته:
- هر زمانیکه این فایل را ذخیره کنید، بلافاصله کار دریافت این بستهها از اینترنت آغاز خواهد شد. جزئیات آنرا میتوان در پنجرهی output ویژوال استودیو مشاهده کرد (و حتما اینکار را جهت دیباگ کار انجام دهید. بسیاری از مشکلات و خطاها، در اینجا لاگ میشوند). بنابراین اگر قصد دارید کار همگام سازی تغییرات را انجام دهید، فقط کافی است دکمههای ctrl+s یا save را بر روی این فایل اعمال کنید.
- کاری که دکمهی ctrl+s در این فایل انجام میدهد، اعمال خودکار دستور npm install بر روی پوشهای است که package.json در آن قرار دارد. بنابراین برای دریافت این بستهها، روش خط فرمان آن، ابتدا وارد شدن به ریشهی پروژهی جاری و سپس صدور دستور npm install است (که نیازی به آن نیست و ویژوال استودیو اینکار را به صورت خودکار انجام میدهد).
- بستههای دریافت شده، در پوشهای به نام node_modules در ریشهی پروژه ذخیره میشوند:
برای مشاهدهی آنها میتوان بر روی دکمهی show all files در solution explorer کلیک نمائید.
- درون فایل package.json، پشتیبانی کاملی از intellisense وجود دارد. برای مثال اگر علاقمند بودید تا آخرین نگارش AngularJS را مشاهده کنید، پس از خاصیت angular2 در تنظیمات فوق، " را تایپ کنید تا منوی تکمیل کنندهای ظاهر شود:
بدیهی است این منو جهت دریافت آخرین اطلاعات، نیاز به اتصال به اینترنت را دارد.
البته همیشه آخرین شماره نگارش AngularJS 2.0 را در این آدرس نیز میتوانید مشاهده کنید: CHANGELOG.md
- در این فایل شماره نگارش آغاز شدهای با ^ مانند "3.1.2^" به این معنا است که اجازهی نصب نگارشهای جدیدتری از 3.1.2 نیز داده شدهاست.
به روز رسانی کامپایلر TypeScript
نیاز است یکبار مطلب «مبانی TypeScript؛ تنظیمات TypeScript در ویژوال استودیو» را جهت آشنایی با نحوهی به روز رسانی اجزای مرتبط با TypeScript مطالعه کنید.
افزودن فایل tsconfig.json به پروژه
مرحلهی بعد شروع به کار با AngularJS و TypeScript، انجام تنظیمات کامپایلر TypeScript است. برای این منظور از منوی پروژه، گزینهی Add new item، عبارت typescript را جستجو کرده و در لیست ظاهر شده، گزینهی TypeScript JSON Configuration File را با نام پیش فرض آن انتخاب کنید:
اگر این گزینهی ویژه را در لیست add new items ندارید، مهم نیست. یک فایل متنی را به نام tsconfig.json به ریشهی پروژهی جاری اضافه کنید.
پس از افزودن فایل tsconfig.json به ریشهی سایت، تنظیمات آنرا به نحو ذیل تغییر دهید:
{ "compileOnSave": true, "compilerOptions": { "target": "es5", "module": "system", "moduleResolution": "node", "noImplicitAny": false, "noEmitOnError": true, "removeComments": false, "sourceMap": true, "emitDecoratorMetadata": true, "experimentalDecorators": true }, "exclude": [ "node_modules", "wwwroot", "typings/main", "typings/main.d.ts" ] }
برای نمونه خاصیت compileOnSave سبب خواهد شد تا پس از ذخیره سازی یک فایل ts، بلافاصله فایل js معادل آْن تولید شود. نوع ماژولها در اینجا به system.js تنظیم شدهاست و خروجی کدهای js آن از نوع ES 5 درنظر گرفته شدهاست. همچنین فعال سازی decorators نیز در اینجا صورت گرفتهاست. از این جهت که AngularJS2 استفادهی گستردهای را از این مفهوم، انجام میدهد.
در قسمت excludes به کامپایلر TypeScript اعلام شدهاست تا از یک سری از مسیرها مانند پوشهی node_modules که پیشتر آنرا تنظیم و دریافت کردیم، صرفنظر کند.
خلاصهی بحث
تا اینجا با نحوهی نصب پیشنیازهای AngularJS 2 و همچنین TypeScript آشنا شدیم. به صورت خلاصه:
- nmp اصلی را از سایت nodejs دریافت و نصب کنید.
- متغیر PATH را در ویژوال استودیو، به ابتدای لیست ابزارهای خارجی وب آن منتقل کنید تا از npm اصلی استفاده کند.
- فایل project.json را با محتوای ذکر شده، به ریشهی پروژه اضافه کنید. سپس یکبار آنرا save کنید تا وابستگیها را از اینترنت دریافت کند.
- اطمینان حاصل کنید که آخرین کامپایلر TypeScript را نصب کردهاید.
- فایل tsconfig.json را با محتوای ذکر شده، به ریشهی پروژه اضافه کنید.
تدارک مقدمات مثال این قسمت
این مثال، در ادامهی همین سری کار با فرمهای مبتنی بر قالبها است. به همین جهت ابتدا ماژول جدید CustomValidators را به آن اضافه میکنیم:
>ng g m CustomValidators -m app.module --routing
>ng g c CustomValidators/user-register
در ادامه کلاس مدل معادل فرم ثبت نام کاربران را تعریف میکنیم:
>ng g cl CustomValidators/user
export class User { constructor( public username: string = "", public email: string = "", public password: string = "", public confirmPassword: string = "" ) {} }
- ورود نام کاربری اجباری بوده و باید بین 5 تا 8 حرف باشد.
- ورود ایمیل اجباری بوده و باید فرمت مناسبی نیز داشته باشد.
- ورود کلمهی عبور اجباری بوده و باید با confirmPassword تطابق داشته باشد.
- ورود «کلمهی عبور خود را مجددا وارد کنید» اجباری بوده و باید با password تطابق داشته باشد.
تعریف اعتبارسنج سفارشی ایمیلها
هرچند میتوان اعتبارسنجی ایمیلها را توسط ویژگی استاندارد pattern نیز مدیریت کرد، اما جهت بررسی نحوهی انتقال آن به یک اعتبارسنج سفارشی، کار را با ایجاد یک دایرکتیو مخصوص آن ادامه میدهیم:
>ng g d CustomValidators/EmailValidator -m custom-validators.module
در ادامه کدهای کامل این اعتبارسنج سفارشی را مشاهده میکنید:
import { Directive } from "@angular/core"; import { AbstractControl, NG_VALIDATORS, Validator } from "@angular/forms"; @Directive({ selector: "[appEmailValidator][formControlName],[appEmailValidator][formControl],[appEmailValidator][ngModel]", providers: [ { provide: NG_VALIDATORS, useExisting: EmailValidatorDirective, multi: true } ] }) export class EmailValidatorDirective implements Validator { validate(element: AbstractControl): { [key: string]: any } { const emailRegex = /\w+([-+.']\w+)*@\w+([-.]\w+)*\.\w+([-.]\w+)*/; const valid = emailRegex.test(element.value); return valid ? null : { appEmailValidator: true }; } }
- علت تعریف این اعتبارسنج به صورت یک دایرکتیو جدید این است که بتوان selector آنرا همانند ویژگیهای HTML، به فیلد ورودی اضافه کرد:
<input #email="ngModel" required appEmailValidator type="text" class="form-control" name="email" [(ngModel)]="model.email">
- روش تعریف selector آن اندکی متفاوت است:
selector: "[appEmailValidator][formControlName],[appEmailValidator][formControl],[appEmailValidator][ngModel]",
الف) نام دایرکتیو باید با یک پیشوند شروع شود و این پیشوند در فایل angular-cli.json. به app تنظیم شدهاست:
"apps": [ { // ... "prefix": "app",
ب) در اینجا formControlName، formControl و ngModel قید شدهی در کنار نام selector این دایرکتیو را نیز مشاهده میکنید. وجود آنها به این معنا است که کلاس این دایرکتیو، به المانهایی که به آنها ویژگی appEmailValidator اضافه شدهاست و همچنین آن المانها از یکی از سه نوع ذکر شده هستند، اعمال میشود و در سایر موارد بیاثر خواهد بود. البته ذکر این سه نوع، اختیاری است و صرفا میتوان نوشت:
selector: "[appEmailValidator]"
- پس از آن قسمت providers را مشاهده میکنید:
providers: [ { provide: NG_VALIDATORS, useExisting: EmailValidatorDirective, multi: true }
- سپس پیاده سازی اینترفیس توکار Validator را مشاهده میکنید:
export class EmailValidatorDirective implements Validator {
برای پیاده سازی این اینترفیس، نیاز است متد اجباری ذیل را نیز افزود و تکمیل کرد:
validate(element: AbstractControl): { [key: string]: any }
validate(element: AbstractControl): { [key: string]: any } { const emailRegex = /\w+([-+.']\w+)*@\w+([-.]\w+)*\.\w+([-.]\w+)*/; const valid = emailRegex.test(element.value); return valid ? null : { appEmailValidator: true }; }
- اکنون که این دایرکتیو جدید طراحی و ثبت شدهاست (در قسمت declarations فایل custom-validators.module.ts)، تنها کافی است selector آنرا به المان ورودی مدنظر اعمال کنیم تا کار اعتبارسنجی آنرا به صورت خودکار مدیریت کند:
<input #email="ngModel" required appEmailValidator type="text" class="form-control" name="email" [(ngModel)]="model.email">
نحوهی طراحی خروجی متد validate
هنگام پیاده سازی متد validate اینترفیس Validator، هیچ قالب خاصی برای خروجی آن درنظر گرفته نشدهاست و همینقدر که این خروجی یک شیء key/value باشد، کفایت میکند. برای مثال اگر اعتبارسنج استاندارد required با شکست مواجه شود، یک چنین شیءایی را بازگشت میدهد:
{ required:true }
{ minlength : { requiredLength : 3, actualLength : 1 } }
{ appEmailValidator: true }
<div class="alert alert-danger" *ngIf="email.errors.appEmailValidator"> The entered email is not valid. </div>
از دیدگاه اعتبارسنج فرمهای مبتنی بر قالبها، همینقدر که آرایهی email.errors دارای عضو و کلید جدیدی شد، کار به پایان رسیدهاست و اعتبارسنجی المان را شکست خورده ارزیابی میکند. مابقی آن، اطلاعاتی است که برنامه نویس ارائه میدهد (بر اساس نیازهای نمایشی برنامه).
تهیه اعتبارسنج سفارشی مقایسهی کلمات عبور با یکدیگر
در طراحی کلاس User که معادل فیلدهای فرم ثبت نام کاربران است، دو خاصیت کلمهی عبور و تائید کلمهی عبور را مشاهده میکنید:
public password: string = "", public confirmPassword: string = ""
>ng g d CustomValidators/EqualValidator -m custom-validators.module
در ادامه کدهای کامل آنرا در ذیل مشاهده میکنید:
import { Directive, Attribute } from "@angular/core"; import { Validator, AbstractControl, NG_VALIDATORS } from "@angular/forms"; @Directive({ selector: "[appValidateEqual][formControlName],[appValidateEqual][formControl],[appValidateEqual][ngModel]", providers: [ { provide: NG_VALIDATORS, useExisting: EqualValidatorDirective, multi: true } ] }) export class EqualValidatorDirective implements Validator { constructor(@Attribute("compare-to") public compareToControl: string) {} validate(element: AbstractControl): { [key: string]: any } { const selfValue = element.value; const otherControl = element.root.get(this.compareToControl); console.log("EqualValidatorDirective", { thisControlValue: selfValue, otherControlValue: otherControl ? otherControl.value : null }); if (otherControl && selfValue !== otherControl.value) { return { appValidateEqual: true // Or a string such as 'Password mismatch.' or an abject. }; } if ( otherControl && otherControl.errors && selfValue === otherControl.value ) { delete otherControl.errors["appValidateEqual"]; if (!Object.keys(otherControl.errors).length) { otherControl.setErrors(null); } } return null; } }
- قسمت آغازین این اعتبارسنج سفارشی، مانند توضیحات EmailValidatorDirective است که در ابتدای بحث عنوان شد. این کلاس به یک Directive مزین شدهاست تا بتوان selector آنرا به المانهای HTML ایی فرم افزود (برای مثال در اینجا به دو فیلد ورود کلمات عبور). قسمت providers آن نیز تنظیم شدهاست تا EqualValidatorDirective جاری به لیست توکار NG_VALIDATORS اضافه شود.
- در ابتدای کار، پیاده سازی اینترفیس Validator، همانند قبل انجام شدهاست؛ اما چون در اینجا میخواهیم نام فیلدی را که قرار است کار مقایسه را با آن انجام دهیم نیز دریافت کنیم، ابتدا یک Attribute و سپس یک پارامتر و خاصیت عمومی دریافت کنندهی مقدار آنرا نیز افزودهایم:
export class EqualValidatorDirective implements Validator { constructor(@Attribute("compare-to") public compareToControl: string) {}
<input #password="ngModel" required type="password" class="form-control" appValidateEqual compare-to="confirmPassword" name="password" [(ngModel)]="model.password">
در اینجا محدودیتی هم از لحاظ تعداد ویژگیها نیست و اگر قرار است این اعتبارسنج اطلاعات بیشتری را نیز دریافت کند میتوان ویژگیهای بیشتری را به سازندهی آن نسبت داد.
یک نکته: میتوان نام این ویژگی را با نام selector نیز یکی انتخاب کرد. به این ترتیب ذکر نام ویژگی آن، هم سبب فعال شدن اعتبارسنج و هم نسبت دادن مقداری به آن، سبب مقدار دهی خاصیت متناظر با آن، در سمت کلاس اعتبارسنج میگردد.
- در ابتدای این اعتبارسنج، نحوهی دسترسی به مقدار یک کنترل دیگر را نیز مشاهده میکنید:
export class EqualValidatorDirective implements Validator { constructor(@Attribute("compare-to") public compareToControl: string) {} validate(element: AbstractControl): { [key: string]: any } { const selfValue = element.value; const otherControl = element.root.get(this.compareToControl); console.log("EqualValidatorDirective", { thisControlValue: selfValue, otherControlValue: otherControl ? otherControl.value : null });
بر اساس مقدار خاصیت compareToControl که از ویژگی compare-to دریافت میشود، میتوان به کنترل دوم، توسط element.root.get دسترسی یافت.
- در ادامهی کار، مقایسهی سادهای را مشاهده میکنید:
if (otherControl && selfValue !== otherControl.value) { return { appValidateEqual: true // Or a string such as 'Password mismatch.' or an abject. }; }
- در پایان کدهای متد validate، چنین تنظیمی نیز قرار گرفتهاست:
if (otherControl && otherControl.errors && selfValue === otherControl.value) { delete otherControl.errors["appValidateEqual"]; if (!Object.keys(otherControl.errors).length) { otherControl.setErrors(null); } } return null;
تکمیل کامپوننت فرم ثبت نام کاربران
اکنون user-register.component.ts را که در ابتدای بحث اضافه کردیم، چنین تعاریفی را پیدا میکند:
import { NgForm } from "@angular/forms"; import { User } from "./../user"; import { Component, OnInit } from "@angular/core"; @Component({ selector: "app-user-register", templateUrl: "./user-register.component.html", styleUrls: ["./user-register.component.css"] }) export class UserRegisterComponent implements OnInit { model = new User(); constructor() {} ngOnInit() {} submitForm(form: NgForm) { console.log(this.model); console.log(form.value); } }
ابتدای فرم
<div class="container"> <h3>Registration Form</h3> <form #form="ngForm" (submit)="submitForm(form)" novalidate>
تکمیل قسمت ورود نام کاربری
<div class="form-group" [class.has-error]="username.invalid && username.touched"> <label class="control-label">User Name</label> <input #username="ngModel" required maxlength="8" minlength="4" type="text" class="form-control" name="username" [(ngModel)]="model.username"> <div *ngIf="username.invalid && username.touched"> <div class="alert alert-info"> errors: {{ username.errors | json }} </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="username.errors.required"> username is required. </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="username.errors.minlength"> username should be minimum {{username.errors.minlength.requiredLength}} characters. </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="username.errors.maxlength"> username should be max {{username.errors.maxlength.requiredLength}} characters. </div> </div> </div>
تکمیل قسمت ورود ایمیل
<div class="form-group" [class.has-error]="email.invalid && email.touched"> <label class="control-label">Email</label> <input #email="ngModel" required appEmailValidator type="text" class="form-control" name="email" [(ngModel)]="model.email"> <div *ngIf="email.invalid && email.touched"> <div class="alert alert-info"> errors: {{ email.errors | json }} </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="email.errors.required"> email is required. </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="email.errors.appEmailValidator"> The entered email is not valid. </div> </div> </div>
تکمیل قسمتهای ورود کلمهی عبور و تائید آن
<div class="form-group" [class.has-error]="password.invalid && password.touched"> <label class="control-label">Password</label> <input #password="ngModel" required type="password" class="form-control" appValidateEqual compare-to="confirmPassword" name="password" [(ngModel)]="model.password"> <div *ngIf="password.invalid && password.touched"> <div class="alert alert-info"> errors: {{ password.errors | json }} </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="password.errors.required"> password is required. </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="password.errors.appValidateEqual"> Password mismatch. Please complete the confirmPassword . </div> </div> </div> <div class="form-group" [class.has-error]="confirmPassword.invalid && confirmPassword.touched"> <label class="control-label">Retype password</label> <input #confirmPassword="ngModel" required type="password" class="form-control" appValidateEqual compare-to="password" name="confirmPassword" [(ngModel)]="model.confirmPassword"> <div *ngIf="confirmPassword.invalid && confirmPassword.touched"> <div class="alert alert-info"> errors: {{ confirmPassword.errors | json }} </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="confirmPassword.errors.required"> confirmPassword is required. </div> <div class="alert alert-danger" *ngIf="confirmPassword.errors.appValidateEqual"> Password mismatch. </div> </div> </div>
همچنین خروجی آن نیز در قسمت ngIf آخر بررسی شدهاست و سبب نمایش خطای اعتبارسنجی متناسبی میشود.
تکمیل انتهای فرم
<button class="btn btn-primary" [disabled]="form.invalid" type="submit">Ok</button> </form> </div>
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: angular-template-driven-forms-lab-08.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کردهاید. سپس به ریشهی پروژه وارد شده و دو پنجرهی کنسول مجزا را باز کنید. در اولی دستورات
>npm install >ng build --watch
>dotnet restore >dotnet watch run
معرفی Visual Studio Code
معرفی شده در Build 2015
شروع به کار
دانلود - رایگان
معماری لایه بندی نرم افزار #1
چرا TypeScript؟
- TypeScript زبان توصیه شدهی توسعهی برنامههای AngularJS 2 است و همچنین با سایر کتابخانههای معروف جاوا اسکریپتی مانند ReactJS و jQuery نیز سازگاری دارد. بنابراین اگر قصد دارید به AngularJS 2 مهاجرت کنید، اکنون فرصت خوبی است تا زبان TypeScript را نیز بیاموزید. همچنین WinJS نیز با TypeScript نوشته شدهاست.
- superset زبان JavaScript بودن به این معنا است که تمام کدهای جاوا اسکریپتی موجود، به عنوان کد معتبر TypeScript نیز شناخته میشوند و همین مساله مهاجرت به آنرا سادهتر میکند. زبانهای دیگری مانند Dart و یا CoffeeScript ، نسبت به JavaScript بسیار متفاوت به نظر میرسند؛ اما Syntax زبان TypeScript شباهت بسیار زیادی به جاوا اسکریپت و خصوصا ES 6 دارد. در اینجا تنها کافی است پسوند فایلهای js را به ts تغییر دهید و از آنها به عنوان کدهای معتبر TypeScript استفاده کنید.
- strong typing و معرفی نوعها، کدهای نهایی نوشته شده را امنتر میکنند. به این ترتیب کامپایلر، پیش از اینکه کدهای شما در زمان اجرا به خطا بر بخورند، در زمان کامپایل، مشکلات موجود را گوشزد میکند. همچنین وجود نوعها، سرعت توسعه را با بهبود ابزارهای مرتبط با برنامه نویسی، افزایش میدهند؛ از این جهت که مفهوم مهمی مانند Intellisense، با وجود نوعها، پیشنهادهای بهتر و دقیقتری را ارائه میدهد. همچنین ابزارهای Refactoring نیز در صورت وجود نوعها بهتر و دقیقتر عمل میکنند. این موارد مهمترین دلایل طراحی TypeScript جهت توسعه و نگهداری برنامههای بزرگ نوشته شدهی با JavaScript هستند.
- Syntax زبان TypeScript به شدت الهام گرفته شده از زبان سیشارپ است. به همین جهت اگر با این زبان آشنایی دارید، درک مفاهیم TypeScript برایتان بسیار ساده خواهد بود.
- بهترین قسمت TypeScript، کامپایل شدن آن به ES 5 است (به این عملیات Transpile هم میگویند). در زبان TypeScript به تمام امکانات پیشرفتهی ES 6 مانند کلاسها و ماژولها دسترسی دارید، اما کد نهایی را که تولید میکند، میتواند ES 5 ایی باشد که هم اکنون تمام مرورگرهای عمده آنرا پشتیبانی میکنند. با تنظیمات کامپایلر TypeScript، امکان تولید کدهای ES 3 تا ES 5 و همچنین ES 6 نیز وجود دارد. نمونهی آنلاین این ترجمه را در TypeScript playground میتوانید مشاهده کنید.
- TypeScript چندسکویی است. امکانات و کامپایلر این زبان، برای ویندوز، مک و لینوکس طراحی شدهاند.
- TypeScript سورس باز است. طراحان اصلی آن، همان طراحان زبان سیشارپ در مایکروسافت هستند و هم اکنون این زبان به صورت سورس باز توسط این شرکت توسعه داده شده و در GitHub نگهداری میشود.
آماده سازی محیطهای کار با TypeScript
برای کار با TypeScript، یک ادیتور متنی ساده، به همراه کامپایلر آن کفایت میکند. اما همانطور که عنوان شد، یکی از مهمترین دلایل وجودی TypeScript، بهبود ابزارهای برنامه نویسی مرتبط با JavaScript است و اگر قرار باشد صرفا از یک ادیتور متنی ساده استفاده شود، فلسفهی وجودی آن زیر سؤال میرود.
نصب TypeScript در ویژوال استودیو
در نگارشهای جدید ویژوال استودیو، از VS 2013 Update 2 به بعد، قسمت ویژهی TypeScript نیز قابل مشاهدهاست. البته این قسمت با به روز رسانیهای TypeScript، نیاز به به روز رسانی دارد. به همین جهت به سایت رسمی آن مراجعه کرده و بستههای جدید مخصوص VS 2013 و یا 2015 آنرا دریافت و نصب کنید.
همچنین افزونهی Web Essentials نیز امکانات بیشتری را جهت کار با TypeScript به همراه دارد و امکان مشاهدهی خروجی جاوا اسکریپت تولیدی را در حین کار با فایل TypeScript فعلی میسر میکند. در سمت چپ صفحه TypeScript را خواهید نوشت و در سمت راست، خروجی JavaScript نهایی را بلافاصله مشاهده میکنید.
تصویر فوق مربوط به VS 2015 است. همچنین گزینهی افزودن یک فایل و آیتم جدید نیز امکان افزودن فایلهای TS را به همراه دارد.
نصب و تنظیم TypeScript در ویژوال استودیو کد
ویژوال استودیو کد، نگارش رایگان، سورس باز و چندسکویی ویژوال استودیو است که بر روی ویندوز، مک و لینوکس قابل اجرا است. ویژوال استودیو کد نیز به همراه پشتیبانی بسیار خوبی از TypeScript است، تا حدی که تمام ارائههای معرفی Anugular 2 توسط تیم مربوطهی آن از گوگل، توسط ویژوال استودیو کد و یکپارچگی آن با TypeScript انجام شدند.
ویژوال استودیو کد بر مبنای فولدرها کار میکند و با گشودن یک پوشه در آن (با کلیک بر روی دکمهی open folder آن)، امکان کار کردن با آن پوشه و فایلهای موجود در آن را خواهیم یافت.
نکتهی مهم اینجا است که پس از نصب VS Code، برای فایلهای با پسوند ts بلافاصله Intellisense مرتبط نیز مهیا است و نیاز به هیچگونه تنظیم اضافهتری ندارد. همچنین قابلیتهای type safety این زبان نیز در این ادیتور به نحو واضحی مشخص هستند:
در ادامه ابتدا یک پوشهی جدید خالی را ایجاد کنید و سپس این پوشه را در VS Code باز نمائید (از طریق منوی فایل، گزینهی گشودن پوشه). سپس ماوس را بر روی نام این پوشه حرکت دهید:
همانطور که مشاهده میکنید، دکمهی new file ظاهر میشود. در اینجا میتوانید فایل جدیدی را به نام test.ts اضافه کنید.
در ادامه با فشردن دکمههای ctrl+shift+p، امکان انتخاب یک task runner را جهت کامپایل فایلهای ts خواهیم داشت:
در اینجا ابتدا عبارت task< را وارد کنید و سپس از منوی باز شده، گزینهی rub build task را انتخاب کنید:
پس از آن، در بالای صفحه مشاهده خواهید کرد که عنوان شده: «هنوز هیچ task runner ایی برای اینکار تنظیم نشدهاست»
برای این منظور بر روی دکمهی configure task runner تصویر فوق که با رنگ آبی مشخص شدهاست، کلیک کنید. به این ترتیب یک فایل جدید به نام task.json ایجاد میشود که در پوشهای به نام vscode. در ریشهی پروژه (یا همان پوشهی جاری) قرار میگیرد:
فایل task.json دارای تعاریفی است که کامپایلر TypeScript یا همان tsc را فعال میکند:
{ "version": "0.1.0", // The command is tsc. Assumes that tsc has been installed using npm install -g typescript "command": "tsc", // The command is a shell script "isShellCommand": true, // Show the output window only if unrecognized errors occur. "showOutput": "silent", // args is the HelloWorld program to compile. "args": ["HelloWorld.ts"], // use the standard tsc problem matcher to find compile problems // in the output. "problemMatcher": "$tsc" }
در اینجا قسمتی که نیاز به تنظیم دارد، خاصیت args است. مقادیر آن، پارامترهایی هستند که به کامپایلر typescript ارسال میشوند. برای نمونه آنرا به صورت ذیل تغییر دهید:
"args": [ "--target", "ES5", "--outdir", "js", "--sourceMap", "--watch", "test.ts" ],
برای اجرای کامپایلر، ابتدا از منوی view گزینهی toggle output را انتخاب کنید تا بتوان خروجی نهایی کامپایلر را مشاهده کرد. سپس گزینهی view->command pallet و اجرا tasks< را انتخاب کنید. در ادامه همانند مرحلهی قبل، یعنی گزینهی run build task را اجرا کنید (که خلاصهی این عملیات ctrl+shift+B است).
به این ترتیب پوشهی js که در خاصیت args مشخص کردیم، تولید میشود:
البته این خطا هم در قسمت output نمایش داده میشود:
error TS5023: Unknown option 'watch' Use the '--help' flag to see options.
علت اینجا است که در تنظیمات فوق، خاصیت command به tsc تنظیم شدهاست و همانطور که در کامنت آن عنوان شدهاست، کامپایلر typescript را از طریق دستور npm install -g typescript دریافت میکند و نیازی به ذکر مسیر آن در اینجا نیست. بنابراین لازم است تا با npm و نصب typescript از طریق آن آشنا شد و به این ترتیب کامپایلر آنرا به روز کرد تا دستور watch را شناسایی کند.
نصب TypeScript از طریق npm
همانطور که عنوان شد، TypeScript چندسکویی است و این مورد را از طریق npm یا NodeJS package manager انجام میدهد. برای این منظور به آدرس https://nodejs.org/en مراجعه کرده و فایل نصاب آنرا مخصوص سیستم عامل خود دریافت و سپس نصب کنید. Node.js یک runtime سمت سرور اجرای برنامههای جاوا اسکریپتی است. از آنجائیکه TypeScript در نهایت به JavaScript تبدیل میشود، استفاده از node.js انتخاب مناسبی جهت اجرا و توزیع آن در تمام سیستم عاملها بودهاست.
پس از نصب node.js، از package manager آن که npm نام دارد، جهت نصب TypeScript استفاده میشود. چون node.js به Path و مسیرهای اصلی ویندوز اضافه میشود، تنها کافی است دستور npm install -g typescript را در خط فرمان صادر کنید. در اینجا سوئیچ g به معنای global و دسترسی عمومی است.
همانطور که در این تصویر مشخص است، پس از صدور دستور نصب TypeScript، نگارش 1.8.9 آن نصب شدهاست. اما زمانیکه کامپایلر tsc را با پارامتر version اجرا میکنیم، شماره نگارش قدیمی 1.0.3.0 را نمایش میدهد. برای رفع این مشکل به مسیر C:\Program Files (x86)\Microsoft SDKs\TypeScript مراجعه کرده و پوشهی 1.0 را به 1.0-old تغییر نام دهید.
اکنون اگر مجددا بررسی کنیم، نگارش صحیح قابل مشاهده است:
پس از این تغییرات اگر مجددا به VS Code باز گردیم و ctrl+shift+B را صادر کنیم (جهت اجرای مجدد task runner و اجرای tsc تنظیم شده) ، پیام ذیل مشاهده میشود:
15:33:52 - Compilation complete. Watching for file changes.
در اینجا چون پارامتر watch فعال شدهاست، هر تغییری که در فایل ts داده شود، بلافاصله کامپایل شده و در فایل js منعکس خواهد شد.
تنظیم VS Code جهت دیباگ کدهای TypeScript
در نوار ابزار کنار صفحهی VS Code، بر روی دکمهی دیباگ کلیک کنید:
سپس بر روی دکمهی چرخدندهی موجود که کار انجام تنظیمات را توسط آن میتوان ادامه داد، کلیک کنید. بلافاصله منویی ظاهر میشود که درخواست انتخاب محیط دیباگ را دارد:
در اینجا node.js را انتخاب کنید. با اینکار فایل جدیدی دیگری به نام launch.json به پوشهی vscode. اضافه میشود. اگر به این فایل دقت کنید دو خاصیت name به نامهای Launch و Attach در آن موجود هستند. این نامها در یک دراپ داون، در کنار دکمهی start دیباگ نیز ظاهر میشوند:
- در فایل launch.json، باید خاصیت "program": "${workspaceRoot}/app.js" را ویرایش کرد و app.js آنرا به test.ts مثال جاری تغییر داد.
- سپس خاصیت "sourceMaps" آن نیز باید تغییر کرده و جهت استفادهی از source mapهای تولیدی به true تنظیم شود.
- در آخر باید مسیر پوشهی خروجی js را نیز تنظیم کرد: "outDir": "${workspaceRoot}/js"
همچنین باید دقت داشت چون externalConsole به false تنظیم شدهاست، خروجی این کنسول به output ویژوال استودیوکد منتقل میشود.
اکنون اگر بر روی دکمهی سبز رنگ start کلیک کنید (دکمهی F5)، امکان دیباگ سطر به سطر کد TypeScript را خواهید یافت:
فایلهای نهایی json یاد شدهی در متن را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
VSCodeTypeScript.zip
ASP.NET MVC
- ASP.NET MVC #1
- ASP.NET MVC #2
- ASP.NET MVC #3
- ASP.NET MVC #4
- ASP.NET MVC #5
- ASP.NET MVC #6
- ASP.NET MVC #7
- ASP.NET MVC #8
- ASP.NET MVC #9
- ASP.NET MVC #10
- ASP.NET MVC #11
- ASP.NET MVC #12
- ASP.NET MVC #13
- ASP.NET MVC #14
- ASP.NET MVC #15
- ASP.NET MVC #16
- ASP.NET MVC #17
- ASP.NET MVC #18
- ASP.NET MVC #19
- ASP.NET MVC #20
- ASP.NET MVC #21
- ASP.NET MVC #22
- ASP.NET MVC #23
- ASP.NET MVC #24
- نحوه ارتقاء برنامههای موجود MVC3 به MVC4
- تغییرات بوجود آمده در Bundling and Minification -MVC4
- تغییرات بوجود آمده در Mobile Features-MVC4
- تغییرات بوجود آمده در Single Page Application (SPA)-MVC4
- تغییرات بوجود آمده در Razor -MVC4
- Globalization در ASP.NET MVC
- Globalization در ASP.NET MVC - قسمت دوم
- Globalization در ASP.NET MVC - قسمت سوم
- Globalization در ASP.NET MVC - قسمت چهارم
- Globalization در ASP.NET MVC - قسمت پنجم
- Globalization در ASP.NET MVC - قسمت ششم
- Globalization در ASP.NET MVC - قسمت هفتم
- بررسی تغییرات ASP.NET MVC 5 beta1
- مسیریابی (Routing) در ASP.NET MVC 5.x
- Attribute Routing در ASP.NET MVC 5
- قابلیت Attribute Routing در ASP.NET MVC 5
- یک تکنیک جالب در نحوه نام گذاری فیلدهای دیتابیس به منظور استفاده بهینه از فایلهای T4 در MVC 5
- نگاهی به هویت سنجی کاربران در ASP.NET MVC 5
- سفارشی کردن ASP.NET Identity در MVC 5
- افزودن تصدیق ایمیل به ASP.NET Identity در MVC 5
- ایجاد کپچایی (captcha) سریع و ساده در ASP.NET MVC 5
- توزیع یک اپلیکیشن ASP.NET MVC 5 روی Windows Azure
- معماری لایه بندی نرم افزار #1
- معماری لایه بندی نرم افزار #2
- معماری لایه بندی نرم افزار #3
- معماری لایه بندی نرم افزار #4
- CheckBoxList در ASP.NET MVC
- RadioButtonList در ASP.NET MVC
- مدیریت محل اعمال Google analytics در ASP.NET MVC
- استفاده از HttpGet در ASP.NET MVC، آری یا خیر؟!
- اثر وجود سشن بر پردازش موازی در ASP.NET
- استفاده از دکمههای CSS توئیتر در ASP.NET MVC
- نحوه صحیح تولید Url در ASP.NET MVC
- استفاده از OpenID در وب سایت جهت احراز هویت کاربران
- متدهای کمکی مفید در پروژههای asp.net mvc
- T4MVC : یکی از الزامات مدیریت پروژههای ASP.NET MVC
- مقدمه ای بر AutoMapper
- بهبود سرعت نمایش صفحات در ASP.NET MVC با حذف View Engines اضافی
- محدود کردن کاربرها به آپلود فایلهایی خاص در ASP.NET MVC
- ارسال فایل در ASP.NET MVC و اعتبار سنجی سمت کاربر
- فعال سازی قسمت ارسال فایل و تصویر ویرایشگر آنلاین RedActor در ASP.NET MVC
- معرفی پروژه Orchard
- مباحث تکمیلی مدلهای خود ارجاع دهنده در EF Code first
- سازگار کردن لینکهای قدیمی یک سایت با ساختار جدید آن در ASP.NET MVC
- CAPTCHAfa
- نکتهای در استفاده از AutoMapper
- یکپارچه سازی CKEditor با Lightbox
- تهیه خروجی RSS در برنامههای ASP.NET MVC
- ایجاد Helper سفارشی جهت نمایش ویدئو در ASP.NET MVC
- ساخت DropDownListهای مرتبط به کمک jQuery Ajax در MVC
- استفاده از دکمههای CSS توئیتر در ASP.NET MVC - قسمت دوم
- با ASP.MVC چه مزایایی را به دست خواهیم آورد
- نحوه اضافه کردن Auto-Complete به جستجوی لوسین در ASP.NET MVC و Web forms
- مقابله با پسوردهایی که ساده حدس زده میشوند
- غیرفعال کردن کش مرورگر در MVC
- Best Practice هایی برای ASP.NET MVC - قسمت اول
- چک لیست تهیه یک برنامه ASP.NET MVC
- استفاده از FluentValidation در ASP.NET MVC
- نحوه اجباری کردن استفاده از WWW در ASP.NET MVC
- نمایش رکوردها به ترتیب اولویت به کمک jQuery UI sortable در ASP.NET MVC
- کنترل عمومی فایلهای آپلودی در ASP.NET MVC
- هدایت خودکار کاربر به صفحه لاگین در حین اعمال Ajax ایی
- مدیریت سفارشی سطوح دسترسی کاربران در MVC
- بهبود SEO در ASP.NET MVC
- ایجاد قسمتهای Toggle در سایت با jQuery
- آشنایی و بررسی ابزار MiniProfiler
- استفاده از Flash Uploader در ASP.NET MVC
- استایل دهی به ستونهای header در WebGrid
- ELMAH و حملات XSS
- آموزش MEF#2(استفاده از MEF در Asp.Net MVC)
- نحوه استفاده از ViewModel در ASP.NET MVC
- مخفی کردن کوئری استرینگها در ASP.NET MVC توسط امکانات Routing
- توزیع پروژههای ASP.NET MVC بدون ارائه فایلهای View آن
- حذف هدرهای مربوط به وب سرور از طریق برنامه نویسی
- ایجاد helper برای Nivo Slider در Asp.net Mvc
- آشنایی با Fluent Html Helpers در MVC
- نحوه استفاده از افزونه Firebug برای دیباگ برنامههای ASP.NET مبتنی بر jQuery
- عدم امکان تغییر اطلاعات مدل در HTML Helpers پس از Postback در ASP.NET MVC
- اضافه کردن Watermark به تصاویر یک برنامه ASP.NET MVC در صورت لینک شدن در سایتی دیگر
- چگونگی رسیدگی به Null property در AutoMapper
- return File در ASP.NET MVC و نامهای یونیکد
- تولید SiteMap استاندارد و ایجاد یک ActionResult اختصاصی برای Return کردن SiteMap تولید شده
- نحوه ایجاد یک تصویر امنیتی (Captcha) با حروف فارسی در ASP.Net MVC
- الگوی PRG در ASP.NET MVC
- اعتبارسنجی سایتهای چند زبانه در ASP.NET MVC - قسمت اول
- آغاز به کار با Twitter Bootstrap در ASP.NET MVC
- استفاده از Twitter Bootstrap در کارهای روزمره طراحی وب
- نگاهی به اجزای تعاملی Twitter Bootstrap
- اعمال کلاسهای ویژه اعتبارسنجی Twitter bootstrap به فرمهای ASP.NET MVC
- ویرایش قالب پیش فرض Add View در ASP.NET MVC برای سازگار سازی آن با Twitter bootstrap
- استفاده از افزونه Typeahead مجموعه Twitter Bootstrap در ASP.NET MVC
- استفاده از modal dialogs مجموعه Twitter Bootstrap برای گرفتن تائید از کاربر
- Bundling and Minifying Inline Css and Js
- نمایش فرمهای مودال Ajax ایی در ASP.NET MVC به کمک Twitter Bootstrap
- MVC vs 3-Tier Pattern
- پلاگین جستجو با jquery و twitter bootstrap
- نمایش خطاهای اعتبارسنجی سمت کاربر ASP.NET MVC به شکل Tooltip به کمک Twitter bootstrap
- نمایش خطاهای اعتبارسنجی سمت کاربر ASP.NET MVC به شکل Popover به کمک Twitter bootstrap
- ساخت قالبهای نمایشی و ادیتور دکمه سه وضعیتی سازگار با Twitter bootstrap در ASP.NET MVC
- پیاده سازی Open Search در ASP.NET MVC
- Best Practice ی برای تأیید اعتبار کردن کاربران در ASP.NET MVC 4
- هدایت درخواست فایلهای استاتیک در ASP.NET MVC به یک کنترلر
- ModelBinder سفارشی در ASP.NET MVC
- ایجاد لینک با یک تصویر بوسیله Html Helper
- بارگزاری PartialView با استفاده از jQuery در زمان اجرا
- یافتن اکشن متدهای به اشتباه کش شده در ASP.NET MVC
- مروری مقدماتی بر ساخت برنامههای موبایل در MVC4
- اجرای برنامههای ASP.NET توسط Mono در Ubuntu
- اجرای برنامههای ASP.NET به کمک وب سرور Apache توسط Mono در Ubuntu
- فعالسازی استفاده از Session در ASP.NET MVC 4 API Controller ها
- ساخت منوهای چند سطحی در ASP.NET MVC
- طراحی ValidationAttribute دلخواه و هماهنگ سازی آن با ASP.NET MVC
- بهینه سازی برنامههای وب ASP.NET برای موتورهای جستجو (SEO)
- CheckBoxList برای فیلد Enum Flags مدل در ASP.Net MVC
- چطور مسیریابیهای ASP.NET MVC را دیباگ کنیم؟
- ذخیره TreeView ساخته شده توسط KendoUI در Asp.net MVC
- تنظیمات امنیتی Glimpse
- سفارشی سازی Binding یک خصوصیت از طریق Attributes
- Bundle کردن فایلهای LESS در MVC
- TwitterBootstrapMVC
- بررسی خطای Circular References در ASP.NET MVC Json Serialization
- ایجاد یک فیلتر سفارشی جهت تعیین Layout برای کنترلر و یا اکشن متد
- حذف فضاهای خالی در خروجی صفحات ASP.NET MVC
- جلوگیری از درج صفحات سایت در سایتی دیگر از طریق iframeها
- مشکل اعتبار سنجی jQuery validator در Bootstrap tabs
- افزودن هدرهای Content Security Policy به برنامههای ASP.NET
- امکان اعتبارسنجی با تاخیر در ASP.NET 4.5
- معرفی ASP.NET Identity
- متدهای احراز هویت در VS 2013
- توسعه اپلیکیشنهای ASP.NET با Windows Azure Active Directory
- ساخت یک اپلیکیشن ساده ToDo با ASP.NET Identity
- دریافت اطلاعات بیشتر از Social Providerها در VS 2013
- معرفی کتابخانه Postal برای ASP.NET MVC
- استفاده از Web Fonts در اپلیکیشنهای ASP.NET MVC
- استفاده از Awesomium.NET در برنامههای وب
- خواندن اطلاعات از سرور و نمایش آن توسط Angular در ASP.NET MVC
- آموزش Backload (آپلود چندین فایل به طور همزمان با آجاکس )
- یافتن اکشن متدهای Post ایی در ASP.NET MVC که فیلتر CSRF ندارند
- ایجاد سیستم وضعیت آب و هوا مانند گوگل (بخش اول)
- استفاده از #F در پروژههای MVC4
- توسعه کنترلر و مدل در F# MVC4
- تعامل با پایگاه داده با استفاده از EntityFramework در پروژههای F# MVC 4
- انجام کارهای زمانبندی شده در برنامههای ASP.NET توسط DNT Scheduler
- بررسی خروجی IsAjaxRequest در درخواستهای http$ توسط AngularJS
- بارگذاری فایلهای ایستا از پوشهی Views در ASP.NET MVC
- هدایت خودکار آدرسهای یافت نشد در یک سایت ASP.NET MVC به جستجوی سایت
- راههای متفاوت رندر لایهها در ASP.NET MVC
- پروژه Microsoft.AspNet.Mvc.Futures و تولید مسیرهای Strongly typed
- ASP.NET MVC و Identity 2.0 : مفاهیم پایه
- ارسال PingBack در ASP.NET
- Identity 2.0 : تایید حسابهای کاربری و احراز هویت دو مرحله ای
- مدیریت درخواستهای شرطی در ASP.NET MVC
- استفاده از Froala WYSIWYG Editor در ASP.NET
- استفاده از نگارش سوم Google Analytics API در سرویسهای ویندوز یا برنامههای وب
- بهینه سازی فایلهای js و css در برنامههای ASP.NET با استفاده از Combres - قسمت اول
- استفاده از pjax بجای ajax در ASP.NET MVC
- استفاده از افزونهی jsTree در ASP.NET MVC
- تفاوت ViewData و ViewBag و TempData و Session در MVC
- استفاده از چند فرم در کنار هم در ASP.NET MVC
- انجام کارهای پس زمینه در ASP.NET 4.5.2
- نمایش اخطارها و پیامهای بوت استرپ به کمک TempData در ASP.NET MVC
- صفحه بندی و مرتب سازی خودکار اطلاعات به کمک jqGrid در ASP.NET MVC
- فرمت کردن اطلاعات نمایش داده شده به کمک jqGrid در ASP.NET MVC
- فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC
- استفاده از چند Routing در یک پروژه ASP.NET MVC بدون درد و خونریزی
- فعال سازی و پردازش صفحات پویای افزودن، ویرایش و حذف رکوردهای jqGrid در ASP.NET MVC
- رمزنگاری خودکار فیلدهای مخفی در ASP.NET MVC
- استفاده ازExpressionها جهت ایجاد Strongly typed view در ASP.NET MVC
- سفارشی سازی عناصر صفحات پویای افزودن و ویرایش رکوردهای jqGrid در ASP.NET MVC
- تهیه خروجی PDF و اکسل از حاصل جستجوی پویای jqGrid به کمک PDF Report
- Ajax.BeginForm و ارسال فایل به سرور در ASP.NET MVC
- آپلود فایل توسط فرمهای پویای jqGrid
- اختصاصی کردن Razor برای #C در MVC با استفاده از Extension Method
- روشی سریع برای ایجاد RSS و Sitemap در ASP.NET MVC
- اعتبارسنجی سفارشی سمت کاربر و سمت سرور در jqGrid
- OutputCache در ASP.NET MVC
- فعال سازی و پردازش Inline Add در jqGrid
- بهینه سازی سرعت یافت ویوها با سفارشی سازی Lookup Caching در Razor View Engine
- گروه بندی اطلاعات در jqGrid
- نمایش Subgrid در jqGrid
- ایجاد زیر گریدهای چند سطحی در jqGrid
- نمایش ساختارهای درختی توسط jqGrid
- سازگارسازی کلاسهای اعتبارسنجی Twitter Bootstrap 3 با فرمهای ASP.NET MVC
- اعتبارسنجی در فرمهای ASP.NET MVC با Remote Validation
- قالبهای سفارشی برای HtmlHelperها
- ارسال ویدیو بصورت Async توسط Web Api
- اعتبار سنجی سمت کاربر wysiwyg-editorها در ASP.NET MVC
- بررسی مقدمات کتابخانهی JSON.NET
- تنظیمات و نکات کاربردی کتابخانهی JSON.NET
- استفاده از JSON.NET در ASP.NET MVC
- LINQ to JSON به کمک JSON.NET
- آشنایی با چالشهای امنیتی در توسعه برنامههای تحت وب، بخش اول
- نمایش بلادرنگ اعلامی به تمام کاربران در هنگام درج یک رکورد جدید
- پیاده سازی Template تو در تو در AngularJS و ASP.NET MVC
- یکپارچه سازی سیستم اعتبارسنجی ASP.NET MVC با Kendo UI validator
- ساخت یک Form Generator ساده در MVC
- آشنایی با WebDav و نحوه استفاده از آن
- قابلیت Templated Razor Delegate
- اعمال تزریق وابستگیها به مثال رسمی ASP.NET Identity
- ثبت جزئیات استثناهای Entity framework توسط ELMAH
- نمایش بلادرنگ اعلامی به تمام کاربران در هنگام درج یک رکورد جدید به صورت notification
- کار با وب سرویس جاوایی تشخیص ایمیلهای موقتی در دات نت
- فراخوانی متدهای Controllerها در Viewهای ASP.NET MVC
- لغو اجرای یک اکشن فیلتر برای یک اکشن خاص در MVC
- کار با اسکنر در برنامههای تحت وب (قسمت اول)
- کار با اسکنر در برنامههای تحت وب (قسمت دوم و آخر)
- تبدیل یک View به رشته و بازگشت آن به همراه نتایج JSON حاصل از یک عملیات Ajax ایی در ASP.NET MVC
- آشنایی با ساختار ViewBag
- مدیریت سشنها در برنامههای وب به کمک تزریق وابستگیها
- خلاصهای از روشهای ارسال دادههای سمت سرور به کدهای جاوا اسکریپتی در ASP.NET MVC
- یکدست کردن "ی" و "ک" در ASP.NET MVC با پیادهسازی یک Model Binder
- حذف پردازش درخواستهای فایلهای استاتیک در متد Application_AuthenticateRequest
- دریافت خطاهای موجود در Viewهای ASP.NET MVC در زمان کامپایل
- پیاده سازی یک متد الحاقی برای تبدیل آدرس فیزیکی به آدرس مجازی (آدرس سرور)
- استفاده از Razor در فایلهای JavaScript و CSS
- عمومی سازی الگوریتمها با استفاده از Reflection