مسیر راه ASP.NET Core 2.1
The following high-level features are planned for the ASP.NET Core 2.1 release:
SignalR - Real-time web framework on ASP.NET Core (aspnet/SignalR#394)
HTTPS - On by default and easy to configure (aspnet/Home#2308)
GDPR compliance - Templates updated with new privacy features (aspnet/Security#1561, aspnet/Identity#1341)
Web API conventions - Rich Swagger support without attributes (aspnet/Mvc#6870, aspnet/Mvc#6784)
IHttpClientFactory - HttpClient as a service, handle cross-cutting concerns like caching, retry logic, timeouts and circuit breakers (aspnet/HttpClientFactory#42)
ASP.NET Core Module in-proc hosting - 6x the throughput on IIS! Better startup error handling (aspnet/AspNetCoreModule#265)
Razor pages improvements - Support for areas, ~/Pages/Shared (aspnet/Mvc#6926, aspnet/Mvc#7193)
MVC functional test fixture - Easily test your MVC apps end-to-end (aspnet/Mvc#6233)
Build-time Razor - Compile Razor pages and views as part of your build, improved startup performance (aspnet/Razor#1809)
UI as a library - Package Razor pages and views as reusable libraries (aspnet/Razor#1809)
Identity UI package and scaffolder - Add identity to any application (aspnet/Home#2311)
WebHooks - Handle WebHook notifications from ASP.NET Core apps (aspnet/WebHooks#5)
public class Startup
{
public void ConfigureServices(IServiceCollections services)
{
services.AddMvc(); // موجب فعال شدن «صفحات» و کنترلرها میشود
}
public void Configure(IApplicationBuilder app)
{
app.UseMvc();
}
}
@page @{ var message = "Hello, World!"; } <html> <body> <p>@message</p> </body> </html>
URL متناظر | نام فایل و مسیر آن |
/ یا /Index | /Pages/Index.cshtml |
/Contact | /Pages/Store/Contact.cshtml |
/Store/Contact | /Pages/Store/Contact.cshtml |
using System.ComponentModel.DataAnnotations; namespace MyApp { public class Contact { [Required] public string Name { get; set; } [Required] public string Email { get; set; } } }
@page @using MyApp @using Microsoft.AspNetCore.Mvc.RazorPages @addTagHelper "*, Microsoft.AspNetCore.Mvc.TagHelpers" @inject ApplicationDbContext Db @functions { [BindProperty] public Contact Contact { get; set; } public async Task<IActionResult> OnPostAsync() { if (ModelState.IsValid) { Db.Contacts.Add(Contact); await Db.SaveChangesAsync(); return RedirectToPage(); } return Page(); } } <html> <body> <p>فرم زیر را پر کنید تا در اسرع وقت، کارشناسان ما با شما بگیرند</p> <div asp-validation-summary="All"></div> <form method="POST"> <div>Name: <input asp-for="Contact.Name" /></div> <div>Email: <input asp-for="Contact.Email" /></div> <input type="submit" /> </form> </body> </html>
- اگر خطایی نبود، اطلاعات ذخیره شده و به صفحۀ دیگر ریدایرکت میشود.
- درغیراینصورت، صفحه را دوباره بههمراه خطاهای اعتبار سنجی نمایش میدهد.
- اگر اطلاعات موفقتآمیز وارد شوند، آنگاه متد هندلر OnPostAsync، هلپر RedirctToPage را برای برگرداندن نمونهای از RedirectToPageResult فراخوانی میکند. این یک نوع جدید بازگشتی برای اکشن متد است که شبیه RedirectToAction یا RedirectToRoute است؛ با این تفاوت که مخصوص صفحات طراحی شده است.
@page @using MyApp @using MyApp.Pages @using Microsoft.AspNetCore.Mvc.RazorPages @addTagHelper "*, Microsoft.AspNetCore.Mvc.TagHelpers" @model ContactModel <html> <body> <p>فرم زیر را پر کنید تا در اسرع وقت، کارشناسان ما با شما بگیرند </p> <div asp-validation-summary="All"></div> <form method="POST"> <div>Name: <input asp-for="Contact.Name" /></div> <div>Email: <input asp-for="Contact.Email" /></div> <input type="submit" /> </form> </body> </html>
using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using Microsoft.AspNetCore.Mvc.RazorPages; namespace MyApp.Pages { public class ContactModel : PageModel { public ContactModel(ApplicationDbContext db) { Db = db; } [BindProperty] public Contact Contact { get; set; } private ApplicationDbContext Db { get; } public async Task<IActionResult> OnPostAsync() { if (ModelState.IsValid) { Db.Contacts.Add(Contact); await Db.SaveChangesAsync(); return RedirectToPage(); } return Page(); } } }
رمزنگاری و رمز گذاری مقادیر تنظیمات برنامه در ASP.NET CORE
پیش نیازها :
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 7 - کار با فایلهای config
ذخیره سازی تنظیمات برنامههای ASP.NET Core در بانک اطلاعاتی به کمک Entity Framework Core
اگر پیشتر سابقهی کار کردن با ASP.NET MVC را ندارید، نیاز است «15 مورد» ابتدایی مطالب ASP.NET MVC سایت را پیش از ادامهی این سری مطالعه کنید؛ از این جهت که این سری از مطالب «ارتقاء» نام دارند و نه «بازنویسی مجدد». دراینجا بیشتر تفاوتها و روشهای تبدیل کدهای قدیمی، به جدید را بررسی خواهیم کرد؛ تا اینکه بخواهیم تمام مطالبی را که وجود دارند از صفر بازنویسی کنیم.
فعال سازی ASP.NET MVC
تا اینجا خروجی برنامه را صرفا توسط میان افزار app.Run نمایش دادیم. اما در نهایت میخواهیم یک برنامهی ASP.NET MVC را برفراز ASP.NET Core 1.0 اجرا کنیم و این قابلیت نیز به صورت پیش فرض غیرفعال است. برای فعال سازی آن نیاز است ابتدا بستهی نیوگت آنرا نصب کرد. سپس سرویسهای مرتبط با آنرا ثبت و معرفی نمود و در آخر میان افزار خاص آنرا فعال کرد.
نصب وابستگیهای ASP.NET MVC
برای این منظور بر روی گره references کلیک راست کرده و گزینهی manage nuget packages را انتخاب کنید. سپس در برگهی browse آن Microsoft.AspNetCore.Mvc را جستجو کرده و نصب نمائید:
انجام این مراحل معادل هستند با افزودن یک سطر ذیل به فایل project.json برنامه:
{ "dependencies": { //same as before "Microsoft.AspNetCore.Mvc": "1.0.0" },
تنظیم سرویسها و میان افزارهای ASP.NET MVC
پس از نصب بستهی نیوگت ASP.NET MVC، دو تنظیم ذیل در فایل آغازین برنامه، برای شروع به کار با ASP.NET MVC کفایت میکنند:
الف) ثبت یکجای سرویسهای ASP.NET MVC
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc();
ب) معرفی میان افزار ASP.NET MVC
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseFileServer(); app.UseMvcWithDefaultRoute();
در اینجا دو متد UseMvc و UseMvcWithDefaultRoute را داریم. اولی، امکان تعریف مسیریابیهای سفارشی را میسر میکند و دومی به همراه یک مسیریابی پیش فرض است.
افزودن اولین کنترلر برنامه و معرفی POCO Controllers
در ویژوال استودیو بر روی نام پروژه کلیک راست کرده و پوشهی جدیدی را به نام کنترلر اضافه کنید (تصویر فوق). سپس به این پوشه کلاس جدید HomeController را با این محتوا اضافه کنید:
namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers { public class HomeController { public string Index() { return "Running a POCO controller!"; } } }
سپس برنامه را اجرا کنید. این خروجی باید قابل مشاهده باشد:
اگر با نگارشهای قبلی ASP.NET MVC کار کرده باشید، تفاوت این کنترلر با آنها، در عدم ارث بری آن از کلاس پایهی Controller است. به همین جهت به آن POCO Controller نیز میگویند (plain old C#/CLR object).
در ASP.NET Core، همینقدر که یک کلاس public غیر abstract را که نامش به Controller ختم شود، داشته باشید و این کلاس در اسمبلی باشد که ارجاعی را به وابستگیهای ASP.NET MVC داشته باشد، به عنوان یک کنترلر معتبر شناخته شده و مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در نگارشهای قبلی، شرط ارث بری از کلاس پایه Controller نیز الزامی بود؛ اما در اینجا خیر. هدف از آن نیز کاهش سربارهای وهله سازی یک کنترلر است. اگر صرفا میخواهید یک شیء را به صورت JSON بازگشت دهید، شاید وهله سازی یک کلاس ساده، بسیار بسیار سریعتر از نمونه سازی یک کلاس مشتق شدهی از Controller، به همراه تمام وابستگیهای آن باشد.
البته هنوز هم مانند قبل، کنترلرهای مشتق شدهی از کلاس پایهی Controller قابل تعریف هستند:
using Microsoft.AspNetCore.Mvc; namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers { public class AboutController : Controller { public IActionResult Index() { return Content("Hello from DNT!"); } } }
تفاوت دیگری را که ملاحظه میکنید، خروجی IActionResult بجای ActionResult نگارشهای قبلی است. در اینجا هنوز هم ActionResult را میتوان بکار برد و اینبار ActionResult، پیاده سازی پیش فرض اینترفیس IActionResult است.
و اگر بخواهیم در POCO Controllers شبیه به return Content فوق را پیاده سازی کنیم، نیاز است تا تمام جزئیات را از ابتدا پیاده سازی کنیم (چون کلاس پایه و ساده ساز Controller در اختیار ما نیست):
using Microsoft.AspNetCore.Http; using Microsoft.AspNetCore.Mvc; namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers { public class HomeController { [ActionContext] public ActionContext ActionContext { get; set; } public HttpContext HttpContext => ActionContext.HttpContext; public string Index() { return "Running a POCO controller!"; } public IActionResult About() { return new ContentResult { Content = "Hello from DNT!", ContentType = "text/plain; charset=utf-8" }; } } }
به علاوه در اینجا نحوهی دسترسی به HttpContext را هم مشاهده میکنید. ویژگی ActionContext سبب تزریق اطلاعات آن به کنترلر جاری شده و سپس از طریق آن میتوان به HttpContext و تمام قابلیتهای آن دسترسی یافت.
اینجا است که میتوان میزان سبکی و سریعتر بودن POCO Controllers را احساس کرد. شاید در کنترلری نیاز به این وابستگیها نداشته باشید. اما زمانیکه کنترلری از کلاس پایهی Controller مشتق میشود، تمام این وابستگیها را به صورت پیش فرض و حتی در صورت عدم استفاده، در اختیار خواهد داشت و این در اختیار داشتن یعنی وهله سازی شدن تمام وابستگیهای مرتبط با شیء پایهی Controller. به همین جهت است که POCO Controllers بسیار سبکتر و سریعتر از کنترلرهای متداول مشتق شدهی از کلاس پایهی Controller عمل میکنند.
// ASP.NET Core 2.2 public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseEndpointRouting(); app.OtherMiddleware(); // Access to route values app.UseMvc(); }
// ASP.NET Core 3.0 public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseRouting(); app.OtherMiddleware(); app.UseEndpoints(endpoints => { // Mapping of endpoints goes here: endpoints.MapControllers() endpoints.MapRazorPages() endpoints.MapHub<MyChatHub>() endpoints.MapGrpcService<MyCalculatorService>() }); }