- در هم اکنون: هاست سرور SQL در ویندوز و استفاده از آن در کلاینتهای لینوکسی با SQL Client
- و یا اگر از یک ORM استفاده میکنید (مانند EF یا NH)، چون در این حالت کدهای شما وابستگی به بانک اطلاعاتی مورد استفاده ندارند، سوئیچ کردن به بانکهای اطلاعاتی دیگر، ساده خواهد بود؛ مگر اینکه از قابلیتهای ORM استفاده نکرده باشید و مستقیما SQL نویسی ویژهی آن بانک اطلاعاتی خاص را انجام داده باشید. در غیر اینصورت (استفاده از ORM؛ بدون SQL نویسی مستقیم و ویژه)، حداکثر کاری که باید انجام دهید، تغییر پروایدرهای ابتدای برنامه است؛ بدون تغییری در کدهای اصلی برنامه
EF Code First #8
ادامه بحث بررسی جزئیات نحوه نگاشت کلاسها به جداول، توسط EF Code first
استفاده از Viewهای SQL Server در EF Code first
از Viewها عموما همانند یک جدول فقط خواندنی استفاده میشود. بنابراین نحوه نگاشت اطلاعات یک کلاس به یک View دقیقا همانند نحوه نگاشت اطلاعات یک کلاس به یک جدول است و تمام نکاتی که تا کنون بررسی شدند، در اینجا نیز صادق است. اما ...
الف) بر اساس تنظیمات توکار EF Code first، نام مفرد کلاسها، حین نگاشت به جداول، تبدیل به اسم جمع میشوند. بنابراین اگر View ما در سمت بانک اطلاعاتی چنین تعریفی دارد:
Create VIEW EmployeesView
AS
SELECT id,
FirstName
FROM Employees
در سمت کدهای برنامه نیاز است به این شکل تعریف شود:
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
namespace EF_Sample04.Models
{
[Table("EmployeesView")]
public class EmployeesView
{
public int Id { set; get; }
public string FirstName { set; get; }
}
}
در اینجا به کمک ویژگی Table، نام دقیق این View را در بانک اطلاعاتی مشخص کردهایم. به این ترتیب تنظیمات توکار EF بازنویسی خواهد شد و دیگر به دنبال EmployeesViews نخواهد گشت؛ یا جدول متناظر با آنرا به صورت خودکار ایجاد نخواهد کرد.
ب) View شما نیاز است دارای یک فیلد Primary key نیز باشد.
ج) اگر از مهاجرت خودکار توسط MigrateDatabaseToLatestVersion استفاده کنیم، پیغام خطای زیر را دریافت خواهیم کرد:
There is already an object named 'EmployeesView' in the database.
علت این است که هنوز جدول dbo.__MigrationHistory از وجود آن مطلع نشده است، زیرا یک View، خارج از برنامه و در سمت بانک اطلاعاتی اضافه میشود.
برای حل این مشکل میتوان همانطور که در قسمتهای قبل نیز عنوان شد، EF را طوری تنظیم کرد تا کاری با بانک اطلاعاتی نداشته باشد:
Database.SetInitializer<Sample04Context>(null);
به این ترتیب EmployeesView در همین لحظه قابل استفاده است.
و یا به حالت امن مهاجرت دستی سوئیچ کنید:
Add-Migration Init -IgnoreChanges
Update-Database
پارامتر IgnoreChanges سبب میشود تا متدهای Up و Down کلاس مهاجرت تولید شده، خالی باشد. یعنی زمانیکه دستور Update-Database انجام میشود، نه Viewایی دراپ خواهد شد و نه جدول اضافهای ایجاد میگردد. فقط جدول dbo.__MigrationHistory به روز میشود که هدف اصلی ما نیز همین است.
همچنین در این حالت کنترل کاملی بر روی کلاسهای Up و Down وجود دارد. میتوان CreateTable اضافی را به سادگی از این کلاسها حذف کرد.
ضمن اینکه باید دقت داشت یکی از اهداف کار با ORMs، فراهم شدن امکان استفاده از بانکهای اطلاعاتی مختلف، بدون اعمال تغییری در کدهای برنامه میباشد (فقط تغییر کانکشن استرینگ، به علاوه تعیین Provider جدید، باید جهت این مهاجرت کفایت کند). بنابراین اگر از View استفاده میکنید، این برنامه به SQL Server گره خواهد خورد و دیگر از سایر بانکهای اطلاعاتی که از این مفهوم پشتیبانی نمیکنند، نمیتوان به سادگی استفاده کرد.
استفاده از فیلدهای XML اس کیوال سرور
در حال حاضر پشتیبانی توکاری توسط EF Code first از فیلدهای ویژه XML اس کیوال سرور وجود ندارد؛ اما استفاده از آنها با رعایت چند نکته ساده، به نحو زیر است:
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
using System.Xml.Linq;
namespace EF_Sample04.Models
{
public class MyXMLTable
{
public int Id { get; set; }
[Column(TypeName = "xml")]
public string XmlValue { get; set; }
[NotMapped]
public XElement XmlValueWrapper
{
get { return XElement.Parse(XmlValue); }
set { XmlValue = value.ToString(); }
}
}
}
در اینجا توسط TypeName ویژگی Column، نوع توکار xml مشخص شده است. این فیلد در طرف کدهای کلاسهای برنامه، به صورت string تعریف میشود. سپس اگر نیاز بود به این خاصیت توسط LINQ to XML دسترسی یافت، میتوان یک فیلد محاسباتی را همانند خاصیت XmlValueWrapper فوق تعریف کرد. نکته دیگری را که باید به آن دقت داشت، استفاده از ویژگی NotMapped میباشد، تا EF سعی نکند خاصیتی از نوع XElement را (یک CLR Property) به بانک اطلاعاتی نگاشت کند.
و همچنین اگر علاقمند هستید که این قابلیت به صورت توکار اضافه شود، میتوانید اینجا رای دهید!
نحوه تعریف Composite keys در EF Code first
کلاس نوع فعالیت زیر را درنظر بگیرید:
namespace EF_Sample04.Models
{
public class ActivityType
{
public int UserId { set; get; }
public int ActivityID { get; set; }
}
}
در جدول متناظر با این کلاس، نباید دو رکورد تکراری حاوی شماره کاربری و شماره فعالیت یکسانی باهم وجود داشته باشند. بنابراین بهتر است بر روی این دو فیلد، یک کلید ترکیبی تعریف کرد:
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample04.Models;
namespace EF_Sample04.Mappings
{
public class ActivityTypeConfig : EntityTypeConfiguration<ActivityType>
{
public ActivityTypeConfig()
{
this.HasKey(x => new { x.ActivityID, x.UserId });
}
}
}
در اینجا نحوه معرفی بیش از یک کلید را در متد HasKey ملاحظه میکنید.
یک نکته:
اینبار اگر سعی کنیم مثلا از متد db.ActivityTypes.Find با یک پارامتر استفاده کنیم، پیغام خطای «The number of primary key values passed must match number of primary key values defined on the entity» را دریافت خواهیم کرد. برای رفع آن باید هر دو کلید، در این متد قید شوند:
var activity1 = db.ActivityTypes.Find(4, 1);
ترتیب آنها هم بر اساس ترتیبی که در کلاس ActivityTypeConfig، ذکر شده است، مشخص میگردد. بنابراین در این مثال، اولین پارامتر متد Find، به ActivityID اشاره میکند و دومین پارامتر به UserId.
بررسی نحوه تعریف نگاشت جداول خود ارجاع دهنده (Self Referencing Entity)
سناریوهای کاربردی بسیاری را جهت جداول خود ارجاع دهنده میتوان متصور شد و عموما تمام آنها برای مدل سازی اطلاعات چند سطحی کاربرد دارند. برای مثال یک کارمند را درنظر بگیرید. مدیر این شخص هم یک کارمند است. مسئول این مدیر هم یک کارمند است و الی آخر. نمونه دیگر آن، طراحی منوهای چند سطحی هستند و یا یک مشتری را درنظر بگیرید. مشتری دیگری که توسط این مشتری معرفی شده است نیز یک مشتری است. این مشتری نیز میتواند یک مشتری دیگر را به شما معرفی کند و این سلسله مراتب به همین ترتیب میتواند ادامه پیدا کند.
در طراحی بانکهای اطلاعاتی، برای ایجاد یک چنین جداولی، یک کلید خارجی را که به کلید اصلی همان جدول اشاره میکند، ایجاد خواهند کرد؛ اما در EF Code first چطور؟
using System.Collections.Generic;
namespace EF_Sample04.Models
{
public class Employee
{
public int Id { set; get; }
public string FirstName { get; set; }
public string LastName { get; set; }
//public int? ManagerID { get; set; }
public virtual Employee Manager { get; set; }
}
}
در این کلاس، خاصیت Manager دارای ارجاعی است به همان کلاس؛ یعنی یک کارمند میتواند مسئول کارمند دیگری باشد. برای تعریف نگاشت این کلاس به بانک اطلاعاتی میتوان از روش زیر استفاده کرد:
using System.Data.Entity.ModelConfiguration;
using EF_Sample04.Models;
namespace EF_Sample04.Mappings
{
public class EmployeeConfig : EntityTypeConfiguration<Employee>
{
public EmployeeConfig()
{
this.HasOptional(x => x.Manager)
.WithMany()
//.HasForeignKey(x => x.ManagerID)
.WillCascadeOnDelete(false);
}
}
}
با توجه به اینکه یک کارمند میتواند مسئولی نداشته باشد (خودش مدیر ارشد است)، به کمک متد HasOptional مشخص کردهایم که فیلد Manager_Id را که میخواهی به این کلاس اضافه کنی باید نال پذیر باشد. توسط متد WithMany طرف دیگر رابطه مشخص شده است.
اگر نیاز بود فیلد Manager_Id اضافه شده نام دیگری داشته باشد، یک خاصیت nullable مانند ManagerID را که در کلاس Employee مشاهده میکنید، اضافه نمائید. سپس در طرف تعاریف نگاشتها به کمک متد HasForeignKey، باید صریحا عنوان کرد که این خاصیت، همان کلید خارجی است. از این نکته در سایر حالات تعاریف نگاشتها نیز میتوان استفاده کرد، خصوصا اگر از یک بانک اطلاعاتی موجود قرار است استفاده شود و از نامهای دیگری بجز نامهای پیش فرض EF استفاده کرده است.
مثالهای این سری رو از این آدرس هم میتونید دریافت کنید: (^)
NET 7 Preview 5. منتشر شد
Today we released .NET 7 Preview 5. This preview of .NET 7 includes improvements to Generic Math which make the lives of API authors easier, a new Text Classification API for ML.NET that adds state-of-the-art deep learning techniques for natural language processing, various improvements to source code generators and a new Roslyn analyzer and fixer for RegexGenerator and multiple performance improvements in the areas of CodeGen, Observability, JSON serialization / deserialization and working with streams.
NewSQL چیست؟
Some NewSQL solutions
NewSQL-db-logosVoltDB (in-memory database) : http://voltdb.com
ClustrixDB (distributed peer-to-peer SQL database) : http://www.clustrix.com
NuoDB (distributed database management) : http://www.nuodb.com
GenieDB (based on MySQL) : http://www.geniedb.com
ScaleArc (SQL traffic manager ) : http://www.scalearc.com
ScaleDB (MySQL scalability) : http://scaledb.com
Tokutek/TokuDB (MySQL/MariaDB scallability): http://www.tokutek.com
JustoneDB (built upon PostgreSQL) : http://www.justonedb.com
MemSQL (in-memory database) : http://www.memsql.com
MongoDB #7
- String: این نوع پرکاربردترین نوع داده برای ذخیره اطلاعات است. رشته در MongoDB باید بصورت یونیکد (utf-8) معتبر باشد.
- Integer: این نوع برای ذخیره کردن یک مقدار عددی استفاده میشود. Integer بسته به نوع سرور میتواند 32 یا 64 بیت باشد.
- Boolean: این نوع برای ذخیره کردن یک مقدار بولی (true/false) استفاده میشود.
- Double: این نوع برای مقادیر با ممیز شناور استفاده میشود.
- کلیدهای Min/Max: این نوع برای مقایسه یک مقدار با کمترین یا بیشترین عناصر BSON استفاده میشود.
- Array: این نوع برای ذخیره آرایهها یا لیست یا چندین مقدار در یک کلید استفاده میشود.
- Timestamp: این نوع میتواند برای ضبط زمان تغییرات (مثلا وقتی یک سند درج میشود یا تغییر میکند) مفید باشد.
- Object: این نوع برای سندهای توکار استفاده میشود.
- Null: این نوع برای ذخیره مقدار تهی (Null) استفاده میشود.
- Symbol: این نوع بطور یکسان برای ذخیره رشته استفاده میشود، اما عموما برای زبانهایی که از یک نوع نماد (Symbol) مشخص استفاده میکنند تعبیه شده است.
- Date: این نوع برای ذخیره تاریخ یا زمان جاری به فرمت زمان در یونیکس (UNIX) استفاده میشود. با ساخت یک شی از نوع Date و ارسال روز، ماه و سال به آن میتوانید تاریخ مشخص خود را داشته باشید.
- Object ID: ای نوع برای ذخیره سازی شناسه سند استفاه میشود.
- Binary Data: این نوع برای ذخیره سازی داده باینری استفاده میشود.
- Code: این نوع برای ذخیره سازی کد جاوا اسکریپت داخل سند استفاده میشود.
- Regular Expression: این نوع برای ذخیره سازی عبارت باقاعده استفاده میشود.
درج سند در MongoDB
>db.COLLECTION_NAME.insert(document)
>db.mycol.insert({ _id: ObjectId(7df78ad8902c), title: 'MongoDB Overview', description: 'MongoDB is no sql database', by: 'tutorials point', url: 'http://www.tutorialspoint.com', tags: ['mongodb', 'database', 'NoSQL'], likes: 100 })
>db.post.insert([ { title: 'MongoDB Overview', description: 'MongoDB is no sql database', by: 'tutorials point', url: 'http://www.tutorialspoint.com', tags: ['mongodb', 'database', 'NoSQL'], likes: 100 }, { title: 'NoSQL Database', description: 'NoSQL database doesn't have tables', by: 'tutorials point', url: 'http://www.tutorialspoint.com', tags: ['mongodb', 'database', 'NoSQL'], likes: 20, comments: [ { user:'user1', message: 'My first comment', dateCreated: new Date(2013,11,10,2,35), like: 0 } ] } ])
در این قسمت نحوهی فعال سازی قابلیت FileStream را بررسی خواهیم کرد و در قسمت بعدی نحوهی دسترسی به آنرا از طریق برنامه نویسی مرور مینمائیم.
فعال سازی قابلیت FileStream
همانند اکثر قابلیتهای اس کیوال سرور، فعال سازی FileStream نیز حداقل به دو صورت استفاده از GUI و قابلیتهای management studio میسر است و یا استفاده از دستورات T-SQL (و البته کتابخانهی SMO یا همان محصور کنندهی تواناییهای management studio نیز قابل استفاده است).
روش اول) استفاده از management studio
قابلیت FileStream به صورت پیش فرض غیرفعال است. برای فعال سازی آن به مسیر زیر مراجعه نمائید:
سپس در قسمت SQL Server services ، وهله مربوط به SQL Server را یافته، کلیک راست و به برگه خواص آن مراجعه کرده (شکل زیر) و قابلیت FileStream را فعال کنید:
گزینههای مختلف آن به شرح زیر هستند:
• Enable FileStream for transact-sql access : امکان استفاده از دستورات T-SQL را جهت دسترسی به فایلها فعال میسازد (یا برعکس)
• Enable FileStream for File I/O streaming access : امکان دسترسی به فایلها با استفاده از Win32 streaming access
• All remote clients to have streaming access to file stream data : اجازهی دسترسی به کلاینتهای راه دور جهت استفاده از قابلیت FileStream
مرحله بعد، فعال سازی سطح دسترسی به سرور است. به management studio مراجعه نمائید. سپس بر روی وهله سرور مورد نظر کلیک راست نموده و به خواص آن مراجعه کنید (شکل زیر). سپس در قسمت advanced سطح دسترسی را بر روی Full قرار دهید.
پس از این تنظیم به شما پیغام داده خواهد شد که باید دیتابیس سرور را یکبار راه اندازی مجدد نمائید تا تنظیمات مورد نظر، اعمال شوند.
در ادامه باید دیتابیسی را که نیاز است نوع داده FileStream را بپذیرد، تنظیم نمود.
بر روی دیتابیس مورد نظر کلیک راست کرده و در برگه خواص آن به گزینهی Filegroups مراجعه کنید. سپس در اینجا یک گروه جدید را اضافه کرده ، نامی دلخواه را وارد نموده و سپس تیک مربوط به default بودن آنرا نیز قرار دهید (شکل زیر):
سپس در همین برگهی خواص دیتابیس که باز است، به گزینهی Files مراجعه کنید. در اینجا سه کار را باید انجام دهید. ابتدا بر روی دکمه Add کلیک کرده و در قسمت logical name ردیف اضافه شده، نامی دلخواه را وارد کنید. سپس file type آن را بر روی FileStream قرار دهید. در ادامه به قسمت path در همین ردیف مراجعه نموده و مسیر ذخیره سازی را مشخص کنید. در پایان بر روی دکمهی OK کلیک نمائید تا کار تنظیم دیتابیس به پایان رسد (شکل زیر):
روش دوم) استفاده از دستورات T-SQL
منهای قسمت تنظیمات SQL Server Configuration Manager که باید از طریق روش عنوان شده صورت گیرد، سایر موارد فوق را با استفاده از دستورات T-SQL نیز میتوان انجام داد:
الف) تنظیم سطح دسترسی بر روی سرور
EXEC sp_configure filestream_access_level, 2 -- 0 : Disable , 1 : Transact Sql Access , 2 : Win IO Access
GO
RECONFIGURE
GO
اگر نیاز باشد دیتابیس جدیدی ایجاد شود: (ایجاد گروه فایل مربوطه و سپس تنظیمات مسیر آن)
CREATE DATABASE Test_Db
ON
PRIMARY ( NAME = TestDb1,
FILENAME = 'C:\DATA\Test_Db.mdf'),
FILEGROUP FileStreamGroup1 CONTAINS FILESTREAM( NAME = Testfsg1,
FILENAME = 'C:\DATA\Learning_DbStream')
LOG ON ( NAME = TestDbLog1,
FILENAME = 'C:\DATA\Test_Db.ldf')
GO
و یا ایجاد تغییرات بر روی دیتابیسی موجود: (ایجاد گروه فایل مخصوص و سپس افزودن فایل مربوطه و تنظیمات آن)
--add filegroup
alter database TestDb
Add FileGroup FileStreamFileGroup1 contains FileStream
go
--Add FileGroup To DB
alter database TestDB
add file
(
name = 'UserDocuments' ,
filename = 'C:\FileStream\UserDocuments'
) to filegroup FileStreamFileGroup1
تعریف جدولی آزمایشی به همراه فیلدی از نوع FileStream :
تا اینجا سرور و همچنین دیتابیس جهت پذیرش این نوع داده آماده شدند. اکنون نوبت به استفاده از آن است:
CREATE TABLE [tblFiles]
(
FileId UNIQUEIDENTIFIER NOT NULL ROWGUIDCOL UNIQUE DEFAULT(NEWID()),
Title NVARCHAR(255) NOT NULL,
SystemFile VARBINARY(MAX) FILESTREAM NULL
)
ON [PRIMARY] FILESTREAM_ON [fsg1]
توسط دستور T-SQL فوق جدولی که از نوع داده FileStream استفاده میکند، ایجاد خواهد شد. این جدول همانطور که مشخص است حتما باید دارای یک فیلد منحصربفرد باشد (ر.ک. مقاله قبل) و همچنین برچسب فایل استریم به فیلدی از نوع VARBINARY(MAX) نیز الصاق شده است. به علاوه گروه فایل آن نیز باید به صورت صریح مشخص گردد؛ که در مثال ما مطابق تصاویر به fsg1 تنظیم شده بود.
ادامه دارد ...
سفارشی کردن ASP.NET Identity در MVC 5
عذر خواهی میکنم فراموش کردم. ایراد بدین صورت است:
System.InvalidOperationException: The model backing the 'Context' context has changed since the database was created. Consider using Code First Migrations to update the database (http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkId=238269).
مشخص است که میگوید context تغییر میکند.ولی من از migration استفاده میکنم و codefirst ولی باز هم این ایراد رو در اتصال به دیتابیس نشان میدهد. من از add-migration هم استفاده میکنم تا تغییرات موجودیتها رو کامل به من نشان دهد که چیزی را عنوان نمیکند.
EF Code First #4
The model backing the 'Sample2Context' context has changed since the database was created. Consider using Code First Migrations to update the database (http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkId=238269).
Database.SetInitializer(new MigrateDatabaseToLatestVersion<Sample2Context, Migrations.Configuration>());