○ No sorting option, or a good paging story
○ SQL Injection, without any other alternative
○ Hard to deploy and to keep current with your codebase
○ Poor development story & no testing story
○ Poor client API
○ Lots of table scans
○ Limited queries and few optimization options
○ Single document transactions (from the client)
○ No cross collection transations at all
○ Very small document sizes allowed
دریافت و نصب افزونهی SQL Server مخصوص VSCode
برای افزودن این افزونه، ابتدا در برگهی Extensions، عبارت mssql را جستجو کرده و سپس آنرا نصب کنید:
پس از نصب آن، مرحلهی بعد، ایجاد یک فایل خالی با پسوند sql است.
انجام اینکار ضروری است و شبیه به حالت نصب افزونهی #C میباشد. به این ترتیب وابستگیهای اصلی آن دریافت، نصب و فعال خواهند شد. این ابزارها نیز سورس باز بوده و موتور SQL Formatter، اجرای SQL و Intellisense آنرا فراهم میکند و چون مبتنی بر NET Core. تهیه شدهاست، چندسکویی است.
تا اینجا مزیتی را که به دست خواهیم آورد Syntax highlighting و Intellisense جهت درج واژههای کلیدی عبارات SQL است:
و یا اگر بر روی فایل sql جاری کلیک راست کنیم، گزینهی Format Document آن سبب میشود تا کدهای SQL نوشته شده، با فرمتی استاندارد، مرتب و یکدست شوند:
بنابراین اگر علاقمندید تا فایلها و عبارات SQL خود را فرمت کنید، این افزونهی سبک وزن چندسکویی، یک چنین قابلیت توکاری را به همراه دارد.
همچنین اگر علاقمندید به یک کتابخانهی سورس باز چندسکویی SQL Formatter و SQL Parser دات نتی دسترسی داشته باشید، کدهای Microsoft/sqltoolsservice در دسترس هستند.
اتصال به SQL Server و کار با آن
پس از نصب مقدماتی افزونهی mssql، دکمههای ctrl+shift+p (و یا F1) را فشرده و عبارت sql را جستجو کنید:
در اینجا سایر قابلیتهای این افزونهی نصب شده را میتوان مشاهده کرد. در لیست ظاهر شده، گزینهی Connect را انتخاب کنید. بلافاصله گزینهی انتخاب پروفایل ظاهر میشود. چون هنوز پروفایلی را تعریف نکردهایم، گزینهی Create connection profile را انتخاب خواهیم کرد:
در ادامه باید نام سرور را وارد کرد. یا میتوانید نام سرور کامل SQL خود را وارد کنید و یا اگر با LocalDB کار میکنید نیز امکان اتصال به آن با تایپlocaldb\MSSQLLocalDB وجود دارد:
سپس نام بانک اطلاعاتی را که میخواهیم به آن متصل شویم ذکر میکنیم:
در مرحلهی بعد، باید نوع اعتبارسنجی اتصال مشخص شود:
چون در ویندوز هستیم، میتوان گزینهی Integrated را نیز انتخاب کرد (یا همان Windows Authentication).
در آخر، جهت تکمیل کار و دخیرهی این اطلاعات وارد شده، میتوان نام پروفایل دلخواهی را وارد کرد:
اکنون کار اتصال به این بانک اطلاعاتی انجام شده و اگر به status bar دقت کنید، نمایش میدهد که در حال به روز رسانی اطلاعات intellisense است.
برای نمونه اینبار دیگر intellisense ظاهر شده منحصر به درج واژههای کلیدی SQL نیست. بلکه شامل تمام اشیاء بانک اطلاعاتی که به آن متصل شدهایم نیز میباشد:
در ادامه برای اجرا این کوئری میتوان دکمههای Ctrl+Shift+E را فشرد و یا ctrl+shift+p (و یا F1) را فشرده و در منوی ظاهر شده، گزینهی execute query را انتخاب کنید (این گزینه بر روی منوی کلیک راست ظاهر شدهی بر روی فایل sql جاری نیز قرار دارد):
نگاهی به محل ذخیره سازی اطلاعات اتصال به بانک اطلاعاتی
پروفایلی را که در قسمت قبل ایجاد کردیم، در منوی File->Preferences->Settings قابل مشاهده است:
// Place your settings in this file to overwrite the default settings { "workbench.colorTheme": "Default Light+", "files.autoSave": "afterDelay", "typescript.check.tscVersion": false, "terminal.integrated.shell.windows": "cmd.exe", "workbench.iconTheme": "material-icon-theme", "vsicons.dontShowNewVersionMessage": true, "mssql.connections": [ { "server": "(localdb)\\MSSQLLocalDB", "database": "TestASPNETCoreIdentityDb", "authenticationType": "Integrated", "profileName": "testLocalDB", "password": "" } ] }
برای مثال پروفایلی را که تعریف کردیم، در دفعات بعدی انتخاب گزینهی Connect، به صورت ذیل ظاهر میشود:
تهیهی خروجی از کوئری اجرا شده
اگر به نوار ابزار سمت راست نتیجهی کوئری اجرا شده دقت کنید، سه دکمهی تهیهی خروجی با فرمتهای csv، json و اکسل نیز در اینجا قرار داده شدهاست:
برای مثال اگر گزینهی json آنرا انتخاب کنید، بلافاصله نام فایلی را پرسیده و سپس این نتیجه را با فرمت JSON نمایش میدهد:
ضمن اینکه حتی میتوان سطرها و سلولهای خاصی را نیز از این خروجی انتخاب کرد و سپس با کلیک بر روی آنها، تنها از این انتخاب، یک خروجی ویژه را تهیه نمود:
مشاهدهی ساختار اشیاء
اگر بر روی هر کدام از اجزای یک کوئری SQL متصل به بانک اطلاعاتی، کلیک راست کنیم، گزینهی Go to definition نیز ظاهر میشود:
با انتخاب آن، بلافاصله عبارت کامل CREATE TABLE [dbo].[AppRoles] ظاهر میشود که در اینجا میتوان ساختار این جدول را به صورت یک عبارت SQL مشاهده کرد.
تغییر تنظیمات افزونهی MSSql
در منوی File->Preferences->Settings با جستجوی mssql میتوان تنظیمات پیش فرض این افزونه را یافت. برای مثال اگر میخواهید تا SQL Formatter آن به صورت خودکار تمام واژههای کلیدی را با حروف بزرگ نمایش دهد، گزینهی mssql.format.keywordCasing را انتخاب کنید. در کنار آن آیکن قلم ویرایش ظاهر میشود. با کلیک بر روی آن، منوی انتخاب uppercase را خواهیم داشت:
پس از این تغییر، اکنون بر روی صفحه کلیک راست کرده و گزینهی Format Document را انتخاب کنید. در این حالت علاوه بر تغییر فرمت سند SQL جاری، تمام واژههای کلیدی آن نیز uppercase خواهند شد.
EF Code First #13
استفاده مستقیم از عبارات SQL در EF Code first
طراحی اکثر ORMهای موجود به نحوی است که برنامه نهایی شما را مستقل از بانک اطلاعاتی کنند و این پروایدر نهایی است که معادلهای صحیح بسیاری از توابع توکار بانک اطلاعاتی مورد استفاده را در اختیار EF قرار میدهد. برای مثال در یک بانک اطلاعاتی تابعی به نام substr تعریف شده، در بانک اطلاعاتی دیگری همین تابع substring نام دارد. اگر برنامه را به کمک کوئریهای LINQ تهیه کنیم، نهایتا پروایدر نهایی مخصوص بانک اطلاعاتی مورد استفاده است که این معادلها را در اختیار EF قرار میدهد و برنامه بدون مشکل کار خواهد کرد. اما یک سری از موارد شاید معادلی در سایر بانکهای اطلاعاتی نداشته باشند؛ برای مثال رویههای ذخیره شده یا توابع تعریف شده توسط کاربر. امکان استفاده از یک چنین تواناییهایی نیز با اجرای مستقیم عبارات SQL در EF Code first پیش بینی شده و بدیهی است در این حالت برنامه به یک بانک اطلاعاتی خاص گره خواهد خورد؛ همچنین مزیت استفاده از کوئریهای Strongly typed تحت نظر کامپایلر را نیز از دست خواهیم داد. به علاوه باید به یک سری مسایل امنیتی نیز دقت داشت که در ادامه بررسی خواهند شد.
کلاسهای مدل مثال جاری
در مثال جاری قصد داریم نحوه استفاده از رویههای ذخیره شده و توابع تعریف شده توسط کاربر مخصوص SQL Server را بررسی کنیم. در اینجا کلاسهای پزشک و بیماران او، کلاسهای مدل برنامه را تشکیل میدهند:
using System.Collections.Generic;
namespace EF_Sample08.DomainClasses
{
public class Doctor
{
public int Id { set; get; }
public string Name { set; get; }
public virtual ICollection<Patient> Patients { set; get; }
}
}
namespace EF_Sample08.DomainClasses
{
public class Patient
{
public int Id { set; get; }
public string Name { set; get; }
public virtual Doctor Doctor { set; get; }
}
}
کلاس Context برنامه به نحو زیر تعریف شده:
using System.Data.Entity;
using EF_Sample08.DomainClasses;
namespace EF_Sample08.DataLayer.Context
{
public class Sample08Context : DbContext
{
public DbSet<Doctor> Doctors { set; get; }
public DbSet<Patient> Patients { set; get; }
}
}
و اینبار کلاس DbMigrationsConfiguration تعریف شده اندکی با مثالهای قبلی متفاوت است:
using System.Data.Entity.Migrations;
using EF_Sample08.DomainClasses;
using System.Collections.Generic;
namespace EF_Sample08.DataLayer.Context
{
public class Configuration : DbMigrationsConfiguration<Sample08Context>
{
public Configuration()
{
AutomaticMigrationsEnabled = true;
AutomaticMigrationDataLossAllowed = true;
}
protected override void Seed(Sample08Context context)
{
addData(context);
addSP(context);
addFn(context);
base.Seed(context);
}
private static void addData(Sample08Context context)
{
var patient1 = new Patient { Name = "p1" };
var patient2 = new Patient { Name = "p2" };
var doctor1 = new Doctor { Name = "doc1", Patients = new List<Patient> { patient1, patient2 } };
context.Doctors.Add(doctor1);
}
private static void addFn(Sample08Context context)
{
context.Database.ExecuteSqlCommand(
@"IF EXISTS (SELECT * FROM sys.objects WHERE object_id = OBJECT_ID(N'[dbo].[FindDoctorPatientsCount]')
AND type in (N'FN', N'IF', N'TF', N'FS', N'FT'))
DROP FUNCTION [dbo].[FindDoctorPatientsCount]");
context.Database.ExecuteSqlCommand(
@"CREATE FUNCTION FindDoctorPatientsCount(@Doctor_Id INT)
RETURNS INT
BEGIN
RETURN
(
SELECT COUNT(*)
FROM Patients
WHERE Doctor_Id = @Doctor_Id
);
END");
}
private static void addSP(Sample08Context context)
{
context.Database.ExecuteSqlCommand(
@"IF EXISTS (SELECT * FROM sys.objects WHERE object_id = OBJECT_ID(N'[dbo].[FindDoctorsStartWith]')
AND type in (N'P', N'PC'))
DROP PROCEDURE [dbo].[FindDoctorsStartWith]
");
context.Database.ExecuteSqlCommand(
@"CREATE PROCEDURE FindDoctorsStartWith(@name NVARCHAR(400))
AS
SELECT *
FROM Doctors
WHERE [Name] LIKE @name + '%'");
}
}
}
در اینجا از متد Seed علاوه بر مقدار دهی اولیه جداول، برای تعریف یک رویه ذخیره شده به نام FindDoctorsStartWith و یک تابع سفارشی به نام FindDoctorPatientsCount نیز استفاده شده است. متد context.Database.ExecuteSqlCommand مستقیما یک عبارت SQL را بر روی بانک اطلاعاتی اجرا میکند.
در ادامه کدهای کامل برنامه نهایی را ملاحظه میکنید:
using System;
using System.Data;
using System.Data.Entity;
using System.Data.Objects.SqlClient;
using System.Data.SqlClient;
using System.Linq;
using EF_Sample08.DataLayer.Context;
using EF_Sample08.DomainClasses;
namespace EF_Sample08
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
Database.SetInitializer(new MigrateDatabaseToLatestVersion<Sample08Context, Configuration>());
using (var db = new Sample08Context())
{
runSp(db);
runFn(db);
usingSqlFunctions(db);
}
}
private static void usingSqlFunctions(Sample08Context db)
{
var doctorsWithNumericNameList = db.Doctors.Where(x => SqlFunctions.IsNumeric(x.Name) == 1).ToList();
if (doctorsWithNumericNameList.Any())
{
//do something
}
}
private static void runFn(Sample08Context db)
{
var doctorIdParameter = new SqlParameter
{
ParameterName = "@doctor_id",
Value = 1,
SqlDbType = SqlDbType.Int
};
var patientsCount = db.Database.SqlQuery<int>("select dbo.FindDoctorPatientsCount(@doctor_id)", doctorIdParameter).FirstOrDefault();
Console.WriteLine(patientsCount);
}
private static void runSp(Sample08Context db)
{
var nameParameter = new SqlParameter
{
ParameterName = "@name",
Value = "doc",
Direction = ParameterDirection.Input,
SqlDbType = SqlDbType.NVarChar
};
var doctors = db.Database.SqlQuery<Doctor>("exec FindDoctorsStartWith @name", nameParameter).ToList();
if (doctors.Any())
{
foreach (var item in doctors)
{
Console.WriteLine(item.Name);
}
}
}
}
}
توضیحات
همانطور که ملاحظه میکنید، برای اجرای مستقیم یک عبارت SQL صرفنظر از اینکه یک رویه ذخیره شده است یا یک تابع و یا یک کوئری معمولی، باید از متد db.Database.SqlQuery استفاده کرد. خروجی این متد از نوع IEnumerable است و این توانایی را دارد که رکوردهای بازگشت داده شده از بانک اطلاعاتی را به خواص یک کلاس به صورت خودکار نگاشت کند.
پارامتر اول متد db.Database.SqlQuery، عبارت SQL مورد نظر است. پارامتر دوم آن باید توسط وهلههایی از کلاس SqlParameter مقدار دهی شود. به کمک SqlParameter نام پارامتر مورد استفاده، مقدار و نوع آن مشخص میگردد. همچنین Direction آن نیز برای استفاده از رویههای ذخیره شده ویژهای که دارای پارامتری از نوع out هستند درنظر گرفته شده است.
چند نکته
- در متد runSp فوق، متد الحاقی ToList را حذف کرده و برنامه را اجرا کنید. بلافاصله پیغام خطای «The SqlParameter is already contained by another SqlParameterCollection.» ظاهر خواهد شد. علت هم این است که با بکارگیری متد ToList، تمام عملیات یکبار انجام شده و نتیجه بازگشت داده میشود اما اگر به صورت مستقیم از خروجی IEnumerable آن استفاده کنیم، در حلقه foreach تعریف شده، ممکن است این فراخوانی چندبار انجام شود. به همین جهت ذکر متد ToList در اینجا ضروری است.
- عنوان شد که در اینجا باید به مسایل امنیتی دقت داشت. بدیهی است امکان نوشتن یک چنین کوئریهایی نیز وجود دارد:
db.Database.SqlQuery<Doctor>("exec FindDoctorsStartWith "+ txtName.Text, nameParameter).ToList()
در این حالت به ظاهر مشغول به استفاده از رویههای ذخیره شدهای هستیم که عنوان میشود در برابر حملات تزریق SQL در امان هستند، اما چون در کدهای ما به نحو ناصحیحی با جمع زدن رشتهها مقدار دهی شده است، برنامه و بانک اطلاعاتی دیگر در امان نخواهند بود. بنابراین در این حالت استفاده از پارامترها را نباید فراموش کرد.
زمانیکه از کوئریهای LINQ استفاده میشود تمام این مسایل توسط EF مدیریت خواهد شد. اما اگر قصد دارید مستقیما عبارات SQL را فراخوانی کنید، تامین امنیت برنامه به عهده خودتان خواهد بود.
- در متد usingSqlFunctions از SqlFunctions.IsNumeric استفاده شده است. این مورد مختص به SQL Server است و امکان استفاده از توابع توکار ویژه SQL Server را در کوئریهای LINQ برنامه فراهم میسازد. برای مثال متدالحاقی از پیش تعریف شدهای به نام IsNumeric به صورت مستقیم در دسترس نیست، اما به کمک کلاس SqlFunctions این تابع و بسیاری از توابع دیگر توکار SQL Server قابل استفاده خواهند بود.
اگر علاقمند هستید که لیست این توابع را مشاهده کنید، در ویژوال استودیو بر روی SqlFunctions کلیک راست کرده و گزینه Go to definition را انتخاب کنید.
In .NET 6 (preview 4), two long-awaited types have been introduced as part of the core library. DateOnly and TimeOnly allow developers to represent either the date or time portion of a DateTime. These two new types are structs (value types) and may be used when your code deals with date or time concepts independently. Both types can be found in the System namespace. Using these new types may align well with how databases allow similar data to be represented. Specifically, these types align well with the SQL Server date and time data types.
استفاده از database first
DbProviderFactory در Net Framework 2.0. ارائه شده است.برای درک و چگونگی استفاده از DBProviderFactory مثالی را بررسی مینماییم.
ابتدا کد زیر را درون یک فرم کپی نمایید:
using System; using System.Collections.Generic; using System.ComponentModel; using System.Data; using System.Drawing; using System.Linq; using System.Text; using System.Windows.Forms; using System.Data.Common; namespace DBFactory { public partial class Form1 : Form { private string _MySQLProvider = "MySql.Data.MySqlClient"; private string _SQLProvider="System.Data.SqlClient"; private string _OracleProvider ="System.Data.OracleClient"; private DbProviderFactory _DbProviderFactory; private DbConnection _DbConnection = null; private DbCommand _DbCommand = null; private DbDataAdapter _DbDataAdapter = null; public Form1() { InitializeComponent(); } private void Form1_Load(object sender, EventArgs e) { try { string _SQLconnectionstring = "Integrated Security=SSPI;Persist Security Info=False;Initial Catalog=Test;Data Source=FARHAD-PC"; string _Oracleconnectionstring = "Data Source=ServiceName;User Id=Username;Password=Password"; _DbProviderFactory = DbProviderFactories.GetFactory(_SQLProvider); _DbConnection = _DbProviderFactory.CreateConnection(); _DbConnection.ConnectionString = _SQLconnectionstring; _DbConnection.Open(); if (_DbConnection.State == ConnectionState.Closed) { MessageBox.Show("اتصال با دیتابیس برقرار نشده است"); } else { MessageBox.Show("اتصال با دیتابیس با موفقیت بر قرار شده است"); } } catch (System.Exception excep) { MessageBox.Show(excep.Message.ToString()); } } } }
برای استفاد از DBProviderFactory میبایست از فضای نامی System.Data.Common استفاده نمایید. بعد از اعلان کلاس فرم تعدادی آبجکت تعریف شده است، که سه آبجکت ابتدایی آن، بیانگر Provider دیتابیسهای MySQL،SQLSERVER و Oracle میباشد:
private string _MySQLProvider = "MySql.Data.MySqlClient"; private string _SQLProvider="System.Data.SqlClient"; private string _OracleProvider ="System.Data.OracleClient";
_DbProviderFactory = DbProviderFactories.GetFactory("System.Data.SqlClient");
در کد بالا، Provider، دیتابیس SQLSERVER به DbProviderFactory به عنوان ورودی داده شده است، بنابراین آبجکتهای مربوط به دیتابیس SQL Server ایجاد و در اختیار شما قرار میگیرد.
اگر به نام فضای نامی System.Data.Common توجه نمایید،از کلمه Common استفاده شده است و منظور این است که تمامی کلاسهایی را که این فضای نامی ارائه میدهد، در هر دیتابیسی قابل استفاده میباشد. برای تشخیص، کلاسهای مربوط به این فضای نامی نیز در ابتدای نام آنها از دو حرف DB استفاده شده است. تمامی کلاسهای زیر در فضای نامی System.Data.Common قابل ارائه و استفاده میباشد:
DbCommand DbCommandBuilder DbConnection DbDataAdapter DbDataReader DbException DbParameter DbTransaction
جهت اطلاع: ممکن است سئوالی در ذهن شما ایجاد شود که دات نت چگونه براساس نام Provider نوع دیتابیس را تشخیص میدهد؟
جواب: زمانی که دیتابیسهای مختلف روی سیستم شما نصب میشود، Providerهای مربوط به هر دیتابیس درون فایل Machine.config که مربوط به دات نت میباشد، درج میشود. و دات نت براساس اطلاعات مربوط به همین فایل آبجکتهای دیتابیس را ایجاد مینماید.
امیدوارم مطلب فوق مفید واقع شود.
هدف از مطلب فوق اجرا نمودن عملیات Insert، Update و غیرو...
بوسیله چندین Connection در یک Transaction در زمان اجرای سرویسهای WCF میباشد. برای پیاده سازی و شرح Transaction ، سه پروژه ایجاد مینماییم. دو پروژه WCF سرویس و یک پروژهClient ، هر سه پروژه را در یک Solution به نام WCFTransaction اضافه مینماییم. در هر دو پروژه WCF بطور جداگانه Connection رویDatabase ایجاد مینماییم. سپس سعی میکنیم بوسیله Transaction عملیات Insert هر دو Service را کنترل نماییم. بطوریکه اگر یکی از Service ها در زمان عملیات Insert دچار مشکل شود. دیگری نیز Commit نگردد. به عبارتی در قدیم نمیتوانستیم بیش از یک Connection در یک Transaction ایجاد نماییم. اما بوسیله Transactionscope ، انجام عملیات Insert، Update و غیرو... بوسیله چندین Connection به یکDatabase بطور همزمان در یک Transaction فراهم شده است. برای نمایش دادن عملیات Rollback نیز،به عمد خطایی ایجاد میکنیم،تا نحوه Rollback شدن در Transaction را مشاهده نماییم.
سعی شده است پیاده سازی و استفاده از Transaction در شش مرحله انجام شود.
مرحله اول: ایجاد دو پروژه WCFService و یک پروژه Client جهت فراخوانی (Call) کردن سرویسها
در این مرحله همانطور که از قیل نیز
توضیح داده شده است، دو پروژه WCF به نامهای WCFService1 و WCFService2 ایجاد شده است و یک پروژه Client به نام WCFTransactions نیز ایجاد میکنیم.
مرحله دوم : افزودن Attribute ی به نام TransactionFlow به Interface سرویسها.
در این مرحله در Interface هریک از سرویسها متد جدیدی به نام UpdateData اضافه مینماییم. که عملیات Insert into درون Database را انجام میدهد. حال بالای متد UpdateData از صفت TransactionFlow استفاده مینماییم. تا قابلیت Transaction برای متد فوق فعال گردد و متد فوق اجازه مییابد از Transaction استفاده نماید.
<ServiceContract()> _ Public Interface IService1 <OperationContract()> _ Function GetData(ByVal value As Integer) As String <OperationContract()> _ Function GetDataUsingDataContract(ByVal composite As CompositeType) As CompositeType <OperationContract()> _ <TransactionFlow(TransactionFlowOption.Allowed)> _ Sub UpdateData() End Interface
مرحله سوم:
در این مرحله متد UpdateData را پیاده سازی مینماییم. بطوریکه یک Insert Into ساده در Database انجام میدهیم.و بالای متد فوق نیز کد زیر را میافزاییم.
<OperationBehavior(TransactionScopeRequired:=True)>
کد متد UpdateData
<OperationBehavior(TransactionScopeRequired:=True)> _ Public Sub UpdateData() Implements IService1.UpdateData Dim objConnection As SqlConnection = New SqlConnection(strConnection) objConnection.Open() Dim objCommand As SqlCommand = New SqlCommand("insert into T(ID,Age) values(10,10)", objConnection) objCommand.ExecuteNonQuery() objConnection.Close() End Sub
مرحله دوم و سوم را برای Service دوم نیز تکرار مینماییم.
مرحله چهارم:
در این مرحله TransactionFlow را در Web.Config دو سرویس فعال مینماییم. تا قابلیت استفاده از TransactionFlow برای سرویسها نیز فعال گردد. نحوه فعال نمودن بصورت زیر میباشد:
برای WCFService1خواهیم داشت:
<bindings> <wsHttpBinding> <binding name="TransactionalBind" transactionFlow="true"/> </wsHttpBinding> </bindings>
<endpoint address="" binding="wsHttpBinding" bindingConfiguration="TransactionalBind" contract="WcfService1.IService1">
برای WCFService2نیز خواهیم داشت:
<bindings> <wsHttpBinding> <binding name="TransactionalBind" transactionFlow="true"/> </wsHttpBinding> </bindings>
و در ادامه داریم:
<endpoint address="" binding="wsHttpBinding" bindingConfiguration="TransactionalBind" contract="WcfService2.IService1">
مرحله پنجم:
در این مرحله دو سرویس فوق را به پروژه WCFTransactions اضافه نموده و قطعه کد زیر را درون فرم Load مینویسیم.
Private Sub frmmain_Load(ByVal sender As System.Object, ByVal e As System.EventArgs) Handles MyBase.Load Using ts As New TransactionScope(TransactionScopeOption.Required) Try Dim obj As ServiceReference1.Service1Client = New ServiceReference1.Service1Client() obj.UpdateData() Dim obj1 As ServiceReference2.Service1Client = New ServiceReference2.Service1Client() obj1.UpdateData() ts.Complete() Catch ex As Exception ts.Dispose() End Try End Using End Sub
پس از اجرای برنامه دو رکورد در جدول درج خواهد شد.
مرحله ششم:
حال برای RollBack کردن کل عملیات و مشاهده آنها کافیست در یکی از متدهای UpdateData یک Throw Exception ایجاد نماییم.
سعی میکنیم با کمی تغییر در متد UpdateData در WCFService2 ، خطایی ایجاد شود، تا نحوه RollBack را مشاهده نماییم.
Public Sub UpdateData() Implements IService1.UpdateData
Throw New Exception()
Dim objConnection As SqlConnection = New SqlConnection(strConnection)
objConnection.Open()
Dim objCommand As SqlCommand = New SqlCommand("insert into T(ID,Age) values(101,101)", objConnection)
objCommand.ExecuteNonQuery()
objConnection.Close()
End Sub
فقط کد زیر به متد UpdateData اضافه شده است:
Throw New Exception()
و در رویداد Load فرم نیز پیاده سازی آن بشکل زیر خواهد بود:
Using ts As New TransactionScope(TransactionScopeOption.Required) Try Dim obj As ServiceReference1.Service1Client = New ServiceReference1.Service1Client() obj.UpdateData() Throw New Exception("There was Error") Dim obj1 As ServiceReference2.Service1Client = New ServiceReference2.Service1Client() obj1.UpdateData() ts.Complete() Catch ex As Exception ts.Dispose() End Try End Using
وقتی برنامه را اجرا نمایید، مشاهده میکنید که هیچ رکوردی دورن دیتابیس درج نشده است.
بسبار مهم: برای اینکه بتوانید بصورت Distibuted عملیات Transaction را انجام دهید میبایست تنظیماتی را روی سرور که دیتایس و سرویسها و کامپیوتر کلاینت انجام دهید که بصورت زیر میباشد:
نحوه تنظیم:
1- سرویسDistribute Transaction Coordinator را روی هر دو Serverهای WCFService ، Database و کامپیوتر کلاینت، Start مینماییم.
البته در شرایطی که Serviceهای WCF و برنامه Client و Database روی یک سیستم باشد، تنظیمات فوق فقط روی همان سیستم انجام میشود.
برای دسترسی به قسمت Service های Windows ابتدا Administrative
Tools و سپس Service را باز نمایید و روی Start کلیک کنید.
2- در ادامه روی MY Computer کلیک راست نموده و تب MSDTC را انتخاب نمایید:
در ادامه روی Security
Configuration کلیک نمایید. تا فرم زیر نمایش داده شود.
مطمئن شوید که آیتمهای زیر انتخاب شده باشند:
· Network DTC Access
· Allow Remote Clients
· Allow Inbound
· Allow Outbound
·
Enable
Transaction Internet Protocol(TIP) Transactions
در ضمن اگر از SQL Server 2000 استفاده مینمایید. لازم است تنظیم زیر را انجام دهید.
روی SQL Server Service Manager کلیک نموده و کامبوی Service را Dropdown نمایید و Distribute Transaction Coordinator را انتخاب کنید. اما برای ورژنهای بالاتر از SQL Server 2000 نیاز به انتخاب Distribute Transaction Coordinator نمیباشد.
امیدوارم مطلب فوق مفید واقع شود، چنانچه کم و کاستی مشاهده نمودید، اینجانب را از نظرات خود بهره مند سازید.