نظرات مطالب
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #5
من نگفتم MS-PL متن باز نیست. این مجوز پذیرفته شده OSI است (^).
متن باز بودن هم به معنای آزادی مطلق نیست. مثلا مجوز GPL به شما میگه که من سورس کارت رو هم میخوام اگر از کتابخانه من استفاده کردی یا اینکه باید با من به نحوی کنار بیای و هماهنگ کنی.
یا مجوز MIT میگه من نمیخوام و مهم نیست؛ یک تشکر برای من کافی است.
مجوز MS-PL بیشتر معنای (Shared source) رو از طرف مایکروسافت داره. به عبارتی مجاز هستید در فرم بایناری در هر نوع پروژهای از آن استفاده کنید. اما در حالت سورس، فقط جهت مرور و یا یافتن مشکلات امنیتی یا بررسیهای امنیتی در اختیار عموم قرار گرفته است (مثلا بعضی از دولتها به این مساله حساس هستند و سورس رو جهت بررسی امنیتی نیاز دارند). اما با این حال:
- مجاز هستید سورس رو تغییر بدید و حتی بفروشید اما باز هم تحت مجوز MS-PL
- اگر کاری جدیدی بر مبنای این سورس (نه بایناری آن که عنوان شد) تهیه شود، هم باید سورس را ارائه دهید و هم باز هم کل کار باید تحت مجوز MS-PL باشد.
رفتار مایکروسافت با این مجوز خاص خودش، فقط خواندنی است. یعنی پچی رو قبول نمیکنه.
به همین جهت این رفتار رو اخیرا اصلاح کردن و به مجوز آپاچی نقل مکان کردند و از حالت shared code فقط خواندنی بیشتر جهت بررسیهای امنیتی و مرور کد، به یک حالت پویاتر تبدیل شده.
متن باز بودن هم به معنای آزادی مطلق نیست. مثلا مجوز GPL به شما میگه که من سورس کارت رو هم میخوام اگر از کتابخانه من استفاده کردی یا اینکه باید با من به نحوی کنار بیای و هماهنگ کنی.
یا مجوز MIT میگه من نمیخوام و مهم نیست؛ یک تشکر برای من کافی است.
مجوز MS-PL بیشتر معنای (Shared source) رو از طرف مایکروسافت داره. به عبارتی مجاز هستید در فرم بایناری در هر نوع پروژهای از آن استفاده کنید. اما در حالت سورس، فقط جهت مرور و یا یافتن مشکلات امنیتی یا بررسیهای امنیتی در اختیار عموم قرار گرفته است (مثلا بعضی از دولتها به این مساله حساس هستند و سورس رو جهت بررسی امنیتی نیاز دارند). اما با این حال:
- مجاز هستید سورس رو تغییر بدید و حتی بفروشید اما باز هم تحت مجوز MS-PL
- اگر کاری جدیدی بر مبنای این سورس (نه بایناری آن که عنوان شد) تهیه شود، هم باید سورس را ارائه دهید و هم باز هم کل کار باید تحت مجوز MS-PL باشد.
رفتار مایکروسافت با این مجوز خاص خودش، فقط خواندنی است. یعنی پچی رو قبول نمیکنه.
به همین جهت این رفتار رو اخیرا اصلاح کردن و به مجوز آپاچی نقل مکان کردند و از حالت shared code فقط خواندنی بیشتر جهت بررسیهای امنیتی و مرور کد، به یک حالت پویاتر تبدیل شده.
پس از نگاهی به مفاهیم مقدماتی OLTP درون حافظهای در SQL Server 2014، در ادامه به نحوهی انجام تنظیمات خاص جداول بهینه سازی شده برای حافظه خواهیم پرداخت.
ایجاد یک بانک اطلاعاتی با پشتیبانی از جداول بهینه سازی شده برای حافظه
برای ایجاد جداول بهینه سازی شده برای حافظه، ابتدا نیاز است تا تنظیمات خاصی را به بانک اطلاعاتی آن اعمال کنیم. برای اینکار میتوان یک بانک اطلاعاتی جدید را به همراه یک filestream filegroup ایجاد کرد که جهت جداول بهینه سازی شده برای حافظه، ضروری است؛ یا اینکه با تغییر یک بانک اطلاعاتی موجود و افزودن filegroup یاد شده نیز میتوان به این مقصود رسید.
در اینگونه جداول خاص، اطلاعات در حافظهی سیستم ذخیره میشوند و برخلاف جداول مبتنی بر دیسک سخت، صفحات اطلاعات وجود نداشته و نیازی نیست تا به کش بافر وارد شوند. برای مقاصد ذخیره سازی نهایی اطلاعات جداول بهینه سازی شده برای حافظه، موتور OLTP درون حافظهای آن، فایلهای خاصی را به نام checkpoint در یک filestream filegroup ایجاد میکند که از آنها جهت ردیابی اطلاعات استفاده خواهد کرد و نحوی ذخیره سازی اطلاعات در آنها از شیوهی با کارآیی بالایی به نام append only mode پیروی میکند.
با توجه به متفاوت بودن نحوهی ذخیره سازی نهایی اطلاعات اینگونه جداول و دسترسی به آنها از طریق استریمها، توصیه شدهاست که filestream filegroupهای تهیه شده را در یک SSD یا Solid State Drive قرار دهید.
پس از اینکه بانک اطلاعاتی خود را به روشهای معمول ایجاد کردید، به برگهی خواص آن در management studio مراجعه کنید. سپس صفحهی file groups را در آن انتخاب کرده و در پایین برگهی آن، در قسمت جدید memory optimized data، بر روی دکمهی Add کلیک کنید. سپس نام دلخواهی را وارد نمائید.
پس از ایجاد یک گروه فایل جدید، به صفحهی files خواص بانک اطلاعاتی مراجعه کرده و بر روی دکمهی Add کلیک کنید. سپس File type این ردیف اضافه شده را از نوع file stream data و file group آنرا همان گروه فایلی که پیشتر ایجاد کردیم، تنظیم کنید. در ادامه logical name دلخواهی را وارد کرده و در آخر بر روی دکمهی Ok کلیک کنید تا تنظیمات مورد نیاز جهت تعاریف جدول بهینه سازی شده برای حافظه به پایان برسد.
این مراحل را توسط دو دستور T-SQL ذیل نیز میتوان سریعتر انجام داد:
ساختار گروه فایل بهینه سازی شده برای حافظه
گروه فایل بهینه سازی شده برای حافظه، دارای چندین دربرگیرنده است که هر کدام چندین فایل را در خود جای خواهند داد:
- Root File که در برگیرندهی متادیتای اطلاعات است.
- Data File که شامل ردیفهای اطلاعات ثبت شده در جداول بهینه سازی شدهی برای حافظه هستند. این ردیفها همواره به انتهای data file اضافه میشوند و دسترسی به آنها ترتیبی است. کارآیی IO این روش نسبت به روش دسترسی اتفاقی به مراتب بالاتر است. حداکثر اندازه این فایل 128 مگابایت است و پس از آن یک فایل جدید ساخته میشود.
- Delta File شامل ردیفهایی است که حذف شدهاند. به ازای هر ردیف، حداقل اطلاعاتی از آن را در خود ذخیره خواهد کرد؛ شامل ID ردیف حذف شده و شماره تراکنش آن. همانطور که پیشتر نیز ذکر شد، این موتور جدید درون حافظهای، برای یافتن راه چارهای جهت به حداقل رسانی قفل گذاری بر روی اطلاعات، چندین نگارش از ردیفها را به همراه timestamp آنها در خود ذخیره میکند. به این ترتیب، هر به روز رسانی به همراه یک حذف و سپس ثبت جدید است. به این ترتیب دیگر بانک اطلاعاتی نیازی نخواهد داشت تا به دنبال رکورد موجود برگردد و سپس اطلاعات آنرا به روز نماید. این موتور جدید فقط اطلاعات به روز شده را در انتهای رکوردهای موجود با فرمت خود ثبت میکند.
ایجاد جداول بهینه سازی شده برای حافظه
پس از آماده سازی بانک اطلاعاتی خود و افزودن گروه فایل استریم جدیدی به آن برای ذخیره سازی اطلاعات جداول بهینه سازی شده برای حافظه، اکنون میتوانیم اینگونه جداول خاص را در کنار سایر جداول متداول موجود، تعریف و استفاده نمائیم:
در اینجا سه جدول را مشاهده میکنید که در بانک اطلاعاتی آماده شده در مرحلهی قبل، ایجاد خواهند شد. مورد اول یک جدول معمولی است که از آن برای مقایسه سرعت ثبت اطلاعات با سایر جداول ایجاد شده، استفاده خواهد شد.
همانطور که مشخص است، دو جدول بهینه سازی شده برای حافظه، همان سه ستون جدول معمولی مبتنی بر دیسک سخت را دارا هستند؛ اما با این تفاوتها:
- دارای ویژگی MEMORY_OPTIMIZED = ON میباشند. به این ترتیب اینگونه جداول نسبت به جداول متداول مبتنی به دیسک سخت متمایز خواهند شد.
- دارای ویژگی DURABILITY بوده و توسط مقدار SCHEMA_AND_DATA آن مشخص میکنیم که آیا قرار است اطلاعات و ساختار جدول، ذخیره شوند یا تنها قرار است ساختار جدول ذخیره گردد (حالت SCHEMA_ONLY).
- بر روی ستون Id آنها یک hash index ایجاد شدهاست که وجود آن ضروری است و در کل بیش از 8 ایندکس را نمیتوان تعریف کرد.
برخلاف ایندکسهای B-tree جداول مبتنی بر سخت دیسک، ایندکسهای جداول بهینه سازی شده برای حافظه، اطلاعات را تکرار نمیکنند. اینها صرفا اشارهگرهایی هستند به ردیفهای اصلی اطلاعات. به این معنا که این ایندکسها لاگ نشده و همچنین بر روی سخت دیسک ذخیره نمیشوند. کار بازسازی مجدد آنها در اولین بار بازیابی بانک اطلاعاتی و آغاز آن به صورت خودکار انجام میشود. به همین جهت مباحثی مانند index fragmentation و نگهداری ایندکسها دیگر در اینجا معنا پیدا نمیکنند.
دو نوع ایندکس را در اینجا میتوان تعریف کرد. اولین آنها hash index است و دومین آنها range index. هش ایندکسها برای حالاتی که در کوئریها از عملگر تساوی استفاده میشود بسیار مناسب هستند. برای عملگرهای مقایسهای از ایندکسهای بازهای استفاده میشود.
همچنین باید دقت داشت که پس از ایجاد ایندکسها، دیگر امکان تغییر آنها و یا تغییر ساختار جدول ایجاد شده نیست.
همچنین ایندکسهای تعریف شده در جداول بهینه سازی شده برای حافظه، تنها بر روی ستونهایی غیرنال پذیر از نوع BIN2 collation مانند int و datetime قابل تعریف هستند. برای مثال اگر سعی کنیم بر روی ستون Name ایندکسی را تعریف کنیم، به این خطا خواهیم رسید:
- در حین تعریف هش ایندکسها، مقدار BUCKET_COUNT نیز باید تنظیم شود. هر bucket توسط مقداری که حاصل هش کردن یک ستون است مشخص میشود. کلیدهای منحصربفرد دارای هشهای یکسان در bucketهای یکسانی ذخیره میشوند. به همین جهت توصیه شدهاست که حداقل مقدار bucket تعیین شده در اینجا مساوی یا بیشتر از مقدار تعداد کلیدهای منحصربفرد یک جدول باشد؛ مقدار پیش فرض 2 برابر توسط مایکروسافت توصیه شدهاست.
- نوعهای قابل تعریف ستونها نیز در اینجا به موارد ذیل محدود هستند و جمع طول آنها از 8060 نباید بیشتر شود:
همچنین در management studio، گزینهی جدید new -> memory optimized table نیز اضافه شدهاست و انتخاب آن سبب میشود تا قالب T-SQL ایی برای تهیه این نوع جداول، به صورت خودکار تولید گردد.
البته این گزینه تنها برای بانکهای اطلاعاتی که دارای گروه فایل استریم مخصوص جداول بهینه سازی شده برای حافظه هستند، فعال میباشد.
ثبت اطلاعات در جداول معمولی و بهینه سازی شده برای حافظه و مقایسه کارآیی آنها
در مثال زیر، 100 هزار رکورد را در سه جدولی که پیشتر ایجاد کردیم، ثبت کرده و سپس مدت زمان اجرای هر کدام از مجموعه عملیات را بر حسب میلی ثانیه بررسی میکنیم:
با این خروجی تقریبی که بر اساس توانمندیهای سخت افزاری سیستم میتواند متفاوت باشد:
و برای حالت select خواهیم داشت:
با این خروجی
تاثیر جداول بهینه سازی شده برای حافظه را در 350K inserts بهتر میتوان با نمونههای متداول مبتنی بر دیسک مقایسه کرد.
برای مطالعه بیشتر
Getting started with SQL Server 2014 In-Memory OLTP
Introduction to SQL Server 2014 CTP1 Memory-Optimized Tables
Overcoming storage speed limitations with Memory-Optimized Tables for SQL Server
Memory-optimized Table – Day 1 Test
Memory-Optimized Tables – Insert Test
Memory Optimized Table – Insert Test …Again
ایجاد یک بانک اطلاعاتی با پشتیبانی از جداول بهینه سازی شده برای حافظه
برای ایجاد جداول بهینه سازی شده برای حافظه، ابتدا نیاز است تا تنظیمات خاصی را به بانک اطلاعاتی آن اعمال کنیم. برای اینکار میتوان یک بانک اطلاعاتی جدید را به همراه یک filestream filegroup ایجاد کرد که جهت جداول بهینه سازی شده برای حافظه، ضروری است؛ یا اینکه با تغییر یک بانک اطلاعاتی موجود و افزودن filegroup یاد شده نیز میتوان به این مقصود رسید.
در اینگونه جداول خاص، اطلاعات در حافظهی سیستم ذخیره میشوند و برخلاف جداول مبتنی بر دیسک سخت، صفحات اطلاعات وجود نداشته و نیازی نیست تا به کش بافر وارد شوند. برای مقاصد ذخیره سازی نهایی اطلاعات جداول بهینه سازی شده برای حافظه، موتور OLTP درون حافظهای آن، فایلهای خاصی را به نام checkpoint در یک filestream filegroup ایجاد میکند که از آنها جهت ردیابی اطلاعات استفاده خواهد کرد و نحوی ذخیره سازی اطلاعات در آنها از شیوهی با کارآیی بالایی به نام append only mode پیروی میکند.
با توجه به متفاوت بودن نحوهی ذخیره سازی نهایی اطلاعات اینگونه جداول و دسترسی به آنها از طریق استریمها، توصیه شدهاست که filestream filegroupهای تهیه شده را در یک SSD یا Solid State Drive قرار دهید.
پس از اینکه بانک اطلاعاتی خود را به روشهای معمول ایجاد کردید، به برگهی خواص آن در management studio مراجعه کنید. سپس صفحهی file groups را در آن انتخاب کرده و در پایین برگهی آن، در قسمت جدید memory optimized data، بر روی دکمهی Add کلیک کنید. سپس نام دلخواهی را وارد نمائید.
پس از ایجاد یک گروه فایل جدید، به صفحهی files خواص بانک اطلاعاتی مراجعه کرده و بر روی دکمهی Add کلیک کنید. سپس File type این ردیف اضافه شده را از نوع file stream data و file group آنرا همان گروه فایلی که پیشتر ایجاد کردیم، تنظیم کنید. در ادامه logical name دلخواهی را وارد کرده و در آخر بر روی دکمهی Ok کلیک کنید تا تنظیمات مورد نیاز جهت تعاریف جدول بهینه سازی شده برای حافظه به پایان برسد.
این مراحل را توسط دو دستور T-SQL ذیل نیز میتوان سریعتر انجام داد:
USE [master] GO ALTER DATABASE [testdb2] ADD FILEGROUP [InMemory_InMemory] CONTAINS MEMORY_OPTIMIZED_DATA GO ALTER DATABASE [testdb2] ADD FILE ( NAME = N'InMemory_InMemory', FILENAME = N'D:\SQL_Data\MSSQL11.MSSQLSERVER\MSSQL\DATA\InMemory_InMemory' ) TO FILEGROUP [InMemory_InMemory] GO
ساختار گروه فایل بهینه سازی شده برای حافظه
گروه فایل بهینه سازی شده برای حافظه، دارای چندین دربرگیرنده است که هر کدام چندین فایل را در خود جای خواهند داد:
- Root File که در برگیرندهی متادیتای اطلاعات است.
- Data File که شامل ردیفهای اطلاعات ثبت شده در جداول بهینه سازی شدهی برای حافظه هستند. این ردیفها همواره به انتهای data file اضافه میشوند و دسترسی به آنها ترتیبی است. کارآیی IO این روش نسبت به روش دسترسی اتفاقی به مراتب بالاتر است. حداکثر اندازه این فایل 128 مگابایت است و پس از آن یک فایل جدید ساخته میشود.
- Delta File شامل ردیفهایی است که حذف شدهاند. به ازای هر ردیف، حداقل اطلاعاتی از آن را در خود ذخیره خواهد کرد؛ شامل ID ردیف حذف شده و شماره تراکنش آن. همانطور که پیشتر نیز ذکر شد، این موتور جدید درون حافظهای، برای یافتن راه چارهای جهت به حداقل رسانی قفل گذاری بر روی اطلاعات، چندین نگارش از ردیفها را به همراه timestamp آنها در خود ذخیره میکند. به این ترتیب، هر به روز رسانی به همراه یک حذف و سپس ثبت جدید است. به این ترتیب دیگر بانک اطلاعاتی نیازی نخواهد داشت تا به دنبال رکورد موجود برگردد و سپس اطلاعات آنرا به روز نماید. این موتور جدید فقط اطلاعات به روز شده را در انتهای رکوردهای موجود با فرمت خود ثبت میکند.
ایجاد جداول بهینه سازی شده برای حافظه
پس از آماده سازی بانک اطلاعاتی خود و افزودن گروه فایل استریم جدیدی به آن برای ذخیره سازی اطلاعات جداول بهینه سازی شده برای حافظه، اکنون میتوانیم اینگونه جداول خاص را در کنار سایر جداول متداول موجود، تعریف و استفاده نمائیم:
-- It is not a Memory Optimized CREATE TABLE tblNormal ( [CustomerID] int NOT NULL PRIMARY KEY NONCLUSTERED, [Name] nvarchar(250) NOT NULL, CustomerSince DATETIME not NULL INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED ) -- DURABILITY = SCHEMA_AND_DATA CREATE TABLE tblMemoryOptimized_Schema_And_Data ( [CustomerID] INT NOT NULL PRIMARY KEY NONCLUSTERED HASH WITH (BUCKET_COUNT = 1000000), [Name] NVARCHAR(250) NOT NULL, [CustomerSince] DATETIME NOT NULL INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED ) WITH (MEMORY_OPTIMIZED = ON, DURABILITY = SCHEMA_AND_DATA) -- DURABILITY = SCHEMA_ONLY CREATE TABLE tblMemoryOptimized_Schema_Only ( [CustomerID] INT NOT NULL PRIMARY KEY NONCLUSTERED HASH WITH (BUCKET_COUNT = 1000000), [Name] NVARCHAR(250) NOT NULL, [CustomerSince] DATETIME NOT NULL INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED ) WITH (MEMORY_OPTIMIZED = ON, DURABILITY = SCHEMA_ONLY)
همانطور که مشخص است، دو جدول بهینه سازی شده برای حافظه، همان سه ستون جدول معمولی مبتنی بر دیسک سخت را دارا هستند؛ اما با این تفاوتها:
- دارای ویژگی MEMORY_OPTIMIZED = ON میباشند. به این ترتیب اینگونه جداول نسبت به جداول متداول مبتنی به دیسک سخت متمایز خواهند شد.
- دارای ویژگی DURABILITY بوده و توسط مقدار SCHEMA_AND_DATA آن مشخص میکنیم که آیا قرار است اطلاعات و ساختار جدول، ذخیره شوند یا تنها قرار است ساختار جدول ذخیره گردد (حالت SCHEMA_ONLY).
- بر روی ستون Id آنها یک hash index ایجاد شدهاست که وجود آن ضروری است و در کل بیش از 8 ایندکس را نمیتوان تعریف کرد.
برخلاف ایندکسهای B-tree جداول مبتنی بر سخت دیسک، ایندکسهای جداول بهینه سازی شده برای حافظه، اطلاعات را تکرار نمیکنند. اینها صرفا اشارهگرهایی هستند به ردیفهای اصلی اطلاعات. به این معنا که این ایندکسها لاگ نشده و همچنین بر روی سخت دیسک ذخیره نمیشوند. کار بازسازی مجدد آنها در اولین بار بازیابی بانک اطلاعاتی و آغاز آن به صورت خودکار انجام میشود. به همین جهت مباحثی مانند index fragmentation و نگهداری ایندکسها دیگر در اینجا معنا پیدا نمیکنند.
دو نوع ایندکس را در اینجا میتوان تعریف کرد. اولین آنها hash index است و دومین آنها range index. هش ایندکسها برای حالاتی که در کوئریها از عملگر تساوی استفاده میشود بسیار مناسب هستند. برای عملگرهای مقایسهای از ایندکسهای بازهای استفاده میشود.
همچنین باید دقت داشت که پس از ایجاد ایندکسها، دیگر امکان تغییر آنها و یا تغییر ساختار جدول ایجاد شده نیست.
همچنین ایندکسهای تعریف شده در جداول بهینه سازی شده برای حافظه، تنها بر روی ستونهایی غیرنال پذیر از نوع BIN2 collation مانند int و datetime قابل تعریف هستند. برای مثال اگر سعی کنیم بر روی ستون Name ایندکسی را تعریف کنیم، به این خطا خواهیم رسید:
Indexes on character columns that do not use a *_BIN2 collation are not supported with indexes on memory optimized tables.
- نوعهای قابل تعریف ستونها نیز در اینجا به موارد ذیل محدود هستند و جمع طول آنها از 8060 نباید بیشتر شود:
bit, tinyint, smallint, int, bigint, money, smallmoney, float, real, datetime, smalldatetime, datetime2, date, time, numberic, decimal, char(n), varchar(n) ,nchar(n), nvarchar(n), sysname, binary(n), varbinary(n), and Uniqueidentifier
همچنین در management studio، گزینهی جدید new -> memory optimized table نیز اضافه شدهاست و انتخاب آن سبب میشود تا قالب T-SQL ایی برای تهیه این نوع جداول، به صورت خودکار تولید گردد.
البته این گزینه تنها برای بانکهای اطلاعاتی که دارای گروه فایل استریم مخصوص جداول بهینه سازی شده برای حافظه هستند، فعال میباشد.
ثبت اطلاعات در جداول معمولی و بهینه سازی شده برای حافظه و مقایسه کارآیی آنها
در مثال زیر، 100 هزار رکورد را در سه جدولی که پیشتر ایجاد کردیم، ثبت کرده و سپس مدت زمان اجرای هر کدام از مجموعه عملیات را بر حسب میلی ثانیه بررسی میکنیم:
set statistics time off SET STATISTICS IO Off set nocount on go ----------------------------- Print 'insert into tblNormal' DECLARE @start datetime = getdate() declare @insertCount int = 100000 declare @startId int = 1 declare @customerID int = @startId while @customerID < @startId + @insertCount begin insert into tblNormal values (@customerID, 'Test', '2013-01-01T00:00:00') set @customerID +=1 end Print DATEDIFF(ms,@start,getdate()); go ----------------------------- Print 'insert into tblMemoryOptimized_Schema_And_Data' DECLARE @start datetime = getdate() declare @insertCount int = 100000 declare @startId int = 1 declare @customerID int = @startId while @customerID < @startId + @insertCount begin insert into tblMemoryOptimized_Schema_And_Data values (@customerID, 'Test', '2013-01-01T00:00:00') set @customerID +=1 end Print DATEDIFF(ms,@start,getdate()); Go ----------------------------- Print 'insert into tblMemoryOptimized_Schema_Only' DECLARE @start datetime = getdate() declare @insertCount int = 100000 declare @startId int = 1 declare @customerID int = @startId while @customerID < @startId + @insertCount begin insert into tblMemoryOptimized_Schema_Only values (@customerID, 'Test', '2013-01-01T00:00:00') set @customerID +=1 end Print DATEDIFF(ms,@start,getdate()); Go
insert into tblNormal 36423 insert into tblMemoryOptimized_Schema_And_Data 30516 insert into tblMemoryOptimized_Schema_Only 3176
set nocount on print 'tblNormal' set statistics time on select count(CustomerID) from tblNormal set statistics time off go print 'tblMemoryOptimized_Schema_And_Data' set statistics time on select count(CustomerID) from tblMemoryOptimized_Schema_And_Data set statistics time off go print 'tblMemoryOptimized_Schema_Only' set statistics time on select count(CustomerID) from tblMemoryOptimized_Schema_Only set statistics time off go
tblNormal SQL Server Execution Times: CPU time = 46 ms, elapsed time = 52 ms. tblMemoryOptimized_Schema_And_Data SQL Server Execution Times: CPU time = 32 ms, elapsed time = 33 ms. tblMemoryOptimized_Schema_Only SQL Server Execution Times: CPU time = 31 ms, elapsed time = 30 ms.
برای مطالعه بیشتر
Getting started with SQL Server 2014 In-Memory OLTP
Introduction to SQL Server 2014 CTP1 Memory-Optimized Tables
Overcoming storage speed limitations with Memory-Optimized Tables for SQL Server
Memory-optimized Table – Day 1 Test
Memory-Optimized Tables – Insert Test
Memory Optimized Table – Insert Test …Again
پاسخ به بازخوردهای پروژهها
نشان دادن گزارش قبل از ذخیره یا چاپ
این مساله یعنی IE دسترسی نمایش Adobe رو بسته. برای رفع آن:
الف) در IE به منوی Tools -> Manage add-ons مراجعه کنید. آیا افزونههای Adobe فعال هستند؟
ب) تنظیمات امنیتی IE را در حالت پیش فرض قرار بدید
Tools -> Internet Options -> Security tab -> Reset all zones to default level
ولی در کل پیشنهاد من پیاده سازی روش توضیح داده شده جهت استفاده از Active-X شرکت Adobe در WPF است. یکبار مراحل آنرا قدم به قدم طی کنید.
الف) در IE به منوی Tools -> Manage add-ons مراجعه کنید. آیا افزونههای Adobe فعال هستند؟
ب) تنظیمات امنیتی IE را در حالت پیش فرض قرار بدید
Tools -> Internet Options -> Security tab -> Reset all zones to default level
ولی در کل پیشنهاد من پیاده سازی روش توضیح داده شده جهت استفاده از Active-X شرکت Adobe در WPF است. یکبار مراحل آنرا قدم به قدم طی کنید.
NuGet چیست؟
روش متداول استفاده از کتابخانههای موجود دات نتی در Visual studio عموما به این صورت است: مراجعه به سایت مربوطه، دریافت بسته مورد نظر، باز کردن آن و سپس افزودن ارجاعی به اسمبلیهای آن کتابخانه. در این حالت زمانیکه نسخهی جدیدی از کتابخانهی مورد استفاده ارائه شود (و عموما تا مدتها شاید از آن بیاطلاع باشیم) تمام این مراحل باید از ابتدا تکرار شوند و همینطور الی آخر.
برای رفع این نقیصه، تیم ASP.NET، افزونهای سورس باز و رایگان را به نام NuGet جهت VS.Net 2010 طراحی کردهاند که کار مدیریت بستههای کتابخانههای مورد استفاده را بسیار ساده کرده است. امکانات این افزونه پس از نصب، در دو حالت استفاده از رابط گرافیکی کاربری آن و یا با استفاده از خط فرمان PowerShell ویندوز در دسترس خواهد بود. این افزونه در زمان بارگذاری، با مراجعه به فید سایت مرکزی خود، لیست بستههای مهیا را در اختیار علاقمندان قرار میدهد. درب این سایت مرکزی به روی تمام توسعه دهندهها جهت افزودن بستههای خود باز است.
و ... فراگیری کار با NuGet برای تمام برنامه نویسان دات نت لازم و ضروری است! از این جهت که پیغام "این بسته تنها برای NuGet عرضه شده است" کم کم در حال متداول شدن میباشد و دیگر سایتهای مرتبط، لینک مستقیمی را جهت دریافت کتابخانههای خود ارائه نمیدهند. حتی خبر به روز شدن محصولات خود را هم شاید دیگر به صورت منظم ارائه ندهند؛ زیرا NuGet کار مدیریت آنها را به عهده خواهد داشت.
دریافت و نصب NuGet
NuGet را حداقل به سه طریق میتوان دریافت و نصب کرد:
الف) با مراجعه به سایت CodePlex : (+)
ب) دریافت آن از سایت گالریهای آن : (+)
ج) با استفاده از امکانات VS.NET
هر سه روش فوق به دریافت و نصب فایل NuGet.Tools.vsix منتهی میشوند. برای مثال در روش (ج) باید به منوی Tools و گزینهی Extension Manager مراجعه کنید. سپس برگهی Online Gallery را گشوده و اندکی صبر کنید تا اطلاعات آن دریافت و نمایش داده شود. سپس NuGet را در Search box بالای صفحه نوشته و NuGet Package manager ظاهر شده را انتخاب و نصب کنید.
نحوه استفاده از NuGet
فرض کنید یک پروژه جدید ASP.NET را ایجاد کردهاید و نیاز است تا کتابخانهی ELMAH به آن اضافه شود. روش انجام اینکار را به کمک NuGet در ادامه بررسی خواهیم کرد (کمتر از یک دقیقه زمان خواهد برد):
الف) با کمک امکانات رابط گرافیکی کاربر آن
سادهترین روش استفاده از NuGet ، کلیک راست بر روی پوشه References در Solution explorer و سپس انتخاب گزینهی Add Library Package Reference میباشد:
در صفحهی باز شده، برگهی Online را باز کنید و مدتی صبر نمائید تا اطلاعات لازم دریافت گردد (در زمان نگارش این مطلب، 1135 بسته در این مخزن موجود است):
سپس در جعبهی جستجوی سمت راست بالای صفحه، نام کتابخانهی مورد نظر را نوشته و اندکی صبر کنید تا اطلاعات آن نمایش داده شود:
اکنون با کلیک بر روی دکمه Install ، بسته مرتبط با این کتابخانه دریافت شده و سپس به صورت خودکار ارجاعی به آن نیز افزوده خواهد شد. همچنین تنظیمات مرتبط با فایل Config برنامه هم اضافه میشوند.
روش دیگر ظاهر کردن این صفحه، مراجعه به منوی Tools و گزینهی Library Package Manager میباشد:
جهت دریافت به روز رسانیهای بستههای نصب شده تنها کافی است به برگهی Updates این صفحه مراجعه کرده و موارد لیست شده را نصب نمائیم:
نکته: NuGet در SharpDevelop 4.1 به بعد هم پشتیبانی میشود:
ب) با استفاده از امکانات خط فرمان PowerShell ویندوز
برای استفاده از امکانات پاورشل ویندوز نیاز است تا پاورشل نگارش 2 بر روی سیستم شما نصب باشد (نیاز به Windows XP with Service Pack 3 به بعد دارد). سپس به منوی Tools ، قسمت Library Package Manager ، گزینهی Package Manager Console آن جهت فعال سازی کنسول پاور شل در VS.NET مراجعه نمائید:
نکته: در تصویر فوق پس از نوشتن el ، دکمه tab فشرده شده است. در این حالت منوی پکیجهای مهیای شروع شده با el، از سایت مرکزی NuGet ظاهر گردیده است.
فرامین مهمی که در اینجا در دسترس هستند شامل: List-Package ، Uninstall-Package ، Update-Package و Get-Package میباشند. برای مثال اگر قصد جستجو در بین بستههای موجود را داشته باشید Get-Package بسیار مفید است:
برای مثال جهت یافتن بستههای مرتبط با wpf و silverlight به صورت زیر میتوان عمل کرد:
PM> get-package -remote -filter wpf
PM> get-package -remote -filter silverlight
نکته: روش دیگر جستجو در بین بستههای مهیا، مراجعه به سایت گالری آن است : (+) . در اینجا دستور پاورشل نصب هر بستهی یافت شده نیز نمایش داده میشود.
ج) استفاده از برنامه NuGet.exe
برنامه NuGet.exe از سایت CodePlex قابل دریافت است. این روش هم جهت علاقمندان به خط فرمان تدارک دیده شده است!
پس از دریافت آن فرض کنید میخواهیم تمام بستههای شروع شده با nhi را لیست کنیم. برای این منظور دستور خط فرمان ذیل را صادر کنید:
D:\Test>nuget list nhi
D:\Test>nuget install NHibernate
به این صورت کتابخانه NHibernate به همراه تمام وابستگیهای آن دریافت خواهد شد.
به روز رسانی خودکار NuGet
برای به روز رسانی برنامه nuget.exe دستور زیر را میتوان صادر نمود:
D:\Test>NuGet.exe u
Tools | Options, then Environment | Extension Manager and click "Automatically check for updates to installed extensions."
ادامه دارد ...
مطلب «نحوه نمایش تمام آیکونهای تعریف شده در یک قلم در WPF» را در نظر بگیرید. سؤال: اگر در یک برنامه تنها به تعدادی از این آیکونها یا گلیفها نیاز بود آیا میتوان اینها را به صورت مجزا استخراج و استفاده کرد؟
پاسخ: بلی. همان کلاس FontFamily موجود در اسمبلی PresentationCore.dll، امکان تبدیل یک گلیف را به معادل هندسی آن نیز دارد. در ادامه کدهای آنرا مرور خواهیم کرد:
در اینجا تنها متد saveToFile در مقایسه با قسمت قبل افزوده شده است.
شیء FormattedText دارای متدی است به نام BuildGeometry که اطلاعات یک گلیف را تبدیل به معادل هندسی آن میکند. سپس توسط GetFlattenedPathGeometry معادل Path آنرا میتوان بدست آورد. برای مثال اگر پس از اجرای این مثال، به فایل 48.path تولیدی آن مراجعه کنیم، چنین خروجی را میتوان مشاهده کرد:
که برای استفاده از اطلاعات آن در WPF میتوان نوشت:
پاسخ: بلی. همان کلاس FontFamily موجود در اسمبلی PresentationCore.dll، امکان تبدیل یک گلیف را به معادل هندسی آن نیز دارد. در ادامه کدهای آنرا مرور خواهیم کرد:
using System; using System.Collections.Generic; using System.Globalization; using System.IO; using System.Windows; using System.Windows.Media; using CrMap.Models; namespace CrMap.ViewModels { public class CrMapViewModel { public IList<Symbol> Symbols { set; get; } public int GridRows { set; get; } public int GridCols { set; get; } public CrMapViewModel() { fillDataSource(); } private void fillDataSource() { Symbols = new List<Symbol>(); GridCols = 15; var fontFamily = new FontFamily(new Uri("pack://application:,,,/"), "/Fonts/#whhglyphs"); GlyphTypeface glyph = null; Typeface glyphTypeface = null; foreach (var typeface in fontFamily.GetTypefaces()) { if (typeface.TryGetGlyphTypeface(out glyph) && (glyph != null)) { glyphTypeface = typeface; break; } } if (glyph == null) throw new InvalidOperationException("Couldn't find a GlyphTypeface."); GridRows = (glyph.CharacterToGlyphMap.Count / GridCols) + 1; foreach (var item in glyph.CharacterToGlyphMap) { var index = item.Key; Symbols.Add(new Symbol { Character = Convert.ToChar(index), CharacterCode = string.Format("&#x{0:X}", index) }); saveToFile(glyphTypeface, index); } } private static void saveToFile(Typeface glyphTypeface, int index) { var formattedText = new FormattedText( textToFormat: Convert.ToChar(index).ToString(), culture: new CultureInfo("en-us"), flowDirection: FlowDirection.LeftToRight, typeface: glyphTypeface, emSize: 20, foreground: Brushes.Black); var geometry = formattedText.BuildGeometry(new Point(0, 0)); var path = geometry.GetFlattenedPathGeometry(); File.WriteAllText(index + ".path", path.ToString()); } } }
شیء FormattedText دارای متدی است به نام BuildGeometry که اطلاعات یک گلیف را تبدیل به معادل هندسی آن میکند. سپس توسط GetFlattenedPathGeometry معادل Path آنرا میتوان بدست آورد. برای مثال اگر پس از اجرای این مثال، به فایل 48.path تولیدی آن مراجعه کنیم، چنین خروجی را میتوان مشاهده کرد:
F1M5,7.47150993347168L5,17.2566661834717 5.732421875,19.0242443084717 7.5,19.7566661834717 12.5,19.7566661834717 13.69140625,19.4441661834717 5,7.47150993347168z M7.5,4.75666618347168L6.30859375,5.06916618347168 15,17.0418224334717 15,7.25666618347168 14.267578125,5.48908805847168 12.5,4.75666618347168 7.5,4.75666618347168z M7.5,2.25666618347168L12.5,2.25666618347168 14.4189453125,2.62287712097168 16.03515625,3.72150993347168 17.1337890625,5.33772134780884 17.5,7.25666618347168 17.5,17.2566661834717 17.1337890625,19.1756114959717 16.03515625,20.7918224334717 14.4189453125,21.8904552459717 12.5,22.2566661834717 7.5,22.2566661834717 5.5810546875,21.8904552459717 3.96484375,20.7918224334717 2.8662109375,19.1756114959717 2.5,17.2566661834717 2.5,7.25666618347168 2.8662109375,5.33772134780884 3.96484375,3.72150993347168 5.5810546875,2.62287712097168 7.5,2.25666618347168z
<Path Stroke="DarkRed" Fill="Black" Data="F1M5,7.47150993347168L5,17.2566661834717 5.732421875,19.0242443084717 7.5,19.7566661834717 12.5,19.7566661834717 13.69140625,19.4441661834717 5,7.47150993347168z M7.5,4.75666618347168L6.30859375,5.06916618347168 15,17.0418224334717 15,7.25666618347168 14.267578125,5.48908805847168 12.5,4.75666618347168 7.5,4.75666618347168z M7.5,2.25666618347168L12.5,2.25666618347168 14.4189453125,2.62287712097168 16.03515625,3.72150993347168 17.1337890625,5.33772134780884 17.5,7.25666618347168 17.5,17.2566661834717 17.1337890625,19.1756114959717 16.03515625,20.7918224334717 14.4189453125,21.8904552459717 12.5,22.2566661834717 7.5,22.2566661834717 5.5810546875,21.8904552459717 3.96484375,20.7918224334717 2.8662109375,19.1756114959717 2.5,17.2566661834717 2.5,7.25666618347168 2.8662109375,5.33772134780884 3.96484375,3.72150993347168 5.5810546875,2.62287712097168 7.5,2.25666618347168z" />
کتابخانه iTextSharp کتابخانهای بسیار قوی و معروف، جهت کار با فایلهای pdf میباشد. کارهایی از قبیل ساخت و ویرایش و تبدیل فایلهای pdf با این کتابخانه قدرتمند به راحتی محیا است. اکنون ما در حلقه به صفحات دسترسی داریم و به ازای هر صفحه لیست منابع توکار آن صفحه را دریافت میکنیم:
حالا باید آبجکتهایی که تصویر هستند را به image تبدیل کنیم .
حال یک ImageRenderInfo داریم که باید در دیسک ذخیره کنیم. این کار را در یک متد مجزا انجام میدهیم.
کد نهایی به صورت زیر میباشد:
گاهی نیاز داریم تا اطلاعاتی را از داخل یک فایل pdf استخراج کنیم. ما الان میخواهیم کل تصاویر موجود در یک فایل pdf را استخراج کنیم.
ابتدا باید فایل pdf را باز کنیم. با استفاده از کلاس PdfReader اینکار امکان پذیر میشود. سپس باید تعداد کل صفحات را خوانده و بر روی آنها تکرار کنیم و اطلاعات مورد نیاز را پردازش کنیم.
var pdfReader = new PdfReader(pdfFile); for (var pageNumber = 1; pageNumber <= pdfReader.NumberOfPages; pageNumber++) { var pdf = new PdfReader(pdfFile); var pg = pdf.GetPageN(pageNumber); // process page }
var pdf = new PdfReader(pdfFile); var pg = pdf.GetPageN(pageNumber); var res = (PdfDictionary)PdfReader.GetPdfObject(pg.Get(PdfName.RESOURCES)); var xobj = (PdfDictionary)PdfReader.GetPdfObject(res.Get(PdfName.XOBJECT)); if (xobj == null) continue; foreach (var name in xobj.Keys) { var obj = xobj.Get(name); if (obj.IsIndirect()) { // process obj ... } }
var tg = (PdfDictionary)PdfReader.GetPdfObject(obj); var width = tg.Get(PdfName.WIDTH).ToString(); var height = tg.Get(PdfName.HEIGHT).ToString(); ImageRenderInfo imgRi = ImageRenderInfo.CreateForXObject(new Matrix(float.Parse(width), float.Parse(height)), (PRIndirectReference)obj, tg);
private void RenderImage(ImageRenderInfo renderInfo, string imgPath) { var image = renderInfo.GetImage(); using (var dotnetImg = image.GetDrawingImage()) { if (dotnetImg == null) return; using (var ms = new MemoryStream()) { dotnetImg.Save(ms, ImageFormat.Jpeg); var d = new Bitmap(dotnetImg); d.Save(imgPath); } } }
private void ExtractImage(string pdfFile, string imgPath) { var fileCounter = 0; var pdfReader = new PdfReader(pdfFile); for (var pageNumber = 1; pageNumber <= pdfReader.NumberOfPages; pageNumber++) { var pdf = new PdfReader(pdfFile); var pg = pdf.GetPageN(pageNumber); var res = (PdfDictionary)PdfReader.GetPdfObject(pg.Get(PdfName.RESOURCES)); var xobj = (PdfDictionary)PdfReader.GetPdfObject(res.Get(PdfName.XOBJECT)); if (xobj == null) continue; foreach (var name in xobj.Keys) { var obj = xobj.Get(name); if (obj.IsIndirect()) { var tg = (PdfDictionary)PdfReader.GetPdfObject(obj); var width = tg.Get(PdfName.WIDTH).ToString(); var height = tg.Get(PdfName.HEIGHT).ToString(); var imgRi = ImageRenderInfo.CreateForXObject(new Matrix(float.Parse(width), float.Parse(height)), (PRIndirectReference)obj, tg); fileCounter++; RenderImage(imgRi, imgPath + fileCounter + ".jpeg"); } } } }
و به شکل زیر آن را فراخوانی میکنیم.
var path = @"C:\"; var fileName = "1.pdf"; var outPath = path + fileName + @"_extractedImgs\"; Directory.CreateDirectory(outPath); ExtractImage(path + fileName, outPath);
مطالب دورهها
مدیریت تغییرات گریدی از اطلاعات به کمک استفاده از الگوی واحد کار مشترک بین ViewModel و لایه سرویس
قالب پروژه WPF Framework به همراه چندین صفحه ابتدایی لازم، برای شروع هر برنامهی تجاری دسکتاپی است؛ مثال مانند صفحه لاگین، صفحه تغییرات مشخصات کاربر وارد شده به سیستم و امثال آن. صفحهای را که در این قسمت بررسی خواهیم کرد، صفحه تعریف کاربران جدید و ویرایش اطلاعات کاربران موجود است.
در این صفحه با کلیک بر روی دکمه به علاوه، یک ردیف به ردیفهای موجود اضافه شده و در اینجا میتوان اطلاعات کاربر جدیدی به همراه سطح دسترسی او را وارد و ذخیره کرد و یا حتی اطلاعات کاربران موجود را ویرایش نمود. اگر بخواهیم مانند مراحلی که در قسمت قبل در مورد تعریف یک صفحه جدید در برنامه توضیح داده شد، عمل کنیم، به صورت خلاصه به ترتیب ذیل عمل شده است:
1) ایجاد صفحه تغییر مشخصات کاربر
ابتدا صفحه Views\Admin\AddNewUser.xaml به پروژه ریشه که Viewهای برنامه در آن تعریف میشوند، اضافه شده است. به همراه دو دکمه و یک ListView که تطابق بهتری با قالب متروی مورد استفاده دارد.
2) تنظیم اعتبارسنجی صفحه اضافه شده
مرحله بعد تعریف هر صفحهای در سیستم، مشخص سازی وضعیت دسترسی به آن است:
ویژگی PageAuthorization به فایل Views\Admin\AddNewUser.xaml.cs اعمال شده است. در اینجا تنها کاربرانی که خاصیتهای IsAdmin و CanAddNewUser آنها true باشند، مجوز دسترسی به صفحه تعریف کاربران را خواهند یافت.
3) تغییر منوی برنامه جهت اشاره به صفحه جدید
در ادامه در فایل منوی برنامه Views\MainMenu.xaml تعریف دسترسی به صفحه Views\Admin\AddNewUser.xaml قید شده است:
همانطور که در قسمت قبل نیز توضیح داده شده، تنها کافی است در اینجا CommandParameter را مساوی مسیر فایل AddNewUser.xaml قرار دهیم تا سیستم راهبری به صورت خودکار از آن استفاده کند.
4) ایجاد ViewModel متناظر با صفحه
مرحله نهایی تعریف صفحه AddNewUser، افزودن ViewModel متناظر با آن است که سورس کامل آنرا در فایل ViewModels\Admin\AddNewUserViewModel.cs پروژه Infrastructure میتوانید ملاحظه کنید.
نکته مهم این ViewModel، ارائه خاصیت لیست کاربران از نوع ObservableCollection به View و گرید برنامه است:
اطلاعات آن از IUsersService تزریق شده در سازنده کلاس ViewModel دریافت میشود:
این کدها را در فایل UsersService.cs لایه سرویس برنامه میتوانید مشاهده نمائید.
در اینجا از قابلیت خاصیتی به نام Local که یک ObservableCollection تحت نظر EF را بازگشت میدهد، استفاده شده است. برای استفاده از این خاصیت، ابتدا باید کوئری خود را تهیه و سپس متد Load را بر روی آن فراخوانی کرد. سپس خاصیت Local بر اساس اطلاعات کوئری قبلی پر و مقدار دهی خواهد شد.
علت انتخاب نام Synced برای این متد، تحت نظر بودن اطلاعات خاصیت Local است تا زمانیکه Context تعریف شده زنده نگه داشته شود. به همین جهت در برنامه جاری از روش زنده نگه داشتن Context به ازای یک ViewModel استفاده شده است.
به Context، توسط اینترفیس IUnitOfWork تزریق شده در سازنده کلاس ViewModel میتوان دسترسی یافت. چون در اینجا از تزریق وابستگیها استفاده شده است، وهلهای که IUnitOfWork کلاس AddNewUserViewModel را تشکیل میدهد، دقیقا همان وهلهای است که در کلاس UsersService لایه سرویس استفاده شده است. در نتیجه، در گرید برنامه هر تغییری اعمال شود، تحت نظر IUnitOfWork خواهد بود و صرفا با فراخوانی متد uow.ApplyAllChanges آن، کلیه تغییرات تمام ردیفهای تحت نظر EF به صورت خودکار در بانک اطلاعاتی درج و یا به روز خواهند شد.
همچنین در مورد ViewModelContextHasChanges نیز در قسمت قبل بحث شد. در اینجا پیاده سازی کننده آن صرفا خاصیت uow.ContextHasChanges است. به این ترتیب اگر کاربر، تغییری را در صفحه داده باشد و بخواهد به صفحه دیگری رجوع کند، با پیام زیر مواجه خواهد شد:
از همین خاصیت برای فعال و غیرفعال کردن دکمه ذخیره سازی اطلاعات نیز استفاده شده است:
این متد توسط RelayCommand ایی به نام DoSave
که به نحو زیر مقدار دهی شده است، مورد استفاده قرار میگیرد:
به ازای هر تغییری در UI، این RelayCommand به نتیجه canDoSave مراجعه کرده و اگر خروجی آن true باشد، دکمه متناظر را به صورت خودکار فعال میکند و یا برعکس.
این بررسی نیز بسیار سبک و سریع است. از این جهت که تغییرات Context در حافظه نگهداری میشوند و مراجعه به آن مساوی مراجعه به بانک اطلاعاتی نیست.
در این صفحه با کلیک بر روی دکمه به علاوه، یک ردیف به ردیفهای موجود اضافه شده و در اینجا میتوان اطلاعات کاربر جدیدی به همراه سطح دسترسی او را وارد و ذخیره کرد و یا حتی اطلاعات کاربران موجود را ویرایش نمود. اگر بخواهیم مانند مراحلی که در قسمت قبل در مورد تعریف یک صفحه جدید در برنامه توضیح داده شد، عمل کنیم، به صورت خلاصه به ترتیب ذیل عمل شده است:
1) ایجاد صفحه تغییر مشخصات کاربر
ابتدا صفحه Views\Admin\AddNewUser.xaml به پروژه ریشه که Viewهای برنامه در آن تعریف میشوند، اضافه شده است. به همراه دو دکمه و یک ListView که تطابق بهتری با قالب متروی مورد استفاده دارد.
2) تنظیم اعتبارسنجی صفحه اضافه شده
مرحله بعد تعریف هر صفحهای در سیستم، مشخص سازی وضعیت دسترسی به آن است:
/// <summary> /// افزودن و مدیریت کاربران سیستم /// </summary> [PageAuthorization(AuthorizationType.ApplyRequiredRoles, "IsAdmin, CanAddNewUser")]
3) تغییر منوی برنامه جهت اشاره به صفحه جدید
در ادامه در فایل منوی برنامه Views\MainMenu.xaml تعریف دسترسی به صفحه Views\Admin\AddNewUser.xaml قید شده است:
<Button Style="{DynamicResource MetroCircleButtonStyle}" Height="55" Width="55" Command="{Binding DoNavigate}" CommandParameter="\Views\Admin\AddNewUser.xaml" Margin="2"> <Rectangle Width="28" Height="17.25"> <Rectangle.Fill> <VisualBrush Stretch="Fill" Visual="{StaticResource appbar_user_add}" /> </Rectangle.Fill> </Rectangle> </Button>
4) ایجاد ViewModel متناظر با صفحه
مرحله نهایی تعریف صفحه AddNewUser، افزودن ViewModel متناظر با آن است که سورس کامل آنرا در فایل ViewModels\Admin\AddNewUserViewModel.cs پروژه Infrastructure میتوانید ملاحظه کنید.
نکته مهم این ViewModel، ارائه خاصیت لیست کاربران از نوع ObservableCollection به View و گرید برنامه است:
public ObservableCollection<User> UsersList { set; get; }
/// <summary> /// جهت مقاصد انقیاد دادهها در دبلیو پی اف طراحی شده است /// لیستی از کاربران سیستم را باز میگرداند /// </summary> /// <param name="count">تعداد کاربر مد نظر</param> /// <returns>لیستی از کاربران</returns> public ObservableCollection<User> GetSyncedUsersList(int count = 1000) { _users.OrderBy(x => x.FriendlyName).Take(count) .Load(); // For Databinding with WPF. // Before calling this method you need to fill the context by using `Load()` method. return _users.Local; }
در اینجا از قابلیت خاصیتی به نام Local که یک ObservableCollection تحت نظر EF را بازگشت میدهد، استفاده شده است. برای استفاده از این خاصیت، ابتدا باید کوئری خود را تهیه و سپس متد Load را بر روی آن فراخوانی کرد. سپس خاصیت Local بر اساس اطلاعات کوئری قبلی پر و مقدار دهی خواهد شد.
علت انتخاب نام Synced برای این متد، تحت نظر بودن اطلاعات خاصیت Local است تا زمانیکه Context تعریف شده زنده نگه داشته شود. به همین جهت در برنامه جاری از روش زنده نگه داشتن Context به ازای یک ViewModel استفاده شده است.
به Context، توسط اینترفیس IUnitOfWork تزریق شده در سازنده کلاس ViewModel میتوان دسترسی یافت. چون در اینجا از تزریق وابستگیها استفاده شده است، وهلهای که IUnitOfWork کلاس AddNewUserViewModel را تشکیل میدهد، دقیقا همان وهلهای است که در کلاس UsersService لایه سرویس استفاده شده است. در نتیجه، در گرید برنامه هر تغییری اعمال شود، تحت نظر IUnitOfWork خواهد بود و صرفا با فراخوانی متد uow.ApplyAllChanges آن، کلیه تغییرات تمام ردیفهای تحت نظر EF به صورت خودکار در بانک اطلاعاتی درج و یا به روز خواهند شد.
همچنین در مورد ViewModelContextHasChanges نیز در قسمت قبل بحث شد. در اینجا پیاده سازی کننده آن صرفا خاصیت uow.ContextHasChanges است. به این ترتیب اگر کاربر، تغییری را در صفحه داده باشد و بخواهد به صفحه دیگری رجوع کند، با پیام زیر مواجه خواهد شد:
از همین خاصیت برای فعال و غیرفعال کردن دکمه ذخیره سازی اطلاعات نیز استفاده شده است:
/// <summary> /// فعال و غیرفعال سازی خودکار دکمه ثبت /// این متد به صورت خودکار توسط RelayCommand کنترل میشود /// </summary> private bool canDoSave() { // آیا در حین نمایش صفحهای دیگر باید به کاربر پیغام داد که اطلاعات ذخیره نشدهای وجود دارد؟ return ViewModelContextHasChanges; }
/// <summary> /// رخداد ذخیره سازی اطلاعات را دریافت میکند /// </summary> public RelayCommand DoSave { set; get; }
DoSave = new RelayCommand(doSave, canDoSave);
این بررسی نیز بسیار سبک و سریع است. از این جهت که تغییرات Context در حافظه نگهداری میشوند و مراجعه به آن مساوی مراجعه به بانک اطلاعاتی نیست.
ارزش واقعی جداول درون حافظهای را باید با اعمال تراکنشهای همزمان و بررسی میزان پاسخگویی سیستم بررسی کرد و نه صرفا با یک آزمایش ساده تک ریسمانی. برای این منظور برنامهای به نام ostress.exe توسط مایکروسافت تهیه شدهاست که امکان انجام یک چنین آزمایشاتی را میسر میکند. برای دریافت آن به آدرسهای ذیل مراجعه کنید:
RML Utilities X64
RML Utilities X86
که نهایتا در این مسیر C:\Program Files\Microsoft Corporation\RMLUtils نصب خواهد شد.
سپس در خط فرمان این سه دستور را امتحان کنید:
زمانیکه را که در پایان کار نمایش میدهد، مبنای واقعی مقایسه است.
البته برای اجرای این دستورات نیاز است فیلد CustomerID را identity تعریف کنید (در هر سه جدول مطلب جاری).
RML Utilities X64
RML Utilities X86
که نهایتا در این مسیر C:\Program Files\Microsoft Corporation\RMLUtils نصب خواهد شد.
سپس در خط فرمان این سه دستور را امتحان کنید:
-- Insert 10000 records using 20 threads, Repeat Execution 3 times -- disk-based "C:\Program Files\Microsoft Corporation\RMLUtils\ostress.exe" –n20 –r3 -S. -E -dTestdb2 -q -Q"set statistics time off; SET STATISTICS IO Off; set nocount on; DECLARE @start datetime = getdate(); declare @insertCount int = 10000; declare @startId int = 1; while @startId < @insertCount begin insert into tblNormal values ('Test', '2013-01-01T00:00:00') set @startId +=1 end; Print DATEDIFF(ms,@start,getdate());" –oc:\temp\output -- memory-optimized, tblMemoryOptimized_Schema_And_Data "C:\Program Files\Microsoft Corporation\RMLUtils\ostress.exe" –n20 –r3 -S. -E -dTestdb2 -q -Q"set statistics time off; SET STATISTICS IO Off; set nocount on; DECLARE @start datetime = getdate(); declare @insertCount int = 10000; declare @startId int = 1; while @startId < @insertCount begin insert into tblMemoryOptimized_Schema_And_Data values ('Test', '2013-01-01T00:00:00') set @startId +=1 end; Print DATEDIFF(ms,@start,getdate());" –oc:\temp\output -- memory-optimized, tblMemoryOptimized_Schema_Only "C:\Program Files\Microsoft Corporation\RMLUtils\ostress.exe" –n20 –r3 -S. -E -dTestdb2 -q -Q"set statistics time off; SET STATISTICS IO Off; set nocount on; DECLARE @start datetime = getdate(); declare @insertCount int = 10000; declare @startId int = 1; while @startId < @insertCount begin insert into tblMemoryOptimized_Schema_Only values ('Test', '2013-01-01T00:00:00') set @startId +=1 end; Print DATEDIFF(ms,@start,getdate());" –oc:\temp\output
البته برای اجرای این دستورات نیاز است فیلد CustomerID را identity تعریف کنید (در هر سه جدول مطلب جاری).
-- It is not Memory Optimized CREATE TABLE tblNormal ( [CustomerID] int identity NOT NULL PRIMARY KEY NONCLUSTERED, [Name] nvarchar(250) NOT NULL, CustomerSince DATETIME not NULL INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED ) -- DURABILITY = SCHEMA_AND_DATA CREATE TABLE tblMemoryOptimized_Schema_And_Data ( [CustomerID] INT identity NOT NULL PRIMARY KEY NONCLUSTERED HASH WITH (BUCKET_COUNT = 131072), [Name] NVARCHAR(250) NOT NULL, [CustomerSince] DATETIME NOT NULL INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED ) WITH (MEMORY_OPTIMIZED = ON, DURABILITY = SCHEMA_AND_DATA) -- DURABILITY = SCHEMA_ONLY CREATE TABLE tblMemoryOptimized_Schema_Only ( [CustomerID] INT identity NOT NULL PRIMARY KEY NONCLUSTERED HASH WITH (BUCKET_COUNT = 131072), [Name] NVARCHAR(250) NOT NULL, [CustomerSince] DATETIME NOT NULL INDEX [ICustomerSince] NONCLUSTERED ) WITH (MEMORY_OPTIMIZED = ON, DURABILITY = SCHEMA_ONLY)
وبلاگها ، سایتها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)
- علت مرگ نرم افزار ها
- مدیریت ساده تر Group policy – قسمت دوم
- آموزشCCNA لایه های OSI(بخش4)
- تاریخ بردار میلادی و شمسی (جلالی) !
- وجدان برنامه نویسی و اجبار برنامه نویسی
- دسترسی به کنترل های Server side از طریق جاوا اسکریپت
- MikroTik EOIP Tunnel
- انتشار SMF 1.1.8
- دسترس پذیری وب: مروری بر یک پژوهش؛ بخش اول
- سوییچ های Catalyst
- Tab Order، به راحتی آب خوردن !
- 20+ افزونه فایرفاکس برای توسعه دهندگان و طراحان وب
امنیت
Visual Studio
ASP. Net
طراحی و توسعه وب
- بهبودهای حاصل شده در کارآیی مرورگرها
- بیش از 40 مقاله آموزشی jQuery
- مجموعهای از کتابخانههای آپلود فایل
اسکیوال سرور
سی شارپ
عمومی دات نت
مسایل اجتماعی و انسانی برنامه نویسی
- اگر معمارها روزی مانند برنامه نویسها قرار بود کار کنند ...
- وضع اعضای تیم شما چطور است؟
- 14 ابزار مدیریت پروژه
کتابهای رایگان جدید
متفرقه
- آموزش رایگان جاوا
- برگه تقلب SVN
- مقایسه سرعت یک سری از پلتفرمهای برنامه نویسی و یک نمونه دیگر
- Valentine’s day timestamp
- چگونه بهتر بنویسیم؟
- MCSE از نوع ایرانی!