اشتراک‌ها
کش توزیع شده در ASP.NET Core

Caching can help improve the performance of an ASP.NET Core application. Distributed caching is helpful when working with an ASP.NET application that’s deployed to a server farm or scalable cloud environment. Microsoft documentation contains examples of doing this with SQL Server or Redis, but in this post,I’ll show you an alternative. 

کش توزیع شده در ASP.NET Core
اشتراک‌ها
لیست جدید کتاب‌های رایگان Microsoft

Largest FREE Microsoft eBook Giveaway! I’m Giving Away MILLIONS of FREE Microsoft eBooks again, including: Windows 10, Office 365, Office 2016, Power BI, Azure, Windows 8.1, Office 2013, SharePoint 2016, SharePoint 2013, Dynamics CRM, PowerShell, Exchange Server, System Center, Cloud, SQL Server and more! 

لیست جدید کتاب‌های رایگان Microsoft
نظرات مطالب
EF Code First #1
- نکته مهم: اگر از طریق management studio بانک اطلاعاتی مدنظر را باز کرده‌اید، برنامه امکان کارکردن با آن‌را جهت اعمال migrations ندارد. اتصال خودتان را قطع کنید و بعد امتحان کنید.
- در صفحه تعریف لاگین جدید در SQL Server روی دکمه‌ی جستجو کلیک نکنید. این کاربر را تشخیص نمی‌دهد. به همین نحوی که عنوان شده، آن‌را وارد کنید و تائید کنید؛ کار می‌کند.
- در این رشته‌ی اتصالی که نوشتید، به نظر یک «;» فراموش شده‌است:
Server=. Database=kashanSchools;Trusted_Connection=True;
بعد از دات، یک ; نیاز است.
- این رشته را هم امتحان کنید:
Data Source=(local);Initial Catalog=kashanSchools;Integrated Security = true
نظرات مطالب
ایجاد جداول بهینه سازی شده برای حافظه در SQL Server 2014
مباحث جداول بهینه سازی شده برای حافظه، روی این سیستم تهیه شدند:
select @@VERSION
با این خروجی (که مشخصات instance جاری را بر می‌گرداند؛ در مثال شما 'instance ' TFS-SERVER باید بررسی شود که چه نگارشی دارد)
Microsoft SQL Server 2014 - 12.0.2254.0 (X64) 
Jul 25 2014 18:52:51 
Copyright (c) Microsoft Corporation
Developer Edition (64-bit) on Windows NT 6.3 <X64> (Build 9600: )
مطالب
امکان تعریف توابع خاص بانک‌های اطلاعاتی در EF Core
یکی از اهداف کار با ORMها، رسیدن به کدی قابل ترجمه و استفاده‌ی توسط تمام بانک‌های اطلاعاتی ممکن است و یکی از الزامات رسیدن به این هدف، صرفنظر کردن از قابلیت‌های بومی بانک‌های اطلاعاتی است که در سایر بانک‌های اطلاعاتی دیگر معادلی ندارند. برای مثال SQL Server به همراه توابع توکاری مانند datediff و datepart برای کار با زمان و تاریخ است؛ اما این توابع را به صورت مستقیم نمی‌توان در ORMها استفاده کرد. چون به محض استفاده‌ی از آن‌ها، کد تهیه شده دیگر قابلیت انتقال به سایر بانک‌های اطلاعاتی را نخواهد داشت. اما ... اگر این هدف را نداشته باشیم، چطور؟ آیا می‌توان یک تابع DateDiff سفارشی را برای EF Core تهیه نمود و از تمام قابلیت‌های بومی آن در کوئری‌های LINQ استفاده کرد؟ بله! یک چنین قابلیتی تحت عنوان DbFunctions در EF Core پشتیبانی می‌شود که روش تهیه‌ی آن‌ها را در این مطلب بررسی خواهیم کرد.


معرفی موجودیت Person

در مثال این مطلب قصد داریم، معادل توابع بومی مخصوص SQL Server را که امکان کار با DateTime را مهیا می‌کنند، در EF Core تعریف کنیم. به همین جهت نیاز به موجودیتی داریم که دارای خاصیتی از این نوع باشد:
using System;

namespace EFCoreDbFunctionsSample.Entities
{
    public class Person
    {
        public int Id { get; set; }

        public string Name { get; set; }

        public DateTime AddDate { get; set; }
    }
}


گزارشگیری بر اساس تعداد روز گذشته‌ی از ثبت نام

اکنون فرض کنید می‌خواهیم گزارشی را از تمام کاربرانی که در طی 10 روز قبل ثبت نام کرده‌اند، تهیه کنیم. اگر کوئری زیر را برای این منظور تهیه کنیم:
var usersInfo = context.People.Where(person => (DateTime.Now - person.AddDate).Days <= 10).ToList();
با استثنای زیر متوقف خواهیم شد:
'The LINQ expression 'DbSet<Person>.Where(p => (DateTime.Now - p.AddDate).Days <= 10)'
could not be translated. Either rewrite the query in a form that can be translated,
or switch to client evaluation explicitly by inserting a call to either
AsEnumerable(), AsAsyncEnumerable(), ToList(), or ToListAsync().
See https://go.microsoft.com/fwlink/?linkid=2101038 for more information.'
عنوان می‌کند که یک چنین کوئری LINQ ای قابلیت ترجمه‌ی به SQL را ندارد. اما ... نکته‌ی مهم اینجا است که خود SQL Server یک چنین توانمندی را به صورت توکار دارا است:
SELECT [p].[Id], [p].[AddDate], [p].[Name]
FROM [People] AS [p]
WHERE DATEDIFF(Day, [p].[AddDate], GETDATE()) <= 10
برای انجام کوئری مدنظر فقط کافی است از تابع DATEDIFF توکار آن با پارامتر Day، استفاده کنیم تا لیست تمام کاربران ثبت نام کرده‌ی در طی 10 روز قبل را بازگشت دهد. اکنون سؤال اینجا است که آیا می‌توان چنین تابعی را به EF Core معرفی کرد؟


روش تعریف تابع DATEDIFF سفارشی در EF Core

برای تعریف متد DateDiff مخصوص EF Core، ابتدا باید یک کلاس static را تعریف کرد و سپس تنها امضای این متد را، معادل امضای تابع توکار SQL Server تعریف کرد. این متد نیازی نیست تا پیاده سازی را داشته باشد. به همین جهت بدنه‌ی آن‌را صرفا با یک throw new InvalidOperationException مقدار دهی می‌کنیم. هدف از این متد، استفاده‌ی از آن در LINQ Expressions است و قرار نیست به صورت مستقیمی بکار گرفته شود:
namespace EFCoreDbFunctionsSample.DataLayer
{
    public enum SqlDateDiff
    {
        Year,
        Quarter,
        Month,
        DayOfYear,
        Day,
        Week,
        Hour,
        Minute,
        Second,
        MilliSecond,
        MicroSecond,
        NanoSecond
    }

    public static class SqlDbFunctionsExtensions
    {
        public static int SqlDateDiff(SqlDateDiff interval, DateTime initial, DateTime end)
            => throw new InvalidOperationException($"{nameof(SqlDateDiff)} method cannot be called from the client side.");
        public static readonly MethodInfo SqlDateDiffMethodInfo = typeof(SqlDbFunctionsExtensions)
            .GetRuntimeMethod(
                nameof(SqlDbFunctionsExtensions.SqlDateDiff),
                new[] { typeof(SqlDateDiff), typeof(DateTime), typeof(DateTime) }
            );
    }
}
در اینجا علاوه بر تعریف امضای متد DateDiff که در اینجا SqlDateDiff نام گرفته‌است، فیلد SqlDateDiffMethodInfo را نیز مشاهده می‌کنید. در حین تعریف و معرفی DbFunctions سفارشی به EF Core، متدهایی که اینکار را انجام می‌دهند، پارامترهای ورودی از نوع MethodInfo دارند. به همین جهت یک چنین تعریفی انجام شده‌است.


روش معرفی تابع DATEDIFF سفارشی به EF Core

پس از تعریف امضای متد معادل DateDiff، اکنون نوبت به معرفی آن به EF Core است:
namespace EFCoreDbFunctionsSample.DataLayer
{
    public class ApplicationDbContext : DbContext
    {
        // ...
        protected override void OnModelCreating(ModelBuilder modelBuilder)
        {
            base.OnModelCreating(modelBuilder);

            modelBuilder.HasDbFunction(SqlDbFunctionsExtensions.SqlDateDiffMethodInfo)
                .HasTranslation(args =>
                {
                    var parameters = args.ToArray();
                    var param0 = ((SqlConstantExpression)parameters[0]).Value.ToString();
                    return SqlFunctionExpression.Create("DATEDIFF",
                        new[]
                        {
                            new SqlFragmentExpression(param0), // It should be written as DateDiff(day, ...) and not DateDiff(N'day', ...) .
                            parameters[1],
                            parameters[2]
                        },
                        SqlDbFunctionsExtensions.SqlDateDiffMethodInfo.ReturnType,
                        typeMapping: null);
                });
        }
    }
}
کار تعریف DbFunctions سفارشی توسط متد HasDbFunction صورت می‌گیرد. پارامتر این متد، همان MethodInfo معادل امضای تابع توکار مدنظر است.
سپس توسط متد HasTranslation، مشخص می‌کنیم که این متد به چه نحوی قرار است به یک عبارت SQL ترجمه شود. پارامتر args ای که در اینجا در اختیار ما قرار می‌گیرد، دقیقا همان پارامترهای متد public static int SqlDateDiff(SqlDateDiff interval, DateTime initial, DateTime end) هستند که در این مثال خاص، شامل سه پارامتر می‌شوند. پارامترهای دوم و سوم آن‌را به همان نحوی که دریافت می‌کنیم، به SqlFunctionExpression.Create ارسال خواهیم کرد. اما پارامتر اول را از نوع enum تعریف کرده‌ایم و همچنین قرار نیست به صورت 'N'day و رشته‌ای به سمت بانک اطلاعاتی ارسال شود، بلکه باید به همان نحو اصلی آن (یعنی day)، در کوئری نهایی درج گردد، به همین جهت ابتدا Value آن‌را استخراج کرده و سپس توسط SqlFragmentExpression عنوان می‌کنیم آن‌را باید به همین نحو درج کرد.
پارامتر اول متد SqlFunctionExpression.Create، باید دقیقا معادل نام متد توکار مدنظر باشد. پارامتر دوم آن، لیست پارامترهای این تابع است. پارامتر سوم آن، نوع خروجی این تابع است که از طریق MethodInfo معادل، قابل استخراج است.


استفاده‌ی از DbFunction سفارشی جدید در برنامه

پس از این تعاریف و معرفی‌ها، اکنون می‌توان متد سفارشی SqlDateDiff تهیه شده را به صورت مستقیمی در کوئری‌های LINQ استفاده کرد تا قابلیت ترجمه‌ی به SQL را پیدا کنند:
var sinceDays = 10;
users = context.People.Where(person =>
      SqlDbFunctionsExtensions.SqlDateDiff(SqlDateDiff.Day, person.AddDate, DateTime.Now) <= sinceDays).ToList();
/*
SELECT [p].[Id], [p].[AddDate], [p].[Name]
FROM [People] AS [p]
WHERE DATEDIFF(Day, [p].[AddDate], GETDATE()) <= @__sinceDays_0
*/


کدهای کامل این مثال را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: EFCoreDbFunctionsSample.zip
این کدها به همراه چند تابع سفارشی دیگر نیز هستند.
مطالب
کوئری نویسی در EF Core - قسمت پنجم - اعمال تجمعی - بخش دوم
کوئری‌های تجمعی این قسمت، کمی پیچیده‌تر هستند و برای حل آن‌ها باید از window functions استفاده کرد و چون این مفهوم توسط EF-Core پشتیبانی نمی‌شود (منظور توسط LINQ to Entities آن است و نه SQL نویسی مستقیم)، در بعضی از موارد مجبور خواهیم شد اطلاعات مورد نیاز گزارش را از بانک اطلاعاتی دریافت کرده و سپس در سمت کلاینت توسط LINQ to Objects شکل دهی کنیم.


مثال 12: محاسبه کنید در سال 2012 و به ازای هر ماه مجزای آن، چه تعداد slots رزرو شده‌اند؛ قسمت دوم.

این مثال را در قسمت قبل (مثال 6 آن) نیز بررسی کردیم. در اینجا می‌خواهیم در گزارش نهایی تولید شده، پس از اتمام ردیف‌های یک ماه به ازای یک امکان خاص، جمع کل آن نیز درج شود و همچنین در پایان تمام ردیف‌ها، جمع کل نهایی ذکر شود؛ چیزی شبیه به تصویر زیر که در آن 910، جمع کل slots ماه 8 است و 9191، جمع کل سال.


روش پیشنهادی حل این مساله استفاده از مفهومی به نام «GROUP BY ROLLUP» است:
SELECT   facid,
         DATEPART(month, [StartTime]) AS month,
         sum(slots) AS slots
FROM     bookings
WHERE    starttime >= '2012-01-01'
         AND starttime < '2013-01-01'
GROUP BY ROLLUP(facid, DATEPART(month, [StartTime]))
ORDER BY facid, month;
یک چنین گروه بندی توسط LINQ to Entities پشتیبانی نمی‌شود. اما خلاصه‌ی این گزارش به این صورت است:
ابتدا جمع slots را گروه بندی شده بر اساس هر ماه سال محاسبه می‌کنیم. این قسمت توسط LINQ to Entities قابل انجام است؛ همان مثال 6 قسمت قبل است.
سپس این اطلاعات که اکنون در سمت کلاینت (یعنی برنامه‌ی ما) در حافظه موجود هستند، نیاز دارند به ازای هر گروه، یک جمع کل (sub total) و به ازای کل سال نیز یک جمع کل (grand total یا total) پیدا کنند.

ROLLUP(facid, month) اطلاعات تجمعی سلسه مراتبی پارامترهای ارسالی به آن را تولید می‌کند. یعنی (facid, month), (facid) و (). پیاده سازی LINQ to Objects این تابع را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید: Utils\GroupingExtensions.cs

بنابراین راه حل این مساله به صورت زیر خواهد بود:
var date1 = new DateTime(2012, 01, 01);
var date2 = new DateTime(2013, 01, 01);

var facilities = context.Bookings
                                    .Where(booking => booking.StartTime >= date1
                                                        && booking.StartTime < date2)
                                    .GroupBy(booking => new { booking.FacId, booking.StartTime.Month })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.FacId,
                                        group.Key.Month,
                                        TotalSlots = group.Sum(booking => booking.Slots)
                                    })
                                    .OrderBy(result => result.FacId)
                                        .ThenBy(result => result.Month)
                                    .ToList()
                            //This is new
                            .GroupByWithRollup(
                                item => item.FacId,
                                item => item.Month,
                                (primaryGrouping, secondaryGrouping) => new
                                {
                                    FacId = primaryGrouping.Key,
                                    Month = secondaryGrouping.Key,
                                    TotalSlots = secondaryGrouping.Sum(item => item.TotalSlots)
                                },
                                item => new
                                {
                                    FacId = item.Key,
                                    Month = -1,
                                    TotalSlots = item.SubTotal(subItem => subItem.TotalSlots)
                                },
                                items => new
                                {
                                    FacId = -1,
                                    Month = -1,
                                    TotalSlots = items.GrandTotal(subItem => subItem.TotalSlots)
                                });
تا جائیکه متد ToList فراخوانی شده، همان مثال 6 قسمت قبل است. پس از آن چون این لیست را درون حافظه داریم، اکنون متد الحاقی جدید GroupByWithRollup را به آن اعمال می‌کنیم تا اطلاعات گروه بندی اصلی، اطلاعات subTotal (همان ردیف اضافه‌ی تولید شده‌ی حاصل جمع هر گروه) و total (یا همان ردیف جمع کل گزارش) را تولید کند.
در اینجا سلول‌هایی که اطلاعاتی ندارند، با منهای یک مشخص شده‌اند؛ در گزارش اصلی با null مقدار دهی شده بودند.


مثال 13: به ازای نام هر کدام از امکانات موجود، جمع کل تعداد ساعات رزرو شده‌ی آن‌ها را محاسبه کنید.

هر slot تنها نیم ساعت است و گزارش نهایی باید به همراه ستون‌های facid, name, Total Hours باشد؛ مرتب شده بر اساس facid.
var items = context.Bookings
                                    .GroupBy(booking => new { booking.FacId, booking.Facility.Name })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.FacId,
                                        group.Key.Name,
                                        TotalHours = group.Sum(booking => booking.Slots) / 2M
                                    })
                                    .OrderBy(result => result.FacId)
                                    .ToList();
در اینجا روش گروه بندی بر اساس FacId که از جدول Bookings تامین می‌شود و Facility.Name را که از جدول دیگری به نامFacilities  تامین می‌شود، ملاحظه می‌کنید که به صورت خودکار جوین لازم آن در کوئری نهایی تولید خواهد شد:



مثال 14: گزارشی را از اولین رزرو کاربران پس از September 1st 2012، تهیه کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های surname, firstname, memid, starttime باشد؛ مرتب شده بر اساس memid.
var date1 = new DateTime(2012, 09, 01);
var items = context.Bookings
                                    .Where(booking => booking.StartTime >= date1)
                                    .GroupBy(booking => new
                                    {
                                        booking.Member.Surname,
                                        booking.Member.FirstName,
                                        booking.Member.MemId
                                    })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.Surname,
                                        group.Key.FirstName,
                                        group.Key.MemId,
                                        StartTime = group.Min(booking => booking.StartTime)
                                    })
                                    .OrderBy(result => result.MemId)
                                    .ToList();
هدف از این مثال محاسبه‌ی حداقل StartTime‌ها به ازای اطلاعات گروه بندی شده‌ی بر اساس هر کاربر است که روش آن‌را با استفاده از متد group.Min مشاهده می‌کنید.



مثال 15: گزارشی را از کاربران تهیه کنید که هر ردیف آن، به همراه تعداد کل کاربران باشد.

این گزارش باید به همراه ستون‌های count, firstname, surname باشد؛ مرتب شده بر اساس joindate.
var members = context.Members
                        .OrderBy(member => member.JoinDate)
                        .Select(member => new
                        {
                            Count = context.Members.Count(),
                            member.FirstName,
                            member.Surname
                        })
                        .ToList();
EF-Core این گزارش به همراه یک sub-query را تبدیل به دو کوئری می‌کند؛ ابتدا مقدار ثابت تعداد اعضاء را محاسبه می‌کند و سپس این تعداد ثابت را در کوئری دوم بکار می‌گیرد:
SELECT COUNT(*)
FROM   [Members] AS [m];

SELECT   [m].[FirstName],
         [m].[Surname],
         @__Count_0 AS [Count]
FROM     [Members] AS [m]
ORDER BY [m].[JoinDate];


مثال 16:  گزارشی را از کاربران تهیه کنید که به همراه ستون شماره ردیف آن‌ها نیز باشد.

باید بخاطر داشت که ID کاربران پشت سرهم نیست و همچنین این گزارش باید به همراه ستون‌های row_number, firstname, surname باشد؛ مرتب شده بر اساس joindate.

هدف اصلی از این مثال، کار با مفهوم window function‌ها و تابع row_number است:
SELECT   row_number() OVER (ORDER BY joindate) AS row_number,
         firstname,
         surname
FROM     members
ORDER BY joindate;
اما چون چنین قابلیتی با LINQ to Entities قابل پیاده سازی نیست، در اینجا نیز ابتدا ردیف‌های گزارش را تولید می‌کنیم و سپس شماره ردیف را در سمت کلاینت (در سمت برنامه و توسط LINQ to Objects)، اضافه خواهیم کرد:
var members = context.Members
                        .OrderBy(member => member.JoinDate)
                        .Select(member => new
                        {
                            member.FirstName,
                            member.Surname
                        })
                        .ToList()
                        /*
                            SELECT [m].[FirstName], [m].[Surname]
                                FROM [Members] AS [m]
                                ORDER BY [m].[JoinDate]
                        */
                        // Now using LINQ to Objects
                        .Select((member, index) => new
                        {
                            RowNumber = index + 1,
                            member.FirstName,
                            member.Surname
                        })
                        .ToList();
تا قسمت ToList، یک کوئری LINQ to Entities استاندارد مشاهده می‌شود. پس از آن چون این اطلاعات درون حافظه هستند، می‌توان با استفاده از LINQ to Objects و قابلیت index ذاتی موجود در متد Select، شماره ردیف‌ها را که همان index + 1 هستند، تولید کرد.


مثال 17: کدامیک از امکانات موجود، بیشترین slots رزرو شده را دارد؟ قسمت دوم.

این مورد همان مثال 11 قسمت قبل است که پاسخ آن‌را یافتیم (و از تکرار مجدد آن صرفنظر می‌کنیم) و هدف اصلی آن رسیدن به کوئری window function دار زیر است که تنها از طریق اجرای یک raw sql در EF-Core قابل اجرا است:
SELECT facid,
       total
FROM   (SELECT   facid,
                 sum(slots) AS total,
                 rank() OVER (ORDER BY sum(slots) DESC) AS rank
        FROM     bookings
        GROUP BY facid) AS ranked
WHERE  rank = 1;


مثال 18: به کاربران بر اساس تعداد ساعات رزرو آن‌ها، امتیاز دهی (رتبه بندی) کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های firstname, surname, hours, rank باشد؛ مرتب شده بر اساس rank, surname.

هدف اصلی از این مثال، رسیدن به کوئری rank دار زیر است:
SELECT   mems.firstname,
         mems.surname,
         ((sum(bks.slots) + 10) / 20) * 10 AS hours,
         rank() OVER (ORDER BY ((sum(bks.slots) + 10) / 20) * 10 DESC) AS rank
FROM     bookings AS bks
         INNER JOIN
         members AS mems
         ON bks.memid = mems.memid
GROUP BY mems.firstname,
         mems.surname
ORDER BY rank, mems.surname, mems.firstname;
هرچند نمی‌توان از window functions به همراه LINQ to Entities استفاده کرد، اما می‌توان نتیجه‌ای را که خواسته (تولید rank بر اساس تعداد ساعات استفاده شده) به صورت زیر نیز تولید کرد که شامل استفاده‌ی از LINQ to Objects هم نمی‌شود؛ یعنی برای تولید Rank، الزاما نیازی به Window Functions نیست:
var itemsQuery = context.Bookings
                                    .GroupBy(booking => new
                                    {
                                        booking.Member.FirstName,
                                        booking.Member.Surname
                                    })
                                    .Select(group => new
                                    {
                                        group.Key.FirstName,
                                        group.Key.Surname,
                                        Hours = (group.Sum(booking => booking.Slots) + 10) / 20 * 10
                                    })
                                    .OrderByDescending(result => result.Hours)
                                        .ThenBy(result => result.Surname)
                                        .ThenBy(result => result.FirstName);
                var rankedItems = itemsQuery.Select(thisItem => new
                {
                    thisItem.FirstName,
                    thisItem.Surname,
                    thisItem.Hours,
                    Rank = itemsQuery.Count(mainItem => mainItem.Hours > thisItem.Hours) + 1
                })
                .ToList();
در ابتدا یک کوئری متداول گروه بندی شده‌ی بر اساس کاربران را مشاهده می‌کنید که به ازای هر کاربر، جمع تعداد ساعات رزور شده‌ی او محاسبه شده‌است. البته itemsQuery یک IQueryable مرتب سازی شده‌است؛ یعنی چون هنوز ToList بر روی آن فراخوانی نشده، بر روی بانک اطلاعاتی اجرا نشده‌است و فقط یک LINQ Expression است. سپس این LINQ Expression را به صورت زنجیروار در یک کوئری دیگر استفاده کرده‌ایم که در آن sub-query دارای itemsQuery.Count، مقدار rank را تشکیل داده‌است. این ساب کوئری به این معنا است: چه تعداد ساعت حاصل از کوئری گروه بندی و مرتب شده، از مقدار ساعت ردیف جاری بیشتر است + 1 که رتبه‌ی هر ردیف را نسبت به ردیف‌های دیگر محاسبه می‌کند.

با این خروجی SQL نهایی:



مثال 19: سه امکانی را لیست کنید که بالاترین میزان فروش را داشته‌اند.

این گزارش باید به همراه ستون‌های name, rank باشد؛ مرتب شده بر اساس rank.

روش محاسبه‌ی این گزارش با مثال قبلی یکی است (البته اینبار رتبه بندی بر اساس TotalRevenue است) و فقط در انتهای آن یک Where(result => result.Rank <= 3) را بیشتر دارد:
var facilitiesQuery =
                            context.Bookings.Select(booking =>
                                new
                                {
                                    booking.Facility.Name,
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                            booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                            : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => b.Name)
                                .Select(group => new
                                {
                                    Name = group.Key,
                                    TotalRevenue = group.Sum(b => b.Revenue)
                                })
                                .OrderBy(result => result.TotalRevenue);

                var rankedFacilities = facilitiesQuery.Select(thisItem => new
                {
                    thisItem.Name,
                    thisItem.TotalRevenue,
                    Rank = facilitiesQuery.Count(mainItem => mainItem.TotalRevenue > thisItem.TotalRevenue) + 1
                })
                .Where(result => result.Rank <= 3)
                .OrderBy(result => result.Rank)
                .ToList();
ابتدا به نحو متداولی گروه بندی بر اساس نام صورت گرفته و محاسبه‌ی میزان فروش هر گروه انجام شده‌است. سپس در کوئری زنجیروار دوم، ستون Rank، به نتیجه‌ی حاصل اضافه شده‌است و اگر این Rank کمتر از 3 باشد، پاسخ مساله‌است.



مثال 20: امکانات موجود را بر اساس میزان فروشی که دارند به گروه‌هایی با تعداد مساوی high, average, low تقسیم بندی کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های name, revenue باشد؛ مرتب شده بر اساس revenue, name.

هدف اصلی از این گزارش کار با تابع ntile است که اطلاعات را بر اساس پارامتر ارسالی به آن تاجای ممکن به گروه‌های مساوی تقسیم می‌کند:
SELECT   name,
         CASE WHEN class = 1 THEN 'high' WHEN class = 2 THEN 'average' ELSE 'low' END AS revenue
FROM     (SELECT   facs.name AS name,
                   ntile(3) OVER (ORDER BY sum(CASE WHEN memid = 0 THEN slots * facs.guestcost ELSE slots * membercost END) DESC) AS class
          FROM     bookings AS bks
                   INNER JOIN
                   facilities AS facs
                   ON bks.facid = facs.facid
          GROUP BY facs.name) AS subq
ORDER BY class, name;
Ntile نیز در LINQ to Entities معادلی ندارد. بنابراین ابتدا رزروهای انجام شده را بر اساس نوع امکانات رزرو شده، گروه بندی کرده و میزان فروش هر گروه را پیدا می‌کنیم:
var facilities =
                            context.Bookings.Select(booking =>
                                new
                                {
                                    booking.Facility.Name,
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                            booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                            : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => b.Name)
                                .Select(group => new
                                {
                                    Name = group.Key,
                                    TotalRevenue = group.Sum(b => b.Revenue)
                                })
                                .OrderByDescending(result => result.TotalRevenue)
                                .ToList();
که یک چنین SQL ای را تولید می‌کند:
SELECT   [f].[Name],
         SUM(CASE WHEN [b].[MemId] = 0 THEN CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[GuestCost] ELSE CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[MemberCost] END) AS [TotalRevenue]
FROM     [Bookings] AS [b]
         INNER JOIN
         [Facilities] AS [f]
         ON [b].[FacId] = [f].[FacId]
GROUP BY [f].[Name]
ORDER BY SUM(CASE WHEN [b].[MemId] = 0 THEN CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[GuestCost] ELSE CAST ([b].[Slots] AS DECIMAL (18, 6)) * [f].[MemberCost] END) DESC;
سپس با استفاده از LINQ to Objects، تابع ntile را شبیه سازی می‌کنیم:
var n = 3;
var tiledFacilities = facilities.Select((item, index) =>
                                        new
                                        {
                                            Item = item,
                                            Index = (index / n) + 1
                                        })
                                        .GroupBy(x => x.Index)
                                        .Select(g =>
                                            g.Select(z =>
                                                new
                                                {
                                                    z.Item.Name,
                                                    z.Item.TotalRevenue,
                                                    Tile = g.Key,
                                                    GroupName = g.Key == 1 ? "High" : (g.Key == 2 ? "Average" : "Low")
                                                })
                                                .OrderBy(x => x.GroupName)
                                                    .ThenBy(x => x.Name)
                                        )
                                        .ToList();

var flatTiledFacilities = tiledFacilities.SelectMany(group => group)
                                        .Select(tile => new { tile.Name, Revenue = tile.GroupName })
                                        .ToList();
هدف از این گزارش این است که در نتیجه‌ی مرتب سازی شده‌ی بر اساس TotalRevenue، به سه تای اول، برچسب High را بدهیم، به سه تای دوم برچسب average و به مابقی برچسب low. به همین جهت ردیف‌های حاصل را بر اساس ستون جدیدی به نام Index که بیانگر شماره ردیف گروه‌های سه تایی است، گروه بندی می‌کنیم و به هر گروه برچسبی را انتساب می‌دهیم. حاصل آن، گروه‌های تو در تویی است که با SelectMany، نسبت به مسطح سازی آن‌ها اقدام شده‌است.


مثال 21: چندماه طول می‌کشد تا هر کدام از امکانات موجود بر اساس فروشی که دارند، هزینه‌ی مالکیت ابتدایی خود را کسب کنند.

این گزارش باید به همراه ستون‌های name, months باشد؛ مرتب شده بر اساس name.
var facilities =
                            context.Bookings.Select(booking =>
                                new
                                {
                                    booking.Facility.Name,
                                    booking.Facility.InitialOutlay,
                                    booking.Facility.MonthlyMaintenance,
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                            booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                            : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => new
                                {
                                    b.Name,
                                    b.InitialOutlay,
                                    b.MonthlyMaintenance
                                })
                                .Select(group => new
                                {
                                    group.Key.Name,
                                    RepayTime =
                                        group.Key.InitialOutlay /
                                                ((group.Sum(b => b.Revenue) / 3) - group.Key.MonthlyMaintenance)
                                })
                                .OrderBy(result => result.Name)
                                .ToList();
ابتدا رزروهای انجام شده را بر اساس نوع امکانات رزرو شده گروه بندی کرده و میزان فروش هر گروه را پیدا می‌کنیم. سپس بر روی این حاصل، محاسبات خاص RepayTime را انجام داده و نتیجه را بازگشت می‌دهیم:



مثال 22: گزارش میانگین متحرک فروش کل هر کدام از روزهای August 2012 را برای یک بازه‌ی 15 روزه‌ی قبل، محاسبه کنید.

این گزارش باید به همراه ستون‌های date, revenue باشد؛ مرتب شده بر اساس date. در این گزارش روزهای ماه 8 میلادی ردیف شده و به ازای هر ردیف، میانگین فروش 15 روز قبل از آن تاریخ، نمایش داده می‌شود. به همین جهت به آن میانگین متحرک نیز می‌گویند.

هدف اصلی از این گزارش، استفاده از توابع avg(revdata.rev) over است. اما چون نمی‌توان از آن‌ها در LINQ to Entities استفاده کرد، از روش دیگری که شامل جوین یک جدول با خودش است، استفاده می‌کنیم:
var startDate = new DateTime(2012, 08, 1);
var endDate = new DateTime(2012, 08, 31);
var period = 14;

var dailyRevenueQuery =
                        context.Bookings
                                .Select(booking =>
                                new
                                {
                                    StartDate = booking.StartTime.Date, // How to group by date (or TruncateTime) in EF-Core
                                    Revenue = booking.MemId == 0 ?
                                                           booking.Slots * booking.Facility.GuestCost
                                                           : booking.Slots * booking.Facility.MemberCost
                                })
                                .GroupBy(b => b.StartDate)
                                .Select(group =>
                                new
                                {
                                    Date = group.Key,
                                    TotalRevenue = group.Sum(b => b.Revenue)
                                });
ابتدا میزان کل فروش‌ها را بر حسب تاریخ هر روز ماه 8 میلادی، محاسبه می‌کنیم. برای این گروه بندی خاص نیاز خواهیم داشت تا از زمان یک تاریخ صرفنظر کنیم (چون StartTime به همراه تاریخ و ساعت است). برای اینکار فقط کافی است بجای  booking.StartTime از booking.StartTime.Date استفاده شود تا نتیجه‌ی حاصل به CONVERT(date, [b0].[StartTime]) ترجمه شده و قسمت زمان تاریخ از کوئری نهایی حذف شود.
اکنون که میزان کل فروش روزها را داریم، می‌خواهیم میانگین فروش 15 روز قبل شروع شده‌ی از از ابتدای ماه 8، تا انتهای آن‌را محاسبه کنیم. برای اینکار نیاز است کوئری فوق را یکبار دیگر با خودش جوین کنیم تا از یک سر آن تاریخ هر روز و از طرف دیگر، میانگین 15 روز قبل، تولید شود:
var movingAvgs =
                        dailyRevenueQuery
                                .Select(dr1 =>
                                new
                                {
                                    dr1.Date,
                                    MovingAvg = dailyRevenueQuery
                                        .Where(dr2 => dr2.Date <= dr1.Date && dr2.Date >= dr1.Date.AddDays(-period))
                                        .Average(dr2 => dr2.TotalRevenue)
                                })
                                .Where(result => result.Date >= startDate && result.Date <= endDate)
                                .OrderBy(result => result.Date)
                                .ToList();



کدهای کامل این قسمت را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید.
نظرات مطالب
سری بررسی SQL Smell در EF Core - استفاده از مدل Entity Attribute Value - بخش دوم
نظرات مطالب
EF Code First #12
با عرض معذرت ، من بخش چندین Context را مطالعه کردم ولی هنوز به پیاده سازی درست نرسیدم. نمونه مثال ساده ای که گذاشته ام فکر می‌کنم سوالم را واضح‌تر کند.
//search for person with ID = 1 in year 92.
            using (var context = new TestContextNew())
            {
                // در اینجا هم باید بنحوی بتوان با مشخص کردن سال مورد نظر اطلاعات از جدول مربوطه لود شود
                //Info_92 مثلا برای سال 92 از جدول
                var result = from h in context.Info_News where h.ID == 1 select h;
                
                dataGridView1.DataSource = result.ToList();
            }
مطالب
تقسیم جدول در Entity Framework Code First
سناریو هایی هستند که در آن ها، تعداد ستون‌های یک جدول، بیش از اندازه زیاد می‌شوند و یا آن جدول حاوی فیلدهایی هست که منابع زیادی مصرف می‌کنند، به مانند فیلدهای متنی طولانی یا عکس. معمولا متوجه می‌شویم که در اکثر مواقع، به هنگام واکشی اطلاعات آن جدول، احتیاجی به داده‌های آن فیلد‌ها نداریم و با واکشی بی مورد آن ها، سربار اضافه ای به سیستم تحمیل می‌کنیم، چرا که این داده‌ها ، منابع حافظه ای ما را به هدر می‌دهند.
برای مثال، جدول Post مدل بلاگ را در نظر بگیرید که در آن دو فیلد Body و Image تعریف شده اند.فیلد Body از نوع nvarchar max و فیلد Image از نوع varbinary max است و بدیهی است که این دو داده، به هنگام واکشی حافظه‌ی زیادی مصرف می‌کنند.موارد بسیاری وجود دارند که ما به اطلاعات این دو فیلد احتیاجی نداریم از جمله: نمایش پست‌های پر بازدید، پسته هایی که اخیرا ارسال شده اند و اصولا ما فقط به چند فیلد جدول Post احتیاج داریم  و نه همه‌ی آن ها.
namespace SplittingTableSample.DomainClasses
{
    public class Post
    {
        public virtual int Id { get; set; }
        public virtual string Title { get; set; }
        public virtual DateTime CreatedDate { get; set; }
        public virtual string  Body { get; set; }
        public virtual byte[] Image { get; set; }
    }
}

دلیل اینکه در مدل فوق، تمامی خواص به صورت virtual تعریف شده اند، فعال سازی پروکسی‌های ردیابی تغییر است. اگر دستور زیر را برای واکشی اطلاعات post با id=1 انجام دهیم: 

            using (var context = new MyDbContext())
            {
                var post = context.Posts.Find(1);
            }
خروجی زیر را در SQL Server Profiler مشاهده خواهید کرد:

exec sp_executesql N'SELECT TOP (2) 
[Extent1].[Id] AS [Id], 
[Extent1].[Title] AS [Title], 
[Extent1].[CreatedDate] AS [CreatedDate], 
[Extent1].[Body] AS [Body], 
[Extent1].[Image] AS [Image]
FROM [dbo].[Posts] AS [Extent1]
WHERE [Extent1].[Id] = @p0',N'@p0 int',@p0=1

همان طور که مشاهده می‌کنید، با اجرای دستور فوق تمامی فیلد‌های جدول Posts که id آن‌ها برابر 1 بود واکشی شدند، ولی من تنها به فیلدهای Id و Title آن احتیاج داشتم. خب شاید بگویید که من به سادگی با projection، این مشکل را حل می‌کنم و تنها از فیلد هایی که به آن‌ها احتیاج دارم، کوئری می‌گیرم. همه‌ی این‌ها درست، اما projection هم مشکلات خود را دارد،به صورت پیش فرض، نوع بدون نام بر می‌گرداند و اگر بخواهیم این گونه نباشد، باید مقادیر آن را به یک کلاس(مثلا viewmodel) نگاشت کنیم و کلی مشکل دیگر.
راه حل دیگری که برای حل این مشکل ارائه می‌شود و برای نرمال سازی جداول نیز کاربرد دارد این است که، جدول Posts را به دو جدول مجزا که با یکدیگر رابطه‌ی یک به یک دارند تقسیم کنیم، فیلد‌های پر مصرف را در یک جدول و فیلدهای حجیم و کم مصرف را در جدول دیگری تعریف کنیم و سپس یک رابطه‌ی یک به یک بین آن دو برقرار می‌کنیم.
به  طور مثال این کار را بر روی جدول Posts ، به شکل زیر انجام شده است:
 
namespace SplittingTableSample.DomainClasses
{
    public class Post
    {
        public virtual int Id { get; set; }
        public virtual string Title { get; set; }
        public virtual DateTime CreatedDate { get; set; }
        public virtual PostMetaData PostMetaData { get; set; }
    }
}
namespace SplittingTableSample.DomainClasses
{
    public class PostMetaData
    {
        public virtual int PostId { get; set; }
        public virtual string Body { get; set; }
        public virtual byte[] Image { get; set; }
        public virtual Post Post { get; set; }
    }
}
همان طور که می‌بینید، خواص حجیم به جدول دیگری به نام PostMetaData منتقل شده و با تعریف خواص راهبری ارجاعی در هر دو کلاس،رابطه‌ی یک به یک بین آن‌ها برقرار شده است.جز الزامات تعریف روابط یک به یک این است که، با استفاده از Fluent API یا Data Annotations ، طرف‌های Depenedent و Principal، صریحا به EF معرفی شوند.

namespace SplittingTableSample.DomainClasses
{
    public class PostMetaDataConfig : EntityTypeConfiguration<PostMetaData>
    {
        public PostMetaDataConfig()
        {
            HasKey(x => x.PostId);
            HasRequired(x => x.Post).WithRequiredDependent(x => x.PostMetaData);
        }
    }
}
اولین نکته ای که باید به آن توجه شود، این است که در کلاس PostMetaData، قوانین پیش فرض EF برای تعیین کلید اصلی نقض شده است و به همین دلیل، صراحتا با استفاده از متد HasKey ، کلید اصلی به EF معرفی شده است. نکته‌ی مهم دیگری که به آن باید توجه شود این است که هر دو سر رابطه به صورت Required تعریف شده است. دلیل این موضوع هم با توجه به مطلبی که قرار است گفته شود،کمی جلوتر خواهید فهمید. حال اگر تعاریف DbSet‌ها را نیز اصلاح کنیم و دستور زیر را اجرا کنیم:

var post = context.Posts.Find(1);
خروجی sql زیر را مشاهده خواهید کرد:

exec sp_executesql N'SELECT TOP (2) 
[Extent1].[Id] AS [Id], 
[Extent1].[Title] AS [Title], 
[Extent1].[CreatedDate] AS [CreatedDate]
FROM [dbo].[Posts] AS [Extent1]
WHERE [Extent1].[Id] = @p0',N'@p0 int',@p0=1
خیلی خوب! دیگر خبری از  فیلدهای اضافی Body و Image نیست. دلیل اینکه در اینجا join  بین دو جدول مشاهده نمی‌شود، قابلیت lazy loading است، که با virtual تعریف کردن خواص راهبری حاصل شده است. پس lazy loading در اینجا واقعا مفید است.
اما راه حل ذکر شده نیز کاملا بدون ایراد نیست. مشکل اساسی آن تعدد تعداد جداول آن است. آیا جدول Post ، واقعا احتیاج به چنین سطح نرمال سازی و تبدیل آن به دو جدول مجزا را داشت؟ مطمئنا خیر. آیا واقعا راه حلی وجود دارد که ما در سمت کد‌های خود با دو موجودیت مجزا کار کنیم، در صورتی که در دیتابیس این دو موجودیت، ساختار یک جدول را تشکیل دهند. در اینجا روشی مطرح می‌شود به نام تقسیم جدول (Table Splitting).
برای انجام این کار فقط چند تنظیم ساده لازم است:
1) فیلد‌های موجودیت مورد نظر را به موجودیت‌های کوچکتر، نگاشت می‌کنیم.
2) بین موجودیت‌های کوچک تر، رابطه‌ی یک به یک که هر دو سر رابطه Required هستند، رابطه برقرار می‌کنم.
3) با استفاده از Fluent API یا DataAnnotations، تمامی موجودیت‌ها را به یک نام در دیتابیس نگاشت می‌کنیم.
برای مثال، تنظیمات Fluent برای کلاس Post و PostMetaData که رابطه‌ی بین آن‌ها یک به یک است را مشاهده می‌کنید:
 
namespace SplittingTableSample.DomainClasses
{
    public class PostConfig : EntityTypeConfiguration<Post>
    {
        public PostConfig()
        {
            ToTable("Posts");
        }
    }
}
namespace SplittingTableSample.DomainClasses
{
    public class PostMetaDataConfig : EntityTypeConfiguration<PostMetaData>
    {
        public PostMetaDataConfig()
        {
            ToTable("Posts");
            HasKey(x => x.PostId);
            HasRequired(x => x.Post).WithRequiredDependent(x => x.PostMetaData);
        }
    }
}
نکته مهم این است که در هر دو کلاس(حتی کلاس Post) باید با استفاده از متد ToTable، کلاس‌ها را به یک نام در دیتابیس نگاشت کنیم. در نتیجه با استفاده از متد ToTable در هر دو موجودیت، آنها در دیتابیس به جدولی به نام  Posts نگاشت خواهند شد. تصویر زیر پس از اجرای برنامه، بیان گر این موضوع خواهد بود.

اگر دستورات زیر را اجرا کنید:


var post = context.Posts.Find(1);
Console.WriteLine(post.PostMetaData.Body);
خروجی زیر را در  SQL Server Profiler مشاهده خواهید کرد:
برای متد Find خروجی زیر:
 
exec sp_executesql N'SELECT TOP (2) 
[Extent1].[Id] AS [Id], 
[Extent1].[Title] AS [Title], 
[Extent1].[CreatedDate] AS [CreatedDate]
FROM [dbo].[Posts] AS [Extent1]
WHERE [Extent1].[Id] = @p0',N'@p0 int',@p0=1
و برای post.PostMetaData.Body دستور sql زیر را مشاهده می‌کنید:

exec sp_executesql N'SELECT 
[Extent1].[Id] AS [Id], 
[Extent1].[Body] AS [Body], 
[Extent1].[Image] AS [Image]
FROM [dbo].[Posts] AS [Extent1]
WHERE [Extent1].[Id] = @EntityKeyValue1',N'@EntityKeyValue1 int',@EntityKeyValue1=1
دلیل این که در اینجا ،دو دستور sql به دیتابیس ارسال شده است، فعال بودن ویژگی lazy loading ،به دلیل virtual  تعریف کردن خواص راهبری موجودیت‌ها است.
حال اگر بخواهیم با یک رفت و آمد به دیتابیس کلیه اطلاعات را واکشی کنیم، می‌توانیم از Eager Loading استفاده کنیم:
 
var post = context.Posts.Include(x => x.PostMetaData).SingleOrDefault(x => x.Id == 1);
که خروجی sql آن نیز به شکل زیر است:

SELECT 
[Limit1].[Id] AS [Id], 
[Limit1].[Title] AS [Title], 
[Limit1].[CreatedDate] AS [CreatedDate], 
[Extent2].[Id] AS [Id1], 
[Extent2].[Body] AS [Body], 
[Extent2].[Image] AS [Image]
FROM   (SELECT TOP (2) [Extent1].[Id] AS [Id], [Extent1].[Title] AS [Title], [Extent1].[CreatedDate] AS [CreatedDate]
FROM [dbo].[Posts] AS [Extent1]
WHERE 1 = [Extent1].[Id] ) AS [Limit1]
LEFT OUTER JOIN [dbo].[Posts] AS [Extent2] ON [Limit1].[Id] = [Extent2].[Id]
در نتیجه با کمک این تکنیک توانستیم، با چند موجودیت، در قالب یک جدول رفتار کنیم و از مزیت‌های آن همچون lazy loading، نیز بهره مند شویم.

دریافت کد‌های این بخش: SplittingTable-Sample.rar 
نظرات مطالب
نوروز مبارک!
سال نو بر شما آقای نصیری عزیز مبارک. سال خوبی داشته باشید.