در خیلی از مواقع workflowها به مرحلهای میرسند که احتیاج به دستوری از بیرون از فرآیند دارند. در هنگام انتظار، اگر به هر دلیلی workflow از حافظه حذف شود، امکان ادامه فرآیند وجود ندارد. اما میتوان با Persist (ذخیره) کردن آن، در زمان انتظار و فراخوانی مجدد آن در هنگام نیاز، این ریسک را برطرف نمود.
قصد دارم با این مثال، طریقه persist شدن یک workflow در زمانیکه نیاز به انتظار برای تایید دارد و فراخوانی آن از همان نقطه پس از تایید مربوطه را توضیح دهم.
ساختار اینترفیس کاربری ما WPF میباشد. پس در ابتدا یک پروژه از نوع WPF ایجاد میکنیم. اسم solution را PersistWF و اسم Project را PersistWF.UI انتخاب میکنیم.
در پروژه UI نام فایل MainWindow.xaml را به AddRequest.xaml تغییر میدهیم. همچنین اسم کلاس مربوطه را در codebehind
همین طور مقدار StartupUri را هم در app.xaml اصلاح میکنیم
StartupUri="AddRequest.xaml"
Reference های زیر رو هم به پروژه اضافه میکنیم
•System.Activities •System.Activities.DurableInstancing •System.Configuration •System.Data.Linq •System.Runtime.DurableInstancing •System.ServiceModel •System.ServiceModel.Activities •System.Workflow.ComponentModel •System.Runtime.DurableInstancing •System.Activities.DurableInstancing
قرار است کاربری ثبت نام کند، در فرایند ثبت، منتظر تایید یکی از مدیران قرار میگیرد. مدیر، لیست کاربران جدید را میبینید، یک کاربر را انتخاب میکند؛ مقادیر لازم را وارد میکند و سپس پروسه تایید را انجام میدهد که فراخوانی فرآیند مربوطه از همان قسمتیاست که منتظر تایید مانده است.
برای Persist کردن workflow از کلاس SqlWorkflowInstanceStore استفاده میکنم. این شی به connection ای به یک دیتابیس با یک ساختار معین احتیاج دارد. خوشبختانه اسکریپتهای مورد نیاز این ساختار در پوشه [Drive]:\Windows\Microsoft.NET\Framework\v4.0.30319\SQL\en وجود دارند. دو اسکریپت با نامهای SqlWorkflowInstanceStoreSchema و SqlWorkflowInstanceStoreLogic باید به ترتیب در دیتابیس اجرا شوند.
من یک دیتابیس با نام PersistWF ایجاد میکنم و اسکریپتها را بر روی آن اجرا میکنم. یک جدول هم برای نگهداری کاربران ثبت شده در همین دیتابیس ایجاد میکنم.
و شمایل دیتابیس ما پس از اجرا کردن اسکریپتها و ساختن جدول User بدین شکل است:
XAML زیر، ساختار فرم AddRequest میباشد که قرار است نقش UI برنامه را ایفا کند. آن را با XAMLهای پیش فرض عوض کنید.
<Window x:Class="PersistWF.UI.AddRequest" xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation" xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml" Title="MainWindow" Height="520" Width="550" Loaded="Window_Loaded"> <Grid MinWidth="300" MinHeight="100" Width="514"> <Label Height="30" Margin="5,10,10,10" Name="lblName" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="90" HorizontalContentAlignment="Right">Name:</Label> <Label Height="30" Margin="270,10,10,10" Name="lblPhone" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="90" HorizontalContentAlignment="Right">Phone Number:</Label> <Label Height="30" Margin="5,40,10,10" Name="lblEmail" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="90" HorizontalContentAlignment="Right">Email:</Label> <TextBox Height="25" Margin="100,10,10,10" Name="txtName" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="170" /> <TextBox Height="25" Margin="365,10,10,10" Name="txtPhone" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="100" /> <TextBox Height="25" Margin="100,40,10,10" Name="txtEmail" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="300" /> <Button Height="23" Margin="100,86,0,0" Name="brnRegister" VerticalAlignment="Top" HorizontalAlignment="Left" Width="70" Click="brnRegister_Click">Register</Button> <ListView x:Name="lstUsers" Margin="10,125,10,10" Height="145" VerticalAlignment="Top" ItemsSource="{Binding}" HorizontalContentAlignment="Center" SelectionChanged="lstUsers_SelectionChanged" > <ListView.View> <GridView> <GridViewColumn Header="Current User" Width="480"> <GridViewColumn.CellTemplate> <DataTemplate> <StackPanel Orientation="Horizontal"> <TextBlock Text="{Binding Name}" Width="110"/> <TextBlock Text="{Binding Phone}" Width="70"/> <TextBlock Text="{Binding Email}" Width="130"/> <TextBlock Text="{Binding Status}" Width="70"/> <TextBlock Text="{Binding AcceptedBy}" Width="100"/> </StackPanel> </DataTemplate> </GridViewColumn.CellTemplate> </GridViewColumn> </GridView> </ListView.View> </ListView> <Label Height="37" HorizontalAlignment="Stretch" Margin="10,272,5,10" Name="lblSelectedNotes" VerticalAlignment="Top" Visibility="Hidden" /> <Label Height="30" Margin="10,0,0,140" Name="lblAgent" VerticalAlignment="Bottom" HorizontalAlignment="Left" Width="40" HorizontalContentAlignment="Left" Visibility="Hidden">Admin Name:</Label> <TextBox Height="25" Margin="60,0,0,140" Name="txtAcceptedBy" VerticalAlignment="Bottom" HorizontalAlignment="Left" Width="190" Visibility="Hidden" /> <Button Height="25" Margin="270,0,0,140" Name="btnAccept" VerticalAlignment="Bottom" HorizontalAlignment="Left" Width="90" Click="btnAccept_Click" Visibility="Hidden">Accept</Button> <Label Height="27" HorizontalAlignment="Left" Margin="10,0,0,110" Name="lblEvent" VerticalAlignment="Bottom" Width="76">Event Log</Label> <ListBox Margin="12,0,5,12" Name="lstEvents" Height="100" VerticalAlignment="Bottom" FontStretch="Condensed" FontSize="10" /> </Grid> </Window>
اگر همه چیز مرتب باشد؛ ساختار فرم شما باید به این شکل
باشد
اکثر workflowها از activity معروف WrteLine استفاده میکنند که برای نمایش یک رشته به کار میرود. ما هم در workflow مثالمان از این Activity استفاده میکنیم. اما برای اینکه مقادیری که توسط این Activity ایجاد میشوند در کادر event log فرم خودمان نمایش داده شود؛ احتیاج داریم که یک TextWriter سفارشی برای خودمان ایجاد کنیم. اما قبل از آن یک کلاس static در پروژه ایجاد میکنیم که بتوانیم در هر قسمتی، به فرم دسترسی داشته باشیم.
کلاسی را با نام ApplicationInterface به پروژه اضافه کرده و یک Property استاتیک از جنس فرم AddRequest هم
برای آن تعریف میکنیم:
using System; using System.Collections.Generic; using System.Linq; using System.Text; using System.Threading.Tasks; namespace PersistWF.UI { public static class ApplicationInterface { public static AddRequest _app { get; set; } } }
به Constructor کلاس موجود در فایل AddRequest.xaml.cs این خط کد رو اضافه میکنم
public AddRequest() { InitializeComponent(); ApplicationInterface._app = this; }
private void AddEvent(string szText) { lstEvents.Items.Add(szText); } public ListBox GetEventListBox() { return this.lstEvents; }
متد اول برای اضافه کردن یک event Log و متد دوم هم که کنسول لاگ را در اختیار درخواست کنندهاش قرار میدهد.
و حالا کلاس TextWriter سفارشیامان را مینویسیم. یک کلاس به نام ListBoxTextWriter به پروژه اضافه میکنیم که از TextWriter مشتق میشود و محتویات آنرا در زیر میبینید:
using System; using System.Collections.Generic; using System.IO; using System.Linq; using System.Text; using System.Threading.Tasks; using System.Windows.Controls; namespace PersistWF.UI { public class ListBoxTextWriter : TextWriter { const string textClosed = "This TextWriter must be opened before use"; private Encoding _encoding; private bool _isOpen = false; private ListBox _listBox; public ListBoxTextWriter() { // Get the static list box _listBox = ApplicationInterface._app.GetEventListBox(); if (_listBox != null) _isOpen = true; } public ListBoxTextWriter(ListBox listBox) { this._listBox = listBox; this._isOpen = true; } public override Encoding Encoding { get { if (_encoding == null) { _encoding = new UnicodeEncoding(false, false); } return _encoding; } } public override void Close() { this.Dispose(true); } protected override void Dispose(bool disposing) { this._isOpen = false; base.Dispose(disposing); } public override void Write(char value) { if (!this._isOpen) throw new ApplicationException(textClosed); ; this._listBox.Dispatcher.BeginInvoke(new Action(() => this._listBox.Items.Add(value.ToString()))); } public override void Write(string value) { if (!this._isOpen) throw new ApplicationException(textClosed); if (value != null) this._listBox.Dispatcher.BeginInvoke(new Action(() => this._listBox.Items.Add(value))); } public override void Write(char[] buffer, int index, int count) { String toAdd = ""; if (!this._isOpen) throw new ApplicationException(textClosed); ; if (buffer == null || index < 0 || count < 0) throw new ArgumentOutOfRangeException("buffer"); if ((buffer.Length - index) < count) throw new ArgumentException("The buffer is too small"); for (int i = 0; i < count; i++) toAdd += buffer[i]; this._listBox.Dispatcher.BeginInvoke(new Action(() => this._listBox.Items.Add(toAdd))); } } }
همان طور که میبینید کلاس ListBoxTextWriter از کلاس abstract TextWriter مشتق شده و پیاده سازی از متد Write را فراهم میکند تا یک رشته را به کنترل ListBox اضافه کنه. (البته سه تا از این متدها را Override میکنیم تا بتوانیم یک رشته، یک کاراکتر و یا آرایه ای از کاراکترها را به ListBox اضافه کنیم) در constructor پیشفرض از کلاس ApplicationInterface استفاده کردیم تا بتوانیم کنترل lstEvents را از فرم اصلی برنامه به دست بیاوریم. برای Add کردن از Dispatcher و متد BeginInvoke مرتبط با آن استفاده کردیم . این کار، متد را قادر میسازد حتی وقتیکه از یک thread متفاوت فراخوانی میشود، کار کند.
حالا میتوانیم از این کلاس، به عنوان مقدار خاصیت TextWriter برای WriteLine استفاده کنیم.
به کلاس ApplicationInterface برگردیم تا متد زیر را هم به آن اضافه کنیم
public static void AddEvent(String status) { if (_app != null) { new ListBoxTextWriter(_app.GetEventListBox()).WriteLine(status); } }
این هم از constructor دومی استفاده میکنه برای معرفی ListBox.
برای ارتباط با دیتابیس از LINQ to SQL استفاده میکنیم تا User رو ذخیره و بازیابی کنیم. به پروژه یک آیتم از نوع LINQ to SQL با نام UserData.dbml اضافه میکنیم. به دیتابیس متصل شده و جدول User رو به محیط Design میکشیم. در ادامه برای شی کلاس SQLWorkflowInstanceStore هم از همین Connectionstring استفاده میکنیم.
برای ایجاد workflow مورد نظر، به دو Activity سفارشی احتیاج داریم که باید خودمان ایجاد نماییم. یک پوشه با نام Activities به پروژه اضافه میکنم تا کلاسهای مورد نظر را آنجا ایجاد کنیم.
1. یک Activity برای ایجاد User
این Activity تعدادی پارامتر از نوع InArgument دارد که توسط آنها یک Instance از کلاس User ایجاد میکند و در حقیقت آن را به دیتابیس میفرستد و دخیره میکند. Connectionstring را هم میشود توسط یک آرگومان ورودی دیگر مقدار دهی کرد. یک آرگومان خروجی هم برای این Activity در نظر میگیریم تا User ایجاد شده را برگردانیم. روی پوشهی Activities کلیک راست میکنیم و Add - NewItem را انتخاب میکنیم. از لیست workflowها Template مربوط به CodeActivity را انتخاب کرده و یک CodeActivity با نام CreateUser ایجاد میکنیم
محتویات این کلاس را هم مانند زیر کامل میکنیم
using System; using System.Collections.Generic; using System.Linq; using System.Text; using System.Activities; namespace PersistWF.UI.Activities { public sealed class CreateUser : CodeActivity { public InArgument<string> Name { get; set; } public InArgument<string> Email { get; set; } public InArgument<string> Phone { get; set; } public InArgument<string> ConnectionString { get; set; } public OutArgument<User> User { get; set; } protected override void Execute(CodeActivityContext context) { // ایجاد کاربر User user = new User(); user.Email = Email.Get(context); user.Name = Name.Get(context); user.Phone = Phone.Get(context); user.Status = "New"; user.WorkflowID = context.WorkflowInstanceId; UserDataDataContext db = new UserDataDataContext(ConnectionString.Get(context)); db.Users.InsertOnSubmit(user); db.SubmitChanges(); User.Set(context, user); } } }
متد Execute، توسط مقادیری که به عنوان پارامتر دریافت شده، یک شی از کلاس User ایجاد میکند و به کمک DataContext آنرا در دیتابیس دخیره کرده و در آخر User ذخیره شده را در اختیار پارامتر خروجی قرار میدهد.
1. یک Activity برای انتظار دریافت تایید
این Activity قرار است Workflow را Idle کند تا زمانیکه مدیر دستور تایید را با فراخوانی مجدد workflow از این همین
قسمت صادر نماید.
این Activity باید از NativeActivity مشتق شده و برای اینکه workflow را وادرا به معلق شدن کند کافیاست خاصیت CanInduceIdle را با مقدار برگشتی true , override کنیم.
مثل قسمت قبل یک CodeActivity ایجاد میکنیم. اینبار با نام WaitForAccept که محتویاتش را هم مانند زیر تغییر میدهیم.
using System; using System.Collections.Generic; using System.Linq; using System.Text; using System.Activities; using System.Workflow.ComponentModel; namespace PersistWF.UI.Activities { public sealed class WaitForAccept<T> : NativeActivity<T> { public WaitForAccept() :base() { } public string BookmarkName { get; set; } public OutArgument<T> Input { get; set; } protected override void Execute(NativeActivityContext context) { context.CreateBookmark(BookmarkName, new BookmarkCallback(this.Continue)); } private void Continue(NativeActivityContext context, Bookmark bookmark, object value) { Input.Set(context, (T)value); } protected override bool CanInduceIdle { get { return true; } } } }
ما User هایی را که به این نقطه رسیدنْ نمایش میدهیم. مدیر اونها را دیده و با مقدار دهی فیلد AcceptedBy، آن User را از اینجا به workflow میفرستد و ما user وارد شده را در ادامهی فرآیند Accept میکنیم.
برای ایجاد workflow هم میتوانید از designer استفاده کنید و هم میتوانید کد مربوط به workflow را پیاده سازی کنید.
برای پیاده سازی از طریق کد، یک کلاس با نام UserWF ایجاد میکنیم و محتویات workflow را مانند زیر پیاده سازی خواهیم کرد:
using PersistWF.UI.Activities; using System; using System.Activities; using System.Activities.Statements; using System.Collections.Generic; using System.IO; using System.Linq; using System.Text; using System.Threading.Tasks; namespace PersistWF.UI { public sealed class UserWF : Activity { public InArgument<string> Name { get; set; } public InArgument<string> Email { get; set; } public InArgument<string> Phone { get; set; } public InArgument<string> ConnectionString { get; set; } public InArgument<TextWriter> Writer { get; set; } public UserWF() { Variable<User> User = new Variable<User> { Name = "User" }; this.Implementation = () => new Sequence { DisplayName = "EnterUser", Variables = { User }, Activities = { new CreateUser // 1. ایجاد کاربر با ورود پارامترهای ورودی { ConnectionString = new InArgument<string>(c=> ConnectionString.Get(c)), Email = new InArgument<string>(c=> Email.Get(c)), Name = new InArgument<string>(c=> Name.Get(c)), Phone = new InArgument<string>(c=> Phone.Get(c)), User = new OutArgument<User>(c=> User.Get(c)) }, new WriteLine // 2. لاگ مربوط به دخیره کاربر { TextWriter = new InArgument<TextWriter>(c=> Writer.Get(c)), Text = new InArgument<string>(c=> string.Format("User {0} Registered and waiting for Accept", Name.Get(c) ) ) }, new InvokeMethod { TargetType = typeof(ApplicationInterface), // 3. برای به روزرسانی لیست کاربران ثبت شده در نمایش فرم MethodName = "NewUser", Parameters = { new InArgument<User>(env => User.Get(env)) } }, new WaitForAccept<User> // 4. اینجا فرایند متوقف میشود و منتظر تایید مدیر میماند { BookmarkName = "GetAcceptes", Input = new OutArgument<User>(env => User.Get(env)) }, new WriteLine // 5. لاگ مربوط به تایید شدن کاربر { TextWriter = new InArgument<TextWriter>(c=> Writer.Get(c)), Text = new InArgument<string>(c=> string.Format("User {0} Accepter by {1}",Name.Get(c),User.Get(c).AcceptedBy)) } } }; } } }
اگر بخوایم از Designer استفاده کنیم. فرایندمان چیزی شبیه شکل زیر خواهد بود
به Application بر میگردیم تا آن را پیاده سازی کنیم. ابتدا به app.config که اتوماتیک ایجاد شده رفته تا اسم Connectionstring رو به UserGenerator تغییر دهیم. محتویات درون app.config به شکل زیر است.
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?> <configuration> <configSections> </configSections> <connectionStrings> <add name="UserGenerator" connectionString="Data Source=.;Initial Catalog=PersistWF;Integrated Security=True" providerName="System.Data.SqlClient" /> </connectionStrings> <startup> <supportedRuntime version="v4.0" sku=".NETFramework,Version=v4.5" /> </startup> </configuration>
در کلاس AddRequest کد زیر را اضافه میکنم. برای نگهداری مقدار connectionstring
private string _connectionString = "";
همچنین کدهای زیر را به رویداد Load فرم اضافه میکنم تا مقدار ConnectionString را از Config بخوانم:
Configuration config = ConfigurationManager.OpenExeConfiguration(ConfigurationUserLevel.None); ConnectionStringsSection css = (ConnectionStringsSection)config.GetSection("connectionStrings"); _connectionString = css.ConnectionStrings["UserGenerator"].ConnectionString;
خط زیر را هم به کلاس AddRequest اضافه نمایید.
private InstanceStore _instanceStore;
این ارجاعیه به کلاس InstanceStore که برای Persist و Load کردن workflow از آن استفاده میکنیم و کدهای زیر را هم به رویداد Load فرم اضافه میکنیم.
_instanceStore = new SqlWorkflowInstanceStore(_connectionString); InstanceView view = _instanceStore.Execute(_instanceStore.CreateInstanceHandle(), new CreateWorkflowOwnerCommand(), TimeSpan.FromSeconds(30)); _instanceStore.DefaultInstanceOwner = view.InstanceOwner;
InstanceStore یک کلاس abstract می باشد که همهی Providerهای مربوط به persistence از آن مشتق میشوند. در این پروژه من از کلاس SqlWorkflowInstanceStore استفاده کردم تا workflowها را در دیتابیسSQL Server ذخیره کنم.
برای ایجاد یک Request مقادیر را از فرم دریافت کرده، یک User ایجاد میکنیم و آن را در فرآیند به جریان میاندازیم. این کار را در رویداد کلیک دکمه Register انجام میدهیم
private void brnRegister_Click(object sender, RoutedEventArgs e) { Dictionary<string, object> parameters = new Dictionary<string, object>(); parameters.Add("Name", txtName.Text); parameters.Add("Phone", txtPhone.Text); parameters.Add("Email", txtEmail.Text); parameters.Add("ConnectionString", _connectionString); parameters.Add("Writer", new ListBoxTextWriter(lstEvents)); WorkflowApplication i = new WorkflowApplication (new UserWF(), parameters); // Setup persistence i.InstanceStore = _instanceStore; i.PersistableIdle = (waiea) => PersistableIdleAction.Unload; i.Run(); }
پارامترهای ورودی را از روی فرم مقدار دهی میکنیم. یک شی از کلاس WorkflowApplication ایجاد میکنیم. خاصیت InstanceStore آن را با Store ای که ایجاد کردیم مقدار دهی میکنیم. توسط رویداد PersistableIdle فرآیند رو مجبور میکنیم به Persist شدن و Unload شدن.
و سپس فرایند را اجرا میکنم.
اگر یادتان باشد، در فرآیند، از یک InvoceMethod استفاده کردیم. متد مورد نظر را هم در کلاس ApplicationInterface.cs ایجاد میکنیم.
public static void NewUser(User l) { if (_app != null) _app.AddNewUser(l); }
همین طور که میبینید، یک متد هم در کلاس AddRequest ایجاد میشود؛ با این محتوا
public void AddNewUser(User l) { this.lstUsers.Dispatcher.BeginInvoke(new Action(() => this.lstUsers.Items.Add(l))); }
این متد فقط یک کاربر را به لیست کاربران اضافه میکند. این لیست همه کاربران را نشان میدهد. توسط رویداد SelectionChanged این کنترل، کاربر انتخاب شده را بررسی کرده در صورتی که کاربر جدید باشد، امکان تایید شدن را برایش فراهم میکنیم؛ که نمایش دکمه تایید است.
private void lstUsers_SelectionChanged(object sender, SelectionChangedEventArgs e) { if (lstUsers.SelectedIndex >= 0) { User l = (User)lstUsers.Items[lstUsers.SelectedIndex]; lblSelectedNotes.Visibility = Visibility.Visible; if (l.Status == "New") { lblAgent.Visibility = Visibility.Visible; txtAcceptedBy.Visibility = Visibility.Visible; btnAccept.Visibility = Visibility.Visible; } else { lblAgent.Visibility = Visibility.Hidden; txtAcceptedBy.Visibility = Visibility.Hidden; btnAccept.Visibility = Visibility.Hidden; } } else { lblSelectedNotes.Content = ""; lblSelectedNotes.Visibility = Visibility.Hidden; lblAgent.Visibility = Visibility.Hidden; txtAcceptedBy.Visibility = Visibility.Hidden; btnAccept.Visibility = Visibility.Hidden; } }
و برای رویداد کلیک دکمه تایید کاربر :
private void btnAccept_Click(object sender, RoutedEventArgs e) { if (lstUsers.SelectedIndex >= 0) { User u = (User)lstUsers.Items[lstUsers.SelectedIndex]; Guid id = u.WorkflowID.Value; UserDataDataContext dc = new UserDataDataContext(_connectionString); dc.Refresh(RefreshMode.OverwriteCurrentValues, dc.Users); u = dc.Users.SingleOrDefault<User>(x => x.WorkflowID == id); if (u != null) { u.AcceptedBy = txtAcceptedBy.Text; u.Status = "Assigned"; dc.SubmitChanges(); // Clear the input txtAcceptedBy.Text = ""; } // Update the grid lstUsers.Items[lstUsers.SelectedIndex] = u; lstUsers.Items.Refresh(); WorkflowApplication i = new WorkflowApplication(new UserWF()); i.InstanceStore = _instanceStore; i.PersistableIdle = (waiea) => PersistableIdleAction.Unload; i.Load(id); try { i.ResumeBookmark("GetAcceptes", u); } catch (Exception e2) { AddEvent(e2.Message); } } }
کاربر را انتخاب میکنم مقادیرش را تنظیم میکنیم. آن را دخیره کرده و workflow را از روی guid مربوط به آن که قبلا در فرآیند به Entity دادیم، Load میکنیم و همانطور که میبینید توسط متد ResumeBookmark فرآیند رو از جایی که میخواهیم ادامه میدهیم. البته میتوان تایید کاربر را هم در خود فرآیند انجام داد و چون نوشتن Activity مرتبط با آن تقریبا تکراری است با اجازهی شما من اون رو ننوشتم و زحمتش با خودتونه.
حالا فقط ماندهاست که همه کاربران را در ابتدای نمایش فرم از دیتابیس فراخوانی کنیم و در لیست نمایش دهیم:
private void LoadExistingLeads() { UserDataDataContext dc = new UserDataDataContext(_connectionString); dc.Refresh(RefreshMode.OverwriteCurrentValues, dc.Users); IEnumerable<User> q = dc.Users; foreach (User u in q) { AddNewUser(u); } }
و فراخوانی این متد را به انتهای رویداد Load صفحه واگذار میکنیم.
پروژه رو اجرا کرده و یک کاربر را اضافه میکنم. همانطور که میدانید این کاربر در فرآیند ایجاد و در دیتابیس ذخیره میشود
برنامه را میبندم و دوباره اجرا میکنم. کاربر را انتخاب میکنم و یک نام برای admin انتخاب و آن را تایید میکنم. فرآیند را از bookmark مورد نظر اجرا کرده و به پایان میرسد. با بسته شدن برنامه، فرایند Idle و Unload میشود و ذخیره آن در sqlserver صورت میگیرد.
ASP.NET MVC #22
LINQ یک DLS بر مبنای .NET می باشد که برای پرس و جو در منابع داده ای مانند پایگاههای داده ، فایلهای XML و یا لیستی از اشیاء درون حافظه کاربرد دارد.
یکی از بزرگترین مزیتهای آن Syntax آسان و خوانا آن میباشد.
LINQ از 2 نوع نمادگذاری پشتیبانی میکند:
- Inline LINQ یا query expressions :
var result = from product in dbContext.Products where product.Category.Name == "Toys" where product.Price >= 2.50 select product.Name;
- Fluent Syntax :
var result = dbContext.Products .Where(p => p.Category.Name == "Toys" && p.Price >= 250) .Select(p => p.Name);
در پرس و چوهای بالا فیلدهای مورد نیاز در قسمت Select در زمان Compile شناخته شده هستند . اما گاهی ممکن است فیلدهای مورد نیاز در زمان اجرا مشخص شوند.
به عنوان مثال یک گزارش ساز پویا که کاربر مشخص میکند چه ستون هایی در خروجی نمایش داده شوند یا یک جستجوی پیشرفته که ستونهای خروجی به اختیار کاربر در زمان اجرا مشخص میشوند.
این مدل را در نظر داشته باشید :
public class Student { public int Id { get; set; } public string Name { get; set; } public string Field1 { get; set; } public string Field2 { get; set; } public string Field3 { get; set; } public static IEnumerable<Student> GetStudentSource() { for (int i = 0; i < 10; i++) { yield return new Student { Id = i, Name = "Name " + i, Field1 = "Field1 " + i, Field2 = "Field2 " + i, Field3 = "Field3 " + i }; } } }
ستونهای کلاس Student را در رابط کاربری برنامه جهت انتخاب به کاربر نمایش میدهیم. سپس کاربر یک یا چند ستون را انتخاب میکند که قسمت Select کوئری برنامه باید بر اساس فیلدهای مورد نظر کاربر مشخص شود.
یکی از روش هایی که میتوان از آن بهره برد استفاده از کتاب خانه Dynamic LINQ معرفی شده در اینجا می باشد.
این کتابخانه جهت سهولت در نصب به کمک NuGet در این آدرس قرار دارد.
فرض بر این است که فیلدهای انتخاب شده توسط کاربر با "," از یکدیگر جدا شده اند.
public class Program { private static void Main(string[] args) { System.Console.WriteLine("Specify the desired fields : "); string fields = System.Console.ReadLine(); IEnumerable<Student> students = Student.GetStudentSource(); IQueryable output = students.AsQueryable().Select(string.Format("new({0})", fields)); foreach (object item in output) { System.Console.WriteLine(item); } System.Console.ReadKey(); } }
همانطور که در عکس ذیل مشاهده میکنید پس از اجرای برنامه ، فیلدهای انتخاب شده توسط کاربر از منبع دادهی دریافت شده و در خروجی نمایش داده شده اند.
این روش مزایا و معایب خودش را دارد ، به عنوان مثال خروجی یک لیست از شیء Student نیست یا این Select فقط برای روی یک شیء IQueryable قابل انجام است.
روش دیگری که میتوان از آن بهره جست استفاده از یک متد کمکی جهت تولید پویای عبارت Lambda ورودی Select می باشد :
public class SelectBuilder <T> { public static Func<T, T> CreateNewStatement(string fields) { // input parameter "o" var xParameter = Expression.Parameter(typeof(T), "o"); // new statement "new T()" var xNew = Expression.New(typeof(T)); // create initializers var bindings = fields.Split(',').Select(o => o.Trim()) .Select(o => { // property "Field1" var property = typeof(T).GetProperty(o); // original value "o.Field1" var xOriginal = Expression.Property(xParameter, property); // set value "Field1 = o.Field1" return Expression.Bind(property, xOriginal); } ).ToList(); // initialization "new T { Field1 = o.Field1, Field2 = o.Field2 }" var xInit = Expression.MemberInit(xNew, bindings); // expression "o => new T { Field1 = o.Field1, Field2 = o.Field2 }" var lambda = Expression.Lambda<Func<T, T>>(xInit, xParameter); // compile to Func<T, T> return lambda.Compile(); } }
IEnumerable<Student> result = students.Select(SelectBuilder<Student>.CreateNewStatement("Field1, Field2")).ToList(); foreach (Student student in result) { System.Console.WriteLine(student.Field1); }
ابتدا فیلدهای انتخابی کاربر که با "," جدا شده اند به ورودی پاس داده میشود سپس یک statement خالی ایجاد میشود :
o=>new Student()
var property = typeof(T).GetProperty(o);
نمونه برنامه نوشته شده با MVC
نحوه برقراری ارتباطات بین صفحات، سیستم راهبری و ViewModelها در قالب پروژه WPF Framework
1) ایجاد صفحه تغییر مشخصات کاربر
کلیه Viewهای برنامه، در پروژه ریشه، ذیل پوشه Views اضافه خواهند شد. همچنین چون در آینده تعداد این فایلها افزایش خواهند یافت، بهتر است جهت مدیریت آنها، به ازای هر گروه از قابلیتها، یک پوشه جدید را ذیل پوشه Views اضافه کرد.
همانطور که ملاحظه میکنید در اینجا پوشه UserInfo به همراه یک فایل جدید XAML به نام ChangeProfile.xaml، ذیل پوشه Views پروژه ریشه اصلی اضافه شدهاند.
ChangeProfile.xaml از نوع Page است؛ از این جهت که اگر به فایل MainWindow.xaml که سیستم راهبری برنامه در آن تعبیه شده است مراجعه کنید، یک چنین تعریفی را ملاحظه خواهید نمود:
<CustomControls:FrameFactory x:Name="ActiveScreen" HorizontalContentAlignment="Stretch" VerticalContentAlignment="Stretch" NavigationUIVisibility="Hidden" Grid.Column="1" Margin="0" />
مرحله بعد، تعریف محتویات فایل ChangeProfile.xaml است. در این فایل اطلاعات انقیاد دادهها از ViewModel مرتبط که در ادامه توضیح داده خواهد شد دریافت میگردد. مثلا مقدار خاصیت ChangeProfileData.Password، از ViewModel به صورت خودکار تغذیه خواهد شد.
در این فایل یک سری DynamicResource را هم برای تعریف دکمههای سبک مترو ملاحظه میکنید. کلیدهای متناظر با آن در فایل Icons.xaml که در فایل App.xaml برای کل برنامه ثبت شده است، تامین میگردد.
2) تنظیم اعتبارسنجی صفحه اضافه شده
پس از اینکه صفحه جدید اضافه شد، نیاز است وضعیت دسترسی به آن مشخص شود:
/// <summary> /// تغییر مشخصات کاربر جاری /// </summary> [PageAuthorization(AuthorizationType.FreeForAuthenticatedUsers)] public partial class ChangeProfile
در مورد نحوه تعیین نقشهای متفاوت در صورت نیاز، در قسمت قبل بحث گردید.
3) تغییر منوی برنامه جهت اشاره به صفحه جدید
خوب، ما تا اینجا یک صفحه جدید را تهیه کردهایم. در مرحله بعد باید مدخلی را در منوی برنامه جهت اشاره به آن تهیه کنیم.
منوی برنامه در فایل MainMenu.xaml قرار دارد. اطلاعات متناظر با دکمه ورود به صفحه تغییر مشخصات کاربری نیز به شکل ذیل تعریف شده است:
<Button Style="{DynamicResource MetroCircleButtonStyle}" Height="55" Width="55" Command="{Binding DoNavigate}" CommandParameter="\Views\UserInfo\ChangeProfile.xaml" Margin="2"> <Rectangle Width="28" Height="17.25"> <Rectangle.Fill> <VisualBrush Stretch="Fill" Visual="{StaticResource appbar_user_tie}" /> </Rectangle.Fill> </Rectangle> </Button>
در این ViewModel تعاریف DoNavigate و پردازش پارامتر دریافتی به صورت خودکار صورت خواهد گرفت و سورس کامل آن در اختیار شما است. بنابراین تنها کافی است CommandParameter را مشخص کنید، DoNavigate کار هدایت به آنرا انجام خواهد داد.
4) ایجاد ViewModel متناظر با صفحه
مرحله آخر افزودن یک صفحه، تعیین ViewModel متناظر با آن است. عنوان شد که اطلاعات مورد نیاز جهت عملیات Binding در این فایل قرار میگیرند و اگر به فایل ChangeProfileViewModel.cs مراجعه کنید (نام آن مطابق قرارداد، یک کلمه ViewModel را نسبت به نام View متناظر بیشتر دارد)، چنین خاصیت عمومی را در آن خواهید یافت.
مطابق قراردادهای توکار قالب تهیه شده:
- نیاز است ViewModel تعریف شده از کلاس پایه BaseViewModel مشتق شود تا علاوه بر تامین یک سری کدهای تکراری مانند:
public abstract class BaseViewModel : DataErrorInfoBase, INotifyPropertyChanged, IViewModel
- پس از اضافه شدن کلاس پایه BaseViewModel نیاز است تکلیف خاصیت public override bool ViewModelContextHasChanges را نیز مشخص کنید. در اینجا به سیستم راهبری اعلام میکنید که آیا در ViewModel جاری تغییرات ذخیره نشدهای وجود دارند؟ فقط باید true یا false را بازگردانید. برای مثال خاصیت uow.ContextHasChanges برای این منظور بسیار مناسب است و از طریق پیاده سازی الگوی واحد کار به صورت خودکار چنین اطلاعاتی را در اختیار برنامه قرار میدهد.
در ViewModelها هرجایی که نیاز به اطلاعات کاربر وارد شده به سیستم داشتید، از اینترفیس IAppContextService در سازنده کلاس ViewModel جاری استفاده کنید. اینترفیس IUnitOfWork امکانات ذخیره سازی اطلاعات و همچنین مشخص سازی وضعیت Context جاری را در اختیار شما قرار میدهد.
کلیه کدهای کار کردن با یک موجودیت باید در کلاس سرویس متناظر با آن قرار گیرند و این کلاس سرویس توسط اینترفیس آن مانند IUsersService در اینجا باید توسط سازنده کلاس در اختیار ViewModel قرار گیرد.
تزریق وابستگیها در اینجا خودکار بوده و تنظیمات آن در فایل IocConfig.cs پروژه Infrastructure قرار دارد. این کلاس آنچنان نیازی به تغییر ندارد؛ اگر پیش فرضهای نامگذاری آنرا مانند کلاسهای Test و اینترفیسهای ITest، در لایه سرویس برنامه رعایت شوند.
var container = new UnityContainer();
container.RegisterType<ISomeService, SomeService>(new PerRequestLifetimeManager()); container.RegisterType<ISomeBusiness, SomeBusiness>(new PerRequestLifetimeManager()); container.RegisterType<ISomeController, SomeController>(new PerRequestLifetimeManager());
DependencyResolver.SetResolver(new UnityDependencyResolver(container));
var someService=(ISomeService)DependencyResolver.Current.GetService(typeof(ISomeService)); var data=someService.GetData();
در لایه سرویس یک کلاس Service Factory داریم که قرار است همه سرویسها، برای برقراری ارتباط با یکدیگر از آن استفاده کنند.این کلاس معمولا در لایه سرویس به اشکال گوناگونی پیاده سازی میشود که کارش وهه سازی از Interfaceهای درخواستی است. اما برای یکپارچه کردن آن با Unity من آنرا به شکل زیر پیاده سازی کرده ام
public class ServiceFactory : MarshalByRefObject { static IUnityContainer uContainer = new UnityContainer(); public static Type DataContextType { get; set; } public static void Initialise(IUnityContainer unityContainer, Type dbContextType) { uContainer = unityContainer; DataContextType = dbContextType; uContainer.RegisterType(typeof(BaseDataContext), DataContextType, new HierarchicalLifetimeManager()); } public static T Create<T>() { return (T)Activator.CreateInstance<T>(); } public static T Create<T>(string fullTypeName) { return (T)System.Reflection.Assembly.GetExecutingAssembly().CreateInstance(fullTypeName); } public static T Create<T>(Type entityType) { return (T)Activator.CreateInstance(entityType); } public static dynamic Create(Type entityType) { return Activator.CreateInstance(entityType); } public static T Get<T>() { return uContainer.Resolve<T>(); } public static object Get(Type type) { return uContainer.Resolve(type); } }
در این کلاس ما بجای ایجاد داینامیک آبجکتها، از Unity استفاده کردهایم. در همان ابتدا که برنامهی وب ما برای اولین بار اجرا میشود و بعد از Register کردن کلاسها، میتوانیم container را به صورت پارامتر سازنده به کلاس Service Factory ارسال کنیم. به این ترتیب برای استفاده از سرویسها در لایه Business از Unity بهره میبریم.
البته استفاده از Unity برای DataContext خیلی منطقی نیست و بهتر است نوع DataContext را در ابتدا بگیریم و هرجا نیاز داشتیم با استفاده از متد Create از آن وهله سازی بکنیم.
با توجه به امکانات جدید Razor Components، آیا در آینده از SPA frameworks استفاده میکنید؟
- پشتیبانی از تمامی Calendar System هایی که noda time ساپورت میکند؛ اعم از شمسی، قمری، میلادی و ...
- پشتیبانی از تمامی Locale هایی که NET. پشتیبانی میکند؛ اعم از فارسی، عربی، انگلیسی و ...
- قابلیت ارائه Template سفارشی شده برای UI
- سازگار شده با MVVM
- دریافت و نصب پکیج Bit.CSharpClient.Controls از nuget.
- اضافه کردن کدهای زیر در کلاس AppDelegate پروژهی iOS و کلاس Main Activity در Android و کلاس App پروژهی UWP قبل از Forms.Init .
BitCSharpClientControls.Init();
- اضافه کردن namepsace های زیر در فرم Xaml:
-
xmlns:bitControls="clr-namespace:Bit.CSharpClient.Controls;assembly=Bit.CSharpClient.Controls" xmlns:noda="clr-namespace:NodaTime;assembly=NodaTime"
مثال تقویم شمسی:
<bitControls:BitDatePicker Text="لطفا یک روز را انتخاب کنید" Culture="Fa" DateDisplayFormat="dd MMM yyyy" CalendarSystem="{x:Static noda:CalendarSystem.PersianArithmetic}" FlowDirection="RightToLeft" SelectedDate =" {Binding SelectedDate}"/>
برای درک بهتر از نحوهی استفادهی از این Date Picker، نگاهی به Sample های آن بیاندازید. همچنین میتوانید در همینجا نیز سؤالات خود را بپرسید؛ یا این که در Stackoverflow.com سوال ایجاد کنید و یا در GitHub یک Issue را ثبت کنید.
ASP.NET MVC #21
سلام
خسته نباشید
در مقالتون فرمودین بجای Ajax.BeginForm میتوان از $.ajax استفاده نمود . اما در ستفاده از Ajax داده به صورت دستی در پارامتر Data پاس داده شده . آیا امکان این هست که Ajax را همانند Ajax.Beginform دات نت پیاده سازی کرد تا با Post شدن فرم اطلاعات اتوماتیک و بدون مقدار دهی پارامتر مذکور ارسال شود.
چرا که من در فرم، فایل آپلود میکنم ولی کتابخانه unobtrusive با HttpPostFileBase مشکل داره و میخوام از Helper دت نت استفاده نکنم و مستقیما از Ajax و بدون کتابخانه ذکر شده استفاده کنم.
در این خصوص نظر شما چیه ؟ آیا کاری که من به سبب مشکلی که در آپلود فایل در Helperهای Ajax دارم صحیح است؟