بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
- مشکلی با متدهای Async اصلی EF ندارد و به اندازهی کافی در این مورد آزمونهای واحد تهیه شدهاست.
- ضمنا این پروژه هیچ به روز رسانی دیگری را نخواهد داشت و نسخهی جدید آن، نسخهی EF Core آن است.
EF Code First #12
npm install @aspnet/signalr-client --save
بررسی محتوای پوشهی node_modules\@aspnet\signalr-client
پس از نصب بستهی «aspnet/signalr-client@»، در مسیر node_modules\@aspnet\signalr-client\dist دو پوشهی src و browser را خواهید یافت. پوشهی src حاوی منبع کامل این کلاینت و همچنین فایلهای Typings مخصوص تایپاسکریپت است.
و پوشهی browser آن شامل دو گروه فایل است:
- در اینجا گروهی از فایلها، حاوی عبارت ES5 هستند و تعدادی خیر. SignalR JavaScript بر اساس ES 6 یا EcmaScript 2015 تهیه شدهاست و از مفاهیمی مانند Promises و arrow functions استفاده میکند. باید دقت داشت که تعدادی از مرورگرها مانند IE از این قابلیتها پیشتیبانی نمیکنند. در بین این فایلها، آنهایی که حاوی عبارت ES5 نیستند، یعنی بر اساس ES 6 تهیه شدهاند. سایر فایلها توسط قابلیت Transpile مربوط به TypeScript به ES5 ترجمه شدهاند. به علاوه حجم این فایلها نیز بیشتر میباشد؛ چون حاوی تعاریف وابستگیهایی هستند که در ES 5 وجود خارجی ندارند. بنابراین بسته به نوع مرورگر مدنظر، یکی از این دو گروه را باید انتخاب کرد؛ ES 6 برای مرورگرهای جدید و ES 5 برای مرورگرهای قدیمی.
- به علاوه در اینجا تعدادی از فایلها حاوی عبارت msgpackprotocol هستند. نگارش جدید SignalR از پروتکلهای هاب سفارشی مانند پروتکلهای باینری نیز پشتیبانی میکند. همچنین حاوی یک پیاده سازی توکار از پروتکلهای باینری بر اساس MessagePack نیز هست. چون حجم کدهای پشتیبانی کنندهی از این پروتکل ویژه بالا است، آنرا به یک فایل مجزا انتقال دادهاند تا در صورت نیاز مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین اگر از این پروتکل استفاده نمیکنید، نیازی هم به الحاق آن در صفحات خود نخواهید داشت. فایل third-party-notices.txt نیز مربوط است به یادآوری مجوز استفادهی از MessagePack که MIT میباشد.
- در هر گروه نیز، دو فایل min و معمولی قابل مشاهدهاست. فایلهای min برای توزیع نهایی مناسب هستند و فایلهای غیرفشرده شده برای حالت دیباگ.
استفاده از کلاینت جاوا اسکریپتی SignalR Core
برای کار با کلاینت جاوا اسکریپتی SignalR Core از همان فایلهای موجود در پوشهی node_modules/@aspnet/signalr-client/dist/browser استفاده میکنیم. تفاوت این کلاینت با نگارش قبلی SignalR به صورت یک ذیل است:
1) ارجاع به فایل قدیمی signalR-2.2.1.min.js با فایل جدید signalR-client-1.0.0-alpha1.js جایگزین میشود. اگر میخواهید مرورگرهای قدیمی را پشتیبانی کنید، نگارش ES5 آنرا لحاظ کنید.
2) پروکسیها با new HubConnection جایگزین شدهاند.
3) برای ثبت callbackهای سمت کلاینت، از متد جدید on استفاده میشود.
4) بجای متد done مربوط به jQuery، در اینجا از متد then مربوط به ES6 کمک گرفته شدهاست.
5) کار فراخوانی متدهای هاب توسط متد invoke انجام میشود.
یک مثال: بازنویسی قسمت سمت کلاینت مثال «کار با SignalR Core از طریق یک کلاینت Angular» با jQuery
هرچند کلاینت جدید SignalR Core وابستگی به jQuery ندارد، اما جهت سهولت کار با DOM، کدهای سمت کلاینت مثال قبلی را با jQuery بازنویسی میکنیم. تمام کدهای سمت سرور این مثال با مطلب «کار با SignalR Core از طریق یک کلاینت Angular» یکی است؛ مانند ایجاد هاب، فعالسازی SiganlR در فایل آغازین برنامه و ثبت مسیرهاب. بنابراین در اینجا، این قسمت از کدهای سمت سرور را مجددا تکرار نمیکنیم و تمام نکات آن یکی هستند.
برای کار با کلاینت جاوا اسکریپتی SignalR Core، اینبار دستور ذیل را در ریشهی پروژهی وب اجرا میکنیم (یا هر پروژهای که قرار است مدیریت فایلهای سمت کلاینت و Viewهای برنامه را انجام دهد):
npm init npm install @aspnet/signalr-client --save bower install
مرحلهی بعدی کار، تنظیمات فایل bundleconfig.json است؛ تا تمام اسکریپتهای مورد نیاز جمعآوری و یکی شوند:
[ { "outputFileName": "wwwroot/css/site.min.css", "inputFiles": [ "wwwroot/lib/bootstrap/dist/css/bootstrap.min.css", "wwwroot/css/site.css" ] }, { "outputFileName": "wwwroot/js/site.min.js", "inputFiles": [ "wwwroot/lib/jquery/dist/jquery.min.js", "wwwroot/lib/bootstrap/dist/js/bootstrap.min.js", "node_modules/@aspnet/signalr-client/dist/browser/signalr-client-1.0.0-alpha1-final.min.js", "wwwroot/lib/jquery-validation/dist/jquery.validate.min.js", "wwwroot/lib/jquery-validation-unobtrusive/jquery.validate.unobtrusive.min.js", "wwwroot/lib/jquery-ajax-unobtrusive/jquery.unobtrusive-ajax.min.js", "wwwroot/js/site.js" ], "minify": { "enabled": false, "renameLocals": false }, "sourceMap": false } ]
با توجه به خروجیهای نهایی فایل bundleconfig.json، تنها نیاز است مداخل ذیل را به فایل layout برنامه اضافه کرد:
<link href="~/css/site.min.css" rel="stylesheet" asp-append-version="true" /> <script src="~/js/site.min.js" type="text/javascript" asp-append-version="true"></script>
مرحلهی بعد، تغییر نام متد send قسمت قبل به broadcastMessage است:
public class MessageHub : Hub { public Task Send(string message) { return Clients.All.InvokeAsync("broadcastMessage", message); } }
در ادامه یک کنترلر ساده را به نام JsClientController با View ذیل ایجاد میکنیم:
<form method="post" asp-action="Index" asp-controller="Home" data-ajax="true" role="form"> <div class="form-group"> <label label-for="message">Message: </label> <input id="message" name="message" class="form-control"/> </div> <button class="btn btn-primary" type="submit">Send To Home/Index</button> <button class="btn btn-success" id="sendmessageDirect" type="button">Send To /message hub directly</button> </form> <div id="discussion"> </div>
از اولین دکمه برای ارسال یک پیام به کنترلر Home که در آن توسط <IHubContext<MessageHub پیامی به تمام کلاینتها ارسال میشود، استفاده شدهاست. دومین دکمه متد Send هاب را مستقیما فراخوانی میکند؛ با این کدهای سمت کلاینت:
@section Scripts { <script type="text/javascript" asp-append-version="true"> $(function() { var connection = new signalR.HubConnection('/message'); connection.on('broadcastMessage', function (message) { // Add the message to the page. var encodedMsg = $('<div />').text(message).html(); $('#discussion').append('<li>' + encodedMsg + '</li>'); }); connection.start().then(function () { console.log('connected.'); $('#sendmessageDirect').click(function () { // Call the Send method on the hub. connection.invoke('send', $('#message').val()); }); }); }); </script> }
- سپس در متد on هست که مشخص میکنیم متد سمت کلاینتی که قرار است از سمت سرور فراخوانی شود، چه نامی دارد. نام آنرا در این مثال broadcastMessage درنظر گرفتهایم. در اینجا پارامتر message از سمت سرور دریافت شده و سپس در صفحهی جاری نمایش داده میشود.
بدیهی است متد Send میتواند تعداد پارامترهای بیشتری را بپذیرد و همچنین متد broadcastMessage نیز محدودیتی از لحاظ تعداد پارامتر ندارد. اگر پارامترهای بیشتری را تعریف کردید، در همینجا باید قید شوند.
- در ادامه کار شروع این اتصال آغاز میشود. در متد then هست که باید کار اتصال دکمهی sendmessageDirect صورت گیرد. چون عملیات اتصال ممکن است زمانبر باشد و connection ارسالی هنوز آغاز نشده باشد. در اینجا نحوهی فراخوانی مستقیم متد Send سمت سرور را با یک پارامتر ملاحظه میکنید. این متد نیز میتواند بر اساس امضای متد Send سمت سرور، تعداد پارامترهای بیشتری را قبول کند.
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید: SignalRCore2WebApp02.zip
برای اجرا آن باید این دستورات را به ترتیب وارد کنید:
dotnet restore npm install npm install -g bower bower install dotnet watch run
.NET 8 Preview 4 is now available and includes many great new improvements to ASP.NET Core.
Here’s a summary of what’s new in this preview release:
Blazor
Streaming rendering with Blazor components
Handling form posts with Blazor SSR
Route to named elements in Blazor
Webcil packaging for Blazor WebAssembly apps
API authoring
Expanded support for form binding in minimal APIs
API project template includes .http file
Native AOT
Logging and exception handling in compile-time generated minimal APIs
ASP.NET Core top-level APIs annotated for trim warnings
Reduced app size with configurable HTTPS support
Worker Service template updates
Additional default services configured in the slim builder
API template JSON configuration changes
Support for JSON serialization of compiler-generated IAsyncEnumerable unspeakable types
Authentication and authorization
Identity API endpoints
Improved support for custom authorization policies with IAuthorizationRequirementData
ASP.NET Core metrics
For more details on the ASP.NET Core work planned for .NET 8 see the full ASP.NET Core roadmap for .NET 8 on GitHub.
معرفی مدل ارسالی برنامه سمت کلاینت
فرض کنید مطابق شکل فوق، قرار است اطلاعات یک کاربر، به همراه تعدادی تصویر از او، به سمت Web API ارسال شوند. برای نمونه، مدل اشتراکی کاربر را به صورت زیر تعریف کردهایم:
using System.ComponentModel.DataAnnotations; namespace BlazorWasmUpload.Shared { public class User { [Required] public string Name { get; set; } [Required] [Range(18, 90)] public int Age { get; set; } } }
ساختار کنترلر Web API دریافت کنندهی مدل برنامه
در این حالت امضای اکشن متد CreateUser واقع در کنترلر Files که قرار است این اطلاعات را دریافت کند، به صورت زیر است:
namespace BlazorWasmUpload.Server.Controllers { [ApiController] [Route("api/[controller]/[action]")] public class FilesController : ControllerBase { [HttpPost] public async Task<IActionResult> CreateUser( [FromForm] User userModel, [FromForm] IList<IFormFile> inputFiles = null)
ایجاد سرویسی در سمت کلاینت، برای آپلود اطلاعات یک مدل به همراه فایلهای انتخابی کاربر
کدهای کامل سرویسی که میتواند انتظارات یاد شده را در سمت کلاینت برآورده کند، به صورت زیر است:
using System.Collections.Generic; using System.Linq; using System.Net.Http; using System.Net.Http.Headers; using System.Text; using System.Text.Json; using System.Threading.Tasks; using Microsoft.AspNetCore.Components.Forms; namespace BlazorWasmUpload.Client.Services { public interface IFilesManagerService { Task<HttpResponseMessage> PostModelWithFilesAsync<T>(string requestUri, IEnumerable<IBrowserFile> browserFiles, string fileParameterName, T model, string modelParameterName); } public class FilesManagerService : IFilesManagerService { private readonly HttpClient _httpClient; public FilesManagerService(HttpClient httpClient) { _httpClient = httpClient; } public async Task<HttpResponseMessage> PostModelWithFilesAsync<T>( string requestUri, IEnumerable<IBrowserFile> browserFiles, string fileParameterName, T model, string modelParameterName) { var requestContent = new MultipartFormDataContent(); requestContent.Headers.ContentDisposition = new ContentDispositionHeaderValue("form-data"); if (browserFiles?.Any() == true) { foreach (var file in browserFiles) { var stream = file.OpenReadStream(maxAllowedSize: 512000 * 1000); requestContent.Add(content: new StreamContent(stream, (int)file.Size), name: fileParameterName, fileName: file.Name); } } requestContent.Add( content: new StringContent(JsonSerializer.Serialize(model), Encoding.UTF8, "application/json"), name: modelParameterName); var result = await _httpClient.PostAsync(requestUri, requestContent); result.EnsureSuccessStatusCode(); return result; } } }
- کامپوننت استاندارد InputFiles در Blazor Wasm، میتواند لیستی از IBrowserFileهای انتخابی توسط کاربر را در اختیار ما قرار دهد.
- fileParameterName، همان نام پارامتر "inputFiles" در اکشن متد سمت سرور مثال جاری است که به صورت متغیر قابل تنظیم شدهاست.
- model جنریک، برای نمونه وهلهای از شیء User است که به یک فرم Blazor متصل است.
- modelParameterName، همان نام پارامتر "userModel" در اکشن متد سمت سرور مثال جاری است که به صورت متغیر قابل تنظیم شدهاست.
- در ادامه یک MultipartFormDataContent را تشکیل دادهایم. توسط این ساختار میتوان فایلها و اطلاعات یک مدل را به صورت یکجا جمع آوری و به سمت سرور ارسال کرد. به این content ویژه، ابتدای لیستی از new StreamContentها را اضافه میکنیم. این streamها توسط متد OpenReadStream هر IBrowserFile دریافتی از کامپوننت InputFile، تشکیل میشوند. متد OpenReadStream به صورت پیشفرض فقط فایلهایی تا حجم 500 کیلوبایت را پردازش میکند و اگر فایلی حجیمتر را به آن معرفی کنیم، یک استثناء را صادر خواهد کرد. به همین جهت میتوان توسط پارامتر maxAllowedSize آن، این مقدار پیشفرض را تغییر داد.
- در اینجا مدل برنامه به صورت JSON به عنوان یک new StringContent اضافه شدهاست. مزیت کار کردن با JsonSerializer.Serialize استاندارد، ساده شدن برنامه و عدم درگیری با مباحث Reflection و خواندن پویای اطلاعات مدل جنریک است. اما در ادامه مشکلی را پدید خواهد آورد! این رشتهی ارسالی به سمت سرور، به صورت خودکار به یک مدل، Bind نخواهد شد و باید برای آن یک model-binder سفارشی را بنویسیم. یعنی این رشتهی new StringContent را در سمت سرور دقیقا به صورت یک رشته معمولی میتوان دریافت کرد و نه حالت دیگری و مهم نیست که اکنون به صورت JSON ارسال میشود؛ چون MultipartFormDataContent ویژهای را داریم، model-binder پیشفرض ASP.NET Core، انتظار یک شیء خاص را در این بین ندارد.
- تنظیم "form-data" را هم به عنوان Headers.ContentDisposition مشاهده میکنید. بدون وجود آن، ویژگی [FromForm] سمت Web API، از پردازش درخواست جلوگیری خواهد کرد.
- در آخر توسط متد PostAsync، این اطلاعات جمع آوری شده، به سمت سرور ارسال خواهند شد.
پس از تهیهی سرویس ویژهی فوق که میتواند اطلاعات فایلها و یک مدل را به صورت یکجا به سمت سرور ارسال کند، اکنون نوبت به ثبت و معرفی آن به سیستم تزریق وابستگیها در فایل Program.cs برنامهی کلاینت است:
namespace BlazorWasmUpload.Client { public class Program { public static async Task Main(string[] args) { var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args); // ... builder.Services.AddScoped<IFilesManagerService, FilesManagerService>(); // ... } } }
تکمیل فرم ارسال اطلاعات مدل و فایلهای همراه آن در برنامهی Blazor WASM
در ادامه پس از تشکیل IFilesManagerService، نوبت به استفادهی از آن است. به همین جهت همان کامپوننت Index برنامه را به صورت زیر تغییر میدهیم:
@code { IReadOnlyList<IBrowserFile> SelectedFiles; User UserModel = new User(); bool isProcessing; string UploadErrorMessage;
- SelectedFiles همان لیست فایلهای انتخابی توسط کاربر است.
- UserModel شیءای است که به EditForm جاری متصل خواهد شد.
- توسط isProcessing ابتدا و انتهای آپلود به سرور را مشخص میکنیم.
- UploadErrorMessage، خطای احتمالی انتخاب فایلها مانند «فقط تصاویر را انتخاب کنید» را تعریف میکند.
بر این اساس، فرمی را که در تصویر ابتدای بحث مشاهده کردید، به صورت زیر تشکیل میدهیم:
@page "/" @using System.IO @using BlazorWasmUpload.Shared @using BlazorWasmUpload.Client.Services @inject IFilesManagerService FilesManagerService <h3>Post a model with files</h3> <EditForm Model="UserModel" OnValidSubmit="CreateUserAsync"> <DataAnnotationsValidator /> <div> <label>Name</label> <InputText @bind-Value="UserModel.Name"></InputText> <ValidationMessage For="()=>UserModel.Name"></ValidationMessage> </div> <div> <label>Age</label> <InputNumber @bind-Value="UserModel.Age"></InputNumber> <ValidationMessage For="()=>UserModel.Age"></ValidationMessage> </div> <div> <label>Photos</label> <InputFile multiple disabled="@isProcessing" OnChange="OnInputFileChange" /> @if (!string.IsNullOrWhiteSpace(UploadErrorMessage)) { <div> @UploadErrorMessage </div> } @if (SelectedFiles?.Count > 0) { <table> <thead> <tr> <th>Name</th> <th>Size (bytes)</th> <th>Last Modified</th> <th>Type</th> </tr> </thead> <tbody> @foreach (var selectedFile in SelectedFiles) { <tr> <td>@selectedFile.Name</td> <td>@selectedFile.Size</td> <td>@selectedFile.LastModified</td> <td>@selectedFile.ContentType</td> </tr> } </tbody> </table> } </div> <div> <button disabled="@isProcessing">Create user</button> </div> </EditForm>
- UserModel که وهلهی از شیء اشتراکی User است، به EditForm متصل شدهاست.
- سپس توسط یک InputText و InputNumber، مقادیر خواص نام و سن کاربر را دریافت میکنیم.
- InputFile دارای ویژگی multiple هم امکان دریافت چندین فایل را توسط کاربر میسر میکند. پس از انتخاب فایلها، رویداد OnChange آن، توسط متد OnInputFileChange مدیریت خواهد شد:
private void OnInputFileChange(InputFileChangeEventArgs args) { var files = args.GetMultipleFiles(maximumFileCount: 15); if (args.FileCount == 0 || files.Count == 0) { UploadErrorMessage = "Please select a file."; return; } var allowedExtensions = new List<string> { ".jpg", ".png", ".jpeg" }; if(!files.Any(file => allowedExtensions.Contains(Path.GetExtension(file.Name), StringComparer.OrdinalIgnoreCase))) { UploadErrorMessage = "Please select .jpg/.jpeg/.png files only."; return; } SelectedFiles = files; UploadErrorMessage = string.Empty; }
- در ادامه اگر فایلی انتخاب نشده باشد، یا فایل انتخابی، تصویری نباشد، با مقدار دهی UploadErrorMessage، خطایی را به کاربر نمایش میدهیم.
- در پایان این متد، لیست فایلهای دریافتی را به فیلد SelectedFiles انتساب میدهیم تا در ذیل InputFile، به صورت یک جدول نمایش داده شوند.
مرحلهی آخر تکمیل این فرم، تدارک متد رویدادگردان OnValidSubmit فرم برنامه است:
private async Task CreateUserAsync() { try { isProcessing = true; await FilesManagerService.PostModelWithFilesAsync( requestUri: "api/Files/CreateUser", browserFiles: SelectedFiles, fileParameterName: "inputFiles", model: UserModel, modelParameterName: "userModel"); UserModel = new User(); } finally { isProcessing = false; SelectedFiles = null; } }
- سپس روش استفادهی از متد PostModelWithFilesAsync سرویس FilesManagerService را مشاهده میکنید که اطلاعات فایلها و مدل برنامه را به سمت اکشن متد api/Files/CreateUser ارسال میکند.
- در آخر با وهله سازی مجدد UserModel، به صورت خودکار فرم برنامه را پاک کرده و آمادهی دریافت اطلاعات بعدی میکنیم.
تکمیل کنترلر Web API دریافت کنندهی مدل برنامه
در ابتدای بحث، ساختار ابتدایی کنترلر Web API دریافت کنندهی اطلاعات FilesManagerService.PostModelWithFilesAsync فوق را معرفی کردیم. در ادامه کدهای کامل آنرا مشاهده میکنید:
using System.IO; using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using BlazorWasmUpload.Shared; using Microsoft.AspNetCore.Hosting; using System.Threading.Tasks; using Microsoft.AspNetCore.Http; using System.Collections.Generic; using Microsoft.Extensions.Logging; using System.Text.Json; using BlazorWasmUpload.Server.Utils; using System.Linq; namespace BlazorWasmUpload.Server.Controllers { [ApiController] [Route("api/[controller]/[action]")] public class FilesController : ControllerBase { private const int MaxBufferSize = 0x10000; private readonly IWebHostEnvironment _webHostEnvironment; private readonly ILogger<FilesController> _logger; public FilesController( IWebHostEnvironment webHostEnvironment, ILogger<FilesController> logger) { _webHostEnvironment = webHostEnvironment; _logger = logger; } [HttpPost] public async Task<IActionResult> CreateUser( //[FromForm] string userModel, // <-- this is the actual form of the posted model [ModelBinder(BinderType = typeof(JsonModelBinder)), FromForm] User userModel, [FromForm] IList<IFormFile> inputFiles = null) { /*var user = JsonSerializer.Deserialize<User>(userModel); _logger.LogInformation($"userModel.Name: {user.Name}"); _logger.LogInformation($"userModel.Age: {user.Age}");*/ _logger.LogInformation($"userModel.Name: {userModel.Name}"); _logger.LogInformation($"userModel.Age: {userModel.Age}"); var uploadsRootFolder = Path.Combine(_webHostEnvironment.WebRootPath, "Files"); if (!Directory.Exists(uploadsRootFolder)) { Directory.CreateDirectory(uploadsRootFolder); } if (inputFiles?.Any() == true) { foreach (var file in inputFiles) { if (file == null || file.Length == 0) { continue; } var filePath = Path.Combine(uploadsRootFolder, file.FileName); using var fileStream = new FileStream(filePath, FileMode.Create, FileAccess.Write, FileShare.None, MaxBufferSize, useAsync: true); await file.CopyToAsync(fileStream); _logger.LogInformation($"Saved file: {filePath}"); } } return Ok(); } } }
[ModelBinder(BinderType = typeof(JsonModelBinder)), FromForm] User userModel,
using System; using System.Text.Json; using System.Threading.Tasks; using Microsoft.AspNetCore.Mvc.ModelBinding; namespace BlazorWasmUpload.Server.Utils { public class JsonModelBinder : IModelBinder { public Task BindModelAsync(ModelBindingContext bindingContext) { if (bindingContext == null) { throw new ArgumentNullException(nameof(bindingContext)); } var valueProviderResult = bindingContext.ValueProvider.GetValue(bindingContext.ModelName); if (valueProviderResult != ValueProviderResult.None) { bindingContext.ModelState.SetModelValue(bindingContext.ModelName, valueProviderResult); var valueAsString = valueProviderResult.FirstValue; var result = JsonSerializer.Deserialize(valueAsString, bindingContext.ModelType); if (result != null) { bindingContext.Result = ModelBindingResult.Success(result); return Task.CompletedTask; } } return Task.CompletedTask; } } }
[HttpPost] public async Task<IActionResult> CreateUser( [FromForm] string userModel, // <-- this is the actual form of the posted model [FromForm] IList<IFormFile> inputFiles = null) { var user = JsonSerializer.Deserialize<User>(userModel);
یک نکته تکمیلی: در Blazor 5x، از نمایش درصد پیشرفت آپلود، پشتیبانی نمیشود؛ از این جهت که HttpClient طراحی شده، در اصل به fetch API استاندارد مرورگر ترجمه میشود و این API استاندارد، هنوز از streaming پشتیبانی نمیکند . حتی ممکن است با کمی جستجو به راهحلهایی که سعی کردهاند بر اساس HttpClient و نوشتن بایت به بایت اطلاعات در آن، درصد پیشرفت آپلود را محاسبه کرده باشند، برسید. این راهحلها تنها کاری را که انجام میدهند، بافر کردن اطلاعات، جهت fetch API و سپس ارسال تمام آن است. به همین جهت درصدی که نمایش داده میشود، درصد بافر شدن اطلاعات در خود مرورگر است (پیش از ارسال آن به سرور) و سپس تحویل آن به fetch API جهت ارسال نهایی به سمت سرور.
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: BlazorWasmUpload.zip
Lazy loading در تزریق وابستگیها به کمک StructureMap
- ضمنا در اینجا Lazy تعریف کردن یک Set غیرضروری است. این Set فقط به یک جدول از بانک اطلاعاتی اشاره میکند و جزئی از کوئری LINQ نوشته شده خواهد بود. اگر قرار است چیزی را Lazy تعریف کنید، Lazy<IUnitOfWork> uow در سازندهی یک کلاس خواهد بود. کل شیء و نه یک خاصیت از آن. زمانیکه Uow وهله سازی میشود، تمام Setهای آن در دسترس هستند و Lazy تعریف کردن آنها در اینجا فایدهای ندارد.
- همچنین EF برای Setها مباحث Lazy loading خاص خودش را دارد و از این بحث جدا است.
معرفی DNTProfiler
هدیهی نوروزی سایت net tips. پروژهی پروفایلر سورس بازی است که با EF 6.x و همچنین NHibernate 4.x سازگار است. این پروژه از دو قسمت کلاینت و سرور تشکیل میشود.
نصب کلاینت EF برنامهی DNTProfiler
تفاوتی نمیکند که برنامهی شما وبی است یا ویندوزی؛ برای هر دو حالت ابتدا دستور ذیل را در کنسول پاورشل نیوگت اجرا کنید:
PM> Install-Package DNTProfiler.EntityFramework.Core
<configuration> <entityFramework> <interceptors> <interceptor type="DNTProfiler.EntityFramework.Core.DatabaseLogger, DNTProfiler.EntityFramework.Core"> <parameters> <parameter value="http://localhost:8080" /> <parameter value="|DataDirectory|\ErrorsLog.Log" /> </parameters> </interceptor> </interceptors> </entityFramework> </configuration>
دریافت و راه اندازی برنامهی DNTProfiler
آخرین نگارش برنامهی DNTProfiler را از برگهی releases مخزن کد آن میتوانید دریافت کنید:
https://github.com/VahidN/DNTProfiler/releases
این برنامه برای دات نت 4 نوشته شدهاست. بنابراین اگر هنوز از ویندوز XP استفاده میکنید، امکان کار کردن با آنرا خواهید داشت.
البته بستهی نیوگت DNTProfiler.EntityFramework.Core آن برای دات نت 4 و 4.5 تهیه شدهاست و به صورت خودکار بر اساس ساختار پروژهی شما، یکی از آنها نصب خواهد شد.
تا اینجا کار راه اندازی این برنامه به پایان میرسد. برای استفادهی از آن باید ابتدا برنامهی DNTProfiler را اجرا کنید. این برنامه به پیامهای رسیدهی از برنامهی اصلی شما (ارسال شده توسط DNTProfiler.EntityFramework.Core) گوش فرا میدهد و سپس شروع به آنالیز آنها خواهد کرد. ساختار این تبادل اطلاعات هم بر اساس تهیهی یک ASP.NET Self host Web API است.
این برنامه به صورت ماژولار تهیه شدهاست و تمام آنالیز کنندههای آن در حقیقت یک پلاگین هستند (در حال حاضر دارای 32 پلاگین است). این پلاگینها در گروههای Alerts (برای مثال یافتن جوینهای تکراری و یک سری موارد بهینه سازی سرعت)، Loggers (طبقه بندی خام اطلاعات رسیده)، Visualizers (نمایش بصری اطلاعات رسیده) قرار میگیرند.
نظرات، پیشنهادات و همکاری
لطفا برای طرح سؤالات و ارائهی پیشنهادات خود در زمینهی این پروژه، به قسمت اختصاصی آن در سایت مراجعه نمائید:
https://www.dntips.ir/projects/details/21
کار با اسکنر در برنامه های تحت وب (قسمت اول)
کتابخانهی « DNTScanner.Core » امکان کار با اسکنر را در برنامههای NET 4x. و همچنین NET Core. ویندوزی میسر میکند.
مثالها
- روش استفاده از آن در برنامههای کنسول
- روش استفادهی از آن در یک برنامهی وب ASP.NET Core که قسمت اسکنر آن به صورت یک کلاینت کنسول تهیه شدهاست و ارتباط بین این دو از طریق SignalR.Core برقرار میشود.
var usersWithoutUnits = ctx.Users.Where(x => !x.UsersJoinUnits.Any(y => y.UserId == x.UserId)).ToList();