برپایی پیشنیازها
در اینجا برای بررسی مسیریابی، یک پروژهی جدید React را ایجاد میکنیم.
> create-react-app sample-15 > cd sample-15 > npm start
> npm install --save bootstrap
import "bootstrap/dist/css/bootstrap.css";
همچنین کتابخانهی ثالث بسیار معروف react-router-dom را نیز نصب میکنیم:
> npm i react-router-dom --save
افزودن مسیریابی به برنامه
پس از نصب کتابخانهی react-router-dom، برای افزودن آن به برنامه و فعالسازی مسیریابی، به فایل index.js مراجعه کرده و import آنرا به ابتدای فایل اضافه میکنیم:
import { BrowserRouter } from "react-router-dom";
ReactDOM.render( <BrowserRouter> <App /> </BrowserRouter>, document.getElementById("root") );
ثبت و معرفی مسیریابیها
در ادامه باید مسیریابیهای خود را ثبت کنیم؛ به این معنا که بر اساس URL خاصی، چه کامپوننتی باید رندر شود. به همین جهت پوشهی جدید src\components را ایجاد کرده و کامپوننت src\components\navbar.jsx را که یک کامپوننت تابعی بدون حالت است، در آن تعریف میکنیم:
import React from "react"; const NavBar = () => { return ( <nav className="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm"> <div className="navbar-nav"> <a className="nav-item nav-link" href="/"> Home </a> <a className="nav-item nav-link" href="/products"> Products </a> <a className="nav-item nav-link" href="/posts/2018/06"> Posts </a> <a className="nav-item nav-link" href="/admin"> Admin </a> </div> </nav> ); }; export default NavBar;
سپس به فایل app.js مراجعه کرده و ساختار آنرا به صورت زیر، جهت درج این NavBar، ویرایش میکنیم تا سبب رندر و نمایش منوی راهبری در مرورگر شود:
import "./App.css"; import React, { Component } from "react"; import NavBar from "./components/navbar"; class App extends Component { render() { return ( <div> <NavBar /> </div> ); } } export default App;
import "./App.css"; import React, { Component } from "react"; import { Route } from "react-router-dom"; import Dashboard from "./components/admin/dashboard"; import Home from "./components/home"; import NavBar from "./components/navbar"; import Posts from "./components/posts"; import Products from "./components/products"; class App extends Component { render() { return ( <div> <NavBar /> <div className="container"> <Route path="/products" component={Products} /> <Route path="/posts" component={Posts} /> <Route path="/admin" component={Dashboard} /> <Route path="/" component={Home} /> </div> </div> ); } } export default App;
کامپوننت جدید src\components\products.jsx جهت رندر لیست آرایهی اشیاء product:
import React, { Component } from "react"; class Products extends Component { state = { products: [ { id: 1, name: "Product 1" }, { id: 2, name: "Product 2" }, { id: 3, name: "Product 3" } ] }; render() { return ( <div> <h1>Products</h1> <ul> {this.state.products.map(product => ( <li key={product.id}> <a href={`/products/${product.id}`}>{product.name}</a> </li> ))} </ul> </div> ); } } export default Products;
کامپوننت بدون حالت تابعی src\components\home.jsx با این محتوا:
import React from "react"; const Home = () => { return <h1>Home</h1>; }; export default Home;
کامپوننت بدون حالت تابعی src\components\posts.jsx با این محتوا:
import React from "react"; const Posts = () => { return ( <div> <h1>Posts</h1> Year: , Month: </div> ); }; export default Posts;
کامپوننت بدون حالت تابعی src\components\admin\dashboard.jsx در پوشهی جدید admin با این محتوا:
import React from "react"; const Dashboard = ({ match }) => { return ( <div> <h1>Admin Dashboard</h1> </div> ); }; export default Dashboard;
معرفی کامپوننت Switch
<div className="container"> <Route path="/products" component={Products} /> <Route path="/posts" component={Posts} /> <Route path="/admin" component={Dashboard} /> <Route path="/" component={Home} /> </div>
یک روش حل این مشکل، استفاده از ویژگی exact است:
<Route path="/" exact component={Home} />
راه دوم رفع این مشکل، استفاده از کامپوننت Switch است. به همین جهت ابتدا این کامپوننت را import میکنیم:
import { Route, Switch } from "react-router-dom";
class App extends Component { render() { return ( <div> <NavBar /> <div className="container"> <Switch> <Route path="/products" component={Products} /> <Route path="/posts" component={Posts} /> <Route path="/admin" component={Dashboard} /> <Route path="/" component={Home} /> </Switch> </div> </div> ); } }
بنابراین هنگام کار با Switch، ترتیب مسیریابیهای تعریف شده مهم است و باید از یک مسیریابی ویژه شروع شده و به یک مسیریابی عمومی مانند / ختم شود.
معرفی کامپوننت Link
تا اینجا اگر برنامه را اجرا کرده باشید و پیشتر سابقهی کار با برنامههای SPA یا Single page applications را داشته باشید، یک مشکل دیگر را نیز احساس کردهاید: سیستم مسیریابی که تا کنون تعریف کردهایم، به صورت SPA عمل نمیکند. یعنی به ازای هربار کلیک بر روی لینکهای منوی راهبری سایت، یکبار دیگر به طور کامل برنامه از صفر بارگذاری مجدد میشود و تمام اسکریپتهای آن مجددا از سرور دریافت شده و رندر خواهند شد. این مورد را در برگهی network ابزارهای توسعه دهندگان مرورگر خود بهتر میتوانید مشاهده کنید. به ازای هر درخواست نمایش کامپوننتی، تعدادی درخواست HTTP به سمت سرور ارسال میشوند که برای دریافت صفحهی index و bundle.js برنامه هستند. اما در برنامههای SPA، مانند جمیل، با هربار کلیک بر روی لینکی، شاهد ریفرش و بارگذاری مجدد کل آن صفحه نیستیم و تنها اطلاعات موجود در قسمت container به روز میشوند.
یک نکته: در اینجا ممکن است دو درخواست websocket و info را نیز مشاهده کنید. این دو مرتبط به hot module reloading هستند که با ذخیرهی برنامه در ادیتور VSCode، بلافاصله سبب به روز رسانی و ریفرش برنامه در مرورگر میشوند.
برای رفع مشکل SPA نبودن برنامه، باید به کامپوننت NavBar مراجعه کرده و تمام anchorهای استاندارد تعریف شدهی در آنرا با کامپوننت Link جایگزین کنیم:
import React from "react"; import { Link } from "react-router-dom"; const NavBar = () => { return ( <nav className="navbar bg-dark navbar-dark navbar-expand-sm"> <div className="navbar-nav"> <Link className="nav-item nav-link" to="/"> Home </Link> <Link className="nav-item nav-link" to="/products"> Products </Link> <Link className="nav-item nav-link" to="/posts/2018/06"> Posts </Link> <Link className="nav-item nav-link" to="/admin"> Admin </Link> </div> </nav> ); }; export default NavBar;
با این تغییرات اگر برنامه را اجرا کنیم، اینبار با کلیک بر روی هر لینک، دیگر شاهد بارگذاری کامل صفحه در مرورگر نخواهیم بود؛ بلکه تنها قسمت container ای که کامپوننت Route مسیریابی در آن درج شدهاست، به روز رسانی میشود و این عملیات نیز بسیار سریع است؛ از این جهت که محتوای این کامپوننتها از همان bundle.js حاوی تمام کدهای برنامه تامین میشود و این فایل تنها یکبار در آغاز برنامه از سرور خوانده شده و سپس توسط مرورگر پردازش میشود. بنابراین در برنامههای SPA، برخلاف برنامههای وب معمولی، هربار که کاربر آدرس متفاوتی را انتخاب میکند، بارگذاری مجدد برنامه و خوانده شدن محتوای متناظر از سرور صورت نمیگیرد؛ این محتوا هم اکنون در bundle.js برنامه مهیا است و قابلیت استفادهی آنی را دارد.
اما کامپوننت Link چگونه کار میکند؟
کامپوننت لینک در نهایت همان anchorهای استاندارد را رندر میکند؛ اما به هر کدام یک onClick را نیز اضافه میکند که سبب جلوگیری از رفتار پیشفرض anchor میشود. به همین جهت مرورگر درخواست اضافهای را به سمت سرور ارسال نمیکند. در اینجا مدیریت کنندهی onClick، تنها Url بالای صفحه را در مرورگر تغییر میدهد. اکنون که Url تغییر کردهاست، یکی از مسیریابیهای تعریف شده، با این Url تطابق یافته و سپس کامپوننت متناظر با آنرا رندر میکند.
بررسی Route props
اگر بر روی لینک نمایش products در منوی راهبری سایت کلیک کرده و سپس به خروجی افزونهی react developer tools دقت کنیم (تصویر فوق)، مشاهده میکنیم که این کامپوننت هم اکنون تعدادی خاصیت را به صورت props در اختیار دارد؛ مانند history (امکان هدایت کاربر را به صفحهای دیگر دارد)، location (آدرس جاری برنامه) و match (اطلاعاتی در مورد الگوریتم تطابق مسیر). کار تنظیم این props، توسط کامپوننت Route ای که کار ثبت مسیریابیها را انجام میدهد، صورت میگیرد. به عبارتی کامپوننت Route، محصور کنندهی کامپوننتی است که آنرا به عنوان پارامتر، دریافت و در صورت تطابق با مسیر جاری، آنرا رندر میکند. همچنین در این بین کار تزریق خواص props یاد شده را نیز انجام میدهد.
ارسال props سفارشی در حین مسیریابی به کامپوننتها
همانطور که بررسی کردیم، کامپوننت Route، حداقل سه خاصیت props را به کامپوننتهایی که رندر میکند، تزریق خواهد کرد. اما در اینجا برای تزریق خواص سفارشی چگونه باید عمل کرد؟
در حین کار با کامپوننت Route، برای ارسال props اضافی، بجای استفاده از ویژگی component آن، باید از ویژگی render استفاده کرد:
<Route path="/products" render={() => <Products param1="123" param2="456" />} />
البته اگر به تصویر فوق دقت کنید، سایر خواص پیشینی که تزریق شده بودند مانند history، location و match، دیگر در اینجا حضور ندارند. برای رفع این مشکل باید تعریف arrow function انجام شده را به صورت زیر تغییر داد:
<Route path="/products" render={props => ( <Products param1="123" param2="456" {...props} /> )} />
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: sample-15-part-01.zip
پس اگر قصد توسعه SPA با هر فریمورکی مثل angular را داشته باشید، این را در نظر داشته باشید که دیر یا زود هنگام استفاده از افزونههای جیکوئری به مشکل برخواهید خورد.
بیشتر امکانات تو کار ASP.NET MVC را از دست خواهید داد
به هنگام توسعهی برنامه با استفاده از فریم ورکهای SPA، امکانات توکار ASP.NET MVC مثل اعتبارسنجی یکپارچه و strongly typed viewها را از دست خواهید داد. شاید یک سری پروژه در Github پیدا کنید که سعی کردهاند اینها را با یکدیگر سازگار کنند. اما به محض استفاده متوجه میشوید که اگر همهی کارها را خودتان با Angular انجام بدهید راحتتر هستید تا استفاده از کتابخانههای آزمایشی و ناقص.
البته باز هم نمیگویم که اینها تقصیر AngularJS است. ذات توسعهی SPAها، این گونه است و در توسعهی SPA با هر فریمورکی به این مشکلات برخواهید خورد.
حال که یکسری مشکلات عمومی را بررسی کردیم، بدنیست نگاهی اختصاصی به خود AngularJS بیندازیم.
ضعف طراحی
اگر به تعدای از لینکهای سایت ihateangular مراجعه کنید میبینید که هر کسی نظری دارد: یکی میگوید به هیچ وجه Directive ننویسید، یکی دیگر میگوید کنترلر ننویسید و تمامی کارها را در directiveهای سفارشی نوشته شده توسط خودتان انجام بدهید، کلا همه جا علیه performance این فریمورک صحبت میکنند و همگی به پیچیده بودن آن اذعان دارند.
نتیجه گیری
AngularJS فریمورک خیلی خوبی برای نوشتن برنامههای تست پذیر است و کسی منکر قابلیتهای آن نیست. ولی این را نیز در نظر بگیرید که برای تست پذیر بودن، خیلی چیزها از جمله سادگی کار را از دست میدهید. معمولا میگویند که AngularJS کارهای مشکل را ساده میکند و کارهای ساده را مشکل.
پیشنهاد من این است که اگر هنوز AngularJS را فرا نگرفتهاید، حداقل یادگیری آن را تا انتشار نسخهی 2 آن به تعویق بیندازید. اگر AngularJS را بلد هستید، دیگر آن را در پروژهای استفاده نکنید؛ چون دیگر کدهای شما در نسخهی 2 کار نخواهد کرد و احتیاج به انجام تغییرات گستردهای در کدهای نوشته شده قبلی پیدا میکنید.
ng add @angular/material
اگر میخواهید تمام مراحل ذکر شده را فقط با دو دستور ساده به پایان برسانید:
الف) ابتدا وابستگیهای nodejs را نصب کنید.
ب) سپس angular-cli را نصب کنید (اجرای دستور عمومی ذیل در خط فرمان):
npm install -g angular-cli
ng new AngularCLIDemoApp
bower install angular-route --save
<script src="bower_components/angular-route/angular-route.min.js" type="text/javascript"></script>
<div class="col-md-9"> <ng-view></ng-view> </div>
model.panel = { title: "Panel Title", items: [ { title: "Home", url: "#/home" }, { title: "Articles", url: "#/articles" }, { title: "Authors", url: "#/authors" } ] };
var module = angular.module("dntModule", ["ngRoute"]);
module.config(function ($routeProvider) { $routeProvider .when("/home", { template: "<app-home></app-home>" }) .when("/articles", { template: "<app-articles></app-articles>" }) .when("/authors", { template: "<app-authors></app-authors>" }) .otherwise({ redirectTo: "/home" }); });
module.component("appHome", { template: ` <hr><div> <div>Panel heading = HomePage</div> <div> HomePage </div> </div>` }); module.component("appArticles", { template: ` <hr><div> <div>Panel heading = Articles</div> <div> Articles </div> </div>` }); module.component("appAuthors", { template: ` <hr><div> <div>Panel heading = Authors</div> <div> Authors </div> </div>` });
اکنون توسط لینکهای تعریف شده میتوانیم به راحتی درون تمپلیتها، پیمایش کنیم. همانطور که عنوان شد تا اینجا مسیریاب پیشفرض Angular هیچ اطلاعی از کامپوننتها ندارد؛ بلکه آنها را با کمک template، به صورت غیر مستقیم، درون صفحه نمایش دادهایم.
معرفی Component Router
مزیت این روتر این است که به صورت اختصاصی برای کار با کامپوننتها طراحی شده است. بنابراین دیگر نیازی به استفاده از template درون route configuration نیست. برای استفاده از این روتر ابتدا باید پکیج آن را نصب کنیم:
bower install angular-component-router --save
سپس وابستگی فوق را با روتر پیشفرضی که در مثال قبل بررسی کردیم، جایگزین خواهیم کرد:
<script src="bower_components/angular-component-router/angular_1_router.js"></script>
همچنین درون فایل module.js به جای وابستگی ngRoute از ngComponentrouter استفاده خواهیم کرد:
var module = angular.module("dntModule", ["ngComponentRouter"]);
در ادامه به جای تمامی route configurations قبلی، اینبار یک کامپوننت جدید را به صورت زیر ایجاد خواهیم کرد:
module.component("appHome", { template: ` <hr> <div> <div>Panel heading = HomePage</div> <div> HomePage </div> </div>` });
همانطور که مشاهده میکنید برای پاسخگویی به تغییرات URL، مقدار routeConfig$ را مقداردهی کردهایم. در اینجا به جای بارگذاری تمپلیت، خود کامپوننت، در هر یک از ruleهای فوق بارگذاری خواهد شد. برای حالت otherwise نیز از سینتکس **/ استفاده کردهایم.
تمپلیت کامپوننت فوق نیز به صورت زیر است:
<div class="container"> <div class="row"> <div class="col-md-3"> <hr> <dnt-widget></dnt-widget> </div> <div class="col-md-9"> <ng-outlet></ng-outlet> </div> </div> </div>
لازم به ذکر است دیگر نباید از دایرکتیو ng-view استفاده کنیم؛ زیرا این دایرکتیو برای استفاده از روتر اصلی طراحی شده است. به جای آن از دایرکتیو ng-outlet استفاده شده است. این کامپوننت به عنوان یک کامپوننت top level عمل خواهد کرد. بنابراین درون صفحهی index.html از کامپوننت فوق استفاده خواهیم کرد:
<html ng-app="dntModule"> <head> <meta charset="UTF-8"> <title>Using Angular 1.5 Component Router</title> <link rel="stylesheet" href="bower_components/bootstrap/dist/css/bootstrap.css"> <link rel="stylesheet" href="bower_components/font-awesome/css/font-awesome.min.css"> </head> <body> <dnt-app></dnt-app> <script src="bower_components/angular/angular.js" type="text/javascript"></script> <script src="bower_components/angular-component-router/angular_1_router.js"></script> <script src="scripts/module.js" type="text/javascript"></script> <script src="scripts/dnt-app.component.js"></script> <script src="scripts/dnt-widget.component.js"></script> </body> </html>
در نهایت باید جهت فعالسازی سیستم مسیریابی جدید، سرویس زیر را همراه با نام کامپوننت فوق ریجستر کنیم:
module.value("$routerRootComponent", "dntApp");
اکنون اگر برنامه را اجرا کنید خواهید دید که همانند قبل، کار خواهد کرد. اما اینبار از روتر جدید و سازگار با کامپوننتها استفاده میکند.
کدهای این قسمت را نیز از اینجا میتوانید دریافت کنید.
ایجاد و توزیع برنامههای جدید AngularJS به همراه تمام وابستگیهای آنها و همچنین رعایت بهترین تجربههای کاری آن، اندکی مشکل است. به همین جهت تیم Angular برنامهای را به نام Angular CLI تدارک دیدهاست که تمام این مراحل را به سادگی هرچه تمامتر مدیریت میکند. ممکن است قالبهای زیادی را در مورد شروع به کار با AngularJS 2.0+ در وب پیدا کنید؛ اما هیچکدام از آنها تمام قابلیتهای Angular CLI را ارائه نمیدهند و همواره چندین قدم عقبتر از تیم Angular هستند. به همین جهت در طی یک سری قصد داریم قابلیتهای گوناگون این ابزار را بررسی کنیم.
Angular CLI چیست؟
ایجاد برنامههای جدید Angular لذت بخش هستند؛ اما ایجاد برنامههایی که از بهترین تجربههای کاری توصیه شدهی توسط تیم Angular پیروی میکنند، به همراه Unit tests هستند و همچنین برای توزیع بهینه سازی شدهاند، بسیار چالش برانگیز میباشند. به همین جهت برنامهی خط فرمانی به نام Angular CLI برای مدیریت این مسایل توسط تیم Angular ایجاد شدهاست، تا توسعه دهندگان بیشتر وقت خود را صرف بهینه سازی کدهای خود کنند تا اینکه درگیر تدارک مسایل جانبی این فریم ورک باشند.
اگر به پروژههای سورس باز ارائه شدهی جهت شروع کار با +AngularJS 2.0 دقت کنید، تعداد بیشماری پروژهی seed، قالبهای آماده، کدساز و غیره را خواهید یافت. اکثر آنها تفاوتهای قابل ملاحظهای را با یکدیگر داشته و در اغلب موارد بهترین تجربههای کاری Angular را نیز رعایت نمیکنند. برای مثال خبری از style guide آن و یا مباحث بهینه سازی ساخت و توزیع لحاظ شدهی در نگارشهای جدید Angular، در آنها نیست.
در اینجا بود که تیم Angular تصمیم گرفت تا در جهت ساماندهی به این وضعیت آشفته، برنامهی Angular CLI را ایجاد کند تا برنامه نویسها به همراه ابزاری باشند که بر اساس بهترین تجربههای کاری Angular تهیه شدهاست؛ سبب ایجاد برنامههایی خواهد شد که یکدست به نظر میرسند و همچنین همواره آخرین تغییرات توزیع و آزمایش برنامهها را نیز به همراه دارد.
پیشنیازهای نصب Angular CLI
پیش از شروع به نصب Angular CLI باید مطمئن شوید که آخرین نگارش NodeJS را نصب کردهاید. برای این منظور خط فرمان را گشوده و دستور ذیل را صادر کنید:
C:\>node -v v5.10.1
اگر این مطلب را در چند ماه بعد پس از نگارش آن مطالعه میکنید، به پروژهی Angular CLI مراجعه کرده و قسمت Prerequisites مستندات ابتدایی آنرا برای مشاهدهی آخرین نگارش NodeJS مورد نیاز آن، بررسی کنید.
نصب Angular CLI
پس از نصب پیشنیاز آن، اکنون خط فرمان را گشوده و دستور ذیل را صادر کنید:
C:\>npm install -g @angular/cli
پس از نصب آن، جهت اطمینان از عملیات انجام شده، دستور ذیل را در خط فرمان صادر کنید:
C:\>npm list -g @angular/cli --depth=0
C:\>npm list -g @angular/cli --depth=0 C:\Users\Vahid\AppData\Roaming\npm `-- @angular/cli@1.0.0
و همچنین برای مشاهدهی نگارش CLI نصب شده، دستور ذیل را اجرا نمائید:
C:\>ng -v _ _ ____ _ ___ / \ _ __ __ _ _ _| | __ _ _ __ / ___| | |_ _| / △ \ | '_ \ / _` | | | | |/ _` | '__| | | | | | | / ___ \| | | | (_| | |_| | | (_| | | | |___| |___ | | /_/ \_\_| |_|\__, |\__,_|_|\__,_|_| \____|_____|___| |___/ @angular/cli: 1.0.0 node: 6.10.2 os: win32 x64
ایجاد یک برنامهی جدید توسط Angular CLI
پس از نصب Angular CLI، اکنون میتوان از آن جهت ساخت یک برنامهی جدید Angular استفاده کرد. برای این منظور یک پوشهی جدید را ایجاد کرده و سپس از طریق خط فرمان به آن وارد شده (نگه داشتن دکمهی shift و سپس کلیک راست و انتخاب گزینهی Open command window here) و دستور ذیل را صادر کنید:
> ng new ngtest --skip-install
در اینجا ساختار یک پروژهی جدید Angular را مشاهده میکنید.
فایل | توضیحات |
.angular-cli.json | تنظیمات cli را به همراه دارد. |
editorconfig | مربوط به تنظیمات VSCode است. |
karma.conf.js | برای انجام unit tests است. |
package.json | وابستگیهای npm برنامه را به همراه دارد (که در زمان نگارش این مطلب تنظیمات Angular 4 را به همراه دارد). |
protractor.conf.js | برای اجرای آزمونهای end to end که در اینجا e2e نام گرفتهاست، میباشد. |
tsconfig.json | تنظیمات کامپایلر TypeScript را به همراه دارد. |
tslint.json | جهت اجرای Lint و ارائهی بهترین تجربههای کاری با TypeScript است. |
داخل پوشهی src، فایلهای اصلی پروژه قرار دارند:
- فایل index.html کار ارائه و شروع برنامه را انجام میدهد.
- فایل main.ts نقطهی آغاز برنامه است.
با توجه به استفادهی از پارامتر skip-install، هنوز وابستگیهای فایل package.json نصب نشدهاند. برای این منظور به پوشهی اصلی پروژه وارد شده (جایی که پوشهی ngtest و فایل package.json قرار دارد) و دستور npm install را صادر کنید تا وابستگیهای برنامه نیز دریافت شوند. البته اگر از پارامتر یاد شده استفاده نمیشد، اینکار به صورت خودکار توسط ng new انجام میگرفت.
>npm install
به این ترتیب وابستگیهای پروژه در پوشهی node_modules تشکیل خواهند شد.
به روز رسانی Angular CLI
روش به روز رسانی AngularCLI شامل این مراحل است:
الف) به روز رسانی بستهی عمومی نصب شدهی آن
npm uninstall -g @angular/cli npm cache clean npm install -g @angular/cli@latest
ب) به روز رسانی یک برنامهی محلی
در ادامه به پوشهی برنامهی خود وارد شده و دستورات ذیل را اجرا کنید:
rm rmdir /S/Q node_modules dist npm install --save-dev @angular/cli@latest npm install
مورد «الف» را به ازای هر نگارش جدید CLI، تنها یکبار باید انجام داد. اما مورد «ب» به ازای هر پروژهی موجود باید یکبار انجام شود (که سریعترین روش به روز رسانی وابستگیهای یک برنامه، به آخرین نگارش Angular است).
I think that JavaScript's loose typing is one of its best features and that type checking is way overrated. TypeScript adds sweetness, but at a price. It is not a price I am willing to pay.
اما به مرور زمان این زبان توفیق بیشتری پیدا کرد تا اینکه امروز پروژههای بسیار جالبی با این زبان در حال توسعه هستند.
چرا باید در مورد Typescript بدانیم؟
زبان Typescript نقاط قوت بسیاری دارد، از جملهی آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- این زبان یکی از مشکلات اصلی JavaScript را که نبودن Type Safety میباشد حل کردهاست. اگر چه زبانی که type safe نباشد بسیاری اوقات مزیت است! زبان typescript در حقیقت یک زبان gradual typing است.
- از آنجایی که typescript یک super set از زبان JavaScript است، برنامهنویس در لحظه از مزایای زبان JavaScript هم بهرهمند است. مهمتر از آن این است که در زبان typescript به اقیانوس کتابخانههای JavaScript دسترسی دارید. این امکان در بسیاری زبانهای دیگر جایگزین JavaScript وجود ندارد. حتی بهتر از آن، میتواند با این کتابخانهها بهصورت type safe برنامه بنویسید. تصور کنید که وقتی با $ در JQuery کار میکنید بتوانید از امکان intellisense استفاده کنید.
- بازهم از آنجا که typescript یک super set از JavaScript است، typescript قرار نیست به اسمبلی کامپایل شود؛ بلکه به زبان شناخته شدهای به نام JavaScript تبدیل میشود. بنابراین حتی میتوان از آن JavaScript نیز یاد گرفت.
- کار با زبان typescript برای کسانی که با java یا سی شارپ آشنا هستند، راحت است. امکاناتی مانند genericها نیز در typescript وجود دارد.
- نقشهی راه typescript با EcmaScript هماهنگ است. بنابراین از یادگرفتن این زبان ضرر نمیکنید چون قابلیتهای این زبان را به احتمال زیاد در نسخهی بعدی EcmaScript خواهید دید.
- این زبان توسط شرکت مایکروسافت پشتیبانی میشود، اوپن سورس است و تجربهی Anders Hejlsberg در زمینهی طراحی زبانهای برنامهنویسی پشتیبان آن!
- پروژههای جالبی که در ادامه به معرفی آنها میپردازیم، با این زبان در حال توسعه هستند.
در این مطلب تعدادی از این پروژهها را که برای خودم جذاب هستند، به شما معرفی میکنم.