نظرات مطالب
ObservableCollection در Entity Framework
سلام آقای جعفری. ممنون از مطلب مفیدتون. شاید سوالم خیلی ربطی به مطلب شما نداشته باشه ولی میخواستم ازتون بپرسم که ما وقتی توی پروژه WPF از Entity Framework Code First استفاده میکنیم باید اینترفیس INotifyPropertyChanged رو برای هر Entity پیاده سازی کنیم یا نه؟! 
مطالب
اتصال و کار با SQL Server توسط VSCode
نگارش‌های بعدی SQL Server چندسکویی بوده و هم اکنون نگارش‌های آزمایشی آن برای لینوکس در دسترس هستند. به همین جهت مایکروسافت افزونه‌ی چندسکویی را برای VSCode به منظور اتصال و کار با SQL Server تدارک دیده‌است که آن‌را می‌توان یک نمونه‌ی سبک وزن Management Studio آن دانست.




دریافت و نصب افزونه‌ی SQL Server مخصوص VSCode

برای افزودن این افزونه، ابتدا در برگه‌ی Extensions، عبارت mssql را جستجو کرده و سپس آن‌را نصب کنید:


پس از نصب آن، مرحله‌ی بعد، ایجاد یک فایل خالی با پسوند sql است.


انجام اینکار ضروری است و شبیه به حالت نصب افزونه‌ی #C می‌باشد. به این ترتیب وابستگی‌های اصلی آن دریافت، نصب و فعال خواهند شد. این ابزارها نیز سورس باز بوده و موتور SQL Formatter، اجرای SQL و Intellisense آن‌را فراهم می‌کند و چون مبتنی بر NET Core. تهیه شده‌است، چندسکویی است.

تا اینجا مزیتی را که به دست خواهیم آورد Syntax highlighting و Intellisense جهت درج واژه‌های کلیدی عبارات SQL است:

و یا اگر بر روی فایل sql جاری کلیک راست کنیم، گزینه‌ی Format Document آن سبب می‌شود تا کدهای SQL نوشته شده، با فرمتی استاندارد، مرتب و یک‌دست شوند:


بنابراین اگر علاقمندید تا فایل‌ها و عبارات SQL خود را فرمت کنید، این افزونه‌ی سبک وزن چندسکویی، یک چنین قابلیت توکاری را به همراه دارد.
همچنین اگر علاقمندید به یک کتابخانه‌ی سورس باز چندسکویی SQL Formatter و SQL Parser دات نتی دسترسی داشته باشید، کدهای Microsoft/sqltoolsservice در دسترس هستند.


اتصال به SQL Server و کار با آن

پس از نصب مقدماتی افزونه‌ی mssql، دکمه‌های ctrl+shift+p (و یا F1) را فشرده و عبارت sql را جستجو کنید:


در اینجا سایر قابلیت‌های این افزونه‌ی نصب شده را می‌توان مشاهده کرد. در لیست ظاهر شده، گزینه‌ی Connect را انتخاب کنید. بلافاصله گزینه‌ی انتخاب پروفایل ظاهر می‌شود. چون هنوز پروفایلی را تعریف نکرده‌ایم، گزینه‌ی Create connection profile را انتخاب خواهیم کرد:


در ادامه باید نام سرور را وارد کرد. یا می‌توانید نام سرور کامل SQL خود را وارد کنید و یا اگر با LocalDB کار می‌کنید نیز امکان اتصال به آن با تایپlocaldb\MSSQLLocalDB  وجود دارد:


سپس نام بانک اطلاعاتی را که می‌خواهیم به آن متصل شویم ذکر می‌کنیم:


در مرحله‌ی بعد، باید نوع اعتبارسنجی اتصال مشخص شود:


چون در ویندوز هستیم، می‌توان گزینه‌ی Integrated را نیز انتخاب کرد (یا همان Windows Authentication).

در آخر، جهت تکمیل کار و دخیره‌ی این اطلاعات وارد شده، می‌توان نام پروفایل دلخواهی را وارد کرد:


اکنون کار اتصال به این بانک اطلاعاتی انجام شده و اگر به status bar دقت کنید، نمایش می‌دهد که در حال به روز رسانی اطلاعات intellisense است.


برای نمونه اینبار دیگر intellisense ظاهر شده منحصر به درج واژه‌های کلیدی SQL نیست. بلکه شامل تمام اشیاء بانک اطلاعاتی که به آن متصل شده‌ایم نیز می‌باشد:


در ادامه برای اجرا این کوئری می‌توان دکمه‌های Ctrl+Shift+E را فشرد و یا ctrl+shift+p (و یا F1) را فشرده و در منوی ظاهر شده، گزینه‌ی execute query را انتخاب کنید (این گزینه بر روی منوی کلیک راست ظاهر شده‌ی بر روی فایل sql جاری نیز قرار دارد):





نگاهی به محل ذخیره سازی اطلاعات اتصال به بانک اطلاعاتی

پروفایلی را که در قسمت قبل ایجاد کردیم، در منوی File->Preferences->Settings قابل مشاهده است:
// Place your settings in this file to overwrite the default settings
{
    "workbench.colorTheme": "Default Light+",
    "files.autoSave": "afterDelay",
    "typescript.check.tscVersion": false,
    "terminal.integrated.shell.windows": "cmd.exe",
    "workbench.iconTheme": "material-icon-theme",
    "vsicons.dontShowNewVersionMessage": true,
    "mssql.connections": [
        {
            "server": "(localdb)\\MSSQLLocalDB",
            "database": "TestASPNETCoreIdentityDb",
            "authenticationType": "Integrated",
            "profileName": "testLocalDB",
            "password": ""
        }
    ]
}
همانطور که مشخص است، کلید mssql.connections یک آرایه است و در اینجا می‌توان چندین پروفایل مختلف را تعریف و استفاده کرد.
برای مثال پروفایلی را که تعریف کردیم، در دفعات بعدی انتخاب گزینه‌ی Connect، به صورت ذیل ظاهر می‌شود:



تهیه‌ی خروجی از کوئری اجرا شده

اگر به نوار ابزار سمت راست نتیجه‌ی کوئری اجرا شده دقت کنید، سه دکمه‌ی تهیه‌ی خروجی با فرمت‌های csv، json و اکسل نیز در اینجا قرار داده شده‌است:


برای مثال اگر گزینه‌ی json آن‌را انتخاب کنید، بلافاصله نام فایلی را پرسیده و سپس این نتیجه را با فرمت JSON نمایش می‌دهد:


ضمن اینکه حتی می‌توان سطرها و سلول‌های خاصی را نیز از این خروجی انتخاب کرد و سپس با کلیک بر روی آن‌ها، تنها از این انتخاب، یک خروجی ویژه را تهیه نمود:



مشاهده‌ی ساختار اشیاء

اگر بر روی هر کدام از اجزای یک کوئری SQL متصل به بانک اطلاعاتی، کلیک راست کنیم، گزینه‌ی Go to definition نیز ظاهر می‌شود:


با انتخاب آن، بلافاصله عبارت کامل CREATE TABLE [dbo].[AppRoles] ظاهر می‌شود که در اینجا می‌توان ساختار این جدول را به صورت یک عبارت SQL مشاهده کرد.



تغییر تنظیمات افزونه‌ی MSSql

در منوی File->Preferences->Settings با جستجوی mssql می‌توان تنظیمات پیش فرض این افزونه را یافت. برای مثال اگر می‌خواهید تا SQL Formatter آن به صورت خودکار تمام واژه‌های کلیدی را با حروف بزرگ نمایش دهد، گزینه‌ی mssql.format.keywordCasing را انتخاب کنید. در کنار آن آیکن قلم ویرایش ظاهر می‌شود. با کلیک بر روی آن، منوی انتخاب uppercase را خواهیم داشت:


پس از این تغییر، اکنون بر روی صفحه کلیک راست کرده و گزینه‌ی Format Document را انتخاب کنید. در این حالت علاوه بر تغییر فرمت سند SQL جاری، تمام واژه‌های کلیدی آن نیز uppercase خواهند شد.
اشتراک‌ها
در آینده‌ی JavaScript کمتر از خود JavaScript استفاده خواهد شد

I can tell at least that in 3 years, JavaScript will gain more the status of a VM and lose the status of a language. Already today, not many people use raw JavaScript. You usually have some transpilation, at least e.g. Babel. In the future, Web Assembly will enable more innovation in that regards, and existing transpiling languages like Elm, TypeScript, PureScript will continue to improve. 

در آینده‌ی JavaScript کمتر از خود JavaScript استفاده خواهد شد
مطالب
طراحی یک گرید با Angular و ASP.NET Core - قسمت دوم - پیاده سازی سمت کلاینت
در قسمت قبل، کار پیاده سازی سمت سرور نمایش اطلاعات یک گرید، به پایان رسید. در این قسمت می‌خواهیم از سمت کلاینت، اطلاعات صفحه بندی و مرتب سازی را به سمت سرور ارسال کرده و همچنین نتیجه‌ی دریافتی از سرور را نمایش دهیم.



پیشنیازهای نمایش اطلاعات گرید به همراه صفحه بندی اطلاعات

در مطلب «Angular CLI - قسمت ششم - استفاده از کتابخانه‌های ثالث» نحوه‌ی نصب و معرفی کتابخانه‌ی ngx-bootstrap را بررسی کردیم. دقیقا همان مراحل، در اینجا نیز باید طی شوند و از این مجموعه تنها به کامپوننت Pagination آن نیاز داریم. همان قسمت ذیل گرید تصویر فوق که شماره صفحات را جهت انتخاب، نمایش داده‌است.
بنابراین ابتدا فرض بر این است که دو بسته‌ی بوت استرپ و ngx-bootstrap را نصب کرده‌اید:
> npm install bootstrap --save
> npm install ngx-bootstrap --save
در فایل angular-cli.json. شیوه‌نامه‌ی بوت استرپ را نیز افزوده‌اید:
  "apps": [
    {
      "styles": [
    "../node_modules/bootstrap/dist/css/bootstrap.min.css",
        "styles.css"
      ],
پس از آن باید به‌خاطر داشت که کامپوننت نمایش صفحه بندی این مجموعه PaginationModule نام دارد و باید در نزدیک‌ترین ماژول مورد نیاز، ثبت و معرفی شود:
import { PaginationModule } from "ngx-bootstrap";

@NgModule({
  imports: [
    PaginationModule.forRoot()
  ]
برای نمونه در این مثال، ماژولی به نام simple-grid.module.ts دربرگیرنده‌ی گرید مطلب جاری است و به صورت ذیل به برنامه اضافه شده‌است:
 >ng g m SimpleGrid -m app.module --routing
بنابراین تعریف PaginationModule باید به قسمت imports این ماژول اضافه شود و تعریف آن در app.module.ts تاثیری بر روی این قسمت نخواهد داشت.

کامپوننتی هم که مثال جاری را نمایش می‌دهد به صورت ذیل به ماژول SimpleGrid فوق اضافه شده‌است:
 >ng g c SimpleGrid/products-list


تهیه معادل‌های قراردادهای سمت سرور در سمت Angular

در قسمت قبل، تعدادی قرارداد مانند پارامترهای دریافتی از سمت کلاینت و ساختار اطلاعات ارسالی به سمت کلاینت را تعریف کردیم. اکنون جهت کار strongly typed با آن‌ها در سمت یک برنامه‌ی تایپ اسکریپتی Angular، کلاس‌های معادل آن‌ها را تهیه می‌کنیم.

ساختار شیء محصول دریافتی از سمت سرور
 >ng g cl SimpleGrid/app-product
با این محتوا
export class AppProduct {
  constructor(
    public productId: number,
    public productName: string,
    public price: number,
    public isAvailable: boolean
  ) {}
}
که در اینجا هر کدام از خواص ذکر شده، معادل camel case نمونه‌ی سمت سرور خود هستند (چون JSON.NET در ASP.NET Core، به صورت پیش فرض یک چنین خروجی را تولید می‌کند).

ساختار معادل پارامترهای صفحه بندی و مرتب سازی ارسالی به سمت سرور
 >ng g cl SimpleGrid/PagedQueryModel
با این محتوا
export class PagedQueryModel {
  constructor(
    public sortBy: string,
    public isAscending: boolean,
    public page: number,
    public pageSize: number
  ) {}
}
در اینجا همان ساختار IPagedQueryModel سمت سرور را مشاهده می‌کنید. از آن جهت مشخص سازی جزئیات صفحه بندی و نحوه‌ی مرتب سازی اطلاعات، استفاده می‌شود.

ساختار معادل اطلاعات صفحه بندی شده‌ی دریافتی از سمت سرور
 >ng g cl SimpleGrid/PagedQueryResult
با این محتوا
export class PagedQueryResult<T> {
  constructor(public totalItems: number, public items: T[]) {}
}
این ساختار جنریک نیز دقیقا معادل همان PagedQueryResult سمت سرور است و حاوی تعداد کل ردیف‌های یک کوئری و تنها قسمتی از اطلاعات صفحه بندی شده‌ی آن می‌باشد.

ساختار ستون‌های گرید نمایشی
 >ng g cl SimpleGrid/GridColumn
با این محتوا
export class GridColumn {
  constructor(
    public title: string,
    public propertyName: string,
    public isSortable: boolean
  ) {}
}
هر ستون نمایش داده شده، دارای یک برچسب، خاصیتی مشخص در سمت سرور و بیانگر قابلیت مرتب سازی آن می‌باشد. اگر isSortable به true تنظیم شود، با کلیک بر روی سرستون‌ها می‌توان اطلاعات را بر اساس آن ستون، مرتب سازی کرد.


تهیه سرویس ارسال اطلاعات صفحه بندی به سرور و دریافت اطلاعات از آن

پس از تدارک این مقدمات، اکنون کار تعریف سرویسی که این اطلاعات را به سمت سرور ارسال می‌کند و نتیجه را باز می‌گرداند، به صورت ذیل خواهد بود:
 >ng g s SimpleGrid/products-list -m simple-grid.module
این دستور سبب ایجاد کلاس ProductsListService شده و همچنین قسمت providers ماژول simple-grid را نیز بر این اساس به روز رسانی می‌کند.
پیش از تکمیل این سرویس، نیاز است متدی را جهت تبدیل یک شیء، به معادل کوئری استرینگ آن تهیه کنیم:
  toQueryString(obj: any): string {
    const parts = [];
    for (const key in obj) {
      if (obj.hasOwnProperty(key)) {
        const value = obj[key];
        if (value !== null && value !== undefined) {
          parts.push(encodeURIComponent(key) + "=" + encodeURIComponent(value));
        }
      }
    }
    return parts.join("&");
  }
در قسمت قبل امضای متد GetPagedProducts دارای ویژگی HttpGet است. بنابراین، نیاز است اطلاعات را به صورت کوئری استرینگ از سمت کلاینت دریافت کند و متد toQueryString فوق به صورت خودکار بر روی تمام خواص یک شیء دلخواه حرکت کرده و آن‌ها را تبدیل به یک رشته‌ی حاوی کوئری استرینگ‌ها می‌کند.
[HttpGet("[action]")]
public PagedQueryResult<Product> GetPagedProducts(ProductQueryViewModel queryModel)
برای نمونه متد toQueryString فوق است که سبب ارسال یک چنین درخواستی به سمت سرور می‌شود:
 http://localhost:5000/api/Product/GetPagedProducts?sortBy=productId&isAscending=true&page=2&pageSize=7

پس از این تعریف، سرویس ProductsListService  به صورت ذیل تکمیل خواهد شد:
@Injectable()
export class ProductsListService {
  private baseUrl = "api/Product";

  constructor(private http: Http) {}

  getPagedProductsList(
    queryModel: PagedQueryModel
  ): Observable<PagedQueryResult<AppProduct>> {
    return this.http
      .get(`${this.baseUrl}/GetPagedProducts?${this.toQueryString(queryModel)}`)
      .map(res => {
        const result = res.json();
        return new PagedQueryResult<AppProduct>(
          result.totalItems,
          result.items
        );
      });
  }
در اینجا از متد toQueryString، جهت تکمیل متد get ارسالی به سمت سرور استفاده شده‌است تا پارامترها را به صورت کوئری استرینگ‌ها تبدیل کرده و ارسال کند.
سپس در متد map آن، res.json دقیقا همان ساختار PagedQueryResult سمت سرور را به همراه دارد. اینجا است که فرصت خواهیم داشت نمونه‌ی سمت کلاینت آن‌را که در ابتدای بحث تهیه کردیم، وهله سازی کرده و بازگشت دهیم (نگاشت فیلدهای دریافتی از سمت سرور به سمت کلاینت).


تکمیل کامپوننت نمایش گرید

قسمت آخر این مطلب، استفاده‌ی از این ساختارها و سرویس‌ها و نمایش اطلاعات دریافتی از آن‌ها است. برای این منظور ابتدا نیاز است سرستون‌های این گرید را تهیه کرد:


  <table class="table table-striped table-hover table-bordered table-condensed">
    <thead>
      <tr>
        <th class="text-center" style="width:3%">#</th>
        <th *ngFor="let column of columns" class="text-center">
          <div *ngIf="column.isSortable" (click)="sortBy(column.propertyName)" style="cursor: pointer">
            {{ column.title }}
            <i *ngIf="queryModel.sortBy === column.propertyName" class="glyphicon"
              [class.glyphicon-sort-by-order]="queryModel.isAscending" [class.glyphicon-sort-by-order-alt]="!queryModel.isAscending"></i>
          </div>
          <div *ngIf="!column.isSortable" style="cursor: pointer">
            {{ column.title }}
          </div>
        </th>
      </tr>
    </thead>
در اینجا ابتدا بررسی می‌شود که آیا یک ستون قابلیت مرتب سازی را دارد، یا خیر؟ اگر اینطور است، در کنار آن یک گلیف آیکن مرتب سازی درج می‌شود. اگر خیر، صرفا متن عنوان آن نمایش داده خواهد شد. می‌شد تمام این موارد را به ازای هر ستون به صورت مجزایی ارائه داد، اما در این حالت به کدهای تکراری زیادی می‌رسیدیم. به همین جهت از یک حلقه بر روی تعریف ستون‌های این گرید استفاده شده‌است. آرایه‌ی این ستون‌ها نیز به صورت ذیل تعریف می‌شود:
export class ProductsListComponent implements OnInit {
  columns: GridColumn[] = [
    new GridColumn("Id", "productId", true),
    new GridColumn("Name", "productName", true),
    new GridColumn("Price", "price", true),
    new GridColumn("Available", "isAvailable", true)
  ];

همچنین در کدهای قالب این کامپوننت، مدیریت کلیک بر روی یک سر ستون را نیز مشاهده می‌کنید:
export class ProductsListComponent implements OnInit {
  itemsPerPage = 7;
  queryModel = new PagedQueryModel("productId", true, 1, this.itemsPerPage);

  sortBy(columnName) {
    if (this.queryModel.sortBy === columnName) {
      this.queryModel.isAscending = !this.queryModel.isAscending;
    } else {
      this.queryModel.sortBy = columnName;
      this.queryModel.isAscending = true;
    }
    this.getPagedProductsList();
  }
}
در این‌حالت اگر ستونی که بر روی آن کلیک شده، پیشتر مرتب سازی شده‌است، صرفا خاصیت صعودی بودن آن برعکس خواهد شد. در غیراینصورت، نام خاصیت درخواستی مرتب سازی و جهت آن نیز مشخص می‌شود. سپس مجددا این گرید توسط متد getPagedProductsList رندر خواهد شد.

کار رندر بدنه‌ی اصلی گرید توسط همین چند سطر در قالب آن مدیریت می‌شود:
    <tbody>
      <tr *ngFor="let item of queryResult.items; let i = index">
        <td class="text-center">{{ itemsPerPage * (currentPage - 1) + i + 1 }}</td>
        <td class="text-center">{{ item.productId }}</td>
        <td class="text-center">{{ item.productName }}</td>
        <td class="text-center">{{ item.price | number:'.0' }}</td>
        <td class="text-center">
          <input id="item-{{ item.productId }}" type="checkbox" [checked]="item.isAvailable"
            disabled="disabled" />
        </td>
      </tr>
    </tbody>
  </table>
اولین ستون آن، اندکی ابتکاری است. در اینجا شماره ردیف‌های خودکاری در هر صفحه درج خواهند شد. این شماره ردیف نیز جزو ستون‌های منبع داده‌ی فرضی برنامه نیست. به همین جهت برای درج آن، توسط let i = index در ngFor، به شماره ایندکس ردیف جاری دسترسی پیدا می‌کنیم. سپس توسط محاسباتی بر اساس تعداد ردیف‌های هر صفحه و شماره‌ی صفحه‌ی جاری، می‌توان شماره ردیف فعلی را محاسبه کرد.

در اینجا حلقه‌ای بر روی queryResult.items تشکیل شده‌است. این منبع داده به صورت ذیل در کامپوننت متناظر مقدار دهی می‌شود:
export class ProductsListComponent implements OnInit {
  itemsPerPage = 7;
  currentPage: number;
  numberOfPages: number;
  isLoading = false;
  queryModel = new PagedQueryModel("productId", true, 1, this.itemsPerPage);
  queryResult = new PagedQueryResult<AppProduct>(0, []);

  constructor(private productsListService: ProductsListService) {}

  ngOnInit() {
    this.getPagedProductsList();
  }

  private getPagedProductsList() {
    this.isLoading = true;
    this.productsListService
      .getPagedProductsList(this.queryModel)
      .subscribe(result => {
        this.queryResult = result;
        this.isLoading = false;
      });
  }
}
ابتدا سرویس ProductsListService را که در ابتدای بحث تکمیل شد، به سازنده‌ی این کامپوننت تزریق می‌کنیم. به کمک آن می‌توان در متد getPagedProductsList، ابتدا queryModel جاری را که شامل اطلاعات مرتب سازی و صفحه بندی است، به سرور ارسال کرده و سپس نتیجه‌ی نهایی را به queryResult انتساب دهیم. به این ترتیب تعداد کل رکوردها و همچنین آیتم‌های صفحه‌ی جاری دریافت می‌شوند. اکنون حلقه‌ی ngFor نمایش بدنه‌ی گرید، کار تکمیل صفحه‌ی جاری را انجام خواهد داد.

قسمت آخر کار، افزودن کامپوننت نمایش شماره صفحات است:


  <div align="center">
    <pagination [maxSize]="8" [boundaryLinks]="true" [totalItems]="queryResult.totalItems"
      [rotate]="false" previousText="&lsaquo;" nextText="&rsaquo;" firstText="&laquo;"
      lastText="&raquo;" (numPages)="numberOfPages = $event" [(ngModel)]="currentPage"
      (pageChanged)="onPageChange($event)"></pagination>
  </div>
  <pre class="card card-block card-header">Page: {{currentPage}} / {{numberOfPages}}</pre>
در اینجا از کامپوننت pagination مجموعه‌ی ngx-bootstarp استفاده شده‌است و یک سری از خواص مستند شده‌ی آن‌، مقدار دهی شده‌اند؛ مانند متن‌های صفحه‌ی بعد و قبل و امثال آن. مدیریت کلیک بر روی شماره‌های آن، در کامپوننت جاری به صورت ذیل است:
export class ProductsListComponent implements OnInit {
  itemsPerPage = 7;
  currentPage: number;
  numberOfPages: number;

  onPageChange(event: any) {
    this.queryModel.page = event.page;
    this.getPagedProductsList();
  }
}
علت تعریف دو خاصیت اضافه‌ی currentPage و numberOfPages، استفاده‌ی از آن‌ها در قسمت ذیل این شماره‌ها (خارج از کامپوننت نمایش شماره صفحات) جهت نمایش page 1/x است.
هر زمانیکه کاربر بر روی شما‌ره‌ای کلیک می‌کند، رخ‌داد onPageChange فراخوانی شده و در این‌حالت تنها کافی است شماره صفحه‌ی درخواستی queryModel جاری را به روزرسانی کرده و سپس آن‌را در اختیار متد getPagedProductsList جهت دریافت اطلاعات این صفحه‌ی درخواستی قرار دهیم.


کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید.