علیرضا صبوری علیرضا صبوری
مطالب
دیباگ سرویس‌های ویندوز
یکی از سخت‌ترین چالش‌های تهیه سرویس‌های ویندوز، دیباگ آن‌ها است. برای تست و دیباگ کد‌ها در ویندوز سرویس‌ها، راهکارها و ابزارهای متفاوتی ارائه شده‌اند که در این مقاله قصد دارم یکی از آن‌ها را معرفی کنم.

برای تست کدها در ویندوز سرویس، اولین راه پیشنهادی همیشه این بوده که سرویس را موقتا به Console Application تبدیل کنیم و با تهیه یک متد در سرویس و فراخوانی آن در متد Main برنامه کنسولی، بتوانیم به دیباگ برنامه بپردازیم. مثال: 
تغییرات مورد نیاز در سرویس : 
 public Service1(string[] args)
        {
            this.args = args;
        }

        internal void TestStartupAndStop(string[] args)
        {
            this.OnStart(args);
            Console.ReadLine();
            this.OnStop();
        }
        protected override void OnStart(string[] args)
        {
            Console.WriteLine("Service Started");
            //Do Somthing
        }
تغییرات مورد نیاز در متد Main : 
static void Main(string[] args)
        {
            if (Environment.UserInteractive)
            {
                Service1 service1 = new Service1(args);
                service1.TestStartupAndStop(args);
            }
            else
            {
                // Put the body of your old Main method here.
                ServiceBase[] ServicesToRun;
                ServicesToRun = new ServiceBase[]
                {
                new Service1()
                };
                ServiceBase.Run(ServicesToRun);
            }
        }
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این روش برای دیباگ، میتوانید به این لینک مراجعه نمایید.
این راه حل کلی، عموما جوابگوی نیازها هست و تست و دیباگ را میتوانیم از همین طریق انجام دهیم. اما مشکلات زیادی هم دارد. به طور مثال یکی از مشکلات هنگام استفاده از این راه حل، تفاوت دسترسی‌ها و کاربر اجرا کننده برنامه، در حالت کنسول و سرویس ویندوز است. به همین دلیل بسیار با این مشکل مواجه خواهید شد که هنگام دیباگ مشکلی وجود نداشته ولی بعد از نصب سرویس، برنامه بدرستی کار نکند. به طور مثال وقتی شما سرویس را به صورت Network Service ویا Local System نصب کنید، دسترسی برنامه به کلیدهای رجیستری , فایل سیستم و Environment تغییر میکند. در نتیجه اگر مانند روشی که در بالا ذکر شد دیباگ را انجام دهید، نمیتوانید مشکلات را شناسایی و رفع کنید. همینطور روش قبلی صرفا برای دیباگ نیازمند تغییر در سورس کد اصلی برنامه است که خود میتواند مشکلات یا محدودیت‌هایی را هنگام کار به صورت تیمی ایجاد کند.

برای دیباگ سرویس نصب شده چه باید کرد ؟
در این مطلب نمیخواهم وارد جزئیات نحوه نصب ویندوز سرویس‌ها شوم؛ چراکه خودش مبحث گسترده‌ایست. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه‌ی نصب سرویس‌ها میتوانید به این لینک مراجعه نمایید.
برای اینکه بعد از نصب سرویس بتوانیم به دیباگ آن بپردازیم، مراحل زیر را طی کنید.
1- اول در ابتدای متد OnStart سرویس، تکه کد زیر را وارد نمایید و یک BreakPoint کنارش قرار دهید:
System.Diagnostics.Debugger.Launch(); // Start Debugger
البته پیشنهاد میکنم که این بخش را به صورت زیر وارد کنید تا فقط درصورتیکه سرویس شما در حالت Debug ساخته شده باشد، اجرا شود.
#if DEBUG
      System.Diagnostics.Debugger.Launch(); // Start Debugger
#endif
2- سرویس را با استفاده از installutil نصب کرده و استارت نمایید.
هنگام استارت سرویس، پنجره زیر نمایان میشود.


درصورتی که Yes را انتخاب نمایید، میتوانید در یک Solution جدید به دیباگ برنامه بپردازید و دیباگر به صورت خودکار کدهای مورد نیاز را برای شروع کار، برای شما بارگذاری خواهد کرد. اما در پروژه‌های بزرگ‌تر به دلیل وابستگی‌های سرویس به کتابخانه‌های متعدد، امکان دیباگ کامل را هنوز در اختیار نداریم و دیباگ ما در اینجا، محدود به خود سرویس است. برای اینکه بتوانیم دیباگ را کامل در Solution اصلی برنامه انجام دهید، قبل پاسخ دادن به پنجره بالا یک مرحله دیگر از کار باقی مانده است.
3- در Solution اصلی برنامه خود، کلید‌های Ctrl+Alt+P را فشار دهید؛ یا از طریق منوی Debug > Attach to process، پنجره Attack to Process را باز نمایید.

همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، ID پروسه را در هر دو عکس برایتان مشخص کرد‌ه‌ام (هایلایت زرد) که به راحتی میتوانید پروسه سرویستان را از این طریق پیدا کنید.
کافیست روی کلید Attach کلیک نمایید تا در Solution اصلی برنامه بتوانید به صورت کامل به دیباگ سرویس نصب شده بپردازید. پس از اتچ کردن پروسه به Solution خود، پنجره اول (Visual Studio Just-In Time debugger) را ببندید یا گزینه No را انتخاب نمایید.
نکته: برای استفاده از این روش باید Visual Studio به صورت Administrator اجرا شده باشد.
‫۸ سال قبل، سه‌شنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۰
سالار ربال سالار ربال
مطالب
شروع کار با Apache Cordova در ویژوال استودیو #3
در قسمت قبل توانستیم ابزارهای لازم را برای Apache Cordova، نصب کنیم. در این قسمت یک پروژه‌ی ساده را ایجاد کرده و در مورد ساختار آن توضیح خواهم داد. در ادامه‌ی مقالات از  AngularJS ، Bootstrap ,Typescript و jQuery Mobile  هم در پروژه‌ها استفاده خوهیم کرد.
برای شروع، از قسمت JavaScript یا Typescript، یک پروژه‌ی از نوع Blank App ایجاد کنید. به شکل زیر:


ترجیحا نوع Typescript را انتخاب کردم. البته در داخل فایل ts. امکان نوشتن جاوا اسکریپت هم هست. بعد از ایجاد پروژه اگر با تصویری شبیه به تصویر زیر روبرو شدید، در نتیجه تنظیمات نصب و راه اندازی به درستی صورت گرفته است.



اگر به قسمت solution explorer دقت کنید، فایلی به نام config.xml را مشاهده خواهید کرد. با کلیک بر روی این فایل، یک صفحه‌ی گرافیکی باز خواهد شد که این امکان را به شما می‌دهد که پلاگین‌های مورد نیاز خود، تنظیمات مربوط به نرم افزار تولیدی (مانند تنظیم ورژن ویندوزی که می‌خواهید app شما بر روی آن اجرا شود) و تنظیمات مربوط به هر یک از پلتفرم‌ها را به صورت مجزا در اختیار داشته باشید.



یک فایل index.html هم در قالب پیش‌فرض قرار داده شده که بعدا می‌توانید آن را تغییر دهید و یا صفحات دیگری را اضافه کنید. همان طور که در قسمت‌های قبل گفته شد، قرار است ما یک وب اپلیکیشن طراحی کنیم و آن را درون Container بومی Cordova بسته بندی کنیم. لذا محدودیتی برای استفاده‌ی از کتابخانه‌های مرتبط با CSS ، HTML و JavaScript  نداریم و در ادامه‌ی مقالات با مثال‌های متعددی از آن‌ها استفاده خواهیم کرد.

در فولدر scripts-->typeings-->cordova-->plugins  اینترفیس‌هایی که برای دسترسی به امکانات بومی دستگاه تلفن فعلا در Cordova پشتیبانی می‌شوند، قرار گرفته است.

برای استفاده از تکنولوژی‌های وب در محیط بومی دستگاه، در طی فرآیند کامپایل، Cordova یک اپلیکیشن را به وسیله دو چیز مهم که در زیر اشاره شده است، خواهد ساخت.


  • یک اپلیکیشن با یک کامپوننت  WebView که با مرورگر یکپارچه شده است.
  • یه سری از منابعی که در داخل فایل‌های اپلیکیشن وب ما قرار دارند.


برای یکپارچه شدن API‌های Cordova با وب پیج موجود، اندکی کد نیاز داریم که برای انکار لینکی شبیه لینک زیر را در فایل html خود استفاده می‌کنیم که فقط بعد از کامپایل وجود خارجی دارد؛ به صورت زیر:

<script src="cordova.js"></script>

در پایان هم برای فهمیدن اینکه API‌های Cordova در دسترس هستند، می‌توانیم رخداد مربوط به devicerady را مدیریت کنیم؛ به صورت زیر:

document.addEventListener("deviceready", onDeviceReady, false);
function onDeviceReady() { /* INIT */ }

برای مدیریت رخدادهای مربوط به pause و resume هم که نشان دهنده‌ی ادامه برنامه (خارج شدن از حالت pause) و حالت تعلیق هستند، می‌توان به شکل زیر عمل کرد:

 function onDeviceReady() {
            // Handle the Cordova pause and resume events
            document.addEventListener('pause', onPause, false);
            document.addEventListener('resume', onResume, false);

            // TODO: Cordova has been loaded. Perform any initialization that requires Cordova here.
        }

        function onPause() {
            // TODO: This application has been suspended. Save application state here.
        }

        function onResume() {
            // TODO: This application has been reactivated. Restore application state here.
        }

حال قصد داریم پروژه‌ی خود را که قرار است یک متن ساده را نشان دهد، با استفاده از شبیه ساز اجر ا کنیم. برای این منظور از قسمت toolbar ویژوال استودیو ، Solution Platform خود را انتخاب کنید و سپس می‌توانید شبیه ساز مورد نظر خود را انتخاب کرده و برنامه را اجرا کنید. در اینجا محیط مورد نظر من اندروید است  و برای این منظور هم میتوانم از شبیه ساز Android Emulator یا Ripple استفاده کنم.  به دلیل سرعت کم شبیه ساز اندروید، می‌توانید شبیه ساز  YouWave را دانلود و اجرا کرده و در قسمتی که شبیه ساز را از toolbar ویژوال انتخاب می‌کردید، این بار گزینه‌ی Device را انتخاب کنید. بعد از کامپایل برنامه‌ی شما، فایل apk تولید شده بر روی شبیه ساز نصب خواهد شد و شما قادر خواهید بود آنرا اجرا کنید.

نتیجه‌ی نهایی 

 با شبیه ساز Ripple 


مطالعه بیشتر

https://msdn.microsoft.com/en-us/library/dn879821(v=vs.140).aspx 

http://blog.falafel.com/getting-started-with-cordova-and-multi-device-hybrid-app-in-visual-studio/ 

http://www.codeproject.com/Articles/860150/Visual-Studio-and-Apache-Cordova 


نکته : وقتی پروژه را برای اولین بار اجرا می‌کنید شاید کمی طول بکشد تا نتیجه‌ی نهایی را ببنید و آن هم به دلیل این است که ویژوال استودیو  باید مجموعه‌ای از package  های مورد نیاز Cordova را دانلود کند.

در مقاله بعد با jQuery Mobile آشنا خواهیم شد و یک مثال برای کار کردن با آن در نظر خواهم گرفت.


ادامه دارد ...

‫۹ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۵۵
امین مصباحی امین مصباحی
اشتراک‌ها
انتشار ویژوال استدیو ۲۰۲۲ نگارش 17.5

For .NET and cloud developers, we’ve focused on improving the inner-loop dev experience. New .http/.rest files make it easier to test and iterate on your APIs directly in Visual Studio, while improved Dev Tunnels help streamline the configuration and management of your webhooks. We’ve also made it easier than ever to deploy your ASP.NET apps to containers.

Game developers can now view properties from base classes modified in an Unreal Blueprint asset without leaving the IDE. Visual Studio has improved the cross-platform development experience with a new remote file explorer, Linux Console output to the Integrated Terminal window, dev container improvements, and more.

Beyond individuals, Visual Studio also has new features to better support dev teams at scale, with exportable configuration files and a persistent update toggle helping ensure everyone on your team is working from the latest version of the tool.

This blog covers several of the top new features in Visual Studio 17.5—to see some in action, watch the Visual Studio 17.5 release video. As always lot of these features come straight from your feedback and suggestions. Your feedback is critical to help us make Visual Studio the best tool it can be! 

انتشار ویژوال استدیو ۲۰۲۲ نگارش 17.5
‫۱ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۳۴
افشین عباسپور افشین عباسپور
مطالب
نحوه استفاده از Text template ها در دات نت - قسمت چهارم
در قسمت‌های قبلی (^ و ^ و ^) با Text Template در Visual Studio آشنا شدید. این قسمت برای تکمیل بحث در مورد ابزاری که Microsoft از آن در برنامه‌های خود از جمله Visual Studio جهت تولید کدهای اتوماتیک استفاده می‌نماید، صحبت خواهیم کرد.
قبل از آن بد نیست که بدانید چرا این ابزار T4  نام گرفته !
T4 مخفف  Text Template Transformation Toolkit می‌باشد (TTTT). شکل زیر مراحل اجرای یک کد Text Template را توسط T4 نشان میدهد: 


پس این ابراز، یک ابزار کاربردی می‌باشد که بدون Visual Studio نیز میتوان از آن استفاده کرد. نام فایل این ابزار، TextTransform.exe است و در مسیر زیر وجود دارد :

Program Files (x86)\Common Files\microsoft shared\TextTemplating\10.0
برای اطلاع از نحوه کار با TextTransform.exe خارج از محیط Visual Studio بهتر است دستور زیر را در cmd.exe اجرا کنید تا راهنمای استفاده و پارامتر‌های اختیاری آن را مشاهده نمایید:

  TextTransform.exe –h 

برای آزمایش، یک فایل متنی کنار فایل TextTransform.exe با نام Text2.tt ایجاد نمایید و کد زیر را در داخل آن بنویسید: 
<#@ template debug="true" hostspecific="false" language="C#" #>
<#@ output extension=".txt"  #>

<#@ import namespace="System.Diagnostics" #>

Report In : <#= DateTime.Now #>

<#

Process[] Procs = Process.GetProcesses();
    for (int i = 0; i < Procs.Length; i++)
    {
        string Pstr = Procs[i].ProcessName + "  -|-  " + Procs[i].Id + Environment.NewLine ;
 #><#= Pstr #><#
    }

#>
 این مثال بعد از اجرا، لیست تمام Process های جاری سیستم را به همراه Id  آن‌ها، چاپ می‌نماید.
برای تولید فایل خروجی، دستور زیر را در cmd.exe اجرا کنید :
TextTransform.exe  -out  Report1.txt  Text2.tt
توجه کنید که فایل Text2.tt را کنار فایل TextTransform.exe قرار دهید و بعد از اجرای دستور بالا، باید خروجی در فایل Text2.tt در همان مسیر ایجاد گردد.

نکته: اگر User شما به این پوشه دسترسی ندارد و کاربر Admin نیستید احتمالا به مشکل بر می‌خورد. می‌توانید فایل TextTransform.exe را در مکان دیگری قرار دهید و دستور را از آن محل اجرا کنید و یا برای پوشه‌ی مذکور دسترسی ایجاد نمایید.

اگر میخواهید بیشتر در مورد معماری T4  بدانید بهتر است مقاله زیر را مطالعه کنید:  

http://www.olegsych.com/2008/05/t4-architecture/

نکته دیگر این که برای Visual Studio، ابزارهایی جهت بهبود کار با Text Template‌ها وجود دارند که با جستجوی T4 Editor، نمونه‌هایی از آنها را خواهید یافت. tangible T4 Editor نمونه ای از این Pluginها می‌باشد که به Visual Studio  افزوده می‌گردد و یا یک پروژه Open Source  هم برای آشنایی بسیار بیشتر با T4 در t4toolbox.codeplex.com وجود دارد که میتوانید مشاهده کنید.
‫۱۰ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۲۵
خلیلی خلیلی
مطالب
فراخوانی سرویس‌های OData توسط کلاینت‌های #C
فرض کنید در سرویس‌های خود، در حال استفاده از OData هستید. حال کافیست که metadata$ مربوط به سرویستان را برای استفاده‌ی کلاینت‌های دیگر، در اختیار آن‌ها قرار دهید.
وقتی از Odata استفاده میکنید، به صورت خودکار metadataی از سرویس‌ها و مدل‌های شما ساخته میشود و میتوان از آن به عنوان یک documentation کامل نام برد و حتی افرادی که استاندارد‌های Odata را نمیشناسند، به راحتی میتوانند آن را مطالعه و در صورت اجازه‌ی شما، از امکانات آن سرویس‌ها، در نرم افزار خودشان استفاده کنند.
بطور مثال میتوانید متادیتای برنامه‌ی خود را با استفاده از آدرس فرضی http://localhost:port/odata/$metadata مشاهده نمایید؛ که چیزی شبیه به محتوای زیر خواهد بود: 
<edmx:Edmx xmlns:edmx="http://docs.oasis-open.org/odata/ns/edmx" Version="4.0">
<edmx:DataServices>
<Schema xmlns="http://docs.oasis-open.org/odata/ns/edm" Namespace="OwinAspNetCore.Models">
<EntityType Name="Product">
<Key>
<PropertyRef Name="Id"/>
</Key>
<Property Name="Id" Type="Edm.Int32" Nullable="false"/>
<Property Name="Name" Type="Edm.String"/>
<Property Name="Price" Type="Edm.Decimal" Nullable="false"/>
</EntityType>
</Schema>
<Schema xmlns="http://docs.oasis-open.org/odata/ns/edm" Namespace="Default">
<Function Name="TestFunction" IsBound="true">
<Parameter Name="bindingParameter" Type="Collection(OwinAspNetCore.Models.Product)"/>
<Parameter Name="Val" Type="Edm.Int32" Nullable="false"/>
<Parameter Name="Name" Type="Edm.String"/>
<ReturnType Type="Edm.Int32" Nullable="false"/>
</Function>
<EntityContainer Name="Container">
<EntitySet Name="Products" EntityType="OwinAspNetCore.Models.Product"/>
</EntityContainer>
</Schema>
</edmx:DataServices>
</edmx:Edmx>
در اینجا میتوان EntityTypeها ، EntitySetها و همه‌ی Action‌ها و Function‌های خود را مشاهده نمایید.
به غیر از این، وجود metadata باعث شده به راحتی کلاینت‌های #JavaScript ،Java ،Objective-C ،C و ... بتوانند به راحتی ارتباط کاملی با سرویس‌های شما برقرار نمایند.
برای مثال به صورت معمول یک کلاینت #Cی برای ارتباط برقرار کردن با یک سرویس خارجی باید اینگونه عمل کند (یک درخواست از نوع POST):
string postUrl = "http://localhost:port/....";
HttpClient client = new HttpClient();
var response = client.PostAsync(postUrl, new StringContent(JsonConvert.SerializeObject(new { Rating = 5 }), Encoding.UTF8, "application/json")).Result;
مشکلات این روش کاملا روشن و گویاست: پیچیدگی خیلی زیاد، دیباگ خیلی سخت و refactoring پیچیده و ...
اگر مطالب قبلی را دنبال کرده باشید، به پیاده سازی سرویس‌های Odata پرداختیم. در این لینک یک repository کامل برای کار با odata در asp.net core آماده شده‌است و در این مقاله از آن استفاده نموده‌ام.
بعد از clone کردن آن، پروژه را run نمایید. به چیز بیشتری از آن نیازی نداریم.
حال کافیست یک پروژه‌ی Console Application را ساخته و بعد باید از طریق منوی Tools گزینه‌ی Extensions and Updates را انتخاب و odata v4 client code generator را جستجو نماییم:

آن را نصب نموده و بعد از تکمیل شدن، visual studio را restart کنید.

پروژه‌ی console خود را باز کرده و از طریق Add -> new item، آیتم OData client را جستجو کرده و با نام ProductClient.tt آن را تولید نمایید (نام آن اختیاری است):

فایل ProductClient.tt را که یک T4 code generator میباشد، باز کرده و مقدار ثابت MetadataDocumentUri را به آدرس سرویس odata خود تغییر دهید: 

public const string MetadataDocumentUri = "http://localhost:port/odata/";

روی این آیتم کلیک راست و گزینه‌ی Run Custom tool را انتخاب نمایید. این تمام کاری است که نیاز به انجام دادن دارید.

حال فایل Program.cs را باز کرده و آن‌را اینگونه تغییر دهید:

using ConsoleApplication1.OwinAspNetCore.Models;
using System;
using System.Linq;
namespace ConsoleApplication1
{
    public class Program
    {
        static void Main(string[] args)
        {
            Uri uri = new Uri("http://localhost:24977/odata");

            //var context = new Default.Container(uri);
            var context = new TestNameSpace.TestNameSpace(uri);

            //get
            var products = context.Products.Where(pr => pr.Name.Contains("a"))
                .Take(1).Select(pr => new { Firstname = pr.Name, PriceValue = pr.Price }).ToList();

            //add
            context.AddToProducts(new Product() { Name = "Name1", Price = 123 });

            //update
            Product p = context.Products.First();
            p.Name = "changed";
            context.UpdateObject(p);

            //delete
            context.DeleteObject(context.Products.Last());

            //commit
            context.SaveChanges();
        }
    }
}
اینبار همه چیز strongly typed و با همان intellisense معروف خواهد بود. فقط دقت کنید که اگر از Repository معرفی شده، برای سمت سرور خود استفاده میکنید، به دلیل اینکه از Namespace استفاده کرده‌ام، context شما، به نام namespace شما خواهد بود. در غیر اینصورت به صورت default و بدون namespace، باید از Default.Container استفاده شود.

مشاهده میفرمایید که همه‌ی عملیات‌های لازم برای CRUD، به شرط اینکه در سمت سرور طراحی شده باشند، به راحتی از سمت کلاینت قابل فراخوانی خواهند بود.

از این ویژگی فوق العاده میتوان حتی در کلاینت‌ها جاوااسکریپتی نیز استفاده کرد. فرض کنید نرم افزار تحت وبی را با استفاده از jquery یا angularjs طراحی کرده‌اید. قاعدتا فراخوانی درخواست‌های شما به سمت سرور، چیزی شبیه به این خواهد بود:

//angularjs
$http.get("/products/get", {Name: "Test", Company: "Test"})
    .then(function(response) {
        console.log(response.data);
    });

//jquery
$.get("/products/get", {Name: "Test", Company: "Test"}, function(data, status){
        console.log("Data: " + data);
    });

با استفاده از odata و typescript و یک library مربوط به odata client در سمت کلاینت، نرم افزار شما بجای موارد، بالا چیزی شبیه به مثال زیر خواهد بود (با همراه داشتن strongly typed و intellisense کامل)

let product1 = await context.products.filter(c => c.Name.contains("Ali")).toArray();
let product2 = await context.products.getSomeFunction(1, 'Test');
context.product.add({Name: 'Test'} as Product);
await context.saveChanges()


در مقاله‌های آتی به ویژگی‌های بیشتری از Odata خواهیم پرداخت.

‫۷ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۲۵
بهروز راد بهروز راد
مطالب
ASP.NET Web API - قسمت سوم
در قسمت اول به دلایل ایجاد Web API پرداخته شد و در قسمت دوم مثالی ساده از Web API را بررسی کردیم. در این قسمت، مثال قبل را تست کرده و نحوه‌ی تعامل jQuery با آن را بررسی می‌کنیم.

فراخوانی Web API از طریق مرورگر

با فشردن کلید F5، پروژه را اجرا کنید. شکل ذیل ظاهر می‌شود.


صفحه ای که ظاهر می‌شود، یک View است که توسط HomeController و متد Index آن برگشت داده شده است. برای فراخوانی متدهای موجود در کلاس Controller مثال قسمت قبل که مربوط به Web API است، باید به یکی از آدرس‌های اشاره شده در قسمت قبل برویم. به عنوان مثال، برای به دست آوردن لیست تمامی محصولات، به آدرس http://localhost:xxxx/api/products بروید. xxxx، شماره‌ی پورتی است که Web Server داخلی Visual Studio در هنگام اجرای پروژه به آن اختصاص می‌دهد. آن را نسبت به پروژه‌ی خود تغییر دهید.
نتیجه‌ی دریافتی بستگی به نوع مرورگری دارد که استفاده می‌کنید. Internet Explorer از شما در مورد باز کردن یا ذخیره‌ی فایلی با نام products پرسش می‌کند (شکل ذیل).


محتوای فایل، بدنه‌ی پاسخ دریافتی است. اگر این فایل را باز کنید، خواهید دید که که محتوای آن، لیستی از محصولات با فرمت JSON مانند ذیل است. 

[{"Id":1,"Name":"Tomato soup","Category":"Groceries","Price":1.39},{"Id":2,"Name":
"Yo-yo","Category":"Toys","Price":3.75},{"Id":3,"Name":"Hammer","Category":
"Hardware","Price":16.99}]
اما مرورگر Firefox، محصولات را در قالب XML نشان می‌دهد (شکل ذیل).


دلیل تفاوت در نتیجه‌ی دریافتی این است که مرورگر Internet Explorer و Firefox، هر یک مقدار متفاوتی را در هدر Accept درخواست، ارسال می‌کنند. بنابراین، Web API نیز مقدار متفاوتی را در پاسخ برگشت می‌دهد.

حال به آدرس‌های ذیل بروید: 

http://localhost:xxxx/api/products/1
http://localhost:xxxx/api/products?category=hardware

اولین آدرس، باید محصولی با مشخصه‌ی 1 را برگشت دهد و دومین آدرس، لیستی از تمامی محصولاتی که در دسته‌ی hardware قرار دارند را برگشت می‌دهد (در مثال ما فقط یک آیتم این شرط را دارد).

نکته: در صورتی که در هنگام فراخوانی هر یک از متدهای Web API با خطای ذیل مواجه شدید، دستور [("AcceptVerbs("GET", "POST] را به ابتدای متدها اضافه کنید. 

The requested resource does not support http method 'GET'
 

فراخوانی Web API با استفاده از کتابخانه‌ی jQuery

در قسمت قبل، متدهای Web API را مستقیماً از طریق وارد کردن آدرس آنها در نوار آدرس مرورگر فراخوانی کردیم. اما در اکثر اوقات، این متدها با روش‌های برنامه نویسی توسط یک Client فراخوانی می‌شوند. اجازه بدهید Clientیی ایجاد کنیم که با استفاده از jQuery، متدهای ما را فراخوانی می‌کند.
در Solution Explorer، از پوشه‌ی Views و سپس Home، فایل Index.cshtml را باز کنید.

تمامی محتویات این View را حذف و کدهای ذیل را در آن قرار دهید.   

<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <title>ASP.NET Web API</title>
    <script src="../../Scripts/jquery-1.7.2.min.js" 
        type="text/javascript"></script>
</head>
<body>
    <div>
        <h1>All Products</h1>
        <ul id='products' />
    </div>
    <div>
        <label for="prodId">ID:</label>
        <input type="text" id="prodId" size="5"/>
        <input type="button" value="Search" onclick="find();" />
        <p id="product" />
    </div>
</body>
</html>


بازیابی لیستی از محصولات

برای بازیابی لیستی از محصولات، فقط کافی است تا یک درخواست از نوع GET به آدرس "/api/products" بفرستید. این کار با jQuery به صورت ذیل انجام می‌شود. 

<script type="text/javascript">
    $(document).ready(function () {
        // Send an AJAX request
        $.getJSON("api/products/",
        function (data) {
            // On success, 'data' contains a list of products.
            $.each(data, function (key, val) {

                // Format the text to display.
                var str = val.Name + ': $' + val.Price;

                // Add a list item for the product.
                $('<li/>', { html: str })    
                .appendTo($('#products'));   
            });
        });
    });
</script>

متد getJSON، یک درخواست AJAX از نوع GET را ارسال می‌کند و پاسخ دریافتی آن نیز با فرمت JSON خواهد بود. دومین پارامتر متد getJSON، یک callback است که پس از دریافت موفقیت آمیز پاسخ اجرا می‌شود.


بازیابی یک محصول با استفاده از مشخصه‌ی آن

برای بازیابی یک محصول با استفاده از مشخصه‌ی آن، یک درخواست از نوع GET به آدرس "api/products/id/" ارسال کنید. id، مشخصه‌ی محصول است. کد ذیل را در ادامه‌ی کد قبل و پیش از تگ <script/> قرار دهید.

function find() {
    var id = $('#prodId').val();
    $.getJSON("api/products/" + id,
        function (data) {
            var str = data.Name + ': $' + data.Price;
            $('#product').html(str);
        })
    .fail(
        function (jqXHR, textStatus, err) {
            $('#product').html('Error: ' + err); 
        });
}


باز هم از متد getJSON استفاده کردیم، اما این بار مقدار id برای آدرس از یک Text Box خوانده و آدرس ایجاد می‌شود. پاسخ دریافتی، یک محصول در قالب JSON است.


اجرای پروژه

پروژه را با فشردن کلید F5 اجرا کنید. پس از نمایش فرم، تمامی محصولات بر روی صفحه نمایش داده می‌شوند. عدد 1 را وارد و بر روی دکمه‌ی Search کلیک کنید، محصولی که مشخصه‌ی آن 1 است نمایش داده می‌شود (شکل ذیل).

اگر مشخصه ای را وارد کنید که وجود ندارد، خطای 404 با مضمون "Error: Not Found" بر روی صفحه نمایش داده می‌شود و در صورتی که به جای عدد، عبارتی غیر عددی وارد کنید، خطای 400 با مضمون: "Error: Bad Request" نمایش داده می‌شود. در Web API، تمامی پاسخ‌ها باید در قالب کدهای وضعیت HTTP باشند (شکل ذیل). این یکی از اصول اساسی کار با وب سرویس‌ها است. وفادار ماندن به مفاهیم پایه‌ی وب، دید بهتری در مورد اتفاقاتی که می‌افتد به شما می‌دهد. 

در قسمت بعد با مفهوم مسیریابی در ASP.NET Web API آشنا می‌شوید.

‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۶ تیر ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۳۱
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
ReSharper Ultimate 2018.1.1 منتشر شد

ReSharper’s shell loading has been optimized to decrease Visual Studio’s startup time. Now it is faster, and we have mostly got rid of the Visual Studio yellow notification about the slowness of starting up ReSharper. There is still a yellow box about total u 

ReSharper Ultimate 2018.1.1 منتشر شد
‫۶ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۵ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۱۴
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
بررسی روش ارتقاء به NET Core 1.1.
- در مسیر Properties\PublishProfiles پروژه، فایل pubxml. آن باید دارای چنین مدخلی باشد (اگر این فایل پیشتر ایجاد شده، احتمالا شماره آن 1.1 نیست):
<PublishFramework>netcoreapp1.1</PublishFramework>
در این حالت فایل‌های مرتبط صحیحی را در پوشه‌ی publish خواهید داشت (و نیازی به کپی دستی آن‌ها نخواهد بود).
- وابستگی ویندوز سرور آن علاوه بر نصب NET Core.، نصب Visual C++ Redistributable for Visual Studio 2015 است. بسته‌ای را که در اینجا لینک دادند، قدیمی است. آدرس بسته‌ی به روز و جدید آن (با شماره نگارش 14.0.24215 ^)
‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۳۵
مهمان مهمان
نظرات مطالب
انتقال SVN به یک سیستم جدید
سلام
من سالها قبل تجربه استفاده از visual source safe را داشتم. ولی همانطور که میدانید این نرم افزار مشکلات بسیاری دارد.
هم اکنون برای پروژه های شخصی خود به دنبال یک نرم افزار Source Controller میگردم. Team Foundation server میتواند گزینه مناسبی باشد ولی آنهم نیاز به نصب یک Windows server و Active Directory دارد.
آیا SVN یا Subversion میتواند پاسخگوی نیاز های شخصی باشد؟
شما از کدامیک از این دو استفاده می کنید؟
زمزمه هائی درباره وجود یک نرم افزار Source Control بر روی Visual Studio 2010 وجود دارد.
آیا باید منتظر تولد نرم افزاری جدید در این زمینه بود؟
‫۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۳ بهمن ۱۳۸۸، ساعت ۲۱:۵۶
اردلان شاه قلی اردلان شاه قلی
مطالب
آموزش MDX Query - قسمت سوم - نصب Adventure Work DW و تهیه ی پایگاه داده ی Multidimensional Database توسط SSAS

برای ادامه دادن این سری از مقالات آموزش MDX Query نیاز می‌باشد که پایگاه داده‌ی Advwnture Work DW را نصب کرده و سپس توسط SSAS عمل Deploy را انجام دهیم تا پایگاه داده‌ی Multidimensional Database توسط SSAS ساخته شود .

در ابتدا می‌بایست فایل نصب پایگاه داده ی  Advwnture Work را دانلود نمایید برای این منظور به آدرس زیر رفته و فایل AdventureWorks2008R2_SR1.exe  را دانلود نمایید .

  http://www.general-files.biz/download/gs4ac37d18h17i0/AdventureWorks2008R2_SR1.exe.html

یا به آدرس زیر مراجعه کنید

https://msftdbprodsamples.codeplex.com/releases/view/59211 

نیاز می‌باشد قبل از شروع به نصب نرم افزار SQL Server Management Studio را ببندید.

سپس مراحل زیر را انجام دهید.

1. فایل AdventureWorks2008R2_SR1.exe را اجرا نمایید. 

2.  کمی صبر کنید تا صفحه‌ی زیر نمایش داده شود. و گزینه‌ی I Accept … را انتخاب نماید و دکمه‌ی Next را بزنید. 

3. در صورتی که از ویندوز 8 استفاده نماید احتمال دارد با خطای زیر مواجه شوید در این صورت به قسمت روش نصب در ویندوز 8 در ادامه‌ی این مقاله مراجعه کنید . 

4. در صورتی که از ویندوز‌های Server 2003, XP , Win7 استفاده کنید صفحه‌ی زیر را خواهید دید. در این صفحه ابتدا Instance مربوط به SQL سرور خود را انتخاب نماید (در صورت داشتن چندین Instance روی سرور پایگاه داده) سپس مسیر نصب فایل‌های Sample را مشخص نمایید (بعدا از همین مسیر اقدام به Deploy کردن پایگاه داده‌ی Multidimensional خواهیم کرد) و پیش فرض‌ها را بپذیرید و دکمه‌ی Install را بزنید. 

5. کمی صبر کنید تا نصب انجام گردد. و در انتها کلید Finish را بزنید. 

پس از مراحل بالا (به جز ویندوز 8) با باز کردن نرم افزار SQL Server Management Studio و اتصال به سرویس Database Engine در قسمت Database تصویر زیر را خواهید دید (البته امکان دارد شما از قبل دارای پایگاه داده‌های شخصی بوده باشید که بنابر این آنها نیز در لیست شما وجود خواهند داشت)  

همچنین شما می‌توانید از پنجره‌ی Object Explorer در قسمت Connect اقدام به اتصال به سرویس SSAS نموده . 

و در پنجره‌ی باز شده Server Name را انتخاب نمایید (با توجه به اینکه شما در حال حاضر می‌خواهید به SSAS موجود در سیستم Local متصل شوید ، بنابر این انتخاب سرور Local با وارد کردن کاراکتر (.) انجام می‌شود.) 

بعد از اتصال شکل زیر را خواهید داشت و در شاخه‌ی Database همچنان هیچ Multidimensional Database ی نخواهید داشت.(بعد از عمل Deploy که در ادامه آموزش داده خواهد شد پایگاه داده‌ی Multidimensional ساخته می‌شود.) 

 

تنها روشی که تاکنون برای  نصب پایگاه داده‌ی Adventure Work DW برروی ویندوز 8 یافته ام (البته کمی غیر حرفه ای می‌باشد.) به صورت زیر می‌باشد.

فایل بالا را ( AdventureWorks2008R2_SR1.exe ) روی سیستم عامل‌های ( Server 2003,XP,Win 7 ) نصب کرده (به عنوان یک سیستم عامل واسط) و سپس سرویس Database Engine را Stop کرده و فایل‌های پایگاه داده را به سیستم عامل ویندوز 8 انتقال داده و به صورت دستی Restore کنیم.

مراحل ایجاد پایگاه داده‌ی Multidimensional در ویندوز‌های مختلف ، یکسان می‌باشد.

 

بعد از نصب پایگاه داده‌ی Adventure Work DW باید به شاخه‌ی نصب Sample بروید (همان مسیری که در مراحل نصب وارد کردیم و البته آدرس پیش فرض آن C:\Program Files\Microsoft Sql Server\100\Tools\Sample می‌باشد.)

(در صورتی که در ویندوز 8 مراحل نصب را دنبال می‌کنید مسیر زیر را در سیستم خود درست نمایید و فایل‌ها و پوشه‌های موجود در مسیر فوق در سیستم عامل واسط (همان سیستم عاملی که فایل نصب بر روی آن نصب شده است) را به درون آن انتقال دهید.)

سپس به زیر شاخه‌ی \ AdventureWorks 2008R2 Analysis Services Project\enterprise بروید و فایل Adventure Works.sln را با Visual Studio 2010 باز کنید.

احتمال دارد که نیاز باشد روی کل شاخه‌ی enterprise در قسمت Security کاربر جاری را Add کنید و به آن دسترسی Full Control بدهید تا عملیات Convert این پروژه به درستی انجام شود.

پس از باز کردن پروژه در Visual Studio 2010 صفحه ای مطابق تصویر زیر در پنجره‌ی Solution Explorer خواهید دید. 

به هیچ عنوان نگران ساختار این پروژه نباشید ، زیرا در مقاله‌های آیند شرح کاملی در این خصوص کار با Business Intelligence Management Studio خواهم داد. فعلا هدف ما ایجاد پایگاه داده‌ی Multidimensional  می باشد.

 

برای ساخت پایگاه داده‌ی Multidimensional مراحل زیر را دنبال نمایید.

1. در ابتدا روی پروژه کلیک راست کرده و گزینه‌ی Properties را انتخاب نمایید. 

2. در قسمت Configuration Properties  منوی Deployment را انتخاب کرده و اطمینان حاصل کنید که سرور شما LocalHost و نام پایگاه داده شما Adventure Works DW 2008R2  باشد. 

3. سپس روی Adventure Works.ds کلیک راست کنید تا تنظیمات Connection String  به DW را انجام دهیم. مطابق شکل زیر 

4. سپس در پنجره‌ی باز شده دکمه‌ی Edit  را بزنید . 

5. و در صفحه باز شده تنظیمات زیر را مطابق تصویر زیر انجام دهید. دقت داشته باشید که تغییرات را از بالا به پایین باید انجام دهید و قبل از زدن دکمه‌ی OK حتما Test Connection را بزنید تا از صحت تنظیمات مطمعا شوید. 

6. سپس دو بار دکمه‌ی OK را در دوصفحه کلیک کنید. (بعد از این مراحل شما آماده‌ی Deploy کردن می‌باشد)

7. در ابتدا پروژه را Build نمایید ( CTRl + Shift + B )  و اطمینان حاصل کنید که Build  با موفقیت انجام می‌شود.

8. در انتها برروی نام پروژه کلیک راست نمایید و گزینه‌ی Deploy را انتخاب نمایید. فرایند Deploy کردن می‌تواند کمی زمان بر باشد بنابر این شکیبا باشید و در انتها پیام Deployment Completed Successfully را دریافت خواهید کرد. 

9. حال به SQL Server Management Studio بروید و به سرویس SSAS کانکت شوید . در قسمت DataBase یک پایگاه داده با نام Adventure Works DW 2008R2 مشاهده خواهید کرد . 

 

به شما تبریک می‌گویم اینک شما یک پایگاه داده‌ی Multidimensional را ساخته اید .

در مقاله‌ی بعدی توضیحاتی در خصوص BIMS (Business Intelligence Management Studio) خواهم داد و همچنین اولین MDX Query  را خواهیم نوشت.

 

‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۰۰