محسن نجف زاده محسن نجف زاده
مطالب
Accord.NET #1
Accord.NET کتابخانه‌ای است متن‌باز و بسیار کارآمد که در آن توابع بسیار زیادی در حوزه‌ی تحلیل آماری (statistical analysis)، یادگیری ماشین (machine learning)، پردازش تصویر (Image processing) و بینایی ماشین (computer vision) قرار گرفته‌اند تا در برنامه‌های NET. ایی مورد استفاده قرار گیرند.


چارچوب Accord.NET توسط آقای سزار سوزا بر پایه کتابخانه‌ی مشهور و محبوب AForge.NET (که توسط آقای اندرو کریلو ایجاد شده بود) بنا شده و البته ابزار‌های جدید زیادی به همراه یک محیط کامل برای محاسبات علمی (scientific computing) در NET. به آن اضافه شده است.

این چارچوب متشکل از چندین کتابخانه است که می‌توان آن را از طریق NuGet دریافت و نصب کرد.

کتابخانه‌های Accord.NET را می‌توان به سه دسته‌ی کلی تقسیم کرد :

1. محاسبات علمی (scientific computing) 

1.1. Accord.Math 
جهت کار با ماتریس‌ها عددی
تجزیه ماتریس‌ها (decomposition matrix)
الگوریتم‌های بهینه سازی عددی برای مسائل محدود و نامحدود
توابع و ابزار‌های خاص جهت استفاده در کاربردهای علمی
1.2.  Accord.Statistics  شامل توابعی جهت توزیع‌های احتمال (probability distributions)
آزمایش فرضیات (hypothesis testing)
مدل‌های آماری (statistical models)
و توابعی شامل : رگرسیون خطی، مدل پنهان مارکوف (Hidden Markov Models)، آنالیز اجزای اساسی   (Principal Component Analysis) و خیلی از تکنیک‌های مرتبط دیگر.

1.3. Accord.MachineLearning 		شامل دسته بند‌های معروف از جمله :
ماشین برداری پشتیبان - Support Vector Machines
درخت تصمیم - Decision Trees
مدل نیو بیز - Naive Bayesian models
K-means
مدل ترکیبی گوسین - Gaussian Mixture models
و الگوریتم‌های متدوال دیگری مانند : Ransac, Cross-validation و Grid-Search 
1.4. Accord.Neuro 
شامل الگوریتم‌های معروف در حوزه شبکه‌های عصبی مصنوعی مانند:
لونبرگ مارکوارت - Levenberg-Marquardt
Parallel Resilient Back-propagation
شبکه باور عمیق - Deep Belief Networks
ماشین بولتزمن - Restrictured Boltzmann Machines
و تعدادی از شبکه‌های عصبی دیگر  

2. پردازش تصویر و سیگنال
2.1. Accord.Imaging  شامل آشکارسازهای نقاط از جمله Harris, SURF, FAST و FREAK  
فیلتر‌هایی برای تصاویر
توابعی جهت انطباق (matching) و دوخت (stitching) تصاویر
استخراج ویژگی‌های خوبی مانند - ﻫﯿﺴﺘﻮﮔﺮام ﮔﺮادﯾﺎن‌ﻫﺎی ﺷﯿﺐ‌ﮔﺮا و یا هاگ (Histograms of Oriented Gradients) و ویژگی‌های توصیفی بافتی هارلیک (Haralick’s textural)
2.2. Accord.Vision   تشخیص و ردیابی بی‌درنگ چهره
توابعی برای تشخیص، ردیابی و تبدیل اشیایی که در جریانی(streams) از تصاویر هستند
2.3. Accord.Audio  شامل توابعی جهت پردازش صدا از جمله اسپکتروم آنالایزر 

3. سایر کتابخانه‌های پشتیبانی

3.1. Accord.Controls  شامل نمودار هیستوگرام، پلات‌ها و نمایشگر‌ها و نمودارهایی برای داده‌های جدولی جهت کاربردهای علمی.
3.2. Accord.Controls.Imaging  شامل ابزاری برای نمایش سریع تصاویر برای برنامه‌های Windows Forms 
3.3. Accord.Controls.Audio 
شامل کنترل‌های Windows Forms برای نمایش شکل موج صوت و اطلاعات آن
3.4. Accord.Controls.Vision 
شامل اجزاء و کنترل‌های Windows Forms برای ردیابی حرکات سر، صورت، دست و سایر کارهای مرتبط با بینایی ماشین

اگر با مفاهیم یادگیری ماشین و هوش موصنوعی کمتر آشنا هستید و در این قسمت کمی کلمات تخصصی به کار رفته نگران نباشید؛ در مطالب آتی به صورت کاربردی به استفاده‌ی از آنها خواهیم پرداخت.
‫۹ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲۳ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۰۰
سینا شهرکی سینا شهرکی
بازخوردهای دوره
طراحی روابط و ارجاعات در RavenDB
با سلام.
یک سوال در خصوص طراحی روابط  یک بلاگ دارم:
فرض کنید میخواهیم بخش تایم لاین را به برنامه اضافه کنیم بدین شرح: هر کاربری بتواند مشترک بلاگ‌های مورد علاقه اش شود و هر بار که به صفحه اول برنامه مراجعه میکند جدیدترین پست‌های بلاگ هایی که مشترک آنها بوده ببیند.
شاید یک نوع طراحی اینگونه باشد که جدولی داشته باشیم به نام «اشتراک» که در آن فیلد «نام کاربری نویسنده و نام کاربری مشترک» مورد نظر درج شود. سپس یک جدول هم داشته باشیم مثلاً به نام Timeline با فیلدهای «نام کاربری نویسنده، نام کاربری گیرنده، متن کامل مطلب و تاریخ ارسال».
هر زمان مطلب جدیدی منتشر شد، به ازای هر مشترک در جدول اشتراک، یک رکورد در جدول Timeline درج شود، در این حالت کار خواندن مطالب جدیدی که باید به کاربر نشان دهیم ساده میشود اما اگر یک کاربر مثلاً 10000 تا مشترک داشته باشد پس به ازای هر مطلب جدیدی که مینویسد باید 10000 رکورد در جدول Timeline درج شود، و اگر 100 نفر بخواهند مطلب بنویسند فکر کنم سیستم از کار بی افتد.
ممکن است من را راهنمایی کنید.  
ویرایش:
در این لینک صفحه 26   مطلب زیر رو هم پیدا کرم.

‫۹ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۴ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۱۱
مسعود رحیمی مسعود رحیمی
نظرات مطالب
استفاده از قابلیت پارتیشن بندی در آرشیو جداول بانک‌های اطلاعاتی SQL Server
با سلام.
من چندتا نکته بگم که شاید مساله‌ی شما بنیادی‌تر رفع بشه:
1- شما تاریخ رو به صورت شمسی در دیتابیس ذخیره میکنید. این خودش مسائل زیر را ایجاد میکنه:
الف) شما هیچ کنترلی برای اعتبارسنجی در سطح دیتابیس برای تاریخ تون ندارید (یعنی 31-12-1398 از نظر دیتابیس مشکلی نداره!) از طرف دیگه مقایسه تاریخی شما با هزینه همراه هستش (یعنی شما وقتی میخواید کوئیری بزنید که مثلا داده هایی که در بین دوتا بازه هستن و براتون لود کنه)
ب) شما قابلیت اجرای کوئیری‌ها مثلا یک ماه اخیر و ... رو به سختی در سطح دیتابیس دارید. (البته راه حل داره که الان از این موضوع خارجه)
2- حجم دیتابیس! شما برای این فیلد به 10 کاراکتر نیاز دارید که میشه 10 بایت! در صورتی که به صورت خیلی ساده! فقط نوع ستون رو به int تغییر بدید و این مقدار رو به صورت 13951230 نگه داری کنید، حداقل 60 درصد کاهش فضا در این فیلد دارید! مزایای بیشتری هم داره از جمله مقایسه دوتا عدد خیلی کم هزینه‌تر از مقایسه دوتا رشته هستش و ....
مستقل از مسائل طراحی موجود در طراحی شما (که الان خارج از موضوع هستش) به نظرم شما باید کوئیری که میزنید رو هم بذارید، چون کلید پارتیشن باید توی کوئیری دخیل شده باشه که دیتابیس بتونه براساس اون، پارتیشن یا پارتیشن‌های مورد نظر را فیلتر کنه و مجبور نباشه روی کل دیتابیس بچرخه!
‫۴ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۰۵
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
EF Code First #12
- ابتدای کار یک روش غلط رو شروع کرده، بعد اواسط کار اون رو نقد کرده و رد.
- چون از لایه سرویس استفاده نکرده کل منطق کار رو برده داخل کنترلرها.
- از تزریق وابستگی‌ها استفاده نکرده، بنابراین برخلاف شکلی که در ابتدای کار گذاشته، کنترلرهاش رو نمی‌تونه مستقل از یک سری کلاس کاملا مشخص، تست کنه.
- الگوی مخزنی که ارائه داده در این مثال ساده کار می‌کنه اما اگر قرار باشه با چند موجودیت کار کرد و نتیجه رو ترکیب، کارآیی خوبی نداره چون خیلی از قابلیت‌های ذاتی EF مثل کوئری‌های به تاخیر افتاده (deferred LINQ queries) در اینجا قابل پیاده سازی نیست. اگر هم بخوان این رو اضافه کنن باید به لایه مخزن خروجی IQueryable اضافه کنن که به یک طراحی نشتی دار خواهند رسید چون انتهای کار با خروجی IQueryable کاملا باز باقی می‌ماند (نمونه‌اش متد Get ایی است که طراحی کرده).
یا یکی دیگر از اهداف ظاهری لایه مخزن، امکان تعویض آن در صورت نیاز است و مثلا کوچ به یک ORM دیگر. دنیای واقعی: include ایی که اینجا تعریف شده فقط در EF وجود خارجی دارد یا یک سری از نکات دیگر بکار گرفته شده در این الگوی مخزن. (در قسمت 11 سری EF سایت بحث شده)
- در مثالی که زده باگ امنیتی وجود دارد. متد Updateاش به دلیل عدم استفاده از ViewModel آسیب پذیر هست. (در این مورد در سری MVC بحث شده)
‫۱۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۰۸
سینا سلطانی سینا سلطانی
مطالب
پَرباد - آموزش پیاده‌سازی پرداخت آنلاین در دات نت - مقدمه
پَرباد یک کتابخانه رایگان و اوپن سورس است که امکان افزودن قابلیت پرداخت آنلاین را به وب اپلیکیشن‌ها محیا میکند.

با توجه به نسخه قدیمی و درخواست کاربران جهت ارائه نسخه‌ای برای پشتیبانی از NET Core. ، نسخه‌ی کاملا جدیدی از این پروژه آماده گردید.

مزایا و ویژگی‌ها
  • نصب آسان با استفاده از Nuget
  • بدون نیاز به هیچگونه وب سرویس و یا دانش پیاده سازی سیستم‌های پرداخت آنلاین 
  • پشتیبانی از درگاه‌های: ملت، ملی (سداد)، پارسیان، پاسارگاد، ایران کیش و سامان
  • انجام پرداخت، فقط با نوشتن ۳ خط کد
  • طراحی کاملا یکپارچه برای انجام عملیات پرداخت با تمامی بانک‌ها
  • رعایت نکات امنیتی پرداخت آنلاین
  • درگاه مجازی، برای شبیه سازی عملیات پرداخت 
  • امکان استفاده از پروکسی برای سرور‌های خارج از ایران در صورت نیاز
  • استفاده از تکنولوژی‌های مدرن و استاندارد
  • قابل نصب بر روی پروژه‌های: ASP.NET Core, ASP.NET MVC, ASP.NET WebForms

آنچه شما در این سری مقالات یاد خواهید گرفت:

نحوه نصب
  • ASP.NET WebForms
  • ASP.NET MVC
  • ASP.NET CORE

آموزش پایه
  • درخواست پرداخت
  • تایید پرداخت
  • بازگرداندن مبلغ پرداخت شده

تنظیمات
  • درگاه‌ها
  • HttpContext
  • پایگاه داده
  • پیام‌ها

آموزش پیشرفته
  • ایجاد یک صورت‌حساب پرداخت با استفاده از InvoiceBuilder
  • درگاه مجازی پرداخت
  • استفاده از پروکسی
  • توکن پرداخت
  • تزریق وابستگی
  • Logging

نمونه پروژه‌ها
نحوه نصب
‫۵ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۶ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۵۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
بررسی روش دسترسی به HttpContext در ASP.NET Core
در نگارش‌های دیگر ASP.NET، برای دسترسی به اطلاعات درخواست وب جاری، می‌توان از خاصیت استاتیک System.Web.HttpContext.Current استفاده کرد. با حذف شدن System.Web از ASP.NET Core و همچنین بهبود طراحی آن جهت سازگاری کامل با مفاهیم تزریق وابستگی‌ها، دیگر روش استفاده‌ی مستقیم از خواص استاتیک توصیه نشده و بجای آن تزریق اینترفیس ویژه‌ی IHttpContextAccessor توصیه می‌شود.


دسترسی به اطلاعات درخواست وب جاری در ASP.NET Core

برای دسترسی به اطلاعات درخواست جاری در ASP.NET Core، می‌توان از طریق تزریق سرویس جدید IHttpContextAccessor اقدام کرد. این اینترفیس دارای تک خاصیت HttpContext است که به صورت پیش فرض جزو سرویس‌های از پیش ثبت شده‌ی ASP.NET Core نیست و برای اینکه تزریق وابستگی‌ها در اینجا به درستی صورت گیرد، طول عمر این سرویس باید به صورت singleton تنظیم شود:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
   services.AddMvc();
   services.AddSingleton<IHttpContextAccessor, HttpContextAccessor>();
}
روش کارکرد این سرویس نیز به صورت ذیل است:
- هر زمانیکه درخواست جدیدی برای پردازش فرا می‌رسد، IHttpContextFactory کار ایجاد یک HttpContext جدید را آغاز می‌کند.
- اگر سرویس IHttpContextAccessor پیشتر ثبت شده باشد، IHttpContextFactory کار مقدار دهی HttpContext آن‌را نیز انجام می‌دهد.
- اینجا شاید این سؤال مطرح شود که طول عمر IHttpContextAccessor «باید» به صورت singleton ثبت شود. پس این سرویس چگونه می‌تواند HttpContextهای مختلفی را شامل شود؟ کلاس HttpContextAccessor که پیاده سازی کننده‌ی IHttpContextAccessor است، دارای یک خاصیت AsyncLocal است که از این خاصیت جهت ذخیره سازی اطلاعات Contextهای مختلف استفاده می‌شود. بنابراین کلاس HttpContextAccessor دارای طول عمر singleton است، اما خاصیت AsyncLocal آن دارای طول عمری محدود به یک درخواست (request scoped) می‌باشد.


بنابراین به صورت خلاصه:
- هرجایی که نیاز به اطلاعات HTTP context وجود داشت، از تزریق اینترفیس IHttpContextAccessor استفاده کنید.
- ثبت سرویس IHttpContextAccessor را در ابتدای برنامه فراموش نکنید.
- طول عمر سرویس ثبت شده‌ی IHttpContextAccessor باید singleton باشد.

یک نکته: اگر از ASP.NET Core Identity استفاده می‌کنید، متد services.AddIdentity کار ثبت سرویس IHttpContextAccessor را نیز انجام می‌دهد.



یک مثال: ذخیره سازی اطلاعاتی با طول عمر کوتاه در HttpContext و سپس دسترسی به آن‌ها در کلاس‌های دیگر برنامه

استفاده‌ی از مجموعه‌ی Items شیء HttpContext، یکی از روش‌هایی است که از آن می‌توان جهت ذخیره سازی اطلاعات موقتی و محدود به طول عمر درخواست جاری استفاده کرد. برای مثال در یک کنترلر و اکشن متدی خاص، دو key/value جدید را به آن اضافه می‌کنیم:
public IActionResult ProcessForm()
{
   HttpContext.Items["firstname"] = "Vahid";
   HttpContext.Items["lastname"] = "N.";
   return View();
}
سپس جهت دسترسی به این اطلاعات در یک کلاس دیگر می‌توان به صورت ذیل عمل کرد:
public class MyHelperClass
{
    private readonly IHttpContextAccessor _contextAccessor;
    public MyHelperClass(IHttpContextAccessor  contextAccessor)
    {
        _contextAccessor = contextAccessor;
    }

    public string DoWork()
    {
        string firstName = _contextAccessor.HttpContext.Items["firstname"].ToString();
        string lastName = _contextAccessor.HttpContext.Items["lastname"].ToString();
        return $"Hello {firstName} {lastName}!";
    }
}
در اینجا در کلاسی قرار داریم که مستقیما ارتباطی به کنترلر جاری نداشته و دسترسی مستقیمی به خاصیت HttpContext آن ندارد. بنابراین برای دسترسی به اطلاعات موجود در HttpContext جاری می‌توان سرویس IHttpContextAccessor را به سازنده‌ی این کلاس تزریق کرد و سپس با کمک خاصیت contextAccessor.HttpContext آن، به اطلاعات مدنظر دسترسی یافت.
‫۷ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۰۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
چه زمان‌هایی یک برنامه‌ی ASP.NET ری استارت می‌شود؟

برای ری استارت کردن یک برنامه‌ی ASP.NET حتما نیازی نیست تا IIS را متوقف و سپس راه اندازی کرد یا تنظیمات App pool برنامه را در IIS تغییر داد. روش‌های دیگری نیز وجود دارند که عدم آگاهی از آن‌ها می‌تواند سبب بروز مشکلات عدیده‌ای گردد و گاها خطایابی آن‌ها بسیار مشکل است؛ زیرا ری استارت شدن برنامه = از دست رفتن آنی تمام سشن‌های InProc تمام کاربران سایت؛ پاک شدن کش برنامه در IIS؛ از دست رفتن تمام متغیرهای استاتیک، Application State و مواردی از این دست:
  • - نوشتن در پوشه bin برنامه (ایجاد فایل یا ایجاد پوشه یا تغییر نام پوشه‌ها و مواردی از این دست). (بنابراین قرار دادن بانک اطلاعاتی برنامه در این پوشه، اشتباه بوده و به همین جهت پوشه‌ی استاندارد App_Data طراحی شده است)
  • - نوشتن در فایل web.config برنامه (به صورت دستی، حتی در حد اضافه کردن یک فاصله یا توسط خود برنامه و یا استفاده از متد File.SetLastWriteTime). در این حالت ASP.NET FileSystemWatcher بلافاصله وارد عمل شده و برنامه را ری استارت می‌کند. (هدف اصلی وجودی این فایل، برخورد فقط خواندنی با آن است نه ذخیره سازی تنظیمات پویای برنامه در آن. برای ذخیره سازی تنظیمات پویا، از بانک اطلاعاتی و یا یک فایل XML مجزای از وب کانفیگ استفاده کنید یا مواردی مشابه)
  • - هر گونه تغییری در فایل‌ها و یا پوشه‌های App_WebReferences ، App_Code ، Global.asax ، machine.config ، App_GlobalResources و App_LocalResources نیز سبب ری استارت برنامه خواهند شد.
  • - با ایجاد، حذف یا تغییر نام یکی از ساب دایرکتوری‌های واقع شده در ریشه برنامه. بنابراین اگر برنامه‌ی شما به صورت پویا پوشه‌هایی را ایجاد یا حذف می‌کند باید منتظر ری استارت‌های پی در پی باشید (البته این مورد با از کار انداختن FileChangesMonitor مربوط به HttpRuntime قابل حل می‌باشد (+)، ولی همانطور که عنوان شد به صورت پیش فرض همواره فعال است)
  • - فراخوانی متد System.Web.HttpRuntime.UnloadAppDomain شبیه به همان Application.Exit در برنامه‌های دسکتاپ است و بلافاصله سبب خاتمه‌ی برنامه می‌شود. قرار دادن فایل App_Offline.htm در پوشه اصلی برنامه نیز چنین رفتاری را سبب خواهد شد. علاوه بر آن تگ httpRuntime در وب کانفیگ نیز دارای گزینه‌ی enable است و تنظیم آن به false ، سبب خاتمه‌ی سرویس دهی برنامه خواهد شد.
  • - رسیدن به عدد numRecompilesBeforeAppRestart تعریف شده در فایل machine.config که عموما به عدد 15 تنظیم شده است. اگر تغییرات زیادی را در فایل‌های (مرتبط با ASP.NET مانند aspx ، asmx و غیره) برنامه داده باشید (بیشتر از 15 مورد) و نیازی به ری کامپایل اساسی وجود داشته باشد، ASP.NET FileSystemWatcher به صورت خودکار برنامه را ری استارت خواهد کرد.

‫۱۳ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۰۳
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
متغیرهای استاتیک و برنامه‌های ASP.NET

هر متغیر استاتیک تنها دارای یک مقدار، در یک AppDomain مشخص است (مگر اینکه با ویژگی ThreadStatic مزین شود). هر برنامه‌ی ASP.NET هم AppDomain جداگانه و منحصر به خود را دارا است. بنابراین تعریف یک متغیر استاتیک در یک برنامه‌ی ASP.NET به معنای به اشتراک گذاری آن در بین تمامی درخواست‌های رسیده به سرور است. بنابراین عموما استفاده از متغیرهای استاتیک در برنامه‌های چند کاربره ASP.NET یک اشتباه بزرگ است و در صورت استفاده از آن باید منتظر تخریب اطلاعات یا دریافت نتایج غیرمنتظره‌ای باشید (مگر اینکه واقعا می‌دانید دارید چکار می‌کنید، برای مثال کش کردن نگاشت‌های NHibernate به این صورت و استفاده از الگوی singleton یا روش‌های مشابه که باید بین تمام کاربران به یک صورت و یک شکل به اشتراک گذاشه شود و در حین اجرای برنامه تغییری در آن حاصل نمی‌شود). برای مثال اگر کاربر یک، در صفحه‌ی یک، متغیر استاتیکی را مقدار دهی کند، کاربر 2 نیز با مقدار به روز شده‌ی کاربر یک کار خواهد کرد که به طور قطع این مورد مد نظر شما نیست (چون به احتمال زیاد طراحی شما بر اساس کار کاربر در یک Session است و نه یک مقدار برای تمام سشن‌های موجود در سایت) و همچنین باید دقت داشت که امنیت سیستم نیز در این حالت زیر سؤال است (زیرا در این حالت تمامی کاربران، صرفنظر از سطوح دسترسی تعریف شده برای آن‌ها، دسترسی به اطلاعاتی خواهند داشت که نباید داشته باشند).
نکته‌ی دیگری را هم که باید در مورد ASP.NET به خاطر داشت این است که ویژگی ThreadStatic نیز در اینجا کمکی نمی‌کند؛ زیرا مطابق طراحی آن از تردها استفاده‌ی مجدد می‌گردد.به عبارت دیگر در ASP.NET الزامی ندارد که آغاز یک درخواست جدید حتما به همراه ایجاد یک ترد جدید باشد.
طول عمر این نوع متغیرها هم تا زمانی است که وب سرور یا برنامه ری استارت شوند. فقط در این حالت است که نمونه‌ی موجود تخریب شده و سپس با اجرای مجدد برنامه، بازسازی خواهند شد.
بنابراین متغیرهای استاتیک در ASP.NET همانند شیء Application عمل می‌کنند و از آن سریع‌تر هستند زیرا زمانیکه به آن‌ها ارجاع می‌شود نیازی به جستجو در یک جدول و یافتن آن‌ها نیست (برخلاف شیء Application) و همچنین در اینجا نیازی هم به عملیات تبدیل نوع داده‌ای وجود ندارد (برخلاف نوع شیء Application که به صورت Object تعریف شده است). وجود اشیاء Application در ASP.NET فقط به جهت حفظ سازگاری آن با ASP کلاسیک است و توصیه شده است در ASP.NET به دلایلی که ذکر شد،‌ اگر و تنها اگر نیاز به اشیایی در سطح برنامه داشتید از متغیرهای استاتیک استفاده کنید. شیء Cache نیز در ASP.NET همین کاربرد را دارد با این تفاوت که می‌توان برای آن مدت زمان منقضی شدن تعریف کرد یا اینکه وب سرور بسته به حق تقدم و اهمیتی که برای آن تعریف شده است، مجاز به حذف کردن آن در زمانی است که با کمبود منابع مواجه می‌شود. همچنین باید دقت داشت که تنها مکان ذخیره سازی متغیرهای استاتیک حافظه‌ است اما امکان دخیره سازی کش بر روی فایل سیستم تا بانک اطلاعاتی و غیره نیز مهیا است.

سؤال: آیا تعریف SqlConnection به صورت استاتیک جزو مواردی است که "مگر واقعا می‌دانید دارید چکار می‌کنید؟" ؟
پاسخ: خیر. در اینجا هم واقعا این شخص نمی‌داند که دارد چکار می‌کند! یعنی در مورد سازوکار درونی ADO.NET اطلاعاتی ندارد. باز کردن یک کانکشن در ADO.NET به معنای مراجعه به استخر (pool) کانکشن‌ها و بازکردن یکی از آن‌ها و در مقابل، بستن یک کانکشن هم به معنای علامتگذاری یک کانکشن به صورت غیرفعال است و آماده سازی آن برای استفاده در درخواست بعدی. به معنای دیگر این عملیات سربار آنچنانی ندارد که بخواهید آن‌را استاتیک تعریف کنید.
همچنین مورد دیگری را هم که این برنامه نویس نمی‌داند این است که متغیرهای استاتیک thread safe نیستند. به عبارتی حین استفاده از آن‌ها در یک برنامه‌ی چندکاربره‌ی ASP.NET حتما باید مکانیزم‌های قفل‌گذاری بر روی این نوع متغیرها و اشیاء اعمال شود (که این هم خود یک سربار اضافی است در مقیاس چند 10 یا چند 100 کاربر همزمان). این مشکلات همزمانی به چه معنا است؟ فرض کنید کاربر یک، شیء استاتیک SqlConnection ایی را باز کرده است و با آن مشغول کوئری گرفتن است. کاربر 2 نیز همزمان شروع به استفاده از این کانکشن باز در حال استفاده می‌کند (SqlConnection استاتیک یعنی استفاده‌ی تمام کاربران فقط و فقط از یک کانکشن باز شده)، نتیجه این خواهد بود که برای مثال پیغام خطایی را دریافت می‌کند مانند: فیلد مورد نظر در جدول موجود نیست! چرا؟ چون روی شیء استاتیک SqlConnection تعریف شده قفل گذاری صورت نگرفته است و در حین استفاده از آن هر کاربری در سایت نیز همان را استفاده خواهد کرد یا از آن بدتر ممکن است یک کاربر زودتر از کاربر دیگری آن‌را ببندد! کاربر سوم در وسط کار با پیغام غیرمعتبر بودن کانکشن مواجه می‌شود، یا اینکه به صورت پیش فرض یک datareader را بیشتر نمی‌توان بر روی یک کانکشن باز شده اعمال کرد. کاربر 4 مشغول خواندن اطلاعات است، کاربر 5 ، پیغام غیرمعتبر بودن کوئری را دریافت می‌کند.

‫۱۳ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ آذر ۱۳۸۹، ساعت ۲۳:۰۴
محمد رعیت پیشه محمد رعیت پیشه
نظرات اشتراک‌ها
نگاهی به Sketch Design
ممنون میشم یک نرم افزار خوب برای تهیه Sketch که بشود با آن فرم‌های ترکیبی و پیچیده رو رسم کرد معرفی کنید.
من کمی جستجو انجام دادم اما نرم افزار قابل قبولی پیدا نکردم!
‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۵۲
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
آشنایی با SQL Server Indexed Views
Viewها برای مخفی کردن کوئری‌های پیچیده از چند جدول بسیار مفید هستند. اما در حالت عادی، استفاده از آن‌ها الزاما به کارآیی مطلوبی ختم نمی‌شود. اما ... امکان تعریف index بر روی آن‌ها وجود دارد ...
آشنایی با SQL Server Indexed Views
‫۱۰ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۵۹