اشتراکها
راهنمای جامع سلکتور ها در CSS
از این روش http://css-tricks.com/snippets/css/using-font-face
و از این فونتها http://awebfont.ir
و از این فونتها http://awebfont.ir
بر اساس آموزش مدیریت حالت در Blazor، قصد داریم یک سرویس پیام هشدار ساده، ولی زیبا را بوسیله کامپوننت Alert بوت استرپ ۵ ، بدون استفاده از توابع جاوا اسکریپتی، طراحی کنیم.
در ابتدا کتابخانههای css زیر را بوسیله LibMan به پروژه اضافه کرده و مداخل فایلهای را css نیز اضافه میکنیم:
{ "version": "1.0", "defaultProvider": "cdnjs", "libraries": [ { "provider": "unpkg", "library": "bootstrap@5.0.0", "destination": "wwwroot/lib/bootstrap" }, { "provider": "unpkg", "library": "open-iconic@1.1.1", "destination": "wwwroot/lib/open-iconic" }, { "provider": "unpkg", "library": "animate.css@4.1.1", "destination": "wwwroot/lib/animate" }, { "provider": "unpkg", "library": "bootstrap-icons@1.5.0", "destination": "wwwroot/lib/bootstrap-icons/" } ] }
در ادامه کلاس سرویس پیام را پیاده سازی و آن را با طول عمر Scoped به سیستم
تزریق وابستگیهای برنامه، معرفی میکنیم:
public enum AlertType { Success, Info, Danger, Warning } public class AlertService { public void ShowAlert(string message, AlertType alertType, string animate = "animate__fadeIn") { OnChange?.Invoke(message, alertType,animate); } public event Action<string,AlertType, string> OnChange; }
services.AddScoped<AlertService>();
توضیحات:
در کدهای نهایی برنامه قرار است به این نحو کار نمایش Alertها را در کامپوننتهای مختلف انجام دهیم:
@inject AlertService AlertService @code { private void Success() { AlertService.ShowAlert("Success!", AlertType.Success); }
کدهای کامپوننت Alert.razor
@inject AlertService AlertService @implements IDisposable <style> .alert-show { display: flex; flex-direction: row; } .alert-hide { display: none; } </style> <div style="z-index: 5"> <div " + "alert-show" :"alert-hide")"> <i width="24" height="24"></i> <div> @Message </div> <button type="button" data-bs-dismiss="alert" aria-label="Close" @onclick="CloseClick"></button> </div> </div> @code { AlertType AlertType { get; set; } string Icon { get; set; } string Css { get; set; } string Animation { get; set; } private bool IsVisible { get; set; } private string Message { get; set; } System.Timers.Timer _alertTimeOutTimer; protected override void OnInitialized() { AlertService.OnChange += ShowAlert; } private void ShowAlert(string message, AlertType alertType, string animate) { _alertTimeOutTimer = new System.Timers.Timer { Interval = 5000, Enabled = true, AutoReset = false }; _alertTimeOutTimer.Elapsed += HideAlert; Message = message; switch (alertType) { case AlertType.Success: Css = "bg-success"; Icon = "bi-check-circle"; break; case AlertType.Info: Css = "bg-info"; Icon = "bi-info-circle-fill"; break; case AlertType.Danger: Css = "bg-danger"; Icon = "bi-exclamation-circle"; break; case AlertType.Warning: Css = "bg-warning"; Icon = "bi-exclamation-triangle-fill"; break; default: Css = Css; break; } AlertType = alertType; Animation = animate; IsVisible = true; InvokeAsync(StateHasChanged); } private void HideAlert(Object source, System.Timers.ElapsedEventArgs e) { IsVisible = false; InvokeAsync(StateHasChanged); _alertTimeOutTimer.Close(); } public void Dispose() { if (AlertService != null) AlertService.OnChange -= ShowAlert; if (_alertTimeOutTimer != null) { _alertTimeOutTimer.Elapsed -= HideAlert; _alertTimeOutTimer?.Dispose(); } } private void CloseClick() { IsVisible = false; _alertTimeOutTimer.Close(); InvokeAsync(StateHasChanged); } }
همانطور که مشاهده میکنید، کامپوننت Alert، از سرویس تزریق شدهی AlertService استفاده میکند. بنابراین در هرجائی از برنامه که AlertService.ShowAlert فراخوانی شود، سبب بروز رویداد OnChange شده و به این ترتیب کامپوننت فوق، Alert ای را نمایش میدهد که البته نمایش آن به همراه یک Timeout و محو شدن خودکار نیز هست. برای استفاده از کامپوننت Alert.razor، آنرا در صفحه اصلی MainLayout یا هرجای دلخواهی قرار میدهیم:
<div> <Alert></Alert>
دریافت کدهای کامل برنامه: BlazorBootstrapAlert.zip
مطالب
Gulp #1
Gulp ابزاری ست که شما را در انجام دادن کارهای مختلف توسعهی وب، در سمت Front-end کمک میکند و اغلب برای کارهایی همچون موارد ذیل بکار میرود:
اگر خروجی مشابه زیر را مشاهده کردید، نصب گالپ با موفقیت انجام شدهاست:
- راه اندازی یک وب سرور
- بارگذاری مجدد مرورگر به صورت خودکار بعد از ذخیرهی هر فایل
- تبدیل پیش پردازندههای CSS مانند LESS, SASS به CSS
- بهینه سازی فایلهای asset شامل CSS,JS و همچنین عکسها
و در طی این سری آموزشی، همهی آنها را پوشش خواهیم داد.
البته اینها تنها چیزهایی نیستند که گالپ میتواند آنها را انجام دهد. اگر علاقمند باشید، میتوانید یک سازندهی سایت ایستا را با گالپ درست کنید! گالپ واقعا قدرتمند است و در این سری آموزشها قرار است با آن آشنا شویم و از آن استفاده کنیم.
قبل از اینکه کار با گالپ را شروع کنیم، به این میپردازیم که چرا باید گالپ را از میان ابزارهای مشابه انتخاب کرد.
چرا گالپ ؟
ابزارهای مشابه گالپ، تحت عنوان نام "build tools" یا ابزارهای ساخت شناخته میشوند. دو مورد از معروفترین آنها Gulp و Grunt هستند. اما در سویی دیگر، ابزاری به نام Boroccoli داریم که تمرکزش را بر روی کامپایل فایلهای asset گذاشته است. تفاوت اصلی بین آنها، چگونگی پیکربندی workflow تان با آن است.
Gulp در مقایسه با گرانت، پیکربندی مختصر و آسانتری دارد و سریعتر نیز اجرا میشود. اگر میخواهید بیشتر در مورد تفاوت Grunt و Gulp بدانید مراجعه کنید به + , + و + .
نصب گالپ
برای نصب گالپ باید NodeJS را بر روی سیستم خود نصب داشته باشید. برای اینکار به سایت ند جی اس مراجعه کنید و آن را دانلود کرده و نصب کنید. پس از اینکار حالا در خط فرمان سیستم عامل خود، دستور زیر را برای نصب گالپ وارد کنید :
sudo npm install -g gulp
npm install دستوری است که با استفاده از Node Package Manager یا npm یک پکیج گالپ را از مخزنهای Node دانلود و بر روی سیستم شما نصب میکند. توجه کنید که فقط کاربران مک و لینوکس میتوانند از sudo استفاده کنند. برای ویندوز باید خط فرمان خود را به صورت Run As Admin باز کنید؛ در غیر این صورت ممکن است در هنگام نصب، با خطا مواجه شوید.
g- یک دستور پرچم است که باعث نصب گالپ به صورت global بر روی سیستم شما میشود تا در کل سیستم شما، دستور گالپ در دسترس باشد و نه منحصرا در مسیر نصب کنونی.
بسته به سرعت اینترنت شما، زمانی طول خواهد کشید و در نهایت برای اینکه مطمئن شوید که گالپ بر روی سیستم شما نصب شدهاست، دستور زیر را در خط فرمان وارد کنید:
gulp -v
CLI version 3.9.0
Local version 3.9.0
در قسمت بعدی به ساخت یک پروژه با گالپ خواهیم پرداخت و درک مفاهیم گفته شده در این جلسه را که شاید برایتان گنگ باشد، به صورت عملی کار خواهیم کرد.
مطالب
آموزش فایرباگ - #1
فایرباگ نام ابزاری است که همه ما نام آن را شنیده ایم یا با آن کار کرده ایم .
این ابزار امکانات و قابلیتهای فراوانی دارد که فراگیری آنها برای یک توسعه گر یا طراح وب سایت ضروری به نظر میرسد .
در سری مقالات آموزش فایرباگ ، با این ابزار محبوب و پرکاربرد بیشتر آشنا میشویم .
نصب و اجرای فایرباگ :
ابتدا وارد این صفحه شوید و ورژن مناسب مرورگرتان را نصب نمایید .
پس از نصب و دوباره باز کردن مرورگر ، میتوانید با کلیک کردن بروی آیکون فایرباگ یا فشردن کلید F12 ، فایرباگ را اجرا کنید .
تبها :
فایرباگ در حالت پیشفرض دارای 6 تب میباشد .
در قسمتهای بعدی هر تب را به صورت جداگانه بررسی میکنیم .
این ابزار امکانات و قابلیتهای فراوانی دارد که فراگیری آنها برای یک توسعه گر یا طراح وب سایت ضروری به نظر میرسد .
در سری مقالات آموزش فایرباگ ، با این ابزار محبوب و پرکاربرد بیشتر آشنا میشویم .
نصب و اجرای فایرباگ :
ابتدا وارد این صفحه شوید و ورژن مناسب مرورگرتان را نصب نمایید .
پس از نصب و دوباره باز کردن مرورگر ، میتوانید با کلیک کردن بروی آیکون فایرباگ یا فشردن کلید F12 ، فایرباگ را اجرا کنید .
تبها :
فایرباگ در حالت پیشفرض دارای 6 تب میباشد .
- Console : در این تب دو بخش وجود دارد :
در بخش Log هشدارها ، پیغامها ، درخواستهای XHR و ... نمایش داده میشوند .
بخش دیگر هم که در سمت راست قرار دارد ، مخصوص اجرای کدهای جاوا اسکریپت میباشد .
-
HTML : در این تب HTML صفحه را بصورت درختی و بصورت Live مشاهده میکنید .
Live بودن به این معنی است دقیقا چیزی را مشاهده میکنید که مرورگر در حال تفسیر هست و نه چیزی که به مرورگر ارسال شده .
همچنین در این تب میتوانید محتوای HTML قسمت Body صفحه را ویرایش کنید .
- CSS : در این تب میتوانید تعاریف CSS موجود در صفحه را مشاهده/ویرایش/حذف/فعال-غیرفعال نمایید .
همچنین میتوانید تمام فایلهای استایلی که به صفحه اضافه شده اند را مشاهده و تعیین کنید که تعاریف موجود در کدام فایلها در این محیط نمایش داده بشوند .
- Script : در این تب میتوانید به خطایابی کدهای جاوا اسکریپت بپردازید . همچنین مانند تب CSS میتوانید یکی از فایلهای اضافه شده به صفحه برای نمایش در این بخش ، چند مورد را انتخاب کنید .
- DOM : در این تب میتوانید ساختار DOM صفحه جاری را مشاهده نمایید .
- Net : در این تب میتوانید درخواست هایی که از صفحه ارسال میشوند را زیر نظر بگیرید .
این تب اطلاعات کاملی دربارهی هر درخواست ارائه میکند .
از جمله : نوع درخواست ( Post/Get ) ، حجم درخواست و پاسخ ، مدت زمان درخواست ، تعداد درخواستهای ارسال شده ، وضعیت درخواستها و ...
در قسمتهای بعدی هر تب را به صورت جداگانه بررسی میکنیم .
در این مطلب نکات کار با تصاویر را توسط افزونهی Web Esstentials بررسی میکنیم. این افزونه قابلیتهای زیر را در کار با تصاویر در اختیار شما قرار میدهد:
بهینهسازی تصاویر
یکی از موارد مهمی که باید مورد توجه قرار بگیرد، استفاده از تصاویر کم حجم در وبسایت میباشد. روشهای مختلفی جهت بهینهسازی تصاویر مورد استفاده در سایت وجود دارند، به طور مثال جهت بهینهسازی تصاویر PNG میتوانید از ابزار PNGGauntlet استفاده کنید. همچنین اینجا نیز یک ابزار آنلاین موجود میباشد. افزونهی Web Essentails این قابلیت را به آسانی در اختیار شما قرار میدهد؛ اینکار را میتوانید توسط این افزونه به روشهای زیر انجام دهید:
- کلیک راست بر روی تصویر
برای اینکار بر روی فایلی که میخواهید optimize کنید، کلیک راست کرده و از منوی ظاهر شده گزینه Web Essentials و سپس Optimize Image را انتخاب کنید:
در قسمت status bar نیز میتوانید نتیجه را مشاهده کنید:
- انتخاب چندین تصویر
روال قبلی را میتوانید برای چندین فایل انتخاب شده و یا یک پوشه تکرار کنید:
- بهینهسازی تصاویر موجود در فایلهای CSS
همچنین امکان بهینهسازی تصاویر داخل فایلهای CSS نیز توسط این افزونه امکان پذیر است:
همانطور که در تصویر فوق مشاهده میکنید میتوانیم تصاویری که به صورت Data Uri درون کد پیوست شده اند را با کلیک بر روی Save to file به صورت یک فایل ذخیره کنیم.
ایجاد تصاویر Sprite
یکی دیگر ار قابلیتهای افزونه Web Essentials امکان تهیه تصاویر به صورت Sprite می باشد. برای اینکار کافی است به این صورت عمل کنید:
بعد از کلیک بر روی Create image sprite باید یک نام برای آن تعیین کنید و سپس بر روی کلید Save کلیک کنید. با اینکار یک فایل از نوع XML با پسوند sprite برای شما ساخته خواهد شد:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?> <sprite xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xsi:noNamespaceSchemaLocation="http://vswebessentials.com/schemas/v1/sprite.xsd"> <settings> <!--Determines if the sprite image should be automatically optimized after creation/update.--> <optimize>true</optimize> <!--Determines the orientation of images to form this sprite. The value must be vertical or horizontal.--> <orientation>vertical</orientation> <!--File extension of sprite image.--> <outputType>png</outputType> <!--Determin whether to generate/re-generate this sprite on building the solution.--> <runOnBuild>false</runOnBuild> <!--Use full path to generate unique class or mixin name in CSS, LESS and SASS files. Consider disabling this if you want class names to be filename only.--> <fullPathForIdentifierName>true</fullPathForIdentifierName> <!--Use absolute path in the generated CSS-like files. By default, the URLs are relative to sprite image file (and the location of CSS, LESS and SCSS).--> <useAbsoluteUrl>false</useAbsoluteUrl> <!--Specifies a custom subfolder to save CSS files to. By default, compiled output will be placed in the same folder and nested under the original file.--> <outputDirectoryForCss /> <!--Specifies a custom subfolder to save LESS files to. By default, compiled output will be placed in the same folder and nested under the original file.--> <outputDirectoryForLess /> <!--Specifies a custom subfolder to save SCSS files to. By default, compiled output will be placed in the same folder and nested under the original file.--> <outputDirectoryForScss /> </settings> <!--The order of the <file> elements determines the order of the images in the sprite.--> <files> <file>/Content/Images/01.png</file> <file>/Content/Images/02.png</file> <file>/Content/Images/03.png</file> <file>/Content/Images/04.png</file> </files> </sprite>
به عنوان مثال فایل CSS تصویر فوق به صورت زیر میباشد:
/* This is an example of how to use the image sprite in your own CSS files */ .Content-Images-01 { /* You may have to set 'display: block' */ width: 32px; height: 32px; background: url('icons.png') 0 0; } .Content-Images-02 { /* You may have to set 'display: block' */ width: 32px; height: 32px; background: url('icons.png') 0 -32px; } .Content-Images-03 { /* You may have to set 'display: block' */ width: 32px; height: 32px; background: url('icons.png') 0 -64px; } .Content-Images-04 { /* You may have to set 'display: block' */ width: 32px; height: 32px; background: url('icons.png') 0 -96px; }
<div class="Content-Images-01"></div> <div class="Content-Images-02"></div> <div class="Content-Images-03"></div> <div class="Content-Images-04"></div>
استفاده از تصاویر Data URIs
یکی دیگر از روشهای کاهش درخواستهای HTTP در یک سایت استفاده از Data URIs می باشد، توسط این روش میتوانید فایل هایتان را درون HTML و یا CSS قرار دهید یا به اصطلاح embed کنید. به طور مثال جهت استفاده از یک تصویر میتوانید به راحتی با آدرس دهی تصویر درون تگ img، تصویر را درون صفحه نمایش دهید:
<img src="https://www.dntips.ir/images/logo.png" />
<img src="" />
سینتکس Data URIs
به طور مثال تگ زیر را در نظر داشته باشید:
<img src="..." />
data: نام schema
image/png: نوع محتوا(content type)
base64: نوع encoding استفاده شده برای encode کردن اطلاعات
iVBOR...: اطلاعات encode شده.
توسط افزونه Web Essentials به راحتی میتوانید تصویر موردنظرتان را به صورت Data URI تهیه کنید:
یکی از مواردی که با Angular CLI 6.0 به شدت ساده شدهاست، ایجاد پروژههای «کتابخانه» Angular است. برای مثال شاید در حین استفادهی از بعضی از کتابخانهی ثالث تهیه شدهی برای Angular با خطای ذیل مواجه شده باشید:
این خطا زمانی رخ میدهد که تهیه کنندهی کتابخانه، فرمت بستههای Angular را رعایت نکرده باشد و ... رعایت کردن آن نیز کار بسیار مشکلی است. نگارش 6 در پشت صحنه، پروژهی موفق ng-packagr را به مجموعهی CLI اضافه کردهاست و از این پس توسط خود CLI میتوان کتابخانههای استاندارد Angular را تولید کرد. این مورد، مزیت استاندارد سازی کتابخانههای npm حاصل را نیز به همراه دارد. مشکلی که گاهی از اوقات به علت عدم رعایت این ساختار با بستههای فعلی npm مخصوص Angular وجود دارند؛ مانند خطایی که عنوان شد. برای مثال بدون استفادهی از این ابزار، نیاز است مستندات چند صفحهای ساخت کتابخانههای Angular را سطر به سطر پیاده سازی کنید که توسط CLI 6.0 به صورت خودکار ایجاد و مدیریت میشود.
مراحل ایجاد یک پروژهی «کتابخانه» توسط Angular CLI 6.0
مرحلهی اول ایجاد یک پروژهی کتابخانه، مانند قبل، توسط دستور ng new و ایجاد یک پروژهی دلخواه جدید است:
به همراه Angular CLI 6.0، فرمت تنظیمات آن نیز تغییر کردهاست و مفهوم workspace به آن اضافه شدهاست که در آن میتوان چندین پروژه را تعریف کرد.
پس از ایجاد پروژهی my-lib-test توسط دستور فوق و وارد شدن به پوشهی اصلی آن توسط خط فرمان، میتوان با اجرای دستور زیر، پروژههای دیگری را به پروژهی جاری افزود:
اما اگر در اینجا بجای ذکر application، از نام library استفاده کنیم، یک کتابخانه را بجای یک برنامه، به workspace جاری اضافه میکند:
پس از اجرای این دستور اگر به فایل angular.json دقت کنیم، این پروژه در ذیل projects اضافه شدهاست:
همچنین یک پوشهی جدید به نام projects نیز ایجاد شده و پروژهی my-lib داخل آن قرار گرفتهاست.
فایل جدید public_api.ts
پس از ایجاد کتابخانهی جدید «my-lib»، فایل جدیدی به نام projects\my-lib\src\public_api.ts نیز به آن اضافه شدهاست:
با این محتوا:
هر خروجی که در اینجا ذکر شود توسط استفاده کنندگان از این کتابخانه قابل دسترسی خواهد بود. برای مثال دستور «ng generate library my-lib» مطابق تصویر فوق، یک سرویس جدید را به نام my-lib.service، یک کامپوننت جدید را به نام my-lib.component و یک ماژول جدید را به نام my-lib.module به صورت پیشفرض ایجاد کرده و درون پوشهی lib قرار دادهاست. اکنون آنها را توسط فایل public_api.ts، به نحوی که مشاهده میکنید در معرض دید استفاده کنندگان قرار میدهد.
برای مثال اگر فایل جدید projects\my-lib\src\lib\my-lib.models.ts را به این کتابخانه اضافه کنیم که شامل تعدادی مدل و اینترفیس قابل دسترسی توسط استفاده کنندگان باشد، باید یک سطر زیر را به انتهای فایل public_api.ts اضافه کنیم:
این پروژهی کتابخانه حتی به همراه فایلهای package.json, tsconfig.json, tslint.json مخصوص به خود نیز میباشد تا بتوان آنها را صرفا جهت این پروژه سفارشی سازی کرد.
ساختار my-lib.service پیشفرض یک پروژهی کتابخانه
اگر به فایل projects\my-lib\src\lib\my-lib.service.ts دقت کنیم:
تمام قسمتهای آن مانند قبل است، منهای 'providedIn: 'root آن. این مورد تنظیم جدیدی است که در پروژههای Angular 6 قابل استفادهاست. هدف از آن، ارائهی یک سرویس، بدون نیاز به ثبت صریح آن در قسمت providers یک NgModule است.
شاید بپرسید چرا؟ هدف اصلی از آن، بهبود فرآیند tree-shaking یا حذف کدهای مرده و استفاده نشدهاست. ممکن است سرویسی را تعریف کنید، اما در برنامه استفاده نشود. این حالت خصوصا در پروژههای کتابخانههای ثالث ممکن است زیاد رخ دهد. به همین جهت با ارائهی این قابلیت، امکان حذف سادهتر سرویسهایی که در برنامه استفاده نشدهاند از خروجی نهایی کامپایل شده، وجود خواهد داشت.
چگونه به پروژهی کتابخانهی جدید، یک کامپوننت جدید را اضافه کنیم؟
تمام دستورات Angular CLI، در اینجا نیز کار میکنند. تنها تفاوت آنها، ذکر صریح نام پروژهی مورد استفاده است:
دستور فوق کامپوننت جدید show-data را به پروژهی my-lib اضافه خواهد کرد؛ به همراه به روز رسانی خودکار فایل projects/my-lib/src/lib/my-lib.module.ts این پروژه، جهت ثبت کامپوننت اضافه شده.
البته در اینجا باید فایل my-lib.module.ts را اندکی ویرایش کرد و ShowDataComponent را به قسمت exports نیز افزود:
به صورت پیشفرض، کامپوننت جدید را در قسمت declarations معرفی میکند. یک چنین کامپوننتی فقط داخل همان lib قابل استفادهاست. اگر قرار است خارج از این lib نیز به آن دسترسی داشته باشیم، باید آنرا در قسمت exports نیز قید کنیم.
همچنین قسمت imports آن نیز به صورت پیشفرض خالی است. اگر نیاز است با ngIf کار کنید، باید CommonModule را در اینجا قید کنید و اگر نیاز است تبادلات HTTP وجود داشته باشد، ذکر HttpClientModule نیز ضروری است.
مرحلهی ساخت پروژه
پیش از استفادهی از این پروژهی کتابخانه، باید آنرا build کرد:
در اینجا نیز دستور ng build مانند قبل است، با این تفاوت که نام پروژهی کتابخانه نیز در اینجا ذکر شدهاست.
پس از اجرای این دستور، خروجی ذیل مشاهده میشود:
همانطور که ملاحظه میکنید، پس از طی مراحل خاص تولید یک کتابخانه، خروجی نهایی آنرا در پوشهی dist\my-lib قرار دادهاست.
استفادهی از کتابخانهی تولید شده
پس از پایان موفقیت آمیز مرحلهی Build، اکنون نوبت به استفادهی از این کتابخانه است. استفادهی از آن نیز همانند تمام کتابخانهها و وابستگیهای ثالثی است که تا پیش از این از آنها استفاده کردهایم. برای مثال ماژول آنرا در قسمت imports مربوط به NgModule کلاس AppModule معرفی میکنیم. برای این منظور به فایل src\app\app.module.ts مراجعه کرده و MyLibModule را به نحو ذیل اضافه میکنیم:
نکتهی مهمی که در اینجا باید به آن دقت داشت این است که هرچند در این پروژه، MyLibModule داخل پوشهی projects\my-lib\src\lib قرار دارد، اما نباید مسیر نسبی آنرا در اینجا ذکر کرد و باید صرفا نام پوشهی my-lib واقع در پوشهی node_modules را در اینجا در حین مسیر دهی import آن معرفی کرد (همانند تمام وابستگیهای ثالث دیگر).
اما سؤال اینجا است که آیا این پوشه پس از build، داخل پوشهی node_modules نیز کپی شدهاست؟ پاسخ آن خیر است و برای مدیریت خودکار آن، به صورت زیر عمل شدهاست:
اگر به فایل tsconfig.json اصلی و واقع در ریشهی workspace دقت کنید، پس از اجرای دستور «ng generate library my-lib»، قسمت paths آن نیز به صورت خودکار ویرایش شدهاست:
معنای آن این است که هرگاه import ایی در برنامه به my-lib اشاره کند، کامپایلر TypeScript میداند که باید آنرا از پوشهی dist/my-lib دریافت و پردازش کند. به همین جهت در اینجا دیگر نیازی به کپی دستی این پوشه، به پوشهی node_modules وجود ندارد.
به این ترتیب مسیر این import، چه در این پروژهی محلی و چه برای کسانیکه پوشهی dist/my-lib را به صورت یک بستهی npm جدید دریافت کردهاند، یکی خواهد بود.
در ادامه اگر به فایل app.component.html مراجعه کرده و selector کامپوننت show-data را به آن اضافه کنیم:
میتوان محتویات این کامپوننت دریافت شدهی از کتابخانه را مشاهده کرد.
توزیع کتابخانهی ایجاد شده برای عموم
برای اینکه این کتابخانهی تولیدی را در اختیار عموم، در سایت npm قرار دهیم، ابتدا باید کتابخانه را در حالت production build تولید و سپس آنرا publish کرد:
سطر اول، کتابخانهی my-lib را در حالت production تواید میکند. سپس به پوشهی فایلهای نهایی تولید شده وارد میشویم و دستور npm publish را صادر میکنیم.
البته دستور آخر نیاز به ایجاد یک اکانت در سایت npm و وارد شدن به آنرا دارد. جزئیات بیشتر آن در اینجا.
Please open an issue in the library repository to alert its author and ask them to package the library using the Angular Package Format (https://goo.gl/jB3GVv).
مراحل ایجاد یک پروژهی «کتابخانه» توسط Angular CLI 6.0
مرحلهی اول ایجاد یک پروژهی کتابخانه، مانند قبل، توسط دستور ng new و ایجاد یک پروژهی دلخواه جدید است:
ng new my-lib-test
پس از ایجاد پروژهی my-lib-test توسط دستور فوق و وارد شدن به پوشهی اصلی آن توسط خط فرمان، میتوان با اجرای دستور زیر، پروژههای دیگری را به پروژهی جاری افزود:
ng generate application my-app-name
ng generate library my-lib
همچنین یک پوشهی جدید به نام projects نیز ایجاد شده و پروژهی my-lib داخل آن قرار گرفتهاست.
فایل جدید public_api.ts
پس از ایجاد کتابخانهی جدید «my-lib»، فایل جدیدی به نام projects\my-lib\src\public_api.ts نیز به آن اضافه شدهاست:
با این محتوا:
/* * Public API Surface of my-lib */ export * from './lib/my-lib.service'; export * from './lib/my-lib.component'; export * from './lib/my-lib.module';
برای مثال اگر فایل جدید projects\my-lib\src\lib\my-lib.models.ts را به این کتابخانه اضافه کنیم که شامل تعدادی مدل و اینترفیس قابل دسترسی توسط استفاده کنندگان باشد، باید یک سطر زیر را به انتهای فایل public_api.ts اضافه کنیم:
export * from './lib/my-lib.models';
این پروژهی کتابخانه حتی به همراه فایلهای package.json, tsconfig.json, tslint.json مخصوص به خود نیز میباشد تا بتوان آنها را صرفا جهت این پروژه سفارشی سازی کرد.
ساختار my-lib.service پیشفرض یک پروژهی کتابخانه
اگر به فایل projects\my-lib\src\lib\my-lib.service.ts دقت کنیم:
import { Injectable } from '@angular/core'; @Injectable({ providedIn: 'root' }) export class MyLibService { constructor() { } }
شاید بپرسید چرا؟ هدف اصلی از آن، بهبود فرآیند tree-shaking یا حذف کدهای مرده و استفاده نشدهاست. ممکن است سرویسی را تعریف کنید، اما در برنامه استفاده نشود. این حالت خصوصا در پروژههای کتابخانههای ثالث ممکن است زیاد رخ دهد. به همین جهت با ارائهی این قابلیت، امکان حذف سادهتر سرویسهایی که در برنامه استفاده نشدهاند از خروجی نهایی کامپایل شده، وجود خواهد داشت.
چگونه به پروژهی کتابخانهی جدید، یک کامپوننت جدید را اضافه کنیم؟
تمام دستورات Angular CLI، در اینجا نیز کار میکنند. تنها تفاوت آنها، ذکر صریح نام پروژهی مورد استفاده است:
ng generate component show-data --project=my-lib
البته در اینجا باید فایل my-lib.module.ts را اندکی ویرایش کرد و ShowDataComponent را به قسمت exports نیز افزود:
@NgModule({ imports: [ CommonModule, HttpClientModule ], declarations: [MyLibComponent, ShowDataComponent], exports: [MyLibComponent, ShowDataComponent] }) export class MyLibModule { }
همچنین قسمت imports آن نیز به صورت پیشفرض خالی است. اگر نیاز است با ngIf کار کنید، باید CommonModule را در اینجا قید کنید و اگر نیاز است تبادلات HTTP وجود داشته باشد، ذکر HttpClientModule نیز ضروری است.
مرحلهی ساخت پروژه
پیش از استفادهی از این پروژهی کتابخانه، باید آنرا build کرد:
ng build my-lib
پس از اجرای این دستور، خروجی ذیل مشاهده میشود:
Building Angular Package Building entry point 'my-lib' Rendering Stylesheets Rendering Templates Compiling TypeScript sources through ngc Downleveling ESM2015 sources through tsc Bundling to FESM2015 Bundling to FESM5 Bundling to UMD Minifying UMD bundle Remap source maps Relocating source maps Copying declaration files Writing package metadata Removing scripts section in package.json as it's considered a potential security vulnerability. Built my-lib Built Angular Package! - from: D:\my-lib-test\projects\my-lib - to: D:\my-lib-test\dist\my-lib
استفادهی از کتابخانهی تولید شده
پس از پایان موفقیت آمیز مرحلهی Build، اکنون نوبت به استفادهی از این کتابخانه است. استفادهی از آن نیز همانند تمام کتابخانهها و وابستگیهای ثالثی است که تا پیش از این از آنها استفاده کردهایم. برای مثال ماژول آنرا در قسمت imports مربوط به NgModule کلاس AppModule معرفی میکنیم. برای این منظور به فایل src\app\app.module.ts مراجعه کرده و MyLibModule را به نحو ذیل اضافه میکنیم:
import { MyLibModule } from "my-lib"; @NgModule({ imports: [ BrowserModule, MyLibModule ] }) export class AppModule { }
اما سؤال اینجا است که آیا این پوشه پس از build، داخل پوشهی node_modules نیز کپی شدهاست؟ پاسخ آن خیر است و برای مدیریت خودکار آن، به صورت زیر عمل شدهاست:
اگر به فایل tsconfig.json اصلی و واقع در ریشهی workspace دقت کنید، پس از اجرای دستور «ng generate library my-lib»، قسمت paths آن نیز به صورت خودکار ویرایش شدهاست:
{ "compilerOptions": { "paths": { "my-lib": [ "dist/my-lib" ] } } }
برای نمونه اگر شارهگر ماوس را بر روی my-lib قرار دهید، به درستی مسیر خوانده شدن آن، تشخیص داده میشود.
به این ترتیب مسیر این import، چه در این پروژهی محلی و چه برای کسانیکه پوشهی dist/my-lib را به صورت یک بستهی npm جدید دریافت کردهاند، یکی خواهد بود.
در ادامه اگر به فایل app.component.html مراجعه کرده و selector کامپوننت show-data را به آن اضافه کنیم:
<lib-show-data></lib-show-data>
توزیع کتابخانهی ایجاد شده برای عموم
برای اینکه این کتابخانهی تولیدی را در اختیار عموم، در سایت npm قرار دهیم، ابتدا باید کتابخانه را در حالت production build تولید و سپس آنرا publish کرد:
ng build my-lib --prod cd dist/my-lib npm publish
البته دستور آخر نیاز به ایجاد یک اکانت در سایت npm و وارد شدن به آنرا دارد. جزئیات بیشتر آن در اینجا.