مطالب
MongoDB #8
اجرای کوئری در سند MongoDB
متد ()find
برای اجرای یک کوئری نیاز دارید تا از متد ()find در MongoDB استفاه کنید.

گرامر:
گرامر پایه برای این متد به شکل زیر است:
>db.COLLECTION_NAME.find()
متد ()find تمام سندها را در یک حالت بدون ساختار نمایش می‌دهد.

متد ()Pretty
برای نمایش نتیجه، بصورت فرمت دهی شده و ساخت یافته می‌توانید از متد ()pretty استفاده کنید.
گرامر:
>db.mycol.find().pretty()
مثال:
>db.mycol.find().pretty()
{
   "_id": ObjectId(7df78ad8902c),
   "title": "MongoDB Overview", 
   "description": "MongoDB is no sql database",
   "by": "tutorials point",
   "url": "http://www.tutorialspoint.com",
   "tags": ["mongodb", "database", "NoSQL"],
   "likes": "100"
}
>
جدای از متد ()find، متد ()findOne نیز وجود دارد که فقط یک سند را برمی گرداند.

معادل‌های عبارت Where  در MongoDB
برای اجرای کوئری‌های بر اساس چندین شرط بر روی سندها می‌توانید از عملگرهای زیر استفاده کنید:
عملگر   گرامر  مثال  مشابه در پایگاه داده رابطه ای
Equality {<key>:<value>} ()db.mycol.find({"by":"tutorialspoint"}).pretty
' where by =  'tutorials point
 Less Than {<key>:{$lt:<value>}}  ()db.mycol.find({"likes":{$lt:50}}).pretty where likes < 50
Less Than  Equals
 {<key>:{$lte:<value>}} ()db.mycol.find({"likes":{$lte:50}}).pretty
where likes <= 50
 Greater Than  {<key>:{$gt:<value>}} ()db.mycol.find({"likes":{$gt:50}}).pretty
where likes > 50
Greater Than  Equals
 {<key>:{$gte:<value>}} ()db.mycol.find({"likes":{$gte:50}}).pretty
where likes >= 5 0
 Not Equals  {<key>:{$ne:<value>}} ()db.mycol.find({"likes":{$ne:50}}).pretty
where likes != 50

عبارت And در MongoDB
گرامر:
اگر چندین کلید را به متد ()find پاس دهید و آنها را با کاما (,) از هم جداکنید، MongoDB با آن‌ها مانند عبارت And رفتار می‌کند. گرامر پایه عبارت AND در جدول زیر نشان داده شده است:
>db.mycol.find({key1:value1, key2:value2}).pretty()
مثال:
در ادامه یک مثال آمده است که همه‌ی دوره‌های آموزشی که توسط 'tutorials point' ارائه شده‌اند و عنوان آنها 'MongoDB Overview’ است را نشان می‌دهد:
>db.mycol.find({"by":"tutorials point","title": "MongoDB Overview"}).pretty()
{
   "_id": ObjectId(7df78ad8902c),
   "title": "MongoDB Overview", 
   "description": "MongoDB is no sql database",
   "by": "tutorials point",
   "url": "http://www.tutorialspoint.com",
   "tags": ["mongodb", "database", "NoSQL"],
   "likes": "100"
}
>
برای مثال بالا، معادل عبارت Where آن ' where by='tutorials point' AND title='MongoDB Overview' خواهد بود. شما می‌توانید چندین جفت کلید-مقدار به عبارت find پاس دهید.

عبارت OR در MongoDB
گرامر:
برای اجرای کوئری‌های مبتنی بر عبارت OR روی سند نیاز دارید تا از کلمه‌ی کلیدی or$ استفاده کنید. گرامر پایه عبارت OR در زیر نشان داده شده است:
>db.mycol.find(
   {
      $or: [
     {key1: value1}, {key2:value2}
      ]
   }
).pretty()
مثال
در ادامه یک مثال آمده است که همه‌ی دوره‌های آموزشی را که توسط 'tutorials point' ارائه شده‌اند یا عنوان آنها 'MongoDB Overview’ است، نشان می‌دهد:
>db.mycol.find({$or:[{"by":"tutorials point"},{"title": "MongoDB Overview"}]}).pretty()
{
   "_id": ObjectId(7df78ad8902c),
   "title": "MongoDB Overview", 
   "description": "MongoDB is no sql database",
   "by": "tutorials point",
   "url": "http://www.tutorialspoint.com",
   "tags": ["mongodb", "database", "NoSQL"],
   "likes": "100"
}
>

استفاده از عبارات AND و OR باهم
مثال
در ادامه یک مثال آمده است که سندهایی را که مقدار فیلد likes آنها بیشتر از 100 و عنوان آنها برابر 'MongoDB Overview’ یا توسط 'tutorials point' ارائه شده‌اند، نشان خواهد داد. معادل عبارت Where آن برابر 'where likes>10 AND (by = 'tutorials point' OR title= 'MongoDB Overview’)’ است.
>db.mycol.find("likes": {$gt:10}, $or: [{"by": "tutorials point"}, {"title": "MongoDB Overview"}] }).pretty()
{
   "_id": ObjectId(7df78ad8902c),
   "title": "MongoDB Overview", 
   "description": "MongoDB is no sql database",
   "by": "tutorials point",
   "url": "http://www.tutorialspoint.com",
   "tags": ["mongodb", "database", "NoSQL"],
   "likes": "100"
}
>

بازخوردهای دوره
صفحات مودال در بوت استرپ 3
مثال MVC آن کامل هست (پیوست شده در انتهای بحث در پوشه‌ی mvc-sample آن). شامل فایل‌های js، css و مدل و کنترلر، به همراه Viewها و layout آن که تعاریف لازم در آن هست و فایل‌های Viewهای Home که نحوه‌ی استفاده از آن ذکر شده‌اند.
نظرات مطالب
بهینه سازی فایلهای js و css در برنامه‌های ASP.NET با استفاده از Combres - قسمت اول
با سلام
موقع استفاده یکی از فایل‌های جاوا اسکریپت توی cache قرار میگیره و تغییرات روش اعمال نمیشه
اما وقتی به صورت عادی بدون combres فایل جاوا اسکریپت رو استفاده میکنم این مشکل وجود نداره
ولی در مورد فایل‌های Css همچین مشکلی وجود نداره

ممنون میشم راهنمایی کنید
نظرات مطالب
نحوه ارتقاء برنامه‌های موجود MVC3 به MVC4
با سلام؛ با این روش bundling بهتر است همه فایل‌ها را یکجا در layout تعریف کنیم؟ آیا امکان داره با استفاده از section‌ها داخل view‌ها یا partial view‌ها فایل css یا js دیگری رو به این فایل‌های رندر شده با استفاده از کلاس bundleConfig اضافه کرد؟ 
مطالب
کش کردن اطلاعات غیر پویا در ASP.Net - قسمت اول

در مورد افزونه YSlow افزونه Firebug فایرفاکس پیشتر صحبت شد. این افزونه پس از آنالیز یک سایت، پیشنهاداتی را نیز جهت بهبود سرعت، ارائه می‌دهد.





همانطور که در شکل بالا مشخص است، عناصری مانند css و js ، قسمت expires اشان (تاریخ منقضی شدن کش آن‌ها در سمت کلاینت) خالی است و پیشنهاد داده که به هر کدام از این عناصر، هدر مخصوص مشخص سازی مدت زمان کش شدن در سمت کلاینت اضافه شود.
ASP.Net در مورد کش کردن اطلاعات صفحات پویا به اندازه‌ی کافی امکانات در اختیار برنامه نویس قرار می‌دهد اما در مورد اضافه کردن این هدر جهت یک فایل css غیر پویا شاید نتوان مطلب خاصی را یافت.
در IIS7 امکانات ویژه‌ای برای این منظور در نظر گرفته شده که نحوه استفاده از آن در ASP.Net به صورت زیر است:
فایل وب کانفیگ سایت را باز کرده و به قسمت system.webServer چند سطر زیر را اضافه کنید:

<staticContent>
<clientCache httpExpires="Sun, 29 Mar 2020 00:00:00 GMT" cacheControlMode="UseExpires" />
</staticContent>

این مورد فقط مختص به IIS7 است و بر روی نگارش‌های پایین‌تر کار نمی‌کند.
با این کار، تاریخ منقضی شدن هر آنچه که توسط موتور ASP.net سرو نمی‌شود به سال 2020 تنظیم خواهد شد. (کلیه محتوای غیرپویای سایت، اعم از تصاویر، فایلهای css ، js و غیره)
پس از این تنظیم مجددا YSlow را اجرا کرده و Performance Grade ایی را که نمایش می‌دهد بررسی نمائید.

بدیهی است اگر یکی از فایل‌های css یا js شما تغییر کند، کلاینت، اطلاعات جدیدی را تا سال 2020 دریافت نمی‌کند. برای حل این مشکل یک کوئری استرینگ ساده به انتهای لینک مربوط به css‌ یا js‌ خود اضافه کنید تا URL جدید با URL قبلی آن یکسان نباشد (این کوئری استرینگ تاثیری روی محتوای ایستای ما ندارد). به این صورت این آدرس جدید، مجددا دریافت شده و تا سال 2020 کش خواهد شد.

نکته:
اعمال تنظیم فوق، در IIS7 ویندوز سرور 2008 مجاز است؛ اما در IIS7 ویندوز ویستا قفل شده است و قابل override نیست. برای تغییر آن، فایل زیر را پیدا کنید:
open %systemroot%\System32\inetsrv\config\applicationHost.config
و در آن سطر
<section name="staticContent" overrideModeDefault="Deny" />
را به صورت زیر تغییر دهید تا مجاز به اعمال تغییرات شوید:
<section name="staticContent" overrideModeDefault="Allow" />
در قسمت بعد در مورد نگارش‌های پایین‌تر IIS توضیح داده خواهد شد.


مآخذ:
YSlow: Add expires header to images in IIS 7
IIS7: How to set cache control for static content?

مطالب
Zen Coding در Visual Studio 2012
Zen Coding روشی سریع برای نوشتن کدهای HTML با استفاده از گرامر selector‌های CSS است. این روش برای اولین بار در سال 2009 توسط Sergey Chikuyonok  معرفی شد و در طول این مدت، تبدیل به روشی عالی برای نوشتن کد‌های HTML تکراری و یکنواخت شده است.
برای استفاده از این روش در ویژوال استادیو 2012، احتیاج به نصب افزونه‌ی محبوب و پر طرفدار Web Essentials است. این افزونه که توسط  Mads Kristensen  توسعه پیدا کرده است،؛ علاوه بر Zen Coding ، ویژگی‌های بسیار زیادی در زمینه‌ی توسعه وب به ویژوال استادیو اضافه می‌کند و توصیه‌ی اکید دارم که حتما این افزونه‌ی فوق العاده را نصب کنید و از امکانات دیگر آن بهره برید. 
گرامر Zen Coding، یک سری عملگر دارد که مرجعی از همه‌ی آن‌ها را در زیر مشاهده می‌کنید.
#   ایجاد خاصیت id 
.    ایجاد خاصیت class
[]  ایجاد خاصیت دلخواه
<  ایجاد عنصر فرزند
+  ایجاد عنصر برادر یا خواهر (Sibling)
^  رجوع به والد
*  تکثیر کننده‌ی عنصر است. هر عنصری را می‌تواند n بار تکرار کند
$  با شمارنده جایگزین می‌شود
$$  با شمارنده دارای padding جایگزین می‌شود
{}  متن داخل آکولاد را در عنصر مورد نظر قرار می‌دهد
()  امکان گروه بندی عبارات را می‌دهد.
lorem  اطلاعات ساختگی برای آزمایش برنامه ایجاد می‌کند
مشخص است که بسیاری از عملگر‌ها با selector‌های CSS یکسان اند. قبل از اینکه به بررسی دقیق‌تر هر کدام از این عملگر‌ها بپردازیم، دو مثال را با هم بررسی می‌کنیم تا به قدرت آن پی ببریم.
 پس از نصب افزونه‌ی Web Essentials ، یک صفحه‌ی html یا cshtml و یا هر قسمتی که بتوان در آن کد html  نوشت را گشوده و سپس کد زیر را در آن بنویسید و در نهایت کلید Tab را فشار دهید. 
table#tblUsers.table.table-striped.table-bordered.table-hover>thead>tr>th{row}+th{Name}+th{Last Name}+th{Operations}^^tbody>tr*6>(td{row}+td{FirstName}+td{LastName}+td>button.btn.btn-primary{Edit}+button.btn.btn-danger{Delete})
پس از فشردن کلید Tab، خروجی زیر را مشاهده خواهید کرد: 
<table id="tblUsers" class="table table-striped table-bordered table-hover">
        <thead>
            <tr>
                <th>row</th>
                <th>Name</th>
                <th>Last Name</th>
                <th>Operations</th>
            </tr>
        </thead>
        <tbody>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button>Edit</button>
                    <button>Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
            <tr>
                <td>row</td>
                <td>FirstName</td>
                <td>LastName</td>
                <td>
                    <button class="btn btn-primary">Edit</button>
                    <button class="btn btn-danger">Delete</button></td>
            </tr>
        </tbody>
    </table>
به نظر پیچیده می‌آید و حتما با خودتان می‌گویید که همان HTML خام را بنویسم، راحت‌تر هستم. شاید الان برای شما پیچیده به نظر آید ولی اگر تا انتهای این مقاله را مطالعه کنید، این قول را به شما می‌دهم که برای شما نوشتن این گونه کدها بسیار ساده خواهد بود و بعید به نظر می‌آید که شما دیگر HTML را به شیوه‌های قدیمی بنویسید، همان طور که بنده نیز با چند بار آزمون و خطا، توانستم کد بالا را بنویسیم.
یک مثال دیگر می‌تواند به این شکل باشد:
ul>li[ng-repeat="user in Users"]>p[ng-bind="{{user.UserName}}"]+a{Details}
که خروجی زیر را در بر دارد:
<ul>
        <li ng-repeat="user in Users">
            <p ng-bind="{{user.UserName}}"></p>
            <a href="">Details</a>
        </li>
</ul>
از کدهای بالا این نتیجه را می‌توان گرفت که Zen Coding؛ بسیار انعطاف پذیر، ساده و قدرتمند است.
در ادامه نگاهی دقیق‌تر به عملگرهای استفاده شده در کدهای بالا می‌اندازیم.
 
خواص id (#) و class (.)
به مانند گرامر CSS، به راحتی می‌توانید id یا class خاصی را به عنصر مورد نظر نسبت دهید:
<!-- Type this -->
div.container

<!-- Creates this -->
<div class="container"></div>
<!-- Type this -->
ul#userList

<!-- Creates this -->
<ul id="userList"></ul>
<!-- Type this -->
div.container#wrapper

<!-- Creates this -->
<div class="container" id="wrapper"></div>
<!-- Type this -->
button.btn.btn-primary

<!-- Creates this -->
<button class="btn btn-primary"></button>
نکته: اگر شما عنصر مورد نظری را که می‌خواهید بر روی آن کلاس و یا آیدی را اعمال کنید، مشخص نکنید به طور پیش فرض، Zen Coding آن عنصر را div در نظر می‌گیرد.
مثال:
<!-- Type this -->
.container

<!-- Creates this -->
<div class="container"></div>
< عناصر فرزند (Child Elements)
با استفاده از عملگر (<)، عنصر مورد نظر و عناصر فرزند درون آن را می‌توانید ایجاد کنید.
<!-- Type this -->
div.container>div#header

<!-- Creates this -->
<div class="container">
        <div id="header"></div>
</div>
<!-- Type this -->
div.navbar>div.navbar-inner>ul.navbar

<!-- Creates this -->
<div class="navbar">
        <div class="navbar-inner">
            <ul class="navbar"></ul>
        </div>
</div>

[] خواص سفارشی (Custom Attributes)
با نوشتن خاصیت سفارشی خود درون براکت []، به راحت می‌توانید آن عنصر و خاصیت سفارشی مورد نظر خود را ایجاد کنید.
<!-- Type this -->
div[title]

<!-- Creates this -->
<div title=""></div>
و یا  اگر بخواهید چندین خاصیت را به صورت همزمان اعمال کنید:
<!-- Type this -->
input[type="text" placeholder="First Name"]

<!-- Creates this -->
<input type="text" value="" placeholder="First Name" />
<!-- Type this -->
ul[ng-repeat="user in Users"]>li[ng-model="user.FirstName"]

<!-- Creates this -->
<ul ng-repeat="user in Users">
        <li ng-model="user.FirstName"></li>
</ul>

{} متن (Text)

این عملگر، متن مورد نظر شما را داخل عنصر قرار می‌دهد.

<!-- Type this -->
div>h1{My Title}

<!-- Creates this -->
<div>
      <h1>My Title</h1>
</div>

+ عناصر خواهر و برادر (Siblings Elements)
با قرار دادن عملگر + ، عناصر خواهر و برادر را ایجاد کنید.
<!-- Type this -->
form>input[type="text"]+input[type="checkbox"]

<!-- Creates this -->
<form>
        <input type="text" value="" />
        <input type="checkbox" value="" />
</form>
<!-- Type this -->
div#header>img+h1{Title}

<!-- Creates this -->
<div id="header">
        <img src="" alt="" />
        <h1>Title</h1>
</div>

 ^  بالا رفتن از عناصر (Climbing Elements)
این عملگر تقریبا برعکس عملگر < عمل می‌کند. با عملگر ^ شما می‌توانید به والد یک عنصر تا هر تعداد سطحی که بخواهید برسید. اگر شما به طور مثال بخواهید که دو سطح به والد بالاتر برگردید، باید از ^^ استفاده کنید. 
<!-- Type this -->
table>thead>tr>th{row}^^tbody>tr>td{row1}

<!-- Creates this -->
<table>
        <thead>
            <tr>
                <th>row</th>
            </tr>
        </thead>
        <tbody>
            <tr>
                <td>row1</td>
            </tr>
        </tbody>
</table>

* تکثیر عناصر (Elements Multiplication)
با عملگر *، هر تعداد عنصر را که می‌خواهید تکثیر کنید.
<!-- Type this -->
ul>li*3>p{Hello}

<!-- Creates this -->
<ul>
        <li>
            <p>
                Hello
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                Hello
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                Hello
            </p>
        </li>
</ul>

<!-- Type this -->
(div.container>h1{title}+div.content{Some Text Here})*2

<!-- Creates this -->
<div class="container">
        <h1>title</h1>
        <div class="content">
            Some Text Here
        </div>
    </div>
    <div class="container">
        <h1>title</h1>
        <div class="content">
            Some Text Here
        </div>
</div>
$ شماره گذاری آیتم‌ها (Item Numbering)
هنگامی که شما با کمک *، از روی یک عنصر n عنصر را تکثیر می‌کنید، می‌توانید با استفاده ازعملگر $ ، به عدد متناظر با آن حلقه‌ی تکرار دست پیدا کنید.
<!-- Type this -->
ul>li*2>p{item $}

<!-- Creates this -->
<ul>
        <li>
            <p>
                item 1
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                item 2
            </p>
        </li>
</ul>
نکته: استفاده از چند عملگر $، باعث قرارگرفتن همان تعداد صفر، پیش از عدد می‌شود.
<!-- Type this -->
ul>li*2>p{item $$$}

<!-- Creates this -->
<ul>
        <li>
            <p>
                item 001
            </p>
        </li>
        <li>
            <p>
                item 002
            </p>
        </li>
</ul>
() گروه بندی (Grouping)
گروه بندی یکی از امکانات فوق العاده‌ی Zen Coding است که به شما امکان نوشتن عبارات پیچیده را می‌دهد. کاربرد آن در مثال زیر کاملا واضح است، و به راحتی با یک عبارت، کل ساختار Dom را پیاده سازی شده است. 
<!-- Type this -->
div>(header>div)+section>(ul>li*2>a)+footer>(div>span)

<!-- Creates this -->
<div>
        <header>
            <div></div>
        </header>
        <section>
            <ul>
                <li><a href=""></a></li>
                <li><a href=""></a></li>
            </ul>
            <footer>
                <div>
                    <span></span>
                </div>
            </footer>
        </section>
</div>
Lorem داده‌های ساختگی ( Dummy Data) 
حتما بارها و بارها این اتفاق افتاده است که برای تست قالب برنامه‌ی خود، آن را با داده‌های ساختگی پر کرده باشید. معمولا شما این کار را به صورت دستی انجام می‌دادید. اما این بار عبارت lorem را نوشته و کلید Tab را فشار دهید. به طور پیش فرض برای شما 30 کلمه می‌نویسد. اگر تعداد مشخصی کلمه می‌خواهید کافی است تعداد آن را جلوی کلمه‌ی lorem بنویسید. برای مثال lorem4.
حتی از lorem می‌توانید در عبارات Zen Coding استفاده کنید: 
<!-- Type this -->
div>(h1>lorem5)+(h3>lorem3)

<!-- Creates this -->
<div>
      <h1>Lorem ipsum dolor sit amet.</h1>
      <h3>Lorem ipsum dolor.</h3>
</div>

مطالب
مستند سازی ASP.NET Core 2x API توسط OpenAPI Swagger - قسمت هفتم - سفارشی سازی ظاهر مستندات API
امکان کنترل کامل و سفارشی سازی ظاهر نهایی Swagger-UI وجود دارد که جزئیات آن‌را در این قسمت بررسی خواهیم کرد.


بهبود ظاهر کامنت‌ها با بکارگیری Markdown

Markdown زبان سبکی است برای تعیین شیوه‌نامه‌ی نمایش متون ساده. اگر پیشتر با سیستم ارسال نظرات Github و یا Stackoverflow کار کرده باشید، قطعا با آن آشنایی دارید. توضیحات کامل و جزئیات آن‌را می‌توانید در آدرس markdownguide.org مطالعه کنید. خوشبختانه امکان استفاده‌ی از Markdown در OpenAPI spec نیز وجود دارد که سبب بهبود ظاهر مستندات نهایی حاصل از آن خواهد شد.
در قسمت سوم، سعی کردیم مثالی را توسط remarks، به قسمت Patch اضافه کنیم که ظاهر آن، آنچنان مطلوب به نظر نمی‌رسد و بهتر است آن‌را به صورت یک قطعه کد نمایش داد:


برای بهبود این ظاهر می‌توان از Markdown استفاده کرد. بنابراین ابتدا تمام backslash‌های اضافه شده را که جهت نمایش خطوط جدید اضافه شده بودند، حذف می‌کنیم. در Markdown خطوط جدید با درج حداقل 2 فاصله (space) و یک سطر جدید مشخص می‌شوند. همچنین استفاده‌ی از ** سبب ضخیم شدن نمایش عبارت‌ها می‌شود. برای اینکه قطعه کد نوشته شده را در Markdown به صورت کدی با پس زمینه‌ای مشخص نمایش دهیم، پیش از شروع هر سطر آن نیاز است یک tab و یا 4 فاصله (space) درج شوند:
/// <remarks>
/// Sample request (this request updates the author's **first name**)
///
///     PATCH /authors/id
///     [
///         {
///           "op": "replace",
///           "path": "/firstname",
///           "value": "new first name"
///           }
///     ]
/// </remarks>
پس از این تغییرات خواهیم داشت:

که نسبت به حالت قبلی بسیار بهتر به نظر می‌رسد.
در نگارش فعلی، استفاده‌ی از Markdown برای توضیحات remarks، پارامترها و response codes پشتیبانی می‌شود؛ اما نه برای قسمت summary که برای نگارش بعدی درنظر گرفته شده‌است. همچنین از قابلیت‌های پیشترفته‌ی Markdown هم استفاده نکنید (در کل نیاز به مقداری سعی و خطا دارد تا مشخص شود چه قابلیت‌هایی را پشتیبانی می‌کند).


سفارشی سازی مقدماتی UI به کمک تنظیمات API آن

جائیکه تنظیمات میان‌افزار Swashbuckle.AspNetCore در کلاس Starup تعریف می‌شوند، می‌توان تغییراتی را نیز در UI آن اعمال کرد:
namespace OpenAPISwaggerDoc.Web
{
    public class Startup
    {
        public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env)
        {
    // ...
            app.UseSwaggerUI(setupAction =>
            {
                setupAction.SwaggerEndpoint(
                    url: "/swagger/LibraryOpenAPISpecification/swagger.json",
                    name: "Library API");
                setupAction.RoutePrefix = "";

                setupAction.DefaultModelExpandDepth(2);
                setupAction.DefaultModelRendering(Swashbuckle.AspNetCore.SwaggerUI.ModelRendering.Model);
                setupAction.DocExpansion(Swashbuckle.AspNetCore.SwaggerUI.DocExpansion.None);
                setupAction.EnableDeepLinking();
                setupAction.DisplayOperationId();
            });
    // ...
        }
    }
}
با این خروجی که به علت تنظیم DocExpansion آن به None، اینبار لیست قابلیت‌ها را به صورت باز شده نمایش نمی‌دهد:


همچنین چون DefaultModelRendering به Model تنظیم شده‌است، اینبار بجای مثال، مشخصات مدل را به صورت پیش‌فرض نمایش می‌دهد:


کار DisplayOperationId نمایش Id هر Operation است؛ مانند get_api_authors. در اینجا Operation همان مداخل API ما هستند و به عنوان هر قسمت، Tag گفته می‌شود؛ مانند Authors و یا Books:


با فعالسازی EnableDeepLinking، آدرس‌هایی مانند tagName/# و یا tagName/OperationId/# قابلیت مرور و بازشدن خودکار را پیدا می‌کنند (tagName همان نام کنترلر است و OperationId همان اکشن متدی که عمومی شده‌است). برای مثال اگر آدرس https://localhost:5001/index.html#/Books/get_api_authors__authorId__books را در یک برگه‌ی جدید مرورگر باز کنیم، بلافاصله گروه Books، باز شده و سپس به اکشن متد یا مدخلی که Id آن ذکر شده‌است، هدایت می‌شویم:



اعمال تغییرات پیشرفته در UI

Swagger-UI در اصل از یک سری فایل html، css، js و فونت تشکیل شده‌است که آن‌ها را می‌توانید در آدرس src/Swashbuckle.AspNetCore.SwaggerUI مشاهده کنید. برای مثال فایل index.html آن‌را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید. اصل آن در div ای با id مساوی swagger-ui رخ می‌دهد و در این قسمت است که رابط کاربری آن به صورت پویا تولید شده و رندر خواهد شد. بررسی فایل‌های js و css آن در این مخزن کد مشکل است؛ چون نگارش فشرده شده‌ی آن هستند. به همین جهت می‌توان به مخزن کد اصلی Swagger-UI که نگارش جایگذاری شده‌ی آن (embedded) توسط Swashbuckle.AspNetCore ارائه می‌شود، رجوع کرد. برای مثال در پوشه‌ی src/styles آن، اصل فایل‌های css آن برای سفارشی سازی وجود دارند.

پس از اعمال تغییرات خود، می‌توانید css و یا js سفارشی خود را به نحو زیر به تنظیمات app.UseSwaggerUI سیستم معرفی کنید:
setupAction.InjectStylesheet("/Assets/custom-ui.css");
setupAction.InjectJavaScript("/Assets/custom-js.js");
باید دقت داشت که این فایل‌ها باید در پوشه‌ی wwwroot قرار گرفته و قابل دسترسی باشند.
برای اعمال تغییرات اساسی و تزریق صفحه‌ی index.html جدیدی، می‌توان به صورت زیر عمل کرد:
setupAction.IndexStream = () => 
    GetType().Assembly.GetManifestResourceStream(
  "OpenAPISwaggerDoc.Web.EmbeddedAssets.index.html");
نکته‌ی مهم: اینبار این فایل باید به صورت embedded ارائه شود. به همین جهت در مثال فوق، عبارت OpenAPISwaggerDoc.Web به فضای نام اصلی اسمبلی جاری اشاره می‌کند. سپس EmbeddedAssets، نام پوشه‌ای است که فایل index.html سفارشی سازی شده، در آن قرار خواهد گرفت. اکنون برای اینکه این فایل را به صورت EmbeddedResource معرفی کنیم، نیاز است فایل csproj را به نحو زیر ویرایش کرد:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
  <ItemGroup>
    <None Remove="EmbeddedAssets\index.html" />
  </ItemGroup>

  <ItemGroup>
    <EmbeddedResource Include="EmbeddedAssets\index.html" />
  </ItemGroup>
</Project>

کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: OpenAPISwaggerDoc-07.zip
مطالب
MongoDB #10
حذف سند در MongoDB
متد ()remove
متد ()remove برای حذف یک سند از مجموعه، استفاده می‌شود. متد ()remove دو پارامتر را می‌پذیرد:
1. deletion criteria (اختیاری): اسناد با توجه به شرط‌های تعیین شده در این پارامتر حذف خواهند شد.
2. justOne (اختیاری):  اگر مقدار آن به true یا 1 تنظیم شود، فقط یک سند حذف می‌شود.

گرامر
گرامر پایه متد ()remove به شکل زیر است:
>db.COLLECTION_NAME.remove(DELLETION_CRITTERIA)

مثال
مجموعه mycol را ملاحظه کنید که داده‌های زیر را دارد:
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec5), "title":"MongoDB Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec6), "title":"NoSQL Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point Overview"}
مثال زیر همه سندهایی را که عنوان آنها 'MongoDB Overview' است، حذف می‌کند:
>db.mycol.remove({'title':'MongoDB Overview'})
>db.mycol.find()
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec6), "title":"NoSQL Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point Overview"}
>

حذف فقط یک سند
اگر چندین سند وجود دارد و می‌خواهید فقط اولین رکورد را حذف کنید، مقدار پارامتر justOne را به true یا 1 تنظیم کنید:
>db.COLLECTION_NAME.remove(DELETION_CRITERIA,1)

حذف همه‌ی اسناد
اگر نمی‌خواهید شرطی را برای حذف تعیین کنید، MongoDB تمام اسناد یک مجموعه را حذف خواهد کرد. این معادل دستور truncate در SQL است:
>db.mycol.remove()
>db.mycol.find()
>

پرتو در MongoDB
در MongoDB، پرتو (Projection) به معنی انتخاب داده‌های ضروری بجای انتخاب همه داده‌های یک سند است. اگر یک سند 5 فیلد دارد و شما نیاز به نمایش سه فیلد دارید؛ پس فقط باید 3 فیلد از آنها را انتخاب کنید.

متد ()find
متد ()find که در قسمت اجرای کوئری در سند MongoDB توضیح داده شد، دو پارامتر اختیاری ورودی می‌گیرد که دومین پارامتر، لیست فیلدهایی است که می‌خواهید واکشی کنید. در MongoDB، وقتی متد ()find را اجرا می‌کنید، همه فیلدهای یک سند به نمایش گذاشته می‌شوند. برای محدود کردن این متد، یک لیست از اسامی فیلدها با مقدار 0 یا 1 نیاز دارید. عدد 1 برای نمایش فیلد و عدد 0 برای عدم نمایش فیلد استفاده می‌شود.
گرامر
گرامر پایه متد ()find با پرتو بصورت زیر است:
>db.COLLECTION_NAME.find({},{KEY:1})

مثال
مجموعه mycol با داده زیر را ملاحظه کنید:
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec5), "title":"MongoDB Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec6), "title":"NoSQL Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point Overview"}
مثال زیر عناوین اسناد را هنگام اجرای کوئری نشان خواهد داد:
>db.mycol.find({},{"title":1,_id:0})
{"title":"MongoDB Overview"}
{"title":"NoSQL Overview"}
{"title":"Tutorials Point Overview"}
>
توجه کنید که فیلد _id موقع اجرای متد ()find همیشه نمایش داده خواهد شد. اگر نمی‌خواهید این فیلد را نمایش دهید، مقدار آنرا 0 تنظیم کنید.
مطالب
MongoDB #9
به‌روز رسانی سند در MongoDB
متد‌های ()update و ()save هردو برای به‌روز رسانی یک سند داخل یک مجموعه، استفاده می‌شوند. متد () update مقادیر موجود در سند را به‌روزرسانی می‌کند؛ درحالیکه متد () save سند ارسالی به این متد را جایگزین سندی موجود در مجموعه می‌کند.

متد () Update
() update مقادیر موجود در سند را به‌روزرسانی می‌کند.
گرامر:
گرامر پایه متد () update به شکل زیر است:
>db.COLLECTION_NAME.update(SELECTIOIN_CRITERIA, UPDATED_DATA)

مثال:
مجموعه mycol را ملاحظه کنید که داده‌های زیر را دارد:
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec5), "title":"MongoDB Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec6), "title":"NoSQL Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point Overview"}
مثال زیر عنوان 'New MongoDB Tutorial' را برای سندهایی که عنوان آن‌ها 'MongoDB Overview' است تنظیم می‌کند:
>db.mycol.update({'title':'MongoDB Overview'},{$set:{'title':'New MongoDB Tutorial'}})
>db.mycol.find()
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec5), "title":"New MongoDB Tutorial"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec6), "title":"NoSQL Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point Overview"}
>
بصورت پیش فرض، MongoDB فقط یک سطر را به‌روز رسانی خواهد کرد. برای به‌روز رسانی چندین سطر باید مقدار پارامتر 'multi' را به true تنظیم کنید.
>db.mycol.update({'title':'MongoDB Overview'},{$set:{'title':'New MongoDB Tutorial'}},{multi:true})

متد ()save
متد ()save سند ارسالی جدید به این متد را با سند موجود در مجموعه جایگزین می‌کند. 
گرامر
در جدول زیر، گرامر پایه متد ()save نشان داده شده است:
>db.COLLECTION_NAME.save({_id:ObjectId(),NEW_DATA})

مثال
مثال زیر سندی که مقدار _id آن '5983548781331adf45ec7' است را جایگزین خواهد کرد: 
>db.mycol.save(
   {
      "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point New Topic", "by":"Tutorials Point"
   }
)
>db.mycol.find()
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec5), "title":"Tutorials Point New Topic", "by":"Tutorials Point"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec6), "title":"NoSQL Overview"}
{ "_id" : ObjectId(5983548781331adf45ec7), "title":"Tutorials Point Overview"}
>
مطالب
MongoDB #5
ساخت و حذف پایگاه داده در MongoDB

دستور Use
در MongoDB از دستور use DATABASE_NAME برای ساخت پایگاه داده استفاده می‌شود. این دستور یک پایگاه داده جدید را ایجاد می‌کند و اگر از قبل موجود باشد، یک پایگاه داده موجود را برمی گرداند.

گرامر (Syntax):
گرامر پایه عبارت use DATABASE به شکل زیر است:
use DATABASE_NAME
مثال:
اگر می‌خواهید یک پایگاه داده را با نام <mydb> بسازید، عبارت use DATABASE به شکل زیر در می‌آید:
>use mydb
switched to db mydb
از دستور db، برای بررسی انتخاب صحیح نام پایگاه داده استفاده کنید:
>db
mydb
اگر می‌خواهید لیست پایگاه‌های داده‌ی خود را چک کنید، از دستور show dbs استفاده کنید:
>show dbs
local 0.78125GB
test 0.23012GB
پایگاه داده ساخته شده توسط شما (mydb) ممکن است در لیست نمایش داده نشود. برای نمایش پایگاه داده، نیاز به درج حداقل یک سند داخل آن، دارید.
>db.movie.insert({"name":"tutorials point"})
>show dbs
local 0.78125GB
mydb 0.23012GB
test 0.23012GB
در MongoDB، پایگاه داده پیش فرض تست است. اگر هیچ پایگاه داده ای نساخته اید، مجموعه در پایگاه داده test ذخیره می‌شود.



حذف یک پایگاه داده در MongoDB

متد ()dropDatabase
از دستور ()db.dropDatabase برای حذف یک پایگاه داده موجود استفاده می‌شود.

گرامر:
گرامر پایه دستور ()dropDatabase به شکل زیر است:
 db.dropDatabase()
این دستور پایگاه داده‌ی انتخاب شده را حذف می‌کند. اگر هیچ پایگاه داده‌ای را انتخاب نکرده باشید، بصورت پیش فرض پایگاه داده test حذف خواهد شد.

مثال:
اول، لیست پایگاه‌های داده‌ی موجود را با استفاده از دستور show dbs ملاحظه کنید:
 >show dbs
local 0.78125GB
mydb 0.23012GB
test 0.23012GB
>
اگر می‌خواهید پایگاه داده <mydb> را حذف کنید، از دستور dropDatabase به شکل زیر استفاده کنید:
>use mydb
switched to db mydb
>db.dropDatabase()
>{ "dropped" : "mydb", "ok" : 1 }
>
اکنون لیست پایگاه‌های داده را بررسی کنید:
>show dbs
local 0.78125GB
test 0.23012GB
>