مطالب
بررسی تغییرات Blazor 8x - قسمت ششم - نکات تکمیلی ویژگی راهبری بهبود یافته‌ی صفحات SSR


در قسمت قبل، در حین بررسی رفتار جزیره‌های تعاملی Blazor Server، نکته‌ی زیر را هم درباره‌ی راهبری صفحات SSR مرور کردیم:
« اگر دقت کنید، جابجایی بین صفحات، با استفاده از fetch انجام شده؛ یعنی با اینکه این صفحات در اصل static HTML خالص هستند، اما ... کار full reload صفحه مانند ASP.NET Web forms قدیمی انجام نمی‌شود (و یا حتی برنامه‌های MVC و Razor pages) و نمایش صفحات، Ajax ای است و با fetch استاندارد آن صورت می‌گیرد تا هنوز هم حس و حال SPA بودن برنامه حفظ شود. همچنین اطلاعات DOM کل صفحه را هم به‌روز رسانی نمی‌کند؛ فقط موارد تغییر یافته در اینجا به روز رسانی خواهند شد.»
در این قسمت، نکات تکمیلی این قابلیت را که به آن enhanced navigation هم گفته می‌شود، بررسی می‌کنیم.


روش غیرفعال کردن راهبری بهبودیافته برای بعضی از لینک‌ها

ویژگی راهبری بهبودیافته فقط در حین هدایت بین صفحات مختلف یک برنامه‌ی Blazor 8x SSR، فعال است. اگر در این بین، کاربری به یک صفحه‌ی غیر بلیزری هدایت شود، راهبری بهبود یافته شکست خورده و سعی می‌کند حالت full document load را پیاده سازی و اجرا کند. مشکل اینجاست که در این حالت دو درخواست ارسال می‌شود: ابتدا حالت راهبری بهبودیافته فعال می‌شود و در ادامه پس از شکست این راهبری، هدایت مستقیم صورت می‌گیرد. برای رفع این مشکل می‌توان ویژگی جدید data-enhance-nav را با مقدار false، به لینک‌های خارجی مدنظر اضافه کرد تا برای این حالت‌ها دیگر ویژگی راهبری بهبودیافته فعال نشود:
<a href="/not-blazor" data-enhance-nav="false">A non-Blazor page</a>


فعالسازی مدیریت بهبودیافته‌ی فرم‌های SSR

در قسمت چهارم این سری با فرم‌های جدید SSR مخصوص Blazor 8x آشنا شدیم. این فرم‌ها هم می‌توانند از امکانات راهبری بهبود یافته استفاده کنند (یعنی مدیریت ارسال آن، توسط fetch API انجام شده و به روز رسانی قسمت‌های تغییریافته‌ی صفحه را Ajax ای انجام دهند)؛ برای نمونه اینبار همانند تصویر زیر، از fetch استاندارد برای ارسال اطلاعات به سمت سرور کمک گرفته می‌شود (یعنی عملیات Ajax ای شده‌؛ بجای یک post-back معمولی):


 اما ... این قابلیت به صورت پیش‌فرض در فرم‌های تعاملی SSR غیرفعال است. چون همانطور که عنوان شد، اگر مقصد این فرم، یک آدرس غیربلیزری باشد، دوبار ارسال فرم صورت خواهد گرفت؛ یکبار با استفاده از fetch API و بار دیگر پس از شکست، به صورت معمولی. اما اگر مطمئن هستید که endpoint این فرم، قطعا یک کامپوننت بلیزری است، بهتر است این قابلیت را در یک چنین فرم‌هایی نیز به صورت زیر فعال کنید:
<form method="post" @onsubmit="() => submitted = true" @formname="name" data-enhance>
    <AntiforgeryToken />
    <InputText @bind-Value="Name" />
    <button>Submit</button>
</form>

@if (submitted)
{
    <p>Hello @Name!</p>
}

@code {

    bool submitted;

    [SupplyParameterFromForm]
    public string Name { get; set; } = "";
}
البته باتوجه به اینکه در اینجا هم می‌توان از EditForm‌ها استفاده کرد، در این حالت فقط کافی است ویژگی Enhance را به آن‌ها اضافه نمائید:
<EditForm method="post" Model="NewCustomer" OnValidSubmit="() => submitted = true" FormName="customer" Enhance>
    <DataAnnotationsValidator />
    <ValidationSummary/>
    <p>
        <label>
            Name: <InputText @bind-Value="NewCustomer.Name" />
        </label>
    </p>
    <button>Submit</button>
</EditForm>

@if (submitted)
{
    <p id="pass">Hello @NewCustomer.Name!</p>
}

@code {
    bool submitted = false;

    [SupplyParameterFromForm]
    public Customer? NewCustomer { get; set; }

    protected override void OnInitialized()
    {
        NewCustomer ??= new();
    }

     public class Customer
    {
        [StringLength(3, ErrorMessage = "Name is too long")]
        public string? Name { get; set; }
    }
}

نکته‌ی مهم: در این حالت فرض بر این است که هیچگونه هدایتی به یک Non-Blazor endpoint صورت نمی‌گیرید؛ وگرنه با یک خطا مواجه خواهید شد.



غیرفعال کردن راهبری بهبودیافته برای قسمتی از صفحه

اگر با استفاده از جاواسکریپت و خارج از کدهای بیلزر، اطلاعات DOM را به‌روز رسانی می‌کنید، ویژگی راهبری بهبودیافته، از آن آگاهی نداشته و به صورت خودکار تمام تغییرات شما را بازنویسی می‌کند. به همین جهت اگر نیاز است قسمتی از صفحه را که مستقیما توسط کدهای جاواسکریپتی تغییر می‌دهید، از به‌روز رسانی‌های این قابلیت مصون نگه‌دارید، می‌توانید ویژگی جدید data-permanent را به آن قسمت اضافه کنید:
<div data-permanent>
    Leave me alone! I've been modified dynamically.
</div>


امکان آگاه شدن از بروز راهبری بهبودیافته در کدهای جاواسکریپتی

اگر به هردلیلی در کدهای جاواسکریپتی خودنیاز به آگاه شدن از وقوع یک هدایت بهبودیافته را دارید (برای مثال جهت بازنویسی تغییرات ایجاد شده‌ی توسط آن)، می‌توانید به نحو زیر، مشترک رخ‌دادهای آن شوید:
<script>
    Blazor.addEventListener('enhancedload', () => {
        console.log('enhanced load event occurred');
    });
</script>


ویژگی جدید Named Element Routing در Blazor 8x

Blazor 8x از ویژگی مسیریابی سمت کلاینت به کمک تعریف URL fragments پشتیبانی می‌کند. به این صورت رسیدن (اسکرول) به یک قسمت از صفحه‌ای طولانی، بسیار ساده می‌شود.
برای مثال المان h2 با id مساوی targetElement را درنظر بگیرید:
<div class="border border-info rounded bg-info" style="height:500px"></div>

<h2 id="targetElement">Target H2 heading</h2>
<p>Content!</p>
در Blazor 8x برای رسیدن به آن، هر سه حالت زیر میسر هستند:
<a href="/counter#targetElement">

<NavLink href="/counter#targetElement">

Navigation.NavigateTo("/counter#targetElement");


معرفی متد جدید Refresh در Blazor 8x

در Blazor 8x، امکان بارگذاری مجدد صفحه با فراخوانی متد جدید NavigationManager.Refresh(bool forceLoad = false) میسر شده‌است. این متد در حالت پیش‌فرض از قابلیت راهبری بهبودیافته برای به روز رسانی صفحه استفاده می‌کند؛ مگر اینکه اینکار میسر نباشد. اگر آن‌را با پارامتر true فراخوانی کنید، full-page reload رخ خواهد داد.
همین اتفاق در مورد متد Navigation.NavigateTo نیز رخ‌داده‌است. این متد نیز در Blazor 8x به صورت پیش‌فرض بر اساس قابلیت راهبری بهبود یافته کار می‌کند؛ مگر اینکه اینکار میسر نباشد و یا پارامتر forceLoad آن‌را به true مقدار دهی کنید.
مطالب
Blazor 5x - قسمت 24 - تهیه API مخصوص Blazor WASM - بخش 1 - ایجاد تنظیمات ابتدایی
تا اینجا با اصول توسعه‌ی برنامه‌های مبتنی بر Blazor Server آشنا شدیم. در ادامه‌ی این سری، روش توسعه برنامه‌های مبتنی بر Blazor WASM را بررسی خواهیم کرد و پیش از شروع آن، باید بتوان امکانات سمت سرور مورد نیاز این نوع برنامه‌های سمت کلاینت را از طریق یک Web API تامین کرد که شامل دریافت و ارائه‌ی اطلاعات و همچنین اعتبارسنجی و احراز هویت مبتنی بر JWT یکپارچه‌ی با ASP.NET Core Identity است.


ایجاد پروژه‌ی ASP.NET Core Web API

برای تامین اطلاعات برنامه‌ی سمت کلاینت Blazor WASM و همچنین فراهم آوردن زیرساخت اعتبارسنجی کاربران آن، نیاز به یک پروژه‌ی ASP.NET Core Web API داریم که آن‌را با اجرای دستور dotnet new webapi در یک پوشه‌ی خالی، برای مثال به نام BlazorWasm.WebApi ایجاد می‌کنیم.
البته این پروژه، از زیرساختی که در برنامه‌ی Blazor Server بررسی شده‌ی تا این قسمت، ایجاد کردیم نیز استفاده خواهد کرد. همانطور که پیشتر نیز عنوان شد، هدف از قسمت Blazor Server مثال این سری، آشنایی با مدل برنامه نویسی خاص آن بود؛ وگرنه می‌توان کل این پروژه را با Blazor Server و یا کل آن‌را با Web API + Blazor WASM نیز پیاده سازی کرد. در این مثال، قسمت‌های مدیریتی برنامه‌ی مدیریت هتل را توسط Blazor Server (مانند قسمت‌های تعریف اتاق‌ها و امکانات رفاهی هتل) و قسمت مخصوص کاربران آن‌را مانند رزرو کردن اتاق‌ها، توسط Blazor WASM پیاده سازی می‌کنیم. به همین جهت قسمت‌هایی از این دو پروژه، مانند سرویس‌های استفاده شده‌ی در پروژه‌ی Blazor server، در پروژه‌ی Web API مکمل Blazor WASM، قابلیت استفاده‌ی مجدد را دارند.


افزودن سرویس‌های آغازین مورد نیاز، به پروژه‌ی Web API

در فایل آغازین BlazorWasm\BlazorWasm.WebApi\Startup.cs، برای شروع به تکمیل Web API، نیاز به این سرویس‌ها را داریم:
namespace BlazorWasm.WebApi
{
    public class Startup
    {
        //...

        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
            services.AddAutoMapper(typeof(MappingProfile).Assembly);

            services.AddScoped<IHotelRoomService, HotelRoomService>();
            services.AddScoped<IAmenityService, AmenityService>();
            services.AddScoped<IHotelRoomImageService, HotelRoomImageService>();

            var connectionString = Configuration.GetConnectionString("DefaultConnection");
            services.AddDbContext<ApplicationDbContext>(options => options.UseSqlServer(connectionString));

            services.AddIdentity<IdentityUser, IdentityRole>()
                .AddEntityFrameworkStores<ApplicationDbContext>()
                .AddDefaultTokenProviders();

            //...
در اینجا سرویس‌های AutoMapper، تنظیمات ابتدایی DbContext برنامه، به همراه سرویس‌های Identity (بدون UI آن) و افزودن سرویس‌های اتاق‌ها و امکانات رفاهی هتل را نیاز داریم. به همین جهت ارجاعات و وابستگی‌های زیر را به فایل csproj جاری اضافه می‌کنیم تا پروژه‌های DataAccess ،Services و Mappings قابل دسترسی و استفاده شوند:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
  <PropertyGroup>
    <TargetFramework>net5.0</TargetFramework>
  </PropertyGroup>

  <ItemGroup>
    <PackageReference Include="AutoMapper.Extensions.Microsoft.DependencyInjection" Version="8.1.1" />
    <PackageReference Include="Swashbuckle.AspNetCore" Version="5.6.3" />
  </ItemGroup>

  <ItemGroup>
    <ProjectReference Include="..\..\BlazorServer\BlazorServer.DataAccess\BlazorServer.DataAccess.csproj" />
    <ProjectReference Include="..\..\BlazorServer\BlazorServer.Services\BlazorServer.Services.csproj" />
    <ProjectReference Include="..\..\BlazorServer\BlazorServer.Models.Mappings\BlazorServer.Models.Mappings.csproj" />
  </ItemGroup>
</Project>
همچنین در این پروژه نیز از همان بانک اطلاعاتی پروژه‌ی Blazor Server که تاکنون تکمیل کردیم، استفاده می‌کنیم. بنابراین محتوای فایل BlazorWasm\BlazorWasm.WebApi\appsettings.json آن نیز مشابه‌است:
{
  "ConnectionStrings": {
    "DefaultConnection": "Server=(localdb)\\mssqllocaldb;Database=HotelManagement;Trusted_Connection=True;MultipleActiveResultSets=true"
  }
}


تعریف کنترلر HotelRoom

در ادامه کدهای اولین کنترلر Web API را مشاهده می‌کنید که مرتبط است با بازگشت اطلاعات تمام اتاق‌های ثبت شده و یا بازگشت اطلاعات یک اتاق ثبت شده:
using BlazorServer.Models;
using BlazorServer.Services;
using Microsoft.AspNetCore.Http;
using Microsoft.AspNetCore.Mvc;
using System.Collections.Generic;
using System.Threading.Tasks;

namespace BlazorWasm.WebApi.Controllers
{
    [Route("api/[controller]")]
    public class HotelRoomController : ControllerBase
    {
        private readonly IHotelRoomService _hotelRoomService;

        public HotelRoomController(IHotelRoomService hotelRoomService)
        {
            _hotelRoomService = hotelRoomService;
        }

        [HttpGet]
        public IAsyncEnumerable<HotelRoomDTO> GetHotelRooms()
        {
            return _hotelRoomService.GetAllHotelRoomsAsync();
        }

        [HttpGet("{roomId}")]
        public async Task<IActionResult> GetHotelRoom(int? roomId)
        {
            if (roomId == null)
            {
                return BadRequest(new ErrorModel
                {
                    Title = "",
                    ErrorMessage = "Invalid Room Id",
                    StatusCode = StatusCodes.Status400BadRequest
                });
            }

            var roomDetails = await _hotelRoomService.GetHotelRoomAsync(roomId.Value);
            if (roomDetails == null)
            {
                return BadRequest(new ErrorModel
                {
                    Title = "",
                    ErrorMessage = "Invalid Room Id",
                    StatusCode = StatusCodes.Status404NotFound
                });
            }

            return Ok(roomDetails);
        }
    }
}
- این کنترلر، از سرویس IHotelRoomService که در قسمت‌های قبل تکمیل کردیم، استفاده می‌کند.
- ErrorModel آن‌را در همان پروژه‌ی قبلی مدل‌ها، در فایل BlazorServer\BlazorServer.Models\ErrorModel.cs به صورت زیر ایجاد کرده‌ایم:
namespace BlazorServer.Models
{
    public class ErrorModel
    {
        public string Title { get; set; }

        public int StatusCode { get; set; }

        public string ErrorMessage { get; set; }
    }
}
در این حالت اگر برنامه‌ی Web API را اجرا کنیم، به خروجی Swagger زیر می‌رسیم که جزئیات این فناوری را در سری «مستند سازی ASP.NET Core 2x API توسط OpenAPI Swagger» پیشتر بررسی کردیم:


یکی از مزایای آن، امکان آزمایش API تهیه شده، بدون نیاز به تهیه‌ی هیچ نوع کلاینت خاصی است. برای مثال اگر بر روی api​/hotelroom آن کلیک کنیم، گزینه‌ی «try it out» آن ظاهر شده و با کلیک بر روی آن، اینبار دکمه‌ی execute ظاهر می‌شود. در ادامه با کلیک بر روی دکمه‌ی اجرای آن، اکشن متد GetHotelRooms اجرا شده و خروجی زیر ظاهر می‌شود:


و یا اگر بخواهیم متد GetHotelRoom را توسط آن آزمایش کنیم، بر اساس پارامترهای آن، رابط کاربری زیر را تشکیل می‌دهد که امکان دریافت شماره‌ی اتاق را دارد:



انجام تنظیمات ابتدایی CORS و خروجی JSON برنامه

قرار است این API را از طریق پروژه‌ی Blazor سمت کلاینت خود استفاده کنیم که آدرس آن، با آدرس API یکی نیست. به همین جهت نیاز است تنظیمات CORS را به صورت زیر اضافه کنیم:
namespace BlazorWasm.WebApi
{
    public class Startup
    {
        public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
        {
         // ... 

            services.AddCors(o => o.AddPolicy("HotelManagement", builder =>
            {
                builder.AllowAnyOrigin().AllowAnyMethod().AllowAnyHeader();
            }));

            services.AddControllers()
                    .AddJsonOptions(options =>
                    {
                        options.JsonSerializerOptions.PropertyNamingPolicy = null;
                        // To avoid `JsonSerializationException: Self referencing loop detected error`
                        options.JsonSerializerOptions.ReferenceHandler = ReferenceHandler.Preserve;
                    });
         // ... 
        }

        public void Configure(IApplicationBuilder app, IWebHostEnvironment env)
        {
            // ... 

            app.UseCors("HotelManagement");
            app.UseRouting();

            app.UseAuthentication();
            // ...
        }
    }
}
در اینجا علاوه بر تنظیمات CORS، تنظیمات JsonSerializer را هم تغییر داده‌ایم تا خطاهای Self referencing loop را در حین ارائه‌ی خروجی‌های Web API، مشاهده نکنیم (همان نکته‌ی «تهیه خروجی JSON از مدل‌های مرتبط، بدون Stack overflow»).


کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-24.zip
اشتراک‌ها
خبرنامه هفتگی ASP.NET Core News

ASP.NET Core News is the only weekly newsletter dedicated to ASP.NET Core. Whether you build Razor Pages, MVC applications, Web APIs, SignalR awesomeness, or anything else available on the ASP.NET Core platform, we've got you covered. Every Friday you will receive a weekly digest of the most interesting posts and articles from the last seven days.  

خبرنامه هفتگی ASP.NET Core News
مطالب
آموزش زبان Rust - قسمت 9 - Memory Management در Rust از طریق Ownership
Rust، یک زبان برنامه نویسی است که به دلیل ایمنی و عملکرد مشهور است و مفهوم مالکیت را برای مدیریت مؤثر حافظه معرفی می‌کند. با رعایت مجموعه‌ای از قوانین زمان کامپایل، توسعه دهندگان Rust می‌توانند مشکلات مربوط به حافظه را کاهش داده و کد خود را بهینه کنند. این مقاله، قوانین مالکیت، مشکلاتی را که حل می‌کند و مثال‌های مختلفی را برای نشان دادن کاربرد آن، بررسی می‌کند.


قوانین مالکیت  

  • هر مقدار در Rust دارای یک متغیر مرتبط به نام مالک آن است.
  • در هر لحظه فقط یک مالک می‌تواند وجود داشته باشد.
  • وقتی مالک از scope خارج می‌شود، مقدار مرتبط حذف می‌شود.

مالکیت در Rust به جلوگیری از چندین مشکل مدیریت حافظه کمک می‌کند، از جمله:
 
  • Memory/resource leaks
  • Double free
  • Use after free

هر مقدار در Rust دارای یک متغیر مرتبط به نام مالک آن است

به مثال زیر توجه کنید:
let s1 = String::from("Rust");
در این مورد، s1 یک اشاره‌گر است که در stack قرار دارد؛ در حالیکه مقدار "Rust" در heap قرار می‌گیرد.

 طبق قوانین مالکیت:
 
  • s1 مالک داده‌های ذخیره شده‌ی در heap است.
  • هنگامیکه s1 از scope خارج شود، داده‌های آن نیز پاک می‌شوند.

تلاش برای ارجاع به s1 پس از خارج شدن آن از scope، منجر به خطا می‌شود؛ زیرا مقدار آن از heap حذف شده و دیگر وجود ندارد.


مالکیت منحصر به‌فرد (در هر لحظه فقط یک مالک می‌تواند وجود داشته باشد)  


اگر برای انتقال s1 به s2 از کد زیر استفاده کنید:
let s2 = s1;
Rust به‌طور خودکار مقدار s1 را به s2 منتقل می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که تنها یک مالک در یک زمان حضور دارد.


Cloning Values

اگر بخواهیم بجای جابجایی مقدار، آن را تولید/نمونه‌سازی مجدد (cloning) کنیم، می‌توانیم با فراخوانی متد ()clone این‌کار را انجام دهیم:
let s2 = s1.clone();
اکنون s2 کپی خود را از مقدار s1 دارد.


Primitive Data و Cloning

در Rust، داده‌های اولیه به‌طور کامل در stack ذخیره می‌شوند و به‌طور پیش فرض clone می‌شوند. نمونه سازی مجدد این انواع، ارزان است و تفاوتی بین clone و moving وجود ندارد.


پاس دادن Variables به Functions

ارسال یک متغیر به یک تابع، همان تأثیری را دارد که یک متغیر را به متغیر دیگری اختصاص می‌دهیم. به عنوان مثال، اگر s1 را به یک تابع ارسال کنیم، مالک جدید رشته p1 است ( p1 نام آرگومان تابع است). برای رفع هرگونه خطایی که ممکن است به این دلیل  ایجاد شود، می‌توانیم s1 را clone کرده و به تابع ارسال کنیم.
سیستم مالکیت Rust، یک راه قدرتمند را برای مدیریت حافظه‌ی در زمان کامپایل فراهم می‌کند و از مشکلات رایج مرتبط با حافظه جلوگیری می‌کند. با درک و پیروی از قوانین مالکیت، می‌توانید کد ایمن‌تر و کارآمدتری را در Rust بنویسید. 
اشتراک‌ها
Paper Cut یک ایمیل سرور دسکتاپ
If you ever send emails from an application or web site during development, you're familiar with the fear of an email being released into the wild. Are you positive none of the 'test' emails are addressed to colleagues or worse, customers? Of course, you can set up and maintain a test email server for development -- but that's a chore. Plus, the delay when you are waiting to view new test emails can radically slow your development cycle 
Paper Cut یک ایمیل سرور دسکتاپ
اشتراک‌ها
Nebular جعبه ابزاری برای توسعه‌ی برنامه‌های Angular

Nebular is a great toolkit if you build Rich UI web-application based on Angular, and want to bootstrap your development using essential features out of the box. It provides you with a set of native Angular components, themeable components, authentication and security layers easily configurable for your API. At the same time, Nebular allows you to use it together with any other UI library you choose. 

Nebular جعبه ابزاری برای توسعه‌ی برنامه‌های Angular
مطالب
خواندنی‌های 29 تیر
اشتراک‌ها
Rider 2017.2 EAP منتشر شد.

It comes with full support for .NET Core 2.0, adds MSTest, various NuGet improvements, a new debugger tool window for visualizing Parallel Stacks and marking of instances, new refactorings and more. And with ReSharper 2017.2 now released, we’ve updated the ReSharper version powering Rider, too. Which brings improved support for C# 7.0, initial support for C# 7.1, new code inspections, navigation improvements, and so on. Let’s look at a few highlights! 

Rider 2017.2 EAP منتشر شد.
اشتراک‌ها
کتابخانه osm
It as a full-screen off-screen menu on (a)steroids.
It is an HTML5/Css3 responsive solution for using (and making) animated large off-screen menus. It uses CSS transitions that are hardware accellerated and much faster then jQuey animations.
It comes packed with presets (20 responsive presets and 30 presets for the editor), included Visual Editor and it is compatible with all modern desktop (HTML5) and mobile browsers (Android and iOS).
کتابخانه osm