.NET Tips | جستجوها: نتایج مشابه «دریافت نسخه نمایشی SharePoint Foundation ۲۰۱۳»، صفحه: ۱۶

نظرات مطالب

نحوه‌ی صحیح کار کردن با بوت استرپ

با سلام و تشکر از سایت بی نهایت خوبتون

مقاله عالی بود اگر امکانش بود یه تمپلیت کوچیک سایتو بوت استرپ و less بگید بی نهایت ممنون میشم. من خودم تو استفاده از less خیلی مشکل دارم خیلی‌ها هم مثل خودم می‌شناسنم.

من آپدیت 2 ویژوال استودیو 2013 و webessenial رو نصب کردم تا فایل‌های less رو برام باز کرد.

فقط bootstrap.less رو بدون مشکل باز میکنه و نسخه css رو میاره ولی مثلا هر فایل دیگه ای مثل alerts.less رو باز میکنم پیغام خطا میده که مثلا variable @alert-padding is undefined یا چیزهای دیگرو میگه undefined به نظرتون مشکل از چیه؟

‫۱۰ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۳ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۰۵

هومن

نظرات مطالب

TwitterBootstrapMVC

سلام

مطلب بسیار مفیدی بود ممنون.

مشکلی که من دارم اینه که اولا از طریق نیوگت قابل نصب نیست یعنی طبق سایت خودشون اسم بکیجشو که مینویسم چیزی پیدا نمیکنه...

منم dll هارو از سایت خودشون دانلود کردم و دستی add refrence کردم... در webconfig قسمت view‌ها هم دو تگ مربوط را اضاف کردم.

اما در ریزور تا اینجا Html . Bootstrap () را میشناسد اما بعد از پرانتز intelli-sense آن را نمیشناسد.

مشکل از کجاست؟

ضمنا نسخه vs من 2013 و از mvc5 استفاده میکنم

‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱۵ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۸

وحید نصیری

مطالب

کاهش حجم لاگ‌ فایل‌های اس‌کیوال سرور 2005 و 2008

نمی‌دونم تابحال به صورت جدی با SharePoint مایکروسافت کار کردید یا نه؟ این برنامه که عمده کارهای خودش رو با SQL server انجام میده در طول یک روز ممکن است تا 80 گیگ log file اس‌کیوال سرور تولید کند و بعد از چند روز اگر به همین صورت به حال خود رها شود (که عموما هم به همین صورت است!) ممکن است دیگر قادر به استفاده از سرور به دلیل پر شدن درایوی که لاگ فایل‌ها در آن ذخیره می‌شوند نباشید.
همچنین رشد tempdb نیز توسط این برنامه بسیار چشم‌گیر است. بنابراین همیشه به‌خاطر داشته باشید محل قرارگیری tempdb و همچنین محل قرارگیری لاگ فایل‌ها (که هر دو قابل تنظیم هستند) را در درایوهایی قرار دهید که حداقل 100 گیگ فضای خالی در آنها موجود باشد.
با استفاده از اسکریپت زیر می‌شود حجم لاگ فایل‌های اس کیوال سرور را به حداقل رساند و نفس راحتی کشید! این مساله اگر جدی گرفته نشود واقعا تبدیل به یک کابوس می‌شود!
اسکریپت زیر کلیه دیتابیس‌های موجود را یافته و shrink می‌کند. قسمت offline و online کردن آن هم به این خاطر است که ارتباط تمام کاربران متصل را به صورت آنی قطع می‌کند (یکی از چندین روش موجود برای kill کردن کاربران است). (یک stored procedure از آن درست کنید و با تعریف یک job جدید در اس کیوال سرور ، این stored procedure را برای مثال هر روز ساعت 3 بامداد به صورت خودکار اجرا کنید)

Declare @database nvarchar(1000)
Declare @tsql nvarchar(4000)
Declare DatabaseCursor Cursor
Local
Static
For
select name from master.dbo.sysdatabases
open DatabaseCursor
fetch next from DatabaseCursor into @database

while @@fetch_status = 0
begin
 print 'database:' + @database
 if @database not in ('tempdb','master','model','msdb')
 begin
  SET @tsql = 'use master;
     alter database ['+@database+'] set offline with rollback immediate;
     alter database ['+@database+'] set online; 
   DECLARE @dbLogName nvarchar(500) ;  
   Use  ['+@database+']  ;
   select @dbLogName = rtrim(ltrim(name)) from sysfiles WHERE FILEID=2;
   ALTER DATABASE ['+@database+'] SET SINGLE_USER ; 
   DBCC SHRINKFILE(@dbLogName , 2) ; 
   BACKUP LOG  ['+@database+']  WITH TRUNCATE_ONLY ; 
   DBCC SHRINKFILE(@dbLogName , 2) ; 
   ALTER DATABASE ['+@database+']  SET MULTI_USER ;' 
   exec(@tsql)
 end
 fetch next from DatabaseCursor into @database
end

close DatabaseCursor

deallocate DatabaseCursor

اسکریپت فوق با SQL Server 2005 سازگار است اما در SQL Server 2008 منسوخ شده است! (قسمت truncate کردن)
نسخه سازگار با SQL server 2008 آن به صورت زیر است:

Declare @database nvarchar(1000)
Declare @tsql nvarchar(4000)
Declare DatabaseCursor Cursor
Local
Static
For
select name from master.dbo.sysdatabases
open DatabaseCursor
fetch next from DatabaseCursor into @database

while @@fetch_status = 0
begin
 print 'database:' + @database
 if @database not in ('tempdb','master','model','msdb')
 begin
  SET @tsql = 'use master;
     alter database ['+@database+'] set offline with rollback immediate;
     alter database ['+@database+'] set online; 
   DECLARE @dbLogName nvarchar(500) ;  
   Use  ['+@database+']  ;
   select @dbLogName = rtrim(ltrim(name)) from sysfiles WHERE FILEID=2;
   ALTER DATABASE ['+@database+'] SET RECOVERY SIMPLE;
   ALTER DATABASE ['+@database+'] SET SINGLE_USER ; 
   DBCC SHRINKFILE(@dbLogName , 2) ;   
   ALTER DATABASE ['+@database+'] SET MULTI_USER ;
   ALTER DATABASE ['+@database+'] SET RECOVERY FULL;' 
   exec(@tsql)
 end
 fetch next from DatabaseCursor into @database
end

close DatabaseCursor

deallocate DatabaseCursor

ماخذ اصلی مورد استفاده:
http://go.microsoft.com/fwlink/?LinkId=111531&clcid=0x409

‫۱۵ سال و ۱۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۷ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۰۴:۵۴

مجتبی کاویانی

مطالب

آموزش QUnit #2

فریم ورک تست جاوا اسکریپت QUnit:

انتخاب و استفاده از یک فریم ورک برای تست کد‌های جاوا اسکریپت، قطعا نتیجه بهتری را به همراه خواهد داشت. من در این جا از QUnit که یکی از بهترین‌های تست واحد است، استفاده می‌کنم. برای این کار فایل‌های qunit.js و qunit.css را دانلود و مانند زیر برای تست واحد آماده کنید:

<!doctype html>
<html>
<head>
  <meta charset="utf-8">
  <title>Refactored date examples</title>

  <link rel="stylesheet" href="../qunit.css">
  <script src="../qunit.js"></script>
  <script src="prettydate.js"></script>
 
  <script>
  test("prettydate basics", function() {
    var now = "2013/01/28 22:25:00";
    equal(prettyDate(now, "2013/01/28 22:24:30"), "just now");
    equal(prettyDate(now, "201308/01/28 22:23:30"), "1 minute ago");
    equal(prettyDate(now, "2013/01/28 21:23:30"), "1 hour ago");
    equal(prettyDate(now, "2013/01/27 22:23:30"), "Yesterday");
    equal(prettyDate(now, "2013/01/26 22:23:30"), "2 days ago");
    equal(prettyDate(now, "2012/01/26 22:23:30"), undefined);
  });
  </script>
</head>
<body>
 
<div id="qunit"></div>
 
</body>
</html>

در کد بالا ابتدا فایل‌های فریم ورک و فایل prettydate.js را اضافه کردیم. برای نمایش نتیجه تست، یک تگ div با نام qunit در بین تگ body اضافه می‌کنیم.

تابع test:

این تابع برای تست توابع نوشته شده، استفاده می‌شود. ورودی‌های این تابع، یکی عنوان تست و دومی یک متود دیگر، به عنوان ورودی دریافت می‌کند که در آن بدنه تست نوشته می‌شود.

تابع equal:

اولین تابع برای سنجش تست واحد equal است و در آن، تابعی که می‌خواهیم تست کنیم با مقدار خروجی آن مقایسه می‌شود.

فایل را با نام test.htm ذخیره و آن را در مرورگر خود باز نمایید. خروجی در شکل آورده شده است:

همین طور که در تصویر بزرگ می‌بینید اطلاعات مرورگر، زمان تکمیل تست و تعداد تست، تعداد تست پاس شده و تعداد تست شکست خورده، نشان داده شده است.

اگر یکی از تست‌ها با شکست روبرو شود رنگ پس زمینه قرمز و جزئیات شکست نمایش داده می‌شوند.

بهینه سازی، مرحله اول:

در حال حاضر تست ما کامل نیست زیرا امکان تست n weeks ago یا تعداد هفته پیش میسر نیست. قبل از آنکه این را به آزمون اضافه کنیم، تغییراتی در تست می‌دهیم

test("prettydate basics", function() {
  function date(then, expected) {
    equal(prettyDate("2013/01/28 22:25:00", then), expected);
  }
  date("2013/01/28 22:24:30", "just now");
  date("2013/01/28 22:23:30", "1 minute ago");
  date("2013/01/28 21:23:30", "1 hour ago");
  date("2013/01/27 22:23:30", "Yesterday");
  date("2013/01/26 22:23:30", "2 days ago");
  date("2012/01/26 22:23:30", undefined);
});

تابع prettyDate را در تابع دیگری به نام date قرار می‌دهیم. این تغییر سبب می‌شود تا امکان مقایسه زمان ورودی تست جاری با تست قبلی فراهم شود.

تست دستکاری عناصر DOM:

تا اینجا با تست توایع آشنا شدید، حالا می‌خواهیم تغییراتی در prettyDate دهیم تا امکان انتخاب عناصر DOM و به روزرسانی آن نیز وجود داشته باشد. فایل prettyDate2.js در زیر آورده شده است:

var prettyDate = {
  format: function(now, time){
    var date = new Date(time || ""),
      diff = (((new Date(now)).getTime() - date.getTime()) / 1000),
      day_diff = Math.floor(diff / 86400);
 
    if ( isNaN(day_diff) || day_diff < 0 || day_diff >= 31 )
      return;
 
    return day_diff === 0 && (
        diff < 60 && "just now" ||
        diff < 120 && "1 minute ago" ||
        diff < 3600 && Math.floor( diff / 60 ) +
          " minutes ago" ||
        diff < 7200 && "1 hour ago" ||
        diff < 86400 && Math.floor( diff / 3600 ) +
          " hours ago") ||
      day_diff === 1 && "Yesterday" ||
      day_diff < 7 && day_diff + " days ago" ||
      day_diff < 31 && Math.ceil( day_diff / 7 ) +
        " weeks ago";
  },
 
  update: function(now) {
    var links = document.getElementsByTagName("a");
    for ( var i = 0; i < links.length; i++ ) {
      if ( links[i].title ) {
        var date = prettyDate.format(now, links[i].title);
        if ( date ) {
          links[i].innerHTML = date;
        }
      }
    }
  }
};

prettyDate شامل دو تابع، یکی format که weeks ago به آن اضافه گردیده و تابع update که با انتخاب تگ‌ها، مقدار title را به تابع فرمت و خروجی آن را در Html هر عنصر قرار می‌دهد. حال یک تست واحد می‌نویسیم:

<!doctype html>
<html>
<head>
  <meta charset="utf-8">
  <title>Refactored date examples</title>
  <link rel="stylesheet" href="../qunit.css">
  <script src="../qunit.js"></script>
  <script src="prettydate2.js"></script>
  <script>
  test("prettydate.format", function() {
    function date(then, expected) {
      equal(prettyDate.format("2013/01/28 22:25:00", then),
        expected);
    }
    date("2013/01/28 22:24:30", "just now");
    date("2013/01/28 22:23:30", "1 minute ago");
    date("2013/01/28 21:23:30", "1 hour ago");
    date("2013/01/27 22:23:30", "Yesterday");
    date("2013/01/26 22:23:30", "2 days ago");
    date("2012/01/26 22:23:30", undefined);
  });
 
  function domtest(name, now, first, second) {
    test(name, function() {
      var links = document.getElementById("qunit-fixture")
        .getElementsByTagName("a");
      equal(links[0].innerHTML, "January 28th, 2013");
      equal(links[2].innerHTML, "January 27th, 2013");
      prettyDate.update(now);
      equal(links[0].innerHTML, first);
      equal(links[2].innerHTML, second);
    });
  }
  domtest("prettyDate.update", "2013-01-28T22:25:00Z",
    "2 hours ago", "Yesterday");
  domtest("prettyDate.update, one day later", "2013/01/29 22:25:00",
    "Yesterday", "2 days ago");
  </script>
</head>
<body>
 
<div id="qunit"></div>
<div id="qunit-fixture">
 
<ul>
  <li id="post57">
    <p>blah blah blah...</p>
    <small>
      Posted <span>
        <a href="/2013/01/blah/57/" title="2013-01-28T20:24:17Z"
          >January 28th, 2013</a>
      </span>
      by <span><a href=""></a></span>
    </small>
  </li>
  <li id="post57">
    <p>blah blah blah...</p>
    <small>
      Posted <span>
        <a href="/2013/01/blah/57/" title="2013-01-27T22:24:17Z"
          >January 27th, 2013</a>
      </span>
      by <span><a href=""></a></span>
    </small>
  </li>
</ul>
 
</div>
 
</body>
</html>

همین طور که مشاهد می‌کنید در تست واحد اول خود تابع prettyDate.format را تست نموده ایم. در تست بعدی عناصر DOM نیز دستکاری و تست شده است. تابع domtest با جستجوی تگ qunit-fixture و تگ‌های a درون آن، مقدار نهایی html آن با مقدار داده شده، مقایسه شده است.

در شکل بالا نتیجه تست واحد نشان داده شده است.

‫۱۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۲۱ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۲۵

مجتبی کاویانی

مطالب

معرفی نسخه غیر رسمی SSCEVSTools for Visual Studio 2013

با هر بار عرضه‌ی نسخه‌های جدید ویژوال استادیو، علاوه بر اضافه شدن امکانات جدید، برخی از امکانات هم به دلایل نامعلومی از این نرم افزار حذف می‌شوند. در Visual Studio 2012 امکان بسیار کارآمد Setup and Deployment حذف گردید و این بار برخلاف انتظار در Visual Studio 2013 با عدم پشتیبانی از Sql Server Compact مواجه شدیم و هنور دلایل این کار از سوی تیم ویژوال استادیو توضیح داده نشده است. شاید مایکروسافت در حال توسعه نسخه NoSql جدیدی برای جایگزینی باشد.

می توانید از ابزار SQL Server Compact Toolbox استفاده نمایید که کارایی خوبی ندارد و بیشتر یک مکمل است. اما راهی برای بازگشت این ابزار به Visual Studio 2013 وجود دارد؟

قابلیت Data Designer Extensibility

در نگارش‌های مختلف ویژوال استادیو امکانی به نام DDEX Provider وجود دارد که توسط آن می‌توانید یک Data Designer جدید را به ویژوال استادیو اضافه نمایید. در واقع اگر از پنجره Server Explorer بر روی Data Connections راست کلیک و یک کانکشن جدید بسازید، لیست Data Source‌های پیش فرض ویژوال استادیو به شما نشان داده می‌شود که به کمک همین قابلیت DDEX به ویژوال استادیو اضافه شده است. با این قابلیت، امکان اضافه نمون یک Data Designer برای یک پایگاه داده نیز وجود دارد. از آدرس Data Designer Extensibility (DDEX) SDK می توانید نحوه تولید و رجیستر کردن یک DDEX Provider را بیاموزید. برای مثال رجیستری زیر IBM DB2 Data Provider را به ویژوال استادیو اضافه می‌نماید

HKLM
{
   %REGROOTBEGIN%
 
   'DataProviders'
   {
      '{6085DDE2-2EE1-4768-82C3-5425D9B98DAD}' = s 'IBM DB2 Provider'
      {
         val 'DisplayName' = s 'Provider_DisplayName, IBM.DB2.Resources'
         val 'ShortDisplayName' = s 'Provider_ShortDisplayName, IBM.DB2.Resources'
         val 'Description' = s 'Provider_Description, IBM.DB2.Resources'
         val 'FactoryService'= s'{45E1413D-896C-4a2a-A75C-1CBCA51C80CB}'
         val 'Technology' = s '{6565551F-A496-45f3-AFFB-D1AECA082824}'
         val 'InvariantName' = s 'IBM.DB2'
         val 'PlatformVersion' = s '2.0'
 
         'SupportedObjects'
         {
            'IVsDataViewSupport'
            'IVsDataObjectSupport'
            'IVsDataConnectionUIControl'
            'IVsDataConnectionProperties'
            'IVsDataConnectionSupport'
         }
      }
   }
 
   'Services'
   {
      '{45E1413D-896C-4a2a-A75C-1CBCA51C80CB}' = s '{7B7F1923-D8F9-430f-9FA7-7919677E5EAC}'
      {
         val 'Name' = 'IBM DB2 Provider Object Factory'
      }
   }
 
   'Packages'
   {
      '{7B7F1923-D8F9-430f-9FA7-7919677E5EAC}' = 'DB2 Package'
      {
         val 'InProcServer32' = s 'mscoree.dll'
         val 'Class' = s 'IBM.DB2.DB2Package'
         val 'Codebase' = s '%MODULE%'
 
         'SatelliteDll'
         {
             val 'Path' = s '%PATH%'
             val 'DllName' = s 'IBM.DB2UI.DLL'
         }
   }
 
   %REGROOTEND%
}

ابزار SSCEVSTools for Visual Studio 2013

برای اضافه نمودن Sql Server Compact Data Provider به Visual Studio 2013 از نسخه قبلی SSCEVSTools که برای Visual Studio 2012 عرضه شده است استفاده می‌کنیم. در واقع این ابزار یک DDEX Provider را به ویژوال استادیو برای Sql Server Compact اضافه می‌کند. اما این نصب کننده، برای نسخه‌ی قبل، تهیه شده است و امکان نصب آن بر روی Visual Studio 2013 نمی‌باشد. یک راهکار عملی، دسترسی به فایل‌ها و رجیستری‌های موجود در این نصب کننده و تولید نصب کننده جدیدی می‌باشد.

دسترسی به محتوی فایل‌های Setup

ابزار Orca در Windows SDK برای ویرایش فایل‌های نصب کننده توسط مایکروسافت تولید شده است که امکان مشاهده تمامی جزئیات آن را فراهم می‌نماید. ابزار قبلی، شامل فایل‌های dll و رجیستری است و امکان اتصال به Sql Server Compact را به ویژوال استادیو اضافه می‌نمود.

حال با یک برنامه Setup ساز، فایل‌ها و رجیستری را برای Visual Studio 2013 تنظیم نموده و با نصب ابزار جدید، دوباره امکان استفاده از Sql Server Compact در Visual Studio 2013 میسر می‌شود.

برای نصب این ابزار، آن را از گالری ویژوال استادیو به نام SSCEVSTools for Visual Studio 2013 دانلود نمایید.

البته چون این ابزار بصورت غیر رسمی تولید و عرضه شده است گاهی اوقات به صورت خودکار از لیست Data Source‌ها حذف شده که لازم است آن را حذف و مجددا نصب نمایید.

اگر مایل به بازگشت و کار بر روی نسخه جدید Sql Server Compact 5 هستید اینجا در Visual Studio UserVoice رای دهید.

‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱ آذر ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۴۰

آرمین ضیاء

مطالب

بیرون نگاه داشتن پکیج های NuGet از سورس کنترل Git

ابزار NuGet بسیار کار آمد و مفید است. یکی از مشکلات رایج هنگامی پیش می‌آید که پروژه را بهمراه بسته‌های نصب شده به سورس کنترل push می‌کنید. با این کار حجم زیادی از فایل‌ها را به مخزن سورس کنترل آپلود می‌کنید و هنگام clone کردن پروژه توسط هر شخصی، این اطلاعات باید دریافت شوند. بد‌تر از این هنگامی است که برخی از بسته‌ها از سورس حذف می‌شوند و باید به اعضای تیم پروژه اطلاع دهید که چه بسته‌هایی باید دریافت و نصب شوند.

برای رفع این موارد به NuGet Package Restore وارد شوید.

به ویژوال استودیو اجازه دهید بسته‌های NuGet را در صورت لزوم احیا کند
پیش از آنکه بتوانیم از قابلیت Package Restore استفاده کنیم باید آن را روی ماشین خود فعال کنیم. این کار روی هر ماشین باید انجام شود (per-machine requirement). بدین منظور به منوی Tools -> Options -> Package Manager بروید.

در دیالوگ باز شده تنظیمات مربوطه را مانند تصویر زیر بروز رسانی کنید.

حال که ماشین ما برای بازیابی خودکار بسته‌های NuGet پیکربندی شده است، باید این قابلیت را برای Solution مورد نظر هم فعال کنیم.

فعال سازی NuGet Package Restore برای پروژه‌ها

بدین منظور روی Solution کلیک راست کنید و گزینه Enable Package Restore را انتخاب نمایید.

این کار ممکن است چند ثانیه زمان ببرد. پس از آنکه ویژوال استودیو پردازش‌های لازم را انجام داد، می‌توانید ببینید که پوشه جدیدی در مسیر ریشه پروژه ایجاد شده است.

همانطور که می‌بینید فایلی با نام NuGet.exe در این پوشه قرار دارد که باید به سورس کنترل آپلود شود. هنگامیکه شخصی پروژه شما را از سورس کنترل دریافت کند و بخواهد پروژه را Build کند، بسته‌های مورد نیاز توسط این ابزار بصورت خودکار دریافت و نصب خواهند شد.

مرحله بعد حذف کردن تمام بسته‌های NuGet از سورس کنترل است. برای اینکار باید فایل gitignore. را ویرایش کنید. فرض بر این است که سورس کنترل شما Git است، اما قواعد ذکر شده برای دیگر فریم ورک‌ها نیز صادق است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به سورس کنترل خود بگویید چه چیز هایی را در بر گیرد و از چه چیزهایی صرفنظر کند.

ویرایش فایل gitignore. برای حذف بسته‌ها و شامل کردن NuGet.exe

یک پروژه معمولی ASP.NET MVC 5 که توسط قالب استاندارد VS 2013 ایجاد می‌شود شامل 161 فایل از بسته‌های مختلف می‌شود (در زمان تالیف این پست). این مقدار قابل توجهی است که حجم زیادی از اطلاعات غیر ضروری را به مخزن سورس کنترل اضافه می‌کند. با استفاده از نسخه پیش فرض فایل gitignore. (یا فایل‌های مشابه دیگر برای سورس کنترل‌های مختلف مثل TFS) تعداد فایل هایی که در کل به مخزن سورس کنترل ارسال می‌شوند بیش از 200 آیتم خواهد بود. قابل ذکر است که این تعداد فایل شامل فایل‌های اجرایی (binary) و متعلق به ویژوال استودیو نیست. به بیان دیگر نزدیک به 75% از فایل‌های یک پروژه معمولی ASP.NET MVC 5 که توسط VS 2013 ساخته می‌شود را بسته‌های NuGet تشکیل می‌دهد، که حالا می‌توانند بجای ارسال شدن به مخزن سورس کنترل، بصورت خودکار بازیابی و نصب شوند.

برای حذف این فایل‌ها از سورس کنترل، فایل gitignore. را ویرایش می‌کنیم. اگر از سورس کنترل‌های دیگری استفاده میکنید نام این فایل hgignore. یا tfsignore. یا غیره خواهد بود. محتوای فایل شما ممکن است با لیست زیر متفاوت باشد اما جای نگرانی نیست. تنها تغییرات اندکی بوجود خواهیم آورد و مابقی محتویات فایل مهم نیستند.

چشم پوشی از پوشه Packages

فایل gitignore. را باز کنید و برای نادیده گرفتن پوشه بسته‌های NuGet در سورس، خط زیر را به آن اضافه کنید.

packages*/

استثنایی برای در نظر گرفتن NuGet.exe ایجاد کنید
به احتمال زیاد فایل gitignore. شما از فایل هایی با فرمت .exe چشم پوشی می‌کند. برای اینکه بسته‌های NuGet بتوانند بصورت خودکار دریافت شوند باید استثنایی تعریف کنیم. فایل gitignore. خود را باز کنید و به دنبال خط زیر بگردید.

*.exe

سپس خط زیر را بعد از آن اضافه کنید. دقت داشته باشید که ترتیب قرارگیری این دستوارت مهم است.

*.exe
!NuGet.exe

دستورات بالا به Git می‌گوید که فایل‌های .exe را نادیده بگیرد؛ اما برای فایل NuGet.exe استثناء قائل شود.
انجام مرحله بالا انتخابی (optional) است. اگر کسی که پروژه را از مخزن سورس کنترل دریافت می‌کند قابلیت Package Restore را روی Solution فعال کند ابزار NuGet.exe دریافت می‌شود. اما با انجام این مراحل دیگر نیازی به این فعالسازی نخواهد بود، پس در کار اعضای تیم هم صرفه جویی کرده اید.

اطلاع رسانی به اعضای تیم و مشتریان بالقوه
دیگر نیاز نیست بسته‌های NuGet را به مخزن سورس کنترل ارسال کنیم. اما باید به مخاطبین خود اطلاع دهید تا پیکربندی‌های لازم برای استفاده از قابلیت Package Restore را انجام دهند (مثلا در فایل README.txt پروژه).

‫۱۰ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۳، ساعت ۲۱:۴۰

آرمین ضیاء

مطالب

انتشار پیش نمایش ASP.NET Identity 2.0.0-alpha1

مایکروسافت در تاریخ 20 دسامبر 2013 پیش نمایش نسخه جدید ASP.NET Identity را معرفی کرد. تمرکز اصلی در این انتشار، رفع مشکلات نسخه 1.0 بود. امکانات جدیدی هم مانند Account Confirmation و Password Reset اضافه شده اند.

دانلود این انتشار

ASP.NET Identity را می‌توانید در قالب یک پکیج NuGet دریافت کنید. در پنجره Manage NuGet Packages می‌توانید پکیج‌های Preview را لیست کرده و گزینه مورد نظر را

نصب کنید. برای نصب پکیج‌های pre-release توسط Package Manager Console از فرامین زیر استفاده کنید.

Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework -Version 2.0.0-alpha1 -Pre
Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.Core -Version 2.0.0-alpha1 -Pre
Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.OWIN -Version 2.0.0-alpha1 -Pre

دقت کنید که حتما از گزینه "Include Prerelease" استفاده می‌کنید. برای اطلاعات بیشتر درباره نصب پکیج‌های Pre-release لطفا به این لینک و یا این لینک مراجعه کنید.

در ادامه لیست امکانات جدید و مشکلات رفع شده را می‌خوانید.

Account Confirmation

سیستم ASP.NET Identity حالا از Account Confirmation پشتیبانی می‌کند. این یک سناریوی بسیار رایج است. در اکثر وب سایت‌های امروزی پس از ثبت نام، حتما باید ایمیل خود را تایید کنید. پیش از تایید ثبت نام قادر به انجام هیچ کاری در وب سایت نخواهید بود، یعنی نمی‌توانید Login کنید. این روش مفید است، چرا که از ایجاد حساب‌های کاربری نامعتبر (bogus) جلوگیری می‌کند. همچنین این روش برای برقراری ارتباط با کاربران هم بسیار کارآمد است. از آدرس‌های ایمیل کاربران می‌توانید در وب سایت‌های فروم، شبکه‌های اجتماعی، تجارت آنلاین و بانکداری برای اطلاع رسانی و دیگر موارد استفاده کنید.

نکته: برای ارسال ایمیل باید تنظیمات SMTP را پیکربندی کنید. مثلا می‌توانید از سرویس‌های ایمیل محبوبی مانند SendGrid استفاده کنید، که با Windows Azure براحتی یکپارچه می‌شود و از طرف توسعه دهنده اپلیکیشن هم نیاز به پیکربندی ندارد.

در مثال زیر نیاز دارید تا یک سرویس ایمیل برای ارسال ایمیل‌ها پیکربندی کنید. همچنین کاربران پیش از تایید ایمیل شان قادر به بازنشانی کلمه عبور نیستند.

Password Reset

این هم یک سناریوی رایج و استاندارد است. کاربران در صورتی که کلمه عبورشان را فراموش کنند، می‌توانند از این قابلیت برای بازنشانی آن استفاده کنند. کلمه عبور جدیدی بصورت خودکار تولید شده و برای آنها ارسال می‌شود. کاربران با استفاده از این رمز عبور جدید می‌توانند وارد سایت شوند و سپس آن را تغییر دهند.

Security Token Provider

هنگامی که کاربران کلمه عبورشان را تغییر می‌دهند، یا اطلاعات امنیتی خود را بروز رسانی می‌کنند (مثلا حذف کردن لاگین‌های خارجی مثل فیسبوک، گوگل و غیره) باید شناسه امنیتی (security token) کاربر را بازتولید کنیم و مقدار قبلی را Invalidate یا بی اعتبار سازیم. این کار بمنظور حصول اطمینان از بی اعتبار بودن تمام شناسه‌های قبلی است که توسط کلمه عبور پیشین تولید شده بودند. این قابلیت، یک لایه امنیتی بیشتر برای اپلیکیشن شما فراهم می‌کند. چرا که وقتی کاربری کلمه عبورش را تغییر بدهد از همه جا logged-out می‌شود. یعنی از تمام مرورگرهایی که برای استفاده از اپلیکیشن استفاده کرده خارج خواهد شد.

برای پیکربندی تنظیمات این قابلیت می‌توانید از فایل Startup.Auth.cs استفاده کنید. می‌توانید مشخص کنید که میان افزار OWIN cookie هر چند وقت یکبار باید شناسه امنیتی کاربران را بررسی کند. به لیست زیر دقت کنید.

// Enable the application to use a cookie to store information for the signed in user
// and to use a cookie to temporarily store information about a user logging in with a third party login provider
// Configure the sign in cookie
app.UseCookieAuthentication(newCookieAuthenticationOptions {
    AuthenticationType = DefaultAuthenticationTypes.ApplicationCookie,
    LoginPath = newPathString("/Account/Login"),
    Provider = newCookieAuthenticationProvider {
        OnValidateIdentity = SecurityStampValidator.OnValidateIdentity<ApplicationUserManager, ApplicationUser>(
            validateInterval: TimeSpan.FromSeconds(5),
            regenerateIdentity: (manager, user) => user.GenerateUserIdentityAsync(manager))
    }
});

امکان سفارشی کردن کلید‌های اصلی Users و Roles

در نسخه 1.0 نوع فیلدهای کلید اصلی در جداول Users و Roles از نوع رشته (string) بود. این بدین معنا است که وقتی از Entity Framework و Sql Server برای ذخیره داده‌های ASP.NET Identity استفاده می‌کنیم داده‌های این فیلد‌ها بعنوان nvarchar ذخیره می‌شوند. درباره این پیاده سازی پیش فرض در فروم هایی مانند سایت StackOverflow بسیار بحث شده است. و در آخر با در نظر گرفتن تمام بازخورد ها، تصمیم گرفته شد یک نقطه توسعه پذیری (extensibility) اضافه شود که توسط آن بتوان نوع فیلدهای اصلی را مشخص کرد. مثلا شاید بخواهید کلیدهای اصلی جداول Users و Roles از نوع int باشند. این نقطه توسعه پذیری مخصوصا هنگام مهاجرت داده‌های قبلی بسیار مفید است، مثلا ممکن است دیتابیس قبلی فیلدهای UserId را با فرمت GUID ذخیره کرده باشد.

اگر نوع فیلدهای کلید اصلی را تغییر دهید، باید کلاس‌های مورد نیاز برای Claims و Logins را هم اضافه کنید تا کلید اصلی معتبری دریافت کنند. قطعه کد زیر نمونه ای از نحوه استفاده این قابلیت برای تعریف کلیدهای int را نشان می‌دهد.

de Snippet
publicclassApplicationUser : IdentityUser<int, CustomUserLogin, CustomUserRole, CustomUserClaim>
{
}
publicclassCustomRole : IdentityRole<int, CustomUserRole>
{
    public CustomRole() { }
    public CustomRole(string name) { Name = name; }
}
publicclassCustomUserRole : IdentityUserRole<int> { }
publicclassCustomUserClaim : IdentityUserClaim<int> { }
publicclassCustomUserLogin : IdentityUserLogin<int> { }
 
publicclassApplicationDbContext : IdentityDbContext<ApplicationUser, CustomRole, int, CustomUserLogin, CustomUserRole, CustomUserClaim>
{
}

پشتیبانی از IQueryable روی Users و Roles

کلاس‌های UserStore و RoleStore حالا از IQueryable پشتیبانی می‌کنند، بنابراین می‌توانید براحتی لیست کاربران و نقش‌ها را کوئری کنید.

بعنوان مثال قطعه کد زیر دریافت لیست کاربران را نشان می‌دهد. از همین روش برای دریافت لیست نقش‌ها از RoleManager می‌توانید استفاده کنید.

//
// GET: /Users/
public async Task<ActionResult> Index()
{
    return View(await UserManager.Users.ToListAsync());
}

پشتیبانی از عملیات Delete از طریق UserManager

در نسخه 1.0 اگر قصد حذف یک کاربر را داشتید، نمی‌توانستید این کار را از طریق UserManager انجام دهید. اما حالا می‌توانید مانند قطعه کد زیر عمل کنید.

var user = await UserManager.FindByIdAsync(id);

if (user == null)
{
    return HttpNotFound();
}

var result = await UserManager.DeleteAsync(user);

میان افزار UserManagerFactory

شما می‌توانید با استفاده از یک پیاده سازی Factory، وهله ای از UserManager را از OWIN context دریافت کنید. این الگو مشابه چیزی است که برای گرفتن AuthenticationManager در OWIN context استفاده می‌کنیم. این الگو همچنین روش توصیه شده برای گرفتن یک نمونه از UserManager به ازای هر درخواست در اپلیکیشن است.

قطعه کد زیر نحوه پیکربندی این میان افزار در فایل StartupAuth.cs را نشان می‌دهد.

// Configure the UserManager
app.UseUserManagerFactory(newUserManagerOptions<ApplicationUserManager>()
{
    DataProtectionProvider = app.GetDataProtectionProvider(),
    Provider = newUserManagerProvider<ApplicationUserManager>()
    {
        OnCreate = ApplicationUserManager.Create
    }
});

و برای گرفتن یک وهله از UserManager:

HttpContext.GetOwinContext().GetUserManager<ApplicationUserManager>();

میان افزار DbContextFactory

سیستم ASP.NET Identity از Entity Framework برای ذخیره داده هایش در Sql Server استفاده می‌کند. بدین منظور، ASP.NET Identity کلاس ApplicationDbContext را رفرنس می‌کند. میان افزار DbContextFactory به ازای هر درخواست در اپلیکیشن یک وهله از ApplicationDbContext را به شما تحویل می‌دهد.

می توانید پیکربندی لازم را در StartupAuth.cs انجام دهید.

app.UseDbContextFactory(ApplicationDbContext.Create);

Samples

امکانات جدید را می‌توانید در پروژه https://aspnet.codeplex.com پیدا کنید. لطفا به پوشه Identity در سورس کد مراجعه کنید. برای اطلاعاتی درباره نحوه اجرای پروژه هم فایل readme را بخوانید.

برای مستندات ASP.NET Identity 1.0 هم به http://www.asp.net/identity سر بزنید. هنوز مستنداتی برای نسخه 2.0 منتشر نشده، اما بزودی با انتشار نسخه نهایی مستندات و مثال‌های جدیدی به سایت اضافه خواهند شد.

Known Issues

در کنار قابلیت‌های جدیدی مانند Account Confirmation و Password Reset، دو خاصیت جدید به کلاس IdentityUser اضافه شده اند: 'Email' و 'IsConfirmed'. این تغییرات الگوی دیتابیسی که توسط ASP.NET Identity 1.0 ساخته شده است را تغییر می‌دهد. بروز رسانی پکیج‌ها از نسخه 1.0 به 2.0 باعث می‌شود که اپلیکیشن شما دیگر قادر به دسترسی به دیتابیس عضویت نباشد، چرا که مدل دیتابیس تغییر کرده. برای بروز رسانی الگوی دیتابیس می‌توانید از Code First Migrations استفاده کنید.

نکته: نسخه جدید به EntityFramework 6.1.0-alpha1 وابستگی دارد، که در همین تاریخ (20 دسامبر 2013) پیش نمایش شد. http://blogs.msdn.com/b/adonet/archive/2013/12/20/ef-6-1-alpha-1-available.aspx

EntityFramework 6.1.0-alpha1 بروز رسانی هایی دارد که سناریوی مهاجرت در ASP.NET Identity را تسهیل می‌کند، به همین دلیل از نسخه جدید EF استفاده شده. تیم ASP.NET هنوز باگ‌های زیادی را باید رفع کند و قابلیت‌های جدیدی را هم باید پیاده سازی کند. بنابراین پیش از نسخه نهایی RTM شاهد پیش نمایش‌های دیگری هم خواهیم بود که در ماه‌های آتی منتشر می‌شوند.

برای اطلاعات بیشتر درباره آینده ASP.NET Identity به لینک زیر سری بزنید.

https://aspnetidentity.codeplex.com/wikipage?title=Roadmap&version=1

‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ دی ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۰۵

دانیال قاسمی

اشتراک‌ها

در ادامه همکاری های گسترده Microsoft با شرکت های بزرگ، این بار ورود Samsung به .NET Foundation Technical Steering Group

پس از اضافه شدن Red Hat و JetBrains و Unity اکنون Samsung هم به گروه راهبری .NET ( .NET Foundation Technical Steering Group ) پیوست.

Technical Steering Group چیست؟ اینجا

در ادامه همکاری های گسترده Microsoft با شرکت های بزرگ، این بار ورود Samsung به .NET Foundation Technical Steering Group

‫۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۱۴

محسن افشین

اشتراک‌ها

Visual Studio 2015 Update 3 RC1 منتشر شد

Visual Studio 2015 Update 3 RC Bundle

vs2015.3.vsu.iso 5.9GB

Team Foundation Server 2015 Update 3 RC

ISO 450MB

Visual Studio 2015 Update 3 RC1 منتشر شد

‫۸ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۶

مهمان

نظرات مطالب

متدهای الحاقی - Extension Methods

من در زمان کانکت شدن به مخزن کد با خطای زیر مواجه می‌شوم. همچنین فقط کاربران عضو سایت می‌توانند همکاری کنند یا بازدیدکنندگان هم اجازه همکاری دارند؟

 Microsoft Visual Studio
TF31002: Unable to connect to this Team Foundation Server: http://dntextensions.codeplex.com/.
Team Foundation Server Url: http://dntextensions.codeplex.com/.
 

Possible reasons for failure include:
- The name, port number, or protocol for the Team Foundation Server is incorrect.
- The Team Foundation Server is offline.
- The password has expired or is incorrect.

Technical information (for administrator):
The remote server returned an error: (404) Not Found.

‫۱۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۵ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۲۷