Team Foundation Server 2015 Now Available
اینجا بحث شده. برای نصب آخرین نگارش آن، ابتدا به روز رسانی دوم VS 2013 را نصب کنید. سپس از طریق منوی نصب افزونه‌های داخل خود VS.NET و نه دریافت مستقیم فایل vsix آن اقدام به نصب کنید.
ترکیب اندازه‌های ستون‌ها برای اندازه‌های نمایشی مختلف و ... 
از Sandbox برای ساخت و انتشار وب پارت هایی استفاده می‌شود که نیاز به مداخله مدیریتی (administrative intervention) وجود ندارد. به این معنی که شما میتوانید وب پارت خود را در محل شیرپوینت و هاست آن یا با استفاده از زیر ساخت‌های Cloud و دور از هاست آن ، بارگذاری کرده و انتشار دهید.
هر Solution که برای Sandbox ایجاد می‌شود ، در یک گالری خاص به نام Solution Gallery در Site Collection مربوطه ایجاد می‌شود و تمام این solutionها می‌توانند قعال یا غیر فعال شوند .
برای استفاده از این مزایا باید سرویس Microsoft SharePoint Foundation User Code Service فعال باشد .
استفاده از Sandbox Solution نیازمند 3 چیز است :
1 - User Code Service یا SPUCHostService.exe : این سرویس وظیفه مدیریت کدهای Sandbox روی سرور و میزبانی درخواست‌های Sandbox به سرور را دارد.
2 - Sandbox Worker Process یا SPUCWorkerProcess.exe : این سرویس برای مدیریت پردازش کدهای اجرایی Sandbox استفاده می‌شود خصوصا در مورارد امنیتی (فرض کنید درون کد حلقه بی نهایتی وجود داشته باشد. اگر بار اجرایی آن بر روی w3wp.exe باشد ، باعث متوقف شدن کارکرد تمام پروسه می‌شود. بار این مسئولیت بر دوش SPUCWorkerProcess.exe می‌باشد )
3 - Sandbox Worker Process Proxy یا SPUCWorkerProcessProxy.exe : این سرویس برای اجرای کدهای Client Object Model در sandbox استفاده می‌شود.
می توانید ارتباط پردازه‌های فوق را در نمودار زیر مشاهد کنید :
با توجه به این توضیحات به دلیل استفاده از Sandbox می‌پردازیم :
1 - sandbox Solutionها امن هستند.
2 - sandbox Solutionها می‌توانند مانیتور شوند.
3 - sandbox Solutionها حداقل تاثیر را روی هم دارند.
4 - sandbox Solutionها عملیات I/O کمی روی فایل‌های سیستمی دارند
5 - sandbox Solutionها امکان debugging دارند
6 - sandbox Solutionها امکان توسعه ، انتشار و به روز رسانی دارند
7 - sandbox Solutionها امکان تعریف Policy برای CAS ایجاد می‌کند (Code Access Security برای قابل اطمینان ساخت کد ها)
8 - sandbox Solutionها امکان اعتبار سنجی به کمک کلاس SPSolutionValidator را می‌دهد.
9 - sandbox Solutionها امکان تعریف SLA های مختلف را می‌دهد.
چه قسمت هایی توسط Sandbox Solution پشتیبانی می‌شود :
هنگام ایجاد یک پروژه از نوع sandbox در ویژوال استودیو ، یکسری امکانات از برنامه نویس سلب می‌شود و محدودیت‌های برای استفاده از کلاس‌ها برای وی اعمال می‌شود .موارد زیر ، از جمله مواردی هستند که توسعه دهنده می‌تواند از آنها در sandbox استفاده کند :
اسفاده محدود از لیست‌ها ، کار با Web Templateها و ویژگی‌های آنها ، Content Typeها و فیلد‌ها ، ماژول‌ها و فایل‌ها ، وب پارت‌های مشتق شده از کلاس WebPart ، برخی Event Receiverها ، بعضی از Custom Action و چرخه‌های کاری . و از مواردی که نمی‌توان در sandbox استفاده کرد می‌توان به ویژگی‌های موجود در Web Application ، ویژگی‌های موجود در Farm و Timer job ، استفاده از عملیات I/O و استفاده از ADO و برخی کلاس‌های دیگر در دات نت اشاره کرد .
مدیران سایت می‌توانند Solutionها را مونیتور کنند و برای Resource Point هایی که در یک روز مصرف می‌کنند Quota تعریف کنند .پیش فرض این مقدار 300 Resource Point در روز است .
هر solution در هنگام deploy شدن جهت معتبر بودن چک می‌شود و سپس منتشر شود. در صورتی که Valid نباشد ، خطایی به برنامه نویس نشان می‌دهد.
در انتها اشاره ای هم به استفاده از STSADM یا Powershell برای deploy کردن solution می‌کنم که توسط دستورات زیر قابل اجراست :
Add-SPSolution c:\code\SharePointProject2\bin\debug\SharePointProject2.wsp
stsadm –o addsolution –name SharePointProject2.wsp
همانطور که پسوند فایل‌های solution را مشاهده می‌کند wsp هستند که اگر آنها را به cab تغییر نام دهید میتوانید محتویات آنها را مشاهده کنید
خیر. زمانیکه از EF استفاده می‌کنید، DAL همان EF است و تنظیمات آن.
پیشنهاد من این است که یکبار پروژه مربوطه رو دریافت کنید و بعد پروژه‌های DataLayer و همچنین ServiceLayer و غیره آنرا بررسی کنید.
در این مثال‌ها فقط از اینترفیس‌های ServiceLayer (و نه DataLayer مجزای آن) به کمک ترزیق وابستگی‌ها در لایه نمایشی استفاده شده.
پیشنهاد من این است که یکبار پروژه مربوطه رو دریافت کنید و بعد پروژه‌های DataLayer و همچنین ServiceLayer و غیره آنرا بررسی کنید.
در این مثال‌ها فقط از اینترفیس‌های ServiceLayer (و نه DataLayer مجزای آن) به کمک ترزیق وابستگی‌ها در لایه نمایشی استفاده شده.
ویژوال استودیو 2013 چندین گزینه برای احراز هویت در قالب‌های پیش فرض پروژه‌های ASP.NET Web Forms, MVC, Web API ارائه می‌کند:
اگر گزینه No Authentication را انتخاب کنید، پروژه ایجاد شده صفحاتی را برای ورود به سایت نخواهد ساخت. همچنین رابط کاربری ای برای نمایش کاربر فعلی، کلاس‌های موجودیت‌ها برای یک دیتابیس عضویت و رشته‌های اتصالی نیز وجود نخواهند داشت.
اگر گزینه Organizational Accounts را انتخاب کنید پروژه ایجاد شده برای استفاده از (Windows Identity Foundation (WIF پیکربندی خواهد شد. این فریم ورک برای احراز هویت کاربران از (Windows Azure Active Directory (WAAD استفاده می‌کند که شامل Office 365 نیز می‌شود.
No Authentication
اگر گزینه No Authentication را انتخاب کنید، پروژه ایجاد شده صفحاتی را برای ورود به سایت نخواهد ساخت. همچنین رابط کاربری ای برای نمایش کاربر فعلی، کلاس‌های موجودیت‌ها برای یک دیتابیس عضویت و رشته‌های اتصالی نیز وجود نخواهند داشت.
Individual User Accounts
اگر گزینه‌ی Individual User Accounts را انتخاب کنید، اپلیکیشن شما برای استفاده از ASP.NET Identity (که پیش از این با نام ASP.NET Membership شناخته می‌شد) پیکربندی می‌شود. ASP.NET Identity کاربران را قادر می‌سازد تا با ساختن حساب کاربری جدیدی در سایت و یا با استفاده از تامین کننده‌های ثالثی مانند Facebook, Google و غیره به سایت وارد شوند. این فریم ورک برای ذخیره‌ی داده‌های پروفایل کاربران، بصورت پیش فرض از یک دیتابیس SQL Server LocalDB استفاده می‌کند که میتوانید بعدا آنرا بر روی SQL Server یا Windows Azure SQL Database نیز منتشر کنید.
این قابلیت‌ها در Visual Studio 2013 در نسخه قبلی نیز وجود داشتند، اما کد سیستم عضویت آن مجددا بازنویسی شده‌است. این بازنویسی دارای مزایای زیر است:
- سیستم عضویت جدید بجای استفاده از ماژول ASP.NET Forms Authentication بر پایه OWIN نوشته شده است. این بدین معنا است که از یک مکانیزم احراز هویت واحد میتوانید در اپلیکیشن‌های ASP.NET Web Forms, MVC, Web API و SignalR استفاده کنید.
- سیستم عضویت جدید توسط Entity Framework Code First مدیریت می‌شود و شامل تمامی کلاس‌هایی است که نماینده جداول و موجودیت‌ها هستند. این بدین معنا است که روی الگوی دیتابیس کنترل کامل دارید. سفارشی سازی و تغییر اطلاعات کاربران و پروفایل هایشان بسیار ساده‌تر است، تنها لازم است برای اعمال تغییرات از Code First Migrations استفاده کنید.
سیستم عضویت جدید بصورت خودکار در تمام قالب‌های پروژه پیش فرض، نصب و پیاده سازی می‌شود. این امکان برای تمام پروژه‌هایی که دات نت فریم ورک 4.5 را هدف قرار می‌دهند وجود دارد. ASP.NET Identity هنگام تولید وب سایت‌های اینترنتی که اکثر کاربرانشان خارجی (External) هستند گزینه خوبی است. اگر سازمان شما از Active Directory و یا Office 365 استفاده می‌کند و می‌خواهید پروژه‌تان قادر باشد تا احراز هویت کارمندان و شرکای تجاری تان را مدیریت کند، Organizational Accounts گزینه بهتری است.
برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی Individual User Accounts به لینک‌های زیر مراجعه کنید:
- asp.net/identity
- Create an ASP.NET MVC 5 App with Facebook and Google OAuth2 and OpenID Sign-on
- Web API - External Authentication Services
- Adding External Logins to your ASP.NET application in Visual Studio 2013
Organizational Accounts
اگر گزینه Organizational Accounts را انتخاب کنید پروژه ایجاد شده برای استفاده از (Windows Identity Foundation (WIF پیکربندی خواهد شد. این فریم ورک برای احراز هویت کاربران از (Windows Azure Active Directory (WAAD استفاده می‌کند که شامل Office 365 نیز می‌شود.
Windows Authentication
اگر گزینه‌ی Windows Authentication را انتخاب کنید، پروژه ایجاد شده برای استفاده از Windows Authentication IIS Module پیکربندی خواهد شد. چنین اپلیکیشنی نام دامنه و نام کاربری را نمایش خواهد که یا از Active Directory می‌آید، یا از یک ماشین محلی (local machine). اما رابط کاربری ای برای ورود به سیستم وجود ندارد؛ چرا که اینگونه اپلیکیشن‌ها برای سایت‌های اینترانتی (Intranet) استفاده خواهند شد.
یک راه دیگر انتخاب گزینه On-Premises زیر شاخه Organizational Accounts است. این گزینه بجای استفاده از ماژول Windows Authentication از فریم ورک Windows Identity Foundation برای احراز هویت استفاده می‌کند. انجام چند مرحله دستی برای پیکربندی این گزینه لازم است، اما WIF امکاناتی را عرضه می‌کند که در ماژول احراز هویت ویندوز وجود ندارند. برای مثال، هنگام استفاده از WIF میتوانید تنظیمات لازم را در Active Directory انجام دهید تا قادر به واکشی اطلاعات پوشه‌ها باشید (directory data querying).
گزینه‌های احراز هویت Organizational Accounts
دیالوگ Configure Authentication گزینه‌های متعددی برای احراز هویت توسط (Windows Azure Active Directory (including Office 365 و Windows Server Active Directory در اختیارتان می‌گذارد:
اگر می‌خواهید یکی از گزینه‌های WAAD را امتحان کنید اما حساب کاربری ای ندارید، روی این لینک کلیک کنید تا ثبت نام کنید.
نکته: اگر یکی از گزینه‌های WAAD را انتخاب کنید، باید اطلاعات هویتی (Credentials) یک مدیر کل را وارد کنید. برای نسخه نهایی Visual Studio 2013 برنامه هایی وجود دارد تا دیگر نیازی نباشد چنین مراحلی را تکمیل کنید. در این صورت ویژوال استودیو تنظیماتی را نمایش خواهد داد که یک مدیر می‌تواند بعدا از آنها استفاده کند تا اپلیکیشن را بصورت دستی در WAAD پیکربندی کند.
Cloud - Single Organization Authentication
از این گزینه برای احراز هویت کاربرانی استفاده کنید که در قالب یک OWIN Tenant تعریف می‌شوند. برای مثال سایتی با نام Company.com داریم که برای کارمندان این سازمان از طریق company.onmicrosoft.com قابل دسترسی خواهد بود. نمی‌توانید WAAD را طوری پیکربندی کنید که کاربران tenantهای دیگر نیز به اپلیکیشن شما دسترسی داشته باشند.
Domain
نام دامنه‌ای در WAAD که می‌خواهید اپلیکیشن را برای آن پیکربندی کنید، مثلا company.onmicrosoft.com. اگر از custom domain ها استفاده می‌کنید مانند company.com بجای company.onmicrosoft.com میتوانید این اطلاعات را اینجا وارد کنید.
سطح دسترسی
اگر اپلیکیشن نیاز به کوئری گرفتن یا بروز رسانی اطلاعات پوشه‌ها (directory information) را توسط Graph API دارد، از گزینه‌های Single Sign-On, Read Directory Data و یا Single Sign-On, Read and Write Directory Data استفاده کنید. در غیر اینصورت گزینه Single Sign-On را رها کنید. برای اطلاعات بیشتر به Application Access Levels و Using the Graph API to Query Windows Azure AD مراجعه کنید.
Application ID URI
بصورت پیش فرض، قالب پروژه یک شناسه application ID URI برای شما تولید می‌کند، که این کار با الحاق نام پروژه شما به نام دامنه WAAD صورت می‌گیرد. برای مثال، اگر نام پروژه Example باشد و نام دامنه contoso.onmicrosoft.com، شناسه خروجی https://contoso.onmicrosoft.com/Example می‌شود. اگر می‌خواهید بصورت دستی این فیلد را مقدار دهی کنید، گزینه More Options را انتخاب کنید. این شناسه باید با //:https شروع شود.
بصورت پیش فرض، اگر اپلیکیشنی که در WAAD تهیه و تدارک دیده شده است، شناسهای یکسان با شناسه موجود در پروژه Visual Studio داشته باشد، پروژه شما به اپلیکیشن موجود در WAAD متصل خواهد شد. اگر می‌خواهید تدارکات جدیدی ببینید تیک گزینه Overwrite the application entry if one with the same ID already exists را حذف کنید.
اگر تیک این گزینه حذف شده باشد، و ویژوال استودیو اپلیکیشنی با شناسهای یکسان را پیدا کند، عددی به آخر URI اضافه خواهد شد. مثلا فرض کنید نام پروژه Example است و اپلیکیشنی نیز با شناسه https://contoso.onmicrosoft.com/Example در WAAD وجود دارد. در این صورت اپلیکیشن جدیدی با شناسه ای مانند https://contoso.onmicrosoft.com/Example_ 20130619330903 ایجاد می‌شود.
تهیه و تدارک اپلیکیشن در WAAD
برای آنکه یک اپلیکیشن WAAD ایجاد کنید و یا پروژه را به یک اپلیکیشن موجود متصل کنید، ویژوال استودیو به اطلاعات ورود یک مدیر کل برای دامنه مورد نظر، نیاز دارد. هنگامی که در دیالوگ Configure Authentication روی OK کلیک می‌کنید، اطلاعات ورود یک مدیر کل از شما درخواست می‌شود و نهایتا هنگامیکه روی Create Project کلیک می‌کنید، ویژوال استودیو اپلیکیشن شما را در WAAD پیکربندی می‌کند.
برای اطلاعات بیشتر درباره نحوه استفاده از مدل احراز هویت Cloud - Single Organization به لینک‌های زیر مراجعه فرمایید:
- Windows Azure Authentication
- Adding Sign-On to Your Web Application Using Windows Azure AD
- Developing ASP.NET Apps with Windows Azure Active Directory
مقالات مذکور برای ویژوال استودیو 2013 بروز رسانی نشده اند. برخی از مراحلی که در این مقالات بصورت دستی باید انجام شوند در Visual Studio 2013 مکانیزه شده است.
Cloud - Multi Organization Authentication
از این گزینه برای احراز هویت کاربرانی استفاده کنید که در WAAD tenantهای متعددی تعریف شده‌اند. برای مثال، نام سایت contoso.com است و برای کارمندان دو سازمان از طریق آدرس‌های contoso.onmicrosoft.com و fabrikam.onmicrosoft.com قابل دسترسی خواهد بود. نحوه پیکربندی این مدل نیز مانند قسمت قبلی است.
برای اطلاعات بیشتر درباره احراز هویت Cloud - Multi Organization به لینک‌های زیر مراجعه کنید:
- Easy Web App Integration with Windows Azure Active Directory, ASP.NET & Visual Studio
- Developing Multi-Tenant Web Applications with Windows Azure AD
On-Premises Organizational Accounts
این گزینه را هنگامی انتخاب کنید که کاربران در (Windows Server Active Directory (AD تعریف شده اند و نمی‌خواهید از WAAD استفاده کنید. از این مدل برای ایجاد وب سایت‌های اینترنت و اینترانت میتوانید استفاده کنید. برای یک وب سایت اینترنتی از (Active Directory Federation Services (ADFS استفاده کنید.
برای یک وب سایت اینترانتی، میتوانید کلا این گزینه را رها کنید و از Windows Authentication استفاده کنید. در صورت استفاده از گزینه Windows Authentication لازم نیست تا آدرس سند متادیتا (metadata document URL) را فراهم کنید، همچنین توجه داشته باشید که Windows Authentication امکان کوئری گرفتن از پوشه‌ها و کنترل سطوح دسترسی در Active Directory را ندارد.
On-Premises Authority
آدرس سند متادیتا. این سند اطلاعاتی درباره مختصات Authority دارد که اپلیکیشن از آنها برای به پیش بردن روند احراز هویت و ورود به سایت استفاده می‌کند.
Application ID URI
یک شناسه منحصر به فرد که AD از آن برای شناسایی اپلیکیشن استفاده می‌کند. میتوانید این فیلد را خالی رها کنید تا ویژوال استودیو بصورت خودکار اپلیکیشنی بدین منظور بسازد.
قدم‌های بعدی
در این مقاله با مدل‌های مختلف احراز هویت در اپلیکیشن‌های Visual Studio 2013 آشنا شدید و برخی تغییرات و امکانات جدید نیز بررسی شدند. برای اطلاعات تکمیلی به ASP.NET and Web Tools for Visual Studio 2013 Release Notes مراجعه کنید.
چند نمونه مثال از استفاده‌ی از این دسترسی‌ها در متن هست؛ مانند:
کاربری را در تنظیمات اکتیو دایرکتوری در گروه خاصی قرار می‌دهید. این دسترسی تعریف شده‌ی در سطح دومین، در فیلتر Authorize به نحو فوق، برای کاربر لاگین شده‌ی به ویندوز قابل تنظیم و استفاده است.
SharePoint مایکروسافت، یک نمونه‌ی عملی از بکارگیری Windows Authentication و این دسترسی‌ها هست.
[Authorize(Roles = @"<domain>\<group>")]
SharePoint مایکروسافت، یک نمونه‌ی عملی از بکارگیری Windows Authentication و این دسترسی‌ها هست.
سلام،
- خیر. اگر قصد تست آنرا دارید بهتر است یک VPC نصب کنید و بعد روی آن ویندوز 2003 بریزید و شیرپوینت را نصب کنید. این روش توصیه شده است.
- روی ویستا با یک سری ترفند می‌شود:
http://community.bamboosolutions.com/blogs/bambooteamblog/archive/2008/05/21/how-to-install-windows-sharepoint-services-3-0-sp1-on-vista-x64-x86.aspx
- خیر. اگر قصد تست آنرا دارید بهتر است یک VPC نصب کنید و بعد روی آن ویندوز 2003 بریزید و شیرپوینت را نصب کنید. این روش توصیه شده است.
- روی ویستا با یک سری ترفند می‌شود:
http://community.bamboosolutions.com/blogs/bambooteamblog/archive/2008/05/21/how-to-install-windows-sharepoint-services-3-0-sp1-on-vista-x64-x86.aspx
1- مجوز مربوطه را باید از مایکروسافت بخرید. (اگر سرور خارج از ایران است)
2- نیاز به سرور dedicated دارد. چون برای نصب آن نیاز به یک سری اکانت با دسترسی ادمین روی سیستم هست که هاست اگر متعلق به خودتون نباشه این اجازه به شما داده نخواهد شد.
کلا SharePoint به عنوان یک ECM مطرح است نه یک CMS .
ECM یعنی enterprise content management در مقابل یک content management system ساده و معمولی. به همین جهت از شیرپوینت بیشتر در اینترانت داخلی شرکت‌ها استفاده می‌شود تا روی اینترنت.
2- نیاز به سرور dedicated دارد. چون برای نصب آن نیاز به یک سری اکانت با دسترسی ادمین روی سیستم هست که هاست اگر متعلق به خودتون نباشه این اجازه به شما داده نخواهد شد.
کلا SharePoint به عنوان یک ECM مطرح است نه یک CMS .
ECM یعنی enterprise content management در مقابل یک content management system ساده و معمولی. به همین جهت از شیرپوینت بیشتر در اینترانت داخلی شرکت‌ها استفاده می‌شود تا روی اینترنت.