اشتراک‌ها
Visual Studio 2019 version 16.1.2 منتشر شد
Visual Studio 2019 version 16.1.2 منتشر شد
اشتراک‌ها
کتاب رایگان Microsoft Bot Framework Succinctly

At the Build 2016 conference, Microsoft announced the Microsoft Bot Framework, a package of tools for building intelligent bots that could be integrated with a variety of communication platforms. With Microsoft Bot Framework Succinctly, you can jump right into building your own bots with the framework, whether you want to make bots for personal use only, or customer-facing bots for your business. Author Ed Freitas provides clear guidance from setting up a bot project in Visual Studio and writing your first bare-bones bot, to publishing one capable of searching for current flight prices.

Table of Contents
  1. Introduction
  2. Bot Framework Overview
  3. Our First Bot
  4. Publishing Our Bot
  5. The QPX Express API
  6. Airfare Alert Bot 
کتاب رایگان Microsoft Bot Framework Succinctly
مطالب
آموزش فریم ورک Vuetify قسمت دوم - UI Components بخش اول

 کاربران امروزه با عناصری که به نحوی خاص درون صفحه عمل می‌کنند، آشنا شده‌اند. بنابراین انتخاب مناسب برای اتخاذ این عناصر زمانی مناسب است که به تکمیل کارآیی و رضایت کاربر کمک کند.

یک کامپوننت در واقع از دو بخش تشکیل شده‌است:

1 - اول اینکه چگونه به نظر می‌رسد ( UI ).

2 – دوم اینکه چگونه کار میکند ( UX ).

این عناصر رابط ( component ) شامل :

Input Controls : check boxes, radio buttons, drop down lists, list boxes, buttons, toggles, text fields, date field

Navigational Components : breadcrumb, slider, search field, pagination, slider, tags, icons

Informational Components : tool tips, icons, progress bar, notifications, message boxes, modal windows

Containers : accordion 

اما باید توجه داشت که فقط به این موارد محدود نمی‌شوند.

در این قسمت به طور مختصر با این دست از کامپوننت‌ها ( UI Component ) آشنا می‌شویم. 


کامپوننت v-alert 

کامپوننت V-Alert برای انتقال اطلاعات مهم به کاربر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کامپوننت چهار نوع اطلاعات را به کاربر گوشزد می‌کند که شامل موفقیت‌ها، اطلاعات، هشدارها و خطاها می‌باشد.

هشدارها می‌توانند یک رنگ خاص را داشته باشند که به طور پیش فرض نمایش داده نمی‌شوند. 

در مثال پایین، کامپوننت v-alert شامل دو مقدار است که برای آن تنظیم شده‌است. مقدار (value) که شامل یک مقدار Boolean است و مقدار (type) که مشخص کننده نوع هشدار است (موفقیت ، اطلاعات ، هشدار و خطا).

در قطعه کد پایین، این چهار نوع اطلاعات قابل نمایش به کاربر مشخص شده‌اند:

<div id="app">
  <v-app id="inspire">
    <div>
      <v-alert :value="true" type="success">
        This is a success alert.
      </v-alert>
  
      <v-alert :value="true" type="info">
        This is a info alert.
      </v-alert>
  
      <v-alert :value="true" type="warning">
        This is a warning alert.
      </v-alert>
  
      <v-alert :value="true" type="error">
        This is a error alert.
      </v-alert>
    </div>
  </v-app>
</div>



برای کامپوننت V-Alert می‌توان properties‌های مختلفی را مشخص نمود که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

Color : به وسیله این property می‌توان رنگ پیغام را مشخص نمود. هم به وسیله نام رنگ میتوان رنگ مورد نظر را مشخص کرد و هم به وسیله‌ی کد RGB این کار را انجام داد. dismissible : این تنظیم مشخص می‌کند که پیغام، قابلیت بسته شدن را دارد یا خیر که حاوی یک مقدار Boolean است.

icon : مشخص کننده یک نماد خاص است که درون جعبه پیغام قرار می‌گیرد.

type :  مشخص کننده نوع پیام است که پیشتر در مورد آن توضیح داده شد. 


کامپوننت v-avatar 

کامپوننت v-avatar برای تغییر اندازه تصاویر مورد استفاده قرار می‌گیرد که معمولا جهت نمایش عکس پروفایل استفاده می‌شود.

طریقه استفاده :

avatar، دارای یک اندازه‌ی پویا است که می‌تواند برای هر وضعیتی تغییر کند.

برای این کامپوننت سه properties قابل تنظیم است:

color : به وسیله این property می‌توان رنگ دلخواهی را برای آواتار مشخص نمود. هم به وسیله نام رنگ می‌توان رنگ مورد نظر را مشخص کرد و هم به وسیله کد RGB این کار را صورت داد.

size : به طور پیش‌فرض برای avatar، سایز 48 تنظیم شده‌است که می‌توان این میزان را کم و یا زیاد کرد.

tile : همانند border radius در css عمل می‌کند. با تنظیم این گزینه میتوانیم یک آواتار گرد داشته باشیم.


کامپوننت v-badge

به وسیله این کامپوننت می‌توان نمادهایی را برای نمایش اطلاعاتی به کاربر یا جلب توجه کاربر به یک عنصر خاص، ایجاد نمود.

این کامپوننت نیز properties خاص خود را دارد که از جمله آن می‌توان به color , left , mode , overlab  و غیره اشاره کرد.

قطعه کد پایین نشان دهنده چگونگی عملکرد این کامپوننت است:

<div id="app">
  <v-app id="inspire">
    <div>
      <v-badge color="purple" left overlap>
        <template v-slot:badge>
          <v-icon dark small>
            done
          </v-icon>
        </template>
        <v-icon color="grey lighten-1" large>
          account_circle
        </v-icon>
      </v-badge>
        <v-badge overlap color="orange">
        <template v-slot:badge>
          <v-icon dark small>
            notifications
          </v-icon>
        </template>
        <v-icon large color="grey darken-1">
          account_box
        </v-icon>
      </v-badge>
    </div>
  </v-app>
</div>

نتیجه قطعه کد بالا بدین ترتیب است:


کامپوننت v-bottom-nav 

این کامپوننت را می‌توان جایگزین sidebar‌ها نمود. این کامپوننت در درجه اول در موبایل مورد استفاده قرار میگیرد که می‌تواند شامل متن و یا آیکن باشد. 

به وسیله این کامپوننت امکان انتقال از یک بخش از صفحه به بخشی دیگر امکان پذیر می‌شود. 

این کامپوننت نیز properties خاص خود را دارد که از جمله آن می‌توان به active-sync (برای نشان دادن فعال یا غیر فعال بودن گزینه انتخاب شده)، fixed ( برای مشخص کردن موقعیت کامپوننت در صفحه) و موارد دیگر اشاره کرد.

تقسیم بندی اجزاء این کامپوننت به شرح زیر است:

1 - محل قرار گیری کامپوننت

2- آیکن غیر فعال

3- برچسب غیر فعال

4 - آیکن فعال

5- برچسب فعال

قطعه کد پایین نشان دهنده چگونگی یک bottom navbar است:

<div id="app">
  <v-app id="inspire">
    <v-card height="200px" flat>
      <div>
        Active: {{ bottomNav }}   // 
      </div>
      <v-bottom-nav :active.sync="bottomNav" :value="true" absolute color="transparent">
        <v-btn color="teal" flat value="recent">
          <span>Recent</span>
          <v-icon>history</v-icon>
        </v-btn>
  
        <v-btn color="teal" flat value="favorites">
          <span>Favorites</span>
          <v-icon>favorite</v-icon>
        </v-btn>
  
        <v-btn color="teal" flat value="nearby">
          <span>Nearby</span>
          <v-icon>place</v-icon>
        </v-btn>
      </v-bottom-nav>
    </v-card>
  </v-app>
</div>



کامپوننت v-btn  

این کامپوننت برای ایجاد یک دکمه چه به صورت متن و یا آیکن مورد استفاده قرار میگیرد. دکمه‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند تا اقداماتی را انجام دهند و انتخاب‌های خود را تنها با یک کلیک انجام دهند.

از دکمه‌ها ممکن است در جاهای مختلف صفحه به خصوص در دیالوگ باکس‌ها، فرمها و ابزارها مورد استفاده قرار گیرد. 

کامپوننت v-btn نیز مانند سایر کامپوننت‌ها تنظیمات خاص خود را دارد که از جمله آن می‌توان به کوچکی و بزرگی دکمه، فعال یا غیر فعال بودن دکمه، نوع متن یا آیکن بودن دکمه اشاره نمود. 

حالت‌های مختلفی از دکمه‌ها وجود دارند که میتوانند به بهتر شدن UI برنامه ما کمک کنند. برای مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

button drop-down variants : دکمه‌های کرکره‌ای که معمولا برای نظم و کم جا بودن در صفحه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

icons : آیکن‌ها می‌توانند برای محتوای اصلی یک دکمه مورد استفاده قرار بگیرند تا ظاهر زیباتری را به دکمه ما بدهند.

floating : این دکمه‌ها حالت آیکن را دارند؛ با این تفاوت که آیکن مورد نظر، درون یک محتوا قرار می‌گیرد.

loaders : به وسیله این دکمه‌ها می‌توان کاربر را متوجه انجام یک پردازش نمود. به صورت پیشفرض بعد از فشردن این نوع دکمه‌ها محتوای دکمه فشرده شده تغییر ظاهر داده و به شکل یک دایره در حال چرخش در می‌آید. البته می‌توان این پیشفرض را به حالت‌های دیگری نیز تغییر داد.

round : این نوع دکمه‌ها دقیقا کارآیی دکمه‌های معمولی را دارند؛ با این تفاوت که این دکمه‌ها دارای لبه‌هایی گرد هستند.

یک نمونه از ایجاد انواع دکمه‌ها در زیر آمده است:

<div id="app">
  <v-app id="inspire">
    <div>
      <v-btn color="success">Success</v-btn>
      <v-btn color="error">Error</v-btn>
      <v-btn color="warning">Warning</v-btn>
      <v-btn color="info">Info</v-btn>
    </div>
  </v-app>
</div>




کامپوننت v-calendar

یکی از کامپوننت‌هایی که به تازگی به vuetify اضافه شده است، کامپوننت تقویم یا v-calendar است. از این کامپوننت برای نمایش تاریخ، روز، هفته، ماه و سال استفاده می‌شود. یک تقویم دارای یک نوع و یک مقدار است که تعیین می‌کند چه نوع تقویمی، در طول چه مدت زمانی نمایش داده شود.

حالت‌های مختلفی برای نمایش تقویم در صفحه وجود دارد که برای مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

events : به وسیله این گزینه میتوان برای هر روز یک رخداد خاص را مشخص نمود که به وسیله کلیک بر روی آن، اطلاعات آن رخداد نمایش داده شود.

weekly : می‌توان یک تقویم هفتگی را ایجاد نمود و رخدادهای هفتگی را برای آن تنظیم کرد.

نمونه ایجاد یک تقویم در پایین آمده است:

<div id="app">
  <v-app id="inspire">
    <v-layout wrap>
      <v-flex xs12>
        <v-sheet height="500">
          <v-calendar ref="calendar" v-model="start" :type="type" :end="end" color="primary">
          </v-calendar>
        </v-sheet>
      </v-flex>
  
      <v-flex sm4 xs12>
        <v-btn @click="$refs.calendar.prev()">
          <v-icon dark left>
            keyboard_arrow_left
          </v-icon>
          Prev
        </v-btn>
      </v-flex>
      <v-flex sm4 xs12>
        <v-select v-model="type" :items="typeOptions" label="Type">
        </v-select>
      </v-flex>
      <v-flex sm4 xs12>
        <v-btn @click="$refs.calendar.next()">
          Next
          <v-icon right dark>
            keyboard_arrow_right
          </v-icon>
        </v-btn>
      </v-flex>
    </v-layout>
  </v-app>
</div>
js قطعه کد
new Vue({
  el: '#app',
  data: () => ({
    type: 'month', //مشخص کننده نوع تقویم که در اینجا تقویم به صورت ماهانه است
    start: '2019-01-01',
    end: '2019-01-06',
    typeOptions: [
      { text: 'Day', value: 'day' },
      { text: '4 Day', value: '4day' },
      { text: 'Week', value: 'week' },
      { text: 'Month', value: 'month' },
      { text: 'Custom Daily', value: 'custom-daily' },
      { text: 'Custom Weekly', value: 'custom-weekly' }
    ]
  })
})





اشتراک‌ها
قسمت‌های مختلف Xamarin با NET 6. یکی خواهند شد

As part of our .NET unification, Xamarin.iOS and Xamarin.Android will become part of .NET 6 as .NET for iOS and .NET for Android. Because these bindings are projections of the SDKs shipped from Apple and Google, nothing changes there, however build tooling, target framework monikers, and runtime framework monikers will be updated to match all other .NET 6 workloads. Our commitment to keeping .NET developers up-to-date with the latest mobile SDKs is foundational to .NET MAUI and remains firm. When .NET 6 ships, we expect to ship a final release of Xamarin SDKs in their current form that will be serviced for a year. All modern work will at that time shift to .NET 6. 

قسمت‌های مختلف Xamarin با NET 6. یکی خواهند شد
مطالب
بررسی Bad code smell ها : کامنت
برای مشاهده طبقه بندی Bad code smell‌ها می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.
استفاده از کامنت، به خودی خود یک الگوی بد کد نویسی نیست. ولی ممکن است این امکان به درستی استفاده نشده و فایده مد نظر توسعه دهنده را نداشته باشد.  
زمانیکه متدی پر از کامنت‌های توضیحی در مورد متد و پیاده سازی آن باشد، احتمالا مشکلی به وجود خواهد آمد. معمولا کامنت‌های توضیحی زمانی استفاده می‌شوند که کد به اندازه کافی گویای کاری که انجام می‌دهد نباشد. زمانیکه چنین شرایطی بوجود آمد، یکی از اولین راه حل‌ها، اعمال تغییراتی بر روی کد، برای درک بهتر آن است.  
نامگذاری مناسب و استفاده از نام‌های معنی دار برای بخش‌های مختلف کد مانند نام کلاس‌ها، نام متدها، نام متغیرها و پارامتر‌ها، نقش بسیار مهمی را در زمینه کاهش کامنت‌های نامناسب خواهند داشت. 
اما وجود کامنت‌های توضیحی در مورد کد چه اشکالی را ایجاد می‌کنند؟ یکی از بزرگترین اشکالاتی که چنین کامنت‌هایی با خود به همراه می‌آورند، نگهداری سخت آنها است. فرض کنید کامنتی وجود دارد که عملیات انجام شده توسط کدی را توضیح می‌دهد. زمانیکه آن مکانیزم تغییر کرد، نیاز خواهد بود که کامنت مربوطه نیز به دقت بررسی شود و تغییر کند. در تولید نرم افزارهای پیچیده این کار بسیار دشوار و زمینه ساز خطا خواهد بود و اگر به دلیل سختی کار یا عجله در تولید، کامنت‌ها بروز نشوند، دیگر هیچ یک از کامنت‌های نوشته شده در کد، مورد اعتماد نخواهند بود و کار به مراتب سخت‌تر نیز خواهد شد.  
چند مورد از انواع کامنت‌هایی که بهتر است از آنها پرهیز کنیم، در ادامه مطرح شده‌اند.  

کامنت‌های اضافی یا توضیح واضحات   

کامنت‌هایی که بالای متد‌ها یا کلاس‌ها مشاهده می‌شوند و توصیف کننده کاری هستند که آن کلاس یا عضو آن انجام می‌دهد. هنگام توصیف یک کلاس یا عضوی از آن حتما باید توجه داشت که توضیح واضحات انجام نشود. به طور مثال کد زیر را در نظر بگیرید:  
// Computes the employee salary  
public int CalculateSalary(int emplyeeId)  
{  
      return int.MaxValue;  
}
امضای متد به اندازه کافی نشان دهنده این است که چه کاری را انجام می‌دهد. پس نیازی به کامنت بالای آن وجود نخواهد داشت. در این مثال، کامنت معمولی بالای متد استفاده شده است. در مثال مذکور این امکان وجود داشت که  از مدل xml documentation استفاده شود؛ ولی در اصل موضوع تفاوتی ایجاد نمی‌کرد.   

زمانیکه می‌توان از متغیر یا متد استفاده کرد 

زمانیکه در بدنه متدها با محاسبه یا چک‌هایی روبرو هستیم که به اندازه کافی واضح نیستند، یکی از اولین راهکارهایی که به نظر می‌رسد، نوشتن کامنت برای آنها است. به طور مثال در متدی که مسئول پاک کردن یک حساب، در یک نرم افزار حسابداری است، چکی به صورت زیر داشته باشیم:  
// checks that an account is used or not and checks that an account has childs or not  
if (voucherLineRepository.Any(dd => dd.PostingAccountId == accountId)   
                || accountRepository.Any(dd => dd.ParentId == accountId]))  
{  
       return;  
}
یک راه بهتر برای انجام این کار، ایجاد دو متد است که نشان دهنده موضوع مورد چک باشند. به صورت زیر:  
if (UsedInVouchers(accountId) || HasChilds(accountId))  
{  
      return;  
}
حتی می‌توان یک قدم جلوتر رفت و به طور کلی منطق بررسی این که حساب قابل حذف هست یا نه را هم به متد دیگری منتقل کرد. مانند کد زیر:  
if (!CanDeleteAccount(accountId)) {  
    return;  
}  
...
public bool CanDeleteAccount(int accountId)  
{  
    if (UsedInVouchers(accountId) || HasChilds(accountId))  
    {  
        return false;  
    }  
    return true;  
}


کدهای کامنت شده  

کدهای کامنت شده حسی از ترس و عدم اطمینان را به مشاهده کننده انتقال می‌دهند. کسی که با کد کامنت شده مواجه شده نمی‌تواند اطمینان داشته باشد که کد به طور کلی حذف شده، یا موقتا حذف شده و یا باید از حالت کامنت در بیاید یا خیر؟ 
کسی که آن را کامنت کرده نیز از کار خود اطمینان نداشته! اگر اطمینان داشت که کامنت شدن کد مورد نظر هیچ اختلالی را ایجاد نخواهد کرد و کسی نیازی به آن نمی‌داشت و حتما آن را به طور کلی حذف می‌کرد.   


کامنت‌های اجباری 

در بعضی پروژه‌ها، تیم برنامه نویسی تصمیم می‌گیرد که به صورت اجباری بالای هر متد و عضوی از کلاسها کامنت‌هایی برای روشن‌تر شدن موضوع ایجاد کنند. نتیجه‌ای که این کار خواهد داشت، ایجاد یک سری کامنت‌های تکراری و اضافه است. کامنت‌هایی که در خیلی مواقع حتی کپی نام عضو مورد نظر هستند. در بعضی از پروژه‌هایی که به صورت فریم ورک هستند، به دلیل ذات پروژه شاید نوشتن توضیحات اضافه تصمیم خوبی باشد. ولی در بیشتر موارد نوشتن کامنت‌های اجباری نتیجه خوبی نخواهد داشت.  


لاگ تغییرات  

در سالهای پیش این عادت وجود داشت که تغییرات اعلام شده در کدهای برنامه به صورت کامنت در بالای فایلهای مورد نظر وارد می‌شد. با وجود اینکه با استفاده از ابزارهای سورس کنترل، این موارد خیلی مشاهده نمی‌شود؛ ولی ذکر آن خالی از لطف نیست. در حال حاضر عموما ابزارهای سورس کنترل می‌توانند نقش نگهداری لاگ تغییرات و دلایل آن‌ها را به خوبی بر عهده بگیرند.  

کامنت در زبان‌های برنامه نویسی امکان خوبی است؛ به شرطی که به خوبی مورد استفاده قرار گیرد. 
مطالب
توسعه برنامه های Cross Platform با Xamarin Forms & Bit Framework - قسمت سوم
در قسمت قبل، محیط توسعه نرم افزار مد نظرمان را ایجاد کردیم و توانستیم پروژه پیش فرض Xamarin forms را بیلد کنیم. حالا قصد داریم تا یک مثال ساده را با هم بررسی کنیم و آن را بر روی ویندوز تست کنیم. در قسمت بعدی نیز همین مثال ساده را بر روی Android و در قسمت بعدتر نیز بر روی iOS تست می‌کنیم. پس از اطمینان از اینکه امکان تست برنامه را بر روی هر سه پلتفرم یافته‌اید، بر روی آموزش موارد بیشتری از Xamarin Forms تمرکز می‌کنیم.
برای شروع، Xaml Live را از Visual Studio Marketplace دانلود کنید.
سپس در صورتیکه ابزار git را ندارید، آن را نیز دانلود و نصب کنید و بعد دستور git clone https://github.com/ysmoradi/XamApp را در Command line وارد کنید. دقت کنید پروژه را در جایی Clone نکنید که مسیر فولدر آن طولانی شود. این پروژه، یک پروژه آماده برای تست و تغییر است و ما برای بررسی نحوه اجرا آن در UWP - Android - iOS‌ از آن استفاده می‌کنیم. خود کدها در جلسات بعدتر بررسی خواهند شد. تنها چیزی که الآن اهمیت دارد اطمینان از راه اندازی شدن محیط توسعه نرم افزار شما به بهترین شکل ممکن است.
   
با ساختار پروژه و جزئیات آن در گذر زمان بیشتر آشنا می‌شویم، ولی به صورت کلی این Solution دارای 4 پروژه است:
XamApp - XamApp.Android - XamApp.iOS - XamApp.UWP
- در XamApp، تقریبا تمامی پروژه نوشته می‌شود. این مورد شامل منطق برنامه است که با CSharp نوشته می‌شود و ظاهر برنامه که با XAML نوشته می‌شود. اگر چه که می‌توان ظاهر برنامه را نیز با CSharp زد، انجام این کار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. در مورد Xaml نیز بعد از راه اندازی این مثال در Windows-Android-iOS صحبت خواهیم کرد.
- XamApp.Android پروژه‌ای است که اگر Set as start up project شود، به شما اجازه تست کدهای داخل XamApp را بر روی گوشی یا Emulator‌های اندرویدی می‌دهد. همچنین از طریق این پروژه می‌توانید پابلیش apk را بگیرید و به امکانات پایه Android مانند Activity - Fragment - Android XML - Intent و ... در همان زبان CSharp دسترسی داشته باشید. استفاده از این پروژه، مطلب قسمت بعدی این دوره آموزشی است.
- XamApp.iOS پروژه‌ای است که اگر Set as start up project شود، به شما اجازه تست کدهای داخل XamApp را بر روی گوشی یا Emulator‌های iOS ای می‌دهد. همچنین از طریق این پروژه می‌توانید پابلیش ipa را بگیرید و به امکانات پایه iOS مانند Delegate - Storyboard و ... در همان زبان CSharp دسترسی داشته باشید. در آموزش بعد از آموزش Android، به iOS نیز خواهیم پرداخت.
- XamApp.UWP پروژه‌ای است که اگر Set as start up project شود، به شما اجازه تست کدهای داخل XamApp را بر روی ویندوز خودتان می‌دهد. همچنین از طریق این پروژه می‌توانید پابلیش appxbundle یا msi را بگیرید و به امکانات پایه Windows در همان زبان CSharp دسترسی داشته باشید. UWP مخفف Universal windows platform است.

برای شروع پروژه‌های XamApp.Android و XamApp.iOS را Unload کنید، زیرا در این قسمت با آنها کاری نداریم. همچنین پروژه XamApp.UWP را Set as start up project کنید. 
فقط برای یکبار از منوی Tools در ویژوال استدیو، Options را باز کنید و در قسمت جستجوی آن، عبارت Intellitrace را بنویسید و اگر چیزی پیدا شد، تیک Enable Intellitrace را بردارید تا غیر فعال شود. همچنین مجدد Suppress JIT optimization را جستجو کنید و تیک آن را بزنید تا فعال شود.
دکمه F5 را بزنید و برنامه را اجرا کنید. یک دکمه می‌بینید که Text آن عبارت + است. اگر بر روی آن کلیک کنید، می‌بینید که متن Label بالای آن می‌شود Button tapped 1 time
فایل HelloWorldView.xaml را در فولدر Views در پروژه XamApp، پیدا کنید و نگاهی به کد Label و Button بیاندازید که درون StackLayout هستند و StackLayout خود داخل ContentPage است که در نتیجه صفحه اول ما کل فضایی را که دارد، به StackLayout اختصاص یافته‌است.
    <StackLayout HorizontalOptions="Center" VerticalOptions="Center">
        <Label Text="{Binding StepsCount, StringFormat='{}Button tapped {0} times!'}" />
        <Button Command="{Binding IncreaseStepsCountCommand}" Text="+" />
    </StackLayout>
StackLayout نوعی Layout ساده‌است که بسته به تنظیم Orientation اش، می‌تواند Vertical یا Horizontal باشد. آیتم‌های داخل‌اش را که در این مثال Label و Button هستند، یا عمودی یا افقی می‌چیند که پیش فرض‌اش عمودی است. Horizontal Options و Vertical Options اش هم که هر دو Center هستند باعث می‌شود آیتم‌ها دقیقا در وسط StackLayout بنشینند. چون تمامی فضای ContentPage به StackLayout اختصاص یافته‌است، عملا Label و Button در وسط برنامه ظاهر می‌شوند.
Label ما دارای Text ای است که به StepsCount متصل یا Bind شده است ( به کمک Binding StepsCount).
StepsCount عددی است که در ابتدا صفر است و با کلیک دکمه، مقدار آن یکی یکی افزایش می‌یابد. این کد در HelloWorldViewModel.cs و به زبان CSharp نوشته شده‌است. StringFormat نیز در اینجا عملکردی معادل StringFormat در CSharp را دارد.
‌Button دارای Command ای است که به متدی در CSharp به نام IncreaseStepsCount متصل شده‌است.
حال نگاهی به کد CSharp بیندازیم:
    public class HelloWorldViewModel : BitViewModelBase
    {
        public int StepsCount { get; set; }

        public BitDelegateCommand IncreaseStepsCountCommand { get; set; }

        public HelloWorldViewModel()
        {
            IncreaseStepsCountCommand = new BitDelegateCommand(IncreaseStepsCount);
        }

        async Task IncreaseStepsCount()
        {
            StepsCount += 1;
        }
    }
ظاهر برنامه در فایل Xaml ای نوشته شده به نام HelloWorldView.xaml و منطق برنامه در کلاسی است به نام HelloWorldViewModel که این View و ViewModel انتهای نام این دو، از معماری MVVM یا Model - View - View Model می‌آید که در سال 2006~2007 و با معرفی WPF کم کم معروف شد و ما نیز از آن در این مثال داریم استفاده می‌کنیم.
StepsCount که در View به Text آن Label وصل شده بود، در CSharp یک Property از جنس int است. Command ما با نام IncreaseStepsCountCommand به متدی وصل شده‌است که کارش اضافه کردن یکی یکی StepsCount است.

در حالت عادی اگر بخواهید این برنامه را تغییر دهید که مثلا به جای یکی یکی بالا بردن StepsCount، آن را یکی یکی کم کند، ابتدا برنامه را Stop می‌کنید و سپس در Xaml برای Button مربوطه، Text را از + به - تغییر می‌دهید. همچنین کد CSharp را نیز عوض می‌کنید که می‌شود:
StepsCount -= 1
و مجددا F5 را می‌زنید. این روش قطعا خیلی Productive نیست و زمان زیادی را از شما می‌گیرد. شما می‌توانید با Break کردن اجرای برنامه به تغییر کدهای CSharp بپردازید. همچنین بدون Break کردن می‌توانید کدهای Xaml را تغییر دهید و به این روی، خیلی سریع‌تر پروژه را پیش ببرید.
با مشاهده این ویدئو می توانید درک بهتری از عملکرد Edit & continue داشته باشید. دقت کنید که در زمان تغییر ظاهر و منطق، اگر مثلا عدد، تا 17 افزایش داده شده بود برای تست، روی 17 می‌ماند و به صفر بر نمی‌گردد. در واقع کل برنامه Reload نمی‌شود و این تفاوت Edit & continue با Hot reload موجود در سایر ابزارهاست.

همچنین با کوچک و بزرگ کردن برنامه اجرا شده به سایز گوشی‌ها و تبلت‌های مختلف عملا می‌توانید برنامه را در سایزهای مختلف تست کنید. توجه داشته باشید که در Xamarin Forms مقدار دهی به طول و عرض و ... در تمامی پلتفرم‌ها و Device‌ها فارغ از Resolution یکسان است و در همه جا Width=64 عملا به یک سانتی متر اشاره دارد. علاوه بر این بدون اینکه صفحه مانیتور شما Touch باشد، می‌تواند حتی Touch را نیز تست کنید که برای این کار می‌توانید از Simulator استفاده کنید. به این صورت که به جای Local Machine گزینه Simulator را انتخاب می‌کنید.
 

 

برای پابلیش پروژه نیز می‌توانید از آموزش‌های بر روی وب استفاده کنید که شامل ارائه برنامه به استفاده کنندگان با یا بدون Microsoft Store است که از فرمت نه چندان جالب appxbundle استفاده می‌کند و ما از این آموزش عبور می‌کنیم و به ذکر این نکته بسنده می‌کنیم که نسخه بعدی Visual Studio 2017 یعنی 15.9 قابلیت ساختن msix یا Windows installer را نیز دارد که از هر چیزی بهتر است و برای پابلیش بهتر است تا ارائه نسخه Stable بعدی ویژوال استودیو که احتمالا در طی کمتر از یک ماه دیگر ارائه می‌شود، صبر کنید. دقت کنید علاوه بر کامپیوتر، لپ تاپ و تبلت‌های ویندوزی، برنامه‌ی شما بر روی XBox نیز می‌تواند کار کند.

در قسمت بعدی، همین پروژه را بر روی Android نیز اجرا می‌کنیم.

مطالب
xamarin.android قسمت اول
در ابتدای کار تشکر و سپاس از استاد دانشمند و پر مایه‌ام جناب مهندس رضا محمد پور که از محضر پر فیض تدریسشان، بهره‌ها برده‌ام.  
هدف از این سری آشنایی با زامارین اندروید میباشدکه آشنایی با سی شارپ پیش نیاز آن میباشد و ورژن ویژوال استودیو 2017 من در حال حاضر 15.7.4 می‌باشد.
 اولین پروژه را با زامارین شروع میکنیم. طبق معمول بعد از نصب ویژوال استودیو از گزینه File گزینه New Project را انتخاب میکنیم.

در ورژن‌های قبلی ویژوال استودیو، در زمان بارگذاری پروژه، احتیاجی به اجرای نرم افزار‌های تحریم گذر نبود؛ همانند ورژن 15.6. ولی در این ورژن که من نصب کردم بدلیل نصب خودکار کتابخانه‌های متریال دیزاین، باید از این گونه نرم افزار‌ها نیز استفاده کرد.

درقسمت بعدی گزینه BlankApp را انتخاب و در قسمت Minimum Android Version که با انتخاب آن میتوانیم ورژن گوشی‌های اندروید برای استفاده از این اپلیکیشن را انتخاب نماییم. به عنوان مثال با انتخاب اندروید 4.4 برنامه ما صرفا برای گوشی‌های اندورید 4.4 به بالا جواب میدهد. بعد از تایید، پروژه باز شده که با این solution روبرو میشویم.

- قسمت Properties را اگر بازکنیم، با دو گزینه روبرو میشویم که یکی فایل android manifest هست و اگر روی properties آن کلیک و ویژگی‌هایی را انتخاب کنیم، بطور خودکار بر روی manifest تاثیر میگذارند. در قسمت‌های بعد در این رابطه جداگانه بحث خواهیم کرد.

- در قسمت Asset که به معنای منابع اندروید می‌باشد، به عنوان مثال صفحات Razor، فونت و یا صفحات HTML و یا عکس و یا ... را می‌توانیم قرار دهیم.

- در قسمت Resource که پوشه‌های آن layout ،mipmap ،values و resource.designer میباشند، در پوشه layout می‌توانیم صفحات استاندارد اندروید را شروع به طراحی کنیم. درقسمت mipmap عکس‌ها و یا فایل‌های xml ایی را که قرار است استفاده کنیم، در پروژه قرار میدهیم. در قسمت value که بیشتر برای انتخاب و تغییر تم یا استفاده از Resource‌ها (همانند Asp.mvc که استفاده میکردیم) است که البته با ساختاری متفاوت در اندروید از آن‌ها استفاده میکنیم، قرار میگیرند.

- در قسمت Resource.Designer که در مطالب بعد با آن آشنا خواهید شد، تمامی آیتم‌های انتخابی از جمله Layout ها  و عکس‌ها و... با ذخیره کردن در این قسمت دخیره میشوند که بعد با رفرنس دادن از طریق resource پروژه میتوانیم از عکس‌ها و لی‌آوت‌ها در کد نویسی استفاده کنیم.

- در انتها جهت معرفی به mainactivity می‌رسیم که یک صفحه است شامل المنت‌ها و اجزای مختلف و کاربر میتواند با آن ارتباط برقرار کند. 

  [Activity(Label = "@string/app_name", Theme = "@style/AppTheme", MainLauncher = true)]
    public class MainActivity : AppCompatActivity
    {
        protected override void OnCreate(Bundle savedInstanceState)
        {
            base.OnCreate(savedInstanceState);
            // Set our view from the "main" layout resource
            SetContentView(Resource.Layout.activity_main);
        }
    }  
  همانطور که مشاهده میکنید اکتیویتی ما از AppCompatactivity ارث بری کرده، همانند ارث بری که در mvc از controller‌ها داشتیم. در قسمت Attribute که به نام اکتیویتی تعریف شده است، برچسب یا همان Lable را که در زمان اجرا به نام اکتیویتی می‌دهد، مشاهده می‌کنید. در قسمت تم، میتوان تمی را که برای آن از قبل نوشته شده‌است و به یک اکتیویتی اختصاص داد، قرار داد. در ضمن این نکته را یاد آوری کنم زمانیکه اکتیویتی ما از Appcompatactivity ارث بری میکند، انتخاب تم اجباری میباشد.

- در گزینه بعدی Mainluncher را میبینیم که تعیین کننده‌ی نقطه شروع اکتیویتی ما در بین اکتیویتی‌های دیگر می‌باشد.


بدیهی است درایور‌های مربوطه به گوشی اندروید را باید تهیه کرد که در سایت مربوط به سازنده و یا در سایت‌های دیگر میتوانید دانلود کنید.  اولین برنامه را می‌نویسیم که هدف از آن، اجرای 10 دکمه بصورت داینامیک هست و اینکه با کلیک بر روی هر کدام از دکمه‌ها، رنگ آن آبی شود.

  protected override void OnCreate(Bundle savedInstanceState)
        {
            base.OnCreate(savedInstanceState);
            LinearLayout ln;
            Button btn;
            // Set our view from the "main" layout resource
            SetContentView(Resource.Layout.activity_main);
            for (int i = 0; i < 5; i++)
            {
             btn = new Button(this);
             btn.Text = i.ToString();
             ln= FindViewById<LinearLayout>(Resource.Id.linearLayout1);
             btn.Click += Btn_Click;
             ln.AddView(btn);
            }
        }
        private void Btn_Click(object sender, System.EventArgs e)
        {
            Button btntest = sender as Button; 
            btntest.SetBackgroundColor(Android.Graphics.Color.Blue);
        }
    }
در قسمت تعریف دکمه منظور از This این می‌باشد که این دکمه برای اکتیویتی جاری است و Findview by id که می‌بینید، من در قسمت لی‌آوت activity main، یک LinearLayout و یک Id را قرار داده ام که البته id باید منحصر بفرد باشد و با findviewbyid آی‌دی linearlayout را که قرار داده‌ام، پیدا و استفاده کردم که کد‌های آن را در زیر میتوانید مشاهده کنید.
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<RelativeLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
    xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto"
    xmlns:tools="http://schemas.android.com/tools"
    android:layout_width="match_parent"
    android:layout_height="match_parent"
    android:minWidth="25px"
    android:minHeight="25px">
    <LinearLayout
        android:orientation="vertical"
        android:minWidth="25px"
        android:minHeight="25px"
        android:layout_width="match_parent"
        android:layout_height="wrap_content"
        android:id="@+id/linearLayout1" />
</RelativeLayout>
اکنون اولین برنامه را می‌تونید تست و اجرا کنید: AppTrainng-1.zip
اشتراک‌ها
غروب log4net

As of April 1, 2020 Log4Net is a dormant project of Apache Logging Services. The dormant status means the project has been classified as inactive since it has had no recent development activity and there are no active volunteers to perform code reviews, commit code, or perform releases. Although it is possible volunteers might choose to participate in the future, it is best to assume there will be not future development or releases. 

https://github.com/apache/logging-log4net 

غروب log4net
مطالب
لینک‌های هفته‌ی آخر اسفند

وبلاگ‌ها ، سایت‌ها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)

امنیت

Visual Studio

ASP. Net

طراحی و توسعه وب

PHP

اس‌کیوال سرور

سی شارپ

VB

عمومی دات نت

جاوا

ویندوز

مسایل اجتماعی و انسانی برنامه نویسی

SVN

متفرقه

مطالب
لینک‌های هفته‌ی سوم اسفند

وبلاگ‌ها ، سایت‌ها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)

امنیت


Visual Studio

ASP. Net

طراحی و توسعه وب

PHP

اس‌کیوال سرور

سی شارپ

عمومی دات نت

ویندوز

مسایل اجتماعی و انسانی برنامه نویسی

متفرقه