مطالب
معرفی پروژه فروشگاهی Iris Store
پروژه IrisStore، یک سیستم فروشگاهی متن باز برای راه اندازی فروشگاه‌های اینترنتی کوچک است که سورس آن را می‌توانید از آدرس زیر دریافت کنید و برای اجرای آن نیاز به VS 2015 دارید (به دلیل استفاده‌ی از قابلیت‌های جدید زبان سی‌شارپ):
 
https://github.com/MehdiSaeedifar/IrisStore
 
همچنین نمونه‌ی آنلاین آن‌را می‌توانید در فروشگاه آیریس مشاهده کنید.
 

در ادامه برخی از قابلیت‌های این سیستم را مشاهده می‌کنید:
 

جست و جو با قابلیت دسته بندی نتایج

 
به هنگام جست و جو، لیستی از موارد پیشنهادی به صورت دسته بندی شده نمایش داده می‌شود.



جست و جوی پیشرفته کالا‌ها
 
جست و جو بر اساس قیمت، گروه، کلمات کلیدی و مرتب سازی نتایج انجام می‌گیرد. همچنین نتایج جست و جو بدون رفرش شدن صفحه و به صورت AJAX ای به همراه تغییر URL صفحه صورت می‌گیرد.



نمایش نمودار تغییرات قیمت
 
امکان نمایش نمودار تغییرات قیمت کالا در بازه‌ی زمانی نیز پیش بینی شده است.

   
ویرایش اطلاعات به صورت inline
 
امکان ویرایش قیمت و تاریخ به صورت inline وجود دارد.



   

مدیریت تصاویر کالا

 
در این قسمت امکان آپلود همزمان چندین فایل به همراه پیش نمایش آن‌ها وجود دارد. همچنین امکان کشیدن و رها کردن برای تغییر ترتیب چیدمان عکس‌ها نیز مهیا است.( تصویر اول به عنوان کاور کالا در نظر گرفته می‌شود.)


   

قابلیت‌های دیگر:

 
- مدیریت تصاویر اسلایدشو و تغییر ترتیب آن‌ها از طریق کشیدن و رها کردن (drag & drop)
- تعریف برگه و تغییر ترتیب نمایش آن‌ها از طریق کشیدن و رها کردن
- امکان ارسال پست
- تعریف دسته بندی
- مدیریت کاربران
- تعریف تنظیمات سایت
- نمایش کالا و پست‌های مشابه

کارهایی که باید انجام شود:

 
- پیاده سازی سبد خرید و خرید آنلاین
 

تصویر پنل مدیریت

 

تصویر صفحه‌ی اصلی:



همچنین به راحتی می‌توان با طراحی قالب جدیدی، از این سیستم برای کاری غیر از فروشگاه اینترنتی استفاده کرد؛ سایت‌های زیر نمونه‌های آنلاین دیگری از این سیستم هستند:

- http://www.petrapars.ir
- http://www.ava-tarh.ir
  
در نهایت فهرستی از کتاب خانه‌ها و فناوری‌های استفاده شده و همچنین مقالات مرتبط با این پروژه را قرار داده‌ام.

کتابخانه‌ها و فریم ورک‌های سمت سرور:

 فناوری یا کتابخانه   توضیحات  
مقالات مرتبط
 ASP.NET MVC 5.x
 فریم ورک و موتور اصلی سایت
-ASP.NET MVC
-How to handle repeating form fields in ASP MVC
-How to dynamically (via AJAX) add new items to a bound list model, in ASP MVC.NET  
 Entity Framework 6.x
 فریم ورک دسترسی به داده
-Entity framework code-first
-Update One-to-Many Entity using DBContext 
-مدیریت اطلاعات وابسته به زمان در بانک‌های اطلاعاتی رابطه‌ای
EFSecondLevelCache
کش سطح دوم EF 6
 -بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6  
 AutoMapper
 نگاشت اطلاعات یک شی به شی دیگر به صورت خودکار  - دوره AutoMapper
- خودکارسازی فرآیند نگاشت اشیاء در AutoMapper  
 StructureMap
 تزریق وابستگی‌ها
-EF Code First #12  
 MvcCheckBoxList
 اضافه کردن CheckBoxList  به HtmlHelper 

 DNTScheduler
 برای انجام کارهای زمان بندی شده
-انجام کارهای زمانبندی شده در برنامه‌های ASP.NET توسط DNT Scheduler
 Lucene.Net
 موتور جستجوی سایت  -جستجوی سریع و پیشرفته با لوسین Lucene.net  
 AspNet.Identity
 سیستم مدیریت کاربران
-اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity  
 ELMAH.MVC
 کتابخانه ثبت وقایع و خطا‌های سیستم  -معرفی ELMAH
 PagedList
 نمایش اطلاعات به صورت صفحه بندی شده

PersianDateTime
جایگزینی است برای System.DateTime برای تاریخ‌های شمسی
-PersianDateTime جایگزینی برای System.DateTime
T4MVC
تعاریف Strongly typed مسیرها 
-T4MVC : یکی از الزامات مدیریت پروژه‌های ASP.NET MVC
Dynamic LINQ
نوشتن کوئری‌های LINQ به صورت رشته ای
-انتخاب پویای فیلد‌ها در LINQ
-فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC 

کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی سمت کلاینت:
 
 فناوری یا کتابخانه  
  توضیحات     مقالات مرتبط 
 jQuery  کتاب خانه‌ی پایه جاوا اسکرپتی سایت
 -آموزش (jQuery) جی کوئری
-آموزش JQuery Plugin و مباحث پیشرفته جی کوئری  
 
 jQuery UI  ویجت‌های رابط کاربری
- نمایش رکوردها به ترتیب اولویت به کمک jQuery UI sortable در ASP.NET MVC
- jQuery UI Sortable
-Categorized search result with jQuery UI Autocomplete
- jQuery UI Slider
-rtl jQuery UI Slider
-jquery UI Sortable with table and tr width  
jQuery Validation اعتبار سنجی سمت کلاینت
-مشکل اعتبار سنجی jQuery validator در Bootstrap tabs
-نمایش خطاهای اعتبارسنجی سمت کاربر ASP.NET MVC به شکل Popover به کمک Twitter bootstrap
toastr نمایش پیام و اطلاع رسانی

PersianDatePicker یک DatePicker شمسی کم حجم 
-PersianDatePicker یک DatePicker شمسی به زبان JavaScript که از تاریخ سرور استفاده می‌کند
CKEDITOR ادیتور متن
-استفاده از ادیتور CKEditor در صفحات ASP.NET
-یکپارچه سازی CKEditor با Lightbox
Roxy Fileman مدیریت فایل ها  -افزونه مدیریت فایل‌های رایگان Roxy FileMan برای TinyMce و CkEditor  
Magnific Popup نمایش عکس‌ها به صورت پاپ آپ

Select2 تغییر شکل drop down list‌ها برای انتخاب گزینه‌ها

jqGrid v4.6 نمایش اطلاعات در قالب جدول
- آموزش jqGrid
Bootstrap Star Rating امتیاز دهی ستاره ای
-پیاده سازی امتیاز دهی ستاره‌ای به مطالب به کمک jQuery در ASP.NET MVC
jQuery File Upload Plugin آپلود فایل به صورت AJAX ای

HIGHCHARTS نمایش نمودار

jQuery Number Plugin برای فرمت کردن اعداد

X-editable ویرایش اطلاعات به صورت inline
-قابل ویرایش کننده‌ی فوق العاده x-editable ؛ قسمت اول  
bootstrap-confirmation نمایش فرم تایید در قالب popover

PathJS برای تغییر URL صفحه برای اعمال Ajax ای 
-پیاده سازی دکمه «بیشتر» یا «اسکرول نامحدود» به کمک jQuery در ASP.NET MVC  

فریمورک‌های CSS:
 
فناوری یا کتابخانه
 توضیحات  
 مقالات مرتبط  
 Bootstrap 3.x 
 فریم ورک پایه ای css سایت
 - Bootstrap 3 RTL Theme
- Twitter Bootstrap
-سازگارسازی کلاس‌های اعتبارسنجی Twitter Bootstrap 3 با فرم‌های ASP.NET MVC 
-ساخت قالب‌های نمایشی و ادیتور دکمه سه وضعیتی سازگار با Twitter bootstrap در ASP.NET MVC
-نمایش اخطارها و پیام‌های بوت استرپ به کمک TempData در ASP.NET MVC
 AdminLTE 
 قالب مدیریت سایت
 - نسخه راستچین شده AdminLTE 2.2.1
Animate.css   انیمیشن‌های css3 سایت

Font Awesome   پک آیکون‌های برداری

Awesome Bootstrap Checkbox   زیبا سازی چک باکس ها

فونت فارسی وزیر   قلم فارسی



لطفا برای طرح سؤالات و پیشنهادات خود و جهت مدیریت بهتر آن‌ها، از قسمت اختصاصی این پروژه در سایت استفاده نمائید.
پروژه‌ها
فروشگاه IrisStore
پروژه IrisStore، یک سیستم فروشگاهی متن باز برای راه اندازی فروشگاه‌های اینترنتی کوچک است که سورس آن را می‌توانید از آدرس زیر دریافت کنید و برای اجرای آن نیاز به VS 2015 دارید: 

https://github.com/MehdiSaeedifar/IrisStore 

همچنین نمونه‌ی آنلاین آن‌را می‌توانید در فروشگاه آیریس مشاهده کنید.


در ادامه برخی از قابلیت‌های این سیستم را مشاهده می‌کنید: 
 

جست و جو با قابلیت دسته بندی نتایج
 

به هنگام جست و جو، لیستی از موارد پیشنهادی به صورت دسته بندی شده نمایش داده می‌شود. 



جست و جوی پیشرفته کالا‌ها 

جست و جو بر اساس قیمت، گروه، کلمات کلیدی و مرتب سازی نتایج انجام می‌گیرد. همچنین نتایج جست و جو بدون رفرش شدن صفحه و به صورت AJAX ای به همراه تغییر URL صفحه صورت می‌گیرد. 



نمایش نمودار تغییرات قیمت 
 
امکان نمایش نمودار تغییرات قیمت کالا در بازه‌ی زمانی نیز پیش بینی شده است. 


ویرایش اطلاعات به صورت inline 
 
امکان ویرایش قیمت و تاریخ به صورت inline وجود دارد.



 

مدیریت تصاویر کالا

  
در این قسمت امکان آپلود همزمان چندین فایل به همراه پیش نمایش آن‌ها وجود دارد. همچنین امکان کشیدن و رها کردن برای تغییر ترتیب چیدمان عکس‌ها نیز مهیا است.( تصویر اول به عنوان کاور کالا در نظر گرفته می‌شود.)


 

قابلیت‌های دیگر:

  
- مدیریت تصاویر اسلایدشو و تغییر ترتیب آن‌ها از طریق کشیدن و رها کردن (drag & drop)
- تعریف برگه و تغییر ترتیب نمایش آن‌ها از طریق کشیدن و رها کردن
- امکان ارسال پست
- تعریف دسته بندی
- مدیریت کاربران
- تعریف تنظیمات سایت
- نمایش کالا و پست‌های مشابه


تصویر پنل مدیریت


تصویر صفحه‌ی اصلی:



همچنین به راحتی می‌توان با طراحی قالب جدیدی، از این سیستم برای کاری غیر از فروشگاه اینترنتی استفاده کرد؛ سایت‌های زیر نمونه‌های آنلاین دیگری از این سیستم هستند:

http://www.petrapars.ir 
http://www.ava-tarh.ir 

در نهایت فهرستی از کتاب خانه‌ها و فناوری‌های استفاده شده و همچنین مقالات مرتبط با این پروژه را قرار داده‌ام.

کتابخانه‌ها و فریم ورک‌های سمت سرور:

 فناوری یا کتابخانه   توضیحات
مقالات مرتبط
 ASP.NET MVC 5.x 
 فریم ورک و موتور اصلی سایت
-ASP.NET MVC 
-How to handle repeating form fields in ASP MVC 
-How to dynamically (via AJAX) add new items to a bound list model, in ASP MVC.NET  
 Entity Framework 6.x 
 فریم ورک دسترسی به داده
-Entity framework code-first 
-Update One-to-Many Entity using DBContext
-مدیریت اطلاعات وابسته به زمان در بانک‌های اطلاعاتی رابطه‌ای 
EFSecondLevelCache 
کش سطح دوم EF 6
 -بازنویسی سطح دوم کش برای Entity framework 6
 AutoMapper 
 نگاشت اطلاعات یک شی به شی دیگر به صورت خودکار  دوره AutoMapper 
خودکارسازی فرآیند نگاشت اشیاء در AutoMapper
 StructureMap 
 تزریق وابستگی‌ها 
-EF Code First #12
 MvcCheckBoxList 
 اضافه کردن CheckBoxList  به HtmlHelper

 DNTScheduler 
 برای انجام کارهای زمان بندی شده
-انجام کارهای زمانبندی شده در برنامه‌های ASP.NET توسط DNT Scheduler
 Lucene.Net 
 موتور جستجوی سایت  -جستجوی سریع و پیشرفته با لوسین Lucene.net
 AspNet.Identity 
 سیستم مدیریت کاربران
-اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity
 ELMAH.MVC 
 کتابخانه ثبت وقایع و خطا‌های سیستم  -معرفی ELMAH
 PagedList 
 نمایش اطلاعات به صورت صفحه بندی شده

PersianDateTime 
جایگزینی است برای System.DateTime برای تاریخ‌های شمسی 
-PersianDateTime جایگزینی برای System.DateTime
T4MVC 
تعاریف Strongly typed مسیرها
-T4MVC : یکی از الزامات مدیریت پروژه‌های ASP.NET MVC
Dynamic LINQ 
نوشتن کوئری‌های LINQ به صورت رشته ای
-انتخاب پویای فیلد‌ها در LINQ 
-فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC

کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی سمت کلاینت:

 فناوری یا کتابخانه
  توضیحات     مقالات مرتبط
 jQuery  کتاب خانه‌ی پایه جاوا اسکرپتی سایت
 -آموزش (jQuery) جی کوئری 
-آموزش JQuery Plugin و مباحث پیشرفته جی کوئری

 jQuery UI  ویجت‌های رابط کاربری
نمایش رکوردها به ترتیب اولویت به کمک jQuery UI sortable در ASP.NET MVC 
jQuery UI Sortable 
-Categorized search result with jQuery UI Autocomplete 
jQuery UI Slider 
-rtl jQuery UI Slider 
-jquery UI Sortable with table and tr width
jQuery Validation اعتبار سنجی سمت کلاینت
-مشکل اعتبار سنجی jQuery validator در Bootstrap tabs 
-نمایش خطاهای اعتبارسنجی سمت کاربر ASP.NET MVC به شکل Popover به کمک Twitter bootstrap
toastr نمایش پیام و اطلاع رسانی

PersianDatePicker یک DatePicker شمسی کم حجم
-PersianDatePicker یک DatePicker شمسی به زبان JavaScript که از تاریخ سرور استفاده می‌کند
CKEDITOR ادیتور متن
-استفاده از ادیتور CKEditor در صفحات ASP.NET 
-یکپارچه سازی CKEditor با Lightbox 
Roxy Fileman مدیریت فایل ها  -افزونه مدیریت فایل‌های رایگان Roxy FileMan برای TinyMce و CkEditor  
Magnific Popup نمایش عکس‌ها به صورت پاپ آپ

Select2 تغییر شکل drop down list‌ها برای انتخاب گزینه‌ها

jqGrid v4.6 نمایش اطلاعات در قالب جدول
آموزش jqGrid
Bootstrap Star Rating امتیاز دهی ستاره ای
-پیاده سازی امتیاز دهی ستاره‌ای به مطالب به کمک jQuery در ASP.NET MVC
jQuery File Upload Plugin آپلود فایل به صورت AJAX ای

HIGHCHARTS نمایش نمودار

jQuery Number Plugin برای فرمت کردن اعداد

X-editable ویرایش اطلاعات به صورت inline
-قابل ویرایش کننده‌ی فوق العاده x-editable ؛ قسمت اول
bootstrap-confirmation نمایش فرم تایید در قالب popover

PathJS برای تغییر URL صفحه برای اعمال Ajax ای
-پیاده سازی دکمه «بیشتر» یا «اسکرول نامحدود» به کمک jQuery در ASP.NET MVC

فریمورک‌های CSS:

فناوری یا کتابخانه 
 توضیحات
 مقالات مرتبط
 Bootstrap 3.x
 فریم ورک پایه ای css سایت
 - Bootstrap 3 RTL Theme 
Twitter Bootstrap 
-سازگارسازی کلاس‌های اعتبارسنجی Twitter Bootstrap 3 با فرم‌های ASP.NET MVC
-ساخت قالب‌های نمایشی و ادیتور دکمه سه وضعیتی سازگار با Twitter bootstrap در ASP.NET MVC 
-نمایش اخطارها و پیام‌های بوت استرپ به کمک TempData در ASP.NET MVC
 AdminLTE
 قالب مدیریت سایت
 - نسخه راستچین شده AdminLTE 2.2.1
Animate.css انیمیشن‌های css3 سایت

Font Awesome پک آیکون‌های برداری

Awesome Bootstrap Checkbox زیبا سازی چک باکس ها

فونت فارسی وزیر قلم فارسی
 

مطالب
آموزش MDX Query - قسمت دهم – ادامه کار برروی ساختار های سلسله مراتبی و کار با تابع Cousin و ایجاد Range

در این قسمت در خصوص توابع مرتبط با ساختار سلسله مراتبی صحبت خواهد شد.

Select
{
  [Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006],
  cousin(
[Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006],
[Date].[Calendar].[Calendar Year].[CY 2007]
)
} on columns,
[Measures].[Reseller Sales Amount] on rows
From [Adventure Works]

تابع عمو زاده به این صورت کار می‌ کند که دو پارامتر می گیرد . پارامتر اول سطح فعلی را مشخص می کند . پارامتر دوم سطح بالاتر از سطح اول را مشخص می کند در ساختار سلسله مراتبی و خروجی برابر است با سطحی برابر سطح پارامتر اول در زیر مجموعه ی پارامتر دوم و هم تراز پارامتر اول .

خروجی به صورت زیر می‌باشد:

خوب حالا به ساختار زیر دقت کنید (ساختار سلسله مراتبی Date  )

همانطور که مشخص می‌باشد تاریخ‌ها از 2005 تا 2008 و سال 2010 می‌باشند و فصول عبارتند از دو فصل پایانی سال 2005 و تمامی فصول سال 2006 و 2007 و سه فصل اول سال 2008 و فصل چهارم سال 2010 . حال دوباره به کوئری نوشته شده دقت کنید. در کوئری بالا فصل همسطح فصل اول  سال 2006 در سال 2007 مورد واکشی قرار گرفته است که همان فصل اول در سال 2007 می‌باشد.

حال به بررس کوئری زیر خواهیم پرداخت:

Select
{
  [Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006],
  cousin(
[Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006],
[Date].[Calendar].[Calendar Semester].[H2 CY 2006]
)
} on columns,
[Measures].[Reseller Sales Amount] on rows
From [Adventure Works]

در این کوئری ما ابتدا ستون فصل اول سال 2006 را بر می گردانیم . سپس در تابع پسر عمو در نیم فصل دوم سال 2006 به دنبال هم سطح فصل اول 2006 می گردیم .

نمودار درختی زیر توضیح کاملی به ما خواهد داد:

حال برای ادامه‌ی مطلب کار بر روی ساختار‌های سلسله مراتبی، ابتدا باید در خصوص نحوه‌ی ایجاد Range توضیحاتی ارایه گردد. دو کوئری زیر را در نظر گرفته و خروجی آنها را با هم مقایسه نمایید

Select
{
  [Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006],
  [Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q2 CY 2006],
  [Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q3 CY 2006]
} on columns,
[Measures].[Reseller Sales Amount] on rows
From [Adventure Works]

و

Select
[Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006]:
[Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q3 CY 2006]
on columns,
[Measures].[Reseller Sales Amount] on rows
From [Adventure Works]

خروجی‌ها به صورت زیر می‌باشد :

و

مشخص می‌باشد که از علامت <:> برای ایجاد یک محدوده و جلوگیری از تولید کد‌های بلند و طولانی استفاده می‌شود.

حال کوئری زیر را اجرا کنید:

Select
[Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006]
:
cousin(
[Date].[Calendar].[Calendar Quarter].[Q1 CY 2006],
[Date].[Calendar].[Calendar Semester].[H2 CY 2006]
    ) on columns,
[Measures].[Reseller Sales Amount] on rows
From [Adventure Works]

در این کوئری در ابتدا تابع پسر عمو اجرا می گردد، سپس تابع رنج اجرا می گردد و در نتیجه، فاصله ی بین  Q1 CY 2006 تا Q3 CY 2006 را بدست می‌آورد.

 نمودار درختی زیر توضیح کاملی به ما خواهد داد :

خروجی به صورت زیر می‌باشد

در قسمت‌های بعدی دیگر توابع MDX Query‌ها را بررسی میکنیم.

مطالب
ASP.NET MVC #13

اعتبار سنجی اطلاعات ورودی در فرم‌های ASP.NET MVC

زمانیکه شروع به دریافت اطلاعات از کاربران کردیم، نیاز خواهد بود تا اعتبار اطلاعات ورودی را نیز ارزیابی کنیم. در ASP.NET MVC، به کمک یک سری متادیتا، نحوه‌ی اعتبار سنجی، تعریف شده و سپس فریم ورک بر اساس این ویژگی‌ها، به صورت خودکار اعتبار اطلاعات انتساب داده شده به خواص یک مدل را در سمت کلاینت و همچنین در سمت سرور بررسی می‌نماید.
این ویژگی‌ها در اسمبلی System.ComponentModel.DataAnnotations.dll قرار دارند که به صورت پیش فرض در هر پروژه جدید ASP.NET MVC لحاظ می‌شود.

یک مثال کاربردی

مدل زیر را به پوشه مدل‌های یک پروژه جدید خالی ASP.NET MVC اضافه کنید:

using System;
using System.ComponentModel.DataAnnotations;

namespace MvcApplication9.Models
{
public class Customer
{
public int Id { set; get; }

[Required(ErrorMessage = "Name is required.")]
[StringLength(50)]
public string Name { set; get; }

[Display(Name = "Email address")]
[Required(ErrorMessage = "Email address is required.")]
[RegularExpression(@"\w+([-+.']\w+)*@\w+([-.]\w+)*\.\w+([-.]\w+)*",
ErrorMessage = "Please enter a valid email address.")]
public string Email { set; get; }

[Range(0, 10)]
[Required(ErrorMessage = "Rating is required.")]
public double Rating { set; get; }

[Display(Name = "Start date")]
[Required(ErrorMessage = "Start date is required.")]
public DateTime StartDate { set; get; }
}
}

سپس کنترلر جدید زیر را نیز به برنامه اضافه نمائید:
using System.Web.Mvc;
using MvcApplication9.Models;

namespace MvcApplication9.Controllers
{
public class CustomerController : Controller
{
[HttpGet]
public ActionResult Create()
{
var customer = new Customer();
return View(customer);
}

[HttpPost]
public ActionResult Create(Customer customer)
{
if (this.ModelState.IsValid)
{
//todo: save data
return Redirect("/");
}
return View(customer);
}
}
}

بر روی متد Create کلیک راست کرده و گزینه Add view را انتخاب کنید. در صفحه باز شده، گزینه Create a strongly typed view را انتخاب کرده و مدل را Customer انتخاب کنید. همچنین قالب Scaffolding را نیز بر روی Create قرار دهید.

توضیحات تکمیلی

همانطور که در مدل برنامه ملاحظه می‌نمائید، به کمک یک سری متادیتا یا اصطلاحا data annotations، تعاریف اعتبار سنجی، به همراه عبارات خطایی که باید به کاربر نمایش داده شوند، مشخص شده است. ویژگی Required مشخص می‌کند که کاربر مجبور است این فیلد را تکمیل کند. به کمک ویژگی StringLength، حداکثر تعداد حروف قابل قبول مشخص می‌شود. با استفاده از ویژگی RegularExpression، مقدار وارد شده با الگوی عبارت باقاعده مشخص گردیده، مقایسه شده و در صورت عدم تطابق، پیغام خطایی به کاربر نمایش داده خواهد شد. به کمک ویژگی Range، بازه اطلاعات قابل قبول، مشخص می‌گردد.
ویژگی دیگری نیز به نام System.Web.Mvc.Compare مهیا است که برای مقایسه بین مقادیر دو خاصیت کاربرد دارد. برای مثال در یک فرم ثبت نام، عموما از کاربر درخواست می‌شود که کلمه عبورش را دوبار وارد کند. ویژگی Compare در یک چنین مثالی کاربرد خواهد داشت.
در مورد جزئیات کنترلر تعریف شده در قسمت 11 مفصل توضیح داده شد. برای مثال خاصیت this.ModelState.IsValid مشخص می‌کند که آیا کارmodel binding موفق بوده یا خیر و همچنین اعتبار سنجی‌های تعریف شده نیز در اینجا تاثیر داده می‌شوند. بنابراین بررسی آن پیش از ذخیره سازی اطلاعات ضروری است.
در حالت HttpGet صفحه ورود اطلاعات به کاربر نمایش داده خواهد شد و در حالت HttpPost، اطلاعات وارد شده دریافت می‌گردد. اگر دست آخر، ModelState معتبر نبود، همان اطلاعات نادرست وارد شده به کاربر مجددا نمایش داده خواهد شد تا فرم پاک نشود و بتواند آن‌ها را اصلاح کند.
برنامه را اجرا کنید. با مراجعه به مسیر http://localhost/customer/create، صفحه ورود اطلاعات کاربر نمایش داده خواهد شد. در اینجا برای مثال در قسمت ورود اطلاعات آدرس ایمیل، مقدار abc را وارد کنید. بلافاصله خطای اعتبار سنجی عدم اعتبار مقدار ورودی نمایش داده می‌شود. یعنی فریم ورک، اعتبار سنجی سمت کاربر را نیز به صورت خودکار مهیا کرده است.
اگر علاقمند باشید که صرفا جهت آزمایش، اعتبار سنجی سمت کاربر را غیرفعال کنید، به فایل web.config برنامه مراجعه کرده و تنظیم زیر را تغییر دهید:

<appSettings>
<add key="ClientValidationEnabled" value="true"/>

البته این تنظیم تاثیر سراسری دارد. اگر قصد داشته باشیم که این تنظیم را تنها به یک view خاص اعمال کنیم، می‌توان از متد زیر کمک گرفت:

@{ Html.EnableClientValidation(false); }

در این حالت اگر مجددا برنامه را اجرا کرده و اطلاعات نادرستی را وارد کنیم، باز هم همان خطاهای تعریف شده، به کاربر نمایش داده خواهد شد. اما اینبار یکبار رفت و برگشت اجباری به سرور صورت خواهد گرفت، زیرا اعتبار سنجی سمت کاربر (که درون مرورگر و توسط کدهای جاوا اسکریپتی اجرا می‌شود)، غیرفعال شده است. البته امکان غیرفعال کردن جاوا اسکریپت توسط کاربر نیز وجود دارد. به همین جهت بررسی خودکار سمت سرور، امنیت سیستم را بهبود خواهد بخشید.

نحوه تعریف عناصر مرتبط با اعتبار سنجی در Viewهای برنامه نیز به شکل زیر است:

<script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery.validate.min.js")" type="text/javascript"></script>
<script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery.validate.unobtrusive.min.js")" type="text/javascript"></script>

@using (Html.BeginForm()) {
@Html.ValidationSummary(true)
<fieldset>
<legend>Customer</legend>

<div class="editor-label">
@Html.LabelFor(model => model.Name)
</div>
<div class="editor-field">
@Html.EditorFor(model => model.Name)
@Html.ValidationMessageFor(model => model.Name)
</div>

همانطور که ملاحظه می‌کنید به صورت پیش فرض از jQuery validator در سمت کلاینت استفاده شده است. فایل jquery.validate.unobtrusive متعلق به تیم ASP.NET MVC است و کار آن وفق دادن سیستم موجود، با jQuery validator می‌باشد (validation adapter). در نگارش‌های قبلی، از کتابخانه‌های اعتبار سنجی مایکروسافت استفاده شده بود، اما از نگارش سه به بعد، jQuery به عنوان کتابخانه برگزیده مطرح است.
Unobtrusive همچنین در اینجا به معنای مجزا سازی کدهای جاوا اسکریپتی، از سورس HTML صفحه و استفاده از ویژگی‌های data-* مرتبط با HTML5 برای معرفی اطلاعات مورد نیاز اعتبار سنجی است:
<input data-val="true" data-val-required="The Birthday field is required." id="Birthday" name="Birthday" type="text" value="" />

اگر خواستید این مساله را بررسی کنید، فایل web.config قرار گرفته در ریشه اصلی برنامه را باز کنید. در آنجا مقدار UnobtrusiveJavaScriptEnabled را false کرده و بار دیگر برنامه را اجرا کنید. در این حالت کلیه کدهای اعتبار سنجی، به داخل سورس View رندر شده، تزریق می‌شوند و مجزا از آن نخواهند بود.
نحوه‌ی تعریف این اسکریپت‌ها نیز جالب توجه است. متد Url.Content، یک متد سمت سرور می‌باشد که در زمان اجرای برنامه، مسیر نسبی وارد شده را بر اساس ساختار سایت اصلاح می‌کند. حرف ~ بکارگرفته شده، در ASP.NET به معنای ریشه سایت است. بنابراین مسیر نسبی تعریف شده از ریشه سایت شروع و تفسیر می‌شود.
اگر از این متد استفاده نکنیم، مجبور خواهیم شد که مسیرهای نسبی را به شکل زیر تعریف کنیم:

<script src="../../Scripts/customvaildation.js" type="text/javascript"></script>

در این حالت بسته به محل قرارگیری صفحات و همچنین برنامه در سایت، ممکن است آدرس فوق صحیح باشد یا خیر. اما استفاده از متد Url.Content، کار مسیریابی نهایی را خودکار می‌کند.
البته اگر به فایل Views/Shared/_Layout.cshtml، مراجعه کنید، تعریف و الحاق کتابخانه اصلی jQuery در آنجا انجام شده است. بنابراین می‌توان این دو تعریف دیگر مرتبط با اعتبار سنجی را به آن فایل هم منتقل کرد تا همه‌جا در دسترس باشند.
توسط متد Html.ValidationSummary، خطاهای اعتبار سنجی مدل که به صورت دستی اضافه شده باشند نمایش داده می‌شود. این مورد در قسمت 11 توضیح داده شد (چون پارامتر آن true وارد شده، فقط خطاهای سطح مدل را نمایش می‌دهد).
متد Html.ValidationMessageFor، با توجه به متادیتای یک خاصیت و همچنین استثناهای صادر شده حین model binding خطایی را به کاربر نمایش خواهد داد.



اعتبار سنجی سفارشی

ویژگی‌های اعتبار سنجی از پیش تعریف شده، پر کاربردترین‌ها هستند؛ اما کافی نیستند. برای مثال در مدل فوق، StartDate نباید کمتر از سال 2000 وارد شود و همچنین در آینده هم نباید باشد. این موارد اعتبار سنجی سفارشی را چگونه باید با فریم ورک، یکپارچه کرد؟
حداقل دو روش برای حل این مساله وجود دارد:
الف) نوشتن یک ویژگی اعتبار سنجی سفارشی
ب) پیاده سازی اینترفیس IValidatableObject


تعریف یک ویژگی اعتبار سنجی سفارشی

using System;
using System.ComponentModel.DataAnnotations;

namespace MvcApplication9.CustomValidators
{
public class MyDateValidator : ValidationAttribute
{
public int MinYear { set; get; }

public override bool IsValid(object value)
{
if (value == null) return false;

var date = (DateTime)value;
if (date > DateTime.Now || date < new DateTime(MinYear, 1, 1))
return false;

return true;
}
}
}

برای نوشتن یک ویژگی اعتبار سنجی سفارشی، با ارث بری از کلاس ValidationAttribute شروع می‌کنیم. سپس باید متد IsValid آن‌را تحریف کنیم. اگر این متد false برگرداند به معنای شکست اعتبار سنجی می‌باشد.
در ادامه برای بکارگیری آن خواهیم داشت:
[Display(Name = "Start date")]
[Required(ErrorMessage = "Start date is required.")]
[MyDateValidator(MinYear = 2000,
ErrorMessage = "Please enter a valid date.")]
public DateTime StartDate { set; get; }

اکنون مجددا برنامه را اجرا نمائید. اگر تاریخ غیرمعتبری وارد شود، اعتبار سنجی سمت سرور رخ داده و سپس نتیجه به کاربر نمایش داده می‌شود.


اعتبار سنجی سفارشی به کمک پیاده سازی اینترفیس IValidatableObject

یک سؤال: اگر اعتبار سنجی ما پیچیده‌تر باشد چطور؟ مثلا نیاز باشد مقادیر دریافتی چندین خاصیت با هم مقایسه شده و سپس بر این اساس تصمیم گیری شود. برای حل این مشکل می‌توان از اینترفیس IValidatableObject کمک گرفت. در این حالت مدل تعریف شده باید اینترفیس یاد شده را پیاده سازی نماید. برای مثال:

using System;
using System.Collections.Generic;
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
using MvcApplication9.CustomValidators;

namespace MvcApplication9.Models
{
public class Customer : IValidatableObject
{
//... same as before

public IEnumerable<ValidationResult> Validate(ValidationContext validationContext)
{
var fields = new[] { "StartDate" };
if (StartDate > DateTime.Now || StartDate < new DateTime(2000, 1, 1))
yield return new ValidationResult("Please enter a valid date.", fields);

if (Rating > 4 && StartDate < new DateTime(2003, 1, 1))
yield return new ValidationResult("Accepted date should be greater than 2003", fields);
}
}
}

در اینجا در متد Validate، فرصت خواهیم داشت تا به مقادیر کلیه خواص تعریف شده در مدل دسترسی پیدا کرده و بر این اساس اعتبار سنجی بهتری را انجام دهیم. اگر اطلاعات وارد شده مطابق منطق مورد نظر نباشند، کافی است توسط yield return new ValidationResult، یک پیغام را به همراه فیلدهایی که باید این پیغام را نمایش دهند، بازگردانیم.
به این نوع مدل‌ها، self validating models هم گفته می‌شود.


یک نکته:

از MVC3 به بعد، حین کار با ValidationAttribute، امکان تحریف متد IsValid به همراه پارامتری از نوع ValidationContext نیز وجود دارد. به این ترتیب می‌توان به اطلاعات سایر خواص نیز دست یافت. البته در این حالت نیاز به استفاده از Reflection خواهد بود و پیاده سازی IValidatableObject، طبیعی‌تر به نظر می‌رسد:

protected override ValidationResult IsValid(object value, ValidationContext validationContext)
{
var info = validationContext.ObjectType.GetProperty("Rating");
//...
return ValidationResult.Success;
}




فعال سازی سمت کلاینت اعتبار سنجی‌های سفارشی

اعتبار سنجی‌های سفارشی تولید شده تا به اینجا، تنها سمت سرور است که فعال می‌شوند. به عبارتی باید یکبار اطلاعات به سرور ارسال شده و در بازگشت، نتیجه عملیات به کاربر نمایش داده خواهد شد. اما ویژگی‌های توکاری مانند Required و Range و امثال آن، علاوه بر سمت سرور، سمت کاربر هم فعال هستند و اگر جاوا اسکریپت در مرورگر کاربر غیرفعال نشده باشد، نیازی به ارسال اطلاعات یک فرم به سرور جهت اعتبار سنجی اولیه، نخواهد بود.
در اینجا باید سه مرحله برای پیاده سازی اعتبار سنجی سمت کلاینت طی شود:
الف) ویژگی سفارشی اعتبار سنجی تعریف شده باید اینترفیس IClientValidatable را پیاده سازی کند.
ب) سپس باید متد jQuery validation متناظر را پیاده سازی کرد.
ج) و همچنین مانند تیم ASP.NET MVC، باید unobtrusive adapter خود را نیز پیاده سازی کنیم. به این ترتیب متادیتای ASP.NET MVC به فرمتی که افزونه jQuery validator آن‌را درک می‌کند، وفق داده خواهد شد.

در ادامه، تکمیل کلاس سفارشی MyDateValidator را ادامه خواهیم داد:
using System;
using System.ComponentModel.DataAnnotations;
using System.Web.Mvc;
using System.Collections.Generic;

namespace MvcApplication9.CustomValidators
{
public class MyDateValidator : ValidationAttribute, IClientValidatable
{
// ... same as before

public IEnumerable<ModelClientValidationRule> GetClientValidationRules(
ModelMetadata metadata,
ControllerContext context)
{
var rule = new ModelClientValidationRule
{
ValidationType = "mydatevalidator",
ErrorMessage = FormatErrorMessage(metadata.GetDisplayName())
};
yield return rule;
}
}
}

در اینجا نحوه پیاده سازی اینترفیس IClientValidatable را ملاحظه می‌نمائید. ValidationType، نام متدی خواهد بود که در سمت کلاینت، کار بررسی اعتبار داده‌ها را به عهده خواهد گرفت.
سپس برای مثال یک فایل جدید به نام customvaildation.js به پوشه اسکریپت‌های برنامه با محتوای زیر اضافه خواهیم کرد:

/// <reference path="jquery-1.5.1-vsdoc.js" />
/// <reference path="jquery.validate-vsdoc.js" />
/// <reference path="jquery.validate.unobtrusive.js" />

jQuery.validator.addMethod("mydatevalidator",
function (value, element, param) {
return Date.parse(value) < new Date();
});

jQuery.validator.unobtrusive.adapters.addBool("mydatevalidator");

توسط referenceهایی که مشاهده می‌کنید، intellisense جی‌کوئری در VS.NET فعال می‌شود.
سپس به کمک متد jQuery.validator.addMethod، همان مقدار ValidationType پیشین را معرفی و در ادامه بر اساس مقدار value دریافتی، تصمیم گیری خواهیم کرد. اگر خروجی false باشد، به معنای شکست اعتبار سنجی است.
همچنین توسط متد jQuery.validator.unobtrusive.adapters.addBool، این متد جدید را به مجموعه وفق دهنده‌ها اضافه می‌کنیم.
و در آخر این فایل جدید باید به View مورد نظر یا فایل master page سیستم اضافه شود:

<script src="@Url.Content("~/Scripts/customvaildation.js")" type="text/javascript"></script>




تغییر رنگ و ظاهر پیغام‌های اعتبار سنجی

اگر از رنگ پیش فرض قرمز پیغام‌های اعتبار سنجی خرسند نیستید، باید اندکی CSS سایت را ویرایش کرد که شامل اعمال تغییرات به موارد ذیل خواهد شد:

1. .field-validation-error
2. .field-validation-valid
3. .input-validation-error
4. .input-validation-valid
5. .validation-summary-errors
6. .validation-summary-valid




نحوه جدا سازی تعاریف متادیتا از کلاس‌های مدل برنامه

فرض کنید مدل‌های برنامه شما به کمک یک code generator تولید می‌شوند. در این حالت هرگونه ویژگی اضافی تعریف شده در این کلاس‌ها پس از تولید مجدد کدها از دست خواهند رفت. به همین منظور امکان تعریف مجزای متادیتاها نیز پیش بینی شده است:

[MetadataType(typeof(CustomerMetadata))]
public partial class Customer
{
class CustomerMetadata
{

}
}

public partial class Customer : IValidatableObject
{


حالت کلی روش انجام آن هم به شکلی است که ملاحظه می‌کنید. کلاس اصلی، به صورت partial معرفی خواهد شد. سپس کلاس partial دیگری نیز به همین نام که در برگیرنده یک کلاس داخلی دیگر برای تعاریف متادیتا است، به پروژه اضافه می‌گردد. به کمک ویژگی MetadataType، کلاسی که قرار است ویژگی‌های خواص از آن خوانده شود، معرفی می‌گردد. موارد عنوان شده، شکل کلی این پیاده سازی است. برای نمونه اگر با WCF RIA Services کار کرده باشید، از این روش زیاد استفاده می‌شود. کلاس خصوصی تو در توی تعریف شده صرفا وظیفه ارائه متادیتاهای تعریف شده را به فریم ورک خواهد داشت و هیچ کاربرد دیگری ندارد.
در ادامه کلیه خواص کلاس Customer به همراه متادیتای آن‌ها باید به کلاس CustomerMetadata منتقل شوند. اکنون می‌توان تمام متادیتای کلاس اصلی Customer را حذف کرد.



اعتبار سنجی از راه دور (remote validation)

فرض کنید شخصی مشغول به پر کردن فرم ثبت نام، در سایت شما است. پس از اینکه نام کاربری دلخواه خود را وارد کرد و مثلا به فیلد ورود کلمه عبور رسید، در همین حال و بدون ارسال کل صفحه به سرور، به او پیغام دهیم که نام کاربری وارد شده، هم اکنون توسط شخص دیگری در حال استفاده است. این مکانیزم از ASP.NET MVC3 به بعد تحت عنوان Remote validation در دسترس است و یک درخواست Ajaxایی خودکار را به سرور ارسال خواهد کرد و نتیجه نهایی را به کاربر نمایش می‌دهد؛ کارهایی که به سادگی توسط کدهای جاوا اسکریپتی قابل مدیریت نیستند و نیاز به تعامل با سرور، در این بین وجود دارد. پیاده سازی آن هم به نحو زیر است:
برای مثال خاصیت Name را در مدل برنامه به نحو زیر تغییر دهید:

[Required(ErrorMessage = "Name is required.")]
[StringLength(50)]
[System.Web.Mvc.Remote(action: "CheckUserNameAndEmail",
controller: "Customer",
AdditionalFields = "Email",
HttpMethod = "POST",
ErrorMessage = "Username is not available.")]
public string Name { set; get; }

سپس متد زیر را نیز به کنترلر Customer اضافه کنید:

[HttpPost]
[OutputCache(Location = OutputCacheLocation.None, NoStore = true)]
public ActionResult CheckUserNameAndEmail(string name, string email)
{
if (name.ToLowerInvariant() == "vahid") return Json(false);
if (email.ToLowerInvariant() == "name@site.com") return Json(false);
//...
return Json(true);
}


توضیحات:
توسط ویژگی System.Web.Mvc.Remote، نام کنترلر و متدی که در آن قرار است به صورت خودکار توسط jQuery Ajax فراخوانی شود، مشخص خواهند شد. همچنین اگر نیاز بود فیلدهای دیگری نیز به این متد کنترلر ارسال شوند، می‌توان آن‌ها را توسط خاصیت AdditionalFields، مشخص کرد.
سپس در کدهای کنترلر مشخص شده، متدی با پارامترهای خاصیت مورد نظر و فیلدهای اضافی دیگر، تعریف می‌شود. در اینجا فرصت خواهیم داشت تا برای مثال پس از بررسی بانک اطلاعاتی، خروجی Json ایی را بازگردانیم. return Json false به معنای شکست اعتبار سنجی است.
توسط ویژگی OutputCache، از کش شدن نتیجه درخواست‌های Ajaxایی جلوگیری کرده‌ایم. همچنین نوع درخواست هم جهت امنیت بیشتر، به HttpPost محدود شده است.
تمام کاری که باید انجام شود همین مقدار است و مابقی مسایل مرتبط با اعمال و پیاده سازی آن خودکار است.


استفاده از مکانیزم اعتبار سنجی مبتنی برمتادیتا در خارج از ASP.Net MVC

مباحثی را که در این قسمت ملاحظه نمودید، منحصر به ASP.NET MVC نیستند. برای نمونه توسط متد الحاقی زیر نیز می‌توان یک مدل را مثلا در یک برنامه کنسول هم اعتبار سنجی کرد. بدیهی است در این حالت نیاز خواهد بود تا ارجاعی را به اسمبلی System.ComponentModel.DataAnnotations، به برنامه اضافه کنیم و تمام عملیات هم دستی است و فریم ورک ویژه‌ای هم وجود ندارد تا یک سری از کارها را به صورت خودکار انجام دهد.

using System.ComponentModel.DataAnnotations;

namespace MvcApplication9.Helper
{
public static class ValidationHelper
{
public static bool TryValidateObject(this object instance)
{
return Validator.TryValidateObject(instance, new ValidationContext(instance, null, null), null);
}
}
}



مطالب
استفاده از LocalDb در IIS، قسمت دوم: مالکیت وهله ها
در قسمت قبلی این مقاله گفتیم که دو خاصیت از LocalDb هنگام استفاده از Full IIS باعث بروز خطا می‌شوند:

  • LocalDb نیاز دارد که پروفایل کاربر بارگذاری شده باشد
  • بصورت پیش فرض وهله LocalDb متعلق به یک کاربر بوده، و خصوصی است

در قسمت قبل دیدیم چگونه باید پروفایل کاربر را بدرستی بارگذاری کنیم. در این مقاله به مالکیت وهله‌ها (instance ownership) می‌پردازیم.


مشکل وهله خصوصی

در پایان قسمت قبلی، اپلیکیشن وب را در این حالت رها کردیم:

همانطور که مشاهده می‌کنید با خطای زیر مواجه هستیم:

System.Data.SqlClient.SqlException: Cannot open database "OldFashionedDB" requested by the login. The login failed.
Login failed for user 'IIS APPPOOL\ASP.NET v4.0'. 

این بار پیغام خطا واضح و روشن است. LocalDb با موفقیت اجرا شده و اپلیکیشن وب هم توانسته به آن وصل شود، اما این کانکشن سپس قطع شده چرا که دسترسی به وهله جاری وجود نداشته است. اکانت ApplicationPoolIdentity (در اینجا IIS APPPOOL\ASP.NET v4.0) نتوانسته به دیتابیس LocalDb وارد شود، چرا که دیتابیس مورد نظر در رشته اتصال اپلیکیشن (OldFashionedDB) وجود ندارد. عجیب است، چرا که وصل شدن به همین دیتابیس با رشته اتصال جاری در ویژوال استودیو با موفقیت انجام می‌شود.

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید از ابزار SQL Server Object Explorer استفاده شده است. این ابزار توسط SQL Server Data Tools معرفی شد و در نسخه‌های بعدی ویژوال استودیو هم وجود دارد و توسعه یافته است. چطور ممکن است ویژوال استودیو براحتی بتواند به دیتابیس وصل شود، اما اپلیکیشن وب ما با همان رشته اتصال نمی‌تواند دیتابیس را باز کند؟ در هر دو صورت رشته اتصال ما بدین شکل است:

Data Source=(localdb)\v11.0;Initial Catalog=OldFashionedDB;Integrated Security=True

پاسخ این است که در اینجا، دو وهله از LocalDb وجود دارد. بر خلاف وهله‌های SQL Server Express که بعنوان سرویس‌های ویندوزی اجرا می‌شوند، وهله‌های LocalDb بصورت پروسس‌های کاربری (user processes) اجرا می‌شوند. هنگامی که کاربران مختلفی سعی می‌کنند به LocalDb متصل شوند، برای هر کدام از آنها پروسس‌های مجزایی اجرا خواهد شد. هنگامی که در ویژوال استودیو به localdb)\v11.0) وصل می‌شویم، وهله ای از LocalDb ساخته شده و در حساب کاربری ویندوز جاری اجرا می‌شود. اما هنگامی که اپلیکیشن وب ما در IIS می‌خواهد به همین دیتابیس وصل شود، وهله دیگری ساخته شده و در ApplicationPoolIdentity اجرا می‌شود. گرچه ویژوال استودیو و اپلیکیشن ما هر دو از یک رشته اتصال استفاده می‌کنند، اما در عمل هر کدام به وهله‌های متفاوتی از LocalDb دسترسی پیدا خواهند کرد. پس مسلما دیتابیسی که توسط وهله ای در ویژوال استودیو ساخته شده است، برای اپلیکیشن وب ما در IIS در دسترس نخواهد بود.

یک مقایسه خوب از این وضعیت، پوشه My Documents در ویندوز است. فرض کنید در ویژوال استودیو کدی بنویسیم که در این پوشه یک فایل جدید می‌سازد. حال اگر با حساب کاربری دیگری وارد ویندوز شویم و به پوشه My Documents برویم این فایل را نخواهیم یافت. چرا که پوشه My Documents برای هر کاربر متفاوت است. بهمین شکل، وهله‌های LocalDb برای هر کاربر متفاوت است و به پروسس‌ها و دیتابیس‌های مختلفی اشاره می‌کنند.

به همین دلیل است که اپلیکیشن وب ما می‌تواند بدون هیچ مشکلی روی IIS Express اجرا شود و دیتابیس را باز کند. چرا که IIS Express درست مانند LocalDb یک پروسس کاربری است. IIS Express توسط ویژوال استودیو راه اندازی می‌شود و روی حساب کاربری جاری اجرا می‌گردد، پس پروسس آن با پروسس خود ویژوال استودیو یکسان خواهد بود و هر دو زیر یک اکانت کاربری اجرا خواهند شد.


راه حل ها

درک ماهیت مشکل جاری، راه حال‌های مختلفی را برای رفع آن بدست می‌دهد. از آنجا که هر راه حل مزایا و معایب خود را دارد، بجای معرفی یک راه حال واحد چند راهکار را بررسی می‌کنیم.


رویکرد 1: اجرای IIS روی کاربر جاری ویندوز

اگر مشکل، حساب‌های کاربری مختلف است، چرا خود IIS را روی کاربر جاری اجرا نکنیم؟ در این صورت ویژوال استودیو و اپلیکیشن ما هر دو به یک وهله از LocalDb وصل خواهند شد و همه چیز بدرستی کار خواهد کرد. ایجاد تغییرات لازم نسبتا ساده است. IIS را اجرا کنید و Application Pool مناسب را انتخاب کنید، یعنی همان گزینه که برای اپلیکیشن شما استفاده می‌شود.

قسمت Advanced Settings را باز کنید:

روی دکمه سه نقطه کنار خاصیت Identity کلیک کنید تا پنجره Application Pool Identity باز شود:

در این قسمت می‌توانید از حساب کاربری جاری استفاده کنید. روی دکمه Set کلیک کنید و نام کاربری و رمز عبور خود را وارد نمایید. حال اگر اپلیکیشن را مجددا اجرا کنید، همه چیز باید بدرستی اجرا شود.

خوب، معایب این رویکرد چیست؟ مسلما اجرای اپلیکیشن وب روی اکانت کاربری جاری، ریسک‌های امنیتی متعددی را معرفی می‌کند. اگر کسی بتواند اپلیکیشن وب ما را هک کند، به تمام منابع سیستم که اکانت کاربری جاری به آنها دسترسی دارد، دسترسی خواهد داشت. اما اجرای اپلیکیشن مورد نظر روی ApplicationPoolIdentity امنیت بیشتری را ارائه می‌کند، چرا که اکانت‌های ApplicationPoolIdentity دسترسی بسیار محدود‌تری به منابع سیستم محلی دارند. بنابراین استفاده از این روش بطور کلی توصیه نمی‌شود، اما در سناریو‌های خاصی با در نظر داشتن ریسک‌های امنیتی می‌تواند رویکرد خوبی باشد.


رویکرد 2: استفاده از وهله مشترک

یک راه حال دیگر استفاده از قابلیت instance sharing است. این قابلیت به ما این امکان را می‌دهد تا یک وهله LocalDb را بین کاربران یک سیستم به اشتراک بگذاریم. وهله به اشتراک گذاشته شده، توسط یک نام عمومی (public name) قابل دسترسی خواهد بود.

ساده‌ترین راه برای به اشتراک گذاشتن وهله‌های LocalDb استفاده از ابزار SqlLocalDB.exe است. بدین منظور Command Prompt را بعنوان مدیر سیستم باز کنید و فرمان زیر را اجرا نمایید:

sqllocaldb share v11.0 IIS_DB
این فرمان وهله خصوصی LocalDb را با نام عمومی IIS_DB به اشتراک می‌گذارد. حال تمام کاربران سیستم می‌توانند با آدرس localdb)\.\IIS_DB) به این وهله وصل شوند. این فرمت آدرس دهی سرور دیتابیس، مشخص می‌کند که از یک وهله shared استفاده می‌کنیم. رشته اتصال جدید مانند لیست زیر خواهد بود:

Data Source=(localdb)\.\IIS_DB;Initial Catalog=OldFashionedDB;Integrated Security=True

پیش از آنکه اپلیکیشن وب ما بتواند به این وهله متصل شود، باید لاگین‌های مورد نیاز برای ApplicationPoolIdentity را ایجاد کنیم. راه اندازی وهله ساده است، کافی است دیتابیس را در SQL Server Object Explorer باز کنید. این کار اتصالی به دیتابیس برقرار می‌کند و آن را زنده نگاه می‌دارد. برای ایجاد لاگین مورد نظر، می‌توانیم در SQL Server Object Explorer یک کوئری اجرا کنیم:

create login [IIS APPPOOL\ASP.NET v4.0] from windows;
exec sp_addsrvrolemember N'IIS APPPOOL\ASP.NET v4.0', sysadmin

اسکریپت بالا به اکانت ApplicationPoolIdentity سطح دسترسی کامل می‌دهد. در صورت امکان بهتر است از سطوح دسترسی محدود‌تری استفاده کنید، مثلا دسترسی به دیتابیس یا جداولی مشخص. حالا می‌توانید اپلیکیشن را مجددا اجرا کنید و همه چیز بدون خطا باید کار کند.

معایب این روش چیست؟ مشکل اصلی در این رویکرد این است که پیش از آنکه اپلیکیشن ما بتواند به وهله مشترک دسترسی داشته باشد، باید وهله مورد نظر را راه اندازی و اجرا کنیم. بدین منظور، حساب کاربری ویندوزی که مالکیت وهله را دارد باید به آن وصل شود و کانکشن را زنده نگه دارد، در غیر اینصورت وهله LocalDb قابل دسترسی نخواهد بود.


رویکرد 3: استفاده از SQL Server Express

از آنجا که نسخه کامل SQL Server Express بعنوان یک سرویس ویندوزی اجرا می‌شود، شاید بهترین راه استفاده از همین روش باشد. کافی است یک نسخه از SQL Server Express را نصب کنیم، دیتابیس مورد نظر را در آن بسازیم و سپس به آن متصل شویم. برای این کار حتی می‌توانید از ابزار جدید SQL Server Data Tools استفاده کنید، چرا که با تمام نسخه‌های SQL Server سازگار است. در صورت استفاده از نسخه‌های کامل تر، رشته اتصال ما بدین شکل تغییر خواهد کرد:

Data Source=.\SQLEXPRESS;Initial Catalog=OldFashionedDB;Integrated Security=True
مسلما در این صورت نیز، لازم است اطمینان حاصل کنیم که ApplicationPoolIdentity به وهله SQL Server Express دسترسی کافی دارد. برای این کار می‌توانیم از اسکریپت قبلی استفاده کنیم:

create login [IIS APPPOOL\ASP.NET v4.0] from windows;
exec sp_addsrvrolemember N'IIS APPPOOL\ASP.NET v4.0', sysadmin

حال اجرای مجدد اپلیکیشن باید با موفقیت انجام شود. استفاده از این روش مسلما امکان استفاده از LocalDb را از ما می‌گیرد. ناگفته نماند که وهله‌های SQL Server Express همیشه در حال اجرا خواهند بود چرا که بصورت سرویس‌های ویندوزی اجرا می‌شوند. همچنین استفاده از این روش ممکن است شما را با مشکلاتی هم مواجه کند. مثلا خرابی رجیستری ویندوز می‌تواند SQL Server Express را از کار بیاندازد و مواردی از این دست. راهکار‌های دیگری هم وجود دارند که در این مقاله به آنها نپرداختیم. مثلا می‌توانید از AttachDbFilename استفاده کنید یا از اسکریپت‌های T-SQL برای استفاده از وهله خصوصی ASP.NET کمک بگیرید. اما این روش‌ها دردسر‌های زیادی دارند، بهمین دلیل از آنها صرفنظر کردیم.


مطالعه بیشتر درباره LocalDb

نظرات مطالب
استفاده از خواص راهبری در Entity framework بجای Join نویسی
از Any استفاده کنید:
var citiesContainPerson = context.Cities.Where(city => city.People.Any(person => person.Name == "user-1")).ToList();
با این خروجی SQL:
SELECT 
[Extent1].[Id] AS [Id], 
[Extent1].[Name] AS [Name]
FROM [dbo].[Cities] AS [Extent1]
WHERE  EXISTS (SELECT 
1 AS [C1]
FROM [dbo].[People] AS [Extent2]
WHERE ([Extent1].[Id] = [Extent2].[BornInCityId]) AND (N'user-1' = [Extent2].[Name])
)
اشتراک‌ها
افزونه‌ی SQL Code Guard

SQL Code Guard is a free solution for SQL Server that provides fast and comprehensive static analysis for T-Sql code, shows code complexity and objects dependencies.

افزونه‌ی SQL Code Guard
مطالب
مروری بر کاربردهای Action و Func - قسمت چهارم
طراحی API برنامه توسط Actionها

روش مرسوم طراحی Fluent interfaces، جهت ارائه روش ساخت اشیاء مسطح به کاربران بسیار مناسب هستند. اما اگر سعی در تهیه API عمومی برای کار با اشیاء چند سطحی مانند معرفی فایل‌های XML توسط کلاس‌های سی شارپ کنیم، اینبار Fluent interfaces آنچنان قابل استفاده نخواهند بود و نمی‌توان این نوع اشیاء را به شکل روانی با کنار هم قرار دادن زنجیر وار متدها تولید کرد. برای حل این مشکل روش طراحی خاصی در نگارش‌های اخیر NHibernate معرفی شده است به نام loquacious interface که این روزها در بسیاری از APIهای جدید شاهد استفاده از آن هستیم و در ادامه با پشت صحنه و طرز تفکری که در حین ساخت این نوع API وجود دارد آشنا خواهیم شد.

در ابتدا کلاس‌های مدل زیر را در نظر بگیرید که قرار است توسط آن‌ها ساختار یک جدول از کاربر دریافت شود:
using System;
using System.Collections.Generic;

namespace Test
{
    public class Table
    {
        public Header Header { set; get; }
        public IList<Cell> Cells { set; get; }
        public float Width { set; get; }
    }

    public class Header
    {
        public string Title { set; get; }
        public DateTime Date { set; get; }
        public IList<Cell> Cells { set; get; }
    }

    public class Cell
    {
        public string Caption { set; get; }
        public float Width { set; get; }
    }
}
در روش طراحی loquacious interface به ازای هر کلاس مدل، یک کلاس سازنده ایجاد خواهد شد. اگر در کلاس جاری، خاصیتی از نوع کلاس یا لیست باشد، برای آن نیز کلاس سازنده خاصی درنظر گرفته می‌شود و این روند ادامه پیدا می‌کند تا به خواصی از انواع ابتدایی مانند int و string برسیم:
using System;
using System.Collections.Generic;

namespace Test
{
    public class TableApi
    {
        public Table CreateTable(Action<TableCreator> action)
        {
            var creator = new TableCreator();
            action(creator);
            return creator.TheTable;
        }
    }

    public class TableCreator
    {
        readonly Table _theTable = new Table();
        internal Table TheTable
        {
            get { return _theTable; }
        }

        public void Width(float value)
        {
            _theTable.Width = value;
        }

        public void AddHeader(Action<HeaderCreator> action)
        {
            _theTable.Header = ...
        }

        public void AddCells(Action<CellsCreator> action)
        {
            _theTable.Cells = ...
        }        
    }
}
نقطه آغازین API ایی که در اختیار استفاده کنندگان قرار می‌گیرد با متد CreateTable ایی شروع می‌شود که ساخت شیء جدول را به ظاهر توسط یک Action به استفاده کننده واگذار کرده است، اما توسط کلاس TableCreator او را مقید و راهنمایی می‌کند که چگونه باید اینکار را انجام دهد.
همچنین در بدنه متد CreateTable، نکته نحوه دریافت خروجی از Action ایی که به ظاهر خروجی خاصی را بر نمی‌گرداند نیز قابل مشاهده است.
همانطور که عنوان شد کلاس‌های xyzCreator تا رسیدن به خواص معمولی و ابتدایی پیش می‌روند. برای مثال در سطح اول چون خاصیت عرض از نوع float است، صرفا با یک متد معمولی دریافت می‌شود. دو خاصیت دیگر نیاز به Creator دارند تا در سطحی دیگر برای آن‌ها سازنده‌های ساده‌تری را طراحی کنیم.
همچنین باید دقت داشت که در این طراحی تمام متدها از نوع void هستند. اگر قرار است خاصیتی را بین خود رد و بدل کنند، این خاصیت به صورت internal تعریف می‌شود تا در خارج از کتابخانه قابل دسترسی نباشد و در intellisense ظاهر نشود.
مرحله بعد، ایجاد دو کلاس HeaderCreator و CellsCreator است تا کلاس TableCreator تکمیل گردد:
using System;
using System.Collections.Generic;

namespace Test
{
    public class CellsCreator
    {
        readonly IList<Cell> _cells = new List<Cell>();
        internal IList<Cell> Cells
        {
            get { return _cells; }
        }

        public void AddCell(string caption, float width)
        {
            _cells.Add(new Cell { Caption = caption, Width = width });
        }
    }

    public class HeaderCreator
    {
        readonly Header _header = new Header();
        internal Header Header
        {
            get { return _header; }
        }

        public void Title(string title)
        {
            _header.Title = title;
        }

        public void Date(DateTime value)
        {
            _header.Date = value;
        }

        public void AddCells(Action<CellsCreator> action)
        {
            var creator = new CellsCreator();
            action(creator);
            _header.Cells = creator.Cells;
        }
    }
}
نحوه ایجاد کلاس‌های Builder و یا Creator این روش بسیار ساده و مشخص است:
مقدار هر خاصیت معمولی توسط یک متد ساده void دریافت خواهد شد.
هر خاصیتی که اندکی پیچیدگی داشته باشد، نیاز به یک Creator جدید خواهد داشت.
کار هر Creator بازگشت دادن مقدار یک شیء است یا نهایتا ساخت یک لیست از یک شیء. این مقدار از طریق یک خاصیت internal بازگشت داده می‌شود.

البته عموما بجای معرفی مستقیم کلاس‌های Creator از یک اینترفیس معادل آن‌ها استفاده می‌شود. سپس کلاس Creator را internal تعریف می‌کنند تا خارج از کتابخانه قابل دسترسی نباشد و استفاده کننده نهایی فقط با توجه به متدهای void تعریف شده در interface کار تعریف اشیاء را انجام خواهد داد.

در نهایت، مثال تکمیل شده ما به شکل زیر خواهد بود:
using System;
using System.Collections.Generic;

namespace Test
{
    public class TableCreator
    {
        readonly Table _theTable = new Table();
        internal Table TheTable
        {
            get { return _theTable; }
        }

        public void Width(float value)
        {
            _theTable.Width = value;
        }

        public void AddHeader(Action<HeaderCreator> action)
        {
            var creator = new HeaderCreator();
            action(creator);
            _theTable.Header = creator.Header;
        }

        public void AddCells(Action<CellsCreator> action)
        {
            var creator = new CellsCreator();
            action(creator);
            _theTable.Cells = creator.Cells;
        }
    }

    public class CellsCreator
    {
        readonly IList<Cell> _cells = new List<Cell>();
        internal IList<Cell> Cells
        {
            get { return _cells; }
        }

        public void AddCell(string caption, float width)
        {
            _cells.Add(new Cell { Caption = caption, Width = width });
        }
    }

    public class HeaderCreator
    {
        readonly Header _header = new Header();
        internal Header Header
        {
            get { return _header; }
        }

        public void Title(string title)
        {
            _header.Title = title;
        }

        public void Date(DateTime value)
        {
            _header.Date = value;
        }

        public void AddCells(Action<CellsCreator> action)
        {
            var creator = new CellsCreator();
            action(creator);
            _header.Cells = creator.Cells;
        }
    }
}
نحوه استفاده از این طراحی نیز جالب توجه است:
var data = new TableApi().CreateTable(table =>
            {
                table.Width(1);
                table.AddHeader(header=>
                {
                    header.Title("new rpt");
                    header.Date(DateTime.Now);
                    header.AddCells(cells=>
                    {
                        cells.AddCell("cell 1", 1);
                        cells.AddCell("cell 2", 2);
                    });
                });
                table.AddCells(tableCells=>
                {
                    tableCells.AddCell("c 1", 1);
                    tableCells.AddCell("c 2", 2);
                });
            });

این نوع طراحی مزیت‌های زیادی را به همراه دارد:
الف) ساده سازی طراحی اشیاء چند سطحی و تو در تو
ب) امکان درنظر گرفتن مقادیر پیش فرض برای خواص
ج) ساده‌تر سازی تعاریف لیست‌ها
د) استفاده کنندگان در حین استفاده نهایی و تعریف اشیاء به سادگی می‌توانند کدنویسی کنند (مثلا سلول‌ها را با یک حلقه اضافه کنند).
ه) امکان بهتر استفاده از امکانات Intellisense. برای مثال فرض کنید یکی از خاصیت‌هایی که قرار است برای آن Creator درست کنید یک interface را می‌پذیرد. همچنین در برنامه خود چندین پیاده سازی کمکی از آن نیز وجود دارد. یک روش این است که مستندات قابل توجهی را تهیه کنید تا این امکانات توکار را گوشزد کند؛ روش دیگر استفاده از طراحی فوق است. در اینجا در کلاس Creator ایجاد شده چون امکان معرفی متد وجود دارد، می‌توان امکانات توکار را توسط این متدها نیز معرفی کرد و به این ترتیب Intellisense تبدیل به راهنمای اصلی کتابخانه شما خواهد شد.
مطالب
آموزش MDX Query - قسمت هفتم – استفاده از Pivot ، به کارگیری از ساختار های سلسله مراتبی و به کارگیری Cross Join در کوئری ها

انجام عملیات Pivot توسط MDX :

برای این منظور کافی است فقط جای سطر و ستون را با هم عوض کنیم.برای مثال، کوئری‌های زیر را اجرا نمایید.

Select
[Date].[Calendar].[Calendar Year] on columns,
[Product].[Product Categories].[Category] on rows
From [Adventure Works]

GO

Select
[Product].[Product Categories].[Category] on columns,
[Date].[Calendar].[Calendar Year] on rows
From [Adventure Works]

خروجی به صورت زیر می‌باشد.

چگونگی استفاده از ساختار‌های سلسله مراتبی در محور‌های مختلف :

برای روشن شدن مطلب چندین نمونه کوئری زیر را باهم اجرا می‌کنیم.

در ابتدا به خاطر داشته باشید که امکان استفاده از یک ساختار سلسله مراتبی در دو محور (Axis ) مجزا وجود ندارد. برای روشن‌تر شدن این مطلب کوئری زیر را اجرا کنید:

Select
[Date].[Calendar].[Calendar Year] on columns,
[Date].[Calendar].[Month] on rows
From [Adventure Works]

در توضیح مثال بالا دقت داشته باشید که واکشی [Calendar Year] و [Month] از یک ساختار سلسله مراتبی یکسان به نام [Date].[Calendar] انجام شده است و این کار در MDX ‌ها غیر مجاز می‌باشد.

البته استفاده از دو ساختار سلسله مراتبی متفاوت از یک دایمنشن در دو محور مجزا امکان پذیر می‌باشد برای مثال :

Select
[Date].[Calendar].[Calendar Year] on columns,
[Date].[Month of Year].[Month of Year] on rows
From [Adventure Works]

در مثال بالا واکشی از دو ساختار سلسله مراتبی مختلف اما از یک دایمنشن در دو محور مجزا صورت گرفته است.

امکان استفاده از دو ساختار سلسله مراتبی یکسان در یک محور مجاز می‌باشد.

Select
[Measures].[Internet Sales Amount] on columns,
{[Date].[Calendar].[Calendar Year],[Date].[Calendar].[Month]} on rows
From [Adventure Works]

همچنین استفاده از دو ساختار سلسله مراتبی مختلف از یک دایمنشن در یک محور مجاز نمی‌باشد.

Select
[Measures].[Internet Sales Amount] on columns,
{[Date].[Calendar].[Calendar Year],[Date].[Month of Year].[Month of Year]} on rows
From [Adventure Works]

در مثال بالا از دو ساختار سلسله مراتبی [Date].[Calendar] و   [Date].[Month of Year] استفاده شده است.

در صورتی می‌توانیم از دو ساختار سلسله مراتبی متفاوت از یک دایمنشن در یک محور استفاده کنیم که آنها را باهم Cross Join  کنیم.

Select
[Measures].[Internet Sales Amount]on columns,
crossjoin(
[Date].[Calendar].[Calendar Year],
[Date].[Month of Year].[Month of Year]
)on rows
From [Adventure Works]

دقت داشته باشید که امکان استفاده از دو ساختار سلسله مراتبی یکسان از یک دایمنشن در Cross Join وجود ندارد همان گونه که در دو مثال قبل مشاهده نمودید. (و البته نیازی هم به استفاده از Cross Join  وجود ندارد)

Select
[Measures].[Internet Sales Amount] on columns,
crossjoin(
[Date].[Calendar].[Calendar Year],
[Date].[Calendar].[Month]
)on rows
From [Adventure Works]

به طور کلی استفاده از Cross Join مانند استفاده از () می باشد . بنابر این می توان کلمه ی Cross Join را ننوشت .

Select
{[Measures].[Internet Sales Amount],[Measures].[Reseller Sales Amount]} on columns,
crossjoin(
[Date].[Calendar].[Calendar Year],
[Date].[Month of Year].[Month of Year]
)on rows
From [Adventure Works]
GO
Select
{[Measures].[Internet Sales Amount],[Measures].[Reseller Sales Amount]} on columns,
(
  [Date].[Calendar].[Calendar Year],
  [Date].[Month of Year].[Month of Year]
)on rows
From [Adventure Works]

دو کوئری بالا مشابه هم می‌باشند.

می توان از دو Cross Join در دو محور مختلف نیز استفاده کرد.

Select
crossjoin(
[Product].[Product Categories].[Category],
{[Measures].[Internet Sales Amount],[Measures].[Reseller Sales Amount]}
)on columns,
crossjoin(
[Date].[Calendar].[Calendar Year],
[Date].[Month of Year].[Month of Year]
)on rows
From [Adventure Works]

دقت داشته باشید نوع محصول در ستون‌ها بالای سر ستون [ Internet Sales Amount] و   [Reseller Sales Amount] قرار گرفته است.

استفاده از Cross Join  های تودر تو نیز وجود دارد.

Select
crossjoin(
[Sales Territory].[Sales Territory].[Country],
crossjoin(
[Product].[Product Categories].[Category],
{
[Measures].[Internet Order Count],
[Measures].[Reseller Order Count]
}
  )
)on columns ,
crossjoin(
[Date].[Calendar].[Calendar Year],
[Date].[Month of Year].[Month of Year]
) on rows
From [Adventure Works]

در کوئری زیر به جای Cross Join  از () استفاده شده است

Select
crossjoin(
[Sales Territory].[Sales Territory].[Country],
[Product].[Product Categories].[Category],
{
[Measures].[Internet Order Count],
[Measures].[Reseller Order Count]
}
 ) on columns,
([Date].[Calendar].[Calendar Year],[Date].[Month of Year].[Month of Year]) on rows
From [Adventure Works]

استفاده از عملگر * مانند استفاده از Cross Join  می باشد.

Select
crossjoin(
[Sales Territory].[Sales Territory].[Country],
[Product].[Product Categories].[Category],
{
[Measures].[Internet Order Count],
[Measures].[Reseller Order Count]
}
) on columns,
[Date].[Calendar].[Calendar Year] * [Date].[Month of Year].[Month of Year] on rows
From [Adventure Works]

در مقالات بعدی آموزش MDX Query را ادامه خواهیم داد.