مطالب
C# 8.0 - Ranges & Indices
نوع Span به همراه NET Core 2.1. ارائه شد. یکی از مهم‌ترین مزایای آن امکان دسترسی به قسمتی از حافظه (توسط متد Split آن)، بدون ایجاد سربار کپی یا تخصیص مجدد حافظه‌ای برای دسترسی به آن است. قدم بعدی، بسط این قابلیت به امکانات ذاتی زبان #C است؛ تحت عنوان ویژگی Ranges که امکان دسترسی مستقیم به بازه‌ای/قسمتی از آرایه‌ها، رشته‌ها و یا Spanها را میسر می‌کند.


معرفی عملگر Hat

برای دسترسی به آخرین عضو یک آرایه عموما از روش زیر استفاده می‌شود:
var integerArray = new int[3];
var lastItem = integerArray[integerArray.Length - 1];
یعنی از آخر شروع به شمارش کرده و 1 واحد از آن کم می‌کنیم (این عدد 1 را به‌خاطر داشته باشید) و یا اگر بخواهیم از LINQ استفاده کنیم می‌توان از متد Last آن استفاده کرد:
var integerList = integerArray.ToList();
integerList.Last();
همچنین اگر بخواهیم دومین عنصر از آخر آن‌را دریافت کنیم:
var secondToLast = integerArray[integerArray.Length - 2];
نیز مجددا از آخر شروع به شمارش کرده و 2 واحد، از آن کم می‌کنیم (این عدد 2 را نیز به‌خاطر داشته باشید).

این شمردن‌های از آخر در C# 8.0 توسط ارائه‌ی عملگر hat یا همان ^ که پیشتر کار xor را انجام می‌داد (و البته هنوز هم در جای خودش همین مفهوم را دارد)، میسر شده‌است:
var lastItem = integerArray[^1];
این قطعه کد یعنی به دنبال ایندکس X، از آخر آرایه هستیم.

نکته‌ی مهم: کسانیکه شروع به آموزش برنامه نویسی می‌کنند، مدتی طول می‌کشد تا عادت کنند که اولین ایندکس یک آرایه از صفر شروع می‌شود. در اینجا باید درنظر داشت که با بکارگیری «عملگر کلاه»، آخرین ایندکس یک آرایه از «یک» شروع می‌شود و نه از صفر. برای نمونه در مثال زیر به خوبی تفاوت بین ایندکس از ابتدا و ایندکس از انتها را می‌توانید مشاهده کنید:
var words = new string[]
{
                // index from start    index from end
    "The",      // 0                   ^9
    "quick",    // 1                   ^8
    "brown",    // 2                   ^7
    "fox",      // 3                   ^6
    "jumped",   // 4                   ^5
    "over",     // 5                   ^4
    "the",      // 6                   ^3
    "lazy",     // 7                   ^2
    "dog"       // 8                   ^1
};              // 9 (or words.Length) ^0
آرایه‌ی فوق، 9 عضو دارد. در این حالت اولین عنصر آن با ایندکس صفر قابل دسترسی است. در همین حالت همین ایندکس را اگر از آخر محاسبه کنیم، 9 خواهد بود و همینطور برای مابقی.
در حالت کلی ایندکس n^ معادل sequence.Length - n است. بنابراین sequence[^0] به معنای sequence[sequence.Length] است و هر دو مورد یک index out of range exception را صادر می‌کنند.

IDE نیز با فعال سازی C# 8.0، زمانیکه به قطعه کد زیر می‌رسد، زیر words.Length - 1 خط کشیده و پیشنهاد می‌دهد که بهتر است از 1^ استفاده کنید:
Console.WriteLine($"The last word is {words[words.Length - 1]}");



معرفی نوع جدید Index

در C# 8.0 زمانیکه می‌نویسم 1^، در حقیقت قطعه کد زیر را ایجاد کرده‌ایم:
var index = new Index(value: 1, fromEnd: true);
Index indexStruct = ^1;
var indexShortHand = ^1;
Index یک struct و نوع جدید در C# 8.0 می‌باشد که در فضای نام System قرار گرفته‌است. سه سطر فوق دقیقا به یک معنا هستند و هر کدام خلاصه شده و ساده شده‌ی سطر قبلی است.
در سطر اول، پارامتر fromEnd نیز قابل تعریف است. این fromEnd با مقدار true، همان عملگر ^ در اینجا است و عدم ذکر این عملگر به معنای false بودن آن است:
int[] a = { 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 };
Console.WriteLine(a[a.Length – 2]); // will write 8 on console.
Console.WriteLine(a[^2]); // will write 8 on console.

Index i5 = 5;
Console.WriteLine(a[i5]);        //will write 5 on console.

Index i2fromEnd = ^2;
Console.WriteLine(a[i2fromEnd]); // will write 8 on console.
در این مثال دو نمونه کاربرد fromEnd با مقدار false و سپس true را ملاحظه می‌کنید. در حالتیکه Index i5 = 5 تعریف شده‌است، دسترسی به عناصر آرایه همانند قبل از ایندکس صفر و از آغاز شروع می‌شود و نه از ایندکس یک.


روش دسترسی به بازه‌ای از اعضای یک آرایه تا پیش از C# 8.0

فرض کنید آرایه‌ای از اعداد بین 1 تا 10 را به صورت زیر ایجاد کرده‌اید:
var numbers = Enumerable.Range(1, 10).ToArray();
اکنون اگر بخواهیم به بازه‌ی مشخصی درون این آرایه دسترسی پیدا کنیم، می‌توان حداقل به یکی از دو روش زیر عمل کرد:
var (start, end) = (1, 7); 
var length = end - start; 

// Using LINQ 
var subset1 = numbers.Skip(start).Take(length);
 
// Or using Array.Copy 
var subset2 = new int[length];
Array.Copy(numbers, start, subset2, 0, length);
یا می‌توان برای مثال توسط LINQ، از متدهای Skip و Take آن برای جدا کردن بازه‌ای از آرایه‌ی numbers استفاده کرد و یا حتی می‌توان از روش کپی کردن آرایه‌ها به آرایه‌ای جدید نیز کمک گرفت که در هر دو حالت، مراحلی که باید طی شوند قابل توجه است. با ارائه‌ی C# 8.0، این نوع دسترسی‌ها جزئی از قابلیت‌های زبان شده‌اند.


روش دسترسی به بازه‌ای از اعضای یک آرایه در C# 8.0

در C# 8.0 برای دسترسی به بازه‌ای از عناصر یک آرایه می‌توان از range expression که به صورت x..y نوشته می‌شود، استفاده کرد. در ادامه، مثال‌هایی را از کاربردهای عبارت .. ملاحظه می‌کنید:
var myArray = new string[] { "Item1", "Item2", "Item3", "Item4", "Item5" };
3..1 به معنای انتخاب بازه‌ای از المان 2 تا المان 3 است. در اینجا به واژه‌ی «المان» دقت کنید که معادل ایندکس آن در آرایه نیست. یعنی عدد ابتدای یک بازه دقیقا به ایندکس آن در آرایه اشاره می‌کند و عدد انتهای بازه، به ایندکس ماقبل آن (از این جهت که بتوان توسط 0^، انتهای بازه را مشخص کرد؛ بدون دریافت استثنای index out of range). به همین جهت به ابتدای بازه می‌گویند inclusive و به انتهای آن exclusive:
 var fromIndexToX = myArray[1..3]; // = [Item2, Item3]
1^..1 به معنای انتخاب بازه‌ای از المان 2، تا المان یکی مانده به آخر است:
var fromIndexToXFromTheEnd = myArray[1..^1]; // = [ "Item2", "Item3", "Item4" ]

ذکر انتهای بازه اجباری نیست و اگر ذکر نشود به معنای 0^ است. برای مثال ..1 به معنای انتخاب بازه‌ای از المان 2، تا آخرین المان است:
var fromAnIndexToTheEnd = myArray[1..]; // = [ "Item2", "Item3", "Item4", "Item5" ]

ذکر ابتدای بازه نیز اجباری نیست و اگر ذکر نشود به معنای عدد صفر است. برای مثال 3.. به معنای انتخاب بازه‌ای از اولین المان، تا سومین المان است:
 var fromTheStartToAnIndex = myArray[..3]; // = [ "Item1", "Item2", "Item3" ]

اگر ابتدا و انتهای بازه ذکر نشوند، کل بازه و تمام عناصر آن بازگشت داده می‌شوند:
 var entireRange = myArray[..]; // = [ "Item1", "Item2", "Item3", "Item4", "Item5" ]
همچنین [0^..0] نیز به معنای کل بازه است.

مثالی دیگر: بازنویسی یک حلقه‌ی for با foreach
حلقه‌ی for زیر را
var myArray = new string[] { "Item1", "Item2", "Item3", "Item4", "Item5" };
for (int i = 1; i <= 3; i++)
{
  Console.WriteLine(myArray[i]);
}
توسط range expression می‌توان به صورت زیر بازنویسی کرد:
foreach (var item in myArray[1..4]) // = [ "Item2", "Item3", "Item4" ]
{
  Console.WriteLine(item);
}
بنابراین همانطور که مشاهده می‌کنید، ذکر بازه‌ی 4..1 به صورت حلقه‌ی for (int i = 1; i < 4; i++) تفسیر می‌شود و نه حلقه‌ی for (int i = 1; i <= 4; i++)
یعنی ابتدای آن inclusive است و انتهای آن exclusive


چند مثال کاربردی و متداول از بازه‌ها

using System;
using System.Linq;

namespace ConsoleApp
{
    class Program
    {
        private static readonly int[] _numbers = Enumerable.Range(1, 10).ToArray();

        static void Main()
        {
            var skip2CharactersAndTake2Characters = _numbers[2..4]; // صرفنظر کردن از دو عنصر اول و سپس انتخاب دو عنصر
            var skipFirstAndLastCharacter = _numbers[1..^1]; // صرفنظر کردن از دو عنصر اول و آخر
            var last3Characters = _numbers[^3..]; // انتخاب بازه‌ای شامل سه عنصر آخر
            var first4Characters = _numbers[0..4]; // دریافت بازه‌ای از 4 عنصر اول
            var rangeStartFrom2 = _numbers[2..]; // دریافت بازه‌ای شروع شده از المان دوم تا آخر
            var skipLast3Characters = _numbers[..^3]; // صرفنظر کردن از سه المان آخر
            var rangeAll = _numbers[..]; // انتخاب کل بازه
        }
    }
}


معرفی نوع جدید Range

در C# 8.0 زمانیکه می‌نویسم 4..1، در حقیقت قطعه کد زیر را ایجاد کرده‌ایم:
var range = new Range(1, 4);
Range rangeStruct = 1..4;
var rangeShortHand = 1..4;
Range نیز یک struct و نوع جدید در C# 8.0 می‌باشد که در فضای نام System قرار گرفته‌است. سه سطر فوق دقیقا به یک معنا هستند و هر کدام خلاصه شده و ساده شده‌ی سطر قبلی است.

یک مثال: استفاده از نوع جدید Range به عنوان پارامتر یک متد
using System;
using System.Linq;

namespace ConsoleApp
{
    class Program
    {
        private static readonly int[] _numbers = Enumerable.Range(1, 10).ToArray();
        static void Print(Range range) => Console.WriteLine($"{range} => {string.Join(", ", _numbers[range])}");

        static void Main()
        {
            Print(1..3); // 1..3 => 2, 3
            Print(..3);      // 0..3 => 1, 2, 3
            Print(3..);      // 3..^0 => 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10
            Print(1..^1);    // 1..^1 => 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
            Print(^2..^1);   // ^2..^1 => 9
        }
    }
}
همانطور که ملاحظه می‌کنید، Range را می‌توان به عنوان پارامتر متدها نیز استفاده و بر روی آرایه‌ها اعمال کرد؛ اما با <List<T سازگار نیست.

مثالی دیگر: استفاده از Range به عنوان جایگزینی برای متد String.Substring

از Range می‌توان برای کار بر روی رشته‌ها و انتخاب قسمتی از آن‌ها نیز استفاده کرد:
Console.WriteLine("123456789"[1..4]); // Would output 234
چند مثال دیگر:
var helloWorldStr = "Hello, World!";

var hello = helloWorldStr[..5];
Console.WriteLine(hello); // Output: Hello

var world = helloWorldStr[7..];
Console.WriteLine(world); // Output: World!

var world2 = helloWorldStr[^6..]; // Take the last 6 characters
Console.WriteLine(world); // Output: World!


سؤال: زمانیکه بازه‌ای از یک آرایه را انتخاب می‌کنیم، آیا یک آرایه‌ی جدید ایجاد می‌شود، یا هنوز به همان آرایه‌ی قبلی اشاره می‌کند؟

پاسخ: یک آرایه‌ی جدید ایجاد می‌شود؛ اما می‌توان با فراخوانی متد ()array.AsSpan پیش از انتخاب یک بازه، بازه‌ای را تولید کرد که دقیقا به همان آرایه‌ی اصلی اشاره می‌کند و یک کپی جدید نیست:
var arr = (new[] { 1, 4, 8, 11, 19, 31 }).AsSpan();
var range = arr[2..5];

ref int elt1 = ref range[1];
elt1 = -1;

int copiedElement = range[2];
copiedElement = -2;

Console.WriteLine($"range[1]: {range[1]}, range[2]: {range[2]}"); // output: range[1]: -1, range[2]: 19
Console.WriteLine($"arr[3]: {arr[3]}, arr[4]: {arr[4]}"); // output: arr[3]: -1, arr[4]: 19
در این مثال، آرایه‌ی اصلی را ابتدا تبدیل به یک Span کرده‌ایم و سپس بازه‌ای از روی آن انتخاب شده‌است. به همین جهت است که زمانیکه از ref locals برای تغییر عضوی از این بازه استفاده می‌شود، این تغییر بر روی آرایه‌ی اصلی نیز تاثیر می‌گذارد.
مطالب
Angular CLI - قسمت ششم - استفاده از کتابخانه‌های ثالث
در قسمت قبل با نحوه‌ی ساخت و توزیع برنامه‌های Angular، توسط Angular CLI آشنا شدیم. یکی از فایل‌هایی که توسط سیستم build آن تولید می‌شود، فایل vendor.bundle.js است که شامل کدهای اصلی Angular و همچنین کتابخانه‌های ثالث مورد استفاده‌است و با توجه به اینکه در حالت پیش فرض کار با Angular CLI قرار نیست فایل تنظیمات webpack آن‌را استخراج و ویرایش کنیم، چگونه باید سایر کتابخانه‌های ثالث مورد نیاز را به این سیستم build معرفی کرد؟


استفاده از کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی ثالث

برای استفاده از کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی ثالث، نیاز است آن‌ها را به فایل angular-cli.json. معرفی کنیم:
  "apps": [
    {
      "assets": [
        "assets",
        "favicon.ico"
      ],
      "styles": [
        "styles.css"
      ],
      "scripts": [],
در اینجا امکان معرفی فایل‌های اسکریپت و همچنین شیوه‌نامه‌های اضافی بیشتری (علاوه بر فایل src\styles.css پیش فرض پروژه) جهت معرفی آن‌ها به سیستم build برنامه موجود است.
به علاوه تعریف پوشه‌ی src\assets را نیز در اینجا مشاهده می‌کنید؛ به همراه فایل‌های اضافی دیگری مانند src\favicon.ico که ذیل آن ذکر شده‌است.


یک مثال: معرفی کتابخانه‌ی ng2-bootstrap به Angular CLI

دریافت و نصب بسته‌های مورد نیاز
مرحله‌ی اول کار با یک کتابخانه‌ی ثالث نوشته شده‌ی برای Angular مانند ngx-bootstrap، دریافت و نصب بسته‌ی npm آن می‌باشد. به همین جهت به ریشه‌ی پروژه وارد شده و دستورات ذیل را صادر کنید تا بوت استرپ و همچنین کامپوننت‌های +Angular 2.0 آن نصب شوند:
> npm install bootstrap --save
> npm install ngx-bootstrap --save

پرچم save در اینجا سبب به روز رسانی خودکار فایل package.json می‌شود:
"dependencies": {
   "bootstrap": "^3.3.7",
   "ngx-bootstrap": "^1.6.6",

معرفی بسته‌های نصب شده به تنظیمات Angular CLI
پس از آن، همانطور که عنوان شد نیاز است به فایل angular-cli.json. مراجعه کرده و شیوه‌نامه‌ی بوت استرپ را تعریف کنیم:
  "apps": [
    {
      "styles": [
    "../node_modules/bootstrap/dist/css/bootstrap.min.css",
        "styles.css"
      ],

چون از ngx-bootstrap استفاده می‌کنیم، نیازی به مقدار دهی مستقیم []:"scripts" فایل angular-cli.json. نیست. ولی اگر خواستید اینکار را انجام دهید، روش آن به صورت ذیل است (که البته نیاز به نصب بسته‌ی jQuery را نیز خواهد داشت):
"scripts": [
   "../node_modules/jquery/dist/jquery.js",
   "../node_modules/bootstrap/dist/js/bootstrap.js"
],

بنابراین تا اینجا بسته‌های بوت استرپ و همچنین ngx-bootstarp نصب شدند و شیوه‌نامه‌ی بوت استرپ به فایل angular-cli.json اضافه گردید (نیازی هم به تکمیل قسمت scripts نیست).


استفاده از ماژول‌های مختلف بسته‌ی نصب شده در برنامه
در ادامه نیاز است تا ماژولی را از ngx-bootstarp را به قسمت imports فایل src\app\app.component.ts اضافه کرد. هرکدام از کامپوننت‌های این بسته به صورت یک ماژول مجزا تعریف شده‌اند. بنابراین برای استفاده‌ی از آن‌ها نیاز است برنامه را از وجودشان مطلع کرد. برای مثال روش استفاده‌ی از AlertModule آن به صورت ذیل است:
import { AlertModule } from 'ngx-bootstrap';

@NgModule({
  declarations: [
    AppComponent
  ],
  imports: [
    BrowserModule,
    FormsModule,
    HttpModule,

    AlertModule.forRoot()
  ],
  providers: [],
  bootstrap: [AppComponent]
})
export class AppModule { }
در اینجا ابتدا AlertModule از ngx-bootstrap دریافت شده و سپس به قسمت imports فایل src\app\app.component.ts اضافه گردیده‌است.

آزمایش برنامه و اجرای آن
برای آزمایش مراحل فوق، فایل src/app/app.component.html را گشوده و به صورت ذیل تغییر دهید:
<h1>
  {{title}}
</h1>

<button class="btn btn-primary">Hello!</button>

<alert type="success">Alert success!</alert>
در اینجا یک دکمه‌ی جدید با شیوه‌نامه‌های بوت استرپ اضافه شده‌اند (جهت بررسی عملکرد بوت استرپ) و همچنین یک Alert نیز از مجموعه کامپوننت‌های ngx-bootstrap به صفحه اضافه شده‌است.
اکنون اگر دستور ng serve -o را اجرا کنیم، خروجی ذیل حاصل خواهد شد:



مستندات و مثال‌های بیشتری را از ماژول‌های ngx-bootstarp، در اینجا می‌توانید بررسی کنید.
نظرات مطالب
چگونگی گزارشگیری از Business Objects مانند List توسط StimulSoft
این روش بسیار زمانبر است؛ تصور کنید می‌خواهید از چندین جدول با تعداد فیلد‌های زیاد گزارش‌های مختلف تهیه کنید. اگر قرار به ایجاد دستی همه‌ی این فیلد‌ها در BO باشد که فاتحه وقت شما خوانده است و همچنین احتمال خطای شما در انتخاب نام و نوع فیلد بسیار خواهد بود.
برای انجام بهتر این کار در Stimul Report باید ابتدا لیست جنریک مورد نظر را به گزارش ارسال کنیم و سپس آن را در حالت Design نمایش داده و پس از ایجاد عناصر گزارش آن را در محل مورد نظر ذخیره نماییم. (لیست ارسالی به صورت خودکار در گزارش‌ساز نشان داده خواهد شد و تنها کاری که باید کنید گرفتن و کشیدن فیلدهای مورد نظر به داخل Data-Header-Footer ریپورت است).
برای مثال (با فرض استفاده از reportViewer):
stiReportMain.Dictionary.Report.BusinessObjectsStore.Clear();
reportViewer.Report.BusinessObjectsStore.Clear();
stiReportMain.RegBusinessObject("MyCategory", "documents", list);
stiReportMain.Design();
(کد فوق فقط برای طراحی گزارش است و باید یکبار اجرا شود).
پس از اجرای برنامه و طراحی گزارش مورد نظر آن را ذخیره می‌کنیم و برای استفاده کافی‌است از کد زیر استفاده کنیم:
stiReportMain.Dictionary.Report.BusinessObjectsStore.Clear();
reportViewer.Report.BusinessObjectsStore.Clear();
stiReportMain.RegBusinessObject("MyCategory", "documents", list);
stiReportMain.Dictionary.SynchronizeBusinessObjects();
stiReportMain.Compile();
stiReportMain.RenderWithWpf(true); //Or Render();
نکته ۱: documents لیست جنریک دریافتی از EF یا هر ORM دیگست.
نکته ۲:در صورتی که از شی StiReport استفاده کنید حتی نیاز به دادن آدرس فایل گزارش نخواهید داشت و فایل گزارش درون برنامه شما ذخیره خواهد شد. برای ویرایش آن نیز می‌توانید از فلش ظاهر شده کنار StiReport آن را ویرایش و مجددا ذخیره کنید.
نظرات مطالب
فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC
- در کدهای شما ابتدا نوار ابزار نمایش داده می‌شود، سپس toggle تا خاموش شود.
+ این‌ها یک سری مثال هستند برای نمایش نحوه‌ی فعال سازی جداگانه‌ی این قابلیت‌ها از هم.
اگر می‌خواهید از ابتدای کار نوار ابزار جستجو نمایش داده شود، متد مربوطه را در انتهای کدهای jqGrid ذکر کنید:
$("#list").jqGrid({
         //...
        }).filterToolbar(options);
متدهای دیگر را هم به همین نحو «زنجیر وار» می‌توان ذکر کرد.
- سورس این گرید در فایل jquery.jqGrid.src.js قابل بررسی است. toggleToolbar را در آن جستجو کنید و از کدهای آن جهت یافتن tr.ui-search-toolbar و مخفی یا آشکار کردن آن ایده بگیرید.
اشتراک‌ها
پکیجی برای Aurelia

این پکیج برای شروع Aurelia مناسب می‌باشد

و همچنین رد پایی از Bootstrap Material Design نیز در آن دیده می‌شود

پکیجی برای Aurelia
نظرات اشتراک‌ها
سری 11 قسمتی معماری تمیز با Angular 10 و Web API
این پروژه از آخرین نسخه LTS دات نت یعنی .net core 3.1 استفاده می‌کنه
ولی یک پروژه خوب راجع به همین موضوع هست که انگیولار ۱۰ به همراه دات نت نسخه ۵ و معماری تمیز (Clean Architecture) استفاده می‌کنه و به صورت بسته نیوگت هم عرضه می‌شه که آدرس گیت هاب:
هست.
نظرات مطالب
فعال سازی عملیات CRUD در Kendo UI Grid
مثال فوق را (KendoUI06) اگر برای ASP.NET MVC بازنویسی کنیم به کدهای ذیل خواهیم رسید:
using System.Linq;
using System.Net;
using System.Net.Http;
using System.Web.Mvc;
using Kendo.DynamicLinq;
using KendoUI06Mvc.Models;
using Newtonsoft.Json;

namespace KendoUI06Mvc.Controllers
{
    public class HomeController : Controller
    {
        public ActionResult Index()
        {
            return View(); // shows the page.
        }

        [HttpDelete]
        public ActionResult DeleteProduct(int id)
        {
            var item = ProductDataSource.LatestProducts.FirstOrDefault(x => x.Id == id);
            if (item == null)
                return new HttpNotFoundResult();

            ProductDataSource.LatestProducts.Remove(item);

            return Json(item);
        }

        [HttpGet]
        public ActionResult GetProducts()
        {
            var request = JsonConvert.DeserializeObject<DataSourceRequest>(
               this.Request.Url.ParseQueryString().GetKey(0)
            );

            var list = ProductDataSource.LatestProducts;
            return Json(list.AsQueryable()
                       .ToDataSourceResult(request.Take, request.Skip, request.Sort, request.Filter),
                       JsonRequestBehavior.AllowGet);
        }

        [HttpPost]
        public ActionResult PostProduct(Product product)
        {
            if (!ModelState.IsValid)
                return new HttpStatusCodeResult(HttpStatusCode.BadRequest);

            var id = 1;
            var lastItem = ProductDataSource.LatestProducts.LastOrDefault();
            if (lastItem != null)
            {
                id = lastItem.Id + 1;
            }
            product.Id = id;
            ProductDataSource.LatestProducts.Add(product);

            // گرید آی دی جدید را به این صورت دریافت می‌کند
            return Json(new DataSourceResult { Data = new[] { product } });
        }

        [HttpPut] // Add it to fix this error: The requested resource does not support http method 'PUT'
        public ActionResult UpdateProduct(int id, Product product)
        {
            var item = ProductDataSource.LatestProducts
                                        .Select(
                                            (prod, index) =>
                                                new
                                                {
                                                    Item = prod,
                                                    Index = index
                                                })
                                        .FirstOrDefault(x => x.Item.Id == id);
            if (item == null)
                return new HttpNotFoundResult();


            if (!ModelState.IsValid || id != product.Id)
                return new HttpStatusCodeResult(HttpStatusCode.BadRequest);

            ProductDataSource.LatestProducts[item.Index] = product;

            //Return HttpStatusCode.OK
            return new HttpStatusCodeResult(HttpStatusCode.OK);
        }
    }
}
در این حالت View برنامه فقط جهت ذکر آدرس‌های جدید باید اصلاح شود و نیاز به تغییر دیگری ندارد:
        var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({
            transport: {
                read: {
                    url: "@Url.Action("GetProducts","Home")",
                    dataType: "json",
                    contentType: 'application/json; charset=utf-8',
                    type: 'GET'
                },
                create: {
                    url: "@Url.Action("PostProduct","Home")",
                    contentType: 'application/json; charset=utf-8',
                    type: "POST"
                },
                update: {
                    url: function (product) {
                        return "@Url.Action("UpdateProduct","Home")/" + product.Id;
                        },
                        contentType: 'application/json; charset=utf-8',
                        type: "PUT"
                    },
                    destroy: {
                        url: function (product) {
                            return "@Url.Action("DeleteProduct","Home")/" + product.Id;
                        },
                        contentType: 'application/json; charset=utf-8',
                        type: "DELETE"
                    },
                    parameterMap: function (options) {
                        return kendo.stringify(options);
                    }
                },