Angular 2.0 will be built using the TypeScript language. It will embrace TypeScript's idioms for working with immersive web experiences in larger applications.
You can get those same benefits by working with TypeScript and Angular together. In this session, you'll learn how Angular and TypeScript work together to create single page applications. You'll see how you can leverage the features of ECMAScript 6, and still support today's browsers. You'll see how adopting TypeScript can be as easy as changing the extensions on your .js files. How you use the TypeScript features is completely in your control.
آموزش عالی برای کسانی که میخواهند WPF و الگوی MVVM و CODE FIRST رو باهم یاد بگیرند :
At the core of developing a data-driven WPF application is a thorough knowledge of how to use the MVVM Pattern and Entity Framework. In this course, Building an Enterprise App with WPF, MVVM, and Entity Framework Code First, you will learn the skills you need to create high-quality enterprise applications with WPF. First, you'll learn about typical scenarios like communicating between different ViewModels, detecting model changes, and handling many-to-many relations. Next, you'll learn all about creating a tabbed user interface. Finally, you'll explore implementing optimistic concurrency and styling your application. When you're finished with this course, you will have a deep understanding of WPF, MVVM, and Entity Framework that will help you immensely as you move forward and create your own data-driven enterprise application
سشن چیست؟
شیء سشن، مجموعهای از اشیاء serialized مرتبط با جلسهی کاری جاری یک کاربر است. این اشیاء عموما در حافظهی محلی سرور ذخیره میشوند؛ اما امکان ذخیره سازی توزیع شدهی آنها در بانکهای اطلاعاتی نیز پیش بینی شدهاست.
عموما استفادهی از اشیاء سشن توصیه نمیشوند. از این جهت که این نوع اشیاء بسیار شبیه هستند به متغیرهای سراسری و وجود این نوع متغیرها اساسا ضعف طراحی شیءگرا به حساب میآیند. اما با توجه به ماهیت stateless بودن برنامههای وب، به این معنا که با پایان رندر یک صفحه، تمام اشیاء مرتبط با آنها نیز در سمت سرور تخریب میشوند، نیاز است برای یک سری از دادههای عمومی کاربر، راه حلی را پیدا کرد تا بتوان از اطلاعات آنها استفادهی مجدد کرد. برای مثال نگهداری رشتهی اتصالی بانک اطلاعاتی که کاربر در حین لاگین به سیستم آنرا انتخاب کردهاست (اگر برنامه به ازای هر سال از یک بانک اطلاعاتی مجزا استفاده میکند) و یا زمانیکه کاربری captcha را پر میکند و مقدار آنرا به سمت سرور ارسال میکند، نیاز است مقدار ارسالی او را با مقدار ابتدایی captcha مقایسه کرد. یک چنین اطلاعاتی نباید با پایان رندر صفحه تخریب شوند و نیاز است تا زمانیکه جلسهی کاری کاربر به پایان نرسیدهاست، در دسترس باشند. به همین جهت است که مفهومی را به نام «اشیاء سشن» طراحی کردهاند.
درکل خارج از این موارد بهتر است از سشن استفاده نکنید و در جای جای برنامهی خود ردپای آنرا باقی نگذارید و به خاطر داشته باشید:
متغیر سشن = متغیر سراسری = ضعف طراحی شیءگرا
توصیهی به استفادهی از روشهای سبک وزنتر
سشنها تنها روش به اشتراک گذاری اطلاعات نیستند. اگر میخواهید اطلاعاتی را در بین میان افزارهای برنامه در طی یک درخواست به اشتراک بگذارید، شاید سشن هم یک راه حل باشد؛ اما راه حلی سنگین وزن. راه حل بهتر برای این موارد، استفادهی از HttpContext.Items است. HttpContext.Items نیز همانند سشن، یک key/value store است؛ اما طول عمر آن محدود است به طول عمر درخواست جاری و در تمام میان افزارهای برنامه در دسترس است.
برای مثال در یک میان افزار آنرا تنظیم میکنید:
app.Use(async (context, next) => { context.Items["isVerified"] = true; await next.Invoke(); });
app.Run(async (context) => { await context.Response.WriteAsync("Verified request? " + context.Items["isVerified"]); });
فعال سازی سشنها در ASP.NET Core
ASP.NET Core یک choose-what-you-need framework است. به این معنا که تا زمانیکه قابلیتی را به صورت صریح فعال سازی نکرده باشید، در دسترس نخواهد بود. همین مساله در نهایت به کاهش مصرف منابع این نوع برنامهها و همچنین طراحی ماژولار سیستم ختم میشوند. برای مثال در نگارشهای قبلی ASP.NET (تمام نگارشها)، سشنها به صورت پیش فرض فعال هستند، مگر آنکه HTTP Module آنرا در فایل web.config حذف کنید؛ اما در اینجا برعکس است.
اگر تنها در موارد خاصی که ذکر شد، نیاز به استفادهی از متغیرهای سشن را داشتید، روش فعال سازی آن به صورت ذیل است:
الف) نصب بستهی نیوگت Microsoft.AspNetCore.Session
برای این منظور وابستگی ذیل را به فایل project.json اضافه کنید:
{ "dependencies": { //same as before "Microsoft.AspNetCore.Session": "1.0.0" } }
برای این کار به کلاس آغازین برنامه مراجعه کرده و ابتدا سرویس سشنها را فعال کنید:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddSession();
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseSession();
app.UseSession(options: new SessionOptions { IdleTimeout = TimeSpan.FromMinutes(30), CookieName = ".MyApplication" });
روش استفادهی از سشنها
در مثال ذیل نحوهی ذخیره سازی اطلاعات را در شیء سشن جلسهی جاری یک کاربر، ملاحظه میکنید:
public ActionResult TestSession() { this.HttpContext.Session.Set("key-1", BitConverter.GetBytes(DateTime.Now.Ticks)); this.HttpContext.Session.SetInt32("key-2", 1); this.HttpContext.Session.SetString("key-3", "DNT"); return Content("OK!"); }
public IActionResult Index() { byte[] key1 = this.HttpContext.Session.Get("key-1"); long key1Value = BitConverter.ToInt64(key1, 0); int? key2Value = this.HttpContext.Session.GetInt32("key-2"); string key3Value = this.HttpContext.Session.GetString("key-3"); return Content("OK!"); }
حالت Set آن آرایهای از بایتها را دریافت میکند و میتوان برای حالت serialization اشیاء، مفید باشد.
دقیقا معادل همین سه متد، متدهای Get، GetInt32 و GetString برای بازیابی مقادیر سشن طراحی شدهاند و باید دقت داشت که خروجیهای اینها میتوانند نال نیز باشند. به همین جهت خروجی GetInt32 آن نال پذیر است.
توسعهی متدهای پیش فرض کار با سشنها
سه متد یاد شدهی کار با سشنها در ASP.NET Core هرچند ضروری هستند، اما کافی نیستند. برای توسعهی آنها میتوان متدهای الحاقی را تدارک دید که نمونهای از آنها را ذیل مشاهده میکنید:
using System; using Microsoft.AspNetCore.Http; using Newtonsoft.Json; namespace Core1RtmEmptyTest.StartupCustomizations { public static class SessionExts { public static void SetDateTime(this ISession collection, string key, DateTime value) { collection.Set(key, BitConverter.GetBytes(value.Ticks)); } public static DateTime? GetDateTime(this ISession collection, string key) { var data = collection.Get(key); if (data == null) { return null; } var dateInt = BitConverter.ToInt64(data, 0); return new DateTime(dateInt); } public static void SetObject(this ISession session, string key, object value) { var stringValue = JsonConvert.SerializeObject(value); session.SetString(key, stringValue); } public static T GetObject<T>(this ISession session, string key) { var stringValue = session.GetString(key); return JsonConvert.DeserializeObject<T>(stringValue); } } }
و یا جهت کار با اشیاء پیچیدهتر میتوان از کتابخانهی JSON.NET استفاده کرد. به عبارتی در این نگارش از ASP.NET، کار سریالایز و دیسریالایز اشیاء، به برنامه نویس واگذار شدهاست و اینکه در پشت صحنه از چه کتابخانهای میخواهید استفاده کنید، در اختیار خودتان است.
البته باید دقت داشت که در اینجا وابستگی JSON.NET به صورت خودکار در دسترس است. از این جهت که بسیاری از وابستگیهای ASP.NET Core مانند مورد ذیل، به JSON.NET وابستهاند و نصب آنها به معنای نصب خودکار JSON.NET نیز هست:
{ "dependencies": { //same as before "Microsoft.Extensions.Configuration.Json": "1.0.0" } }
یک مطلب تکمیلی
در اینجا نیز امکان ذخیره سازی سشنها در بانک اطلاعاتی بجای حافظهی فرار سرور درنظر گرفته شدهاست و برای این حالت، بانکهای اطلاعاتی NoSQL ویژهای به نام key/value stores مانند بانک اطلاعاتی فوق سریع Redis پیشنهاد میشود؛ هرچند امکان کار با SQL Server نیز در اینجا وجود دارد، اما برای کش سرورهای مبتنی بر key/value ها، بانک اطلاعاتی Redis، انتخاب اول است.
Managing Application State
It is now easy to generate a PDF listing all tables and views in your database.
Column Level Details
Get column level detail on primary keys, data types, and defaults along with descriptions. Easily find missing indexes and incorrect column definitions.
Dependencies
Document column level table usage by views, stored procedures and functions.
Description Editor
Use the included description editor to add a description to tables, columns, views, stored procedures, and functions quickly and easily.
اگر با SQL Server کار کرده باشید حتما با مفهوم و امکان Computed columns (فیلدهای محاسبه شده) آن آشنایی دارید. چقدر خوب میشد اگر این امکان برای سایر بانکهای اطلاعاتی که از تعریف فیلدهای محاسبه شده پشتیبانی نمیکنند، نیز مهیا میشد. زیرا یکی از اهداف مهم استفادهی صحیح از ORMs ، مستقل شدن برنامه از نوع بانک اطلاعاتی است. برای مثال امروز میخواهیم با MySQL کار کنیم، ماه بعد شاید بخواهیم یک نسخهی سبکتر مخصوص کار با SQLite را ارائه دهیم. آیا باید قسمت دسترسی به داده برنامه را از نو بازنویسی کرد؟ اینکار در NHibernate فقط با تغییر نحوهی اتصال به بانک اطلاعاتی میسر است و نه بازنویسی کل برنامه (و صد البته شرط مهم و اصلی آن هم این است که از امکانات ذاتی خود NHibernate استفاده کرده باشید. برای مثال وسوسهی استفاده از رویههای ذخیره شده را فراموش کرده و به عبارتی ORM مورد استفاده را به امکانات ویژهی یک بانک اطلاعاتی گره نزده باشید).
خوشبختانه در NHibernate امکان تعریف فیلدهای محاسباتی با کمک تعریف نگاشت خواص به صورت فرمول مهیا است. برای توضیحات بیشتر لطفا به مثال ذیل دقت بفرمائید:
در ابتدا کلاس کاربر تعریف میشود:
using System;
using NHibernate.Validator.Constraints;
namespace FormulaTests.Domain
{
public class User
{
public virtual int Id { get; set; }
[NotNull]
public virtual DateTime JoinDate { set; get; }
[NotNullNotEmpty]
[Length(450)]
public virtual string FirstName { get; set; }
[NotNullNotEmpty]
[Length(450)]
public virtual string LastName { get; set; }
[Length(900)]
public virtual string FullName { get; private set; } //از طریق تعریف فرمول مقدار دهی میگردد
public virtual int DayOfWeek { get; private set; }//از طریق تعریف فرمول مقدار دهی میگردد
}
}
using FluentNHibernate.Automapping;
using FluentNHibernate.Automapping.Alterations;
namespace FormulaTests.Domain
{
public class UserCustomMappings : IAutoMappingOverride<User>
{
public void Override(AutoMapping<User> mapping)
{
mapping.Id(u => u.Id).GeneratedBy.Identity(); //ضروری است
mapping.Map(x => x.DayOfWeek).Formula("DATEPART(dw, JoinDate) - 1");
mapping.Map(x => x.FullName).Formula("FirstName + ' ' + LastName");
}
}
}
اکنون اگر Fluent NHibernate را وادار به تولید اسکریپت متناظر با این دو کلاس کنیم حاصل به صورت زیر خواهد بود:
create table Users (
UserId INT IDENTITY NOT NULL,
JoinDate DATETIME not null,
FirstName NVARCHAR(450) not null,
LastName NVARCHAR(450) not null,
primary key (UserId)
)
<hibernate-mapping xmlns="urn:nhibernate-mapping-2.2"
default-access="property" auto-import="true" default-cascade="none" default-lazy="true">
<class xmlns="urn:nhibernate-mapping-2.2" mutable="true"
name="FormulaTests.Domain.User, FormulaTests, Version=1.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=null" table="Users">
<id name="Id" type="System.Int32" unsaved-value="0">
<column name="UserId" />
<generator class="identity" />
</id>
<property name="DayOfWeek" formula="DATEPART(dw, JoinDate) - 1" type="System.Int32" />
<property name="FullName" formula="FirstName + ' ' + LastName" type="System.String" />
<property name="JoinDate" type="System.DateTime">
<column name="JoinDate" />
</property>
<property name="FirstName" type="System.String">
<column name="FirstName" />
</property>
<property name="LastName" type="System.String">
<column name="LastName" />
</property>
</class>
</hibernate-mapping>
var list = session.Query<User>.ToList();
foreach (var item in list)
{
Console.WriteLine("{0}:{1}", item.FullName, item.DayOfWeek);
}
select
user0_.UserId as UserId0_,
user0_.JoinDate as JoinDate0_,
user0_.FirstName as FirstName0_,
user0_.LastName as LastName0_,
DATEPART(user0_.dw, user0_.JoinDate) - 1 as formula0_, --- همان فرمول تعریف شده است
user0_.FirstName + ' ' + user0_.LastName as formula1_ ---از طریق فرمول تعریف شده حاصل گردیده است
from
Users user0_
7.Visual Studio 2017 15.9 منتشر شد
These are the customer-reported issues addressed in 15.9.7:
- Crashes when expanding variables!.
- /DEBUG:FASTLINK + C7 + PCH crashes debugger.
- Native C++ application crashes because of stack corruption with VS 2017 15.9.2.
- Incorrect Release Mode code.
- Xamarin Unobserved Task Exception WebRequest.
- Link /SOURCELINK option seems to do nothing. This fixes Source Link for Managed C++ Debugging.
- Fixed an issue with corruption of AVX/MPX/AVX512 registers while Debugging.
- Update of Microsoft.VCLibs.140.00.UWPDestkop framework packages for C++ UWP DesktopBridge applications adding support for ARM64.
- Corrected incorrect version of VCToolsRedistVersion in Microsoft.VCToolsVersion.default.props.
- Corrected unsigned embedded dll for VC Redist installers.
- SSDT/Web Tools: We fixed an issue where SQL LocalDB was not installed on Polish, Turkish, and Czech locales.
- SSDT: We fixed an issue affecting SQL Server Analysis Services (Method not found exception when clicking on UI).
- SSDT: We fixed an accessibility issue which was causing the contents of a table not to be visible in the result window when using High-Contrast mode.
Security Advisory Notices
DotNet 5 چیست؟
Rebuilding EF Providers for EF6 Updating Applications to use EF6 EF Tools: adding EF6 support & enabling out-of-band releases Async Query and Save Connection Resiliency Code-Based Configuration Dependency Resolution Interception/SQL logging Custom implementations of Equals or GetHashCode on entity classes Custom Code First Conventions Code First Mapping to Insert/Update/Delete Stored Procedures Configurable Migrations History Table Multiple Contexts per Database
<entityFramework> <defaultConnectionFactory type="System.Data.Entity.Infrastructure.SqlCeConnectionFactory, EntityFramework"> <parameters> <parameter value="System.Data.SqlServerCe.4.0" /> </parameters> </defaultConnectionFactory> <providers> <provider invariantName="System.Data.SqlServerCe.4.0" type="System.Data.Entity.SqlServerCompact.SqlCeProviderServices, EntityFramework.SqlServerCompact" /> </providers> </entityFramework>
Update-Package EntityFramework
<!-- 1. Change in <configuration><configSections> --> <section name="entityFramework" type="System.Data.Entity.Internal.ConfigFile.EntityFrameworkSection, EntityFramework, Version=4.4.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=b77a5c561934e089" requirePermission="false" /> <section name="entityFramework" type="System.Data.Entity.Internal.ConfigFile.EntityFrameworkSection, EntityFramework, Version=6.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=b77a5c561934e089" requirePermission="false" /> <!-- 2. Add in <entityFramework><providers> --> <provider invariantName="System.Data.SqlClient" type="System.Data.Entity.SqlServer.SqlProviderServices, EntityFramework.SqlServer" />
PM> Install-Package EntityFramework.SqlServerCompact