اشتراکها
اشتراکها
مستندات Angular 2 در Stack Overflow
اشتراکها
آنگولار 2 و asp.net core
اشتراکها
Template Syntax در AngularJs 2.0
در قسمت قبل، مقدماتی از Pipeها را مورد برسی قرار دادیم؛ از جمله کاربرد Pipeها، نحوه استفاده از آنها، معرفی یکسری Pipe از پیش ساخته شده Angular، نحوه ارسال پارامتر به آنها و همچنین نحوه استفاده از آنها را در داخل Typescript، فراگرفتیم. در این قسمت نحوه ساخت Pipeهای سفارشی و همچنین نکات تکمیلی در مورد آنها را مورد بحث و بررسی قرار میدهیم.
نحوه ساخت Pipe سفارشی
علاوه بر استفاده از Pipeهای از پیش ساخته شده Angular، شما میتوانید Pipeهای سفارشی خود را نیز تعریف و استفاده کنید. به عنوان مثال میخواهیم Pipe ای را با نام perNumber تعریف کنیم، تا تمامی اعداد موجود در عبارت ورودی Pipe را به صورت اعداد فارسی نمایش دهد. یعنی با اعمال این Pipe به عدد 123456 خروجی ۱۲۳۴۵۶ مورد انتظار است. برای ایجاد Pipe سفارشی مراحل زیر را انجام دهید.
قدم اول - ساخت یک فایل با نام دلخواه
طبق Style Guide در Angular.io نام این فایل را per-number.pipe.ts انتخاب میکنیم.
قدم دوم – افزودن ماژولهای مورد نیاز
داخل فایل ایجاد شده ماژولهای Pipe و PipeTransform را با استفاده از دستور import از angular/core@ اضافه میکنیم.
قدم سوم – ساخت کلاس و مزین کردن آن به Pipe@
یک کلاس با نام دلخواه را مثلا به نام PerNumberPipe ایجاد میکنیم. این کلاس علاوه بر اینکه PipeTransform را پیاده سازی خواهد کرد، مزین به متادیتای Pipe@ نیز میباشد. متادیتای Pipe@ هنگام تزئین کلاس، یک نام را دریافت میکند. این نام قرار است به عنوان نام نهایی Pipe برای اعمال بر روی Template expressions مورد استفاده قرار بگیرد.
قدم چهارم – پیاده سازی متد transform
به واسطه اعمال اینترفیس PipeTransform، این کلاس باید متد transform را پیاده سازی کند. این متد در پارامتر اول خود، عبارت ورودی را که قرار است Pipe بر روی آن اعمال شود، دریافت میکند و در ادامه تعداد دلخواهی پارامتر ورودی Pipe را که میخواهد، میتواند دریافت کند.
نکته ۱: نام انتخابی برای Pipe در آذینگر Pipe@ بایستی یک شناسه معتبر در JavaScript باشد.
نکته ۲: متد transform برای Pipe اجباری است و حتما بایستی پیاده سازی شود. اینترفیس PipeTransform این متد را برای کلاس اجباری میکند؛ هرچند استفاده از این اینترفیس برای کلاس Pipe کاملا اختیاری است.
قدم آخر – نوشتن کد تبدیل اعداد
Pipe مورد نظر ما قرار است یک رشته عددی را از ورودی دریافت کند و تمامی اعداد لاتین آن را به فارسی تبدیل کند. همچنین این Pipe هیچگونه پارامتری را دریافت نمیکند. کد زیر نحوه پیاده سازی متد transform را نمایش میدهد.
نحوه معرفی Pipe سفارشی به برنامه
حالا جهت استفاده از Pipe سفارشی در کامپوننتهای خود کافی است آنرا یکبار در قسمت declarations در AppModule خود تعریف کنید.
نحوه استفاده از Pipeهای سفارشی
نحوه استفاده از Pipeهای سفارشی، دقیقا مشابه Pipeهای از قبل ساخته شده Angular میباشد.
Pipeها و تشخیص تغییرات
Angular برای اعمال Pipe بر روی Template expressions بایستی تمامی رخدادهای برنامه را تحت نظر قرار داده و با مشاهده هر تغییری بر روی عبارت ورودی Pipe، فراخوانی Pipe را آغاز کند. از جمله این رخدادها میتوان به رخداد mouse move، timer tick، server response و فشرده شدن کلیدهای ماوس و یا کیبورد اشاره کرد. واضح است که بررسی تغییرات عبارت در این همه رخداد میتواند مخرب باشد و بر روی کارآئی (Performance) تاثیر منفی خواهد گذاشت. اما Angular برای حل این مشکل و همچنین هنگام مشاهده سریع تغییرات هنگام استفاده از Pipeها، الگوریتمهای سریع و سادهای در نظر گرفته است.
در قسمت بعد با انواع Pipeها در Angular و همچنین نحوه پیاده سازی آنها، آشنا خواهیم شد.
نحوه ساخت Pipe سفارشی
علاوه بر استفاده از Pipeهای از پیش ساخته شده Angular، شما میتوانید Pipeهای سفارشی خود را نیز تعریف و استفاده کنید. به عنوان مثال میخواهیم Pipe ای را با نام perNumber تعریف کنیم، تا تمامی اعداد موجود در عبارت ورودی Pipe را به صورت اعداد فارسی نمایش دهد. یعنی با اعمال این Pipe به عدد 123456 خروجی ۱۲۳۴۵۶ مورد انتظار است. برای ایجاد Pipe سفارشی مراحل زیر را انجام دهید.
قدم اول - ساخت یک فایل با نام دلخواه
طبق Style Guide در Angular.io نام این فایل را per-number.pipe.ts انتخاب میکنیم.
قدم دوم – افزودن ماژولهای مورد نیاز
داخل فایل ایجاد شده ماژولهای Pipe و PipeTransform را با استفاده از دستور import از angular/core@ اضافه میکنیم.
import { Pipe, PipeTransform } from '@angular/core';
قدم سوم – ساخت کلاس و مزین کردن آن به Pipe@
یک کلاس با نام دلخواه را مثلا به نام PerNumberPipe ایجاد میکنیم. این کلاس علاوه بر اینکه PipeTransform را پیاده سازی خواهد کرد، مزین به متادیتای Pipe@ نیز میباشد. متادیتای Pipe@ هنگام تزئین کلاس، یک نام را دریافت میکند. این نام قرار است به عنوان نام نهایی Pipe برای اعمال بر روی Template expressions مورد استفاده قرار بگیرد.
import { Pipe, PipeTransform } from '@angular/core'; @Pipe({name: 'perNumber'}) export class PerNumberPipe implements PipeTransform { }
قدم چهارم – پیاده سازی متد transform
به واسطه اعمال اینترفیس PipeTransform، این کلاس باید متد transform را پیاده سازی کند. این متد در پارامتر اول خود، عبارت ورودی را که قرار است Pipe بر روی آن اعمال شود، دریافت میکند و در ادامه تعداد دلخواهی پارامتر ورودی Pipe را که میخواهد، میتواند دریافت کند.
import { Pipe, PipeTransform } from '@angular/core'; @Pipe({name: 'perNumber'}) export class PerNumberPipe implements PipeTransform { transform(value: any, ...args: any[]): any { } }
نکته ۱: نام انتخابی برای Pipe در آذینگر Pipe@ بایستی یک شناسه معتبر در JavaScript باشد.
نکته ۲: متد transform برای Pipe اجباری است و حتما بایستی پیاده سازی شود. اینترفیس PipeTransform این متد را برای کلاس اجباری میکند؛ هرچند استفاده از این اینترفیس برای کلاس Pipe کاملا اختیاری است.
قدم آخر – نوشتن کد تبدیل اعداد
Pipe مورد نظر ما قرار است یک رشته عددی را از ورودی دریافت کند و تمامی اعداد لاتین آن را به فارسی تبدیل کند. همچنین این Pipe هیچگونه پارامتری را دریافت نمیکند. کد زیر نحوه پیاده سازی متد transform را نمایش میدهد.
import { Pipe, PipeTransform } from '@angular/core'; @Pipe({name: 'perNumber'}) export class PerNumberPipe implements PipeTransform { transform(input: string): string{ if (input == undefined) return ''; var str = input.toString().trim(); if (str === "") return ""; str = str.replace(/0/g, '۰'); str = str.replace(/1/g, '۱'); str = str.replace(/2/g, '۲'); str = str.replace(/3/g, '۳'); str = str.replace(/4/g, '۴'); str = str.replace(/5/g, '۵'); str = str.replace(/6/g, '۶'); str = str.replace(/7/g, '۷'); str = str.replace(/8/g, '۸'); str = str.replace(/9/g, '۹'); return str; } }
نحوه معرفی Pipe سفارشی به برنامه
حالا جهت استفاده از Pipe سفارشی در کامپوننتهای خود کافی است آنرا یکبار در قسمت declarations در AppModule خود تعریف کنید.
import { PerNumberPipe } from './pipes/per-number.pipe.ts' ... declarations: [PerNumberPipe]
نحوه استفاده از Pipeهای سفارشی
نحوه استفاده از Pipeهای سفارشی، دقیقا مشابه Pipeهای از قبل ساخته شده Angular میباشد.
<h3>{{'12345679' | perNumber}}</h3>
یکسری از Pipeهای مربوط به زبان فارسی در گیتهاب بنده پیاده سازی شده است که نیازمند همکاری دوستان است. لطفا جهت همکاری برای ساخت یک ابزار جامع برای زبان فارسی در Angular به این لینک مراجعه کنید.
Pipeها و تشخیص تغییرات
Angular برای اعمال Pipe بر روی Template expressions بایستی تمامی رخدادهای برنامه را تحت نظر قرار داده و با مشاهده هر تغییری بر روی عبارت ورودی Pipe، فراخوانی Pipe را آغاز کند. از جمله این رخدادها میتوان به رخداد mouse move، timer tick، server response و فشرده شدن کلیدهای ماوس و یا کیبورد اشاره کرد. واضح است که بررسی تغییرات عبارت در این همه رخداد میتواند مخرب باشد و بر روی کارآئی (Performance) تاثیر منفی خواهد گذاشت. اما Angular برای حل این مشکل و همچنین هنگام مشاهده سریع تغییرات هنگام استفاده از Pipeها، الگوریتمهای سریع و سادهای در نظر گرفته است.
در قسمت بعد با انواع Pipeها در Angular و همچنین نحوه پیاده سازی آنها، آشنا خواهیم شد.
نیاز به یک Gulp Task دارد تا تمام فایلهای پروژه به همراه فایلهای AngularJS 2.0 یکی شوند؛ به همراه uglify و minify خودکار: «شروع به کار با AngularJS 2.0 و TypeScript - قسمت دوازدهم - توزیع برنامه»
اولین مرحلهی ارتقاء به Angular 6، به روز رسانی Angular CLI 1.x به نگارش 6 آن است. این شماره نگارش نیز با شماره نگارش Angular یکی شدهاست و دیگر 1x نیست. CLI 6.0 فقط پروژههای Angular 5.x و 6x را پشتیبانی میکند و برای نصب آن نیاز به حداقل NodeJS 8.9 و NPM 5.5 را خواهید داشت. بنابراین ابتدا دستورات زیر را صادر کرده و اگر هنوز از نگارشهای قدیمی این ابزارها استفاده میکنید، قبل از هر کاری باید آنها را به روز رسانی کنید:
این نگارش از CLI در پشت صحنه از Webpack 4 استفاده میکند که نسبت به نگارشهای پیشین آن بسیار سریعتر است، tree-shaking بهتری را انجام میدهد و در نهایت سبب تولید برنامههایی با حجم کمتر و با سرعت build بیشتری خواهد شد.
فایل پیشین angular-cli.json حذف و فایل جدید angular.json بجای آن معرفی شدهاست
یکی از مهمترین تغییرات CLI 6.0 نسبت به نگارشهای قبلی آن، پشتیبانی از چندین پروژه است و به همین منظور ساختار فایل تنظیمات آنرا به طور کامل تغییر دادهاند و اگر دستور ng new project1 را صادر کنید، دیگر از فایل پیشین angular-cli.json خبری نبوده و بجای آن فایل جدید angular.json قابل مشاهدهاست:
در اینجا ساختار ابتدای فایل angular.json را مشاهده میکنید که در آن مفهوم projects (و یا workspace در اینجا) به همراه project1 جدیدی که ایجاد کردیم، به عنوان زیر مجموعهی آن قابل مشاهدهاست.
مزیت مهم این قابلیت، امکان ایجاد libraries است که به صورت توکار از این نگارش پشتیبانی میشود و میتوان اجزایی مانند components ،directives ،pipes و services اشتراکی را در یک یا چندین کتابخانه قرار داد و سپس از آنها در پروژهی اصلی و یا چندین پروژهی متصل استفاده کرد.
نگارش 6 در پشت صحنه، پروژهی موفق ng-packagr را به مجموعهی CLI اضافه کردهاست و از این پس توسط خود CLI میتوان کتابخانههای استاندارد Angular را تولید کرد. این مورد، مزیت استاندارد سازی کتابخانههای npm حاصل را نیز به همراه دارد؛ مشکلی که گاهی از اوقات به علت عدم رعایت این ساختار، با بستههای فعلی npm مخصوص Angular وجود دارند. برای مثال بدون استفادهی از این ابزار، نیاز است مستندات 13 صفحهای ساخت کتابخانههای Angular را سطر به سطر پیاده سازی کنید که توسط CLI 6.0، به صورت خودکار ایجاد و مدیریت میشود.
بنابراین اکنون سؤال مهمی که مطرح میشود این است: آیا باید فایل angular-cli.json پیشین را به صورت دستی به این فایل جدید به روز رسانی کرد و چگونه؟
به روز رسانی تمام بستههای سراسری سیستم
در ادامه پیش از هر کاری نیاز است تمام بستههای سراسری npm ایی را که هر از چندگاهی به سیستم خود اضافه کردهاید، به روز رسانی کنید. برای مشاهدهی لیست موارد تاریخ مصرف گذشتهی آنها، دستور زیر را صادر کنید:
و برای به روز رسانی یکجای آنها نیاز است دستور زیر اجرا شود:
به روز رسانی خودکار ساختار فایل angular-cli.json
این به روز رسانی توسط CLI 6.0 به صورت خودکار پشتیبانی میشود و شامل این مراحل است:
ابتدا نیاز است بستهی سراسری آنرا به روز رسانی کرد:
سپس وارد پوشهی اصلی پروژهی خود شده و این دستور را به صورت محلی نیز وارد کنید:
با اینکار بستهی CLI محلی پروژه به روز شده و اکنون میتوانیم از قابلیت جدید آن که ng update نام دارد، استفاده کنیم. برای این منظور دستورات ذیل را به ترتیب اجرا کنید:
دستور اول کار تبدیل خودکار فایل angular-cli.json قدیمی را به ساختار جدید آن انجام میدهد؛ با این لاگ:
دستور دوم بستههای هستهی angular را به روز رسانی میکند و دستور سوم کار به روز رسانی کتابخانهی rxjs را انجام میدهد.
لیست سایر بستههایی را که میتوان توسط این دستور به روز رسانی کرد، با اجرا دستور ng update میتوانید مشاهده کنید. برای مثال اگر از Angular Material نیز استفاده میکنید، دستور به روز رسانی آن به صورت زیر است:
مشکل! دستور ng update کار نمیکند!
اگر پروژهی شما صرفا مبتنی بر بستههای اصلی Angular باشد، مراحل یاد شدهی فوق را با موفقیت به پایان خواهید رساند. اما اگر از کتابخانههای ثالثی استفاده کرده باشید، منهای دستور «ng update @angular/cli» که کار تولید فایل جدید angular.json را انجام میدهد، مابقی با خطاهایی مانند «incompatible peer dependency» و یا «Invalid range:>=2.3.1 <3.0.0||>=4.0.0» متوقف میشوند.
در یک چنین حالتی نیاز است ابتدا وابستگیهای محلی پروژه را به روز کرد و سپس دستورات ng update را تکرار نمود. برای این منظور ابتدا بستهی npm-check-updates را نصب کنید:
کار آن به روز رسانی خودکار بستههای npm یک پروژه است. پس از آن دستورات زیر را صادر نمائید:
دستور اول تمام شماره نگارشهای بستههای موجود در فایل package.json را به صورت خودکار به آخرین نگارش آنها روز رسانی میکند و دستور دوم این بستههای جدید را دریافت و نصب خواهد کرد.
اکنون تمام وابستگیهای محلی پروژهی شما به صورت خودکار به آخرین نگارش آنها به روز رسانی شدهاند و اینبار اگر دستورات ذیل را اجرا کنید، با خطاهای یاد شده مواجه نخواهید شد:
البته اگر در این حالت برنامه را کامپایل کنید، کار نخواهد کرد. علت اصلی آن به بهروز رسانی rxjs به نگارش 6 آن مرتبط میشود که در مطلب بعدی پیگیری خواهد شد و این نگارش شامل حذفیات بسیاری است در جهت کاهش حجم آن، یکپارچکی و یک دست شدن syntax آن و همچنین بهبود قابل ملاحظهی کارآیی آن. البته پیشنیاز الزامی آن آشنایی با pipe-able operators است. علت دیگر کامپایل نشدن برنامه هم میتواند عدم استفاده از HttpClient نگارش 4.3 به بعد باشد.
خاموش کردن اخطار «TypeScript version mismatch»
اگر نگارش TypeScript نصب شدهی در سیستم به صورت سراسری، با نگارش محلی پروژهی شما یکی نباشد، اخطار «TypeScript version mismatch» را دریافت میکنید. روش خاموش کردن آن در CLI جدید با اجرای دستور زیر است:
البته نگارش 6 نیاز به TypeScript 2.7.2 ذکر شدهی در package.json پروژهی محلی را دارد؛ وگرنه اصلا شروع به کامپایل برنامه نمیکند:
بهترین راه برای یافتن این شماره، اجرای دستور ng new projet1 در یک پوشهی خالی است و سپس مقایسهی محتوای فایل package.json آن با فایل پروژهی موجود.
تغییرات ng build در نگارش 6
در نگارش 6، مفهوم پیشین environments به configurations تغییر یافتهاست و اینبار در فایل جدید angular.json تنظیم میشوند:
و پیشتر اگر برای تنظیم محیط build از سوئیچ env استفاده میشد:
اکنون این سوئیچ به configuration تغییر یافتهاست و نام آن از مداخل configurations فایل angular.json، مانند مثال فوق که «production» نام دارد، باید دریافت و تنظیم شود:
و یا برای مثال دستور «ng build --env=prod» دیگر اجرا نمیشود و env=prod حذف شدهاست و اکنون اجرای ng build --prod مانند اجرای دستور ng build --configuration=prod است.
تغییرات نامهای نهایی تولیدی
در CLI 6.0، نامهای نهایی تولیدی دیگر به همراه bundle و یا chunk نیستند. برای مثال دستور ng build یک چنین خروجی را تولید میکند:
و هشهای حالت prod به صورت زیر تولید و به نام فایل اضافه میشوند:
ساده شدن افزودن وابستگیهای ثالث به پروژههای CLI
برای نصب یک کتابخانهی ثالث، پیشتر میبایستی ابتدا بستهی npm آن جداگانه نصب و سپس فایل config برنامه، جهت معرفی مداخل آن، ویرایش میشد. اکنون دستور جدید ng add تمام این مراحل را به صورت خودکار انجام میدهد:
برای نمونه دستور فوق نه تنها فایلهای Angular Material را دریافت میکند، بلکه فایلهای CSS و ماژولهای مرتبط با آنرا نیز import خواهد کرد. البته این مورد از کلید ng-add فایل package.json بستهی در حال نصب دریافت و تنظیم میشود و کتابخانههای جدید باید خود را بر این اساس وفق دهند.
node -v npm -v
فایل پیشین angular-cli.json حذف و فایل جدید angular.json بجای آن معرفی شدهاست
یکی از مهمترین تغییرات CLI 6.0 نسبت به نگارشهای قبلی آن، پشتیبانی از چندین پروژه است و به همین منظور ساختار فایل تنظیمات آنرا به طور کامل تغییر دادهاند و اگر دستور ng new project1 را صادر کنید، دیگر از فایل پیشین angular-cli.json خبری نبوده و بجای آن فایل جدید angular.json قابل مشاهدهاست:
{ "$schema": "./node_modules/@angular/cli/lib/config/schema.json", "version": 1, "newProjectRoot": "projects", "projects": { "project1": {
مزیت مهم این قابلیت، امکان ایجاد libraries است که به صورت توکار از این نگارش پشتیبانی میشود و میتوان اجزایی مانند components ،directives ،pipes و services اشتراکی را در یک یا چندین کتابخانه قرار داد و سپس از آنها در پروژهی اصلی و یا چندین پروژهی متصل استفاده کرد.
نگارش 6 در پشت صحنه، پروژهی موفق ng-packagr را به مجموعهی CLI اضافه کردهاست و از این پس توسط خود CLI میتوان کتابخانههای استاندارد Angular را تولید کرد. این مورد، مزیت استاندارد سازی کتابخانههای npm حاصل را نیز به همراه دارد؛ مشکلی که گاهی از اوقات به علت عدم رعایت این ساختار، با بستههای فعلی npm مخصوص Angular وجود دارند. برای مثال بدون استفادهی از این ابزار، نیاز است مستندات 13 صفحهای ساخت کتابخانههای Angular را سطر به سطر پیاده سازی کنید که توسط CLI 6.0، به صورت خودکار ایجاد و مدیریت میشود.
بنابراین اکنون سؤال مهمی که مطرح میشود این است: آیا باید فایل angular-cli.json پیشین را به صورت دستی به این فایل جدید به روز رسانی کرد و چگونه؟
به روز رسانی تمام بستههای سراسری سیستم
در ادامه پیش از هر کاری نیاز است تمام بستههای سراسری npm ایی را که هر از چندگاهی به سیستم خود اضافه کردهاید، به روز رسانی کنید. برای مشاهدهی لیست موارد تاریخ مصرف گذشتهی آنها، دستور زیر را صادر کنید:
npm outdated -g --depth=0
npm update -g
به روز رسانی خودکار ساختار فایل angular-cli.json
این به روز رسانی توسط CLI 6.0 به صورت خودکار پشتیبانی میشود و شامل این مراحل است:
ابتدا نیاز است بستهی سراسری آنرا به روز رسانی کرد:
npm i -g @angular/cli
npm install --save-dev @angular/cli@latest
ng update @angular/cli ng update @angular/core ng update rxjs
DELETE .angular-cli.json CREATE angular.json (4273 bytes) UPDATE karma.conf.js (1008 bytes) UPDATE src/tsconfig.spec.json (322 bytes) UPDATE package.json (2076 bytes) UPDATE tslint.json (3217 bytes)
لیست سایر بستههایی را که میتوان توسط این دستور به روز رسانی کرد، با اجرا دستور ng update میتوانید مشاهده کنید. برای مثال اگر از Angular Material نیز استفاده میکنید، دستور به روز رسانی آن به صورت زیر است:
ng update @angular/material
مشکل! دستور ng update کار نمیکند!
اگر پروژهی شما صرفا مبتنی بر بستههای اصلی Angular باشد، مراحل یاد شدهی فوق را با موفقیت به پایان خواهید رساند. اما اگر از کتابخانههای ثالثی استفاده کرده باشید، منهای دستور «ng update @angular/cli» که کار تولید فایل جدید angular.json را انجام میدهد، مابقی با خطاهایی مانند «incompatible peer dependency» و یا «Invalid range:>=2.3.1 <3.0.0||>=4.0.0» متوقف میشوند.
در یک چنین حالتی نیاز است ابتدا وابستگیهای محلی پروژه را به روز کرد و سپس دستورات ng update را تکرار نمود. برای این منظور ابتدا بستهی npm-check-updates را نصب کنید:
npm install npm-check-updates -g
ncu -u npm install
اکنون تمام وابستگیهای محلی پروژهی شما به صورت خودکار به آخرین نگارش آنها به روز رسانی شدهاند و اینبار اگر دستورات ذیل را اجرا کنید، با خطاهای یاد شده مواجه نخواهید شد:
ng update @angular/core ng update rxjs
البته اگر در این حالت برنامه را کامپایل کنید، کار نخواهد کرد. علت اصلی آن به بهروز رسانی rxjs به نگارش 6 آن مرتبط میشود که در مطلب بعدی پیگیری خواهد شد و این نگارش شامل حذفیات بسیاری است در جهت کاهش حجم آن، یکپارچکی و یک دست شدن syntax آن و همچنین بهبود قابل ملاحظهی کارآیی آن. البته پیشنیاز الزامی آن آشنایی با pipe-able operators است. علت دیگر کامپایل نشدن برنامه هم میتواند عدم استفاده از HttpClient نگارش 4.3 به بعد باشد.
خاموش کردن اخطار «TypeScript version mismatch»
اگر نگارش TypeScript نصب شدهی در سیستم به صورت سراسری، با نگارش محلی پروژهی شما یکی نباشد، اخطار «TypeScript version mismatch» را دریافت میکنید. روش خاموش کردن آن در CLI جدید با اجرای دستور زیر است:
ng config cli.warnings.typescriptMismatch false
{ "devDependencies": { "typescript": "~2.7.2" } }
تغییرات ng build در نگارش 6
در نگارش 6، مفهوم پیشین environments به configurations تغییر یافتهاست و اینبار در فایل جدید angular.json تنظیم میشوند:
{ "$schema": "./node_modules/@angular/cli/lib/config/schema.json", "version": 1, "newProjectRoot": "projects", "projects": { "angular-template-driven-forms-lab": { "configurations": { "production": { "optimization": true, "outputHashing": "all", "sourceMap": false, "extractCss": true, "namedChunks": false, "aot": true, "extractLicenses": true, "vendorChunk": false, "buildOptimizer": true, "fileReplacements": [ { "replace": "src/environments/environment.ts", "with": "src/environments/environment.prod.ts" } ] } } },
ng build --env staging
ng build --configuration staging
تغییرات نامهای نهایی تولیدی
در CLI 6.0، نامهای نهایی تولیدی دیگر به همراه bundle و یا chunk نیستند. برای مثال دستور ng build یک چنین خروجی را تولید میکند:
>ng build --watch Date: 2018-05-05T09:10:50.158Z Hash: a43eab94ff01539b8592 Time: 31733ms chunk {main} main.js, main.js.map (main) 9.38 kB [initial] [rendered] chunk {polyfills} polyfills.js, polyfills.js.map (polyfills) 226 kB [initial] [rendered] chunk {runtime} runtime.js, runtime.js.map (runtime) 5.4 kB [entry] [rendered] chunk {styles} styles.js, styles.js.map (styles) 15.6 kB [initial] [rendered] chunk {vendor} vendor.js, vendor.js.map (vendor) 3.05 MB [initial] [rendered]
و هشهای حالت prod به صورت زیر تولید و به نام فایل اضافه میشوند:
>ng build --prod --watch Date: 2018-05-05T09:17:01.803Z Hash: f25fd6788a4969c52b70 Time: 73279ms chunk {0} runtime.6afe30102d8fe7337431.js (runtime) 1.05 kB [entry] [rendered] chunk {1} styles.34c57ab7888ec1573f9c.css (styles) 0 bytes [initial] [rendered] chunk {2} polyfills.6c08419970f9e4781b69.js (polyfills) 59.4 kB [initial] [rendered]
ساده شدن افزودن وابستگیهای ثالث به پروژههای CLI
برای نصب یک کتابخانهی ثالث، پیشتر میبایستی ابتدا بستهی npm آن جداگانه نصب و سپس فایل config برنامه، جهت معرفی مداخل آن، ویرایش میشد. اکنون دستور جدید ng add تمام این مراحل را به صورت خودکار انجام میدهد:
ng add @angular/material
در این مقاله قصد داریم با استفاده از ماژول Angular-Translate امکان ایجاد یک سیستم چند زبانه را تشریح کنیم.
تکه کد زیر یک مثال ساده از angular translate است که در صفحهی اصلی این ماژول قرار داده شده است.
angular-translate یک ماژول توسعه داده شده AngularJs میباشد که با استفاده از i18n و l10n، قابلیت چند زبانه را به صورت Lazy Loading برای شما فراهم میکند.
شما میتوانید با خط فرمان زیر، در بخش package-manager، کتابخانههای مربوط به angular-translate را به نرم افزار خود اضافه نمایید:
Install-Package AngularTranslate
var app = angular.module('at', ['pascalprecht.translate']); app.config(function ($translateProvider) { $translateProvider.translations('en', { TITLE: 'Hello', FOO: 'This is a paragraph.', BUTTON_LANG_EN: 'english', BUTTON_LANG_DE: 'german' }); $translateProvider.translations('de', { TITLE: 'Hallo', FOO: 'Dies ist ein Paragraph.', BUTTON_LANG_EN: 'englisch', BUTTON_LANG_DE: 'deutsch' }); $translateProvider.preferredLanguage('en'); }); app.controller('Ctrl', function ($scope, $translate) { $scope.changeLanguage = function (key) { $translate.use(key); }; });
با نگاهی ساده به تکه کد فوق میتوان مراحل افزودن این ماژول و استفاده از آن را به صورت زیر ساده کرد:
1. وابستگی pascalprecht.translate را در بخش angular.module قرار میدهیم.
2. در بخش app.config وابستگی translateProvider$ را تزریق میکنیم.
3. با استفاده از رویهی translations زبانهای مختلف را به همراه لیبل آنها اضافه مینماییم. توجه کنید که امکان خواندن این ریسورسها از فایل txt و json نیز وجود دارد.
4. با استفاده از رویهی preferredLanguage زبان پیش فرض سیستم تعیین میگردد.
5. در کنترلر فراخوانندهی تغییر زبان، باید وابستگی translate$ را اضافه نماییم.
6. با استفاده از رویهی use زبان مورد نظر را تغییر میدهیم.
در بخش بعدی به بررسی اجمالی قابلیتهای این ماژول خواهیم پرداخت.
اشتراکها