<script src="//code.jquery.com/jquery-1.11.3.min.js"></script> <link rel="stylesheet" href="https://maxcdn.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.3.4/css/bootstrap.min.css"> <script src="https://maxcdn.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.3.4/js/bootstrap.min.js"></script> <link href="~/content/css/bootstrap-dialog.min.css" rel=stylesheet"></link> <script src="~/Scripts/bootstrap-dialog.min.js"></script>
var dialog=new BootstrapDialog(); dialog.Title="عنوان دیالوگ"; dialog.Message="متن پنجره"; //فعال سازی این خصوصیت باعث میشود یک دکمه بستن به //پنجره اضافه شده و همچنین توسط کلیک کاربر در خارج از صفحه //باعث بسته شدن پنجره شود یا استفاده از کلید //ESC dialog.Closable=false; //تغییر اندازه دیالوگ Dialog.Size=BootstrapDialogSize.SizeNormal; //رنگ بندی دیالوگ را تغییر میدهد.مقدار زیر باعث میشود //دیالوگ با رنگبندی قرمز نمایش داده شود تا برای نمایش خطاها مناسب باشد Dialog.Type=BootstrapDialogType.Danger; //برای اعمال کردن یک کلاس استابل دلخواه Dialog.CssClass=""; //آیکن برای دیالوگ-استفاده از نام کلاس آیکنهای بوت استراپ Dialog.SpinIcon=""; //یک توصیف است که فقط در کد صفحه نمایش داده میشود //استفاده خاصی ندارد Dialog.Description=""; //بعد از بستن دیالوگ ، کدهای آن در صفحه حذف خواهند شد //اگر میخواهید کد را بارها و بارها نمایش دهید //آن را با مقدار ناصحیح مقدار دهی کنید dialog.AutoDestory=false; //========== رویدادها ============= //این رویدا قبل از نمایش دیالوگ نمایش داده میشود dialog.OnShow="function(){alert('before Dialog');}"; //این رویداد بعد از نمایش دیالوگ اجرا میشود dialog.OnShown="function(){alert('after Dialog shown');}"; //موقع درخواست بستن دیالوگ قبل از بسته شدن اجرا میگردد dialog.OnHide="function(){alert('before Dialog close');}"; //بعد از بسته شدن دیالوگ اجرا میشود dialog.OnHidden="function(){alert('after Dialog close');}";
@{ var dialog=new BootstrapDialog(); dialog.... // ........ } @HTML.BootstrapDialog("example1",dialog)
var dialog=new BootstrapDialog(); var cancelButton=new BootstrapDialogButton("cancelButton"); //cancelButton.id="cancelButton"; cancelButton.label="Cancel"; cancelButton.Key=65; cancelButton.Action="function(){alert('You Clicked!');}"; dialog.AddButton(cancelButton);
dialog.RemoveButton("cancelButton");
داده ها
dialog.AddData("key","value");
dialog.RemoveData("key");
متدها
- دستی: که میتوانید اطلاعات متدها را در همان صفحه مثال و مستندات ببینید و از نامی که به دکمهها و پنجرهها میدهید آنها را اعمال کنید.
- با استفاده از کلاس: کلاس ما شامل دو متد دیگر برای کنترل متدها میباشد. حدود 13 متد در آن پشتیبانی میشود که باعث میشود در بسیاری از اوقات دیگری نیازی به دانستن نام متدها نداشته باشید. یکی از متدها برای استفاده در Helper طراحی شده است که خروجی آن از نوع MvcHtmlString است و متد دیگر خروجی string دارند که میتوانید در صورتیکه خواستید، در رویدادها و خارج از Html Helper از آن استفاده کنید.
$( "#btnshowpopup" ).click(function() { @HTML.RunBootstrapDialogMethod("example1",BootstrapDialogMethods.Open) });
$( "#btnshowpopup" ).click(function() { @HTML.RunBootstrapDialogMethod("example1",BootstrapDialogMethods.SetData,new{"key","value"}) });
cancelButton.Action="function(){{{0}}}"; cancelButton.Action=string.format(cancelButton.Action,RunBootstrapDialogMethod("example1",BootstrapDialogMethods.Close));
به عنوان یک مثال نهایی کد زیر را نوشته که نتیجه آن را در تصویر زیر میبینم:
@{ const string dialogName = "errorDialog"; var cancelButton = new BootstrapDialogButton(); cancelButton.Id = "btncancel"; cancelButton.Label = "بستن"; cancelButton.Action = "function(){{{0}}}"; cancelButton.Action = String.Format(cancelButton.Action, Dialogs.RunBootstrapDialogMethod(dialogName, BootstrapDialogMethods.Close)); var dialog = new BootstrapDialog(); dialog.AddButton(cancelButton); dialog.Title = "عنوان"; dialog.Message = "پیام هشدار"; dialog.DialogType=BootstrapDialogType.Warning; dialog.DialogSize=BootstrapDialogSize.SizeNormal; dialog.Closable = false; dialog.AddData("data1","5"); } @Html.BootstrapDialog(dialogName, dialog) @Html.RunBootstrapDialogMethod(dialogName,BootstrapDialogMethods.Open);
کتابخانه PdfReport به عمد جهت دات نت 3.5 تهیه شده است تا بازه وسیعی از سیستم عاملها را پوشش دهد.
این کتابخانه علاوه بر تبدیل اطلاعات شما به گزارشات مبتنی بر PDF، امکان تهیه خروجی خودکار اکسل (2007 به بعد) را نیز دارد. فایل خروجی آن، به صورت پیوست درون فایل PDF تهیه شده قرار میگیرد و جزئی از آن میشود.
بدیهی است اینبار با کتابخانه گزارش سازی روبرو هستید که با راست به چپ مشکلی ندارد!
کتابخانه PdfReport بر پایه کتابخانههای معروف سورس باز iTextSharp و EPPlus تهیه شده است. حداقل مزیت استفاده از آن، صرفه جویی در وقت شما جهت آموختن ریزه کاریهای مرتبط با هر کدام از کتابخانههای یاده شده است. برای نمونه جهت فراگیری کار با iTextSharp نیاز است یک کتاب 600 صفحهای به نام iText in action را مطالعه و تمرین کنید. این مورد منهای مسایل و نکات متعدد مرتبط با زبان فارسی است که در این کتاب به آنها اشارهای نشده است.
برای تهیه آن، مشکلات متداولی که کاربران مدام در انجمنهای برنامه نویسی مطرح میکنند و ابزارهای موجود عاجز از ارائه راه حلی ساده برای حل آنها هستند، مد نظر بوده و امید است نگارش یک این کتابخانه بتواند بسیاری از این دردها را کاهش دهد.
کار با این کتابخانه صرفا با کدنویسی میسر است (code first) و همین مساله انعطاف پذیری قابل توجهی را ایجاد کرده که در طی روزهای آینده با جزئیات بیشتر آن آشنا خواهید شد.
اما چرا PDF؟
استفاده از قالب PDF برای تهیه گزارشات، این مزایا را به همراه دارد:
- دقیقا همان چیزی که مشاهده میشود، در هر مکانی قابل چاپ است. با همان کیفیت، همان اندازه صفحه، همان فونت و غیره. به این ترتیب به صفحه بندی بسیار مناسب و بهینهای میتوان رسید و مشکلات گزارشات HTML ایی وب را ندارد.
- امکان استفاد از فونتهای شکیلتر در آن بدون مشکل و بدون نیاز به نصب بر روی کامپیوتری میسر است؛ چون فونت را میتوان در فایل PDF نیز قرار داد.
- این فایل در تمام سیستم عاملها پشتیبانی میشود. خصوصا اینکه فایل نهایی در تمام کامپیوترها و در انواع و اقسام سیستم عاملها به یک شکل و اندازه نمایش داده خواهد شد. برای مثال اینطور نیست که در ویندوز XP ،اعداد آن فارسی نمایش داده شوند و در ویندوز 7 با تنظیمات محلی خاصی، دیگر اینطور نباشد. حتی تحت لینوکس هم اعداد آن فارسی نمایش داده خواهد شد چون فونت مخصوص بکار رفته، در خود فایل PDF قابل قرار دادن است.
- برنامه معروف و رایگان Adobe reader برای خواندن و مشاهده آن کفایت میکند و البته کلاینت یکبار باید این برنامه را نصب کند. همچنین از این نوع برنامههای رایگان برای مشاهده فایلهای PDF زیاد است.
- تمام صفحات گزارش را در یک فایل میتوان داشت و به یکباره تمام آن نیز به سادگی قابل چاپ است. این مشکلی است که با گزارشات تحت وب وجود دارد که نمیشود مثلا یک گزارش 100 صفحهای را به یکباره به چاپگر ارسال کرد. به همین جهت عموما کاربران درخواست میدهند تا کل گزارش را در یک صفحه HTML نمایش دهید تا ما راحت آنرا چاپ کنیم یا راحت از آن خروجی بگیریم. اما زمانیکه فایل PDF تهیه میشود این مشکلات وجود نخواهد داشت و جهت Print بسیار بهینه سازی شده است. تا حدی که الان فرمت برگزیده تهیه کتابهای الکترونیکی نیز PDF است. مثلا سایت معروف آمازون امکان فروش نسخه PDF کتابها را هم پیش بینی کرده است.
-امکان صفحه بندی دقیق به همراه مشخص سازی landscape یا portrait بودن صفحه نهایی میسر است. چیزی که در گزارشات صفحات وب آنچنان معنایی ندارد.
- امکان رمزنگاری اطلاعات در آن پیش بینی شده است. همچنین میتوان به فایلهای PDF امضای دیجیتال نیز اضافه کرد. به این ترتیب هرگونه تغییری در محتوای فایل توسط برنامههای PDF خوان معتبر گزارش داده شده و میتوان از صحت اطلاعات ارائه شده توسط آن اطمینان حاصل کرد.
- از فشرده سازی مطالب، فایلها و تصاویر قرار داده شده در آن پشتیبانی میکند.
- از گرافیک برداری پشتیبانی میکند.
مجوز استفاده از این کتابخانه:
کار من مبتنی بر LGPL است. به این معنا که به صورت باینری (فایل dll) در هر نوع پروژهای قابل استفاده است.
اما ... PdfReport از دو کتابخانه دیگر نیز استفاده میکند:
- کتابخانه iTextSharp که دارای مجوز AGPL است. این مجوز رایگان نیست.
- کتابخانه EPPlus برای تولید فایلهای اکسل با کیفیت. مجوز استفاده از این کتابخانه LGPL است و تا زمانیکه به صورت باینری از آن استفاده میکنید، محدودیتی را برای شما ایجاد نخواهد کرد.
کتابخانه PdfReport به صورت سورس باز در CodePlex قرار گرفته ؛ اما جهت پرسیدن سؤالات، پیشنهادات، ارائه بهبود و غیره میتوانید (و بهتر است) از قسمت مدیریت پروژه مرتبط در سایت جاری نیز استفاده کنید.
نحوه تهیه اولین گزارش، با کتابخانه PdfReport
الف) یک پروژه Class library جدید را شروع کنید. از این جهت که گزارشات PdfReport در انواع و اقسام پروژههای VS.NET قابل استفاده است، میتوان از این پروژه Class library به عنوان کلاسهای پایه قابل استفاده در انواع و اقسام پروژههای مختلف، بدون نیاز به تغییری در کدهای آن استفاده کرد.
ب) آخرین نگارش فایلهای مرتبط با PdfReport را از اینجا دریافت کنید و سپس ارجاعاتی را به اسمبلیهای موجود در بسته آن به پروژه خود اضافه نمائید (ارجاعاتی به PdfReport، iTextSharp و EPPlus). فایل XML راهنمای کتابخانه نیز به همراه بسته آن میباشد که در حین استفاده از متدها و خواص PdfReport کمک بزرگی خواهد بود.
ج) کلاسهای زیر را به آن اضافه کنید:
using System.Web; using System.Windows.Forms; namespace PdfReportSamples { public static class AppPath { public static string ApplicationPath { get { if (isInWeb) return HttpRuntime.AppDomainAppPath; return Application.StartupPath; } } private static bool isInWeb { get { return HttpContext.Current != null; } } } }
همانطور که مشاهده میکنید ارجاعاتی را به System.Windows.Forms.dll و System.Web.dll نیاز دارد.
در ادامه کلاس User را جهت ساخت یک منبع داده درون حافظهای تعریف خواهیم کرد:
using System; namespace PdfReportSamples.IList { public class User { public int Id { set; get; } public string Name { set; get; } public string LastName { set; get; } public long Balance { set; get; } public DateTime RegisterDate { set; get; } } }
using System; using System.Collections.Generic; using PdfRpt.Core.Contracts; using PdfRpt.FluentInterface; namespace PdfReportSamples.IList { public class IListPdfReport { public IPdfReportData CreatePdfReport() { return new PdfReport().DocumentPreferences(doc => { doc.RunDirection(PdfRunDirection.RightToLeft); doc.Orientation(PageOrientation.Portrait); doc.PageSize(PdfPageSize.A4); doc.DocumentMetadata(new DocumentMetadata { Author = "Vahid", Application = "PdfRpt", Keywords = "Test", Subject = "Test Rpt", Title = "Test" }); }) .DefaultFonts(fonts => { fonts.Path(Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot") + "\\fonts\\tahoma.ttf", Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot") + "\\fonts\\verdana.ttf"); }) .PagesFooter(footer => { footer.DefaultFooter(DateTime.Now.ToString("MM/dd/yyyy")); }) .PagesHeader(header => { header.DefaultHeader(defaultHeader => { defaultHeader.ImagePath(AppPath.ApplicationPath + "\\Images\\01.png"); defaultHeader.Message("گزارش جدید ما"); }); }) .MainTableTemplate(template => { template.BasicTemplate(BasicTemplate.ClassicTemplate); }) .MainTablePreferences(table => { table.ColumnsWidthsType(TableColumnWidthType.Relative); table.NumberOfDataRowsPerPage(5); }) .MainTableDataSource(dataSource => { var listOfRows = new List<User>(); for (int i = 0; i < 200; i++) { listOfRows.Add(new User { Id = i, LastName = "نام خانوادگی " + i, Name = "نام " + i, Balance = i + 1000 }); } dataSource.StronglyTypedList<User>(listOfRows); }) .MainTableSummarySettings(summarySettings => { summarySettings.OverallSummarySettings("جمع کل"); summarySettings.PerviousPageSummarySettings("نقل از صفحه قبل"); summarySettings.PageSummarySettings("جمع صفحه"); }) .MainTableColumns(columns => { columns.AddColumn(column => { column.PropertyName("rowNo"); column.IsRowNumber(true); column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center); column.IsVisible(true); column.Order(0); column.Width(1); column.HeaderCell("#"); }); columns.AddColumn(column => { column.PropertyName<User>(x => x.Id); column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center); column.IsVisible(true); column.Order(1); column.Width(2); column.HeaderCell("شماره"); }); columns.AddColumn(column => { column.PropertyName<User>(x => x.Name); column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center); column.IsVisible(true); column.Order(2); column.Width(3); column.HeaderCell("نام"); }); columns.AddColumn(column => { column.PropertyName<User>(x => x.LastName); column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center); column.IsVisible(true); column.Order(3); column.Width(3); column.HeaderCell("نام خانوادگی"); }); columns.AddColumn(column => { column.PropertyName<User>(x => x.Balance); column.CellsHorizontalAlignment(HorizontalAlignment.Center); column.IsVisible(true); column.Order(4); column.Width(2); column.HeaderCell("موجودی"); column.ColumnItemsTemplate(template => { template.TextBlock(); template.DisplayFormatFormula(obj => obj == null ? string.Empty : string.Format("{0:n0}", obj)); }); column.AggregateFunction(aggregateFunction => { aggregateFunction.NumericAggregateFunction(AggregateFunction.Sum); aggregateFunction.DisplayFormatFormula(obj => obj == null ? string.Empty : string.Format("{0:n0}", obj)); }); }); }) .MainTableEvents(events => { events.DataSourceIsEmpty(message: "رکوردی یافت نشد."); }) .Export(export => { export.ToExcel(); export.ToCsv(); export.ToXml(); }) .Generate(data => data.AsPdfFile(AppPath.ApplicationPath + "\\Pdf\\RptIListSample.pdf")); } } }
var rpt = new IListPdfReport().CreatePdfReport(); // rpt.FileName
برای نمونه، جهت مشاهده نمایش این خروجی در یک برنامه ویندوزی، به مثالهای همراه سورس پروژه در مخزن کد آن مراجعه نمائید.
توضیحات بیشتر:
- در قسمت DocumentPreferences، جهت راست به چپ (PdfRunDirection)، اندازه صفحه (PdfPageSize)، جهت صفحه (PageOrientation) و امثال آن تنظیم میشوند.
- سپس نیاز است قلمهای مورد استفاده در گزارش مشخص شوند. در متد DefaultFonts باید دو قلم را معرفی کنید. قلم اول، قلم پیش فرض خواهد بود و قلم دوم برای رفع نواقص قلم اول مورد استفاده قرار میگیرد. برای مثال اگر قلم اول فاقد حروف انگلیسی است، به صورت خودکار به قلم دوم رجوع خواهد شد.
- در ادامه در متد PagesFooter، تاریخ درج شده در پایین تمام صفحات مشخص میشود. در مورد ساخت Footer سفارشی در قسمتهای بعدی بحث خواهد شد.
- در متد PagesHeader، متن و تصویر قرار گرفته در Header تمام صفحات گزارش قابل تنظیم است. این مورد نیز قابل سفارشی سازی است که در قسمتهای بعد به آن خواهیم پرداخت.
- توسط MainTableTemplate، قالب ظاهری ردیفهای گزارش مشخص میشود. یک سری قالب پیش فرض در کتابخانه PdfReport موجود است که توسط متد BasicTemplate آن قابل دسترسی است. در مورد نحوه تعریف قالبهای سفارشی به مرور در قسمتهای بعد، بحث خواهد شد.
- در قسمت MainTablePreferences تنظیمات جدول اصلی گزارش تعیین میشود. برای مثال چه تعداد ردیف در صفحه نمایش داده شود. اگر این مورد را تنظیم نکنید، به صورت خودکار محاسبه خواهد شد. نحوه تعیین عرض ستونهای گزارش به کمک متد ColumnsWidthsType مشخص میشود که در اینجا حالت نسبی درنظر گرفته شده است.
- منبع داده مورد استفاده توسط متد MainTableDataSource مشخص میشود که در اینجا یک لیست جنریک تعیین شده و سپس توسط متد StronglyTypedList در اختیار گزارش ساز جاری قرار میگیرد. تعدادی منبع داده پیش فرض در PdfReport وجود دارند که هر کدام را در قسمتهای بعدی بررسی خواهیم کرد. همچنین امکان تعریف منابع داده سفارشی نیز وجود دارد.
- با کمک متد MainTableSummarySettings، برچسبهای جمعهای پایین صفحات مشخص میشود.
- در قسمت MainTableColumns، ستونهایی را که علاقمندیم در گزارش ظاهر شوند، قید میکنیم. هر ستون باید با یک فیلد یا خاصیت منبع داده متناظر باشد. همچنین همانطور که مشاهده میکنید امکان تعیین Visibility، عرض و غیره آن نیز مهیا است (قابلیت ساخت گزارشاتی که به انتخاب کاربر، ستونهای آن ظاهر یا مخفی شوند). در اینجا توسط callbackهایی که در متد ColumnItemsTemplate قابل دسترسی هستند، میتوان اطلاعات را پیش از نمایش فرمت کرد. برای مثال سه رقم جدا کننده به اعداد اضافه کرد (برای نمونه در خاصیت موجودی فوق) و یا توسط متد AggregateFunction، میتوان متد تجمعی مناسبی را جهت ستون جاری مشخص کرد.
- توسط متد MainTableEvents به بسیاری از رخدادهای داخلی PdfReport دسترسی خواهیم یافت. برای مثال اگر در اینجا رکوردی موجود نباشد، رخداد DataSourceIsEmpty صادر خواهد شد.
- به کمک متد Export، خروجیهای دلخواه مورد نظر را میتوان مشخص کرد. تعدادی خروجی، مانند اکسل، XML و CSV در این کتابخانه موجود است. امکان سفارشی سازی آنها نیز پیش بینی شده است.
- و نهایتا توسط متد Generate مشخص خواهیم کرد که فایل گزارش کجا ذخیره شود.
لطفا برای طرح مشکلات و سؤالات خود در رابطه با کتابخانه PdfReport از این قسمت سایت استفاده کنید.
سطح دوم cache در NHibernate
یک سری از موارد سایت عمومی است مثلا آمار سایت حالا سوال اینجا است که اگر 10 هزار نفر هم اکنون به سایت مراجعه کردند باید 10 هزار بار به بانک اطلاعاتی جهت دریافت یک سری اطلاعات با سطح دسترسی عمومی مراجعه کرد؟ اینجا است که سطح دوم کش ذکر شده معنا پیدا میکند
در مورد «ترسیم اشکال گرافیکی با iTextSharp» مطلب مفصلی را در اینجا میتوانید مطالعه کنید؛ که قصد تکرار مجدد آنرا ندارم. فقط این روشها یک مشکل مهم دارند : «کار من ترسیم این نوع اشکال گرافیکی نیست!». مثلا من الان نیاز دارم در گزارشی، بجای ستون Boolean آن در مواردی که مقدار ردیف true هست، مثلا یک «چک مارک» را بجای true/false یا بله/خیر نمایش دهم. میشود اینکار را با یک تصویر معمولی هم انجام داد. فقط حجم فایل حاصل، بیش از اندازه بالا میرود و همچنین نتیجه استفاده از یک bitmap، به زیبایی بکارگیری گرافیک برداری با قابلیت تغییر ابعاد بدون نگرانی در مورد از دست دادن کیفیت آن، نیست.
خوشبختانه هستند سایتهایی که این نوع تصاویر برداری را به رایگان ارائه دهند؛ برای مثال: سایت Openclipart، تعداد قابل توجهی فایل با فرمت SVG دارد. فایلهای SVG را مستقیما نمیتوان توسط iTextSharp استفاده کرد؛ اما یک سری برنامهی کمکی برای تبدیل فرمت SVG به مثلا XAML (قابل توجه برنامه نویسهای WPF و Silverlight) یا WMF و غیره وجود دارد. برای نمونه iTextSharp امکان خواندن فایلهای WMF را داشته (توسط همان متد معروف Image.GetInstance آن) و اینبار این Image حاصل، یک تصویر برداری است و نه یک Bitmap.
در بین این برنامههای تبدیل کننده فرمتهای برداری، برنامهی معروف و سورس باز Inkscape، در صدر محبوبیت قرار دارد. تنها کافی است فایل SVG خود را در آن گشوده و سپس به انواع و اقسام فرمتهای دیگر تبدیل (Save As) کنید:
یکی از فرمتهای جالب خروجی آن، Tex است (مربوط به یک برنامه ادیتور، به نام LaTeX است). فرض کنید یکی از این «چک مارک»های سایت Openclipart را در برنامه Inkscape باز کرده و سپس با فرمت Tex ذخیره کردهایم. خروجی فایل متنی آن مثلا به شکل زیر خواهد بود:
%LaTeX with PSTricks extensions
%%Creator: 0.48.0
%%Please note this file requires PSTricks extensions
\psset{xunit=.5pt,yunit=.5pt,runit=.5pt}
\begin{pspicture}(190,190)
{
\newrgbcolor{curcolor}{0 0 0}
\pscustom[linestyle=none,fillstyle=solid,fillcolor=curcolor]
{
\newpath
\moveto(52.73079005,101.89500456)
\curveto(31.29686559,101.89500456)(13.84575258,84.04652127)(13.8457479,62.12456369)
\curveto(13.8457479,40.20259605)(31.29686559,22.35412714)(52.73079005,22.35412235)
\curveto(74.16470983,22.35412235)(91.6158322,40.20259605)(91.61582751,62.12456369)
\curveto(91.61582751,71.60188248)(88.48023622,80.07729424)(83.15553076,87.02034164)
\lineto(79.49425309,82.58209245)
\curveto(84.13622847,76.73639073)(85.95313131,70.24630402)(85.95313131,62.12456369)
\curveto(85.95313131,43.33817595)(71.09893654,28.1547277)(52.73079005,28.1547277)
\curveto(34.36263419,28.15473249)(19.50844879,43.33817595)(19.50844879,62.12456369)
\curveto(19.50844879,80.91094185)(34.36264355,96.10336589)(52.73079005,96.10336589)
\curveto(58.55122776,96.10336589)(62.90459266,95.2476225)(67.65721002,92.5630926)
\lineto(71.13570481,97.23509821)
\curveto(65.57113223,100.3782653)(59.52269945,101.89500456)(52.73079005,101.89500456)
\closepath
}
}
{
\newrgbcolor{curcolor}{0 0 0}
\pscustom[linestyle=none,fillstyle=solid,fillcolor=curcolor]
{
\newpath
\moveto(38.33889376,67.35513328)
\curveto(39.90689547,67.35509017)(41.09296342,66.03921993)(41.89711165,63.40748424)
\curveto(43.50531445,58.47289182)(44.65118131,56.00562195)(45.33470755,56.0056459)
\curveto(45.85735449,56.00562195)(46.40013944,56.41682961)(46.96305772,57.23928802)
\curveto(58.2608517,75.74384316)(68.7143666,90.71198997)(78.32362116,102.14379168)
\curveto(80.81631349,105.10443984)(84.77658911,106.58480942)(90.20445269,106.58489085)
\curveto(91.49097185,106.58480942)(92.35539361,106.46145048)(92.79773204,106.21480444)
\curveto(93.23991593,105.96799555)(93.4610547,105.65958382)(93.46113432,105.28956447)
\curveto(93.4610547,104.71379041)(92.7976618,103.58294901)(91.47094155,101.89705463)
\curveto(75.95141033,82.81670149)(61.55772504,62.66726353)(48.28984822,41.44869669)
\curveto(47.36506862,39.96831273)(45.47540199,39.22812555)(42.62081088,39.22813992)
\curveto(39.72597184,39.22812555)(38.0172148,39.35149407)(37.49457722,39.5982407)
\curveto(36.12755286,40.2150402)(34.51931728,43.36081778)(32.66987047,49.03557823)
\curveto(30.57914689,55.32711903)(29.53378743,59.27475848)(29.53381085,60.87852533)
\curveto(29.53378743,62.60558406)(30.94099884,64.27099685)(33.75542165,65.87476369)
\curveto(35.48425582,66.86164481)(37.01207517,67.35509017)(38.33889376,67.35513328)
}
}
\end{pspicture}
استفاده از این خروجی در iTextSharp بسیار ساده است. برای مثال:
using System.Diagnostics;
using System.IO;
using iTextSharp.text;
using iTextSharp.text.pdf;
namespace HtmlToPdf
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
using (var pdfDoc = new Document(PageSize.A4))
{
var pdfWriter = PdfWriter.GetInstance(pdfDoc, new FileStream("Test.pdf", FileMode.Create));
pdfDoc.Open();
var cb = pdfWriter.DirectContent;
cb.MoveTo(52.73079005f, 101.89500456f);
cb.CurveTo(31.29686559f, 101.89500456f, 13.84575258f, 84.04652127f, 13.8457479f, 62.12456369f);
cb.CurveTo(13.8457479f, 40.20259605f, 31.29686559f, 22.35412714f, 52.73079005f, 22.35412235f);
cb.CurveTo(74.16470983f, 22.35412235f, 91.6158322f, 40.20259605f, 91.61582751f, 62.12456369f);
cb.CurveTo(91.61582751f, 71.60188248f, 88.48023622f, 80.07729424f, 83.15553076f, 87.02034164f);
cb.LineTo(79.49425309f, 82.58209245f);
cb.CurveTo(84.13622847f, 76.73639073f, 85.95313131f, 70.24630402f, 85.95313131f, 62.12456369f);
cb.CurveTo(85.95313131f, 43.33817595f, 71.09893654f, 28.1547277f, 52.73079005f, 28.1547277f);
cb.CurveTo(34.36263419f, 28.15473249f, 19.50844879f, 43.33817595f, 19.50844879f, 62.12456369f);
cb.CurveTo(19.50844879f, 80.91094185f, 34.36264355f, 96.10336589f, 52.73079005f, 96.10336589f);
cb.CurveTo(58.55122776f, 96.10336589f, 62.90459266f, 95.2476225f, 67.65721002f, 92.5630926f);
cb.LineTo(71.13570481f, 97.23509821f);
cb.CurveTo(65.57113223f, 100.3782653f, 59.52269945f, 101.89500456f, 52.73079005f, 101.89500456f);
cb.MoveTo(38.33889376f, 67.35513328f);
cb.CurveTo(39.90689547f, 67.35509017f, 41.09296342f, 66.03921993f, 41.89711165f, 63.40748424f);
cb.CurveTo(43.50531445f, 58.47289182f, 44.65118131f, 56.00562195f, 45.33470755f, 56.0056459f);
cb.CurveTo(45.85735449f, 56.00562195f, 46.40013944f, 56.41682961f, 46.96305772f, 57.23928802f);
cb.CurveTo(58.2608517f, 75.74384316f, 68.7143666f, 90.71198997f, 78.32362116f, 102.14379168f);
cb.CurveTo(80.81631349f, 105.10443984f, 84.77658911f, 106.58480942f, 90.20445269f, 106.58489085f);
cb.CurveTo(91.49097185f, 106.58480942f, 92.35539361f, 106.46145048f, 92.79773204f, 106.21480444f);
cb.CurveTo(93.23991593f, 105.96799555f, 93.4610547f, 105.65958382f, 93.46113432f, 105.28956447f);
cb.CurveTo(93.4610547f, 104.71379041f, 92.7976618f, 103.58294901f, 91.47094155f, 101.89705463f);
cb.CurveTo(75.95141033f, 82.81670149f, 61.55772504f, 62.66726353f, 48.28984822f, 41.44869669f);
cb.CurveTo(47.36506862f, 39.96831273f, 45.47540199f, 39.22812555f, 42.62081088f, 39.22813992f);
cb.CurveTo(39.72597184f, 39.22812555f, 38.0172148f, 39.35149407f, 37.49457722f, 39.5982407f);
cb.CurveTo(36.12755286f, 40.2150402f, 34.51931728f, 43.36081778f, 32.66987047f, 49.03557823f);
cb.CurveTo(30.57914689f, 55.32711903f, 29.53378743f, 59.27475848f, 29.53381085f, 60.87852533f);
cb.CurveTo(29.53378743f, 62.60558406f, 30.94099884f, 64.27099685f, 33.75542165f, 65.87476369f);
cb.CurveTo(35.48425582f, 66.86164481f, 37.01207517f, 67.35509017f, 38.33889376f, 67.35513328f);
cb.SetRGBColorFill(0, 0, 0);
cb.Fill();
}
Process.Start("Test.pdf");
}
}
}
در اینجا، pdfWriter.DirectContent یک Canvas را جهت ترسیمات گرافیکی در اختیار ما قرار میدهد. سپس مابقی هم آن مشخص است و یک تناظر یک به یک را میشود بین خروجی Tex و متدهای فراخوانی شده، مشاهده کرد. PDF خروجی هم به شکل زیر است:
تا اینجا یک مرحله پیشرفت است. مشکل از اینجا شروع میشود که خوب! من که یک «چک مارک» این اندازهای لازم ندارم! آن هم قرار گرفته در پایین صفحه. یک راه حل این مشکل استفاده از متد Transform شیء cb فوق است. این متد یک System.Drawing.Drawing2D.Matrix را دریافت میکند و سپس میشود توسط آن، اعمال تغییر اندازه (Scale)، تغییر مکان (Translate) و غیره را اعمال کرد. راه دیگر تعریف یک Template از دستورات فوق است. سپس متد Image.GetInstance کتابخانه iTextSharp ورودی از نوع Template را هم قبول میکند. خروجی حاصل یک تصویر برداری خواهد بود که اکنون با اکثر اشیاء iTextSharp سازگار است. برای مثال متد سازنده PdfPCell، آرگومان از نوع Image را هم قبول میکند. به علاوه شیء Image در اینجا متدهای تغییر اندازه و امثال آنرا نیز به همراه دارد:
using System.Diagnostics;
using System.IO;
using iTextSharp.text;
using iTextSharp.text.pdf;
namespace HtmlToPdf
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
using (var pdfDoc = new Document(PageSize.A4))
{
var pdfWriter = PdfWriter.GetInstance(pdfDoc, new FileStream("Test.pdf", FileMode.Create));
pdfDoc.Open();
var cb = pdfWriter.DirectContent;
var template = createCheckMark(cb);
var image = Image.GetInstance(template);
image.ScaleAbsolute(40, 40);
var table = new PdfPTable(3);
var cell = new PdfPCell(image)
{
HorizontalAlignment = Element.ALIGN_CENTER
};
for (int i = 0; i < 9; i++)
table.AddCell(cell);
pdfDoc.Add(table);
}
Process.Start("Test.pdf");
}
private static PdfTemplate createCheckMark(PdfContentByte cb)
{
var template = cb.CreateTemplate(140, 140);
template.MoveTo(52.73079005f, 101.89500456f);
template.CurveTo(31.29686559f, 101.89500456f, 13.84575258f, 84.04652127f, 13.8457479f, 62.12456369f);
template.CurveTo(13.8457479f, 40.20259605f, 31.29686559f, 22.35412714f, 52.73079005f, 22.35412235f);
template.CurveTo(74.16470983f, 22.35412235f, 91.6158322f, 40.20259605f, 91.61582751f, 62.12456369f);
template.CurveTo(91.61582751f, 71.60188248f, 88.48023622f, 80.07729424f, 83.15553076f, 87.02034164f);
template.LineTo(79.49425309f, 82.58209245f);
template.CurveTo(84.13622847f, 76.73639073f, 85.95313131f, 70.24630402f, 85.95313131f, 62.12456369f);
template.CurveTo(85.95313131f, 43.33817595f, 71.09893654f, 28.1547277f, 52.73079005f, 28.1547277f);
template.CurveTo(34.36263419f, 28.15473249f, 19.50844879f, 43.33817595f, 19.50844879f, 62.12456369f);
template.CurveTo(19.50844879f, 80.91094185f, 34.36264355f, 96.10336589f, 52.73079005f, 96.10336589f);
template.CurveTo(58.55122776f, 96.10336589f, 62.90459266f, 95.2476225f, 67.65721002f, 92.5630926f);
template.LineTo(71.13570481f, 97.23509821f);
template.CurveTo(65.57113223f, 100.3782653f, 59.52269945f, 101.89500456f, 52.73079005f, 101.89500456f);
template.MoveTo(38.33889376f, 67.35513328f);
template.CurveTo(39.90689547f, 67.35509017f, 41.09296342f, 66.03921993f, 41.89711165f, 63.40748424f);
template.CurveTo(43.50531445f, 58.47289182f, 44.65118131f, 56.00562195f, 45.33470755f, 56.0056459f);
template.CurveTo(45.85735449f, 56.00562195f, 46.40013944f, 56.41682961f, 46.96305772f, 57.23928802f);
template.CurveTo(58.2608517f, 75.74384316f, 68.7143666f, 90.71198997f, 78.32362116f, 102.14379168f);
template.CurveTo(80.81631349f, 105.10443984f, 84.77658911f, 106.58480942f, 90.20445269f, 106.58489085f);
template.CurveTo(91.49097185f, 106.58480942f, 92.35539361f, 106.46145048f, 92.79773204f, 106.21480444f);
template.CurveTo(93.23991593f, 105.96799555f, 93.4610547f, 105.65958382f, 93.46113432f, 105.28956447f);
template.CurveTo(93.4610547f, 104.71379041f, 92.7976618f, 103.58294901f, 91.47094155f, 101.89705463f);
template.CurveTo(75.95141033f, 82.81670149f, 61.55772504f, 62.66726353f, 48.28984822f, 41.44869669f);
template.CurveTo(47.36506862f, 39.96831273f, 45.47540199f, 39.22812555f, 42.62081088f, 39.22813992f);
template.CurveTo(39.72597184f, 39.22812555f, 38.0172148f, 39.35149407f, 37.49457722f, 39.5982407f);
template.CurveTo(36.12755286f, 40.2150402f, 34.51931728f, 43.36081778f, 32.66987047f, 49.03557823f);
template.CurveTo(30.57914689f, 55.32711903f, 29.53378743f, 59.27475848f, 29.53381085f, 60.87852533f);
template.CurveTo(29.53378743f, 62.60558406f, 30.94099884f, 64.27099685f, 33.75542165f, 65.87476369f);
template.CurveTo(35.48425582f, 66.86164481f, 37.01207517f, 67.35509017f, 38.33889376f, 67.35513328f);
template.SetRGBColorFill(0, 0, 0);
template.Fill();
return template;
}
}
}
در این مثال، با کمک متد CreateTemplate مرتبط با Canvas دریافتی، یک قالب جدید ایجاد و سپس روی آن نقاشی خواهیم کرد. اکنون میتوان از این قالب تهیه شده، یک Image دریافت کرده و سپس مثلا در سلولهای یک جدول نمایش داد. اینبار خروجی نهایی ما به شکل زیر خواهد بود:
چند متد الحاقی SEO
Firefox و نمایش تبلیغات در صفحه اول
معرفی کتابخانه PdfReport
در این بین ... اتفاقی رخ نمیدهد و کاربر از پیشرفت عملیات آگاه نمیشود. در این مطلب قصد داریم این وضعیت را بهبود دهیم.
افزودن یک progress-bar به صفحهی آغازین برنامههای Blazor WASM
Blazor امکان دسترسی به چرخهی حیات ابتدایی آنرا نیز میسر کردهاست. برای اینکار ابتدا باید به آن گفت که دریافت خودکار تمام موارد مورد نیاز را انجام نده و ما اینکار را خودمان انجام خواهیم داد:
<script src="_framework/blazor.webassembly.js" autostart="false"></script>
الف) تغییر متن Loading پیشفرض جهت نمایش یک progress-bar
<body> <div id="app"> <div class="d-flex flex-column min-vh-100"> <div class="d-flex vh-100"> <div class="d-flex w-100 justify-content-center align-self-center"> <div class="d-flex flex-column w-25"> <div>Loading <label id="progressbarLabel"></label></div> <div class="progress mt-2" style="height: 2em;"> <div id="progressbar" class="progress-bar progress-bar-striped"></div> </div> </div> </div> </div> </div> </div>
ب) سپس فایل جدید js/blazorLoader.js را با محتوای زیر اضافه میکنیم. در ابتدای این فایل به المانهای progressbar و progressbarLabel طرح فوق اشاره میشود:
(function () { let resourceIndex = 0; const fetchResponsePromises = []; const progressbar = document.getElementById("progressbar"); const progressbarLabel = document.getElementById("progressbarLabel"); const loadStart = new Date().getTime(); if (!isAutostartDisabled()) { console.warn( "`blazor.webassembly.js` script tag doesn`t have the `autostart=false` attribute." ); return; } Blazor.start({ loadBootResource: function (type, filename, defaultUri, integrity) { if (type === "dotnetjs") { progressbarLabel.innerText = filename; return defaultUri; } const responsePromise = fetch(defaultUri, { cache: "no-cache", integrity: integrity, }); fetchResponsePromises.push(responsePromise); responsePromise.then((response) => { if (!progressbar) { console.warn("Couldn't find the progressbar element on the page."); return; } if (!progressbarLabel) { console.warn( "Couldn't find the progressbarLabel element on the page." ); return; } resourceIndex++; const totalResourceCount = fetchResponsePromises.length; const percentLoaded = Math.round( 100 * (resourceIndex / totalResourceCount) ); progressbar.style.width = `${percentLoaded}%`; progressbar.innerText = `${percentLoaded} % [${resourceIndex}/${totalResourceCount}]`; progressbarLabel.innerText = filename; if (percentLoaded >= 100) { var span = new Date().getTime() - loadStart; console.log(`All done in ${span} ms.`); } }); return responsePromise; }, }); function isAutostartDisabled() { var wasmScript = document.querySelector( 'script[src="_framework/blazor.webassembly.js"]' ); if (!wasmScript) { return false; } var autostart = wasmScript.attributes["autostart"]; return autostart && autostart.value === "false"; } })();
<script src="_framework/blazor.webassembly.js" autostart="false"></script> <script src="js/blazorLoader.js"></script> </body>
- محتوای blazorLoader.js، به صورت خود اجرا شونده تهیه شدهاست.
- متد Blazor.start، کار آغاز دستی Blazor WASM و دریافت فایلهای مورد نیاز آنرا انجام میدهد.
- خاصیت loadBootResource آن، به تابعی اشاره میکند که پیشنیازهای اجرایی Blazor WASM را دریافت میکند.
- در متد سفارشی loadBootResource که تهیه کردهایم، responsePromiseها را شمارش کرده و بر اساس تعداد کلی آنها و مواردی که دریافت آنها به پایان رسیدهاست، یک progress-bar را تشکیل و نمایش میدهیم.
- تابع isAutostartDisabled، بررسی میکند که آیا ویژگی autostart مساوی false، به تگ اسکریپت blazor.webassembly.js اضافه شدهاست یا خیر؟
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: BlazorWasmLoadingBar.zip
تعریف Interaction Design در زبان طراحی، تعامل انسان و کامپیوتر و توسعه نرمافزار اینگونه بیان میشود:
« عمل طراحی تعاملی محصولات دیجیتالی، محیطها، سیستمها و سرویسها. مانند سایر رشتههای طراحی، Interaction Design دارای شاخهها و توجهاتی است، اما به طور ساده میتوان گفت که تمرکز اصلی این رشته برروی رفتارها است.»
طراحی تعاملی یا Interaction Design که به اختصار به آن IxD نیز گفته میشود، بر روی ایجاد واسطهای کاربری جذاب با رفتارهای خوب تمرکز دارد. فهم این نکته که کاربران و تکنولوژی چگونه با یکدیگر ارتباط دارند، در این شاخه بسیار مهم و ضروری است. با این درک، شما میتوانید موارد زیر را پیشبینی نماید: اینکه چگونه یک فرد با سیستم تعامل دارد؟ چگونه مشکلات را با داشتن آن سیستم رفع میکند؟ و در نهایت با استفاده از این موارد راههای جدیدی برای توسعه سیستم، برای انجام کارها پیشنهاد دهید. در ادامه به بررسی Best Practice های Interaction Design خواهیم پرداخت.
بهترین روشهای طراحی تعاملی ( Interaction Design )
در هنگام طراحی و توسعه یک محصول نرمافزاری با المانهای تعاملی، ویژگیها و سوالات مطرح شدهی زیر را در نظر بگیرید:
سوالات مهم در هنگام لحاظ کردن طراحی تعاملگرا
کاربران به چه صورتهایی میتوانند با واسط کاربری در ارتباط باشند | - کاربر چه تعاملاتی را میتواند به طور مستقیم با ماوس، انگشت یا stylus با واسط کاربری داشته باشد؟ - چه دستوراتی را کاربر میتواند صادر کند و با آنها تعامل داشته باشد که به طور مستقیم جزء محصول نیست؟ به عنوان مثال Ctrl+C که درون مرورگرها فعال است و جزئی از خود محصول نیست. |
دادن اطلاعاتی به کاربران، در مورد رفتارهای سیستم، پیش از انجام یک عمل | - ظاهر المانهای صفحه (رنگ، شکل، اندازه و ...) چه سرنخهایی را در مورد عملکرد آنها به کاربر خواهد داد؟ این المانها به کاربر میفهماند که چگونه باید از آنها استفاده کند. - شما چه اطلاعاتی را میتوانید در المانها بگنجانید که کاربر پیش از انجام یک عملیات از عملکرد آن المان مطلع شود؟ این مفاهیم میتوانند با گنجاندن label های با معنا در دکمهها، یا دستورالعملهای بسیار کوتاه برای تاییدیههای نهایی کامل شود. |
پیشبینی و کاهش خطاها | - آیا پیامهای خطا، راه روشنی را برای کاربر باز میکند تا بتواند مشکل کار خود را پیدا کند و منشا خطا را کشف نماید؟ - آیا در برخی موارد فشار و اجبار ( Constraint ) برای تحمیل عملیاتی خاص به کاربر جهت جلوگیری از خطا وجود دارد؟ اصل Poka-Yoka میگوید برای جلوگیری از سردرگمی کاربر و همچنین جلوگیری از خطاهای ممکن، در برخی موارد لازم است که کاربر را در محدودهای خاص و در یک مسیر مشخص (مانند مراحل تکمیل یک فرم) نگه داریم. این ایجاد فشار هم به کاربر کمک میکند و هم به تیم توسعه. |
در نظر گرفتن فیدبک و زمان پاسخ سیستم | - چگونه قرار است که به کاربر بازخورد بدهیم که پروسهای در حال اجرا است؟ هنگامیکه کاربر درگیر انجام عملیاتی است، سیستم باید متعاقبا یک پاسخ را برای کاربر نمایش دهد و چه بهتر که کاربر را در حین انجام پروسه (اگر پروسه طولانی باشد، مثلا بیش از 30 ثانیه) از آنچه که در سمت سرور صورت میگیرد آگاه سازد. این فرآیندها را میتوان با یک progress bar ساده مدل کرد. - بین یک عمل و پاسخ آن چه مدت زمانی طول خواهد کشید؟ واکنش پاسخ را میتوان در چهار سطح مشخص نمود: فوری یا immediate (کمتر از 0.1 ثانیه)، کند یا stammer (بین 0.1 تا 1 ثانیه)، وقفه یا interruption (بین 1 تا 10 ثانیه) و اختلال یا disruption (بیش از 10 ثانیه). |
نگاه استراتژیک دربارهی هر یک از عناصر درون صفحه | - آیا عناصر واسط کاربری اندازهی معقولی برای تعامل با کاربر دارند؟ عناصری مانند دکمهها، باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا کاربر بتواند بر روی آنها کلیک کند. اما یک طراح نباید این نگاه را تنها به یک مرورگر منتهی کند. عمدهی مشکل در دستگاههای قابل حمل، مثل موبایلها و تبلتها رخ میدهد. - آیا لبهها و گوشهها (فضاهای خالی) به خوبی برای گنجاندن عناصر تعاملی مانند منوها استفاده شدهاند؟ یک قانون مهم در این زمینه میگوید که لبهها و گوشهها و نواحی مرزی، نواحی خوبی برای قرارگیری عناصر هستند. زیرا این نواحی معمولا نواحی مرزی هستند و کاربر به راحتی میتواند بر روی آنها کلیک و یا آنها را لمس نماید. - آیا شما از استانداردها پیروی میکنید؟ بالاخره کاربران آنقدرها هم بیاطلاع نیستند. آنها کمی هم دربارهی اینکه یک رابط کاربری چگونه است و عناصر آنها چگونه رفتار میکنند، اطلاعات دارد. پس، از این رو نیازی به خلق و بدعتگذاری نیست. تنها کافیاست اندکی از آنچه که در UX متداول شده، بهتر باشید. اگر روش شما بتواند خلاقانه و در عین حال ساده باشد، شما نیز میتوانید صاحب سبک شوید. |
سادهسازی برای افزایش سرعت یادگیری | - آیا اطلاعات مورد نیاز کاربر درون نرمافزار به هفت (به علاوه منهای دو) تکه تقسیم شدهاند؟ George Miller طی آزمایشاتی کشف کرد که افراد تنها قادرند پنج تا نه مورد را در حافظهی کوتاه مدت خود قرار دهند. - آیا واسط User End تا حد ممکن ساده شده است؟ قانون Tesler بیان میکند که شما باید سعی کنید که تمامی پیچیدگیها را تا آنجا که ممکن است از واسط User End حذف کنید. |
منابع: