خیلی مچکرم؛ من میخواستم بدونم آیا می‌تونم بدون فرستادن لیست ستون‌های پنهان شده به یک اکشن دیگر و در نتیچه ذخیره کردن آن بر روی کوکی و یا دیتابیس و یا روش‌های دیگر مستقیم در اکشن GetProducts بگیرتش، اگر بخوام شفاف‌تر بگم ، من می‌خوام وقتی کاربر دکمه خروجی پی دی اف رو زد ستون‌های گرید رو کاربر قبلش تنظیم کرده باشه و در پی دی اف مورد نظر ستون‌های حذف شده رو دیگر نبینه همچنین با در نظر گرفتن موارد فیلتر شده در گرید .
در قسمت روش‌های استفاده از less جای کامپایل با دستور زیر در CMD :
و کامپایل توسط جاوا اسکریپت که به نظر من بهترین راه برای مشاهده تغییرات جزیی در فایل less پروژه قبل از کامپایل نهایی است خالی مانده .
برای کامپایل با جاوا اسکریپت :
در خط اول مقدار خاصیت href برابر آدرس فایل less و src خط دوم شامل آدرس فایل کامپایلر جاوا اسکریپت بهینه شده است .
لینک دانلود کامپایلر جاوا اسکریپت: less.min.js
lessc style.less > style.css
برای کامپایل با جاوا اسکریپت :
<link rel="stylesheet/less" type="text/css" href="content/style.less" />
<script src="Script/less.min.js"></script> در خط اول مقدار خاصیت href برابر آدرس فایل less و src خط دوم شامل آدرس فایل کامپایلر جاوا اسکریپت بهینه شده است .
لینک دانلود کامپایلر جاوا اسکریپت: less.min.js
- بحث متدهای Async اضافه شده، ریطی به مباحث چند ریسمانی ندارد. «... متدهای Async واقعی کار با شبکه و اعمال I/O، از ترد استفاده نمی‌کنند ...» به همین جهت نسبت به حالت استفاده از تردها سربار کمتری دارند.
- در EF استثناءها چند سطحی هستند. نیاز است inner exception را جهت مشاهده‌ی اصل و علت واقعی خطا بررسی کرد. در مثال شما فقط سطح استثناء بررسی شده و نه اصل آن.
احتمالا خطای اصلی timeout است. این مورد به مباحث قفل گذاری روی رکوردها مرتبط است. تراکنش‌های طولانی همزمانی را آغاز کرده‌اید که دسترسی سایر کاربران را به جداول، تا پایان کار آن تراکنش‌ها، محدود می‌کنند.
- در کارهای چند ریسمانی برای دسترسی امن به عناصر UI، باید از روش‌های Synchronization استفاده کرد.
- در EF استثناءها چند سطحی هستند. نیاز است inner exception را جهت مشاهده‌ی اصل و علت واقعی خطا بررسی کرد. در مثال شما فقط سطح استثناء بررسی شده و نه اصل آن.
احتمالا خطای اصلی timeout است. این مورد به مباحث قفل گذاری روی رکوردها مرتبط است. تراکنش‌های طولانی همزمانی را آغاز کرده‌اید که دسترسی سایر کاربران را به جداول، تا پایان کار آن تراکنش‌ها، محدود می‌کنند.
- در کارهای چند ریسمانی برای دسترسی امن به عناصر UI، باید از روش‌های Synchronization استفاده کرد.
سلام دوست عزیز. از اونجایی که این روش سالهای زیادی است معرفی شده و مورد استفاده قرار گرفته (از اواخر دهه 90 میلادی) مقالات و منابع زیادی تو این حوزه منتشر شده تا بحال و بر روی اینترنت هم موجود است. ولی برای شروع می‌تونید سری به این لینک‌ها بزنید :
لینک زیر بطور آکادمیک توضیحاتی را در مورد Latent Semantic Analysis ارائه میده:
این لینک مربوط به دانشگاه استندفورد هستش و واقعا یه مرجع عالی در مورد روش‌های مختلف بازیابی اطلاعات (Information Retrieval) هستش که اگر علاقه به سایر حوزه‌ها تو این زمینه دارید می‌تونید بعنوان یه مرجع خوب ازش استفاده کنید :
اگر هم شرحی عامیانه‌تر از این مقوله می‌خواهید می‌تونید به این لینک سری بزنید :
روش‌های زیادی برای دسته بندی، فشرده و یکی سازی فایلهای CSS و JS هست؛ منجمله:
- بهینه سازی فایلهای js و css در برنامه‌های ASP.NET با استفاده از Combres - قسمت اول
- فشرده سازی فایلهای CSS و JavaScript بصورت خودکار توسط MS Ajax Minifier
- Adding Bundling and Minification to Web Forms
- Building a basic Web Forms application using Visual Studio 2013
- Bundling and Minification in ASP.Net 4.5
- بهینه سازی فایلهای js و css در برنامه‌های ASP.NET با استفاده از Combres - قسمت اول
- فشرده سازی فایلهای CSS و JavaScript بصورت خودکار توسط MS Ajax Minifier
- Adding Bundling and Minification to Web Forms
- Building a basic Web Forms application using Visual Studio 2013
- Bundling and Minification in ASP.Net 4.5
در حالت کلی در وب فرم‌ها، برای مسیردهی سازگار با Routing باید از ResolveUrl استفاده کنید.
برای اسکریپت‌ها:
برای شیوه‌نامه‌ها:
متد ResolveUrl به صورت خودکار مسیر صحیح را تولید می‌کند.
اما ... این روش کار کردن صحیح نیست. چون به زودی به تعداد زیادی فایل اسکریپت و CSS لینک داده شده در صفحه می‌رسید. برای یکی کردن آن‌ها یا از ScriptManager استفاده کنید (برای اسکریپت‌ها) و یا از روش‌های bundling & minification که با فایلهای CSS و JS سازگار است. مسیریابی‌ها را هم به صورت خودکار تصحیح می‌کند.
برای اسکریپت‌ها:
<script type='text/javascript' src='<%= ResolveUrl("~/Scripts/test.js") %>'></script> <link rel="stylesheet" href="<%= ResolveUrl("~/myStylysheet.css")%>" type="text/css" /> اما ... این روش کار کردن صحیح نیست. چون به زودی به تعداد زیادی فایل اسکریپت و CSS لینک داده شده در صفحه می‌رسید. برای یکی کردن آن‌ها یا از ScriptManager استفاده کنید (برای اسکریپت‌ها) و یا از روش‌های bundling & minification که با فایلهای CSS و JS سازگار است. مسیریابی‌ها را هم به صورت خودکار تصحیح می‌کند.
با عرض سلام و خسته نباشید
من از روش ذکر شده در اجرای یک پروژه استفاده کردم و خیلی مفید بود.
به همین خاطر روش‌های مشابه رو سرچ کردم و به دو تا لینک زیر رسیدم :
میخواستم ببینم که آیا این‌ها الگوی واحد کار رو نقض میکنن همونطور که گفته بودید یا خیر؟
و اینکه بین این دو کدوم روش بهتر هست؟ (در صورت عدم نقض الگوی واحد کار)
با تشکر
روش‌های زیادی برای تعیین رشته اتصالی در EF وجود دارند. این موارد به همراه نظرات و مطلب «نحوه‌ی وادار کردن EF Code first به ساخت بانک اطلاعاتی پیش از شروع به کار برنامه» بحث شدند. کدهای آن اگر قرار است در حین نصب اولیه اجرا شوند، می‌توانند در همان روال مثلا دکمه‌ی نصب یا آغاز به نصب قرار گیرند. ابتدا مثلا ctx.Database.Connection.ConnectionString مقدار دهی می‌شود و بعد نکته‌ی وادار سازی EF به ساخت بانک اطلاعاتی.
پس از انجام اینکار می‌توان این اطلاعات را در فایل کانفیگ برنامه برای استفاده‌های بعدی ذخیره کرد. کلاس WebConfigurationManager امکان ویرایش قسمت‌های مختلف فایل کانفیگ برنامه را می‌دهد.
پس از انجام اینکار می‌توان این اطلاعات را در فایل کانفیگ برنامه برای استفاده‌های بعدی ذخیره کرد. کلاس WebConfigurationManager امکان ویرایش قسمت‌های مختلف فایل کانفیگ برنامه را می‌دهد.
- روش بهینه، استفاده از یک Context در طول درخواست است. در قسمت 12 سری EF به آن پرداخته شده. پیشنیاز آن مطالعه کامل مباحث IoC و تزریق وابستگی‌ها است.
- ViewModel یک روش است. روش‌های لیست سیاه و سفید هم هستند. این موارد هم بیشتر از این جهت معرفی شد‌ه‌اند چون با استفاده از ابزارهایی مانند AutoMapper می‌شود خواص مدل‌ها را خیلی سریع و بدون نوشتن تک تک آن‌ها به یکدیگر نگاشت کرد و یا متد توکار TryUpdateModel سعی می‌کند کل مدل را بر اساس اطلاعات دریافتی از کاربر، به روز رسانی کند.
- به اعتبارسنجی یک قسمت مجزا اختصاص داده شده‌است. جزئیات روش کار خودتان را با آن مقایسه کنید.
- ViewModel یک روش است. روش‌های لیست سیاه و سفید هم هستند. این موارد هم بیشتر از این جهت معرفی شد‌ه‌اند چون با استفاده از ابزارهایی مانند AutoMapper می‌شود خواص مدل‌ها را خیلی سریع و بدون نوشتن تک تک آن‌ها به یکدیگر نگاشت کرد و یا متد توکار TryUpdateModel سعی می‌کند کل مدل را بر اساس اطلاعات دریافتی از کاربر، به روز رسانی کند.
- به اعتبارسنجی یک قسمت مجزا اختصاص داده شده‌است. جزئیات روش کار خودتان را با آن مقایسه کنید.
راه حل بسیار جامع و ساده ای ارائه کردید که مشکلات روش‌های قبل را ندارد، برنامه به خوبی اجرا می‌شود ولی هنگام گرفتن گزارش با استفاده از stimulsoft خطای زیر ظاهر می‌شود:
(ساختار try-catch نادیده گرفته می‌شود و یک Unhandled Exception رخ می‌دهد.)
The type or namespace name 'Stimulsoft' could not be found (are you missing a using directive or an assembly reference?)
چرا برای اسمبلی‌های تلریک چنین مشکلی به وجود نمی‌آید و اینکه علاوه بر اسمبلی‌های زیپ شده خود اسمبلی‌ها نیز در فایل قرار داده شد؟