<base href="/blazor/" />
<base href="/Blazor/" />
System.ArgumentException: The URI is not contained by the base URI
<script>
var path = window.location.pathname.split('/');
var baseTag = document.getElementsByTagName('base');
baseTag[0].setAttribute('href', '/' + path[1] + '/');
</script> 
- برای اینکه مشاهده کنید این فیلتر کار میکند یا نه، باید به برگه‌ی network مرورگر مراجعه کنید و status code نمایش مجدد صفحه را مشاهده کنید:
اثر دکمه‌ی back برای صفحه‌ی لاگینی که کش مرورگر آن توسط فیلتر فوق غیرفعال شده (دریافت مجدد از سرور؛ بجای خوانده شدن از کش مرورگر).
اثر دکمه‌ی back برای یک صفحه‌ی معمولی (از کش مرورگر خوانده شده؛ بجای دریافت مجدد از سرور).
- ضمن اینکه تعریف این فیلتر صرفا برای صفحه‌ی login توصیه میشود و نه جای دیگری و نه کل سایت. گیرم شخصی با دکمه‌ی back، محتوای کش شده‌ی قبلی را مشاهده کند. مهم نیست. چون بلافاصله با ارسال یک درخواست جدید، فیلتر Authorize، دسترسی او را سد میکند. صفحه‌ی کش شده هم بر اساس دسترسی پیشین او در کش مرورگر وجود دارد. مشاهده‌ی آن صفحه‌ی قدیمی اهمیتی ندارد؛ چون اطلاعات بعدی به روز شده را باید با گذشت از فیلتر Authorize دریافت کند.
namespace KendoUI03.Models
{
public class Product
{
public int Id { set; get; }
public string Name { set; get; }
public decimal Price { set; get; }
public bool IsAvailable { set; get; }
}
} /api/products?{"take":10,"skip":0,"page":1,"pageSize":10,"sort":[{"field":"Id","dir":"desc"}]} {
"Data":
[
{"Id":1500,"Name":"نام 1500","Price":2499.0,"IsAvailable":false},
{"Id":1499,"Name":"نام 1499","Price":2498.0,"IsAvailable":true}
],
"Total":1500,
"Aggregates":null
} PM> Install-Package Kendo.DynamicLinq
using System.Linq;
using System.Net.Http;
using System.Web.Http;
using Kendo.DynamicLinq;
using KendoUI03.Models;
using Newtonsoft.Json;
namespace KendoUI03.Controllers
{
public class ProductsController : ApiController
{
public DataSourceResult Get(HttpRequestMessage requestMessage)
{
var request = JsonConvert.DeserializeObject<DataSourceRequest>(
requestMessage.RequestUri.ParseQueryString().GetKey(0)
);
var list = ProductDataSource.LatestProducts;
return list.AsQueryable()
.ToDataSourceResult(request.Take, request.Skip, request.Sort, request.Filter);
}
}
} <head>
<meta charset="utf-8" />
<meta http-equiv="Content-Language" content="fa" />
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" />
<title>Kendo UI: Implemeting the Grid</title>
<link href="styles/kendo.common.min.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
<!--شیوه نامه‌ی مخصوص راست به چپ سازی-->
<link href="styles/kendo.rtl.min.css" rel="stylesheet" />
<link href="styles/kendo.default.min.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
<script src="js/jquery.min.js" type="text/javascript"></script>
<script src="js/kendo.all.min.js" type="text/javascript"></script>
<!--محل سفارشی سازی پیام‌ها و مسایل بومی-->
<script src="js/cultures/kendo.culture.fa-IR.js" type="text/javascript"></script>
<script src="js/cultures/kendo.culture.fa.js" type="text/javascript"></script>
<script src="js/messages/kendo.messages.en-US.js" type="text/javascript"></script>
<style type="text/css">
body {
font-family: tahoma;
font-size: 9pt;
}
</style>
<script type="text/javascript">
// جهت استفاده از فایل: kendo.culture.fa-IR.js
kendo.culture("fa-IR");
</script>
</head> <div class="k-rtl">
<div id="report-grid"></div>
</div> <script type="text/javascript">
$(function () {
var productsDataSource = new kendo.data.DataSource({
transport: {
read: {
url: "api/products",
dataType: "json",
contentType: 'application/json; charset=utf-8',
type: 'GET'
},
parameterMap: function (options) {
return kendo.stringify(options);
}
},
schema: {
data: "Data",
total: "Total",
model: {
fields: {
"Id": { type: "number" }, //تعیین نوع فیلد برای جستجوی پویا مهم است
"Name": { type: "string" },
"IsAvailable": { type: "boolean" },
"Price": { type: "number" }
}
}
},
error: function (e) {
alert(e.errorThrown);
},
pageSize: 10,
sort: { field: "Id", dir: "desc" },
serverPaging: true,
serverFiltering: true,
serverSorting: true
});
$("#report-grid").kendoGrid({
dataSource: productsDataSource,
autoBind: true,
scrollable: false,
pageable: true,
sortable: true,
filterable: true,
reorderable: true,
columnMenu: true,
columns: [
{ field: "Id", title: "شماره", width: "130px" },
{ field: "Name", title: "نام محصول" },
{
field: "IsAvailable", title: "موجود است",
template: '<input type="checkbox" #= IsAvailable ? checked="checked" : "" # disabled="disabled" ></input>'
},
{ field: "Price", title: "قیمت", format: "{0:c}" }
]
});
});
</script> همان طور که می‌دانید کاربرد پذیری در خیلی از
پروژه‌ها حرف اول رو می‌زند و کاربر دوست دارد کارهایی که انجام میدهد خیلی راحت
و با استفاده از موس باشد.یکی از کار هایی که در اکثر پروژه‌ها نیاز است ، چیدمان
ترتیب رکوردها است. ما میخواهیم در این پست ترتیبی اتخاذ کنیم که کاربر بتواند رکوردها را به هر ترتیبی که دوست دارد نمایش دهد.
از توضیحاتی که قبلا دادم مشخص است که این کار احتمالا در ASP.NET WebForm کار سختی نیست ولی این کار باید در MVC از ابتدا طراحی شود.
طرح سوال : یک سری رکورد از یک Table داریم که میخواهیم به ترتیب وارد شدن رکوردها نباشد و ترتیبی که ما میخواهیم نمایش داده شود.
پاسخ کوتاه : خب باید ابتدا یک فیلد (برای اولویت بندی) به Table اضافه کنیم بعد اون فیلد رو بنا به ترتیبی که دوست داریم رکوردها نمایش داده شود پر کنیم (Sort می کنیم ) و در آخر هم هنگام نمایش در View رکوردها را بر اساس این فیلد نمایش میدهیم.
(این پست هم در ادامه پست قبلی در همان پروژه است و از همان Table ها استفاده شده است)
اضافه کردن فیلد :
ابتدا یک فیلد به Table مورد نظر اضافه میکنیم. من اسم این فیلد رو Priority گذاشتم. Table من چنین وضعیتی دارد.
افزودن فایل‌های jQuery UI :
در این مرحله شما نیاز دارید فایل‌های مورد نیاز برای Sort کردن رکوردها را اضافه کنید. شما میتوانید فقط فایل‌های مربوط به Sortable را به صفحه خودتان اضافه کنید و یا مثل من فایل هایی که حاوی تمام قسمت‌های jQuery UI هست را اضافه کنید.
من برای این کار از Section استفاده کردم ، ابتدا در Head فایل Layout دو Section تعریف کردم برای CSS و JavaScript . و فایل‌های مربوط به Sort کردن را در صفحه ای که باید عمل Sort انجام بشود در این Section ها قرار دادم.
فایل Layout
<head>
<meta charset="utf-8" />
@RenderSection("meta", false)
<title>@ViewBag.Title</title>
<link href="@Url.Content("~/Content/~Site.css")" rel="stylesheet" type="text/css" />
<link href="@Url.Content("~/Content/redactor/css/redactor.css")" rel="stylesheet" type="text/css" />
<link href="@Url.Content("~/Content/css/bootstrap-rtl.min.css")" rel="stylesheet" type="text/css" />
@RenderSection("css", false)
<script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery-1.8.2.min.js")" type="text/javascript"></script>
<script src="@Url.Content("~/Scripts/modernizr-1.7.min.js")" type="text/javascript"></script>
<script src="@Url.Content("~/Content/js/bootstrap-rtl.js")" type="text/javascript"></script>
<script src="@Url.Content("~/Content/redactor/redactor.min.js")" type="text/javascript"></script>
<script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery.unobtrusive-ajax.min.js")" type="text/javascript"></script>
@RenderSection("js", false)
</head>
فایل Index.chtml در پوشه کنترلر Type
@model IEnumerable<KhazarCo.Models.Type>
@{
ViewBag.Title = "Index";
Layout = "~/Areas/Administrator/Views/Shared/_Layout.cshtml";
}
@section css
{<link href="@Url.Content("~/Content/themes/base/jquery-ui.css")" rel="stylesheet" type="text/css" />
}
@section js
{
<script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery-ui-1.9.0.min.js")" type="text/javascript"></script>
}
در آخر فایل Index.chtml به اینصورت شده است:
<h2>
نوع ها</h2>
<p>
@Html.ActionLink("ایجاد یک مورد جدید", "Create", null, new { @class = "btn btn-info" })
</p>
<table>
<thead>
<tr>
<th>
عنوان
</th>
<th>
توضیحات
</th>
<th>
فعال
</th>
<th>
</th>
</tr>
</thead>
<tbody>
@foreach (var item in Model.OrderBy(m => m.Priority))
{
<tr id="@item.Id">
<td>
@Html.DisplayFor(modelItem => item.Title)
</td>
<td>
@(new HtmlString(item.Description))
</td>
<td>
@Html.DisplayFor(modelItem => item.IsActive)
</td>
<td>
@Html.ActionLink("ویرایش", "Edit", new { id = item.Id }, new { @class = "btnEdit label label-warning" })
|
@Html.ActionLink("مشاهده", "Details", new { id = item.Id }, new { @class = "btnDetails label label-info" })
|
@Html.ActionLink("حذف", "Delete", new { id = item.Id }, new { @class = "btnDelete label label-important" })
</td>
</tr>
}
</tbody>
</table>
** توجه داشته باشید که من به هر tr یک id اختصاص داده ام که این مقدار id همان مقدار فیلد Id همان رکورد هست ، ما برای مرتب کردن به این Id نیاز داریم (خط 25).
افزودن کدهای کلاینت:
حالا باید کدی بنویسم که دو کار را برای ما انجام دهد : اول حالت Sort پذیری را به سطر‌های Table بدهد و دوم اینکه هنگامی که ترتیب سطر‌های تغییر کرد ما را با خبر کند:
<script type="text/javascript">
$(function () {
$("table tbody").sortable({
helper: fixHelper,
update: function (event, ui) {
jQuery.ajax('@Url.Action("Sort", "Type", new { area = "Administrator" })', {
data: { s: $(this).sortable('toArray').toString() }
});
}
}).disableSelection();
});
var fixHelper = function (e, ui) {
ui.children().each(function () {
$(this).width($(this).width());
});
return ui;
};
</script>
توضیح کد :
در این کد ما حالت ترتیب پذیری را به Table می دهیم و هنگامی که عمل Update در Table انجام شد تابع مربوطه اجرا میشود. ما در این تایع، ترتیب جدید سطر‌ها را می‌گیریم ( ** به کمک مقدار Id که به هر سطر دادیم ، این مقدار Id برابر بود با Id خود رکورد در Database ) و به کمکjQuery.ajax به تابع Sort از کنترلر Type در منطقه (area ) Administrator ارسال میکنیم و در آنجا ادامه کار را انجام میدهیم.
تابع fixHelper هم به ما کمک میکند که هنگامی که سطر‌ها از جای خود جدا میشوند ، دارای عرض یکسانی باشند و عرض آنها تغییری نکند.
افزودن کد Server:
حالا باید تابع Sort که مقادیر را به آن ارسال کردیم بنویسم. من این تابع را بر اساس مقداری که از کلاینت ارسال میشود اینگونه طراحی کردم.
public EmptyResult Sort(string s)
{
if (s != null)
{
var ids = new List<int>();
foreach (var item in s.Split(','))
{
ids.Add(int.Parse(item));
}
int intpriority = 0;
foreach (var item in ids)
{
intpriority++;
db.Types.Single(m => m.Id == item).Priority = intpriority;
}
db.SaveChanges();
}
return new EmptyResult();
}
در ایتدا مقادیر Id که از کلاینت به صورت String ارسال شده است را می‌گیریم و بعد به همان ترتیب ارسال در لیستی از int قرار میدهیم ids.
سپس به اضای هر رکورد Type مقدار اولویت را به فیلدی که برای همین مورد اضافه کردیم Priority اختصاص میدهیم. و در آخر هم تغییرات را ذخیره میکنیم. (خود کد کاملا واضح است و نیاری به توضیح بیشتر نیست )
حالا باید هنگامی که لیست Type ها نمایش داده میشود به ترتیب (OrderBy) فیلد Priority نمایش داده شود پس تابع Index را اینطور تغییر میدهیم.
public ViewResult Index()
{
return View(db.Types.Where(m => m.IsDeleted == false).OrderBy(m => m.Priority));
}
این هم خروجی کار من:
این عکس مربوط به است به قسمت مدیریت پروژه شیرآلات مرجان خزر.
<a href="#TB_inline?height=155&width=300&inlineId=hiddenModalContent&modal=true" class="thickbox">Show hidden modal content.</a>
<a href="iframeModal.html?placeValuesBeforeTB_=savedValues&TB_iframe=true&height=200&width=300&modal=true" title="add a caption to title attribute / or leave blank" class="thickbox">Open iFrame Modal</a>
$(document).ready(function(){
$("a[href='http://www.mysite.com/page.htm?TB_iframe=true&height=340&width=530']").each(function(){
var obj = $(this);
obj.attr("title","Contact me");
obj.attr("class","thickbox");
}).bind("contextmenu",function(e){
return false;
});
});
OutputCaching باعث میشود خروجیِ یک اکشن متد در حافظه نگهداری شود. با اعمال این نوع کشینگ، ASP.NET در خواست‌های بعدی به این اکشن را تنها با بازگرداندن همان مقدار قبلی ِ نگهداری شده در کش، پاسخ میدهد. در حقیقت با OutputCaching از تکرار چند باره کد درون یک اکشن در فراخوانی‌های مختلف جلوگیری کرده‌ایم. کش کردن باعث میشود که کارایی و سرعت سایت افزایش یابد؛ اما باید دقت کنیم که چه موقع و چرا از کَش کردن استفاده میکنیم و چه موقع باید از این کار امتناع کرد.
فواید کَش کردن
- انجام عملیات هزینه دار فقط یکبار صورت میگیرد. (هزینه از لحاظ فشار روی حافظه سرور و کاهش سرعت بالا آمدن سایت)
- بار روی سرور در زمان‌های پیک کاهش می‌یابد.
- سرعت بالا آمدن سایت بیشتر میشود.
چه زمانی باید کَش کرد؟
- وقتی محتوای نمایشی برای همه کاربران یکسان است.
- وقتی محتوای نمایشی برای نمایش داده شدن، فشار زیادی روی سرور تحمیل میکند.
- وقتی محتوای نمایشی به شکل مکرر در طول روز باید نمایش داده شود.
- وقتی محتوای نمایشی به طور مکرر آپدیت نمی‌شود. (در مورد تعریف کیفیت "مکرر"، برنامه نویس بهترین تصمیم گیرنده است)
طرح مساله
فرض کنید صفحه اول سایت شما دارای بخش‌های زیر است :
خلاصه اخبار بخش علمی، خلاصه اخبار بخش فرهنگی ، ده کامنت آخر، لیستی از کتگوری‌های موجود در سایت.
روش‌های مختلفی برای کوئری گرفتن وجود دارد، به عنوان مثال ما به کمک یک یا چند کوئری و توسط یک ViewModel جامع، میخواهیم اطلاعات را به سمت ویو ارسال کنیم. پس در اکشن متد Index ، حجم تقریبا کمی از اطلاعات را باید به کمک کوئری(کوئری های) تقریبا پیچیده ای دریافت کنیم و اینکار به ازای هر ریکوئست هزینه دارد و فشار به سرور وارد خواهد شد. از طرفی میدانیم صفحه اول ممکن است در طول یک یا چند روز تغییر نکند و همچنین شاید در طول یکساعت چند بار تغییر کند! به هر حال در جایی از سایت قرار داریم که کوئری (کوئری های) مورد نظر زیاد صدا زده میشوند ، در حقیقت صفحه اول احتمالا بیشترین فشار ترافیکی را در بین صفحات ما دارد، البته این فقط یک احتمال است و ما دقیقا از این موضوع اطلاع نداریم.
یکی از راه‌های انجام یک کش موفق و دانستن لزوم کش کردن، این است که دقیقا بدانیم ترافیک سایت روی چه صفحه ای بیشتر است. در واقع باید بدانیم در کدام صفحه "هزینه‌ی اجرای عملیات موجود در کد" بیشترین است.
فشار ترافیکی(ریکوئست‌های زیاد) و آپدیت‌های روزانه‌ی دیتابیس را، در دو کفه ترازو قرار دهید؛ چه کار باید کرد؟ این تصمیمی است که شما باید بگیرید. نگرانی خود را در زمینه آپدیت‌های روزانه و ساعتی کمتر کنید؛ در ادامه راهی را معرفی میکنیم که آپدیت‌های هر از گاهِ شما، در پاسخِ ریکوئست‌ها دیده شوند. کمی کفه‌ی کش کردن را سنگین کنید.
به هر حال، فعال کردن قابلیت کش کردن برای یک اکشن، بسیار ساده است، کافیست ویژگی ( attribute ) آن را بالای اکشن بنویسید :
[OutputCache(Duration = "60", Location = OutputCacheLocation.Server)]
public ActionResult Index()
{
//کوئری یا کوئری‌های لازم برای استفاده در صفحه اصلی و تبدیل آن به یک ویو مدل جامع
} [OutputCache(CacheProfile = "FirstPageIndex",Location=OutputCacheLocation.Server)]
public ActionResult Index()
{
//کوئری یا کوئری‌های لازم برای استفاده در صفحه اصلی و تبدیل آن به یک ویو مدل جامع
} دو روش فوق برای کش کردن خروجی Index از لحاظ عملکرد یکسان است، به شرطی که در حالت دوم در وب کانفیگ و در بخش system.web آن ، یک پروفایل ایجاد کنیم کنیم :
<caching>
<outputCacheSettings>
<outputCacheProfiles>
<add name="FirstPageIndex" duration="60"/>
</outputCacheProfiles>
</outputCacheSettings>
</caching> در حالت دوم ما یک پروفایل برای کشینگ ساخته ایم و در ویژگی بالای اکشن متد، آن پروفایل را صدا زده ایم. از لحاظ منطقی در حالت دوم، چون امکان استفاده مکرر از یک پروفایل در جاهای مختلف فراهم شده، روش بهتری است. محل ذخیره کش نیز در هر دو حالت سرور تعریف شده است.
برای تست عملیات کشینگ، کافیست یک BreakPoint درون Index قرار دهید و برنامه را اجرا کنید. پس از اجرا، برنامه روی Break Point می‌ایستد و اگر F5 را بزنیم، سایت بالا می‌آید. بار دیگر صفحه را رفرش کنیم، اگر این "بار دیگر" در کمتر از 60 ثانیه پس از رفرش قبلی اتفاق افتاده باشد برنامه روی Break Point متوقف نخواهد شد، چون خروجی اکشن، در کش بر روی سرور ذخیره شده است و این یعنی ما فشار کمتری به سرور تحمیل کرده ایم، صفحه با سرعت بالاتری در دسترس خواهد بود.
ما از تکرار اجرای کد جلوگیری کرده ایم و عدم اجرای کد بهترین نوع بهینه سازی برای یک سایت است. [اسکات الن، پلورال سایت]
چطور زمان مناسب برای کش کردن یک اکشن را انتخاب کنیم؟
- کشینگ با زمان کوتاه؛ فرض کنید زمان کش را روی 1 ثانیه تنظیم کرده اید. این یعنی اگر ریکوئست هایی به یک اکشن ارسال شود و همه در طول یک ثانیه اتفاق بیفتد، آن اکشن فقط برای بار اول اجرا میشود، و در بارهای بعد(در طول یک ثانیه) فقط محتوای ذخیره شده در آن یک اجرا، بدون اجرای جدید، نمایش داده میشود. پس سرور شما فقط به یک ریکوئست در ثانیه در طول روز جواب خواهد داد و ریکوئست‌های تقریبا همزمان دیگر، در طول همان ثانیه، از نتایج آن ریکوئست (اگر موجود باشد) استفاده خواهند کرد
- کشینگ با زمان طولانی؛ ما در حقیقت با اینکار منابع سرور را حفاظت میکنیم، چون عملیاتِ هزینه دار(مثل کوئری‌های حجیم) تنها یکبار در طول زمان کشینگ اجرا خواهند شد. مثلا اگر تنظیم زمان روی عدد 86400 تنظیم شود(یک روز کامل)، پس از اولین ریکوئست به اکشن مورد نظر، تا 24 ساعت بعد، این اکشن اجرا نخواهد شد و فقط خروجی آن نمایش داده خواهد شد. آیا دلیلی دارد که یک کوئری هزینه دار را که قرار نیست خروجی اش در طول روز تغییر کند به ازای هر ریکوئست یک بار اجرا کنیم؟
اگر اطلاعات موجود در دیتابیس را تغییر دهیم چه کار کنیم که کشینگ رفرش شود؟
فرض کنید در همان مثال ابتدای این مقاله، شما یک پست به دیتابیس اضافه کرده اید، اما چون مثلا duration مربوط به کشینگ را روی 86400 تعریف کرده اید تا 24 ساعت از زمان ریکوئست اولیه نگذرد، سایت آپدیت نخواهد شد و محتوا همان چیزهای قبلی باقی خواهند ماند. اما چاره چیست؟
کافیست در بخش ادمین، وقتی که یک پست ایجاد میکنید یا پستی را ویرایش میکند در اکشن‌های مرتبط با Create یا Edit یا Delete چنین کدی را پس از فرمان ذخیره تغییرات در دیتابیس، بنویسید:
Response.RemoveOutputCacheItem(Url.Action("index", "home")); واضح است که ما داریم کشینگ مرتبط با یک اکشن متد مشخص را پاک میکنیم. با اینکار در اولین ریکوئست پس از تغییرات اعمال شده در دیتابیس، ASP.NET MVC چون میبیند کَشی برای این اکشن وجود ندارد، متد را اجرا میکند و کوئری‌های درونش را خواهد دید و اولین ریکوئست پیش از کَش شدن را انجام خواهد داد. با اینکار کشینگ ریست شده است و پس از این ریکوئست و استخراج اطلاعات جدید، زمان کشینگ صفر شده و آغاز میشود.
میتوانید یک دکمه در بخش ادمین سایت طراحی کنید که هر موقع دلتان خواست کلیه کش‌ها را به روش فوق پاک کنید! تا اپلیکیشن منتظر ریکوئست‌های جدید بماند و کش‌ها دوباره ایجاد شوند.
جمع بندی
ویژگی OutputCatch دارای پارامترهای زیادیست و در این مقاله فقط به توضیح عملکرد این اتریبیوت اکتفا شده است. بطور کلی این مبحث ظاهر ساده ای دارد، ولی نحوه استفاده از کشینگ کاملا وابسته به هوش برنامه نویس است و پیچیدگی‌های مرتبط با خود را دارد. در واقع خیلی مشکل است که بتوانید یک زمان مناسب برای کش کردن تعیین کنید. باید برنامه خود را در یک محیط شبیه سازی تحت بار قرار دهید و به کمک اندازه گیری و محاسبه به یک قضاوت درست از میزان زمان کش دست پیدا کنید. گاهی متوجه خواهید شد، از مقدار زیادی از حافظه سیستم برای کش کردن استفاده کرده اید و در حقیقت آنقدر ریکوئست ندارید که احتیاج به این هزینه کردن باشد.
یکی از روش‌های موثر برای دستیابی به زمان بهینه برای کش کردن استفاده از CacheProfile درون وب کانفیگ است. وقتی از کشینگ استفاده میکنید، در همان ابتدا مقدار زمانی مشخص برای آن در نظر نگرفته اید(در حقیقت مقدار زمان مشخصی نمیدانید) پس مجبور به آزمون و خطا و تست و اندازه گیری هستید تا بدانید چه مقدار زمانی را برای چه پروفایلی قرار دهید. مثلا پروفایل هایی به شکل زیر تعریف کرده اید و نام آنها را به اکشن‌های مختلف نسبت داده اید. به راحتی میتوانید از طریق دستکاری وب کانفیگ مقادیر آن را تغییر دهید تا به حالت بهینه برسید، بدون آنکه کد خود را دستکاری کنید.
<caching>
<outputCacheSettings>
<outputCacheProfiles>
<add name="Long" duration="86400"/>
<add name="Average" duration="43600"/>
<add name="Short" duration="600"/>
</outputCacheProfiles>
</outputCacheSettings>
</caching> برای مطالعه جزئیات بیشتر در مورد OutputCaching مقالات زیر منابع مناسبی هستند.
<h1>News</h1> <div>Welcome to our site!</div> <h2>World</h2> <h3>Title 1</h3> <div>description 1.</div> <h2>Science</h2> <h3>Title 2</h3> <div>description 2.</div>
var headings = document.querySelectorAll('h2, h3');
for (var i = 0; i < headings.length; i++) {
if (headings[i].tagName === 'H2') {
headings[i].style.color = 'blue';
}
else {
headings[i].style.color = 'green';
}
} <h2 style="color: blue">….</h2> <h3 style="color: green">….</h3>
<h2>World</h2>
...
<h2>Science</h2>
<script>
var headings = document.querySelectorAll('h2');
for (var i = 0; i < headings.length; i++) {
headings[i].style.color = 'blue';
headings[i].style.fontWeight = 'bold';
}
</script> headings[i].style['font-weight'] = 'bold';
var headings = document.querySelectorAll('h2');
for (var i = 0; i < headings.length; i++) {
headings[i].style.cssText = 'color: blue; font-weight: bold';
} h2 { color: blue; }
h3 { color: green; } <link href="styles.css" rel="style sheet">
<style>
h2 { color: blue; }
h3 { color: green; }
</style> var sheet = document.styleSheets[0];
sheet.insertRule('h2 { font-style: italic; }', sheet.cssRules.length - 1); // hide an element $element.hide(); // show it again $element.show();
element.setAttribute('hidden', ''); element.removeAttribute('hidden'); 
<style>
.box {
padding: 10px;
margin: 5px;
border: 3px solid;
display: inline-block;
}
</style>
<span class="box">a box</span> // returns 38
var clientHeight = document.querySelector('.box').clientHeight;
// returns 55
var clientWidth = document.querySelector('.box').clientWidth; // returns 44
var offsetHeight = document.querySelector('.box').offsetHeight;
// returns 61
var offsetWidth = document.querySelector('.box').offsetWidth;
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Xml.Linq;
namespace LinqToRSS
{
public static class LanguageExtender
{
public static string SafeValue(this XElement input)
{
return (input == null) ? string.Empty : input.Value;
}
public static DateTime SafeDateValue(this XElement input)
{
return (input == null) ? DateTime.MinValue : DateTime.Parse(input.Value);
}
}
public class RssEntry
{
public string Title { set; get; }
public string Description { set; get; }
public string Link { set; get; }
public DateTime PublicationDate { set; get; }
public string Author { set; get; }
public string BlogName { set; get; }
public string BlogAddress { set; get; }
}
public class Rss
{
static XElement selectDate(XElement date1, XElement date2)
{
return date1 ?? date2;
}
public static List<RssEntry> GetEntries(string feedUrl)
{
//applying namespace in an XElement
XName xn = XName.Get("{http://purl.org/dc/elements/1.1/}creator");//{namespace}root
XName xn2 = XName.Get("{http://purl.org/dc/elements/1.1/}date");
var feed = XDocument.Load(feedUrl);
if (feed.Root == null) return null;
var items = feed.Root.Element("channel").Elements("item");
var feedQuery =
from item in items
select new RssEntry
{
Title = item.Element("title").SafeValue(),
Description = item.Element("description").SafeValue(),
Link = item.Element("link").SafeValue(),
PublicationDate =
selectDate(item.Element(xn2), item.Element("pubDate")).SafeDateValue(),
Author = item.Element(xn).SafeValue(),
BlogName = item.Parent.Element("title").SafeValue(),
BlogAddress = item.Parent.Element("link").SafeValue()
};
return feedQuery.ToList();
}
}
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
List<RssEntry> entries = Rss.GetEntries("http://weblogs.asp.net/aspnet-team/rss.aspx");
if (entries != null)
foreach (var item in entries)
Console.WriteLine(item.Title);
Console.WriteLine("Press a key...");
Console.ReadKey();
}
}
}
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" ?>
<?xml-stylesheet type="text/xsl" href="http://weblogs.asp.net/utility/FeedStylesheets/rss.xsl" media="screen"?>
<rss version="2.0" xmlns:dc="http://purl.org/dc/elements/1.1/" xmlns:slash="http://purl.org/rss/1.0/modules/slash/" xmlns:wfw="http://wellformedweb.org/CommentAPI/">
<channel>
<title>Latest Microsoft Blogs</title>
<link>http://weblogs.asp.net/aspnet-team/default.aspx</link>
<description />
<dc:language>en</dc:language>
<generator>CommunityServer 2007 SP1 (Build: 20510.895)</generator>
<item>
<title>Comments on my recent benchmarks.</title>
<link>http://misfitgeek.com/blog/aspnet/comments-on-my-recent-benchmarks/</link>
<pubDate>Mon, 10 Aug 2009 23:33:59 GMT</pubDate>
<guid isPermaLink="false">c06e2b9d-981a-45b4-a55f-ab0d8bbfdc1c:7166225</guid>
<dc:creator>Misfit Geek: msft</dc:creator>
<slash:comments>0</slash:comments>
<wfw:commentRss xmlns:wfw="http://wellformedweb.org/CommentAPI/">http://weblogs.asp.net/aspnet-team/rsscomments.aspx?PostID=7166225</wfw:commentRss>
<comments>http://misfitgeek.com/blog/aspnet/comments-on-my-recent-benchmarks/#comments</comments>
<description>Overall I’ve been pretty impressed ...</description>
<category domain="http://weblogs.asp.net/aspnet-team/archive/tags/ASP.NET/default.aspx">ASP.NET</category>
</item>
</channel>
</rss>
var items = feed.Root.Element("channel").Elements("item");
XName.Get("{mynamespace}root");
//or
XName.Get("root", "mynamespace");
<link href="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/css/bootstrap.min.css" rel="stylesheet">
<script src="http://code.jquery.com/jquery-2.0.3.min.js"></script>
<script src="//netdna.bootstrapcdn.com/bootstrap/3.0.0/js/bootstrap.min.js"></script> <a href="#" id="favsite" data-type="text" data-pk="1" data-url="@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())" data-title="Enter your favorite site">dotnettips.info</a>
$(document).ready(function () {
$('#favsite').editable();
}); $(document).ready(function () {
$.fn.editable.defaults.mode = 'inline';
$('#favsite').editable();
}); <a href="#" id="favsite" >dotnettips.info</a>
$.fn.editable.defaults.mode = 'inline';
$(document).ready(function () {
$('#favsite').editable({
type: 'text',
pk: 1,
url: '@Url.Action(MVC.Categories.EditCategory())',
title: 'Enter your favorite site'
});
}); | AjaxOptions | همانطور
که متوجه شدید به طور خودکار اطلاعات ویرایش شده، به سمت آدرس داده شده،
به شیوه Post ارسال می‌گردند. در صورتیکه قصد دست بردن
در نوع درخواست را دارید، میتوانید از این ویژگی استفاده کنید: ajaxOptions: {
type: 'put',
dataType: 'json'
} |
| Anim | این
ویژگی که تنها در حالت inline پاسخ میدهد، می‌تواند زمان بسته شدن
x-editable را تغییر دهد که به طور پیش فرض با false مقداردهی شده است. جهت
تغییر زمان بسته شدن، کد زیر را وارد نمایید: anim:'false'
//or
anim: {
duration: 2000
} |
| autotext | در انتهای جدول آمده است. |
| defaultValue | در
صورتیکه عنصر مورد نظر محتوایی نداشته باشد و این خصوصیت را
مقداردهی کنید، موقع ویرایش، این عبارت تعیین شده نمایش می‌یابد. در مثال
بالا باید متن تگ a را حذف کرده تا نتیجه را ببینید: (البته فیلد value نباید مقداری داشته باشد) defaultValue: 'default val' //or defaultValue: undefined //or defaultValue: null |
| disabled | false کردن این ویژگی باعث غیرفعال شدن x-editable بر روی کنترل جاری میگردد. |
| display | خاصیت
display یا مقدار بولین false را دریافت میکند، یا نال، یا یک تابع
callback را میتوان به آن پاس داد. این خصوصت زمانی صدا زده میشود که
اطلاعات به سمت آدرس سرور رفته و با موفقیت بازگشت داده میشوند (در صورتی
که این ویژگی غیرفعال باشد، بلافاصه بعد از تایید کاربر، از اطلاعات وارد شده
صدا زده میشود) و سپس متن جدید عنصر تغییر می‌یابد. حال اگر این خاصیت نال
که مقدار پیش فرض آن است باشد، متن تغییر می‌یابد. ولی اگر false باشد، متن سابق
باقی خواهد ماند و در صورتیکه تابعی به آن پاس داده باشید، طبق تابع شما
عمل خواهد کرد. پارامترهایی که تابع شما می‌تواند داشته باشد به شرح زیر است: value : مقدار جدید response : پاسخ سرور ( در صورتی که ارسال از طریق Ajax صورت گرفته باشد) و در صورتیکه عنصر شما checlklist یا select باشد که حاوی منبعی از مقادیر هست، مقادیرشان در قالب یک آرایه با نام sourceData بازگشت خواهد خورد. برای دسترسی به آیتم‌های انتخابی هم از کد زیر استفاده میکنیم: $.fn.editableutils.itemsByValue(value, sourceData) |
| emptyclass | معرفی یک کلاس css برای موقعیکه عنصر خالی است. |
| emptytext | در صورتی خالی بودن عنصر، این متن را برای عنصر نمایش بده. |
| highlight | بعد از به روز رسانی متن عنصر، آن را با این رنگ highlight خواهد کرد و کد رنگی باید در مبنای هگز باشد. مقدار پیش فرض آن false است. |
| mode | دو
حالت نمایشی دارد که پیش فرض آن popup است و با باز کردن یک پنجره، مقدار
جدید را دریافت میکند. مورد بعدی inline است که به جای باز کردن پنجره،
متن عنصر را به حالت ویرایش تغییر میدهد. |
| name | نام فیلدی که مقدارش تغییر میکند. |
| onblur | زمانی که کاربر فوکوس را از ویرایشگر میگیرد، ویرایشگر چه پاسخی باید به آن بدهد، باز بماند؟ ignore ، بسته شود؟ cancel و یا مقدار داده شده را تایید کند؟submit |
| params | پارامترهای درخواست ایجکسی که کنترل در حالت پیش فرض ارسال میکند؛ شامل Pk که آن را با id
رکورد پر میکنیم. name نام فیلدی که تغییر یافته است و value که مقدار جدید
است. در صورتیکه دوست دارید اطلاعات اضافی‌تری نیز ارسال شوند،
میتوانید از این خاصیت استفاده کنید و پارامترها را در قالب Object به آن
پاس کنید. ولی اگر بخواهید در کل همه‌ی پارامترها را رونویسی کنید باید یک
تابع را به آن پاس کنید: params: function(params) {
//در این حالت پارامترهای پیش فرض ارسال نشده
و تنها پارامترهای معرفی شده در این تابع ارسال میشوند
params.a = 1;
return params;
} |
| pk | کلید
اصلی رکورد شما در دیتابیس یا هان id است. در صورتی که از کلیدهای ترکیبی
استفاده میکنید، نگران نباشید فکر آن را هم کرده اند.//کلید عدد
pk:1,
//کلید رشته ای
pk:'dp123'
//کلید ترکیبی
pk:{id: 1, lang: 'en'}
//معرفی یک تابع به آن و بازگشت |
| Placement | این ویژگی فقط به درد حالت Popup می‌خورد که پنجره را کجای عنصر نمایش دهد و شامل چهار مقدار left,right,top,bottom میشود. |
| saveonchange | زمانی
که مقدار جدید، برابر مقدار فعلی باشد و این خاصیت false باشد، هیچ تغییری رخ
نخواهد داد. ولی اگر برابر true باشد ،مقدار جدید اسال و جایگزین مقدار فعلی
خواهد شد. مقدار پیش فرض آن false است. |
| selector |
با استفاده از این خصوصیت در عنصر انتخابی به دنبال عناصری که در selector
تعیین شده میگردد و حالت ویرایش را روی آنها فعال میکند. در این حالت استفاده از خصوصیات emptytext و autotext در ابتدای امر ممکن نیست و بعد از اولین کلیک قابل استفاده هستند. نکته بعدی اینکه شما باید کلاس‌های زیر را دستی اضافه کنید. کلاس editable-click برای همه کنترل‌ها وکلاس editable-empty به کنترلهای بدون مقدار و برای مقداردهی کنترلهای بدون مقدار میتوان از خاصیت ''=data-value استفاده کرد. <div id="user">
<!-- empty -->
<a href="#" data-name="username"
data-type="text" data-value=""
title="Username">Empty</a>
<!-- non-empty -->
<a href="#" data-name="group"
data-type="select" data-source="/groups"
data-value="1" title="Group">Operator</a>
</div>
<script>
$('#user').editable({
selector: 'a',
url: '/post',
pk: 1
});
</script> |
| send | سه
مقدار auto,always و never را دریافت میکند. موقعی که شما آن را روی auto
تنظیم کنید؛ در صورتی مقادیر به سمت سرور ارسال میشوند که دو خاصیت url و
pk تعریف شده باشند. در غیر این صورت ویرایش فقط در حالت محلی و روی سیستم
کاربر رخ خواهد داد. |
| showbuttons | در
صورتیکه با false مقداردهی شود، تایید فرم به طور خودکار انجام میگیرد و
اگر با یکی از مقادیر left یا Bottom پر شود، دکمه‌ها را در آن قسمت نشان
میدهد. |
| success | اطلاعات به سمت سرور
رفته و با موفقیت با کد 200 بازگشت داده شده‌اند. در مستندات نوشته است، هر
کد وضعیتی غیر از 200 بازگشت داده شود، به سمت خاصیت error هدایت می‌شو.د ولی
آن طور که من با httpresponsemessage
تست کردم، چنین چیزی را مشاهده نکردم و مجددا success صدا زده شد. پس بهتر
هست داده‌ای را که به سمت کنترل برگشت می‌دهید، خودتان کنترل کنید. به خصوص
اگر انتقال اطلاعات صحیح باشد. ولی اگر در دیتابیس، تغییر با خطا روبرو گردد
بهتر است نتیجه‌ی آن ارسال شده و از تغییر مقدار فعلی ممانعت به عمل آورید. success: function(response, newValue) {
if(!response.success) return response.msg;
} |
| toggle | اگر قصد دارید که باز و بسته کردن ویرایشگر را بر عهده‌ی مثلا یک دکمه‌ی روی صفحه بگذارید، این خصوصیت به شما کمک میکند: $('#edit-button').click(function(e) {
e.stopPropagation();
$('#favsite').editable('toggle');
}); |
| type | نوع
ویرایشی را که قرار است انجام گیرد، مشخص میکند. text برای متن، date برای
تاریخ، textarea جهت متون طولانی‌تر نسبت به text و بسیاری از موارد دیگر |
| unsavedclass | این
کلاس موقعی اعمال میگردد که اطلاعاتی را ویرایش کرده‌اید، ولی اطلاعاتی
به سمت سرور ارسال نشده است. مثلا pk مقداردهی نشده یا send=never قرار
داید و یا اینکه به صورت محلی ذخیره میکنید و می‌خواهید در آخر همه‌ی اطلاعات را
ارسال کنید. این خاصیت به طور پیش فرض با کلاس editable-unsaved مقداردهی شده که میتوانید با نال کردن، از شرش خلاص شوید. |
| url | این
خاصیت با آدرس سمت سرور پر میشود. ولی میتوان به آن یک تابع هم پاس کرد که
این تابع جایگزین درخواست ایجکسی خودش خواهد شد و برای بازگشت دادن نتیجه‌ی این درخواست به سمت تابع‌های callback خودش میتوانید یک deferred object را برگشت دهید: url: function(params) {
var d = new $.Deferred;
if(params.value === 'abc') {
//returning error via deferred object
return d.reject('error message');
} else {
//async saving data in js model
someModel.asyncSaveMethod({
...,
success: function(){
d.resolve();
}
});
return d.promise();
}
} |
| validate | مقدار
پیش فرض آن نال است و میتوان به آن یک تابع را جهت اعتبارسنجی سمت کلاینت پاس
داد. به عنوان آرگومان، مقدار جدیدی را ارسال کرده و در آن به اعتبارسنجی
می‌پردازید. در صورتی که مقدار، نامعتبر باشد، میتوانید یک پیام خطا از نوع
رشته‌ای را برگردانید. در صورتی که از نسخه‌ی 1.5.1 به بعد استفاده میکنید، دریافت یک object با مقادیر زیر نیز ممکن شده است: newValue: مقدار جدید و جایگزین مقدار غیر معتبر. msg : پیام خطا. به کدهای زیر در سه حالت نگاه کنید: validate: function (value) {
if ($.trim(value) == '') {
//در تمامی نسخه‌های یک پیام متنی باز میگردد
return 'This field is required';
//1.5.1
//یک مقدار جدید برگشت میدهد که بلافاصله آن را
// تایید میکند و متن عنصر به روز میشود
return { newValue: 'validated' };
//متن جدید ار ارسال کرده و پیام هشدار را نشان میدهد
//ولی تایید نمی‌کند و منتظر تایید کاربر است
return { newValue: 'validated', |
| value | مقدار پیش فرضی که در ویرایشگر نشان میدهد و اگر مقداردهی نشود، از متن عنصر استفاده میکند. |
| autotext | سه مقدار دارد auto (پیش فرض)،always و never. موقعیکه عنصر شما متنی نداشته باشد و روی auto تنظیم شده باشد، مقدار value را به عنوان متن عنصر نمایش میدهد. always کاری ندارد که عنصر شما متن دارد یا خالی است؛ مقدار value به آن انتساب داده خواهد شد. never هیچگاه. |