حدوداً یک ماه پس از انتشار نسخهی نهایی EF 6.0 توسط مایکروسافت.
بله. از این نوع کتابخانهها زیاد است. Ninject، StructureMap، AutoFac و غیره. خود مایکروسافت هم یک نمونه دیگر به نام Unity دارد.
نظرات مطالب
EF Code First #13
زبان eSql را شما کاربردی برایش می بینید؟
شاید مایکروسافت می خواست یک MSIL برای تکنولوژی Data Access داشته باشد!
شاید مایکروسافت می خواست یک MSIL برای تکنولوژی Data Access داشته باشد!
نظرات نظرسنجیها
شما بودید چی کار میکردید؟
مگه جاوا خفنتر از wpf مایکروسافت کتاب خانه ای داره؟
یکی از مواردی که ممکن است در محیط کاری با آن برخورد داشت، تقاضای تولید فایل word یک گزارش با فرمتی مشخص از یک برنامه ASP.Net است. برای مثال یک قالب درست کردهاند که header و footer و کلا یک فرمت رسمی دارد. الان برنامه شما باید این فایل word رسمی را با گزارشی که تولید میکند پر کند. حالا اینجاست که گرفتاری برنامه نویس شروع میشود! روی سرور باید word نصب باشد تا توسط اشیاء COM آن بتوان یک چنین کارهایی را آنهم با ASP.Net که به صورت پیش فرض کمترین سطح دسترسی را روی سیستم دارد انجام داد. یا اینکه باید به سراغ کامپوننتهای تجاری رفت و حالا اینجا با این وضع تحریم و غیره چگونه بتوان آنها را خریداری کرد یا شاید احتمالا در سایتهای وارز بتوان نسخه تکه پاره شده آنها را یافت. مشکلی هم که این نوع کامپوننتها دارند این است که ممکن است سال دیگر اصلا ساپورت نشوند. محصولات مایکروسافت هم که مرتبا در حال به روز رسانی هستند. در این حالت برنامه متکی به این نوع کامپوننتهای تجاری سورس بسته در همان نگارش قبلی خود مجبور است باقی بماند.
خوشبختانه با ارائه آفیس 2007 و فرمت OpenXML فایلهای آن، این مشکل تقریبا مرتفع شده است. مایکروسافت نیز برای سهولت تولید این نوع اسناد، OpenXML SDK را ارائه داده است که از آدرس زیر قابل دریافت است:
Open XML Format SDK 1.0
البته پیش نمایش نگارش دو SDK آن نیز موجود است که در مطلب جاری به آن پرداخته نخواهد شد.
فایلهای office 2007 از یک فایلzip تشکیل شده از چند فایل xml داخل آن، ایجاد شدهاند. برای مثال یک فایل docx را با winrar یا امثال آن باز کنید (تصویر زیر):
برای کار با اینگونه اسناد باید با اصطلاحات زیر آشنا شد:
Package : فایل zip شما (همان فایل برای مثال docx) اینجا یک بسته نام دارد.
Parts : اجزای این بسته که همان فایلهای آن هستند، parts نامیده شده اند.
Relations : اگر به فایلهای موجود در یک بسته دقت کنید، فایلهایی با پسوند rels را خواهید دید که بیانگر نحوه ارتباط Parts با یکدیگر هستند.
Relations Ids: هر ارتباط با یک ID منحصربفرد تعریف میگردد.
اگر علاقمند باشید که پوستری را در این رابطه مشاهده نمائید میتوان به آدرس زیر مراجعه نمود.
Open XML Developer Map
نحوه استفاده از OpenXML SDK در دات نت:
ابتدا باید ارجاعی را به فایل DocumentFormat.OpenXml.dll که پس از نصب در مسیر OpenXMLSDK\1.0.1825\lib قرار گرفته است به پروژه افزود. سپس نیاز است تا ارجاعی به کتابخانه WindowsBase نیز به برنامه افزوده شود (تصویر زیر). افزودن ارجاعی به این کتابخانه جهت کامپایل برنامه ضروری است (شکل زیر).
تا اینجا ارجاعات برنامه به صورت زیر خواهند بود:
یک مثال ساده:
قصد داریم یک فایل docx ساده را با استفاده از OpenXML SDK ایجاد کنیم. در مثال زیر فرمت متغیر docXml را میتوان با ایجاد یک فایل docx ساده در word و سپس باز کردن بسته فشرده شده آن و مشاهده محتوای فایل word\document.xml بدست آورد.
using System.IO;
using System.Text;
using DocumentFormat.OpenXml;
using DocumentFormat.OpenXml.Packaging;
namespace OpenXMLTestApp
{
class CWord
{
public static void CreateDocument(string documentFileName, string text)
{
using (WordprocessingDocument wordDoc =
WordprocessingDocument.Create(documentFileName, WordprocessingDocumentType.Document))
{
MainDocumentPart mainPart = wordDoc.AddMainDocumentPart();
string docXml =
@"<?xml version=""1.0"" encoding=""UTF-8"" standalone=""yes""?>
<w:document xmlns:w=""http://schemas.openxmlformats.org/wordprocessingml/2006/main"">
<w:body><w:p><w:r><w:t>#REPLACE#</w:t></w:r></w:p></w:body>
</w:document>";
docXml = docXml.Replace("#REPLACE#", text);
using (Stream stream = mainPart.GetStream())
{
byte[] buf = (new UTF8Encoding()).GetBytes(docXml);
stream.Write(buf, 0, buf.Length);
}
}
}
}
}
CWord.CreateDocument("test.docx", "سلام دنیا");
برای مطالعه بیشتر میتوان به منابع زیر مراجعه نمود:
یک ویدیوی آموزشی رایگان از مایکروسافت
دریافت
سؤالات متداول در MSDN
http://msdn.microsoft.com/en-us/library/bb491088.aspx
البته اگر پس از نصب SDK به پوشه doc آن مراجعه نمائید، این سؤال و جوابها را در فایل راهنمای chm آن نیز میتوان پیدا کرد.
مثال دیگری در مورد ایجاد یک گزارش از بانک اطلاعاتی و گرفتن خروجی docx از آن
http://openxmldeveloper.org/articles/GenerateWordTable.aspx
البته این مثال خیلی قدیمی است و قسمتهای کار با پکیج را با SDK ارائه شده میتوان به صورت خودکار انجام داد. اما حداقل نحوه تولید جداول استاندارد OpenXML را میتوان از آن ایده گرفت.
مثالی در مورد نحوه قرار دادن عکس در فایل docx تولیدی
همچنین مثالهای بیشتری را در وبلاگهای مربوطه میتوان یافت:
http://blogs.msdn.com/brian_jones/
http://blogs.msdn.com/ericwhite/default.aspx
jQuery سالها به عنوان جزء اصلی توسعهی برنامههای وب مطرح بودهاست و برای بسیاری از توسعه دهندگان وب، یک پیشنیاز پیشفرض محسوب میشود؛ سادهاست، قابل فهم است و به آن اطمینان داریم. زمانیکه از آن استفاده میکنیم دیگر نیازی نیست تا آنچنان به DOM، باگهای مرورگرها و یا رفتارهای متفاوت آنها فکر کنیم. jQuery تمام این مشکلات را برای ما حل میکند. اما ... اگر روزی باگی در jQuery وجود داشت، نیاز به امکاناتی بود که هنوز در jQuery ظاهر نشدهاند و یا حتی اجازهی استفادهی از jQuery را نداشته باشیم، در این حالت ... وحشت زده و تقریبا بدون هیچ نوع آمادگی به نظر خواهیم رسید.
خالق جیکوئری (John Resig)، این کتابخانه را در سالهای 2006 زمانیکه Internet Explorer نگارشهای 6 و 7 بیش از 60 درصد بازار مرورگرها را به خود اختصاص داده بودند، ارائه داد. بله؛ در آْن زمان JavaScript Web API بسیار خام، پایداری مرورگرها بسیار پایین و تطابق با استانداردهای وب در بین مرورگرهای مختلف نیز بسیار پایین بود. بنابراین علت محبوبیت کتابخانهای که در این شرایط، تجربهی کاری یکدستی را در بین مرورگرهای مختلف ارائه میداد، کاملا واضح بود. اما ... اکنون سال 2018 است و حتی مایکروسافت هم دیگر از نگارشهای مختلف IE پشتیبانی نمیکند. DOM API موجود در مرورگرهای مدرن بسیار توانمند شدهاند و در بین انواع و اقسام آنها یکدست عمل میکنند. حتی اگر دلیل استفادهی از jQuery ایجاد سادهتر حلقهها بر روی اشیاء جاوا اسکریپتی باشد (رفع کمبودهای جاوا اسکریپت)، از زمان IE 9 به بعد، متدهای forEach و Object.keys به صورت توکار در جاوا اسکریپت وجود دارند و یا اگر نیاز به inArray.$ داشته باشید، متد Array.prototype.indexOf مدتها است که جزئی از ES5 است. به همین جهت است که این روزها اخباری را مانند «GitHub نیز جیکوئری را کنار گذاشت» زیاد میشنوید. نه فقط کنار گذاشتن jQuery یک وابستگی ثالث را از برنامه حذف میکند، بلکه کار مستقیم با native API مرورگرها همواره به مراتب سریعتر است از کتابخانههایی که سطح بالایی از abstraction آنها را ارائه میدهند.
یافتن عناصر توسط JavaScript خالص
زمانیکه نیاز به انتخاب عناصری در صفحه باشند، بلافاصله ذهن ما به سمت ('myElement#')$ و ('myElement.')$ جیکوئری، معطوف میشود. اما ... این روزها برای انجام این نوع کارها واقعا نیازی به jQuery نیست!
یافتن عناصر بر اساس ID آنها
اگر بخواهیم این شیء div را بر اساس ID آن در صفحه بیابیم، روش کار آن با jQuery به صورت زیر است:
در اینجا این ID selector string، یک استاندارد W3C CSS1 است.
انجام این کار توسط web API و یا همان JavaScript خالص، چنین شکلی را دارد:
و جالب است بدانید این روش از زمان IE 5.5 وجود داشتهاست.
روش دیگر انجام اینکار با JavaScript به صورت زیر است:
این روش و متد querySelector که بسیار شبیه به نمونهی جیکوئری ارائه شدهاست، از زمان IE 8.0 قابل استفادهاست.
در هر دو حالت، خروجی مقایسهی ذیل، true است:
یافتن عناصر بر اساس کلاسهای CSS
با جیکوئری:
با جاوا اسکریپت خالص از زمان IE 8.0
و یا توسط querySelectorAll که شبیه به نمونهی jQuery است و نیاز به پیشوند . را دارد:
در هر دو حالت، خروجی بازگشت داده شده، یک آرایه است:
یافتن عناصر بر اساس تگهای عناصر
با جیکوئری:
با جاوا اسکریپت:
و یا
در تمام این حالات، خروجی ارائه شده یک آرایه است:
یافتن عناصر بر اساس کلاس نماها (Pseudo-classes)
Pseudo-classes از زمان ابتداییترین پیشنویس استاندارد CSS وجود داشتهاند. برای مثال visited: یک Pseudo-classes است و به لینکهای بازدید شدهی توسط کاربر اشاره میکند و یا focus: به المانی اشاره میکند که هم اکنون دارای focus است.
در این مثال اگر بخواهیم تکست باکسی را بیابیم که دارای focus است، روش جیکوئری آن به صورت زیر است:
و روش جاوا اسکریپتی آن به این صورت:
کاری که در اینجا انجام شده ترکیب یک tag name و یک pseudo-class modifier است که جزئی از استاندارد CSS میباشد. بنابراین روش جیکوئری، چیزی بیشتر از انتقال این استاندارد به توابع بومی مرورگر نیست.
یافتن عناصر بر اساس ارتباط والد و فرزندی آنها
یافتن والدها:
روش یافتن والد anchor tag در جیکوئری توسط متد parent؛ با فرض اینکه a$ به شیء anchor اشاره میکند:
و در جاوا اسکریپت توسط خاصیت parentNode:
یافتن فرزندان:
در جیکوئری:
و برای یافتن فرزندان یک المان توسط CSS 2 child selectors:
خروجی این کوئری، المانهای a و p هستند و یا اگر فقط بخواهیم pها را انتخاب کنیم:
روش دیگر انجام اینکار استفاده از خاصیت childNodes یک المان است:
البته این خاصیت آرایهای، Text و Comments را هم علاوه بر عناصر بازگشت میدهد. البته اگر میخواهید آنها را حذف کنید، از خاصیت children استفاده کنید:
و یا یافتن تمام المانهای anchor ذیل المانی با Id مساوی myParent:
جستجوی عناصر با صرفنظر کردن از بعضی از آنها
در این مثال گزینهی دوم دارای class مساوی active است. اگر بخواهیم تمام liهایی را که دارای این کلاس نیستند، انتخاب کنیم، در جیکوئری خواهیم داشت:
و در جاوا اسکریپت:
هرچند JavaScript دارای متد not جیکوئری نیست، اما میتوان از W3C CSS3 negation pseudo-class بجای آن استفاده کرد. مزیت آن، استاندارد بودن و عدم نیاز به کتابخانهای ثالث برای تدارک آن است.
انتخاب چندین المان با هم
در اینجا میخواهیم المانهای link-container، my-name و لیست مرتب شده را بدون نوشتن حلقهای انتخاب کنیم. روش انجام اینکار در jQuery به صورت زیر است:
و در جاوا اسکریپت خواهیم داشت:
یافتن گروهی از المانها بر اساس نوع آنها:
در اینجا تمام المانهای ورودی از نوع <"button type="submit> و <"input type="submit> را بازگشت میدهد.
جایگزین کردن $ جیکوئری با جاوا اسکریپت
تا اینجا حتما به شباهت کدهای خالص جاوا اسکریپت و jQuery دقت کردهاید. اگر بخواهیم برای $ جیکوئری، یک معادل جاوا اسکریپتی تهیه کنیم، به قطعه کد زیر خواهیم رسید:
و نحوهی استفادهی از آن نیز همانند قبل است:
خالق جیکوئری (John Resig)، این کتابخانه را در سالهای 2006 زمانیکه Internet Explorer نگارشهای 6 و 7 بیش از 60 درصد بازار مرورگرها را به خود اختصاص داده بودند، ارائه داد. بله؛ در آْن زمان JavaScript Web API بسیار خام، پایداری مرورگرها بسیار پایین و تطابق با استانداردهای وب در بین مرورگرهای مختلف نیز بسیار پایین بود. بنابراین علت محبوبیت کتابخانهای که در این شرایط، تجربهی کاری یکدستی را در بین مرورگرهای مختلف ارائه میداد، کاملا واضح بود. اما ... اکنون سال 2018 است و حتی مایکروسافت هم دیگر از نگارشهای مختلف IE پشتیبانی نمیکند. DOM API موجود در مرورگرهای مدرن بسیار توانمند شدهاند و در بین انواع و اقسام آنها یکدست عمل میکنند. حتی اگر دلیل استفادهی از jQuery ایجاد سادهتر حلقهها بر روی اشیاء جاوا اسکریپتی باشد (رفع کمبودهای جاوا اسکریپت)، از زمان IE 9 به بعد، متدهای forEach و Object.keys به صورت توکار در جاوا اسکریپت وجود دارند و یا اگر نیاز به inArray.$ داشته باشید، متد Array.prototype.indexOf مدتها است که جزئی از ES5 است. به همین جهت است که این روزها اخباری را مانند «GitHub نیز جیکوئری را کنار گذاشت» زیاد میشنوید. نه فقط کنار گذاشتن jQuery یک وابستگی ثالث را از برنامه حذف میکند، بلکه کار مستقیم با native API مرورگرها همواره به مراتب سریعتر است از کتابخانههایی که سطح بالایی از abstraction آنها را ارائه میدهند.
یافتن عناصر توسط JavaScript خالص
زمانیکه نیاز به انتخاب عناصری در صفحه باشند، بلافاصله ذهن ما به سمت ('myElement#')$ و ('myElement.')$ جیکوئری، معطوف میشود. اما ... این روزها برای انجام این نوع کارها واقعا نیازی به jQuery نیست!
یافتن عناصر بر اساس ID آنها
<div id="my-element-id"></div>
var result = $('#my-element-id');
انجام این کار توسط web API و یا همان JavaScript خالص، چنین شکلی را دارد:
var result = document.getElementById('my-element-id');
روش دیگر انجام اینکار با JavaScript به صورت زیر است:
var result = document.querySelector('#my-element-id');
در هر دو حالت، خروجی مقایسهی ذیل، true است:
result.id === 'my-element-id'; // returns true
یافتن عناصر بر اساس کلاسهای CSS
<span class="some-class"></span>
var result = $('.some-class');
var result = document.getElementsByClassName('some-class');
var result = document.querySelectorAll('.some-class');
result[0].className === 'some-class'; // returns true
یافتن عناصر بر اساس تگهای عناصر
<code>Console.WriteLine("Hello world!");</code>
var result = $('code');
var result = document.getElementsByTagName('code');
var result = document.querySelectorAll('code');
result[0].tagName === 'code'; // returns true
یافتن عناصر بر اساس کلاس نماها (Pseudo-classes)
Pseudo-classes از زمان ابتداییترین پیشنویس استاندارد CSS وجود داشتهاند. برای مثال visited: یک Pseudo-classes است و به لینکهای بازدید شدهی توسط کاربر اشاره میکند و یا focus: به المانی اشاره میکند که هم اکنون دارای focus است.
<form> <label>Full Name <input name="full-name"> </label> <label>Company <input name="company"> </label> </form>
var focusedInputs = $('INPUT:focus');
var companyInput = document.querySelector('INPUT:focus');
یافتن عناصر بر اساس ارتباط والد و فرزندی آنها
<div> <a href="https://www.dntips.ir"> <span>Go to site</span> </a> <p>Some text</p> Some other text </div>
روش یافتن والد anchor tag در جیکوئری توسط متد parent؛ با فرض اینکه a$ به شیء anchor اشاره میکند:
var $result = $a.parent();
var result = a.parentNode;
یافتن فرزندان:
در جیکوئری:
var result = $('#myParent').children();
var result = document.querySelectorAll('DIV > *');
var result = document.querySelectorAll('DIV > P');
var result = document.getElementById('myParent').childNodes; var result = div.childNodes;
var result =document.getElementById('myParent').children;
var result =document.querySelectorAll('#myParent A');
جستجوی عناصر با صرفنظر کردن از بعضی از آنها
<ul role="menu"> <li>choice 1</li> <li class="active">choice 2</li> <li>choice 3</li> </ul>
var $result = $('UL LI').not('.active');
var result = document.querySelectorAll('UL LI:not(.active)');
انتخاب چندین المان با هم
<div id="link-container"> <a href="https://github.com/VahidN">GitHub</a> </div> <ol> <li>one</li> <li>two</li> </ol> <span class="my-name">VahidN</span>
var $result = $('#link-container, .my-name, OL');
var result = document.querySelectorAll('#link-container, .my-name, OL');
یافتن گروهی از المانها بر اساس نوع آنها:
var result = document.querySelectorAll( 'BUTTON[type="submit"], INPUT[type="submit"]' );
جایگزین کردن $ جیکوئری با جاوا اسکریپت
تا اینجا حتما به شباهت کدهای خالص جاوا اسکریپت و jQuery دقت کردهاید. اگر بخواهیم برای $ جیکوئری، یک معادل جاوا اسکریپتی تهیه کنیم، به قطعه کد زیر خواهیم رسید:
window.$ = function(selector) { return document.querySelectorAll(selector); };
$('.some-class'); $('#some-id'); $('.some-parent > .some-child'); $('UL LI:not(.active)');
اشتراکها
مایکروسافت به دنبال تصاحب ChatGPT
نظرات مطالب
Asp.Net Identity #1
مایکروسافت با سرعت زیادی در حال ایجاد تغییرات در سکوی توسعه وب خود است تا بتواند فاصلهاش را از رقبای دیگر کم کند. توسعه دهندهها هم باید با همین سرعت تغییرات اخیر مایکروسافت را دنبال کنند و الا بد جور از قافله عقب خواهند افتاد.
برای مثال پروژه "unhaddins" را در نظر بگیرید. این پروژه یک سری افزونه را جهت کار سادهتر با NHibernate ارائه داده است. برای مثال چگونه با WPF یا WCF و امثال آن بتوان به سادگی با NHibernate ارتباط برقرار کرد. این پروژه خروجی قابل دریافتی ندارد؛ به عبارتی یک سری سورس کد است. دریافت یک مخزن کد هم که از گوگل کد در این سمت مشکل است ... اما راه بهتری هم وجود دارد. یکی از خواص کار با سورس کنترلها، امکان تهیه یک clone از یک مخزن کد است. تمام پروژههای موجود در گوگل کد هم به این شکل با SVN در دسترس هستند:
http://someproject.googlecode.com/svn/trunk/
که به جای someproject ، نام پروژه مورد نظر قرار خواهد گرفت.برای نمونه، در سایت https://bitbucket.org ثبت نام کنید. سپس گزینه ایجاد یک مخزن جدید را انتخاب کرده:
و در صفحهی باز شده، گزینهی Import from Subversion را انتخاب کنید:
در اینجا Url خواسته شده باید شبیه به همان آدرس trunk فوق باشد و اگر تیک private فعال باشد (که هست)، دیگران امکان دسترسی به مخزن کد شما را نخواهند داشت. البته این تنظیم پس از دریافت، در برگهی Admin مخزن ایجاد شده نیز قابل تغییر است.
به علاوه سایت github.com هم هر چند بر اساس Git کار میکند، اما امکان تهیه یک کپی مطابق اصل از یک مخزن کد SVN را هم دارد؛ به شرح زیر:
یک اکانت رایگان در GitHub درست کنید. بعد یک مخزن خالی جدید را ایجاد کرده و در همان صفحه روی لینک Import a Subversion Repository کلیک کنید و آدرس svn مورد نظر را بدهید.
البته GitHub در دریافت پروژه unhaddins موفق عمل نکرد، اما bitbucket خیلی سریع کل آنرا دریافت نمود.
اشتراکها
Visual Studio 2017 15.7 منتشر شد
- We added support to change installation locations.
- You can Save All your pending changes before you start your update.
- The update dialog provides you even more details about your update during installation.
- C# 7.3 is included in Visual Studio version 15.7.
- We improved solution load time for C# and VB projects.
- We made numerous updates to F# and its tools, with a focus on performance.
- We reduced the time to enable IntelliSense for large .NET Core projects by 25%.
- We made Quick Info improvements and new .NET refactorings like convert
for
-to-foreach
and make private fieldsreadonly
. - We added the ability to publish ASP.NET Core applications to App Service Linux without containers.
- Live Unit Testing works with embedded pdbs and supports projects that use reference assemblies.
- The Test Explorer has more responsive icons during test runs.
- C++ developers can use CodeLens for unit testing.
- We added new rules enforcing items from the C++ Core Guidelines.
- Debugging large solutions with /Debug:fastlink PDBs is more robust.
- CMake integration supports CMake 3.11 and static analysis.
- Python projects support type hints in IntelliSense, and a Run MyPy command has been added to look for typing errors in your code.
- Conda environments are supported in Python projects.
- We added a next version of our Python debugger based on the popular open source pydevd debugger.
- TypeScript 2.8 is included in Visual Studio version 15.7.
- We improved Kestrel HTTPs support during debugging.
- We added support for JavaScript debugging with Microsoft Edge.
- The Debugger supports VSTS and GitHub Authentication for Source Link.
- IntelliTrace’s step-back debugging feature is supported for debugging .NET Core projects.
- We added IntelliTrace support for taking snapshots on exceptions.
- We removed the blocking modal dialog from branch checkouts in Git when a solution or project reload is not required.
- There is an option to choose between OpenSSL and SChannel in Git.
- You can create and associate Azure Key Vaults from within the Visual Studio IDE.
- Visual Studio Tools for Xamarin can automatically install missing Android API levels required by Xamarin.Android projects.
- The Xamarin.Forms XAML editor provides IntelliSense and quick fixes for conditional XAML.
- We added support for Azure, UWP, and additional project types in Visual Studio Build Tools.
- You can create build servers without installing all of Visual Studio.
- The Windows 10 April 2018 Update SDK - Build 17134 is the default required SDK for the Universal Windows Platform development workload.
- We added support for Visual State Management for all UWP apps and more.
- We enabled automatic updates for sideloaded APPX packages.
- You have new tools for migrating to NuGet PackageReference.
- We added support for NuGet package signatures.
- We added Service Fabric Tooling for the 6.2 Service Fabric release.
- We updated Entity Framework Tools to work with the EF 6.2 runtime and to improve reverse engineering of existing databases.