نظرات مطالب
افزودن هدرهای Content Security Policy به برنامه‌های ASP.NET
- رفتار IE در مورد X-XSS-Protection متفاوت است. یعنی باید واقعا تشخیص بدهد که اسکریپت در حال اجرا یک حمله محسوب می‌شود. یک مثال دریافت کوکی برای امتحان
- مانند قبل. در متن ذکر شده: « سایت‌ها باید به روز شده و اسکریپت‌ها را از طریق فایل‌های خارجی js ، به سایت و صفحات خود الحاق کنند »
نظرات مطالب
PersianDatePicker یک DatePicker شمسی به زبان JavaScript که از تاریخ سرور استفاده می‌کند
- کافیست در onclick دکمه کنار textbox، تابع PersianDatePicker.Show را صدا بزنید. البته پارامتر اول آن باید به textbox اشاره داشته باشد.
- نرم‌افزار فشرده ساز، ;gt& را حذف کرده و به جای آن < قرار داده که در بعضی نسخه‌های IE به خاطر همسانی با کاراکتر انتهای تگ، نمایش داده نمی‌شود. در نسخه بعدی این مورد اصلاح خواهد شد (فعلا گرفتارم).
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #9
یک نکته تکمیلی یا یک ... تجربه:
منهای موتورهای جستجوی خوب در اینترنت، مابقی قدرت پردازش لینک‌های یونیکد را ندارند. به همین جهت از متد EmitCleanUnicodeUrl استفاده نکنید. مهم نیست که این لینک‌ها در IE شکل زیبایی نخواهند داشت، مهم این است که تعداد خطاهای لاگ شده در برنامه شما در اثر عدم قدرت پردازش لینک‌های یونیکد توسط بسیاری از ربات‌های متفرقه به حداقل می‌رسد.
نظرات مطالب
NiftyDotNet!
بله شرمنده ، من حواسم نبود که VPN کانکت نیست.

جناب نصیری من چند وقت پیش هم دنبال یه روشی گشتم که با همین پلاگین عکس ها رو با گوشه گرد تولید کنم ، توی همه مرورگر ها غیر از IE موفق شدم.شما راهی غیر از روش من به ذهنتون نمیرسه ؟

این روش منه : http://www.irrc.ir/nifty.txt

البته این روش رو توی وبلاگ خودش گفته بود !
مطالب
بررسی Bad code smell ها: زنجیره پیام یا Message chain
این کد بد بو در دسته «جلوگیری کنندگان از تغییر» قرار می‌گیرد. معمولا زمانیکه فراخوانی‌هایی مانند تکه کد زیر را در بخشی از کد مشاهده کردید، با چنین کد بد بویی مواجه هستید.  
MethodA().MethodB().MethodC();
فراخوانی هر یک از این متدها در خطی مجزا از کد نیز تشکیل دهنده‌ی این الگوی بد است. استفاده کننده‌ی از این زنجیره پیام، برای استفاده‌ی درست از آن، باید در جریان هریک از حلقه‌های زنجیره و ترتیب فراخوانی آنها باشد. در صورتیکه هر یک از حلقه‌های زنجیره تغییری داشتند، استفاده کننده  نیز باید تغییر کنند. 
به طور مثال:
public class RepresentativeEmployeeQuery 
{ 
    public dynamic GetById(int id) 
    { 
        throw new NotImplementedException(); 
    } 
} 
public class RepresentativeQuery 
{ 
    public dynamic GetById(int id) 
    { 
        throw new NotImplementedException(); 
    } 
} 
public class CustomerQuery 
{ 
    public dynamic GetById(int id) 
    { 
        throw new NotImplementedException(); 
    } 
}
public static class Programm 
{ 
    static void Main(string[] args) 
    { 
        var customer = new CustomerQuery().GetById(1); 
        var representativeId = customer.RepresentativeId; 
        var representative = new RepresentativeQuery().GetById(representativeId); 
        var managerId = representative.ManagerId; 
        var manager  = new RepresentativeEmployeeQuery().GetById(managerId); 
        var managerName = manager.FullName; 
    } 
}
  • کلاس CustomerQuery پرس و جوهای مربوط به مشتری را مدیریت می‌کند.
  • کلاس RepresentativeQuery پرس و جوهای مربوط به نمایندگی را مدیریت می‌کند .
  • کلاس RepresentativeEmployeeQuery پرس و جوهای مربوط به کارمندان نمایندگی را مدیریت می‌کند.
در مثال ذکر شده می‌خواهیم نام مدیریت نمایندگی ای را که یک مشتری از آن خرید کرده است، بدانیم. صرفا جهت نمایش مثال، این کار را در متد main انجام داده‌ایم.  
مشاهده می‌کنید که زنجیره‌ای از پیام‌ها از CustomerQuery تا پایین‌ترین قسمت یعنی RepresentativeEmployeeQuery ارسال شده است. هر یک از مراحل زنجیره بخشی از منطق دریافت نام را مدیریت می‌کنند. مانند دریافت مشتری، دریافت نمایندگی آن و دریافت مدیریت نمایندگی. 

مشکلات این کد بد بو 

مشکلاتی که با وجود چنین طراحی ای در کد بوجود می‌آیند می‌توانند گاهی اوقات پیچیده باشند. چند مورد از مشکلاتی که این نوع کد بوجود می‌آورد به صورت زیر هستند:
  • افزایش کدهای تکراری 
  • افزایش احتمال بروز اشکال در زنجیره فراخوانی‌ها با تغییر هر مرحله از آن 
  • نیاز به دانش درباره مراحل داخلی زنجیره، توسط تمامی استفاده کنندگان از آن (به طور مثال هر استفاده کننده‌ای که نام مدیر نمایندگی یک مشتری را نیاز دارد) 
  • افزایش احتمال بروز اشکال در پیاده سازی هر یک از استفاده کنندگان  


روش‌ها اصلاح این کد بد بو 

روش‌های اصلاح این کد بد بو حول مخفی کردن زنجیره فراخوانی‌ها هستند. اما در مواردی مانند مثال ذکر شده در این مطلب امکان ادغام یک یا چند متد نیز وجود دارد. به شرطی که این کار ناقض اصل Single responsibility یا دیگر اصول شیء گرایی نباشد. دو نمونه از روش‌های اصلاح این کد بد بو به صورت زیر هستند: 
  • مخفی کردن زنجیره فراخوانی و مستقل سازی استفاده کننده از زنجیره فرخوانی (Hide delegate)  
  • ادغام بخشی از متدها در زنجیره فراخوانی و از بین بردن زنجیره فراخوانی 


چه کدهایی Message Chain نیستند؟ 

معمولا کدهایی که از الگوی domain specific language پیروی می‌کنند، ممکن است شباهت بسیاری به مثال مطرح شده داشته باشند. اما از نظر مفهومی با الگوی مطرح شده متفاوت هستند؛ به این صورت که در کد بد بوی زنجیره پیام‌ها، استفاده کننده از متد نیاز به دانستن تمامی حلقه‌ها و ترتیب آنها را دارد، ولی در domain specific language‌ها معمولا نحوه استفاده از متدها به صورت شبه زبانی گویا هدایت شده و معمولا ترتیب به صورت مخفی مدیریت می‌شود.
مطالب
Ajax.BeginForm و ارسال فایل به سرور در ASP.NET MVC
Ajax.BeginForm در ASP.NET MVC از jQuery Ajax برای ارسال مقادیر فرم، به سرور استفاده می‌کند. در این بین اگر یکی از عناصر فرم، المان ارسال فایل به سرور باشد، مقدار دریافتی در سمت سرور نال خواهد بود. مشکل اینجا است که نمی‌توان به کمک Ajax معمولی (یا به عبارتی XMLHttpRequest) فایلی را به سرور ارسال کرد. یا باید از سیلورلایت یا فلش استفاده نمود و یا از مرورگرهایی که XMLHttpRequest Level 2 را پشتیبانی می‌کنند (از IE 10 به بعد مثلا) که امکان Ajax upload توکار به همراه گزارش درصد آپلود را بدون نیاز به فلش یا سیلورلایت، دارند.
در این بین راه حل دیگری نیز وجود دارد که با تمام مرورگرها سازگار است؛ اما تنها گزارش درصد آپلود را توسط آن نخواهیم داشت. در اینجا به صورت پویا یک IFrame مخفی در صفحه تشکیل می‌شود، مقادیر معمولی فرم (تمام المان‌ها، منهای file) به صورت Ajax ایی به سرور ارسال خواهند شد. المان file آن در این IFrame مخفی، به صورت معمولی به سرور Postback می‌شود. البته کاربر در این بین چیزی را مشاهده یا احساس نخواهد کرد و تمام عملیات از دیدگاه او Ajax ایی به نظر می‌رسد. برای انجام اینکار تنها کافی است از افزونه‌ی AjaxFileUpload استفاده کنیم که در ادامه نحوه‌ی استفاده از آن‌را بررسی خواهیم کرد.


پیشنیازها

در ادامه فرض بر این است که افزونه‌ی AjaxFileUpload را دریافت کرده و به فایل Layout برنامه افزوده‌اید:
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
    <meta charset="utf-8" />
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>@ViewBag.Title - My ASP.NET Application</title>
    <link href="~/Content/Site.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
</head>
<body>
    <div>
        @RenderBody()
    </div>

    <script src="~/Scripts/jquery-1.11.1.min.js"></script>
    <script src="~/Scripts/jquery.unobtrusive-ajax.js"></script>
    <script src="~/Scripts/ajaxfileupload.js"></script>
    @RenderSection("Scripts", required: false)
</body>
</html>


مدل، کنترلر و View برنامه

مدل برنامه مشخصات یک محصول است:
namespace MVCAjaxFormUpload.Models
{
    public class Product
    {
        public int Id { set; get; }
        public string Name { set; get; }
    }
}

کنترلر آن از سه متد تشکیل شده‌است:
using System.Threading;
using System.Web;
using System.Web.Mvc;
using MVCAjaxFormUpload.Models;

namespace MVCAjaxFormUpload.Controllers
{
    public class HomeController : Controller
    {
        public ActionResult Index()
        {
            return View();
        }

        [HttpPost]
        public ActionResult Index(Product product)
        {
            var isAjax = this.Request.IsAjaxRequest();

            return Json(new { result = "ok" }, JsonRequestBehavior.AllowGet);
        }

        [HttpPost]
        public ActionResult UploadFiles(HttpPostedFileBase image1, int id)
        {
            var isAjax = this.Request.IsAjaxRequest();
            Thread.Sleep(3000); //شبیه سازی عملیات طولانی
            return Json(new { FileName = "/Uploads/filename.ext" }, "text/html", JsonRequestBehavior.AllowGet);
        }
    }
}
Index اول، کار نمایش صفحه‌ی ارسال اطلاعات را انجام خواهد داد.
Index دوم کار پردازش Ajax ایی اطلاعات ارسالی به سرور را به عهده دارد. HttpPost آن Ajax ایی است.
متد UploadFiles، کار پردازش اطلاعات ارسالی از طرف IFrame مخفی را انجام می‌دهد. HttpPost آن معمولی است.

و کدهای View این مثال نیز به شرح زیر است:
@model MVCAjaxFormUpload.Models.Product
@{
    ViewBag.Title = "Index";
}

<h2>Ajax Form Upload</h2>

@using (Ajax.BeginForm(actionName: "Index",
                       controllerName: "Home",
                       ajaxOptions: new AjaxOptions { HttpMethod = "POST" },
                       routeValues: null,
                       htmlAttributes: new { id = "uploadForm" }))
{
    <label>Name:</label>
    @Html.TextBoxFor(model => model.Name)
    <br />
    <label>Image:</label>
    <br />
    <input type="file" name="Image1" id="Image1" />
    <br />
    <input type="submit" value="Submit" />
    <img id="loading" src="~/Content/Images/loading.gif" style="display:none;">
}

@section Scripts
{
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $('#uploadForm').submit(function () {
                $("#loading").show();
                $.ajaxFileUpload({
                    url: "@Url.Action("UploadFiles", "Home")", // مسیری که باید فایل به آن ارسال شود
                    secureuri: false,
                    fileElementId: 'Image1', // آی دی المان ورودی فایل
                    dataType: 'json',
                    data: { id: 1, data: 'test' }, // اطلاعات اضافی در صورت نیاز
                    success: function (data, status) {
                        $("#loading").hide();
                        if (typeof (data.FileName) != 'undefined') {
                            alert(data.FileName);
                        }
                    },
                    error: function (data, status, e) {
                        $("#loading").hide();
                        alert(e);
                    }
                });
            });
        });
    </script>
}
فرمی که توسط Ajax.BeginForm تشکیل شده‌است، یک فرم معمولی Ajax ایی است و نکته‌ی جدیدی ندارد. تنها در آن یک المان ارسال فایل قرار گرفته‌است و همچنین Id آن‌را نیز جهت استفاده توسط jQuery مشخص کرده‌ایم.
در ادامه نحوه‌ی فعال سازی ajaxFileUpload را دقیقا در زمان submit فرم، مشاهده می‌کنید. در اینجا url آن به اکشن متدی که اطلاعات المان file را باید دریافت کند، اشاره می‌کند. fileElementId آن مساوی Id المان فایل فرم Ajax ایی صفحه‌است. از قسمت data جهت ارسال اطلاعات اضافه‌تری به اکشن متد UploadFiles استفاده می‌شود. سایر قسمت‌های آن نیز مشخص هستند. اگر عملیات موفقیت آمیز بود، success آن و اگر خیر، error آن اجرا می‌شوند.
فقط باید دقت داشت که content type دریافتی توسط آن باید text/html باشد، که این مورد در اکشن متدهای کنترلر مشخص هستند.
به این ترتیب دیگر کاربر نیازی ندارد ابتدا یکبار بر روی دکمه‌ی دومی کلیک کرده و فایل را ارسال کند و سپس بار دیگر بر روی دکمه‌ی submit فرم کلیک نماید. هر دو کار توسط یک دکمه انجام می‌شوند.

کدهای کامل این مثال را از اینجا می‌توانید دریافت کنید
MVCAjaxFormUpload.zip
مطالب
آشنایی با Refactoring - قسمت 6

در ادامه بحث «حذف کدهای تکراری»، روش Refactoring دیگری به نام "Extract Superclass" وجود دارد که البته در بین برنامه نویس‌های دات نت به نام Base class بیشتر مشهور است تا Superclass. هدف آن هم انتقال کدهای تکراری بین چند کلاس، به یک کلاس پایه و سپس ارث بری از آن می‌باشد.

یک مثال:
در WPF و Silverlight جهت مطلع سازی رابط کاربری از تغییرات حاصل شده در مقادیر داده‌ها، نیاز است کلاس مورد نظر، اینترفیس INotifyPropertyChanged را پیاده سازی کند:

using System.ComponentModel;

namespace Refactoring.Day6.ExtractSuperclass.Before
{
public class User : INotifyPropertyChanged
{
string _name;
public string Name
{
get { return _name; }
set
{
if (_name == value) return;
_name = value;
raisePropertyChanged("Name");
}
}

public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;
void raisePropertyChanged(string propertyName)
{
var handler = PropertyChanged;
if (handler == null) return;
handler(this, new PropertyChangedEventArgs(propertyName));
}
}
}


و نکته‌ی مهم این است که اگر 100 کلاس هم داشته باشید، باید این کدهای تکراری اجباری مرتبط با raisePropertyChanged را در آن‌ها قرار دهید. به همین جهت مرسوم است برای کاهش حجم کدهای تکرای، قسمت‌های تکراری کد فوق را در یک کلاس پایه قرار می‌دهند:

using System.ComponentModel;

namespace Refactoring.Day6.ExtractSuperclass.After
{
public class ViewModelBase : INotifyPropertyChanged
{
public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;
protected void RaisePropertyChanged(string propertyName)
{
var handler = PropertyChanged;
if (handler == null) return;
handler(this, new PropertyChangedEventArgs(propertyName));
}
}
}

و سپس از آن ارث بری می‌کنند:

namespace Refactoring.Day6.ExtractSuperclass.After
{
public class User : ViewModelBase
{
string _name;
public string Name
{
get { return _name; }
set
{
if (_name == value) return;
_name = value;
RaisePropertyChanged("Name");
}
}
}
}


به این ترتیب این کلاس پایه در ده‌ها و صدها کلاس قابل استفاده خواهد بود، بدون اینکه مجبور شویم مرتبا یک سری کد تکراری «اجباری» را copy/paste کنیم.

مثالی دیگر:
اگر با ORM های Code first کار کنید، نیاز است تا ابتدا طراحی کار توسط کلاس‌های ساده دات نتی انجام شود؛ که اصطلاحا به آن‌ها POCO یا Plain old CLR objects یا Plain old .NET Classes هم گفته می‌شود. در بین این کلاس‌ها، متداول است که یک سری از خصوصیات، تکراری و مشترک باشد؛ مثلا تمام کلاس‌ها تاریخ ثبت رکورد را هم داشته باشند به همراه نام کاربر و مشخصاتی از این دست. اینجا هم برای حذف کدهای تکراری، یک Base class طراحی می‌شود: (+)

نظرات مطالب
EF Code First #2
بهتر است که model یک view با domain model یکی نباشد. هر view ممکن است در عمل  فقط به تعدادی فیلد محدود نیاز داشته باشد. این‌ها با entityهای تعریف شده یکی نیستند و ضرورتی هم ندارد یکی باشند. حتی ممکن است جهت ارائه یک View تعدادی خاصیت جدید را هم تعریف کنید، اما از حاصل محاسباتی خاص بر روی آن‌ها، یک نتیجه را در بانک اطلاعاتی ثبت کنید.
ضمن اینکه تا این سری 15 قسمتی که به عمد با برنامه کنسول جلو رفته رو تموم نکنید، درک صحیحی از اجزای مختلف آن پیدا نخواهید کرد.
هر زمانی هم خواستید مطلبی را در این سطح آموزش دهید با برنامه‌ی کنسول کار کنید چون هدف در اینجا نحوه نمایش آن با سیلورلایت یا asp.net یا winforms و غیره نیست. هدف آشنایی با زیرساخت‌های اصلی یک فناوری است؛ صرفنظر از نحوه نمایش آن به کاربر.
چگونه باید کلاس‌ها را به بانک اطلاعاتی نگاشت کرد. چگونه باید پس از تغییر کلاس‌ها، بانک اطلاعاتی را با برنامه هماهنگ کرد. چطور باید حالت‌های یک به چند و امثال آن‌را تعریف کرد. چطور باید یک Context را صحیح مدیریت کرد و غیره. هدف این سری، این نوع مباحث پایه‌ای بوده نه فناوری نمایش نهایی آن.

اشتراک‌ها
ILSpy 6.0 منتشر شد
  • ILSpy 6.0 sports a multi-tab docking interface
  • ILSpy 6.0 comes with a new Metadata Explorer
  • ILSpy 6.0 has new icons for high-DPI support
  • ILSpy 6.0 requires at least .NET 4.7.2 (v5.0 required .NET 4.6.2) 
ILSpy 6.0 منتشر شد
اشتراک‌ها
ایجاد Pull to Share برای موبایل

A mobile "pull to share" interaction that allows to share a page by using the familiar "pull to refresh" movement. Based on the action for refreshing and opening/closing a tab in Google Chrome for mobile. 

ایجاد Pull to Share برای موبایل