افزونه‌ی #C مخصوص VSCode دقیقا همان روزی که NET Core 2.0. ارائه شد، به روز شده‌است. بنابراین پس از نصب SDK جدید، یکبار VSCode را بسته، به اینترنت متصل شوید، سپس VSCode را باز کنید. در برگه‌ی افزونه‌ها مشاهده خواهید کرد که این افزونه به روز شده‌است و باید صفحه را reload کنید. پس از آن یک فایل #C را هم باز کنید تا کار دریافت دیباگر جدید آن آغاز شود. اینجا است که کار به روز رسانی «دو مرحله‌ای» آن تکمیل می‌شود. پس از آن به ریشه‌ی پروژه وارد شده و دستور dotnet restore را صادر کنید تا وابستگی‌های شناسایی نشده، شناسایی شوند.

مرسی از لینک، اینو دیده بودم بچه‌های اینجا هم مقاله اش رو نوشته بودن، تو اون مقاله یک فرم میسازیم با چند کارکرد ولی داستان اینجا کمی متفاوته. به نظر من یه جاهایی ساختن پارشال یا اکشن هایی که پارشال صدا میزنن خیلی ارزشمند هست و به ما برای رسیدن به یک فریم ورک شخصی کمک میکنه. بیشتر هدف من از این مقاله ساختار دادن به برنامه به کمک پارشال‌ها بود. یک ویویی تصور کنید که دارای پنج پارشال با پنج فرم مختلف باشه، ممکنه الان تصورش مسخره باشه ولی شاید یه روزی به کار اومد. حداقلش یه بازی خوب هست برای فهمیدن ظرفیت‌های MVC 

سلام مجدد،
ممنونم از پاسختتون.

راستش شناختی نسبت به این دو نوع جدولی که فرمودین ندارم (Fact, Dimension). اشاره کردین که باید رده بندی‌های مربوطه یعنی رده سنی و بازه زمانی را باید در جداول Dimension پیاده کرد. آیا این پیاده سازی به معنای عدم داینامیک بودن است؟ منظورم اینه که فرضا اگر بخواهیم روزی به جای اینکه سن افراد را ده سال ده سال دسته بندی کنیم،تصمیم گرفتیم اینکار را پنج سال پنج سال انجام دهیم آیا باز نیاز هست مجدد یک جدول دیگر طراحی کنیم؟

آیا در این زبان امکان استفاده از عملگرهای ابتدایی جبری مثل تقسیم وجود دارد؟ فرضا بخواهیم نسبت مقادیر دو ستون را بدست آوریم (بطور نمونه مقایسه تورم شش ماه اول سال جاری نسبت به شش ماه اول سال گذشته)؟

دوره‌ی‌ شما که عالی بود و خیلی هم جامع ... در این مورد شکی نیست ... ولی من فقط خواستم بگم که واقعا با سرمایه گذاری که رو Code First شد رسما این روش خیلی بشتر استفاده میشه ... و من گفتم سورسایه آموزشی بیشتر در این بخش بهتره تا قسمت Model First که تغییر محسوسی دیگه توش نیست ... وگرنه کاری که بچه‌ها میکنن (کلا ترجمه‌ی‌ فیلمهای آموزشی pluralsight ) کار واقعا خوبیه و فوق العاده به درد بخوره ... چه بخوایم چه نخوایم خیلی‌ها که تازه کارن و میخوان پیشرفت زیادی داشته باشن با زبان مشکل دارن در وهله‌ی‌ اول ... این چیزیه که یه روزی هممون تو مودش بودیم!

مشکلی که ما داریم دید ادغام وزارت ICT و وزارت راه و برداشت‌هایی در رده‌های بالا در این حد و اندازه است که نهایتا منجر به عدم وجود صنعت برنامه نویسی به شکلی که در کشورهای دیگر هست شده است. با این اوصاف وقتی برنامه‌ها در حد چند سفارش کوچک خلاصه می‌شود یا عموما تک کاربره یا یکی دو کاربره هستند، شاید زیاد تفاوتی نکند که ابزار شما VB6 باشد یا دلفی یا دات نت (همچنین بحث پشتیبانی سیستم‌های قدیمی هم مطرح است).
اما زمانیکه تعداد کاربران شما بالای 200 نفر همزمان بودند و در یک شرکت باید این‌ها رو جمع و جور و پشتیبانی می‌کردید، استفاده از دلفی و دید برنامه نویسی دسکتاپ فقط در حد یک شوخی قابل طرح بود (فقط یکبار این تصور را بکنید که برنامه شما باید در طی روز حداقل سه بار بر اساس درخواست‌های رسیده به روز شود. اگر تونستید ادمینی رو پیدا کنید که 200 تا کامپیوتر رو برای شما روزی سه بار به روز کند به من خبر بدید)

رفته سراغ جاوا. احتمالا از همین رانتی‌ها هست که این توانایی رو داره هر چند ماه یکبار بودجه‌ای رو بگیره، درصد عمده‌ای رو پورسانت خودش مصرف کنه (*)، دوباره سیستم رو از نو بده بنویسن. دوباره این فرآیند تکرار میشه تا روزی که این شخص بره به یک سازمان دیگر. نرم افزار هم بیشتر در این جاها جنبه‌ی تزئینی داره.

(*) این شیوه که سابقا بهش رشوه می‌گفتن در این نوع کارهای رانتی زیاد معمول هست. مثلا پروژه x میلیون تومن هست. همین x میلیون هم دقیقا در قرارداد ذکر میشه اما شما زمانی به این قرار داد می‌رسی که نزدیک به 30 درصد یا بیشتر پول دریافتی رو تقدیم طرف امضاء کننده کنی.

خیلی‌ها درگیر این مسایل هستند متاسفانه.

1 - خیر. jQuery یک کتابخانه اسکریپتی است و کاری با محتوای سایت شما ندارد مگر اینکه خودتان بر اساس آن تغییری را اعمال کنید.
2 - بله. همین برچسب‌هایی را که ملاحظه می‌کنید، کلمات کلیدی مورد نظر شما هستند.
3- یک ویجت از نوع فید اضافه کنید. سپس آدرس فید کامنت‌های سایت را به آن بدهید (هر سایت حداقل دو فید دارد، فید مطالب و فید نظرات). اکنون لیست آخرین 5 نظر ارائه شده را خواهید داشت.
4 و 5 - اگر با این دو مورد مشکل دارید توصیه می‌کنم از windows live writer استفاده کنید که با بلاگر هم سازگار است:
http://baghbanbashi.blogspot.com/2009/01/live-writer-2009-features.html
http://baghbanbashi.blogspot.com/2006/12/windows-live-writer.html

« ... تمامی اکشن‌های مورد نیاز  ... »
این مورد نیازها را در لیست صفحه‌ی دادن دسترسی‌های پویا انتخاب کنید؛ چون به علت «مبهم بودن» قابل حدس زدن یا استخراج نیستند. ضمن اینکه هیچ الزامی وجود ندارد که یک شخص به تمام آدرس‌های قید شده‌ی در یک صفحه دسترسی داشته باشد و برنامه به صورت خودکار به تمام آن‌ها دسترسی کاملی را اعطا کند. هر نوع حدس زدنی در اینجا می‌تواند تبدیل به یک باگ امنیتی در دراز مدت شود.