مطالب
کار با اسکنر در برنامه های تحت وب (قسمت اول)
در اکثر برنامه‌های سازمانی، مثل برنامه‌های مدیریت آرشیو اسناد، همواره این نیاز جزو خواسته‌های کاربران بوده که بتوانند به صورت مستقیم و از طریق تنها یک کلیک، تصویر مورد نظر را اسکن کرده و به صورت خودکار در برنامه وارد کنند؛ یعنی بدون اینکه نیاز باشد با استفاده از یک برنامه دیگر ابتدا تصویر را اسکن کرده و سپس در فرم وب، فایل اسکن شده را Browse کنند.
این نیاز اساسا به معنی دسترسی به سخت افزار کاربر از طریق مرورگر می‌باشد که به دلایل متعددی امکان پذیر نیست! مشکلات امنیتی ایجاد شده در این راه بسیار جدی است. اما خوشبختانه راههایی برای رسیدن به این هدف وجود دارند:

1- ActiveX : که به صورت native فقط در IE پشتیبانی می‌شود (در نسخه‌های جدیدتر IE نیاز به بروز رسانی پلاگین ActiveX controls می‌باشد) و برای استفاده‌ی از آن در مرورگر‌های Firefox و Chrome هم باید از پلاگین‌های جانبی روی هر مرورگر استفاده کرد که مثلا برای اجرای بر روی Firefox، باید افزونه‌ی IE Tab را نصب کرد که تنها کارش این است که سایت را از طریق موتور IE در پنجره‌ی فایرفاکس اجرا کند! که البته این مورد مثل این می‌ماند که سایت در IE باز شده باشد که ممکن است زیاد خوشایند نباشد؛ در غیر اینصورت باید پروژه را از اول بر مبنای اجرای بر روی IE طراحی و پیاده سازی کرد. در ضمن از مشکلات اجرای پلاگین نوشته شده توسط برنامه نویس در IE و نسخه‌های مختلف آن هم چشم پوشی می‌کنیم. یکی از مزیت‌های این روش نسبت به بقیه این هست که دانلود و نصب پلاگین مورد نیاز به صورت خودکار و توسط مرورگر انجام می‌شود.

2- استفاده از یک کامپوننت جانبی : مثل کامپوننت‌های LEADTOOLS که ابزارهای متنوع و SDK‌های بسیار قدرتمندی را برای اینکار و کارهای دیگر، مانند کار با اسکن تصاویر مغزی، پردازش تصویر، بارکد خوان‌ها، مدیریت اسناد و ...  فراهم کرده است. قیمت این ابزار بسیار زیاد است و در برخی موارد امکانات فراهم آورده بسیار بیشتر است از خواسته‌ی ما. این ابزار، هم در HTML & Javascript و هم در DotNet قابل استفاده است و مستندات نسبتا خوبی هم در این زمینه ارائه کرده است. همچنین کامپوننت Dynamsoft که باز هم غیر رایگان هست و قیمت بالایی نیز دارد.

اگر روال کار کامپوننت‌های بالا را مورد بررسی قرار دهید (از طریق اجرای Demo ها، اینجا و اینجا) متوجه خواهید شد که هر دو نیاز به نصب یک سرویس یا App سمت کلاینت جهت اجرای دستورات خود دارند. پس می‌شود اینطور نتیجه گرفت که انجام اینکار بدون اینکه چیزی سمت کاربر نصب شود، ممکن نیست و در هر دو، لینک نصب فایل exe سرویس برای دانلود قرار داده شده است. بر این اساس به راه حل سومی خواهیم رسید که خودمان این سرویس را جهت تعامل با اسکنر سمت کاربر طراحی و پیاده سازی نماییم.

اما چطور ممکن است که با اجرای یک فایل exe سمت کاربر (با این فرض که کاربر در یک دامین مطمئن قرار دارد و می‌شود درخواست نصب سرویس را نمود) این امکان را برای کاربر فراهم نمود که با یک کلیک در مرورگر، اسکنر به صورت خودکار اسکن را آغاز کرده و سپس تصویر حاصل را به یکی از کنترلر‌های ما در سمت سرور ارسال نماید؟

برای اینکار ما با دو صورت مساله مواجه هستیم؛ اول اینکه چطور تصویر را سمت کاربر اسکن کنیم و دوم اینکه چطور این تصویر را به سرور ارسال نماییم!
برای مساله‌ی اول از کتابخانه Windows Image Acquisition (WIA) استفاده خواهیم نمود که این کتابخانه به ما این امکان را میدهد تا با سخت افزارهایی که از TWAIN پشتیبانی می‌کنند، بتوانیم ارتباط برقرار نماییم.

برای مساله‌ی دوم هم نیاز به پیاده سازی یک WCF Service و اجرای آن (هاست کردن) در سمت کلاینت داریم. در واقع با صدا زدن متدهای این سرویس، از کتابخانه‌ی بالا استفاده کرده و اسکن را انجام می‌دهیم.

ادامه دارد...
مطالب
آموزش مهندسی نرم افزار و UML - جلسه سوم

جلسه سوم :

در جلسه قبل به بررسی مشکلات تولید و توسعه سیستم‌های اطلاعاتی یا همان بسته‌های نرم افزاری پرداختیم در این جلسه به راهکاری که IT  برای فایق آمدن بر این مشکلات پیش روی ما قرار داده یا همان متدولوژی می‌پردازیم.

متدولوژی چیست ؟

          متدولوژی در واقع مجموعه ای از روش‌ها ، اصول و قواعدی است که برای قانونمند کردن تولید و توسعه نرم افزار ارائه می‌شود؛می توان گفت متدولوژی فرمولی جهت ساخت نرم افزار می‌باشد یا به عبارت دیگر متدولوژی چرخه حیات نرم افزار را مشخص می‌کند.

-چرخه حیات تولید وتوسعه نرم افزار یا SDLC(System Development Life Cycle)

مراحلی را که در طی تولید و توسعه نرم افزار سپری می‌شوند را SDLC می‌گویند.

انواع SDLC

1.     چرخه حیات سیستم‌های قدیمی یا TLC

2.     چرخه حیات سیستم‌های شی گرا یا OODLC

TLC(Traditional Life Cycle)-

در گذشته به دلیل اینکه اکثر برنامه‌ها بصورت فرآیندگرا یا Process Oriented نوشته می‌شدند از روش TLC  استفاده می‌شد . در روش‌های فرآیند گرا تمرکز اصلی بر روی فعالیت‌های سیستم بود در این روش بیشتر از نمودارهای ERD و DFD استفاده می‌شد .

البته اینا اضافه کنم که هنوز هم در بعضی از شرکت‌ها از این روش استفاده می‌شه هر چند که خودشونم نمی‌دونند یکی از دلایل اصلی هم فقر سواد شرکت‌های کار فرما می‌باشد . در ادامه به بررسی یکی از مدل‌های معروف TLC  یعنی مدل آبشاری می‌پردازیم.

-مدل آبشاری یا Water Fall  :

مدل آبشاری هر چند مدلی قدیمی می‌باشد اما مبنای اساسی مدل‌های شی گرا می‌باشد.

فازهای مختلف مدل آبشاری :

1.     مهندسی سیستم یا System Engineering

معرفی نیازمندی‌های کلی و مشخص نمودن کلیات سیستم به صورت سخت افزاری و نرم افزاری و تعاریف اصلی سیستم به طور مثال در پروژه وب سایت از Asp  استفاده کنیم یا Php 

2.     آنالیز نیازمندی‌ها یا Requirement Analysis

در این فاز به نیازمندی‌های کاربران می‌پردازیم یعنی در این فاز ما با چه یا What می‌پردازیم 

3.     طراحی یا Design

در این فاز ما به دنبال چگونه یا Who می‌رویم یعنی اینکه سیستم چگونه در جهت بر آوردن نیازمندی‌ها گام بردارد. 

4.     ساخت یا Construction

در این فاز آنچه را که در فاز طراحی مطرح کردیم به کد تبدیل می‌کنیم 

5.     تست Testing

در این مرحله سیستم از لحاظ کمی و کیفی تست میشوند. 

6.     نصب یا Installation

7.     نگهداری یا Maintenance

این فاز طولانی‌ترین و پرهزینه‌ترین قسمت چرخه عمر یک نرم افزار

معایب مدل آبشاری :

1.     مدل آبشاری تکرار بین فاز‌ها را در نظر نمی‌گیرد و خروجی هر فاز را قطعی در نظر می‌گیرد که اگر مثلا در فاز طراحی باشیم و یک نیازمندی در نظر گرفته نشده باشد این مدل هیچ راهکاری را برای در ج این نیازمندی در سیستم ارائه نمی‌دهد بعد‌ها برای رفع این مشکل مدل آبشاری با تکرار (Water Fall with Iteration)  معرفی گردید.

2.     دراین روش هر فاز هنگامی آغاز می‌شود که فاز قبل از خودش به پایان رسیده باشد که این امر مانع از Overlap  یا به اشتراک گذاری بین فازها می‌شد.

3.     سیستم‌های محاوره ای نیستند و در برابر تغییرات مقاوم نمی‌باشند.

مزایای مدل‌های آبشاری

1.     واگذاری هر فاز به یک تیم مشخص

2.     پیشرفت پروژه بیشتر به چشم می‌خورد.

 در جلسه آینده به بررسی مدل‌های شی گرا خواهیم پرداخت.

 

مطالب
آشنایی با ساختار IIS قسمت دهم
در دو مقاله پیشین ( ^ و  ^ ) در مورد اینکه چگونه یک httpmodule یا httphandler را به عنوان یک ماژول جدید به IIS اضافه کنیم صحبت کردیم و الان قصد داریم که در این بخش این مبحث را ببندیم. آخرین بار توانستیم که یک UI را به IIS نسبت داده و از آن استفاده کنیم و الان قصد داریم آن را تکمیل‌تر کرده و کمی آن را شکیل‌تر کنیم. اولین نکته‌ای که توجه ما را جلب میکند این است که ماژول ما یک آیکن پیش فرض (چرخ دنده) دارد که بهتر است به آیکن دلخواه ما تغییر کند. به این منظور در پروژه، یک فایل Resource ایجاد کنید و یک تصویر را به این فایل Resource اضافه کنید و در کلاس imageCopyrightUI کد را به صورت زیر تغییر دهید:
internal class imageCopyrightUI : Module
    {
        protected override void Initialize(IServiceProvider serviceProvider, ModuleInfo moduleInfo)
        {
            
            base.Initialize(serviceProvider, moduleInfo);
            IControlPanel controlPanel = (IControlPanel)GetService(typeof(IControlPanel));
            ModulePageInfo modulePageInfo = new ModulePageInfo(this, typeof(imageCopyrightUIPage), "Image Copyright", "Image Copyright",Resource1.Visual_Studio_2012,Resource1.Visual_Studio_2012);
            controlPanel.RegisterPage(modulePageInfo);
        }
    }
حال پروژه را Rebuild کنید و IIS را مجددا باز کنید تا ببینید که کامپوننت جدید شما آیکن جدید را دارد. دومین نکته‌ای که به چشم می‌آید این است که اگر دقت کنید سایر ماژول‌ها یا کامپوننت‌ها هر کدام در گروهی جداگانه جای گرفته‌اند و افزونه‌ی شما در یک گروه به اسم others، که زیاد جالب نیست و شاید دوست داشته باشید که ماژول شما هم در یکی از همین دسته‌ها جای بگیرد یا حتی اینکه خودتان یک گروه جدید بسازید. برای اینکه خوب قسمت‌ها و نام کلاس‌های آن‌ها را یاد بگیرید به شکلی که در قسمت قبلی هم گذاشته بودیم خوب دقت کنید.

نکته ای که باید توجه داشته باشید این است که گروه بندی در IIS به سه شیوه صورت می‌گیرید : یکی به شیوه ناحیه Area مثل ASP.Net و management و IIS، دسته بندی Category مثل Application Development , ServerFeatures و بدون گروه بندی که می‌توانید از طریق لیست Group By در بالای پنجره IIS یکی از این سه حالت را انتخاب نمایید
برای اینکه ماژول در یک ناحیه یا دسته‌ای مشخص قرار بگیرد کد زیر را بنویسید:
  internal class imageCopyrightUI : Module
    {
        protected override void Initialize(IServiceProvider serviceProvider, ModuleInfo moduleInfo)
        {            
            base.Initialize(serviceProvider, moduleInfo);
            IControlPanel controlPanel = (IControlPanel)GetService(typeof(IControlPanel));
            ModulePageInfo modulePageInfo = new ModulePageInfo(this, typeof(imageCopyrightUIPage), "Image Copyright", "Image Copyright", Resource1.Visual_Studio_2012, Resource1.Visual_Studio_2012);
            controlPanel.RegisterPage(ControlPanelCategoryInfo.AspNet,modulePageInfo);
        }
    }
اگر خوب دقت کنید می‌پینید که تنها تغییر کدها در متد regiterpage بوده است که با استفاده از کلاس ControlPanelCategoryInfo ناحیه مورد نظر را مشخص کردیم و اگر حالا پروژه را Rebuild کنید می‌بینید که در ناحیه ASP.Net قرار گرفته است. گروه‌های‌های مختلف دیگری چون Application Development,Server,Performance و ... هم در این کلاس وجود دارند که جمعا 9 گروه می‌شوند.

 حال این سوال پیش می‌آید اگر بخواهم گروه اختصاصی ایجاد کنم، چه کاری باید انجام شود. پس کد را به شکل زیر تغییر دهید:
internal class imageCopyrightUI : Module
    {
        protected override void Initialize(IServiceProvider serviceProvider, ModuleInfo moduleInfo)
        {            
            base.Initialize(serviceProvider, moduleInfo);
            IControlPanel controlPanel = (IControlPanel)GetService(typeof(IControlPanel));
            ModulePageInfo modulePageInfo = new ModulePageInfo(this, typeof(imageCopyrightUIPage), "Image Copyright", "Image Copyright", Resource1.Visual_Studio_2012, Resource1.Visual_Studio_2012);

                        ControlPanelCategorization areaCategorization = null;
            foreach (ControlPanelCategorization categorization in controlPanel.Categorizations) {
                if (categorization.Key == ControlPanelCategorization.AreaCategorization) {
                    areaCategorization = categorization;
                    break;
                }
            }
           ControlPanelCategoryInfo cat=new ControlPanelCategoryInfo("dotnettips","Dot Net Tips","This is a Tutorial",areaCategorization);
            controlPanel.RegisterCategory(cat);
            controlPanel.RegisterPage(cat.Name,modulePageInfo);
        }
    }
در خطوط foreach ما به دنبال نوع گروهی که قرار است ماژول ما در آن قرار بگیرد می‌گردیم و علاقمندیم که گروه بندی ما در نوع Area باشد. برای همین این نوع را یافته و در متغیری از نوع ControlPanelCategorization قرار می‌دهیم. سپس توسط کلاس ControlPanelCategoryInfo یک نوع گروه بندی جدید ایجاد کرده ایم که به ترتیب نام، عنوان، توضیح و نهایتا نوع گروه بندی را در آن لحاظ می‌کنیم و سپس با دستور controlPanel.RegisterCategory گروه جدید خود را که در area قرار دارد، در IIS ثبت می‌کنیم و موقع افزودن صفحه مستقیما نام گروه را در آن ذکر می‌کنیم. پروژه را Rebuild و IIS را مجددا اجرا کنید. اگر Group by شما روی Area باشد که به طور پیش فرض چنین است شما باید گروه Dot Net Tips را ببینید؛ حال از طریق لیست Group By گزینه‌ی Category را انتخاب نمایید. همانطور که مشاهده می‌کنید دوباره ماژول شما در دسته‌ی Others قرار می‌گیرد؛ چرا که ما برای Area گروه بندی را لحاظ کرده بودیم. برای اینکه بتوانیم در دو حالت، دسته بندی داشته باشیم، کد را به شکل زیر تغییر می‌دهیم:
    ControlPanelCategorization areaCategorization = null;
                        ControlPanelCategorization CategoryCategorization = null;
            foreach (ControlPanelCategorization categorization in controlPanel.Categorizations) {
                if (categorization.Key == ControlPanelCategorization.AreaCategorization) {
                    areaCategorization = categorization;
                }
                if (categorization.Key == ControlPanelCategorization.CategoryCategorization)
                {
                    CategoryCategorization = categorization;
                }
            }
           ControlPanelCategoryInfo cat1=new ControlPanelCategoryInfo("dotnettipsarea","Dot Net Tips Area","This is a Tutorial",areaCategorization);
            controlPanel.RegisterCategory(cat1);
            controlPanel.RegisterPage(cat1.Name,modulePageInfo);

            ControlPanelCategoryInfo cat2 = new ControlPanelCategoryInfo("dotnettipscat", "Dot Net Tips Category", "This is a Tutorial", CategoryCategorization);
            controlPanel.RegisterCategory(cat2);
            controlPanel.RegisterPage(cat2.Name, modulePageInfo);
فکر کنم اتفاق بالا با توجه به مواردی که قبلا یاد گرفتید با وضوح کامل مشخص باشد که اینبار دو حالت گروه بندی را ذخیره و هر کدام را جداگانه در کنترل پنل IIS ثبت کردیم.
بین سایر گزینه‌های کنترل پنل گزینه controlpanel.regiterhomepage هم به چشم می‌خورد که اگر رابط کاربری را با این گزینه رجیستر کنیم صفحه اصلی IIS پریده و رابط کاربری ما جایگزینش می‌شود که البته این قسمت را باید با احتیاط با آن برخورد کرد وگرنه اگر بخواهیم همین رابط کاربری را به عنوان صفحه‌ی خانگی رجیستر کنیم، دسترسی ما به دیگر ماژول‌ها قطع خواهد شد.
تا به اینجا این مبحث از سری آموزشی ما بسته می‌شود. در مقالات آینده موارد دیگری از IIS را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
مطالب
بیرون نگاه داشتن پکیج های NuGet از سورس کنترل Git
ابزار NuGet بسیار کار آمد و مفید است. یکی از مشکلات رایج هنگامی پیش می‌آید که پروژه را بهمراه بسته‌های نصب شده به سورس کنترل push می‌کنید. با این کار حجم زیادی از فایل‌ها را به مخزن سورس کنترل آپلود می‌کنید و هنگام clone کردن پروژه توسط هر شخصی، این اطلاعات باید دریافت شوند. بد‌تر از این هنگامی است که برخی از بسته‌ها از سورس حذف می‌شوند و باید به اعضای تیم پروژه اطلاع دهید که چه بسته‌هایی باید دریافت و نصب شوند.

برای رفع این موارد به NuGet Package Restore وارد شوید.


به ویژوال استودیو اجازه دهید بسته‌های NuGet را در صورت لزوم احیا کند
پیش از آنکه بتوانیم از قابلیت Package Restore استفاده کنیم باید آن را روی ماشین خود فعال کنیم. این کار روی هر ماشین باید انجام شود (per-machine requirement). بدین منظور به منوی Tools -> Options -> Package Manager بروید.

در دیالوگ باز شده تنظیمات مربوطه را مانند تصویر زیر بروز رسانی کنید.

حال که ماشین ما برای بازیابی خودکار بسته‌های NuGet پیکربندی شده است، باید این قابلیت را برای Solution مورد نظر هم فعال کنیم.


فعال سازی NuGet Package Restore برای پروژه‌ها

بدین منظور روی Solution کلیک راست کنید و گزینه Enable Package Restore را انتخاب نمایید.

این کار ممکن است چند ثانیه زمان ببرد. پس از آنکه ویژوال استودیو پردازش‌های لازم را انجام داد، می‌توانید ببینید که پوشه جدیدی در مسیر ریشه پروژه ایجاد شده است.

همانطور که می‌بینید فایلی با نام NuGet.exe در این پوشه قرار دارد که باید به سورس کنترل آپلود شود. هنگامیکه شخصی پروژه شما را از سورس کنترل دریافت کند و بخواهد پروژه را Build کند، بسته‌های مورد نیاز توسط این ابزار بصورت خودکار دریافت و نصب خواهند شد.

مرحله بعد حذف کردن تمام بسته‌های NuGet از سورس کنترل است. برای اینکار باید فایل gitignore. را ویرایش کنید. فرض بر این است که سورس کنترل شما Git است، اما قواعد ذکر شده برای دیگر فریم ورک‌ها نیز صادق است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به سورس کنترل خود بگویید چه چیز هایی را در بر گیرد و از چه چیزهایی صرفنظر کند.

ویرایش فایل gitignore. برای حذف بسته‌ها و شامل کردن NuGet.exe

یک پروژه معمولی ASP.NET MVC 5 که توسط قالب استاندارد VS 2013 ایجاد می‌شود شامل 161 فایل از بسته‌های مختلف می‌شود (در زمان تالیف این پست). این مقدار قابل توجهی است که حجم زیادی از اطلاعات غیر ضروری را به مخزن سورس کنترل اضافه می‌کند. با استفاده از نسخه پیش فرض فایل gitignore. (یا فایل‌های مشابه دیگر برای سورس کنترل‌های مختلف مثل TFS) تعداد فایل هایی که در کل به مخزن سورس کنترل ارسال می‌شوند بیش از 200 آیتم خواهد بود. قابل ذکر است که این تعداد فایل شامل فایل‌های اجرایی (binary) و متعلق به ویژوال استودیو نیست. به بیان دیگر نزدیک به 75% از فایل‌های یک پروژه معمولی ASP.NET MVC 5 که توسط VS 2013 ساخته می‌شود را بسته‌های NuGet تشکیل می‌دهد، که حالا می‌توانند بجای ارسال شدن به مخزن سورس کنترل، بصورت خودکار بازیابی و نصب شوند.

برای حذف این فایل‌ها از سورس کنترل، فایل gitignore. را ویرایش می‌کنیم. اگر از سورس کنترل‌های دیگری استفاده میکنید نام این فایل hgignore. یا tfsignore. یا غیره خواهد بود. محتوای فایل شما ممکن است با لیست زیر متفاوت باشد اما جای نگرانی نیست. تنها تغییرات اندکی بوجود خواهیم آورد و مابقی محتویات فایل مهم نیستند.

چشم پوشی از پوشه Packages

فایل gitignore. را باز کنید و برای نادیده گرفتن پوشه بسته‌های NuGet در سورس، خط زیر را به آن اضافه کنید.

packages*/

استثنایی برای در نظر گرفتن NuGet.exe ایجاد کنید
به احتمال زیاد فایل gitignore. شما از فایل هایی با فرمت .exe چشم پوشی می‌کند. برای اینکه بسته‌های NuGet بتوانند بصورت خودکار دریافت شوند باید استثنایی تعریف کنیم. فایل gitignore. خود را باز کنید و به دنبال خط زیر بگردید.
*.exe
سپس خط زیر را بعد از آن اضافه کنید. دقت داشته باشید که ترتیب قرارگیری این دستوارت مهم است.
*.exe
!NuGet.exe
دستورات بالا به Git می‌گوید که فایل‌های .exe را نادیده بگیرد؛ اما برای فایل NuGet.exe استثناء قائل شود.
انجام مرحله بالا انتخابی (optional) است. اگر کسی که پروژه را از مخزن سورس کنترل دریافت می‌کند قابلیت Package Restore را روی Solution فعال کند ابزار NuGet.exe دریافت می‌شود. اما با انجام این مراحل دیگر نیازی به این فعالسازی نخواهد بود، پس در کار اعضای تیم هم صرفه جویی کرده اید.

اطلاع رسانی به اعضای تیم و مشتریان بالقوه
دیگر نیاز نیست بسته‌های NuGet را به مخزن سورس کنترل ارسال کنیم. اما باید به مخاطبین خود اطلاع دهید تا پیکربندی‌های لازم برای استفاده از قابلیت Package Restore را انجام دهند (مثلا در فایل README.txt پروژه).
مطالب
بازسازی کد: تعریف متغیر توضیحی (Introduce explaining variable)
زمانیکه عبارت شرطی، یا محاسبات پیچیده‌ای در کد وجود دارد، می‌توان آن را به بخش‌های کوچکتری تقسیم و برای هر بخش، یک متغیر توضیحی ایجاد کرد؛ به طوری‌که نام متغیر، توضیح کافی ای در مورد آن بخش از عبارت باشد. 
در ادامه‌ی این بازسازی کد، معمولا می‌توان بازسازی کد جایگزینی متغیر موقتی با پرس و جو (Replace temp with query) را انجام داد. زیرا متغیرهای محلی صرفا در محدوده‌ی متد خود قابل دسترسی هستند و ممکن است توسعه‌ی یک متد بلند را به همراه بیاورند.
به طور مثال به تکه کد زیر توجه کنید:
if (platform.ToUpper().Contains("MAC") && browser.ToUpper().Contains("SAFARI")) 
{ 
        // do something 
}
این تکه کد با بررسی زیرساخت و مرورگر کاربر، کاری را انجام می‌دهد. اما با کمی دقت متوجه می‌شویم عبارت شرطی استفاده شده در آن کمی پیچیده است. می‌توان این کد را به صورت زیر بازسازی کرد. 
var isSafari = browser.ToUpper().Contains("SAFARI"); 
var isMac = platform.ToUpper().Contains("MAC"); 
if (isSafari && isMac) 
{ 
    // do something 
}
کد حاصل از بازسازی انجام شده، کدی خواناتر و قابل توسعه‌تر است (البته در این مثال با نمونه‌ای ساده سر و کار داریم و موارد واقعی‌تر معمولا پیچیدگی بیشتری دارند).  

مراحل انجام این بازسازی کد  

  1. متغیر محلی ای را ایجاد نمایید و بخشی از عبارت پیچیده را به آن مقداردهی کنید. 
  2. تمامی استفاده‌ها از آن بخش از عبارت را با مقدار متغیر جایگزین نمایید. 
  3. کد را کامپایل و تست نمایید. 
  4. برای بخش‌های دیگر عبارت پیچیده همین کارها را تکرار نمایید. 

مثال: با متدی که محاسبه قیمت نهایی یک کالا را انجام می‌دهد، شروع می‌کنیم.  
public decimal GetPrice() { 
    // price = base price - quantity * discount + shipping 
    return quantity * itemPrice - Math.Max(0, quantity - 500) * itemPrice * 0.05 
        + Math.Min(quantity * itemPrice * 0.1, 100); 
}
در اولین نگاه متوجه می‌شویم که می‌توان بخشی از محاسبات را که مربوط به قیمت پایه است، به صورت جداگانه در متغیری ذخیره نماییم:  
var basePrice = quantity * itemPrice;
با این تغییر، متد مورد نظر به شکل زیر خواهد شد:  
public decimal GetPrice() { 
    // price = base price - quantity * discount + shipping 
    var basePrice = quantity * itemPrice; 
    return basePrice - Math.Max(0, quantity - 500) * itemPrice * 0.05 
        + Math.Min(basePrice * 0.1, 100); 
}
سپس با کمی دقت می‌توانیم به فرمول مستقل محاسبه تخفیف برسیم و آن را در متغیری جداگانه ذخیره نماییم. با این کار متد مورد نظر به صورت زیر خواهد شد:  
public decimal GetPrice() { 
    // price = base price - quantity * discount + shipping 
    var basePrice = quantity * itemPrice; 
    var discount = Math.Max(0, quantity - 500) * itemPrice * 0.05; 
    return basePrice - discount 
        + Math.Min(basePrice * 0.1, 100); 
}
و پس از آن نیز فرمول مربوط به محاسبه مبلغ ارسال نیز کاملا واضح خواهد بود.  
public decimal GetPrice() { 
    // price = base price - quantity * discount + shipping 
    var basePrice = quantity * itemPrice; 
    var discount = Math.Max(0, quantity - 500) * itemPrice * 0.05; 
    var shipping = Math.Min(basePrice * 0.1, 100); 
    return basePrice – discount  + shipping; 
}

مشاهده می‌کنید که نمونه کد مطرح شده، به کدی منظم‌تر و خواناتر تبدیل شده است. یکی از مزایای جانبی چنین بازسازی کدی، نیاز کمتر به کامنت‌های توضیحی در مورد بدنه متد است. به طور مثال کامنت اولین خط از متد ذکر شده، در تکه کد نهایی بازسازی شده، کامنتی بی معنی است زیرا کد، به خودی خود کاری را که انجام می‌دهد، توضیح داده‌است. به این روش کد نویسی به طور کلی self documenting code گفته می‌شود. 
همان طور که در ابتدای مطلب نیز ذکر شد، در ادامه‌ی این بازسازی کد می‌توان بازسازی‌های دیگری مانند جایگزینی متغیر موقتی با پرس و جو را نیز استفاده نمود. این مورد به عنوان تمرین به خواننده واگذار می‌شود.  
نظرات مطالب
فعال سازی قسمت ارسال فایل و تصویر ویرایشگر آنلاین RedActor در ASP.NET MVC
خیر. احتمالا به این علت که آنچنان مرسوم نیست از چندین قلم در وب استفاده شود، منهای CSS اصلی سایت و تعریف قلم‌های اصلی برای هدرها و امثال آن. به علاوه قلم متن نمایش داده شده در صفحات باید تابع CSS سایت باشد نه ادیتور آن.
ولی در کل می‌تونید براش افزونه بنویسید تا اینکار را انجام دهد.
نظرات مطالب
فعال سازی و پردازش جستجوی پویای jqGrid در ASP.NET MVC
فیلدی که آن را جستجو میکنم (نام کالا) از یک مدل دیگه است (کالا) و از طریق ویو مدل به گرید اضافه کرده ام و به همین خاطر متد FindFieldType آن را  تشخیص نمی‌دهد و فقط تایپ فیلد‌های مدل اصلی (حواله) را برمی گرداند و به همین خاطر تایپ نال میشود.
در این شرایط می‌خواستم ببینم راهکاری هست که مشکل را حل کند.
نظرات اشتراک‌ها
اشتباهات هزینه‌بر در پروژه‌های نرم افزاری
البته گاهی تغییر در درخواست مشتری بیشترین هزینه را خواهد داشت چرا که مشتری پس از سفارش تازه شروع به تحقیق بیشتر میکند و زمانی شما شروع به پیاده سازی میکنید مشتری در حال تغییر درخواستهای خود است و چند روز بعد با حجمی از تغییرات تشریف میاورند 
نظرات مطالب
پَرباد - آموزش پیاده‌سازی پرداخت آنلاین در دات نت - آموزش پیشرفته
ممنون از راهنمایی تون
می خواستم اطلاعات ارتباط بین جدول پرداخت و سفارش داشته باشم و به کاربر بابت هر سفارش پرداختی داره گزارش ارائه بدم
یعنی اینکه یک سفارش ممکن چندین پرداختی داشته باشه
و بابت هر سفارش تاریخچه پرداختی هاش باشه
و اینکه نام جدول و ساختارش با ساختار دیتابیس خودم یکی باشه و تمام قوانین Performance  در ساختار SQL رعایت بشه مثل انتخاب نوع datatype ها
و از جمله قوانین نامگذاری فیلدها