هدر دو تکه
var table = new PdfPTable(numColumns: 3) { WidthPercentage = 100, RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, ExtendLastRow = false, }; Image i = Image.GetInstance(_imagePath); //logo table.AddCell(new PdfPCell(i) { HorizontalAlignment = Element.ALIGN_LEFT, Border = 0 }); //title table.AddCell(new PdfPCell(new Phrase("باسمه تعالی " + "\r\n" + "حوزه علمیه امیر المومنین (ع) - معاونت آموزش - کارنامه تحصیلی طلبه", font)) { RunDirection = PdfWriter.RUN_DIRECTION_RTL, HorizontalAlignment = Element.ALIGN_CENTER, Border = 0, } ); //date table.AddCell(new PdfPCell(new Phrase(DateTime.Now.Date.ToString(), font)) { HorizontalAlignment = 2, Border = 0 }); int[] topTableColumnsWidth = { 5, 35, 5 }; table.SetWidths(topTableColumnsWidth); return table.AddBorderToTable();
هدر دو تکه
این کد رو برای CustomHeader م نوشتم :
var table = new PdfPTable(numColumns: 2) { WidthPercentage = 100 }; table.AddSimpleRow((cellData, cellProperties) => { cellData.Value = "باسمه تعالی " + "\r\n" + "حوزه علمیه امیر المومنین (ع) - معاونت آموزش - کارنامه تحصیلی طلبه"; cellProperties.PdfFont = PdfRptFont; cellProperties.PdfFontStyle = DocumentFontStyle.Bold; cellProperties.HorizontalAlignment = HorizontalAlignment.Center; cellProperties.RunDirection = PdfRunDirection.RightToLeft; }, (cellData, cellProperties) => { cellData.CellTemplate = new ImageFilePathField(); cellData.Value = _imagePath; cellProperties.HorizontalAlignment = HorizontalAlignment.Right; });
اولین مشکل اینه که متن هدر میاد سمت چپ در حالی که منHorizontalAlignment رو برابر Center کردم ، دوم اینکه چجوری میتونم کادر مشخصات طلبه رو در پایین ایجاد کنم وقتی قبلش گفتم که numcolumns : 2 هست؟
DotNetAuth
شما برای کار با دیتا در اندروید، کدامیک از روش های زیر را استفاده میکنید یا ترجیح می دهید؟
Cargo چیست و چه کاربردی دارد؟
Cargo همراه با زبان برنامه نویسی Rust گنجانده شده، همزمان نصب میشود و برای ایجاد، ساخت و مدیریت پروژههای Rust استفاده میگردد. این یک رابط سطح بالا برای کار با کدهای Rust را ارائه میدهد که شروع به کار با Rust و مدیریت پروژههای خود را برای توسعه دهندگان آسانتر میکند.
Cargo سیستم ساخت و package manager مخصوص زبان برنامه نویسی Rust است. ابزاری است که به توسعه دهندگان Rust کمک میکند تا پروژههای خود را با خودکارسازی کارهایی مانند کامپایل کد، مدیریت وابستگیها، اجرای آزمایشها و ایجاد بستههای قابل توزیع، مدیریت کنند.
Dependency management: برنامه Cargo میتواند بهطور خودکار وابستگیهای پروژههای Rust را دانلود کرده، بسازد و مدیریت کند. این باعث میشود توسعه دهندگان به راحتی کتابخانهها و ماژولهای جدیدی را به پروژههای خود اضافه کنند.
Building and testing: برنامه Cargo میتواند پروژههای Rust را بسازد و testها را به صورت خودکار اجرا کند. همچنین گزینههایی را برای ساختن ساختهای بهینه یا اشکال زدایی فراهم میکند.
Packaging: برنامه Cargo میتواند بستههای قابل توزیعی را مانند tarballs یا بستههای باینری را برای پروژههای Rust ایجاد کند.
Customization: برنامه Cargo به توسعه دهندگان اجازه میدهد تا فرآیند ساخت برنامهی خود را با تعیین گزینههای ساخت مختلف، در فایل پیکربندی Cargo.toml سفارشی کنند. بهطور کلی Cargo توسعه و مدیریت پروژههای Rust را با ارائه یک ابزار کارآمد برای خودکارسازی بسیاری از وظایف توسعه رایج، ساده میکند.
cargo new project_name
Cargo.toml : این فایل manifest پروژه است که در آن نام پروژه، نسخه، وابستگیها و سایر ابردادهها را مشخص میکنید. فایل Cargo.toml حاوی یک metadata درباره پروژه است؛ مانند نام، نسخه، نویسندگان و وابستگیهای آن. در اینجا مثالی از شکل ظاهری یک فایل Cargo.toml آورده شده است:
[package] name = "my-project" version = "0.1.0" authors = ["John Doe <johndoe@example.com>"] [dependencies] serde = "1.0" serde_json = "1.0"
بخش [dependencies] وابستگیهای پروژه را فهرست میکند. در این مثال، پروژه به پکیجهای serde و serde_json بستگی دارد که برای serialization و deserialization دادهها استفاده میشوند.
src directory: این دایرکتوری حاوی کد منبع پروژه شما است. به طور پیش فرض، شامل یک فایل main.rs است که نقطه ورود برنامه شما است.
target directory: این فهرست شامل فایلهای باینری کامپایل شده تولید شده توسط کامپایلر Rust میباشد.
هنگامی که cargo build یا cargo run را اجرا میکنید، Cargo به طور خودکار یک دایرکتوری target/debug را برای ذخیرهی فایلهای باینری کامپایل شده ایجاد میکند. اگر cargo build --release را اجرا کنید، Cargo بجای آن، یک دایرکتوری target/release را ایجاد میکند. بعلاوه، اگر هنگام ایجاد پروژهی خود از نسخهی خاصی از Rust (مانند نسخهی 2018) استفاده کنید، Cargo یک فیلد نسخه را در فایل Cargo.toml شما برای تعیین نسخه، اضافه میکند.
رادار فناوری اطلاعات
احتمالا یک سری نمودار مانند این را دیده باشید که هر از چندگاهی برای زبانهای برنامه نویسی از دیدگاه محبوبیت تعیین رتبه میکنند. البته این آمار با آنچه که در سایت پر بازدید stackoverflow در جریان است عموما در تناقض است؛ از این لحاظ که برنامه نویسی با سؤال مواجه نمیشود که کار نمیکند!
بر این اساس عدهای آمار و اطلاعات سایت stackoverflow را هر از چندگاهی آنالیز میکنند تا متوجه شوند هم اکنون کدام زبانها یا فریم ورکها بیشتر مورد استفاده هستند؛ برای مثال:
- کدامیک از فریم ورکهای وب بیشتر مورد استفاده هستند؟ (+)
- کدامیک از زبانهای برنامه نویسی بیشتر محبوب هستند؟ (+) و (+) (محبوبیت در اینجا به معنای تعداد سؤال پرسیده شده است نه علاقه شخصی)
اینها یک روی سکه هستند؛ روی دیگر آن هم به این صورت است که "الان واقعا اون ور آبها چه خبره؟!" صرف نظر از علاقه شخصی من که بخواهند بر اساس آن نمودار رسم کنند یا تعداد سؤالات پرسیده شده در یک انجمن، نظر کارشناسان امر در این باره چیست؟ بر همین اساس شرکت ThoughtWorks مدتی است یک سری آمار را بر اساس وضعیت شرکتهای بزرگ، بازار و علاقمندیهای جاری آنها منتشر میکند که از آدرس زیر قابل دریافت هستند:
جدول زیر تعداد باگهای امنیتی Oracle11g و SQL server 2008 را تا ماه نوامبر 2009 نمایش میدهد:
Product | Advisories | Vulnerabilities |
SQL Server 2008 | 0 | 0 |
Oracle11g | 7 | 239 |
و به صورت خلاصه مایکروسافت در 6 سال گذشته تنها 59 باگ امنیتی وصله شده مربوط به نگارشهای مختلف SQL Server داشته است (از نگارش 2000 به بعد). در طی همین مدت اوراکل (نگارشهای 8 تا 10) تعداد 233 وصله امنیتی را ارائه داده است.
در سال 2006 ، اس کیوال سرور 2000 با سرویس پک 4 ، به عنوان امنترین بانک اطلاعاتی موجود در بازار شناخته شد (به همراه PostgreSQL). در همین زمان Oracle10g در قعر این جدول قرار گرفت.
اعداد و آمار از سایت secunia.com استخراج شده است: + و +
public class Customer { public string Name { get; set; } } public class Order { public Customer Customer { get; set; } }
public class Customer { public string Name { get; set; } public ICollection<Order> Orders { get; set; } } public class Order { public Customer Customer { get; set; } }
همان طور که با مثالهای آورده شده قابل مشاهده است، تصمیم به استفاده از ارتباط یک طرفه یا دوطرفه، تصمیمی صرفا فنی نیست و به شرایط قواعد کسب و کار نیز ارتباط مییابد.
اگر از ORM در طراحی لایه دسترسی داده استفاده شود، معمولا ارتباطهای دوطرفه در نگاه اول مشکل ساز به نظر نمیرسند، یا حتی لازم خواهند بود (برای استفاده از امکانات mapping بر اساس قرارداد). اما ارتباطات دو طرفه معمولا امکان دسترسی به اقلام اطلاعاتی را بدون در نظر گرفتن قواعد کسب و کاری لازم، بوجود میآورند. یکی از اشکالات اصلی طراحی با ارتباط دو طرفه ارتباط بیش از اندازه کلاسها با یکدیگر است. در این صورت ممکن است تغییر در یک کلاس، به کلاسهای دیگری نفوذ کند که این مورد خود یک الگوی کد بد بو است.
عموما با توجه به هزینهای که ارتباط دو طرفه ایجاد میکند، بهتر است استفاده از آن، تا آخرین لحظه نیاز به تعویق بیفتد و اولویت طراحی با ارتباط یک طرفه باشد.