امنیت
توسعه وب
ویندوز 7
Silverlight و WPF
PHP
دات نت فریم ورک
سی شارپ
دلفی
شیرپوینت
متفرقه
امنیت
توسعه وب
ویندوز 7
Silverlight و WPF
PHP
دات نت فریم ورک
سی شارپ
دلفی
شیرپوینت
متفرقه
امنیت
توسعه وب
ویندوز 7
Silverlight و WPF
PHP
دات نت فریم ورک
سی شارپ
دلفی
شیرپوینت
متفرقه
نگارش جدید ELMAH ارائه شده است. این نگارش کاملا با نگارش قبلی سازگار بوده و تنها بازنویسی فایل dll آن با نگارش جدید کفایت می‌کند.
لیست موارد فیکس شده
- System.Data.SQLite.dll causes image problems on 64-bit IIS/ASP.NET
- Incorrect jscript filter sample
- Incorrect jscript filter sample
لیست تازه‌های آن
- Ability to set mail priority in errorMail config section
- Allow configuration-based filtering rules to be diffrent for e-mail and log
- Adjust behavior of smtpPort attribute in
- Remove the XML declaration from the string returned by ErrorXml.EncodeString
- Allow configuration-based filtering rules to be diffrent for e-mail and log
- Adjust behavior of smtpPort attribute in
- Remove the XML declaration from the string returned by ErrorXml.EncodeString
دریافت از گوگل کد و یا دریافت از رپید شیر (سورس + بایناری)
بعد از مدت‌ها بالاخره یک باگ امنیتی در ASP.NET کشف شده! البته این "بعد از مدت‌هایی" که عنوان شد بر اساس آمار است که در سایت بی‌طرف Secunia قابل بررسی و مشاهده است (و اگر از یک سری کامپوننت و برنامه‌های جانبی سایر برنامه نویس‌ها صرفنظر کنیم، انصافا ضریب امنیتی بالایی را ارائه داده):
البته این مورد جدید هم مرتبط با خود ASP.NET نیست؛ بلکه مرتبط است با نحوه‌ی پیاده سازی الگوریتم AES در دات نت فریم ورک (Padding Oracle / AES cookie encryption vulnerability).
توضیحات بیشتر در سایت Scottgu
خلاصه این توضیحات:
همانطور که هزاران بار به برنامه نویسان ASP.NET (و SharePoint) گوشزد شده است، لطفا صفحه‌ی نمایش خطاهای سفارشی سایت را (customErrors) در web.config برنامه on کنید. این خطای امنیتی موجود در پیاده سازی الگوریتم AES نیاز به سعی و خطاهای زیاد روی سایت و بررسی پاسخ‌های داده شده یا ریزخطاهای منتشر شده دارد. اگر صفحه‌ی خطای سفارشی سایت شما تنظیم شده و روشن است، خطری سایت شما را تهدید نمی‌کند؛ زیرا شخص مهاجم هیچ خروجی خطایی را جهت بررسی مشاهده نخواهد کرد.
{هم در برنامه‌های وب میتونه استفاده شود و هم ویندوزی}
خوب این هم باز یه نکته است. اون UoW که گفتم بالا، دقیقا مربوط میشه به این بخش. مثال:
تو کامنت قبلی از استقلال لایه سرویس عرض کردم. حالا اضافه میکنم، سرویس من داره از EF استفاده میکنه. اما مستقیما نمیاد DbContext رو صدا بزنه. بلکه اون رو از یه UoW میگیره. خاصیتش اینه که UoW من از طریق یه HttpModule وهله سازی و نابود میشه. تو نابود شدنش dirty بودنش رو بررسی و در صورت نیاز commit میشه.
حالا چطور برم رو ویندوز؟ HttpContext اگه null باشه پس رو وب نیستم! راهکارم شبیه سازی HttpContext مثلا با یه کلاس به اسم HatContext هست. حالا میتونم لایه سرویس رو هم در وب و هم در ویندوز استفاده کنم.
UoWم هم سه مرحله توسعه داره. بالاترین سطح، فقط IsDirty رو در اختیار میذاره. سطح دوم فقط Commit و Rollback و سطح سوم TContext. سطح دوم و سوم فقط در اختیار سرویس قرار داره (internal). سطح اول در اختیار کل برنامه است (public). پس IsDirty، مثلا تو WPF خیلی میتونه مفید واقع بشه. حالا Forward کردن انواع (مثلا با StructureMap) کمکم میکنه که دسترسی به هر کدوم از interface های سه گانه بالا، فقط یه نمونه رو برگردونه.
{این یه مثال انتزاعی نیست؛ دقیقا یه پروژه ی واقعی بود که درگیرش بودم.}
خوب این هم باز یه نکته است. اون UoW که گفتم بالا، دقیقا مربوط میشه به این بخش. مثال:
تو کامنت قبلی از استقلال لایه سرویس عرض کردم. حالا اضافه میکنم، سرویس من داره از EF استفاده میکنه. اما مستقیما نمیاد DbContext رو صدا بزنه. بلکه اون رو از یه UoW میگیره. خاصیتش اینه که UoW من از طریق یه HttpModule وهله سازی و نابود میشه. تو نابود شدنش dirty بودنش رو بررسی و در صورت نیاز commit میشه.
حالا چطور برم رو ویندوز؟ HttpContext اگه null باشه پس رو وب نیستم! راهکارم شبیه سازی HttpContext مثلا با یه کلاس به اسم HatContext هست. حالا میتونم لایه سرویس رو هم در وب و هم در ویندوز استفاده کنم.
UoWم هم سه مرحله توسعه داره. بالاترین سطح، فقط IsDirty رو در اختیار میذاره. سطح دوم فقط Commit و Rollback و سطح سوم TContext. سطح دوم و سوم فقط در اختیار سرویس قرار داره (internal). سطح اول در اختیار کل برنامه است (public). پس IsDirty، مثلا تو WPF خیلی میتونه مفید واقع بشه. حالا Forward کردن انواع (مثلا با StructureMap) کمکم میکنه که دسترسی به هر کدوم از interface های سه گانه بالا، فقط یه نمونه رو برگردونه.
{این یه مثال انتزاعی نیست؛ دقیقا یه پروژه ی واقعی بود که درگیرش بودم.}
تیم ویراستیار تقریباً از آغاز مدل توسعه‌ای مشابه با اون چیزی که شما مدل توسعه‌ی «اونا» نام‌گذاری کردید، در پیش گرفته و کاملاً مصممه که این مسیر رو ادامه بده. بروز رسانی با فواصل زمانی کوتاه، ترویج فرهنگ نرم‌افزار آزاد از طریق ارائه متن‌باز ویراستیار و پشتیبانی از توسعه‌دهندگان علاقمند و ارتباط مستقیم با کاربران از طریق توییتر و شبکه‌های اجتماعی (مانند فیس‌بوک) برخی از موارد انجام شده در این زمینه هستند. و البته تیم ویراستیار برنامه‌های مفصل‌تری را در این رابطه در نظر دارد که به مرور انجام خواهد شد.
در چنین مدلی، موفقیت نرم‌افزار علاوه بر خود آن، تابعی از تبلیغات کاربران آن نیز هست، فرآیندی مشابه تبلیغ و بازاریابی دهان به دهان. نرم‌افزار ویراستیار تا بحال در جذب کاربران موفق عمل کرده، اما از دید بدنه‌ی فعال کاربران اینترنتی و بخصوص توسعه دهندگان و برنامه نویسان پنهان مانده است.
من این نوشته شما را شروع خوبی می‌بینم برای ارتباط هر چه بیشتر اعضای تیم و جامعه کاربران ایرانی. بدون شک برآورده شدن هدف اصلی ویراستیار (ارتقای جایگاه خط و زبان فارسی) بدون هم‌یاری شما دوستان امکان‌پذیر نخواهد بود.
در چنین مدلی، موفقیت نرم‌افزار علاوه بر خود آن، تابعی از تبلیغات کاربران آن نیز هست، فرآیندی مشابه تبلیغ و بازاریابی دهان به دهان. نرم‌افزار ویراستیار تا بحال در جذب کاربران موفق عمل کرده، اما از دید بدنه‌ی فعال کاربران اینترنتی و بخصوص توسعه دهندگان و برنامه نویسان پنهان مانده است.
من این نوشته شما را شروع خوبی می‌بینم برای ارتباط هر چه بیشتر اعضای تیم و جامعه کاربران ایرانی. بدون شک برآورده شدن هدف اصلی ویراستیار (ارتقای جایگاه خط و زبان فارسی) بدون هم‌یاری شما دوستان امکان‌پذیر نخواهد بود.
معماری میکرو سرویس یا یکپارچه؟
برای درک میکروسرویس‌ها، باید بدانیم کاربرد سیستم‌های یکپارچه چیست و چه چیزی باعث شد در زمان‌های اخیر از برنامه‌های یکپارچه به میکروسرویس‌ها حرکت کنیم.
سیستم‌های یکپارچه ( Monolithic applications )
اگر تمام عملکردهای یک پروژه در یک بخش واحد وجود داشته باشند، آن برنامه به عنوان یک برنامه‌ی یکپارچه شناخته میشود. ما برنامه‌ی خود را در لایه‌های مختلفی مانند Presentation ، Service ، UI طراحی می‌کنیم و سپس آن بخش از کدهای نوشته شده را به عنوان یک فایل خروجی به کار می‌گیریم. این چیزی نیست جز یک برنامه‌ی یکپارچه، که در آن " mono " یک پایگاه کد منفرد حاوی تمام عملکردهای مورد نیاز را نشان می‌دهد.
چرا اصلا به سمت میکروسرویس‌ها برویم؟
خب برای جواب به این سوال بهتر است معایب سیستم‌های یکپارچه را مرور کنیم:
- مدیریت دشوار بخاطر گسترش برنامه در گذشت زمان
- برای تغییری کوچک، کل برنامه را دوباره باید منتشر ( publish ) کنیم
- با تغییر و آپدیت برنامه، زمان انتشار افزایش می‌یابد.
- درک دشوار برای توسعه دهنده‌های جدید هر پروژه
- برای تقسیم ترافیک روی قسمت‌های مختلف برنامه، باید نمونه‌های کل برنامه را در چندین سرور منتشر کنیم که بسیار ناکارآمد و باعث استفاده‌ی بیهوده از منابع میشود
- اگر از فناوری یا تکنولوژی‌های جدید استفاده کنیم، برای عملکردی خاص، چه از نظر هزینه و چه از نظر زمان، بر کل برنامه تاثیر گذار است
- و در نهایت وجود یک باگ در هر ماژول میتواند کل برنامه را مختل کند.
و اما مزایای سیستم‌های یکپارچه:
- توسعه‌ی آن نسبت به میکروسرویس‌ها ساده است.
- انتشار آن آسان‌تر است؛ زیرا فقط یک خروجی، مستقر شده‌است.
- در مقایسه با معماری میکروسرویس‌ها، توسعه‌ی آن نسبتا آسان‌تر و ساده‌تر است.
- مشکلات تأخیر و امنیت شبکه در مقایسه با معماری میکروسرویس‌ها نسبتاً کمتر است.
- توسعه دهندگان نیازی به یادگیری برنامه‌های مختلف ندارند؛ آنها می‌توانند تمرکز خود را بر روی یک برنامه حفظ کنند.
میکروسرویس ها
این یک سبک توسعه معماری است که در آن برنامه از سرویس‌های کوچکتری تشکیل شده‌است که بخش کوچکی از عملکرد و داده‌ها را با برقراری ارتباط مستقیم با یکدیگر، با استفاده از پروتکلی مانند HTTP مدیریت می‌کند. به عبارتی دیگر خدمات یا سرویس‌های کوچکی هستند که با هم کار می‌کنند.
معماری میکروسرویس تأثیر بسزایی در رابطه‌ی بین برنامه و پایگاه داده دارد. بجای اشتراک گذاری یک پایگاه داده با سایر میکروسرویس‌ها، هر میکروسرویس، پایگاه داده خاص خود را دارد که اغلب منجر به تکثیر برخی از داده‌ها میشود، اما اگر می‌خواهید از این معماری بهره مند شوید، داشتن یک پایگاه داده در هر میکروسرویس، ضروری است؛ زیرا اتصال ضعیف را تضمین می‌کند. مزیت دیگر داشتن یک پایگاه داده‌ی مجزا برای هر میکروسرویس این است که هر میکروسرویس میتواند از نوع پایگاه داده‌ای که برای نیازهای خود مناسب‌تر است، استفاده کند. هر سرویس یک ماژول را ارائه می‌دهد، به طوری که خدمات مختلف را می‌توان به زبان‌های برنامه نویسی مختلف نوشت. الگوهای زیادی در معماری میکروسرویس دخیل هستند مانند discovery و registry service ، Caching ، ارتباط API ، امنیت و غیره.
اصول میکروسرویس‌ها:
تک مسئولیتی: یکی از اصولی است که به عنوان بخشی از الگوی طراحی SOLID تعریف شده است. بیان می‌کند که یک Unit ، یا یک کلاس، یک متد یا یک میکروسرویس باید تنها یک مسئولیت را داشته باشد. هر میکروسرویس باید یک مسئولیت داشته باشد و یک عملکرد واحد را ارائه دهد. شما همچنین می‌توانید بگویید تعداد میکروسرویس‌هایی که باید توسعه دهید، برابر با تعداد عملکردهای مورد نیاز شما است. پایگاه داده نیز غیرمتمرکز است و به طور کلی، هر میکروسرویس، پایگاه داده خاص خود را دارد.
بر اساس قابلیت‌های تجاری ساخته شده است: در دنیای امروزی که فناوری‌های زیادی وجود دارند، همیشه فناوری‌ای وجود دارد که برای اجرای یک عملکرد خاص مناسب‌تر است. اما در برنامه‌های یکپارچه، این یک اشکال بزرگ بود؛ زیرا ما نمی‌توانیم از فناوری‌های مختلف برای هر عملکرد استفاده کنیم و از این رو، نیاز به مصالحه در زمینه‌های خاص داریم. یک میکروسرویس هرگز نباید خود را از پذیرش پشته فناوری مناسب یا ذخیره‌سازی پایگاه داده پشتیبان که برای حل هدف تجاری مناسب‌تر است، محدود کند؛ به‌عنوان مثال، هر میکروسرویس میتواند بر اساس نیازهای تجاری از فناوری‌های متفاوتی استفاده کند.
طراحی برای مدیریت خطاها: میکروسرویس‌ها باید با در نظر گرفتن مدیریت خطاها طراحی شوند. میکروسرویس‌ها باید از مزیت این معماری استفاده کنند و پایین آمدن یک میکروسرویس نباید بر کل سیستم تأثیر بگذارد و سایر عملکردها باید در دسترس کاربر باقی بمانند. اما در برنامه‌های کاربردی سیستم‌های یکپارچه که خطای یک ماژول منجر به سقوط کل برنامه میشود، اینگونه نبود.
مزایای میکروسرویس ها:
- مدیریت آن آسان است زیرا نسبتا کوچکتر است.
- اگر در یکی از میکروسرویس‌ها، بروزرسانی وجود داشته باشد، باید فقط آن میکروسرویس را مجدداً منتشر کنیم.
- میکروسرویس‌ها مستقل هستند و از این رو به طور مستقل منتشر می‌شوند. زمان راه اندازی و انتشار آنها نسبتاً کمتر است.
- برای یک توسعه‌دهنده جدید بسیار آسان است که وارد پروژه شود، زیرا او باید فقط یک میکروسرویس خاص را که عملکردی را که روی آن کار می‌کند، درک کند و نه کل سیستم را.
- اگر یک میکروسرویس خاص به دلیل استفاده بیش از حد کاربران از آن عملکرد، با بار زیادی مواجه است، ما باید فقط آن میکروسرویس را تنظیم کنیم. از این رو، معماری میکروسرویس از مقیاس بندی افقی پشتیبانی می‌کند.
- هر میکروسرویس بر اساس نیازهای تجاری میتواند از فناوری‌های مختلفی استفاده کند.
- اگر یک میکروسرویس خاص به دلیل برخی باگ‌ها از کار بیفتد، بر روی سایر میکروسرویس‌ها تأثیر نمی‌گذارد و کل سیستم دست نخورده باقی می‌ماند و به ارائه سایر عملکردها به کاربران ادامه می‌دهد.
معایب میکروسرویس ها:
- پیچیده است و پیچیدگی آن با افزایش تعداد ریز سرویس‌ها افزایش می‌یابد.
- نیاز به نیروهای متخصص
- استقرار مستقل میکروسرویس‌ها پیچیده‌است.
- میکروسرویس‌ها از نظر استفاده از شبکه پرهزینه هستند؛ زیرا نیاز به تعامل با یکدیگر دارند و همه این تماس‌های راه دور منجر به تأخیر شبکه میشود.
- امنیت کمتر به دلیل ارتباط بین سرویس‌ها
- اشکال زدایی دشوار است
بسیاری از برنامه‌ها وجود دارند که در زمان فراخوانی از خط فرمان (Command Line) پارامترهایی دریافت می‌کنند و نسبت به آن پارامترها رفتار مشخصی را از خود نشان می‌دهند.
یکی از کاربرد‌های پارامتر ورودی args که از نوع آرایه ای از رشته‌ها در متد Main برنامه‌های کنسول بطور پیش فرض تعریف شده است همین موضوع است. شما می‌توانید از طریق کنترل مقدار این پارامتر برنامه‌ی خود را توسعه دهید.
برای مثال برنامه ای جهت چاپ مجذور اعدادی که از خط فرمان خوانده می‌شوند را در نظر بگیرید. کد مورد استفاده در این برنامه به شکل زیر خواهد بود:
static void Main(string[] args)
{
foreach (var arg in args)
{
var x = Convert.ToInt32(arg);
Console.WriteLine("{0} ^ 2 = {1}", x, x * x);
}
Console.ReadKey();
}
اما نکته اصلی این مطلب در مورد Debugging این گونه برنامه‌ها است.
جهت دیباگ این قبیل برنامه‌ها در ویژوال استادیو از قسمت Solution Explorer بر روی نام پروژه کلیک راست کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید.
در پنجره باز شده به زبانه Debug بروید و در قسمت Command Line Arguments پارامترهای ورودی خود را بطوریکه با فضای خالی (Space) از هم جدا شده اند وارد کنید.
حال می‌توانید پس از ذخیره کردن تنظیمات، کلید F5 را بزنید.
- آموزش jQuery : سلکتورها | www.pasargad-graphic.com
- آموزش MVC - قسمت نهم - WebGrid در 3 MVC | 30sharp.com
- تلاشی برای قیمت‌گذاری محصول نرم‌افزاری | weblog.idegostaran.com
- Internet Explorer Standards Documentation | www.microsoft.com
- Microsoft Robotics Developer Studio 4 Beta 2 | www.microsoft.com
- Team Foundation Service Preview – Beginner’s Guide | blogs.msdn.com
- آموزش برنامه نویسی به خردسالان | www.i-programmer.info
- بررسی شرایط ارسال برنامه به فروشگاه ویندوز 8 | www.istartedsomething.com
- پیش نمایشی از فروشگاه ویندوز 8 | channel9.msdn.com
- توضیحاتی مبسوط در مورد فروشگاه ویندوز 8 | blogs.msdn.com
- سایت مسابقه برنامه نویسی جهت انتخاب اولین برنامه‌های فروشگاه ویندوز 8 | buildwindowscontest.com
- لیستی از فریم ورک‌های آزمون واحد قابل استفاده در دات نت | en.wikipedia.org
- مدل‌های Visio خود را تبدیل به اسکریپت تولید دیتابیس کنید | forwardengineer.codeplex.com
- وبلاگ ویژه فروشگاه ویندوز 8 مخصوص توسعه دهنده‌ها | blogs.msdn.com
- ویندوز فون خود را تبدیل به ریموت کنترل کنید | samsungremotewp7.codeplex.com
سایت iplocationtools بانک اطلاعاتی موقعیت مکانی IP های خود را که ماهیانه نیز به روز خواهد شد، به رایگان برای دریافت قرار داده است. فرمت تعاریف جداول و عبارت insert آن مطابق دستورات بانک اطلاعاتی MySQL است.
تنها بازیگر شاخص یازده سال قبل در زمینه توسعه برنامه‌های مبتنی بر QT ، برنامه KDevelop بوده است. این وضعیت با ارائه Qt Creator بهبود یافته است ...
- شرکت Red gate که پیشتر برنامه‌ی معروف Reflector را در جهت اهداف تبلیغاتی خود تصاحب کرده بود، اکنون در ادامه‌ی همین سیاست، کتاب Illustrated C# 2008 را نیز به رایگان ارائه داده است.
- سایت DelphiFeeds.com با طراحی جدید خود چند روزی است که متحول شده است. سایتی شبیه به سایت مهندس خودمان که بعد از عید معلوم نیست چه بلایی سرش آمده است و جای خالی آن احساس میشود، هر چند سایت IDevCenter نیز همین کار را به صورت تخصصی‌تری ارائه می‌دهد.
- Microsoft MED-V 1.0 در جهت توسعه‌ی اهداف مجازی سازی مایکروسافت ارائه شد.
نظرات نظرسنجی‌ها
با توجه به آخرین نگارش‌های موجود Angular و React، انتخاب شما برای انجام یک پروژه بزرگ کدام است؟
همه فریمورک‌های ذکر شده جزو فریم ورک‌های پر طرفدار هستند (البته عمر کم Blazor رو باید در نظر گرفت). دلیلم برای انتخاب Blazor، یکپارچه بودن با فریم ورک دات نت، امکان اشتراک کدهای برنامه با کدهای کلاینت و پشتیبانی و سرمایه گذاری خوب مایکروسافت هستش. بنده در تیم توسعه دو پروژه بزرگ بیمه ای بودم که کل پروژه با Angular کار شد. Angular فریم ورک کاملی هستش ولی با وجود استفاده از Type Script باز هم به علت ماهیت این زبان، نمی‌تونه ویژگی‌های زبانی مثل #C رو داشته باشه. مثلاً شما یک کلاس تعریف می‌کنید برای نگاشت داده ای که از سرور دریافت می‌کنید. شما می‌تونید هر داده ای رو با هر شکلی و هر فیلدی از سمت سرور ارسال کنید در هر صورت اون داده به کلاس شما نگاشت میشه بدون هیچ خطایی. اگر دیباگ هم انجام بدید متوجه میشید اون فیلدهایی که هم نام بودن مپ شدن ولی کلاس شما عملاً یک آبجکت دیگه هست که حتی نمی‌تونید به اون آبجکت دسترسی داشته باشید چون داده ارسالی بدون توجه به نوع کلاس شما، نگاشت شده. (احتمالاً نتونستم دقیق توضیح بدم) این مشکل یکی از مشکلاتی هستش که توی پروژه بزرگ دردسر ساز میشه و دلیلش هم بحثی هستش که مربوط به زبان فریم ورکه. هر چند حجم بالای برنامه Blazor رو نمیشه فراموش کرد ولی بنظرم فعلاً برای برنامه‌های داخلی یک سازمان یا برنامه ای که برای کاربران، ارزش انتظار و دانلود برنامه وجود داره، انتخاب خیلی خوبی هست.