جی‌سان یا JSON (JavaScript Object Notation) یک فرمت تبادل داده سبک (lightweight) می‌باشد که خواندن و نوشتن آن برای انسان و تولید و پارس کردن آن برای ماشین‌ها آسان است. این زبان بر مبنای یک زیر مجموعه از زبان برنامه‌نویسی JavaScript ، استاندارد ECMA-262 ویرایش سوم - دسامبر 1999، است....
<script language="javascript" type="text/javascript">
alert(' @ViewData["ErrorMessage"]');
</script>
public int[] WithSpread()
{
int[] data = new int[10_000];
int[] results = [..data];
return results;
} public int[] WithSpread()
{
int[] numArray1 = new int[10000];
int index1 = 0;
int[] numArray2 = new int[numArray1.Length];
int[] numArray3 = numArray1;
for (int index2 = 0; index2 < numArray3.Length; ++index2)
{
int num = numArray3[index2];
numArray2[index1] = num;
++index1;
}
return numArray2;
} using BenchmarkDotNet.Attributes;
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Text;
using System.Threading.Tasks;
namespace SpreadBenchmark
{
[MemoryDiagnoser]
public class Tests
{
private readonly int[] _myData = new int[10_000];
[Benchmark(Baseline = true)]
public int[] WithToArray()
{
int[] results = _myData.ToArray();
return results;
}
[Benchmark]
public int[] WithCopyTo()
{
int[] results = new int[_myData.Length];
_myData.CopyTo(results, 0);
return results;
}
[Benchmark]
public int[] WithSpread()
{
int[] results = [.._myData];
return results;
}
}
} using BenchmarkDotNet.Running; using SpreadBenchmark; BenchmarkRunner.Run<Tests>();
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk">
<PropertyGroup>
<OutputType>Exe</OutputType>
<TargetFramework>net8.0</TargetFramework>
<ImplicitUsings>enable</ImplicitUsings>
<Nullable>enable</Nullable>
</PropertyGroup>
<ItemGroup>
<PackageReference Include="BenchmarkDotNet" Version="0.13.10" />
</ItemGroup>
</Project> var row = new string[3]; row[0] = "Liverpool"; row[0] = "15";
public class Performance
{
public string TeamName { get; set; }
public int Score { get; set; }
} با استفاده از Destructuring assignments می‌توانید خصوصیات را از آرایه‌ها یا اشیاء، با هر میزان عمقی استخراج کنید.
someObject = { a: 'value for a', b: 'value for b' }
{ a, b } = someObject
console.log "a is '#{a}', b is '#{b}'" var a, b, someObject;
someObject = {
a: 'value for a',
b: 'value for b'
};
a = someObject.a, b = someObject.b;
console.log("a is '" + a + "', b is '" + b + "'"); {join, resolve} = require('path')
join('/Users', 'Vahid') استفاده از کتابخانه‌های خارجی دقیقا مانند فراخوانی توابع CoffeeScript است. در پایان نوشتن کدهای CoffeeScript، همه به جاوااسکریپت تبدیل می‌شوند:
# Use local alias
$ = jQuery
$ ->
# DOMContentLoaded
$(".el").click ->
alert("Clicked!") var $;
$ = jQuery;
$(function() {
return $(".el").click(function() {
return alert("Clicked!");
});
}); # Execute function immediately
type = do ->
classToType = {}
for name in "Boolean Number String Function Array Date RegExp Undefined Null".split(" ")
classToType["[object " + name + "]"] = name.toLowerCase()
# Return a function
(obj) ->
strType = Object::toString.call(obj)
classToType[strType] or "object" var type;
type = (function() {
var classToType, i, len, name, ref;
classToType = {};
ref = "Boolean Number String Function Array Date RegExp Undefined Null".split(" ");
for (i = 0, len = ref.length; i < len; i++) {
name = ref[i];
classToType["[object " + name + "]"] = name.toLowerCase();
}
return function(obj) {
var strType;
strType = Object.prototype.toString.call(obj);
return classToType[strType] || "object";
};
})(); در صورتی که ویژوال استودیوی شما دارای این ورژن و آپدیت نبود، می‌توانید چارچوب دات نت 4.6.1 را جداگانه در سیستم خود نصب نمایید. توجه داشته باشید که برای استفاده از چارچوب دات نت در ویژوال استودیو باید نسخه‌های DevPack یا DeveloperPack را نصب نمایید (دریافت دات نت 4.6.1 نسخه مخصوص استفاده در ویژال استودیو).
در پروژه ایجاد شده فایلی به نام Program.cs و در آن کلاس Program وجود دارد. در این کلاس تابع شروع کننده برنامه یعنی Main وجود دارد و برنامه از این تابع شروع خواهد شد.
نمایی از فایل‌های پروژه
در تابع شروع کننده برنامه ابتدا وضعیت پشتیبانی از SIMD را چک میکنیم. این کار را همانطور که قبلا در مقاله پیشنیاز توضیح داده شده است با استفاده از خاصیت Vector.IsHardwareAccelerated بررسی میکنیم. اگر مقدار آن برابر با False باشد به معنای عدم پشتیبانی می‌باشد و با بررسی این موضوع در اول برنامه، در صورت عدم پشتیبانی از SIMD به اجرای ادامه‌ی برنامه خاتمه می‌دهیم.
پس از بررسی وضعیت پشتیبانی از SIMD ، تابعی را که در فایل Utilities.cs نوشته شده است، فراخوانی میکنیم. این تابع به بررسی وضعیت تعداد رجیسترهای SIMD و وضعیت انواع نوع‌های داده‌ای در SIMD می‌پردازد. اگر هر نوع داده‌ای از SIMD پشتیبانی کند (که بستگی به نوع پردازنده شما دارد) اندازه هر نوع داده‌ای را در SIMD چاپ می‌کند و در صورت عدم پشتیبانی هر نوع داده‌ای از SIMD مقدار «عدم پشتیبانی SIMD از آن نوع داده‌ای» چاپ خواهد شد.
using System.Numerics;
using static System.Console;
namespace TestSIMD
{
class Program
{
private const int ArraySize = 7680 * 4320;
static void Main(string[] args)
{
// بررسی وضعیت پشتیبانی از SIMD
if (!Vector.IsHardwareAccelerated)
{
WriteLine("Hardware acceleration not supported.");
WriteLine();
return; // عدم پشتیبانی و خاتمه برنامه
}
WriteLine("Hardware acceleration is supported"); // اعلام پشتیبانی از SIMD
WriteLine();
// بررسی وضعیت نوع‌های داده ای در مشخصات سخت افزاری SIMD
Utilities.PrintHardwareSpecificSimdEffectiveness();
//به منظور عدم خروج از برنامه و دیدن نتایج آزمایش
WriteLine("Press any key to exit");
ReadKey();
}
}
} 
public static void TestIntArrayAdditionFunctions(int testSetSize) {
WriteLine();
Write("Testing int array addition, generating test data...");
var intsOne = GetRandomIntArray(testSetSize); //تولید آرایه عددی به صورت تصادفی
var intsTwo = GetRandomIntArray(testSetSize);
WriteLine($" done, testing...");// پایان تولید آرایه‌ها و شروع پردازش
var naiveTimesMs = new List<long>(); // تعریف لیستی برای ریختن زمان پاسخ دهی در حالت ساده و معمولی
var hwTimesMs = new List<long>(); // تعریف لیستی برای ریختن زمان پاسخ دهی در حالت SIMD و سخت افزاری
for (var i = 0; i < 3; i++) { // ایجاد حلقه برای تکرار محاسبات برای اندازه گیری زمان در حالت تکراری
stopwatch.Restart();//شروع ثبت زمان
var result = IntSimdProcessor.NaiveSumFunc(intsOne, intsTwo);//اجرای تابع جمع دو آرایه
var naiveTimeMs = stopwatch.ElapsedMilliseconds;//ثبت زمان
naiveTimesMs.Add(naiveTimeMs);//افزودن زمان ثبت شده به لیست زمانهای ساده و معمول
WriteLine($"Naive analysis took: {naiveTimeMs}ms (last value = {result.Last()}).");
stopwatch.Restart();//شروع ثبت زمان
result = IntSimdProcessor.HWAcceleratedSumFunc(intsOne, intsTwo);//اجرای تابع جمع دو آرایه در حالت سخت افزاری
var hwTimeMs = stopwatch.ElapsedMilliseconds;//ثبت زمان
hwTimesMs.Add(hwTimeMs);//افزودن زمان به لیست زمانهای سخت افزاری
WriteLine($"Hareware accelerated analysis took: {hwTimeMs}ms (last value = {result.Last()}).");
}//پایان حلقه و چاپ نتایج
WriteLine("Int array addition:");
WriteLine($"Naive method average time: {naiveTimesMs.Average():.##}");
WriteLine($"HW accelerated method average time: {hwTimesMs.Average():.##}");
WriteLine($"Hardware speedup: {naiveTimesMs.Average() / hwTimesMs.Average():P}%");
} نام تابع ذکر شده نشان دهنده آزمایش بر روی آرایه اعداد صحیح یا همان Integer می‌باشد که شامل یک پارامتر ورودی از نوع عدد صحیح می‌باشد. این پارامتر ورودی نشان دهنده اندازه هر آرایه‌ای می‌باشد که قرار است تولید شود.
TestIntArrayAdditionFunctions(int testSetSize)
در قدم اول این تابع، باید آرایه‌ها را تولید کنیم که کد آن به صورت زیر است.
Write("Testing int array addition, generating test data...");
var intsOne = GetRandomIntArray(testSetSize);
var intsTwo = GetRandomIntArray(testSetSize);
WriteLine($" done, testing..."); ابتدا در خروجی چاپ میکنیم که در حال ایجاد داده‌های مربوط به آزمایش هستیم و سپس با استفاده از تابع GetRandomIntArray آرایه‌ای را ایجاد میکنیم و در متغیر‌های مربوطه میریزیم. این تابع دارای یک پارامتر ورودی از نوع عدد صحیح است که آرایه‌ای را به طول پارامتر ورودی تولید می‌کند. این تابع در فایل Utilities.cs قرار دارد.
در پایان تولید آرایه‌ها، اتمام تولید و ایجاد آرایه‌ها را با چاپ در خروجی اعلام میکنیم.
سپس با معرفی دو لیست زیر می‌توانیم زمانهای اجرا را در آنها بریزیم و در پایان، تابع میانگین این زمان‌ها را محاسبه و چاپ کنیم. لیست اول برای نگهداری زمانهای اجرای عملیات در حالت معمولی و لیست دوم برای نگهداری زمانهای اجرای عملیات در حالت SIMD می‌باشد.
var naiveTimesMs = new List<long>(); var hwTimesMs = new List<long>();
سپس با ایجاد حلقه ای از 0 تا 3 که در کل 3 مرتبه اجرا می‌شود عملیات را تکرار و زمان آن را ثبت میکنیم.
for (var i = 0; i < 3; i++)
درون حلقه یک عملیات را در دوحالت معمولی یا ساده و SIMD اجرا میکنیم. قبل از اجرای عملیات اول ابتدا stopwatch را ریست میکنیم. با این کار زمان صفر شده و شروع به اندازه گیری می‌کند. سپس عملیات مربوط به جمع دو آرایه را در حالت معمولی که در فایل IntSimdProcessor.cs قرار دارد، فراخوانی میکنیم. پس از اجرای این عملیات مقدار stopwatch را به میلی ثانیه در یک متغیر ذخیره میکنیم و این مقدار را به لیست زمانهای اجرای معمولی اضافه میکنیم. در نهایت نتیجه زمان اجرا را در خروجی چاپ میکنیم.
stopwatch.Restart();
var result = IntSimdProcessor.NaiveSumFunc(intsOne, intsTwo);
var naiveTimeMs = stopwatch.ElapsedMilliseconds;
naiveTimesMs.Add(naiveTimeMs);
WriteLine($"Naive analysis took: {naiveTimeMs}ms (last value = {result.Last()})."); پس از اجرای عملیات در حالت ساده یا معمولی، حال نوبت همان عملیات در حالت SIMD می‌باشد. دوباره stopwatch را ریست میکنیم و عملیات در SIMD را اجرا کرده و بعد از آن مقدار stopwatch را درون متغیری میریزیم و آن را به لیست زمانهای اجرای عملیات در SIMD اضافه میکنیم و در نهایت نتیجه زمان اجرا را در خروجی چاپ میکنیم.
stopwatch.Restart();
result = IntSimdProcessor.HWAcceleratedSumFunc(intsOne, intsTwo);
var hwTimeMs = stopwatch.ElapsedMilliseconds;
hwTimesMs.Add(hwTimeMs);
WriteLine($"Hareware accelerated analysis took: {hwTimeMs}ms (last value = {result.Last()})."); پس از اجرای حلقه، حال نوبت به نمایش نتیجه میانگین زمان‌ها در خروجی است. ابتدا میانگین زمانهای اجرا در حالت ساده یا معمولی را که به میلی ثانیه است را در خروجی چاپ میکنیم. بعد از آن میانگین زمانهای اجرا در حالت SIMD را در خروجی چاپ میکنیم و در آخر سرعت زمان اجرا در حالت SIMD را نسبت به حالت معمولی به درصد چاپ میکنیم.
WriteLine($"Naive method average time: {naiveTimesMs.Average():.##}");
WriteLine($"HW accelerated method average time: {hwTimesMs.Average():.##}");
WriteLine($"Hardware speedup: {naiveTimesMs.Average() / hwTimesMs.Average():P}%"); در این مقاله تنها به توضیحی در مورد این آزمایش اکتفا میکنیم. لازم به ذکر است که دیگر آزمایش‌ها نیز دقیقا ساختاری مشابه این آزمایش را دارند و تنها عملیات اجرا در آنها متفاوت است. در کلاس PerformanceTests توضیحات لازم مربوط به هر آزمایش و تابع داده شده است و می‌توانید با مراجعه به کد برنامه آنها را مورد بررسی قرار دهید.
برای اجرای تمامی آزمایش‌ها، کلیه توابع نوشته شده در کلاس PerformanceTests را در کلاس Program و در تابع Main که تابع شروع کننده برنامه می‌باشد، پس از بررسی وضعیت نوع‌های داده‌ای قرار می‌دهیم.
تصویر مربوط به اجرای کامل برنامه را می‌توانید مشاهده می‌کنید.
این جدول بر اساس یک بار اجرای برنامه در سیستم من ترسیم شده است و اجرای برنامه در سیستم‌های مختلف خروجی‌های متفاوتی را دارد. لازم به ذکر است که اندازه آرایه‌ها بسیار بزرگ است و این نتایج با آرایه‌هایی به طول بیش از هزاران هزار عنصر می‌باشد.
زمان‌ها در جدول به میلی ثانیه می‌باشد.
| ردیف | عملیات | دور اول | دور دوم | دور سوم | میانگین حالت ساده | میانگین حالت SIMD | |||
| درحالت ساده | درحالت SIMD | درحالت ساده | درحالت SIMD | درحالت ساده | درحالت SIMD | ||||
| 1 | جمع دو آرایه با استفاده از یک آرایه کمکی در اعداد صحیح | 157 | 131 | 128 | 131 | 128 | 138 | 137.67 | 133.33 |
| 2 | جمع دو آرایه بدون استفاده از آرایه کمکی در اعداد float | 122 | 133 | 99 | 99 | 99 | 93 | 106.67 | 108.33 |
| 3 | جمع دو آرایه بدون استفاده از آرایه کمکی در اعداد صحیح | 83 | 73 | 86 | 88 | 78 | 81 | 82.33 | 80.67 |
| 4 | جمع دو آرایه اول ورودی - مجموع در آرایه سوم ریخته می‌شود - در اعداد صحیح کوچک بدون علامت | 58 | 63 | 50 | 48 | 58 | 46 | 55.33 | 52.33 |
| 5 | جمع دو آرایه بدون استفاده از آرایه کمکی در اعداد صحیح کوچک بدون علامت | 55 | 40 | 53 | 36 | 53 | 46 | 53.67 | 40.67 |
| 6 | بدست آوردن کمترین و بیشترین مقدار در یک آرایه اعداد صحیح | 91 | 36 | 91 | 39 | 90.67 | 38 | 90.66 | 38 |
| 7 | بدست آوردن کمترین و بیشترین مقدار در یک آرایه اعداد صحیح کوچک بدون علامت | 90 | 20 | 89 | 19 | 88 | 18 | 89 | 19 |
| 8 | جمع عناصر آرایه ورودی و ذخیره مجموع آنها در یک متغیر کمکی | 33 | 309 | 32 | 263 | 31 | 291 | 32 | 287.67 |
| 9 | جمع عناصر آرایه ورودی و ذخیره مجموع آنها در یک متغیر کمکی بدون بررسی سرریز | 30 | 13 | 29 | 13 | 30 | 12 | 29.67 | 12.67 |
| 10 | محاسبه میانگین و بدست آوردن کمترین و بیشترین مقدار در آرایه اعداد صحیح کوچک بدون علامت | 89 | 50 | 90 | 51 | 90 | 49 | 89.57 | 50 |