Primary Constructors چیست؟
Primary Constructors، قابلیتی است که به C# 12 اضافه شدهاست تا توسط آن بتوان خواص را مستقیما توسط پارامترهای سازندهی یک کلاس تعریف و همچنین مقدار دهی کرد. هدف از آن، کاهش قابل ملاحظهی یکسری کدهای تکراری و مشخص است تا به کلاسهایی زیباتر، کمحجمتر و خواناتر برسیم. برای مثال کلاس متداول زیر را درنظر بگیرید:
public class Employee { public string FirstName { get; set; } public string LastName { get; set; } public DateTime HireDate { get; set; } public decimal Salary { get; set; } public Employee(string firstName, string lastName, DateTime hireDate, decimal salary) { FirstName = firstName; LastName = lastName; HireDate = hireDate; Salary = salary; } }
اکنون اگر بخواهیم همین کلاس را با استفاده از ویژگی Primary Constructor اضافه شده به C# 12.0 بازنویسی کنیم، به قطعه کد زیر میرسیم:
public class Employee(string firstName, string lastName, DateTime hireDate, decimal salary) { public string FirstName { get; set; } = firstName; public string LastName { get; set; } = lastName; public DateTime HireDate { get; set; } = hireDate; public decimal Salary { get; set; } = salary; }
var employee = new Employee("John", "Doe", new DateTime(2020, 1, 1), 50000);
یک نکته: اگر از Rider و یا ReSharper استفاده میکنید، یک چنین Refactoring توکاری جهت سهولت کار، به آنها اضافه شدهاست و به سرعت میتوان این تبدیلات را توسط آنها انجام داد.
توضیحات:
- متد سازنده در این حالت، به ظاهر حذف شده و به قسمت تعریف کلاس منتقل شدهاست.
- تمام مقدار دهیهای آغازین موجود در متد سازندهی پیشین نیز حذف شدهاند و مستقیما به قسمت تعریف خواص، منتقل شدهاند.
در نتیجه از یک کلاس 15 سطری، به کلاسی 7 سطری رسیدهایم که کاهش حجم قابل ملاحظهای را پیدا کردهاست.
نکته 1: هیچ ضرورتی وجود ندارد که به همراه یک primary constructor، خواصی هم مانند مثال فوق ارائه شوند؛ چون پارامترهای آن در تمام اعضای این کلاس، به همین شکل، قابل دسترسی هستند. در این مثال صرفا جهت بازسازی کد قبلی، این خواص اضافی را مشاهده میکنید. یعنی اگر تنها قرار بود، کار تزریق وابستگیها صورت گیرد که عموما به همراه تعریف فیلدهایی جهت انتساب پارامترهای متد سازنده به آنها است، استفاده از یک primary constructor، کدهای فوق را بیش از این هم فشردهتر میکرد و ... یک سطری میشد.
نکته 2: استفاده از پارامترهای سازندهی اولیه، صرفا جهت مقدار دهی خواص عمومی یک کلاس، یک code smell هستند! چون میتوان یک چنین کارهایی را به نحو شکیلتری توسط required properties معرفی شدهی در C# 11، پیاده سازی کرد.
بررسی تاریخچهی primary constructors
همانطور که در مقدمهی بحث نیز عنوان شد، primary constructors قابلیت جدیدی نیست و برای نمونه به همراه C# 9 و مفهوم جدید رکوردهای آن، ارائه شد:
public record class Book(string Title, string Publisher);
پس از آن در C# 10، این توسعه ادامه یافت و به امکان تعریف record structها، بسط یافت که در اینجا هم قابلیت تعریف primary constructors وجود دارد:
public record struct Color(int R, int G, int B);
پس از این مقدمات، اکنون در C# 12 نیز میتوان primary constructors را به تمام کلاسها و structهای معمولی هم اعمال کرد؛ با این تفاوت که در اینجا برخلاف رکوردها، کدهای خواصهای متناظر، به صورت خودکار تولید نمیشوند و اگر به آنها نیاز دارید، باید آنها را همانند مثال ابتدای بحث، خودتان به صورت دستی تعریف کنید.
primary constructors کلاسها و structهای معمولی، با primary constructors رکوردها یکی نیست
در C# 12 و به همراه معرفی primary constructors مخصوص کلاسها و structهای معمولی آن، از روش متفاوتی برای دسترسی به پارامترهای تعریف شده، استفاده میکند که به آن capturing semantics هم میگویند. در این حالت پارامترهای تعریف شدهی در یک primary constructor، توسط هر عضوی از آن کلاس قابل استفادهاست که یکی از کاربردهای آن، ساده کردن تعاریف تزریق وابستگیها است. در این حالت دیگر نیازی نیست تا ابتدا یک فیلد را برای انتساب به پارامتر تزریق شده تعریف کرد و سپس از آن فیلد، استفاده نمود؛ مستقیما میتوان با همان پارامتر تعریف شده، در متدها و اعضای کلاس، کار کرد.
برای مثال سرویس زیر را که از تزریق وابستگیها، در سازندهی خود استفاده میکند، درنظر بگیرید:
public class MyService { private readonly IDepedent _dependent; public MyService(IDependent dependent) { _dependent = dependent; } public void Do() { _dependent.DoWork(); } }
public class MyService(IDependent dependent) { public void Do() { dependent.DoWork(); } }
البته مفهوم Captures هم در زبان #C جدید نیست و در ابتدا به همراه anonymous methods و بعدها به همراه lambda expressions، معرفی و بکار گرفته شد. برای مثال درون یک lambda expression، اگر از متغیری خارج از آن lambda expressions استفاده شود، کامپایلر یک capture از آن متغیر را تهیه کرده و استفاده میکند.
بنابراین به صورت خلاصه primary constructors در رکوردها، با هدف تعریف خواص عمومی فقط خواندنی، ارائه شدند؛ اما primary constructors ارائه شدهی در C# 12 که اینبار قابل اعمال به کلاسها و structs معمولی است، بیشتر هدف ساده سازی تعریف کدهای تکراری private fields را دنبال میکند. برای نمونه این کدی است که کامپایلر برای primary constructor مثال ابتدای بحث تولید میکند و در اینجا نحوهی تولید خودکار این فیلدهای خصوصی را مشاهده میکنید:
using System; using System.Diagnostics; using System.Runtime.CompilerServices; namespace CS8Tests { [NullableContext(1)] [Nullable(0)] public class Employee { [CompilerGenerated] [DebuggerBrowsable(DebuggerBrowsableState.Never)] private string <FirstName>k__BackingField; [CompilerGenerated] [DebuggerBrowsable(DebuggerBrowsableState.Never)] private string <LastName>k__BackingField; [CompilerGenerated] [DebuggerBrowsable(DebuggerBrowsableState.Never)] private DateTime <HireDate>k__BackingField; [CompilerGenerated] [DebuggerBrowsable(DebuggerBrowsableState.Never)] private Decimal <Salary>k__BackingField; public Employee(string firstName, string lastName, DateTime hireDate, Decimal salary) { this.<FirstName>k__BackingField = firstName; this.<LastName>k__BackingField = lastName; this.<HireDate>k__BackingField = hireDate; this.<Salary>k__BackingField = salary; base..ctor(); } public string FirstName { [CompilerGenerated] get { return this.<FirstName>k__BackingField; } [CompilerGenerated] set { this.<FirstName>k__BackingField = value; } } public string LastName { [CompilerGenerated] get { return this.<LastName>k__BackingField; } [CompilerGenerated] set { this.<LastName>k__BackingField = value; } } public DateTime HireDate { [CompilerGenerated] get { return this.<HireDate>k__BackingField; } [CompilerGenerated] set { this.<HireDate>k__BackingField = value; } } public Decimal Salary { [CompilerGenerated] get { return this.<Salary>k__BackingField; } [CompilerGenerated] set { this.<Salary>k__BackingField = value; } } } }
یک نکته: برای مشاهدهی یک چنین کدهایی میتوانید از منوی Tools->IL Viewer برنامهی Rider استفاده کرده و در برگهی ظاهر شده، گزینهی #Low-Level C آنرا انتخاب نمائید.
امکان تعریف سازندههای دیگر، به همراه سازندهی اولیه
اگر به کدهای #Low-Level C تولیدی فوق دقت کنید، این کلاس، به همراه یک سازندهی خالی بدون پارامتر (parameter less constructor) نیست و سازندهی پیشفرضی (default constructor) برای آن درنظر گرفته نشدهاست ... اما اگر کلاسی به همراه یک primary constructor تعریف شد، میتوان با استفاده از واژهی کلیدی this، سازندهی ثانویهای را هم برای آن تعریف کرد:
public class Person(string firstName, string lastName) { public Person() : this("John", "Smith") { } public Person(string firstName) : this(firstName, "Smith") { } public string FullName => $"{firstName} {lastName}"; }
امکان ارثبری و تعریف سازندهی اولیه
مثال زیر را درنظر بگیرید که در آن کلاس مشتق شدهی از کلاس User، یک سازندهی اولیه را تعریف کرده:
public class User { public User(string firstName, string lastName) { } } public class Editor(string firstName, string lastName) : User { }
البته این محدودیت با structها وجود ندارد؛ چون structها، value type هستند و همواره به صورت پیشفرض، به همراه یک سازندهی پیش فرض بدون پارامتر، تولید میشوند.
یک مثال: قطعه کد متداول ارثبری زیر را درنظر بگیرید که در آن، کلاس مشتق شده به کمک واژهی کلید base، امکان تعریف سازندهی جدیدی را یافته و یکی از پارامترهای سازندهی کلاس پایه را مقدار دهی میکند:
public class Automobile { public Automobile(int wheels, int seats) { Wheels = wheels; Seats = seats; } public int Wheels { get; } public int Seats { get; } } public class Car : Automobile { public Car(int seats) : base(4, seats) { } }
public class Automobile(int wheels, int seats) { public int Wheels { get; } = wheels; public int Seats { get; } = seats; } public class Car(int seats) : Automobile(4, seats);
و یا یک نمونه مثال دیگر آن به صورت زیر است که در آن، ذکر بدنهی کلاس در C# 12، الزامی ندارد:
public class MyBaseClass(string s); // no body required public class Derived(int i, string s, bool b) : MyBaseClass(s) { public int I { get; set; } = i; public string B => b.ToString(); }
توصیه به پرهیز از double capturing
با مفهوم capture در این مطلب آشنا شدیم. در مثال زیر دوبار از پارامتر سازندهی age، در دو قسمت عمومی شده، استفاده شدهاست:
public class Human(int age) { // initialization public int Age { get; set; } = age; // capture public string Bio => $"My age is {age}!"; }
var p = new Human(42); Console.WriteLine(p.Age); // Output: 42 Console.WriteLine(p.Bio); // Output: My age is 42! p.Age++; Console.WriteLine(p.Age); // Output: 43 Console.WriteLine(p.Bio); // Output: My age is 42! // !
درک بهتر آن، نیاز به #Low-Level C کلاس Human را دارد:
using System.Diagnostics; using System.Runtime.CompilerServices; namespace CS8Tests { [NullableContext(1)] [Nullable(0)] public class Human { [CompilerGenerated] [DebuggerBrowsable(DebuggerBrowsableState.Never)] private int <age>P; [CompilerGenerated] [DebuggerBrowsable(DebuggerBrowsableState.Never)] private int <Age>k__BackingField; public Human(int age) { this.<age>P = age; this.<Age>k__BackingField = this.<age>P; base..ctor(); } public int Age { [CompilerGenerated] get { return this.<Age>k__BackingField; } [CompilerGenerated] set { this.<Age>k__BackingField = value; } } public string Bio { get { DefaultInterpolatedStringHandler interpolatedStringHandler = new DefaultInterpolatedStringHandler(11, 1); interpolatedStringHandler.AppendLiteral("My age is "); interpolatedStringHandler.AppendFormatted<int>(this.<age>P); interpolatedStringHandler.AppendLiteral("!"); return interpolatedStringHandler.ToStringAndClear(); } } } }
public Human(int age) { this.<age>P = age; this.<Age>k__BackingField = this.<age>P; base..ctor(); }
dotnet new webapi -o SampleApi
<PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.Mvc.NewtonsoftJson" Version="3.1.3" /> <PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.OData" Version="7.4.0" />
using Microsoft.AspNet.OData.Extensions;
services.AddControllers().AddNewtonsoftJson(); // Add .AddNewtonsoftJson() to services.AddControllers(); services.AddOData(); // add this new line
app.UseEndpoints(endpoints => // Existing code { endpoints.MapControllers(); // Existing code endpoints.EnableDependencyInjection(); // Add this new line endpoints.Select().Expand().Filter().OrderBy().Count().MaxTop(20); // Add this new line });
// replace: [HttpGet] // Existing code // with: [HttpGet, EnableQuery] // new code
public class Customer { public int Id { get; set; } public string FirstName { get; set; } public string LastName { get; set; } public Gender Gender { get; set; } public AddressInfo Address { get; set; } } public class AddressInfo { public int StreetNo { get; set; } public string PostalCode { get; set; } } public enum Gender { Man, Woman, Other }
?$filter=Gender eq 'Woman'
?$filter=Gender eq 'Woman'&$orderby=Address/StreetNo
?$filter=contains(FirstName,'Ali')
ساخت اولین پروژه WebAPI با MVC 6
ASP.NET Web API - قسمت اول
Attribute Routing در ASP.NET MVC 5
من از تکنولوژی Web API در پروژههای ASP.Net Web Forms استفاده میکنم. بزرگترین مشکل من بحث آدرس دهی این WebAPIها هست. چون تعداد زیادی تابع توی Controller مینویسم و باید نحوه آدرس دهی من طوری باشه که همه رو Support کنه. ظاهراً این روش Attribute Routing راه حل مشکل من هست. میخواستم بدونم آیا راهی هست که از این تکنولوژی توی ASP.Net WebForms استفاده کنم؟
ممنون میشم جواب بدهید.
با تشکر
CREATE TABLE Users ( id INT NOT NULL AUTO_INCREMENT, first_name VARCHAR(255) NOT NULL, last_name VARCHAR(255) NOT NULL, email VARCHAR(255) NOT NULL, gender ENUM('Male', 'Female') NOT NULL, PRIMARY KEY (id) ); CREATE TABLE BlogPosts ( id INT NOT NULL AUTO_INCREMENT, title VARCHAR(255) NOT NULL, user_id INT NOT NULL, KEY user_id (user_id), CONSTRAINT `blogposts_ibfk_1` FOREIGN KEY (user_id) REFERENCES Users (id), PRIMARY KEY (id) )
SELECT U.id, CONCAT_WS(' ', U.first_name, U.last_name) AS FullName, BP.title FROM Users AS U JOIN BlogPosts AS BP ON U.id = BP.user_id;
تبدیل یک ساختار Relational به JSON
میتوانیم خروجی موردنظر را در قالب JSON نیز کوئری بگیریم:
SELECT JSON_OBJECT('id', U.id, 'user', CONCAT_WS(' ', U.first_name, U.last_name), 'title', BP.title) FROM Users AS U JOIN BlogPosts AS BP ON U.id = BP.user_id;
به عنوان مثال میتوانیم لیست کاربران را به همراه بلاگ پستهایشان، اینگونه کوئری بگیریم:
SELECT JSON_OBJECT('user', CONCAT_WS(' ', U.first_name, U.last_name), 'blog_posts', JSON_ARRAYAGG(JSON_OBJECT('id', BP.id, 'title', BP.title))) AS JSON FROM Users AS U JOIN BlogPosts AS BP ON U.id = BP.user_id GROUP BY U.id;
خروجی کوئری فوق اینچنین خواهد بود:
تبدیل یک ساختار JSON به Relational
همچنین میتوانیم یک ساختار JSON را به صورت Relational تبدیل کنیم. اینکار توسط تابع JSON_TABLE قابل انجام است. کاری که این تابع انجام میدهد، ایجاد یک جدول موقت و کپی کردن دیتای موردنظر درون آن است. فرض کنید ساختار JSON زیر را به اینصورت درون دیتابیس ذخیره کردهایم:
{ "id": "1", "new": false, "sku": "asdf123", "tag": ["fashion", "men", "jacket", "full sleeve"], "name": "Lorem ipsum jacket", "image": [ "/assets/img/product/fashion/1.jpg", "/assets/img/product/fashion/3.jpg", "/assets/img/product/fashion/6.jpg", "/assets/img/product/fashion/8.jpg", "/assets/img/product/fashion/9.jpg" ], "price": 12.45, "rating": 4, "category": ["fashion", "men"], "discount": 10, "offerEnd": "October 5, 2020 12:11:00", "saleCount": 54, "description": { "fullDescription": "Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur? Nor again is there anyone who loves or pursues or desires to obtain pain of itself, because it is pain, but because occasionally circumstances occur in which toil and pain can procure him some great pleasure. To take a trivial example, which of us ever undertakes laborious physical exercise, except to obtain some advantage from it? But who has any right to find fault with a man who chooses to enjoy a pleasure that has no annoying consequences, or one who avoids a pain that produces no resultant pleasure?", "shortDescription": "Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur." } }
اکنون میخواهیم چنین خروجیای داشته باشیم:
کوئری موردنیاز برای تهیه خروجی فوق اینچنین خواهد بود:
SELECT newTable.* FROM experiments.productMetadata, JSON_TABLE( data, "$" COLUMNS ( id INT PATH "$.id", new CHAR(5) PATH "$.new", sku CHAR(20) PATH "$.sku", price FLOAT PATH "$.price", rating FLOAT PATH "$.rating", name CHAR(255) PATH "$.name", discount FLOAT PATH "$.discount", offerEnd TEXT PATH "$.offerEnd", saleCount INT PATH "$.saleCount", description TEXT PATH "$.description.shortDescription" ) ) AS newTable;
تابع JSON_TABLE دو ورودی نیاز خواهد داشت؛ ورودی اول ستون JSONی است که میخوایم از آن کوئری بگیریم. ورودی دوم با تعیین path شروع خواهد شد. از آنجائیکه محتوای داخل ستون data به صورت آبجکت ذخیره شدهاست، از $ استفاده کردهایم که به معنای داکیومنت جاری است. سپس توسط کلمه کلیدی COLUMNS ساختار جدول موقتمان را تعریف خواهیم کرد. این ساختار به صورت یک آرگومان به COLUMNS ارسال خواهد شد و شبیه به ساختار CREATE TABLE است؛ با این تفاوت که بعد از تعریف نوع دادهای هر ستون باید مسیر رسیدن به مقدار موردنظر را نیز تعیین کنیم که در واقع همان سینتکس pathی است که در مثالهای قبل نیز بررسی کردیم. به عنوان مثال برای رسیدن به مقدار پراپرتی name، مسیر را به صورت name.$ نوشتهایم. این path از آرایه نیز پشتیبانی میکند؛ مثلاً برای دسترسی به عنصر اول آرایه tag کافی است اینگونه عمل کنیم:
tag CHAR(20) PATH "$.tag[0]"
همچنین تابع JSON_TABLE، از ساختارهای تودرتو نیز پشتیبانی میکند. به عنوان مثال برای داشتن مقادیر tag, category, image در خروجی میتوانیم از کلمه کلیدی NESTED استفاده کنیم:
SELECT newTable.* FROM experiments.productMetadata, JSON_TABLE( data, "$" COLUMNS ( id INT PATH "$.id", new CHAR(5) PATH "$.new", sku CHAR(20) PATH "$.sku", price FLOAT PATH "$.price", rating FLOAT PATH "$.rating", NESTED PATH '$.tag[*]' COLUMNS (tag TEXT PATH '$'), name CHAR(255) PATH "$.name", discount FLOAT PATH "$.discount", offerEnd TEXT PATH "$.offerEnd", saleCount INT PATH "$.saleCount", description TEXT PATH "$.description.shortDescription", NESTED PATH '$.image[*]' COLUMNS (image TEXT PATH '$'), NESTED PATH '$.category[*]' COLUMNS (category TEXT PATH '$') ) ) AS newTable;
درون COLUMNS میتوانیم یک name FOR ORDINALITY نیز تعیین کنیم. این فیلد دقیقاً مشابه AUTO INCREMENT در ساختار CREATE TABLE میباشد. به این معنا که به ازای هر آیتم فیلد nested، یک واحد اضافه خواهد شد. از آن میتوانیم به عنوان rowId برای آیتم آرایه استفاده کنیم:
NESTED PATH '$.category[*]' COLUMNS (categoryRowId FOR ORDINALITY, category TEXT PATH '$')
همچنین از ON EMPTY برای پراپرتیهایی که در ساختار JSON وجود ندارند نیز میتوانیم استفاده کنیم. به عنوان مثال در کوئری زیر گفتهایم در صورت عدم وجود price، یک مقدار پیشفرض باید نمایش داده شود و همچنین در صورت عدم وجود name، یک خطا در خروجی نمایش داده شود:
name CHAR(255) PATH "$.name" ERROR ON EMPTY, price FLOAT PATH "$.price" DEFAULT "0" ON EMPTY,
همچنین میتوانیم مقدار NULL را در صورت عدم وجود name ست کنیم:
name CHAR(255) PATH "$.name" NULL ON EMPTY,
- تغییر نوع داده تاریخ به رشته (در جائیکه schema مربوط به DataSource تعریف میشود ):
"addDate": { type: "string", // use "date" if you want to use the built-in datapicker validation: { required: true } }
filterable: { ui: function(element) { var name = $(element[0]).data("bind").replace("[","").replace("]","").replace(".","").replace(" ","").replace(":",""); $(element[0]) .addClass("k-input k-textbox") .attr("style", "width:100%") .attr("data-mddatetimepicker", "true") .attr("data-englishnumber", "true") .attr("data-trigger", "click") .attr("data-targetselector", "#" + name) .attr("data-fromdate", "true") .attr("data-enabletimepicker", "false") .attr("data-placement", "right") .attr("name", name) .attr("id", name); EnableMdDateTimePickers(); } }
filter: function(args) { console.log(args); if(args.field === "addDate") { for(var i = 0; i < args.filter.filters.length; i++) { var filterValue = args.filter.filters[i].value; if(filterValue) { args.filter.filters[i].value = moment(filterValue, 'jYYYY/jMM/jDD').format('YYYY-MM-DD'); } } } },
String.format = function () { var s = arguments[0]; for (var i = 0; i < arguments.length - 1; i++) { s = s.replace("{" + i + "}", arguments[i + 1]); } return s; };
String.format = function () { var s = arguments[0]; for (var arg in arguments) { var i = parseInt(arg); s = s.replace("{" + i + "}", arguments[i + 1]); } return s; };
console.log(String.format("{0} is nice!", "donettips.info"));
donettips.info is nice!
console.log(String.format("{0} is {1} nice! {0} is {1} nice!", "donettips.info", "very"));
donettips.info is very nice! {0} is {1} nice!
String.format = function () { var original = arguments[0], replaced; for (var i = 0; i < arguments.length - 1; i++) { replaced = ''; while (replaced != original) { original = replaced || original; replaced = original.replace("{" + i + "}", arguments[i + 1]); } } return replaced; };
donettips.info is very nice! donettips.info is very nice!
String.format = function () { var s = arguments[0]; for (var i = 0; i < arguments.length - 1; i++) { s = s.replace(new RegExp("\\{" + i + "\\}", "g"), arguments[i + 1]); } return s; };
String.format = function () { var s = arguments[0], i = arguments.length - 1; while (i--) { s = s.replace(new RegExp('\\{' + i + '\\}', 'g'), arguments[i + 1]); } return s; };
console.log(String.format("{0}:0 {1}:1 {2}:2", "zero", "{2}", "two"));
zero:0 {2}:1 two:2
zero:0 two:1 two:2
console.log(String.format("{0}:0 {1}:1 {2}:2", "zero", "one", "{1}"));
zero:0 one:1 one:2
zero:0 one:1 {1}:2
String.format = function () { var args = arguments; return args[0].replace(/{(\d+)}/g, function (match, number) { return args[parseInt(number) + 1]; }); };
console.log(String.format("{0} is {1} nice!", "donettips.info"));
donettips.info is undefined nice!
String.format = function () { var s = arguments[0], args = arguments; return s.replace(/{(\d+)}/g, function (match, number) { var i = parseInt(number); return typeof args[i + 1] != 'undefined' ? args[i + 1] : match; }); };
console.log(String.format("{0}:0 {1}:1 {2}:2, {{0}} {{{1}}} {{{{2}}}} {2}", "zero", "{2}", "two"));
zero:0 {2}:1 two:2, {zero} {{{2}}} {{{two}}} two
String.format = function () { var s = arguments[0], args = arguments; return s.replace(/\{\{|\}\}|\{(\d+)\}/g, function (match, number) { if (match == "{{") { return "{"; } if (match == "}}") { return "}"; } var i = parseInt(number); return typeof args[i + 1] != 'undefined' ? args[i + 1] : match; }); };
zero:0 {2}:1 two:2, {0} {{2}} {{2}} two
String.prototype.format = function () { ... }
String.prototype.format = function () { var s = this.toString(), args = arguments; return s.replace(/\{\{|\}\}|\{(\d+)\}/g, function (match, number) { if (match == "{{") { return "{"; } if (match == "}}") { return "}"; } return typeof args[number] != 'undefined' ? args[number] : match; }); };
console.log("{0}:0 {1}:1 {2}:2, {{0}} {{{1}}} {{{{2}}}} {2}".format("zero", "{2}", "two"));
String.format = function () { var s = arguments[0], args = arguments[1]; for (var arg in args) { s = s.replace(new RegExp("{" + arg + "}", "g"), args[arg]); } return s; };
String.prototype.format = function () { var s = this.toString(), args = arguments[0]; for (var arg in args) { s = s.replace(new RegExp("{" + arg + "}", "g"), args[arg]); } return s; };
console.log(String.format("{site} is {adj}! {site} is {adj}!", { site: "donettips.info", adj: "nice" })); console.log("{site} is {adj}! {site} is {adj}!".format({ site: "donettips.info", adj: "nice" }));
String.format = function String$format(format, args) { /// <summary locid="M:J#String.format" /> /// <param name="format" type="String"></param> /// <param name="args" parameterArray="true" mayBeNull="true"></param> /// <returns type="String"></returns> // var e = Function._validateParams(arguments, [ // { name: "format", type: String }, // { name: "args", mayBeNull: true, parameterArray: true } // ]); // if (e) throw e; return String._toFormattedString(false, arguments); }; String._toFormattedString = function String$_toFormattedString(useLocale, args) { var result = ''; var format = args[0]; for (var i = 0; ; ) { var open = format.indexOf('{', i); var close = format.indexOf('}', i); if ((open < 0) && (close < 0)) { result += format.slice(i); break; } if ((close > 0) && ((close < open) || (open < 0))) { if (format.charAt(close + 1) !== '}') { throw Error.argument('format', Sys.Res.stringFormatBraceMismatch); } result += format.slice(i, close + 1); i = close + 2; continue; } result += format.slice(i, open); i = open + 1; if (format.charAt(i) === '{') { result += '{'; i++; continue; } if (close < 0) throw Error.argument('format', Sys.Res.stringFormatBraceMismatch); var brace = format.substring(i, close); var colonIndex = brace.indexOf(':'); var argNumber = parseInt((colonIndex < 0) ? brace : brace.substring(0, colonIndex), 10) + 1; if (isNaN(argNumber)) throw Error.argument('format', Sys.Res.stringFormatInvalid); var argFormat = (colonIndex < 0) ? '' : brace.substring(colonIndex + 1); var arg = args[argNumber]; if (typeof (arg) === "undefined" || arg === null) { arg = ''; } if (arg.toFormattedString) { result += arg.toFormattedString(argFormat); } else if (useLocale && arg.localeFormat) { result += arg.localeFormat(argFormat); } else if (arg.format) { result += arg.format(argFormat); } else result += arg.toString(); i = close + 1; } return result; }
console.log(String.format("{0:n}, {0:c}, {0:p}, {0:d}", 100.0001)); // result: 100.00, ¤100.00, 10,000.01 %, 100.0001 console.log(String.format("{0:d}, {0:t}", new Date(2015, 1, 1, 10, 45))); // result: 02/01/2015, 10:45
var template = jQuery.validator.format("{0} is not a valid value"); console.log(template("abc")); // result: 'abc is not a valid value'
String.format([full format string], [arguments...]); // or: [date|number].format([partial format string]);
// Object path String.format("Welcome back, {username}!", { id: 3, username: "JohnDoe" }); // Result: "Welcome back, JohnDoe!" // Date/time formatting String.format("The time is now {0:t}.", new Date(2009, 5, 1, 13, 22)); // Result: "The time is now 01:22 PM." // Date/time formatting (without using a full format string) var d = new Date(); d.format("hh:mm:ss tt"); // Result: "02:28:06 PM" // Custom number format string String.format("Please call me at {0:+##0 (0) 000-00 00}.", 4601111111); // Result: "Please call me at +46 (0) 111-11 11." // Another custom number format string String.format("The last year result was {0:+$#,0.00;-$#,0.00;0}.", -5543.346); // Result: "The last year result was -$5,543.35." // Alignment String.format("|{0,10:PI=0.00}|", Math.PI); // Result: "| PI=3.14|" // Rounding String.format("1/3 ~ {0:0.00}", 1/3); // Result: "1/3 ~ 0.33" // Boolean values String.format("{0:true;;false}", 0); // Result: "false" // Explicitly specified localization // (note that you have to include the .js file for used cultures) msf.setCulture("en-US"); String.format("{0:#,0.0}", 3641.667); // Result: "3,641.7" msf.setCulture("sv-SE"); String.format("{0:#,0.0}", 3641.667); // Result: "3 641,7"
//inline arguments String.format("some string with {0} and {1} injected using argument {{number}}", 'first value', 'second value'); //returns: 'some string with first value and second value injected argument {number}' //single array String.format("some string with {0} and {1} injected using array {{number}}", [ 'first value', 'second value' ]); //returns: 'some string with first value and second value injected using array {number}' //single object String.format("some string with {first} and {second} value injected using {{propertyName}}",{first:'first value',second:'second value'}); //returns: 'some string with first value and second value injected using {propertyName}'