نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 16 - کار با Sessions
یک نکته‌ی تکمیلی: در نگارش‌های 2.1 به بعد، دیگر سشن‌ها کار نمی‌کنند. چرا؟
به علت فعال شدن GDPR در نگارش 2.1 به بعد، تا زمانیکه کاربر رضایت خود را اعلام نکند، کوکی سشن نوشته نخواهد شد. اگر این مساله بر روی برنامه‌ی شما تاثیر داشته‌است، یا می‌توانید کلا GDPR را غیرفعال کنید و یا کوکی سشن را به صورت اجباری و اساسی علامتگذاری کنید تا همواره تولید شود:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) 
{ 
    services.Configure<CookiePolicyOptions>(options => 
    { 
        options.CheckConsentNeeded = context => true; // consent required 
        options.MinimumSameSitePolicy = SameSiteMode.None; 
    }); 
 
    services.AddSession(opts =>  
    { 
        opts.Cookie.IsEssential = true; // make the session cookie Essential 
    }); 
    services.AddMvc().SetCompatibilityVersion(CompatibilityVersion.Version_2_2); 
}
در این مثال GDPR فعال است ( که البته می‌توان CheckConsentNeeded آن‌را false کرد)، اما کوکی سشن به صورت IsEssential علامتگذاری شده‌است تا همواره نوشته شود.
نظرات مطالب
پالایش درخواست ها در IIS
میان افزاری برای شبیه سازی قسمتی از این امکانات در برنامه‌های ASP.NET Core

ابتدا بسته‌ی نیوگت DNTCommon.Web.Core را نصب کنید:
PM> Install-Package DNTCommon.Web.Core
سپس میان افزار AntiDos آن‌را به صورت زیر می‌توانید استفاده و تنظیم کنید:
الف) آن‌را پیش از هر میان‌افزار دیگری ثبت کنید:
public void Configure(IApplicationBuilder app)
{
  app.UseAntiDos();
ب) تنظیمات مخصوص آن‌را به فایل appsettings.json اضافه کنید.
ج) این تنظیمات را به صورت زیر به برنامه معرفی کنید:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
   services.Configure<AntiDosConfig>(options => Configuration.GetSection("AntiDosConfig").Bind(options));
این میان‌افزار هم یک فایروال است که می‌تواند یک رنج‌آی‌پی را ببندد و هم می‌تواند کلاینت‌ها را بر اساس user agent و همچنین هدرهای خاصی فیلتر کند. به علاوه در آن می‌توانید تنظیم کنید که یک کاربر در هر دقیقه چندبار می‌تواند درخواستی را به سمت سایت ارسال کند و پس از آن تا مدتی دسترسی آن به سایت قطع شود. 
نظرات مطالب
طراحی یک ماژول IpBlocker در ASP.NET MVC
معادل این مطلب در برنامه‌های ASP.NET Core

ابتدا بسته‌ی نیوگت DNTCommon.Web.Core را نصب کنید:
PM> Install-Package DNTCommon.Web.Core
سپس میان افزار AntiDos آن‌را به صورت زیر می‌توانید استفاده و تنظیم کنید:
الف) آن‌را پیش از هر میان‌افزار دیگری ثبت کنید:
public void Configure(IApplicationBuilder app)
{
  app.UseAntiDos();
ب) تنظیمات مخصوص آن‌را به فایل appsettings.json اضافه کنید.
ج) این تنظیمات را به صورت زیر به برنامه معرفی کنید:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
   services.Configure<AntiDosConfig>(options => Configuration.GetSection("AntiDosConfig").Bind(options));
این میان‌افزار هم یک فایروال است که می‌تواند یک رنج‌آی‌پی را ببندد و هم می‌تواند کلاینت‌ها را بر اساس user agent و همچنین هدرهای خاصی فیلتر کند. به علاوه در آن می‌توانید تنظیم کنید که یک کاربر در هر دقیقه چندبار می‌تواند درخواستی را به سمت سایت ارسال کند و پس از آن تا مدتی دسترسی آن به سایت قطع شود. 
نظرات مطالب
مسدود کردن آدرس IP با استفاده از IHttpModule در Asp.Net
معادل این مطلب در برنامه‌های ASP.NET Core

ابتدا بسته‌ی نیوگت DNTCommon.Web.Core را نصب کنید:
PM> Install-Package DNTCommon.Web.Core
سپس میان افزار AntiDos آن‌را به صورت زیر می‌توانید استفاده و تنظیم کنید:
الف) آن‌را پیش از هر میان‌افزار دیگری ثبت کنید:
public void Configure(IApplicationBuilder app)
{
  app.UseAntiDos();
ب) تنظیمات مخصوص آن‌را به فایل appsettings.json اضافه کنید.
ج) این تنظیمات را به صورت زیر به برنامه معرفی کنید:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
   services.Configure<AntiDosConfig>(options => Configuration.GetSection("AntiDosConfig").Bind(options));
این میان‌افزار هم یک فایروال است که می‌تواند یک رنج‌آی‌پی را ببندد و هم می‌تواند کلاینت‌ها را بر اساس user agent و همچنین هدرهای خاصی فیلتر کند. به علاوه در آن می‌توانید تنظیم کنید که یک کاربر در هر دقیقه چندبار می‌تواند درخواستی را به سمت سایت ارسال کند و پس از آن تا مدتی دسترسی آن به سایت قطع شود.
نظرات مطالب
نحوه‌ی بستن یک بازه‌ی IP در IIS
معادل این مطلب در برنامه‌های ASP.NET Core

ابتدا بسته‌ی نیوگت DNTCommon.Web.Core را نصب کنید:
PM> Install-Package DNTCommon.Web.Core
سپس میان افزار AntiDos آن‌را به صورت زیر می‌توانید استفاده و تنظیم کنید:
الف) آن‌را پیش از هر میان‌افزار دیگری ثبت کنید:
public void Configure(IApplicationBuilder app)
{
  app.UseAntiDos();
ب) تنظیمات مخصوص آن‌را به فایل appsettings.json اضافه کنید.
ج) این تنظیمات را به صورت زیر به برنامه معرفی کنید:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
   services.Configure<AntiDosConfig>(options => Configuration.GetSection("AntiDosConfig").Bind(options));
این میان‌افزار هم یک فایروال است که می‌تواند یک رنج‌آی‌پی را ببندد و هم می‌تواند کلاینت‌ها را بر اساس user agent و همچنین هدرهای خاصی فیلتر کند. به علاوه در آن می‌توانید تنظیم کنید که یک کاربر در هر دقیقه چندبار می‌تواند درخواستی را به سمت سایت ارسال کند و پس از آن تا مدتی دسترسی آن به سایت قطع شود. 
نظرات مطالب
شروع به کار با EF Core 1.0 - قسمت 15 - نوشتن آزمون‌های واحد
یک نکته‌ی تکمیلی: روش کپی کردن فایل appsettings.json جهت دسترسی به آن در آزمون‌های واحد

ابتدا پس از build، فایل appsettings.json را در کنار خروجی برنامه کپی می‌کنیم (از پوشه‌ی وب، به پوشه‌ی bin\Debug\netcoreapp2.0 تست جاری)
<Target Name="CopyConfig" AfterTargets="AfterBuild">
    <Copy SourceFiles="..\MyWebApp\appsettings.json" DestinationFolder="$(OutDir)" />
</Target>
روش دیگر CopyToOutputDirectory زیر زمانیکه از SDK استفاده می‌شود، کار نمی‌کند:
  <ItemGroup>
    <None Update="..\MyWebApp\appsettings.json">
      <CopyToOutputDirectory>PreserveNewest</CopyToOutputDirectory>
    </None>
  </ItemGroup>

سپس جائیکه ServiceCollection اولیه آزمون‌ها ساخته می‌شود، محل این فایل کپی شده را معرفی می‌کنیم:
var services = new ServiceCollection();
var configuration = new Microsoft.Extensions.Configuration.ConfigurationBuilder()
   .AddJsonFile("appsettings.json", reloadOnChange: true, optional: false)
   .AddInMemoryCollection(new[]
     {
       new KeyValuePair<string,string>("UseInMemoryDatabase", "true"),
     })
   .Build();
services.AddSingleton<IConfigurationRoot>(provider => configuration);
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 6 - سرویس‌ها و تزریق وابستگی‌ها
روش دسترسی به تنظیمات برنامه (و یا هر سرویس دیگری) در متد ConfigureServices

فرض کنید تنظیمات برنامه چنین شکلی را دارند:
{
  "IdentityOptions": {
    "Lockout": {
      "MaxFailedAccessAttempts": 10,
      "DefaultLockoutTimeSpan": "0.00:05:00.0000"
    }
  }
}
و کلاس‌های معادل آن به صورت ذیل هستند:
public class SiteSettings
{
    public Identityoptions IdentityOptions { get; set; }
}

public class Identityoptions
{
    public LockoutOptions Lockout { get; set; }
}
برای دسترسی به این تنظیمات در متد ConfigureServices، مهم‌ترین نکته، فراخوانی متد services.BuildServiceProvider است:
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
   services.AddSingleton<IConfigurationRoot>(provider => { return Configuration; });
   services.Configure<SiteSettings>(options => Configuration.Bind(options));

   var provider = services.BuildServiceProvider();
   var siteSettingsOptions = provider.GetService<IOptions<SiteSettings>>();
   // now use siteSettingsOptions.Value
علت اینجا است که در متد ConfigureServices هنوز کار BuildServiceProvider انجام نشده و بدون آن، امکان دسترسی به مقادیر سرویس‌های دیگر برنامه میسر نیست.
نظرات مطالب
ایجاد سرویس چندلایه‎ی WCF با Entity Framework در قالب پروژه - 9
ممنون دوست عزیز
درضمن باید تنظیمات زیر روا هم اعمال کنید
Everywhere the problem to this solution was mentioned as re-registering aspNet by using aspnet_regiis.exe. But this did not work for me.
Though this is a valid solution (as explained beautifully here)
but it did not work with Windows 8.
For Windows 8 you need to Windows features and enable everything under ".Net Framework 3.5" and ".Net Framework 4.5 Advanced Services".
نظرات مطالب
اعتبارسنجی سرویس های WCF
 اگر به مثال بالا دقت کرده باشید حتما متوجه شدید که از BasicHttpBinding استفاده کردم. دلیل این موضوع این است که BasicHttpBinding به صورت پیش فرض هیچ گونه تمهیدات امنیتی را بر روی سرویس‌ها در نظر نمی‌گیرد. اگر قصد پیاده سازی مثال بالا را به وسیله WSHttpBinding (این binding به صورت توکار مباحث رمزگذاری و امضای دیجیتال را در خود دارد) داشته باشیم حتما باید از Certificate‌ها بهره ببریم. در نتیجه برای پیاده سازی مثال بالا به روش WsHttpBinding از  makecert.exe برای تولید certificate‌ها استفاده می‌شد(عموما در  مثال‌ها و نمونه‌ها از همین روش استفاده میشود )  که در اجرای واقعی سرویس‌ها مناسب نیست. در  Soap این Certificate‌ها شامل اطلاعات رمزگذاری و مجوز‌ها و کلید‌های عمومی و خصوصی خواهند بود در نتیجه از اهمیت به سزایی بر خوردارند. برای حفظ امنیت سرویس‌ها توصیه می‌شود certificate‌ها را از یک CA  (برای مثال VeriSign ) خریداری شود یا حداقل می‌تونید از Microsoft Certificate Services  که در ویندوز‌های سرور نصب می‌شود استفاده نمایید. در واقع اگر یک Certificate Authority  وجود نداشته باشد بهتر است از این روش استفاده نشود.